บงการรัก
เมื่อเขาและเธอต้องมาเจอกันอีกครั้ง ในฐานะ เลขา กับ เจ้านาย เหมือนโลกจะกลมมากทีเดียวเมื่อวานเพิ่งทะเลาะกันไปวันนี้ต้องมาเป็นเลขา กับเจ้านาย...อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น
ในที่สุดเขาก็ได้เจอเธอหลังจากที่หายจากกันไป1ปีเต็มๆ แต่เจอกันครั้งนี้เขาไม่มีทางปล่อยเธอไปอีกแน่
และที่สำคัญเธอต้องเป็นแฟนเขาด้วย
ในที่สุดเขาก็ได้เจอเธอหลังจากที่หายจากกันไป1ปีเต็มๆ แต่เจอกันครั้งนี้เขาไม่มีทางปล่อยเธอไปอีกแน่
และที่สำคัญเธอต้องเป็นแฟนเขาด้วย
Tags: บงการ
ตอน: การเจอกัน
“หวาน กิ่งมาแล้วซื้อชานมของโปรดมาให้อ่ะ” กิ่งตะโกนลั่นห้อง เมื่อเท้าก้าวเข้า
มาในห้อง
“จ๊ะๆ เดี๋ยวแต่งตัวเสร็จแล้วจะไปกิน กิ่งไปอาบน้ำเถอะ”
“โอเค หวานเราไปเที่ยวน่ะแต่งตัวสวยๆน่ะค่ะเพื่อน อย่าให้กิ่งต้องจัดการอีก” กิ่ง
ตะโกนบอกไปตอนกำลังจะเข้าห้องน้ำ เพราะคราวที่แล้วที่พวกเธอไปเที่ยวกัน
หวานแต่งตัวเหมือนป้าจนกิ่งทนไม่ไหวจับแต่งตัวใหม่ถึงจะได้ไปเที่ยวกัน มัน
ทำให้เสียเวลามาก กิ่งเลยต้องดักคอเพื่อนสาวของเธอไว้ก่อน จากนั้นก็รีบอาบน้ำ
“ว้าวววว....หวานน่ารักอ่ะ อย่างนี้ซิ” กิ่งออกจากห้องน้ำมาเห็นน้ำหวานกำลังนั่งกิน
ชานมอยู่ถึงกับอุทานออกมาเมื่อเห็นเพื่อนของเธอนั้น ใส่เกาะเอวลอยสีดำ กับ
กระโปรงทรงแคบยาวเหนือเข่ามาสองฝ่ามือสีชมพู ช็อกกิ้ง พิ้งแต่งหน้าโทนสีชมพู
ขับผิวที่ขาวอยู่แล้วให้ขาวขึ้นอีก แล้วยังผมที่ดัดเป็นลอนใหญ่ๆที่สยายอยู่กลาง
หลังอีกรวมๆแล้ววันี้เพื่อนเธอน่ารักมากจริงๆ
“ไม่ต้องมาทำเป็นตกใจเลยกิ่ง ไปแต่งตัวได้แล้วไป” น้ำหวานเอ่ยปากไล่อย่า
งอายๆ
“คร้าบ...รอสัก 10 นาทีน่ะ คร้าบ จะได้รีบพาคนสวยไปเที่ยว” กิ่งตอบกลับอย่าล้อ
เลียน จากนั้นก็หายไปแต่งตัว10 นาที แล้วก็ออกมา
“โอ่โห้ กิ่งเซ็กซี่ไปป่ะเนี่ย” น้ำหวานเห็นเพื่อนของเธอแล้วแทบจะเป็นลม
“เวอร์ไปยัยหวาน ไปได้แล้วเดี๋ยวรถติดแล้วกิ่งจะขับรถเอง” กิ่งดึงมือน้ำหวานออก
จากห้อง ก่อนที่เพื่อนจะพูด
มากไปกว่านี้ พอมาถึงรถโฟล์คสีฟ้าอ่อนกิ่งก็ประจำที่นั่งคนขับส่วนน้ำหวานก็นั่ง
ข้างๆจากนั้นรถก็เคลื่อนตัวออกไป
ณ one two Pub
นี่ก็เวลา ทุ่มครึ่ง คนก็เริ่มทยอยมาที่เที่ยวกันบ้างแล้ว สำหรับผับแห่งนี้คนที่เที่ยว
ถือได้ว่าต้องมีเงินดูได้จากการตรวจที่ค่อนข้างเข้มงวด รวมถึงที่จอดรถที่มีแต่รถ
ยุโรปแทบทั้งสิ้น จึงถือได้ว่าเป็นผับที่คัดเลือกนักเที่ยว
“หวาน เป็นไงบ้างบบรยากาศ” กิ่งหันไปถามเพื่อนสาวที่พากันเดินเข้ามาจนถึงข้าง
ใน
“ดีมากเลยล่ะ มีตั้งสองชั้น เราขึ้นไปชั้นสองกันไหมกิ่ง หวานว่าข้างล่างมัน
พลุกพล่านเกินไปอ่ะ” แล้วก็เป็นอย่าง
ที่หวานพูดนั่นแหละ เนื่องจากข้างล่างจะเป็นในส่วนที่เต้น มีดีเจเปิดแผ่น เปิดเพลง
เสียงจะดังมากๆ ส่วนชั้นสองจะเป็นที่นั่งเล่นชิวๆ เป็นพื้นที่ๆเอาไว้สังสรรค์พูดคุย
พลอดรัก ก็ว่ากันไป
“ไปดิ ไป”สองสาวเดินชึ้นไปที่ชั้นสอง ระหว่างทางนั้นมีแต่คนมองทั้งสองสาวทั้ง
หญิงและชาย รวมถึงกลุ่มของเจ้าของผับที่อยู่บนชั้นสองด้วย
“สองคนนั้นใครว่ะ สวยเชียว” ทัน เพื่อนของสองพี่น้องถามขึ้น
“ไม่รู้ แต่ไม่เคยมาที่นี่เลยน่ะ เพิ่งเคยเห็นเนี่ยล่ะ” สองตอบกลับไปแต่ตามองไป
ที่ผู้หญิงใส่กระโปรงสีชมพู ช็อกกิ้ง พิ้ง
“พี่หนึ่งว่าไง สวยป่ะ” ผู้เป็นน้องหันมาถามผู้เป็นพี่
“หึ ก็ไม่เท่าไรนี่หว่า” คนเป็นพี่ตอบแต่สายตากลับไปที่สองสาว แต่เขากลับให้
ความสนใจไปที่หญิงสาวที่ใส่เกาะอกสีดำตัวสั้นปิดหน้าอกแล้วมีผ้าลูกไม้สีดำอีก
ชั้นที่สั้นแบบเอวลอย ส่วนกางเกงหนังขาสั้นแค่คืบก็สีดำรวบผมเป็นหางม้าไว้กลาง
หลัง โชว์ใบหน้าเล็กที่แต่งเติมด้วยสีโทนส้มเพื่อขับผิวสีน้ำผึ้งของเธอ
“ไม่เท่าไร แต่มองตามเลยน่ะคร้าบบบ...”น้องชายลากเสียงอย่างล้อเลียน
“มากไปแล้ว แกอ่ะ” พี่ชายหันไปทำตาขวางใส่น้อง เป็นการตักเตือน แล้วพอหัน
กลับมาก็พบว่าหญิงสาวทั้งสองนั่งโต๊ะถัดจากพวกเขาไป3โต๊ะ
กิ่งและน้ำหวานสั่งเครื่องดื่มสำหรับผู้หญิงมาดื่มกันได้สักพักก็มีชายหนุ่มหลายคน
เดิมมาที่โต๊ะ แต่ทั้งสองคนก็ปฏิเสธไป และนี่ก็เป็นชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง
“หวัดดีครับ มากันสองคนหรอ ไปนั่งกับพวกผมไหม นั่งกันสองคนจะสนุกอะไร”
เขาเป็นชายหนุ่มคนที่5แล้วที่เดินเข้ามาถามแบบนี้
“ไม่ดีกว่าค่ะ แค่นี้ก็สนุกแล้ว” กิ่งเป็นคนที่ตอบออกไป
“ไม่สนุกหรอครับ ไปนั่งด้วยกันดีกว่าพวกผมมีตั้งหลายคนน่ะ” ชายหนุ่มพยายาม
ชักชวน
“ไม่ค่ะ ชอบนั่งกันแค่นี้” กิ่งยังตอบกลับไปอีก
“แต่พวกผมอยากนั่งด้วยอ่ะครับ”
“บอกว่าไม่ไปไงว่ะ พูดไม่รู้เรื่องไง” ด้วยความที่มีแอลกอฮอร์อยู่ในเลือด ถึงจะ
ไม่ถึงกับเมา แต่ก็พอจะทำให้ถีบเข้าที่ท้องของผู้มาชวนได้เหมือนกัน หวานที่เห็น
เหตุการณ์ถึงกับต้องเข้าไปดึงเพื่อน
“มึงกล้าถีบกูหรอ คิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วกูไม่กล้าตบหรือไง” ฝ่ายชายนั้นก็เมาแล้ว
จึงเริ่มขึ้นแล้ว เพราะโดนผู้หญิงถีบ
“เออ กล้าจะทำไมล่ะ” กิ่งตอบกลับไป ฝ่ายชายพอได้ยินแบบนั้นก็ยกมือขึ้น
เตรียมตบไปที่หน้าของผู้หญิงโดยที่เพื่อนของฝ่ายนั้นลุกขึ้นมาสมทบ แต่สิ่งที่เกิด
ขึ้นทั้งหมดอยู่ในสายตาของเจ้าของผับ และเขาก็กำลังจะเดินไปถึงโต๊ะที่หญิงสาว
อยู่แล้ว
“ถ้าเมิงตบ กูยิง” เสียงที่เกิดขึ้นดังพอที่จะทำให้คนที่อยู่ในเหตุการณ์หันไปมองต้น
เสียงที่กำลังเดินมา หนึ่งมีปืนจริงๆ เพราะด้วยความที่เขาต้องดูแลผับซึ่งเป็น
แหล่งอโคจร เวลาที่มีเรื่องเขาจะได้มีไว้ป้องกันตัว ฉะนั้นเวลาอยู่ในผับของเขา
เขาจะพกไว้ที่ตัวเสมอ สองก็มีเช่นกัน แต่ทั้งคู่จะไม่เอาออกมาถ้าไม่จำเป็น
“มึงเป็นใครว่ะ จะมายิงกู ไม่รู้หรอกูลูกใคร” คนที่กำลังจะตบ หันมาถามคนที่ถือ
ปืนอยู่
“พวกกูก็ไม่รู้หรอกว่ามึงลูกใคร แต่ที่นี้พวกกูใหญ่สุด” สองเป็นคนถามออกไป
“นายมีไรเปล่าครับ” การ์ดของร้าน รีบเข้ามาดูแลเจ้านายของตัวเอง
“พวกเมิงจะเอาไง จะออกไปดีๆ หรือต้องให้คนของกูลากออกไป” สองหันไปถาม
คนที่ไม่รู้ว่าพ่อของตัวเองเป็นใคร
“ฝากไว้ก่อนเหอะมึง” ชายหนุ่มทิ้งไว้แค่นั้น แล้วเดินออกไป
“ไม่ต้องฝาก กูไม่รับ” สองตะโกนตามหลังไป
“เชิญทุกคนกลับสู่ความสนุกครับ เหตุการณ์ปกติแล้ว” สองหันไปบอกแขก เมื่อ
ทุกอย่างเข้าสู่ความปกติ
“ขอบคุณน่ะค่ะ ที่เข้ามาช่วย” น้ำหวานหันไปบอกทั้งสองคนแล้วทำหน้าตกใจเมื่อ
พบกับ...
“พี่สอง” น้ำหวานหันมากล่าวขอบคุณคนที่ช่วยเธอไว้ แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อคนๆ
นั้นคือรุ่นพี่ของเธอตอนเรียนมัธยม
“กิ่งๆๆๆ” น้ำหวานหันไปเรียกเพื่อน ที่กำลังยืนมองหน้านิ่งๆอยู่กับคนที่มาช่วยพวกเ
เธอ
“อะไรหวาน เรียกอยู่นั่นแหละ” กิ่งหันไปหาเพื่อนขอตัวเองแล้วทำเสียงดุใส่
“กิ่งหรอ อย่าบอกน่ะว่า นี่ไอ้กิ่ง อ้วนๆดำๆ เมื่อ4ปีที่แล้ว” เสียงของสองดังขึ้น
อย่างไม่อยากจะเชื่อ เพราะทั้งสองสาวเป็นรุ่นน้องของเขาตอนเรียนมัธยม เขาจำ
น้ำหวานตั้งแต่เดินเข้ามาที่ร้าน
“ใช่ แล้วแกเป็นใครมารู้จักชั้นได้ไง” กิ่งที่ยังโมโหไม่หายหันมาถามอย่างหาเรื่อง
ต่อ
“เชื่อแล้วว่าใช่ โหดเมื่อเดิมเลยน่ะ” สองบอกออกไป
“เอ๊ย พี่สอง มาได้ไงเนี่ย นึกว่าใครมาช่วยไว้ โคตรคิดถึงเลย ว่าแต่หน้าพี่กับ
คนที่จะยิงเมื่อกี้หน้าคุ้นน่ะ”
“คุ้นได้ไง พี่ยังไม่เคยเจอแกเลยน่ะ”
“อ๋อ พี่กับไอ้คนหน้าโหดคนนี้คือ คนที่นินทาผู้หญิงที่ร้านกาแฟ” กิ่งพูดแบบ
นึกออก ถึงว่าคนใส่แว่นหน้าคุ้นๆ
“นินทาไม่เถียง พี่เห็นเรารอกาแฟอยู่เหมือนกัน แต่จำไม่ได้จริงๆ สวยขึ้นเยอะน่ะ
เรา” สองเห็นจริงๆอย่างที่บอกแต่เขาก็จำไม่ได้จริงๆเช่นกัน แต่สิ่งเขาสะดุดหูคือ
“แกว่าใครหน้าโหด ไอ้กิ่ง” สองหันมาถามในสิ่งที่ข้องใจ
“ยังกล้าถามน่ะพี่สอง ก็นี่ไงยืนนิ่งไม่พูดไม่จาเหมือนไม่มีตัวตนอยู่นี่ไง” กิ่งหัน
หน้าไปทางหนึ่งที่ยืนนิ่งๆ เขาก็อยากจะพูดอ่ะน่ะ แต่ว่าไม่รู้จะเข้าไปยังไง ดูทุก
คนจะลืมเขากันหมดแล้ว
“เธอว่าฉันหน้าโหดหรอ ฉันเป็นคนเข้ามาช่วยเธอน่ะ ขอบคุณยังไม่ได้ยินเลย”
หนึ่งที่นิ่งอยู่นานได้พูดออกมาบ้างแล้ว
“อ่ะๆๆ ขอบคุณก็ได้” กิ่งพูดไป เพราะก็ตั้งใจจะขอบคุณอยู่แล้ว
“กิ่ง น้ำหวานไปนั่งโต๊ะพี่ดีกว่า เดี๋ยวมื้อนี้ให้พี่หนึ่งเลี้ยง” สองหันไปบอกทั้งสองสาว
แล้วลากไปที่โต๊ะของพวกเขา เมื่อมาถึงโต๊ะก็แนะนำตัวกัน
“กิ่ง หวาน นี่ พี่ทัน ส่วนนี่พี่หนึ่งหน้าโหด” สองแนะนำให้สองสาวรู้จัก
“เดี๋ยวโดนไอ้สอง” หนึ่งหันไปว่าน้องชาย
“ฮ่าๆๆ ส่วนนี้ กิ่ง กับน้ำหวาน ครับผม” สองหันไปแนะนำฝ่ายหญิงให้ฝ่ายชาย
รู้จักบ้าง
“กิ่งนี่ น่ารักดีน่ะครับ แลกเบอร์กันหน่อยป่ะครับ” ทันหันไปแซว
“อย่าเลยไอ้ทัน ระวังโดนกระโดดถีบน่ะ ไอ้คนเมื่อกี้โดดถีบหน้าหงายเลย” หนึ่ง
บอกทัน แต่หน้าหันไปแขวะกิ่ง
“ก็มันมายุ่งกับพวกกิ่ง ทำไมล่ะ ว่าแต่พี่หนึ่งอยากโดนมั้งไหมล่ะค่ะ” กิ่งหันไปบอก
หนึ่ง
“นี่เธอ ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นน่ะ”
“ถึงหน้าโหดก็ไม่กลัวหรอกน่ะ จะเอาป่ะล่ะ”
“พอเลยทั้งคู่อ่ะ ไม่เอาแล้วเบอร์น้องอ่ะ เมิงก็เงียบไปซะหนึ่ง” ทันที่ทนไม่ไหวหัน
ห้ามทั้งสองคน
“ดีแล้วไม่ต้องเอาพี่ทัน เดี๋ยวพี่ฟ้าจะว่าเอาน่ะ” สองหันไปแซวทัน ฟ้าที่ว่าคือแฟน
ของทัน
“เออ” ทันหันไปบอกสอง
“แล้วทั้งสองคนมาได้ไงเนี่ย” สอง นั่นถามทั้งสองคน แต่สายตาจับจ้องไปที่ น้ำ
หวานอย่างเดียวเลย
“มาเที่ยว ก่อนกลับจัน อ่ะพี่สอง” กิ่งเป็นคนตอบ
“อ้าว ทำไมอ่ะ นึกว่าอยู่กรุงเทพฯกันซะอีก”
“กรุงเทพฯไม่มีงานทำ ว่าจะไปทำสวนที่บ้าน เนอะ หวาน” กิ่งตอบแล้วหันไป
ขอแรงหนุนจากน้ำหวาน
“ค่ะ อยู่ที่นี่แล้วเราไม่ได้ทำงาน เลยว่าจะกลับไปบ้านก่อนแล้วจะยังไงค่อยว่ากัน
อีกที” คราวนี้หวานตอบบ้าง
“ไปทำงานกัน พวกพี่ไหม”
“พี่หนึ่งว่าไงเอาน้องไปทำงานด้วยกันไหม” สองหันไปถามทั้งสองฝ่าย
“ไม่ดีกว่าพี่สอง คิดถึงแม่ด้วย ขอไปหาแม่ก่อน แล้วถ้าได้กลับมาอีกทีจะไปหาพี่
แล้วกัน เอาเบอร์พี่มาดิ” กิ่ง
บอกไปอย่างนั้น เพราะอยากกลับไปหาแม่จริงๆ แต่คงไม่ได้กลับมากรุงเทพฯอีก
แล้ว แต่ใครจะร็ว่าการกลับไปหาแม่ของเธอครั้งนี้อาจเปลี่ยนแปลงทุกอย่างไป
เลยก็ได้
“เอางั้นหรอ ก็ได้นี้เบอร์พี่08..... มาเมื่อไรโทรมาเลยน่ะ เดี๋ยวพี่หางานให้”สอง
บอกออกไปอย่างเสียดาย เพิ่งได้เจอกัน ต้องปล่อยไปอีกแล้วหรอ
“ขอบคุณมากน่ะพี่สอง” สองสาวขอบคุณ สอง จากนั้นทั้ง5คนก็กินกันไปคุยกัน
ไปทุกคนคุยกัยอย่างสนุกสนานเว้นคนเดียวที่นั่งเงียบๆ ไม่ได้พูดอะไร คือ หนึ่ง
กินกันไปสักพักสองสาวก็ขอตัวกลับก่อนเพราะพรุ่งนี้ว่าจะออกแต่เช้า
“พวกเรากับก่อนน่ะค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ พี่สอง พี่ทัน พี่หนึ่ง” น้ำหวานบอกแล้วยกมือ
ไห้วอย่างงามแลยทีเดียวผิดกับอีกคน
“ไปแล้วน่ะพี่สอง พี่ทัน คุณหน้าโหด ถ้ามากรุงเทพฯแล้วจะมาหาใหม่” กิ่งหันไป
บอกทุก
“นี่เธอ ชั้นบอกแล้วไงว่าไม่ใช่เพื่อนเล่น” หนึ่งพูดสวนออกไป
“ก็เห็นคุณนั่งหน้าโหด ไม่พูด ไม่คุย นึกว่าจะเป็นใบ้ซะอีก”
“มากไปแล้วน่ะ เธมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันแบบนี้ห่ะ”
“ล้อเล่นน่า อย่าคิดเยอะดิ แก่แล้วหรอ” จริงๆแล้วกิ่ง อยากแหย่เฉยๆ เพราะเห็น
หนึ่งนั่งเก๊กแล้วก็เริ่มรำคาญแล้วก็จะกลับแล้วด้วย แล้วก็คงไม่เจออีก เลยขอสัก
หน่อย
“นี่เธอจะไปไหนก็ไปเลย ฉันยังไม่อยากทำร้ายผู้หญิง”
“คุณโหดจะทำอะไรค่ะ อย่าน่ะกิ่งกลัว ไปดีกว่า แบร่ :p” กิ่ง ไม่อยากแกลังต่อ
แล้ว รวมถึงทั้งโต๊ะก็เงียบเพราะกลัวเกิดสงคราม ส่วนน้ำหวานก็ลากจะพาเธอไป
อย่างเดียวเลย กิ่งเลยเดินถามที่น้ำหวานลากออกมา
“ไปแกล้งพี่หนึ่งเขาทำไมกิ่ง” น้ำหวานถามตอนที่อยู่ในรถกำลังจะกลับห้อง
“เห็นแล้วอยากแกล้ง แค่นั้นแหละ”
“แต่พี่เขาช่วยเราไว้น่ะ”
“ก็ขอบคุณไปแล้วไง หวานอย่าคิดมากดิ ยังไงก็ไม่ได้เจอกันแล้ว”
จากนั้นทั้งรถก็เงียบแล้วก็เคลื่อนมาจนถึงคอนโด แล้วพอถึงห้องทั้งกิ่งและหวานก็
อาบน้ำนอนกันอย่างหมดสภาพ
ทาง one two Pub
“แกคบได้ไงไอ้สอง ผู้หญิงอะไรโคตรกวนเลย” หนึ่งหันไปถามน้องชาย
“อ๋อ อย่างที่บอกแหละพี่ ทั้งสองคนเป็นรุ่นน้องผม กิ่งมันเป็นอย่างนี้มานานแล้วล่ะ
แต่มันเป็นคนน่ารักน่ะ”
“นี่น่ารักแล้วหรอว่ะ”
“แต่ชั้นว่า คนนี้โอเค เลยน่ะไอ้สองนานๆจะเห็นไอ้หนึ่งมึนขนาดนี้” ทันเป็นคนสวน
ขึ้นมา
“นั่นดิ พี่ เชื่อผมดิ จริงๆแล้วกิ่งมันน่ารัก ไม่เชื่อ ถ้าเจออีกลองคุยดีๆดูดิ” สองบอก
ด้วยความมั่นใจ จากนั้นทั้งโต๊ะก็เงียบไป
“หน้าตาก็น่ารักดีอ่ะน่ะ แต่เรื่องกวนนี้ไม่ไหวว่ะ เจออีกคงได้ประสาทแน่” นี่คือ
เสียงที่เกิดขึ้นในความคิดของหนึ่งเท่านั้น
มาในห้อง
“จ๊ะๆ เดี๋ยวแต่งตัวเสร็จแล้วจะไปกิน กิ่งไปอาบน้ำเถอะ”
“โอเค หวานเราไปเที่ยวน่ะแต่งตัวสวยๆน่ะค่ะเพื่อน อย่าให้กิ่งต้องจัดการอีก” กิ่ง
ตะโกนบอกไปตอนกำลังจะเข้าห้องน้ำ เพราะคราวที่แล้วที่พวกเธอไปเที่ยวกัน
หวานแต่งตัวเหมือนป้าจนกิ่งทนไม่ไหวจับแต่งตัวใหม่ถึงจะได้ไปเที่ยวกัน มัน
ทำให้เสียเวลามาก กิ่งเลยต้องดักคอเพื่อนสาวของเธอไว้ก่อน จากนั้นก็รีบอาบน้ำ
“ว้าวววว....หวานน่ารักอ่ะ อย่างนี้ซิ” กิ่งออกจากห้องน้ำมาเห็นน้ำหวานกำลังนั่งกิน
ชานมอยู่ถึงกับอุทานออกมาเมื่อเห็นเพื่อนของเธอนั้น ใส่เกาะเอวลอยสีดำ กับ
กระโปรงทรงแคบยาวเหนือเข่ามาสองฝ่ามือสีชมพู ช็อกกิ้ง พิ้งแต่งหน้าโทนสีชมพู
ขับผิวที่ขาวอยู่แล้วให้ขาวขึ้นอีก แล้วยังผมที่ดัดเป็นลอนใหญ่ๆที่สยายอยู่กลาง
หลังอีกรวมๆแล้ววันี้เพื่อนเธอน่ารักมากจริงๆ
“ไม่ต้องมาทำเป็นตกใจเลยกิ่ง ไปแต่งตัวได้แล้วไป” น้ำหวานเอ่ยปากไล่อย่า
งอายๆ
“คร้าบ...รอสัก 10 นาทีน่ะ คร้าบ จะได้รีบพาคนสวยไปเที่ยว” กิ่งตอบกลับอย่าล้อ
เลียน จากนั้นก็หายไปแต่งตัว10 นาที แล้วก็ออกมา
“โอ่โห้ กิ่งเซ็กซี่ไปป่ะเนี่ย” น้ำหวานเห็นเพื่อนของเธอแล้วแทบจะเป็นลม
“เวอร์ไปยัยหวาน ไปได้แล้วเดี๋ยวรถติดแล้วกิ่งจะขับรถเอง” กิ่งดึงมือน้ำหวานออก
จากห้อง ก่อนที่เพื่อนจะพูด
มากไปกว่านี้ พอมาถึงรถโฟล์คสีฟ้าอ่อนกิ่งก็ประจำที่นั่งคนขับส่วนน้ำหวานก็นั่ง
ข้างๆจากนั้นรถก็เคลื่อนตัวออกไป
ณ one two Pub
นี่ก็เวลา ทุ่มครึ่ง คนก็เริ่มทยอยมาที่เที่ยวกันบ้างแล้ว สำหรับผับแห่งนี้คนที่เที่ยว
ถือได้ว่าต้องมีเงินดูได้จากการตรวจที่ค่อนข้างเข้มงวด รวมถึงที่จอดรถที่มีแต่รถ
ยุโรปแทบทั้งสิ้น จึงถือได้ว่าเป็นผับที่คัดเลือกนักเที่ยว
“หวาน เป็นไงบ้างบบรยากาศ” กิ่งหันไปถามเพื่อนสาวที่พากันเดินเข้ามาจนถึงข้าง
ใน
“ดีมากเลยล่ะ มีตั้งสองชั้น เราขึ้นไปชั้นสองกันไหมกิ่ง หวานว่าข้างล่างมัน
พลุกพล่านเกินไปอ่ะ” แล้วก็เป็นอย่าง
ที่หวานพูดนั่นแหละ เนื่องจากข้างล่างจะเป็นในส่วนที่เต้น มีดีเจเปิดแผ่น เปิดเพลง
เสียงจะดังมากๆ ส่วนชั้นสองจะเป็นที่นั่งเล่นชิวๆ เป็นพื้นที่ๆเอาไว้สังสรรค์พูดคุย
พลอดรัก ก็ว่ากันไป
“ไปดิ ไป”สองสาวเดินชึ้นไปที่ชั้นสอง ระหว่างทางนั้นมีแต่คนมองทั้งสองสาวทั้ง
หญิงและชาย รวมถึงกลุ่มของเจ้าของผับที่อยู่บนชั้นสองด้วย
“สองคนนั้นใครว่ะ สวยเชียว” ทัน เพื่อนของสองพี่น้องถามขึ้น
“ไม่รู้ แต่ไม่เคยมาที่นี่เลยน่ะ เพิ่งเคยเห็นเนี่ยล่ะ” สองตอบกลับไปแต่ตามองไป
ที่ผู้หญิงใส่กระโปรงสีชมพู ช็อกกิ้ง พิ้ง
“พี่หนึ่งว่าไง สวยป่ะ” ผู้เป็นน้องหันมาถามผู้เป็นพี่
“หึ ก็ไม่เท่าไรนี่หว่า” คนเป็นพี่ตอบแต่สายตากลับไปที่สองสาว แต่เขากลับให้
ความสนใจไปที่หญิงสาวที่ใส่เกาะอกสีดำตัวสั้นปิดหน้าอกแล้วมีผ้าลูกไม้สีดำอีก
ชั้นที่สั้นแบบเอวลอย ส่วนกางเกงหนังขาสั้นแค่คืบก็สีดำรวบผมเป็นหางม้าไว้กลาง
หลัง โชว์ใบหน้าเล็กที่แต่งเติมด้วยสีโทนส้มเพื่อขับผิวสีน้ำผึ้งของเธอ
“ไม่เท่าไร แต่มองตามเลยน่ะคร้าบบบ...”น้องชายลากเสียงอย่างล้อเลียน
“มากไปแล้ว แกอ่ะ” พี่ชายหันไปทำตาขวางใส่น้อง เป็นการตักเตือน แล้วพอหัน
กลับมาก็พบว่าหญิงสาวทั้งสองนั่งโต๊ะถัดจากพวกเขาไป3โต๊ะ
กิ่งและน้ำหวานสั่งเครื่องดื่มสำหรับผู้หญิงมาดื่มกันได้สักพักก็มีชายหนุ่มหลายคน
เดิมมาที่โต๊ะ แต่ทั้งสองคนก็ปฏิเสธไป และนี่ก็เป็นชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง
“หวัดดีครับ มากันสองคนหรอ ไปนั่งกับพวกผมไหม นั่งกันสองคนจะสนุกอะไร”
เขาเป็นชายหนุ่มคนที่5แล้วที่เดินเข้ามาถามแบบนี้
“ไม่ดีกว่าค่ะ แค่นี้ก็สนุกแล้ว” กิ่งเป็นคนที่ตอบออกไป
“ไม่สนุกหรอครับ ไปนั่งด้วยกันดีกว่าพวกผมมีตั้งหลายคนน่ะ” ชายหนุ่มพยายาม
ชักชวน
“ไม่ค่ะ ชอบนั่งกันแค่นี้” กิ่งยังตอบกลับไปอีก
“แต่พวกผมอยากนั่งด้วยอ่ะครับ”
“บอกว่าไม่ไปไงว่ะ พูดไม่รู้เรื่องไง” ด้วยความที่มีแอลกอฮอร์อยู่ในเลือด ถึงจะ
ไม่ถึงกับเมา แต่ก็พอจะทำให้ถีบเข้าที่ท้องของผู้มาชวนได้เหมือนกัน หวานที่เห็น
เหตุการณ์ถึงกับต้องเข้าไปดึงเพื่อน
“มึงกล้าถีบกูหรอ คิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วกูไม่กล้าตบหรือไง” ฝ่ายชายนั้นก็เมาแล้ว
จึงเริ่มขึ้นแล้ว เพราะโดนผู้หญิงถีบ
“เออ กล้าจะทำไมล่ะ” กิ่งตอบกลับไป ฝ่ายชายพอได้ยินแบบนั้นก็ยกมือขึ้น
เตรียมตบไปที่หน้าของผู้หญิงโดยที่เพื่อนของฝ่ายนั้นลุกขึ้นมาสมทบ แต่สิ่งที่เกิด
ขึ้นทั้งหมดอยู่ในสายตาของเจ้าของผับ และเขาก็กำลังจะเดินไปถึงโต๊ะที่หญิงสาว
อยู่แล้ว
“ถ้าเมิงตบ กูยิง” เสียงที่เกิดขึ้นดังพอที่จะทำให้คนที่อยู่ในเหตุการณ์หันไปมองต้น
เสียงที่กำลังเดินมา หนึ่งมีปืนจริงๆ เพราะด้วยความที่เขาต้องดูแลผับซึ่งเป็น
แหล่งอโคจร เวลาที่มีเรื่องเขาจะได้มีไว้ป้องกันตัว ฉะนั้นเวลาอยู่ในผับของเขา
เขาจะพกไว้ที่ตัวเสมอ สองก็มีเช่นกัน แต่ทั้งคู่จะไม่เอาออกมาถ้าไม่จำเป็น
“มึงเป็นใครว่ะ จะมายิงกู ไม่รู้หรอกูลูกใคร” คนที่กำลังจะตบ หันมาถามคนที่ถือ
ปืนอยู่
“พวกกูก็ไม่รู้หรอกว่ามึงลูกใคร แต่ที่นี้พวกกูใหญ่สุด” สองเป็นคนถามออกไป
“นายมีไรเปล่าครับ” การ์ดของร้าน รีบเข้ามาดูแลเจ้านายของตัวเอง
“พวกเมิงจะเอาไง จะออกไปดีๆ หรือต้องให้คนของกูลากออกไป” สองหันไปถาม
คนที่ไม่รู้ว่าพ่อของตัวเองเป็นใคร
“ฝากไว้ก่อนเหอะมึง” ชายหนุ่มทิ้งไว้แค่นั้น แล้วเดินออกไป
“ไม่ต้องฝาก กูไม่รับ” สองตะโกนตามหลังไป
“เชิญทุกคนกลับสู่ความสนุกครับ เหตุการณ์ปกติแล้ว” สองหันไปบอกแขก เมื่อ
ทุกอย่างเข้าสู่ความปกติ
“ขอบคุณน่ะค่ะ ที่เข้ามาช่วย” น้ำหวานหันไปบอกทั้งสองคนแล้วทำหน้าตกใจเมื่อ
พบกับ...
“พี่สอง” น้ำหวานหันมากล่าวขอบคุณคนที่ช่วยเธอไว้ แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อคนๆ
นั้นคือรุ่นพี่ของเธอตอนเรียนมัธยม
“กิ่งๆๆๆ” น้ำหวานหันไปเรียกเพื่อน ที่กำลังยืนมองหน้านิ่งๆอยู่กับคนที่มาช่วยพวกเ
เธอ
“อะไรหวาน เรียกอยู่นั่นแหละ” กิ่งหันไปหาเพื่อนขอตัวเองแล้วทำเสียงดุใส่
“กิ่งหรอ อย่าบอกน่ะว่า นี่ไอ้กิ่ง อ้วนๆดำๆ เมื่อ4ปีที่แล้ว” เสียงของสองดังขึ้น
อย่างไม่อยากจะเชื่อ เพราะทั้งสองสาวเป็นรุ่นน้องของเขาตอนเรียนมัธยม เขาจำ
น้ำหวานตั้งแต่เดินเข้ามาที่ร้าน
“ใช่ แล้วแกเป็นใครมารู้จักชั้นได้ไง” กิ่งที่ยังโมโหไม่หายหันมาถามอย่างหาเรื่อง
ต่อ
“เชื่อแล้วว่าใช่ โหดเมื่อเดิมเลยน่ะ” สองบอกออกไป
“เอ๊ย พี่สอง มาได้ไงเนี่ย นึกว่าใครมาช่วยไว้ โคตรคิดถึงเลย ว่าแต่หน้าพี่กับ
คนที่จะยิงเมื่อกี้หน้าคุ้นน่ะ”
“คุ้นได้ไง พี่ยังไม่เคยเจอแกเลยน่ะ”
“อ๋อ พี่กับไอ้คนหน้าโหดคนนี้คือ คนที่นินทาผู้หญิงที่ร้านกาแฟ” กิ่งพูดแบบ
นึกออก ถึงว่าคนใส่แว่นหน้าคุ้นๆ
“นินทาไม่เถียง พี่เห็นเรารอกาแฟอยู่เหมือนกัน แต่จำไม่ได้จริงๆ สวยขึ้นเยอะน่ะ
เรา” สองเห็นจริงๆอย่างที่บอกแต่เขาก็จำไม่ได้จริงๆเช่นกัน แต่สิ่งเขาสะดุดหูคือ
“แกว่าใครหน้าโหด ไอ้กิ่ง” สองหันมาถามในสิ่งที่ข้องใจ
“ยังกล้าถามน่ะพี่สอง ก็นี่ไงยืนนิ่งไม่พูดไม่จาเหมือนไม่มีตัวตนอยู่นี่ไง” กิ่งหัน
หน้าไปทางหนึ่งที่ยืนนิ่งๆ เขาก็อยากจะพูดอ่ะน่ะ แต่ว่าไม่รู้จะเข้าไปยังไง ดูทุก
คนจะลืมเขากันหมดแล้ว
“เธอว่าฉันหน้าโหดหรอ ฉันเป็นคนเข้ามาช่วยเธอน่ะ ขอบคุณยังไม่ได้ยินเลย”
หนึ่งที่นิ่งอยู่นานได้พูดออกมาบ้างแล้ว
“อ่ะๆๆ ขอบคุณก็ได้” กิ่งพูดไป เพราะก็ตั้งใจจะขอบคุณอยู่แล้ว
“กิ่ง น้ำหวานไปนั่งโต๊ะพี่ดีกว่า เดี๋ยวมื้อนี้ให้พี่หนึ่งเลี้ยง” สองหันไปบอกทั้งสองสาว
แล้วลากไปที่โต๊ะของพวกเขา เมื่อมาถึงโต๊ะก็แนะนำตัวกัน
“กิ่ง หวาน นี่ พี่ทัน ส่วนนี่พี่หนึ่งหน้าโหด” สองแนะนำให้สองสาวรู้จัก
“เดี๋ยวโดนไอ้สอง” หนึ่งหันไปว่าน้องชาย
“ฮ่าๆๆ ส่วนนี้ กิ่ง กับน้ำหวาน ครับผม” สองหันไปแนะนำฝ่ายหญิงให้ฝ่ายชาย
รู้จักบ้าง
“กิ่งนี่ น่ารักดีน่ะครับ แลกเบอร์กันหน่อยป่ะครับ” ทันหันไปแซว
“อย่าเลยไอ้ทัน ระวังโดนกระโดดถีบน่ะ ไอ้คนเมื่อกี้โดดถีบหน้าหงายเลย” หนึ่ง
บอกทัน แต่หน้าหันไปแขวะกิ่ง
“ก็มันมายุ่งกับพวกกิ่ง ทำไมล่ะ ว่าแต่พี่หนึ่งอยากโดนมั้งไหมล่ะค่ะ” กิ่งหันไปบอก
หนึ่ง
“นี่เธอ ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นน่ะ”
“ถึงหน้าโหดก็ไม่กลัวหรอกน่ะ จะเอาป่ะล่ะ”
“พอเลยทั้งคู่อ่ะ ไม่เอาแล้วเบอร์น้องอ่ะ เมิงก็เงียบไปซะหนึ่ง” ทันที่ทนไม่ไหวหัน
ห้ามทั้งสองคน
“ดีแล้วไม่ต้องเอาพี่ทัน เดี๋ยวพี่ฟ้าจะว่าเอาน่ะ” สองหันไปแซวทัน ฟ้าที่ว่าคือแฟน
ของทัน
“เออ” ทันหันไปบอกสอง
“แล้วทั้งสองคนมาได้ไงเนี่ย” สอง นั่นถามทั้งสองคน แต่สายตาจับจ้องไปที่ น้ำ
หวานอย่างเดียวเลย
“มาเที่ยว ก่อนกลับจัน อ่ะพี่สอง” กิ่งเป็นคนตอบ
“อ้าว ทำไมอ่ะ นึกว่าอยู่กรุงเทพฯกันซะอีก”
“กรุงเทพฯไม่มีงานทำ ว่าจะไปทำสวนที่บ้าน เนอะ หวาน” กิ่งตอบแล้วหันไป
ขอแรงหนุนจากน้ำหวาน
“ค่ะ อยู่ที่นี่แล้วเราไม่ได้ทำงาน เลยว่าจะกลับไปบ้านก่อนแล้วจะยังไงค่อยว่ากัน
อีกที” คราวนี้หวานตอบบ้าง
“ไปทำงานกัน พวกพี่ไหม”
“พี่หนึ่งว่าไงเอาน้องไปทำงานด้วยกันไหม” สองหันไปถามทั้งสองฝ่าย
“ไม่ดีกว่าพี่สอง คิดถึงแม่ด้วย ขอไปหาแม่ก่อน แล้วถ้าได้กลับมาอีกทีจะไปหาพี่
แล้วกัน เอาเบอร์พี่มาดิ” กิ่ง
บอกไปอย่างนั้น เพราะอยากกลับไปหาแม่จริงๆ แต่คงไม่ได้กลับมากรุงเทพฯอีก
แล้ว แต่ใครจะร็ว่าการกลับไปหาแม่ของเธอครั้งนี้อาจเปลี่ยนแปลงทุกอย่างไป
เลยก็ได้
“เอางั้นหรอ ก็ได้นี้เบอร์พี่08..... มาเมื่อไรโทรมาเลยน่ะ เดี๋ยวพี่หางานให้”สอง
บอกออกไปอย่างเสียดาย เพิ่งได้เจอกัน ต้องปล่อยไปอีกแล้วหรอ
“ขอบคุณมากน่ะพี่สอง” สองสาวขอบคุณ สอง จากนั้นทั้ง5คนก็กินกันไปคุยกัน
ไปทุกคนคุยกัยอย่างสนุกสนานเว้นคนเดียวที่นั่งเงียบๆ ไม่ได้พูดอะไร คือ หนึ่ง
กินกันไปสักพักสองสาวก็ขอตัวกลับก่อนเพราะพรุ่งนี้ว่าจะออกแต่เช้า
“พวกเรากับก่อนน่ะค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ พี่สอง พี่ทัน พี่หนึ่ง” น้ำหวานบอกแล้วยกมือ
ไห้วอย่างงามแลยทีเดียวผิดกับอีกคน
“ไปแล้วน่ะพี่สอง พี่ทัน คุณหน้าโหด ถ้ามากรุงเทพฯแล้วจะมาหาใหม่” กิ่งหันไป
บอกทุก
“นี่เธอ ชั้นบอกแล้วไงว่าไม่ใช่เพื่อนเล่น” หนึ่งพูดสวนออกไป
“ก็เห็นคุณนั่งหน้าโหด ไม่พูด ไม่คุย นึกว่าจะเป็นใบ้ซะอีก”
“มากไปแล้วน่ะ เธมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันแบบนี้ห่ะ”
“ล้อเล่นน่า อย่าคิดเยอะดิ แก่แล้วหรอ” จริงๆแล้วกิ่ง อยากแหย่เฉยๆ เพราะเห็น
หนึ่งนั่งเก๊กแล้วก็เริ่มรำคาญแล้วก็จะกลับแล้วด้วย แล้วก็คงไม่เจออีก เลยขอสัก
หน่อย
“นี่เธอจะไปไหนก็ไปเลย ฉันยังไม่อยากทำร้ายผู้หญิง”
“คุณโหดจะทำอะไรค่ะ อย่าน่ะกิ่งกลัว ไปดีกว่า แบร่ :p” กิ่ง ไม่อยากแกลังต่อ
แล้ว รวมถึงทั้งโต๊ะก็เงียบเพราะกลัวเกิดสงคราม ส่วนน้ำหวานก็ลากจะพาเธอไป
อย่างเดียวเลย กิ่งเลยเดินถามที่น้ำหวานลากออกมา
“ไปแกล้งพี่หนึ่งเขาทำไมกิ่ง” น้ำหวานถามตอนที่อยู่ในรถกำลังจะกลับห้อง
“เห็นแล้วอยากแกล้ง แค่นั้นแหละ”
“แต่พี่เขาช่วยเราไว้น่ะ”
“ก็ขอบคุณไปแล้วไง หวานอย่าคิดมากดิ ยังไงก็ไม่ได้เจอกันแล้ว”
จากนั้นทั้งรถก็เงียบแล้วก็เคลื่อนมาจนถึงคอนโด แล้วพอถึงห้องทั้งกิ่งและหวานก็
อาบน้ำนอนกันอย่างหมดสภาพ
ทาง one two Pub
“แกคบได้ไงไอ้สอง ผู้หญิงอะไรโคตรกวนเลย” หนึ่งหันไปถามน้องชาย
“อ๋อ อย่างที่บอกแหละพี่ ทั้งสองคนเป็นรุ่นน้องผม กิ่งมันเป็นอย่างนี้มานานแล้วล่ะ
แต่มันเป็นคนน่ารักน่ะ”
“นี่น่ารักแล้วหรอว่ะ”
“แต่ชั้นว่า คนนี้โอเค เลยน่ะไอ้สองนานๆจะเห็นไอ้หนึ่งมึนขนาดนี้” ทันเป็นคนสวน
ขึ้นมา
“นั่นดิ พี่ เชื่อผมดิ จริงๆแล้วกิ่งมันน่ารัก ไม่เชื่อ ถ้าเจออีกลองคุยดีๆดูดิ” สองบอก
ด้วยความมั่นใจ จากนั้นทั้งโต๊ะก็เงียบไป
“หน้าตาก็น่ารักดีอ่ะน่ะ แต่เรื่องกวนนี้ไม่ไหวว่ะ เจออีกคงได้ประสาทแน่” นี่คือ
เสียงที่เกิดขึ้นในความคิดของหนึ่งเท่านั้น
ภวังค์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 2 พ.ค. 2555, 20:09:57 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 พ.ค. 2555, 11:05:11 น.
จำนวนการเข้าชม : 1368
| << เปิดตัว |
ภวังค์ 3 พ.ค. 2555, 11:06:16 น.
จบบทแล้วค่ะ ฝากด้วยน่ะค่ะ
จบบทแล้วค่ะ ฝากด้วยน่ะค่ะ
