บงการรัก
เมื่อเขาและเธอต้องมาเจอกันอีกครั้ง ในฐานะ เลขา กับ เจ้านาย เหมือนโลกจะกลมมากทีเดียวเมื่อวานเพิ่งทะเลาะกันไปวันนี้ต้องมาเป็นเลขา กับเจ้านาย...อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น
ในที่สุดเขาก็ได้เจอเธอหลังจากที่หายจากกันไป1ปีเต็มๆ แต่เจอกันครั้งนี้เขาไม่มีทางปล่อยเธอไปอีกแน่
และที่สำคัญเธอต้องเป็นแฟนเขาด้วย
ในที่สุดเขาก็ได้เจอเธอหลังจากที่หายจากกันไป1ปีเต็มๆ แต่เจอกันครั้งนี้เขาไม่มีทางปล่อยเธอไปอีกแน่
และที่สำคัญเธอต้องเป็นแฟนเขาด้วย
Tags: บงการ
ตอน: เปิดตัว
ณ คอนโด ใจกลางกรุง ห้องเบอร์ 302 ในห้องประกอบด้วยหญิงสาวสองคน คน
หนึ่ง ตัวเล็กๆ ผิวขาวๆ หน้าหวานๆ ในตาเชื่อม ชื่อว่า "น้ำหวาน" และ อีกหนึ่งสาว
รูปรา่งมีน้ำมีนวลแต่ไม่อ้วน ผิวสีน้ำผึ้ง หน้าเข้มๆ ในตาคมหน่อย นามว่า "กิ่ง" ทั้ง
สองสาวจบมหาวิทยาลัยมาเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้อยู่ในช่วงหางานทำ แต่งานมันก็ช่าง
หายากเหลือเกิน ใช่ว่าทั้งสองสาวจะไม่มีที่ไป เพราะที่บ้านของทั้งสองนั้นมีสวน
ผลไม้ แต่ทั้งสองเลือกที่จะมากเรียนในกรุงเทพฯ รวมถึงหางานทำในเมืองกรุงนี้
ด้วย แต่ถ้าทั้งคู่ยังไม่สามารถหางานทำได้ภายในวันนี้ ทั้งคู่จะต้องกลับบ้านในวัน
พรุ่งนี้ และเป็นอะไรที่เซ็งมากสำหรับคนทั้งคู่
"หวาน ทำไงดีถ้าเรายังไม่ได้งาน พรุ่งนี้เราต้องกลับบ้านแล้วน่ะ" กิ่งสาวตาคมหัน
ไปมองหน้าเพื่อน
"ทำไงล่ะ ทำใจไง ไม่เห็นยากเลย" น้ำหวานหันมาตอบเพื่อนสาวตาคม
"ก็จริง ทำใจดีกว่า กิ่งจะไม่หาแล้วงานอ่ะ"
"มันก็ต้องอย่างนั้นแหละกิ่ง นี่มันจะสี่โมงเย็นแล้วน่ะ จะไปหาที่ไหนงานอ่ะ"น้ำ
หวานหัวเราะ แล้วเอ่ยกับเพื่อนไปด้วย ตัวเธอนั้นไม่ได้คิดอะไรเยอะเพราะเธอคิด
อยู่แล้วว่าจะไปพัฒนาสวนที่บ้าน แต่ด้วยความที่ทั้งสองคนนั้นจบด้านบริหาร เลย
อยากใช้ความรู้ที่เรียนมา ในการทำงานในกรุงเทพในบริษัทต่างๆก่อน แต่ถ้าไม่มี
ก็คงต้องเอาความรู้ไปบริหารสวนผลไม้ที่บ้านแทน
"เฮ้อออ...งั้นคืนนี้เราออกไปส่งท้ายกรุงเทพฯกันหน่อยดีไหมหวาน" กิ่งหันไปถาม
ความคิดเห็นของเพื่อน
"แล้วถ้าหวานบอกว่า ไม่ไปล่ะ"
"ไม่ได้ต้องไป" กิ่งทำหน้าจริงจังแล้วหันไปบอกเพื่อน
"ก็นั่นไง จะถามทำไมกิ่ง แต่จะว่าไปก็ดีน่ะ" หวานนั้นรู้อยู่แล้วปฏิเสธไปก็เท่านั้น
ยังไงเพื่อนของเธอก็ต้องลากไปอยู่ดี
"ไปงั้นเรา อาบน้ำแต่งตัวกันดีกว่า หวานอาบก่อนเลยน่ะ เดี๋ยวกิ่งจะซื้อบัตรเติมเงิน
หน่อย เดี๋ยวขึ้นมาจะได้อาบบ้าง"
"จ๊ะๆ" เร็วๆล่ะ
กิ่งนั้นรีบลงมาข้างล่างดอนโด ถึงคอนโดของกิ่งจะไม่ได้หรูอะไรมากมายแต่
ก็มีสิ่งอำนวยความสะดวกคอนข้างครบครัน ถ้าจะให้ดาวคอนโดนี้อาจจะไม่ถึง5ดาว
แต่อย่างน้อยมันก็3ดาว และที่สำคัญมันตั้งอยู่กลางกรุงเทพฯ คนจึงค่อนข้าง
พลุกพล่าน และมีร้านขายของมากกาย รวมถึงสถานเริงรมย์ต่างๆ
หลังจากซื้อบัตรเติมเงินเรียบร้อยแล้วกิ่งจึงเดินไปทางร้านขายกาแฟเพื่อซื้อ
กาแฟเย็นๆ กับชานมเย็นของโปรดน้ำหวาน
"มอคค่า 1 แก้ว เพิ่มวิปปิ้ง และ ชานม 1 แก้ว ไม่เอาวิปปิ้งน่ะค่ะ" หญิงสาวหันไป
สั่ง แล้วไปนั่งอานิตยสารรอที่โต๊ะ
โต๊ะที่ติดกับที่กิ่งนั่งรอกาแฟอยู่นั้น ก็มีชายหนุ่มสองคนที่นั่งอยู่ก่อนแล้วกำลังคุย
กันอยู่ คนหนึ่งใสแว่นกันแดด สีผมของเขาเป็นช็อกโกแลต จัดทรงให้ดูยุ่งๆ
ผิวขาว ส่วนอีกหนึ่งหนุ่มนั้น ผมสีดำยุ่งอย่างเป็นธรรมชาติ มีเครานิดๆ ตาของ
เขามีเสน่ห์ด้วยความที่มันค่อนข้างโตมากกว่าผู้ชายทั่วไป และสิ่งที่ชายหนุ่มทั้ง
สองมีเหมือนกันคือ ผิวขาว แต่สิ่งที่ชายหนุ่มคุยกันกลับทำให้กิ่งที่นั่งรอกาแฟอยู่
นั้นรู้สึกไม่ค่อยพอใจและนั้นคือสาเหตุที่กิ่งสามารถบอกลักษณะของทั้งคู่ได้
“หน้าตาก็ดีอ่ะน่ะ ดูท่าก็น่าจะมีเงิน ทำไมเป็นผู้ชายที่พูดเรื่องของผู้หญิงอย่างนี้ได้
ว่ะ” นี้เป็นเพียงเสียงที่ดังขึ้นในใจเท่านั้น เพราะมันไม่ใช่เรื่องของเธอ เธอก็ไม่
อยากจะยุ่ง
“พี่หนึ่ง น้องมิ้นท์ของพี่เป็นไงบ้าง คนนี้อยู่นานผิดปกติน่ะ เอาจริงหรือไง” สอง
ชายหนุ่มที่ใส่แว่นกันแดดเอ่ยถามพี่ชาย
“ก็เอาจริงทุกคนแหละ แต่มิ้นท์ยังลายไม่ออก เลยปล่อยไปก่อน” หนึ่งผู้มีดวงตา
ที่แสนมีเสน่ห์ เอ่ยบอกกับน้องชายในสายเลือด
“หล่อเหลือเกิน พี่ชายผม”
“หึ” ผู้เป็นพี่หัวเราะเบาในลำคอ ก็จะถามน้องชายของเขากลับบ้าง
“แกอ่ะไอ้สอง เปลี่ยนบ่อยไปป่าวว่ะ 3วัน 2คน ไปหาหมอตรวจโรคบ้างน่ะ”
“แรงอ่ะ ป้องกันเสมอครับ เออ...พี่หนึ่งวันนี้เข้าร้านไปหาไรกระแทกคอกัน
หน่อยไหม” คนเป็นน้องตอบคำถามแบบตาคว่ำๆ ก่อนจะถามพี่ชาย
“ไปดิ ยังไงก็ว่าจะเข้าไปอยู่แล้ว ไม่ได้เข้าตั้งหลายวัน” หนึ่งตอบ ร้านที่ทั้งคู่กำลัง
พูดถึง คือร้าน one two Pub ที่สองพี่น้องร่วมกันตั้งขึ้นมาโดยเป็นหุ้นส่วนแบบ
50 : 50
“ดีเลยงั้นเจอกันที่ร้านเลยน่ะพี่ ผมจะกลับไปเอารถ”
“อืม ฉันก็จะกลับเหมือนกัน”
“งั้นเจอกัน1ทุ่มน่ะพี่” คนเป็นน้องนัดเวลาเสร็จสับ แล้วทั้งสองก็แยกกันเดินไปหา
รถของตัวเอง ถึงทั้งสองคนจะเป็นพี่น้องกัน อยู่บ้านเดียวกัน แต่เมื่อทั้งออกมาหา
คอนโดอยู่กลับซื้อกันคนละห้องเพื่อความเป็นส่วนตัว แต่ทั้งคู่จะสลับกันกลับบ้าน
เพื่อไปหาพ่อ กับ แม่ แต่ทุกวันอาทิตย์ ทั้งสองคนต้องกลับบ้านเพื่อไปกินข้าว
กับครอบครัวอย่างพร้อมหน้า
“พี่ครับกาแฟ กับชานมได้แล้วครับ” เนื่องจากฟังเขาพูดกันจนไม่ทันได้สังเกตุว่า
ทางร้านเอาของมาให้แล้ว กิ่งจึงเกิดอาการเหวอเล็กน้อย
“โทษทีน่ะน้อง อ่ะ 90 บาท ใช่ป่ะ” กิ่งหันไปบอกพนักงานแล้วยื่นเงินให้
“ครับ พอดีวันนี้ทางร้านเราต้องขอโทษด้วยน่ะ คนเยอะไปหน่อย” พนักงานกล่าว
ก่อนเดินจากไป
“ไม่หน่อยมั้งน้อง รอจนจะรากงอกแล้ว ส่วนผู้ชายทั้งสองคนนั้น คนหนึ่งเธอ
ไม่รู้หรอกว่าเขาคือใครแต่อีกคนเธอคุ้นๆหน้าว่าเคยเจอที่ไหนสักที่หนึ่ง แต่ไม่ว่า
จะยังไงทั้งสองคนก็พูดถึงเพศแม่ได้แบบไม่เป็นผู้ชายเอาซะเลย”
และทั้งหมดกิ่งก็คิดได้เพียงในใจ ก่อนจะลุกแล้วเดินกลับขึ้นไปที่คอนโดและห้อง
ของตัวเอง
หนึ่ง ตัวเล็กๆ ผิวขาวๆ หน้าหวานๆ ในตาเชื่อม ชื่อว่า "น้ำหวาน" และ อีกหนึ่งสาว
รูปรา่งมีน้ำมีนวลแต่ไม่อ้วน ผิวสีน้ำผึ้ง หน้าเข้มๆ ในตาคมหน่อย นามว่า "กิ่ง" ทั้ง
สองสาวจบมหาวิทยาลัยมาเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้อยู่ในช่วงหางานทำ แต่งานมันก็ช่าง
หายากเหลือเกิน ใช่ว่าทั้งสองสาวจะไม่มีที่ไป เพราะที่บ้านของทั้งสองนั้นมีสวน
ผลไม้ แต่ทั้งสองเลือกที่จะมากเรียนในกรุงเทพฯ รวมถึงหางานทำในเมืองกรุงนี้
ด้วย แต่ถ้าทั้งคู่ยังไม่สามารถหางานทำได้ภายในวันนี้ ทั้งคู่จะต้องกลับบ้านในวัน
พรุ่งนี้ และเป็นอะไรที่เซ็งมากสำหรับคนทั้งคู่
"หวาน ทำไงดีถ้าเรายังไม่ได้งาน พรุ่งนี้เราต้องกลับบ้านแล้วน่ะ" กิ่งสาวตาคมหัน
ไปมองหน้าเพื่อน
"ทำไงล่ะ ทำใจไง ไม่เห็นยากเลย" น้ำหวานหันมาตอบเพื่อนสาวตาคม
"ก็จริง ทำใจดีกว่า กิ่งจะไม่หาแล้วงานอ่ะ"
"มันก็ต้องอย่างนั้นแหละกิ่ง นี่มันจะสี่โมงเย็นแล้วน่ะ จะไปหาที่ไหนงานอ่ะ"น้ำ
หวานหัวเราะ แล้วเอ่ยกับเพื่อนไปด้วย ตัวเธอนั้นไม่ได้คิดอะไรเยอะเพราะเธอคิด
อยู่แล้วว่าจะไปพัฒนาสวนที่บ้าน แต่ด้วยความที่ทั้งสองคนนั้นจบด้านบริหาร เลย
อยากใช้ความรู้ที่เรียนมา ในการทำงานในกรุงเทพในบริษัทต่างๆก่อน แต่ถ้าไม่มี
ก็คงต้องเอาความรู้ไปบริหารสวนผลไม้ที่บ้านแทน
"เฮ้อออ...งั้นคืนนี้เราออกไปส่งท้ายกรุงเทพฯกันหน่อยดีไหมหวาน" กิ่งหันไปถาม
ความคิดเห็นของเพื่อน
"แล้วถ้าหวานบอกว่า ไม่ไปล่ะ"
"ไม่ได้ต้องไป" กิ่งทำหน้าจริงจังแล้วหันไปบอกเพื่อน
"ก็นั่นไง จะถามทำไมกิ่ง แต่จะว่าไปก็ดีน่ะ" หวานนั้นรู้อยู่แล้วปฏิเสธไปก็เท่านั้น
ยังไงเพื่อนของเธอก็ต้องลากไปอยู่ดี
"ไปงั้นเรา อาบน้ำแต่งตัวกันดีกว่า หวานอาบก่อนเลยน่ะ เดี๋ยวกิ่งจะซื้อบัตรเติมเงิน
หน่อย เดี๋ยวขึ้นมาจะได้อาบบ้าง"
"จ๊ะๆ" เร็วๆล่ะ
กิ่งนั้นรีบลงมาข้างล่างดอนโด ถึงคอนโดของกิ่งจะไม่ได้หรูอะไรมากมายแต่
ก็มีสิ่งอำนวยความสะดวกคอนข้างครบครัน ถ้าจะให้ดาวคอนโดนี้อาจจะไม่ถึง5ดาว
แต่อย่างน้อยมันก็3ดาว และที่สำคัญมันตั้งอยู่กลางกรุงเทพฯ คนจึงค่อนข้าง
พลุกพล่าน และมีร้านขายของมากกาย รวมถึงสถานเริงรมย์ต่างๆ
หลังจากซื้อบัตรเติมเงินเรียบร้อยแล้วกิ่งจึงเดินไปทางร้านขายกาแฟเพื่อซื้อ
กาแฟเย็นๆ กับชานมเย็นของโปรดน้ำหวาน
"มอคค่า 1 แก้ว เพิ่มวิปปิ้ง และ ชานม 1 แก้ว ไม่เอาวิปปิ้งน่ะค่ะ" หญิงสาวหันไป
สั่ง แล้วไปนั่งอานิตยสารรอที่โต๊ะ
โต๊ะที่ติดกับที่กิ่งนั่งรอกาแฟอยู่นั้น ก็มีชายหนุ่มสองคนที่นั่งอยู่ก่อนแล้วกำลังคุย
กันอยู่ คนหนึ่งใสแว่นกันแดด สีผมของเขาเป็นช็อกโกแลต จัดทรงให้ดูยุ่งๆ
ผิวขาว ส่วนอีกหนึ่งหนุ่มนั้น ผมสีดำยุ่งอย่างเป็นธรรมชาติ มีเครานิดๆ ตาของ
เขามีเสน่ห์ด้วยความที่มันค่อนข้างโตมากกว่าผู้ชายทั่วไป และสิ่งที่ชายหนุ่มทั้ง
สองมีเหมือนกันคือ ผิวขาว แต่สิ่งที่ชายหนุ่มคุยกันกลับทำให้กิ่งที่นั่งรอกาแฟอยู่
นั้นรู้สึกไม่ค่อยพอใจและนั้นคือสาเหตุที่กิ่งสามารถบอกลักษณะของทั้งคู่ได้
“หน้าตาก็ดีอ่ะน่ะ ดูท่าก็น่าจะมีเงิน ทำไมเป็นผู้ชายที่พูดเรื่องของผู้หญิงอย่างนี้ได้
ว่ะ” นี้เป็นเพียงเสียงที่ดังขึ้นในใจเท่านั้น เพราะมันไม่ใช่เรื่องของเธอ เธอก็ไม่
อยากจะยุ่ง
“พี่หนึ่ง น้องมิ้นท์ของพี่เป็นไงบ้าง คนนี้อยู่นานผิดปกติน่ะ เอาจริงหรือไง” สอง
ชายหนุ่มที่ใส่แว่นกันแดดเอ่ยถามพี่ชาย
“ก็เอาจริงทุกคนแหละ แต่มิ้นท์ยังลายไม่ออก เลยปล่อยไปก่อน” หนึ่งผู้มีดวงตา
ที่แสนมีเสน่ห์ เอ่ยบอกกับน้องชายในสายเลือด
“หล่อเหลือเกิน พี่ชายผม”
“หึ” ผู้เป็นพี่หัวเราะเบาในลำคอ ก็จะถามน้องชายของเขากลับบ้าง
“แกอ่ะไอ้สอง เปลี่ยนบ่อยไปป่าวว่ะ 3วัน 2คน ไปหาหมอตรวจโรคบ้างน่ะ”
“แรงอ่ะ ป้องกันเสมอครับ เออ...พี่หนึ่งวันนี้เข้าร้านไปหาไรกระแทกคอกัน
หน่อยไหม” คนเป็นน้องตอบคำถามแบบตาคว่ำๆ ก่อนจะถามพี่ชาย
“ไปดิ ยังไงก็ว่าจะเข้าไปอยู่แล้ว ไม่ได้เข้าตั้งหลายวัน” หนึ่งตอบ ร้านที่ทั้งคู่กำลัง
พูดถึง คือร้าน one two Pub ที่สองพี่น้องร่วมกันตั้งขึ้นมาโดยเป็นหุ้นส่วนแบบ
50 : 50
“ดีเลยงั้นเจอกันที่ร้านเลยน่ะพี่ ผมจะกลับไปเอารถ”
“อืม ฉันก็จะกลับเหมือนกัน”
“งั้นเจอกัน1ทุ่มน่ะพี่” คนเป็นน้องนัดเวลาเสร็จสับ แล้วทั้งสองก็แยกกันเดินไปหา
รถของตัวเอง ถึงทั้งสองคนจะเป็นพี่น้องกัน อยู่บ้านเดียวกัน แต่เมื่อทั้งออกมาหา
คอนโดอยู่กลับซื้อกันคนละห้องเพื่อความเป็นส่วนตัว แต่ทั้งคู่จะสลับกันกลับบ้าน
เพื่อไปหาพ่อ กับ แม่ แต่ทุกวันอาทิตย์ ทั้งสองคนต้องกลับบ้านเพื่อไปกินข้าว
กับครอบครัวอย่างพร้อมหน้า
“พี่ครับกาแฟ กับชานมได้แล้วครับ” เนื่องจากฟังเขาพูดกันจนไม่ทันได้สังเกตุว่า
ทางร้านเอาของมาให้แล้ว กิ่งจึงเกิดอาการเหวอเล็กน้อย
“โทษทีน่ะน้อง อ่ะ 90 บาท ใช่ป่ะ” กิ่งหันไปบอกพนักงานแล้วยื่นเงินให้
“ครับ พอดีวันนี้ทางร้านเราต้องขอโทษด้วยน่ะ คนเยอะไปหน่อย” พนักงานกล่าว
ก่อนเดินจากไป
“ไม่หน่อยมั้งน้อง รอจนจะรากงอกแล้ว ส่วนผู้ชายทั้งสองคนนั้น คนหนึ่งเธอ
ไม่รู้หรอกว่าเขาคือใครแต่อีกคนเธอคุ้นๆหน้าว่าเคยเจอที่ไหนสักที่หนึ่ง แต่ไม่ว่า
จะยังไงทั้งสองคนก็พูดถึงเพศแม่ได้แบบไม่เป็นผู้ชายเอาซะเลย”
และทั้งหมดกิ่งก็คิดได้เพียงในใจ ก่อนจะลุกแล้วเดินกลับขึ้นไปที่คอนโดและห้อง
ของตัวเอง
ภวังค์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 เม.ย. 2555, 17:53:03 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 พ.ค. 2555, 22:18:54 น.
จำนวนการเข้าชม : 1174
| การเจอกัน >> |
เทียนจันทร์ 30 เม.ย. 2555, 18:02:15 น.
แวะมาทายทักค่ะ
แวะมาทายทักค่ะ
aunyamanee 1 พ.ค. 2555, 12:36:35 น.
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะค่ะ
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะค่ะ
ภวังค์ 1 พ.ค. 2555, 22:20:52 น.
ของเปลี่ยนแปลงชื่อตอน แล้วก็เพิ่มเติมหน่อยหนึ่ง
อย่าเพิ่งเบื่อกันน่ะค่ะ ฝากติดตามด้วยค่ะ
ของเปลี่ยนแปลงชื่อตอน แล้วก็เพิ่มเติมหน่อยหนึ่ง
อย่าเพิ่งเบื่อกันน่ะค่ะ ฝากติดตามด้วยค่ะ
nunoi 1 พ.ค. 2555, 23:00:29 น.
รอตอนต่อไปค่ะ
รอตอนต่อไปค่ะ