บ่วงใจ
เมื่อ"ก้องภพ" หนุ่มหล่อไฮโซเพลย์บอยดีกรีปริญญาโทจากนอกถูกบังคับแต่งงาน เขาจึงขอความช่วยเหลือจากผู้ที่เขาไข่ทิ้งไว้
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: S2บ่วงที่6
บ่วงที่ 6
หลังจากกลับจากซื้อยาคุมฉุกเฉินและถุงยางอนามัยหลายแพ็คและสิ่งที่ติดเกินมาคือยาคุมกำเนิดแบบ 28 เม็ดซึ่งง่ายต่อการจำในการรับประทานกว่าแบบ 21 เม็ด คาดว่าในอนาคตอันใกล้นี้เข็มทิพย์จะได้ใช้อย่างแน่นอน
พอกลับเข้าห้องก็ยื่นของทั้งถุงให้เข็มทิพย์ เมื่อเธอเปิดถุงดูกลับกรีดร้องลั่นห้อง
“กรี๊ด อีตาบ้า ลามก”
“คุณมาว่าผมทำไมเนี่ย” ก้องภพฉงนกับคำกล่าวหา
“แล้วคุณซื้อถุงยางมาทำไมตั้งมากมายแถมหลายกลิ่นด้วย คิดจะทำอะไรเนี่ย” เข็มทิพย์พูดด้วยท่าทีที่ระแวงบุรุษตรงหน้าเต็มที่
“อ้าว...ไม่น่าถาม ถุงยางก็เอามาป้องกันท้อง ป้องกันเอดส์สิคุณ แล้วผมก็กลัวว่าจะหมดเหมือนเมื่อคืนเลยซื้อมาตุนไว้กันพลาด”
“เอาไปใช้กับคนอื่นเถอะย่ะ อย่ามาใช้กับฉัน”
“อ้าวคุณจะมีอะไรกับผมแบบไม่ป้องกันเหรอ แล้วจะให้ผมไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้ทำไมกันละครับ” ก้องภพแกล้งทำหน้ามึนไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูด
“ไม่ใช่ ฉันหมายถึงอย่ามามีอะไรกับฉัน” แล้วก็ไม่เลือกที่จะต่อความยาวสาวความยืดด้วยการค้นหายาคุมฉุกเฉินแล้วก็ทานเข้าไป
“สายแล้วฉันไปทำงานก่อนนะ” เธอหันมาบอกก้องภพ
“ก็ถ้ามันสายแล้วก็ไปพร้อมผมมันจะได้ไม่มีปัญหา” ว่าแล้วก็จัดการลากเธอไป
รถสปอร์ตคู่ใจของเขาเลี้ยวเข้าเพ้นเฮ้าส์สุดหรูใจกลางเมือง
“คุณพาฉันมาที่นี้ทำไม”
“คุณดูชุดที่ผมใส่ จะให้ผมใส่ชุดนี้ไปทำงานหรือไง ไม่มีทาง”
จอดรถเสร็จก็ลากเธอลงจากรถไปยังเพ้นเฮ้าส์ด้วย
“คุณจะลากฉันลงมาด้วยทำไมเนี่ย”
“มาช่วยผมแต่งตัว จะได้เสร็จเร็วๆ เอ้า” ก้องภพโยนเน็คไทมาให้เธอขณะที่ตัวเขากำลังติดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวใหม่อยู่
“มาผูกเน็คไทให้ผม”
“ฉันผูกไม่เป็น” เธอเลือกที่จะโกหก
“เดี๋ยวผมสอนให้” ก้องภพพูดเพราะรู้ทันจึงแกล้งเธอเล่น
“ไม่ต้อง ฉันผูกเป็น” เธอตัดสินใจที่จะบอกไปเพราะกลัวว่าหากสอนกันไปสอนกันมามันจะเป็นเหมือนตอนรีดผ้าหรือจะเป็นปัญหาอย่างอื่นก็ไม่รู้ ดังนั้นจึงตัดความวุ่นวายด้วยการทำให้เขาแต่โดยดี
การเดินเข้ามาในโรงแรมพร้อมกันของเขาและเธอเป็นที่จับตามองของเหล่าพนักงานตรงล็อบบี้ของโรงแรมจนเข็มทิพย์อายอยากจะมุดดำดินไปโผล่ชั้นที่เธอทำงานให้รู้แล้วรู้รอดแต่จะทำอย่างไรได้เมื่อคนข้างกายดึงแขนเธอไว้เมื่อเธอเดินเร็วจนนำเขาเพื่อให้เดินพร้อมกัน
ก้องภพเดินมาส่งเธอที่หน้าห้องสิริตาด้วยซ้ำ นั่นทำให้เจ้านายโดยตรงของเธอจ้องผู้มีศักดิ์เป็นน้องเขม็งแล้วลากแขนไปคุยกันอีกทางหนึ่ง
“ตาก้องทำอะไรน้องพี่หรือเปล่า” คนถามรู้สึกเป็นห่วงรุ่นน้องสาวตั้งแต่ที่ก้องภพโทรมาลางานให้เข็มทิพย์ตั้งแต่เมื่อวานแต่ไม่ทันได้ถามเพราะต้องรีบไปประชุม
“ผมก็น้องพี่ตานะ อย่าลำเอียงสิครับ” หากแต่ผู้เป็นน้องยังคงแกล้งยียวนกวนอวัยวะเบื้องล่าง
“นี่ฉันหมายถึงเข็มต่างหาก ว่าไงทำอะไรน้องฉัน” เสียงแหวคาดคั้นเต็มที่ บ่งบอกได้เลยว่าหากได้คำตอบที่ไม่ถูกใจคุณเธออาจจะสั่งสอนเขานิดๆหน่อยๆได้
“แล้วถ้าผมบอกว่าทำไปแล้วละครับ พี่ตาจะแก้ไขอะไรได้” ตอบคำถามก็ยังคงกำกวมแต่คนฟังก็คิดว่ามันเป็นจริงไปแล้วเกินแปดสิบเปอร์เซ็น
“อะไรนะ นี่อย่าบอกนะว่าทำไปแล้วจริงๆ” แม้จะเตรียมใจรับคำตอบไว้บ้างแต่เธอไม่อยากที่จะมันเป็นความจริงoนี่นา
‘เฮ้อ...จะมีผู้หญิงสวยๆที่ไหนรอดเรด้าน้องชายเธอบ้างนะ’
“ครับ” คนที่ทำไปแล้วยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบานจนหน้าหมั่นไส้
“โอ๊ย พี่จะเป็นลม เข็มของพี่ไม่น่าจะมาเจอเรื่องร้ายๆอย่างนี้เลย น่าสงสารจริงๆ” มือก็ควานหายาดมในกระเป๋าเสื้อหวังที่จะเอามาคลายอาการหน้ามืดได้บ้าง
“โธ่ พี่ตาครับพูดซะผมไปทำเขาอดอยาก ลำบาก พิการอย่างนั้นแหละ” อ่อนอกอ่อนใจแกมขำขันกับความคิดพี่สาวและท่าทางจะเป็นลมของเธอ
“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงล่ะ ถ้าเจอคนอย่างนาย” มือก็จ่อยาดมอยู่ที่ปลายจมูกโด่งเพื่อเป็นการเพิ่มแรงให้ปากยังทำงานต่อไปได้
“อะไรกันผู้หญิงอยากจะได้ผมกันจะตาย ได้ผมไปนี่ถือว่าโชคดีสุดๆเลยนะ” บุตรชายคนเดียวของเจ้าของโรงแรมพูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ
“แล้วตอนที่ไปทิ้งเขาล่ะจะโชคดีด้วยหรือเปล่า” หากแต่คนเป็นพี่สาวก็ยังคงหาเรื่องมาดักคอผู้เป็นน้องชายได้อีกอยู่ดี
“แหม ใครเลิกกับผมก็ต้องโชคดีสิครับเพราะได้ไปเยอะแล้วนี่นา เราแยกจากกันได้ดีทุกครั้งนะ เพราะมีข้อตกลงแบบวิน-วินกันทั้งคู่”
“เออใช่ ใครเลิกกับนายนี่พี่ว่าโชคดีกว่าตอนคบกันอีกเพราะไม่ต้องทนอยู่กับคนเจ้าชู้ไง” ผู้เป็นพี่เหน็บแนมอย่างอดไม่ได้กับนิสัยเจ้าชู้ของน้องชาย
“ถ้าผมเจอคนที่ผมรักจึงเมื่อไหร่ก็คงหยุดได้มั้งครับ” ชายหนุ่มผู้ที่มีอายุอ่อนกว่าตั้งข้อสันนิษฐานให้กับตัวเองเพราะผู้เป็นบิดาก็เคยเป็นเช่นนี้ที่หยุดความเจ้าชู้ได้เมื่อมาพบรักกับมารดาของเขา
“แต่ไม่รู้จะเจอเมื่อไหร่” หลานสาวเจ้าของโรงแรมแทบจะลมจับอีกรอบเมื่อได้ยินเจ้าตัวร้ายพูดแบบนี้ทั้งที่เมื่อสักครู่อาการหน้ามืดเริ่มดีขึ้น
“ยังไงก็แล้วแต่ อย่าทำให้เข็มทิพย์เสียใจนะ ตอนนี้ก็เสียใจกับครอบครัวพออยู่แล้ว”
“ทำไมเหรอครับ”
“แม่เสียไม่ทันจะข้ามปี พ่อก็แต่งงานใหม่นะสิ ยัยเข็มไม่ยอมให้พ่อแต่งงานใหม่ บอกว่าจะเปลี่ยนนามสกุลมาใช้ของแม่ ทางนู้นเลยแก้เผ็ดด้วยการรับหลานของเมียใหม่เป็นลูกบุญธรรมแทนยัยเข็มเสียอย่างนั้น” นึกถึงเรื่องนี้คนพูดก็อดสงสารขึ้นมาอีกไม้ได้
‘อ๋อ ที่แท้ตอนเมาก็บ่นเรื่องที่พ่อแต่งงานใหม่นี่เอง’
“เห็นไหมยัยเข็มมีปมด้อยเรื่องความเจ้าชู้ของผู้ชาย อย่าไปซ้ำเติมน้องพี่เข้าล่ะ เข้าใจไหม”
“เข้าใจครับ เดี๋ยวผมจะทำหน้าที่ปลอบเข็มทิพย์เอง” สิริตามองหน้าน้องชายที่ฉายแววอย่างไม่น่าไว้วางใจออกมาติดจะเจ้าเล่ห์เล็กๆ
“จะทำอะไรก็นึกถึงพี่ไว้บ้างนะ อย่าให้ถึงขั้นมองหน้ากันไม่ติด” กลุ้มใจจริงๆกับพฤติกรรมของลูกพี่ลูกน้องคนนี้กลัวว่าจะทำให้เธอมองหน้าเข็มทิพย์ไม่ติด
“เอาน่า ผมจะพยายามทำให้เราจากกันด้วยดี”
“นี้ไงยังไม่ทันจะคบ ก็คิดเรื่องที่จะทิ้งแล้ว” เป็นยังไงล่ะ กับเจ้าตัวร้ายน้องชายของเธอคิดที่จะเริ่มหาวิธีเลิกทั้งๆที่สาวเจ้ายังไม่ทันที่จะตกลงดูใจกับน้องเธออย่างเป็นทางการ
“พี่ตานี่ชอบมองผมในแง่ร้ายจัง” แม้ใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรจะทำหน้ายู่ยี่แต่ก็ไม่ได้ลดทอนความหล่อบนใบหน้านั้นเลย
“ก็แน่สิ นายออกจะเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวซะขนาดนี้ หลอกล่อสาวๆเขาไปทั่ว มีหรือเข็มทิพย์จะตามทัน” สิริตาได้โอกาสแดกดันน้องชายไปอีกหนึ่งรอบ
“ผมไม่ได้หลอกล่อนะ แค่ทำให้เขาสมยอมเท่านั้นเอง” เท่านั้นแหละมือเรียวจับมาที่หูของเขาแล้วบิดแบบไม่เกรงใจชนิดที่เรียกว่าสุดแรงเกิดเลยทีเดียว
“โอ๊ย พี่ตาผมเจ็บ” ใบหน้าคมของชายหนุ่มก็หมดหล่อคราวนี้นี่เองเพราะหน้าบิดเบี้ยว เหยเกไปตามความเจ็บปวดที่พี่สาวมอบให้
“เจ็บสิดี จะได้ไม่ทำอีก” มือเรียวเริ่มที่จะคลายออกจากหูของอีกฝ่ายหลังจากเห็นใบหน้า เสียงร้องที่เจ็บปวด และที่หูของเขาก็เริ่มแดง
“ถ้าทำแล้วมีความสุขโดนบิดหูแค่นี้เล็กน้อยครับ” ยังไม่เข็ดกับฝีมือของญาติผู้พี่จึงพูดเพื่อแกล้งเย้าให้อีกฝ่ายกลุ้มใจเล่นๆ
“อยากจะโดนอีกรอบหรือไง”
“โหย...บิดแบบนั้นไม่เอามีดมาตัดหูของผมทิ้งไปเลยละครับ” ชายหนุ่มก็เริ่มที่จะประชดสิริตา
“ดีถ้าอย่างนั้นครั้งต่อไปที่ทำให้เข็มเสียใจละก้อ พี่จะมีดมาตัดหูนาย” สิริตาก็ดันเห็นด้วยจึงตอบรับคำประชดเสียเลย
“ทำไมพี่ผมโหดจัง”
“อย่างนายต้องเจอโหดๆแบบพี่นี่แหละ จะได้หลาบจำ”
“ครับ”
“แยกย้ายไปทำงานกันได้แล้ว”
“เดี๋ยวครับ พี่ตา”
“อะไรอีกล่ะ” ผู้เป็นพี่หันกลับมามอง
“แล้วเข็มทิพย์เขามีแฟนไหมครับ” ตัวอันตรายสำหรับผู้หญิงสวยๆเริ่มที่จะหาข้อมูล
“ถามช้าไปหรือเปล่า ไม่ถามซะปีน้าเลยล่ะ” คนเป็นพี่เลยตอบแบบกวนกลับไปบ้างเพราะหมั่นไส้ลูกพี่ลูกน้องหนุ่มตรงหน้า
“โธ่ ก็เห็นว่าปีหน้ามันช้าไงครับเลยถามปีนี้ ว่าไงครับ”
“ไม่บอก ไปถามเอาเอง”
“ถามเองก็ได้” ใบหน้ามู่ทู่แบบแกล้งทำหวังที่จะให้พี่สาวสงสาร
“แต่ตอนนี้ไปทำงานได้แล้ว” สิริตาเริ่มรำคาญจึงไล่แถมตีหน้ายักษ์ใส่เจ้าน้องชายตัวดี
“กล้าใช้ท่านรองเชียวเหรอครับ” เจ้าจอมวายร้ายเริ่มยกอำนาจที่มีอยู่เหนือกว่ามาแกล้งขู่ญาติผู้พี่
“ทำไมจะไม่กล้า บิดหูยังทำมาแล้วเมื่อกี้ ถ้าโรงแรมมีผู้บริหารแบบนี้อยู่อีกนะเดี๋ยวมันจะล่มจม พี่เลยกล้า” หลานสาวท่านประธานตอบผู้มีอำนาจเหนือกว่าแบบไม่กลัวสักนิด
“อ๋อ กลัวจะไม่มีงานทำ”
“จะไปได้หรือยัง” สิริตาเริ่มจะไล่อีกรอบ
“โอเคครับ ไปแล้วครับ” ว่าแล้วก็แยกตัวขึ้นลิฟต์ไปทำงานของตัวเอง
หลังจากที่สิริตาเข้ามาในห้องของตัวเองก็ได้แต่มองมาที่เข็มทิพย์แล้วก็ถอนหายใจไปแล้วหลายเฮือกเพราะสงสารรุ่นน้องสาวที่ชีวิตถูกตัดขาดจากครอบครัวแล้วยังมาเจอเจ้าวายร้ายตัวอันตรายอย่างก้องภพอีก
อาการที่สิริตามองมาที่เธอแล้วถอนหายใจทำเอาเข็มทิพย์ที่พยายามลืมเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับลูกชายเจ้าของโรงแรมอยู่ก็ไม่สามารถที่จะมองหน้าสิริตาได้เต็มตาเพราะได้ฝ่าฝืนคำเตือนของรุ่นพี่สาวแม้ไม่ได้ตั้งใจก็ตาม เธอเดาว่าหลังจากสิริตาจัดการลากไปคุยเป็นการส่วนตัวเมื่อครู่คงจะรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเขาและเธอ ตอนนี้จึงรู้สึกผิด
หลานสาวเจ้าของโรงแรมลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วเดินตรงมาที่หน้าโต๊ะของเข็มทิพย์ด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีเท่าไหร่นัก
“เข็มพี่ขอโทษ” คำขอโทษนี่คนฟังถึงกับงงว่าเจ้านายขอโทษเธอด้วยสาเหตุอะไร แต่น่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องระหว่างเธอและก้องภพเป็นแน่
“อะไรกันคะพี่ตา ขอโทษเข็มทำไม”
“พี่ไม่น่าให้เข็มไปรู้จักกับก้อง ไม่น่าจะให้ไปอยู่ที่ห้องนายก้องจนทำให้เข็มต้อง...” สิริตาไม่กล้าที่จะเอ่ยต่อเพราะกลัวที่จะกระทบใจลูกน้องคนใหม่
“พี่ตาคะ เข็มต่างหากที่ต้องขอโทษที่ไม่ระวังตัว ควบคุมสติตัวเองไม่ได้” เรื่องนี้มันทำให้เธอรู้สึกแย่มากๆ ถุงกับตังใจแน่วแน่ที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับแอลกอฮอล์อีกเด็ดขาด
“ยังไงพี่ก็ต้องขอโทษแทนนายก้องด้วยที่ทำแบบนั้นกับเข็ม”
“เจ้าตัวยังไม่เห็นที่จะรู้สึกผิดนี่คะ” วันๆเห็นทำแต่หน้าระรื่น
“ถ้าเข็มอึดอัดใจ เข็มจะเล่าให้พี่ฟังก็ได้ว่าเรื่องมันเป็นยังไง จะได้หาทางแก้ไขได้ แต่พี่รู้มันคงยากถ้าอีกฝ่ายคือนายก้องภพ อัครรัชตะ” อดรู้สึกสงสารหญิงสาวตรงหน้าไม่ได้แต่อีกฝ่ายก็น้องชายตัวดีของเธอซึ่งรู้จักนิสัยที่อยากได้อะไรก็ต้องได้ของเขาดี
เข็มทิพย์จึงตัดสินใจเล่าว่าเธอลงไปดื่มจนเมาแต่ไม่ได้บอกถึงสาเหตุที่ดื่มของมึนเมาแล้วก้องภพก็มาพาเธอกลับห้องหลังจากนั้นก็มีความสัมพันธ์กันแต่ก็ไม่ได้พูดถึงตอนที่ก้องภพมีอะไรกับเธอโดยไม่ได้ใช้อุปกรณ์ป้องกันเพราะเห็นว่าเธอก็ได้ทานยาคุมฉุกเฉินไปแล้วทั้งที่ความจริงแล้วนั่นคือต้นเหตุที่จะส่งผลในอนาคตอย่างร้ายแรงเลยทีเดียว
หลังจากเล่าจบเธอก็รู้สึกอับอายผู้หญิงตรงหน้ามากแต่สิริตาก็เข้าใจหัวอกของเธอซ้ำยังปลอบให้เธอได้เข้มแข็งเข้าไว้
“เข้มแข็งเข้าไว้นะ พี่เชื่อว่าสักวันเข็มจะผ่านมันไปได้”
“ขอบคุณค่ะพี่ตา”
“แล้วเข็มจะทำอย่างไรต่อไป”
“คงยังต้องทำงานอยู่ที่นี้และเช่าห้องของคุณก้องไปสักพักก่อนที่จะหาทางอื่นได้ค่ะ” แม้จะรู้ว่าเสี่ยงต่อการที่ก้องภพจะเข้ามาวุ่นวายกับเธออีกแต่อย่างน้อยก็ยังมีสิริตาคอยช่วยอยู่
บางทีส่วนลึกๆในใจเธอเองอาจจะชอบก้องภพหรือประสบการณ์ที่เขาสอนให้ก็เป็นได้แม้มันจะขัดแย้งกับจิตสำนึกที่รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ถูกไม่ควร จึงทำให้เธอไม่ได้รังเกียจชายหนุ่มอย่างที่ควรจะเป็นหากโดนผู้ชายคนหนึ่งล่อหลอกให้ยินยอม เข็มทิพย์จึงตัดสินใจที่จะอยู่ที่เดิมต่อ
“ถ้านายก้องมายุ่งกับเข็มจนทนไม่ได้ พี่ก็จะพยายามช่วยนะ” แม้ว่ามันจะยากหากคิดจะงัดข้อกับผู้ชายที่อยู่ในหัวข้อสนทนาแต่สิริตาก็ต้องให้กำลังใจหญิงสาวตรงหน้า
“ขอบคุณพี่ตามากค่ะ”
ในเวลาสองทุ่มเศษๆได้เวลาที่เข็มทิพย์จะกลับคอนโด พอลงมาถึงที่ล็อบบี้ของโรงแรมกลับปรากฏร่างสูงของก้องภพยืนรออยู่ แล้วก็จัดการลากเธอท่ามกลางสายตาความอยากรู้อยากเห็นของพนักงานนับสิบในบริเวณนั้น
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” เจ้าของร่างอวบอิ่มพยายามบิดแขนขาวๆของตัวเองให้พ้นจากการจับกุมของมือใหญ่
“ตามผมมาเถอะน่า อย่าให้ผมต้องอุ้มคุณนะเข็ม” ก้องภพเริ่มมีสีหน้าหงุดหงิดกับแรงน้อยๆของเธอ
หลังจากที่จับเธอเข้าไปในรถคันหรูได้แล้วก็รีบวิ่งอ้อมขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับเพราะกลัวสาวเจ้าจะหนีลงจากรถ สตาร์ทรถเสร็จก็รีบขับออกไป
“จะพาฉันไปไหนไม่ทราบ”
“ไปทานข้าว”
“ฉันไม่ไป จอดรถให้ฉันลงเดี๋ยวนี้นะ”
“ถ้าผมจะจอดให้คุณลงไปตอนนี้ผมคงไม่เสียเวลาลากคุณขึ้นมาบนรถผมหรอก” เห็นอีกฝ่ายเงียบไปจึงพูดขึ้นอีกว่า
“ผมว่าเราน่าจะมีเรื่องที่ต้องคุยกันนะ”
“ไม่มี ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ”
“เรื่องเมื่อคืนกับเมื่อคืนก่อน”
“มันจบไปแล้วไม่ใช่หรือไง คุณจะเอาอะไรจากฉันอีก ที่ได้ไปยังไม่พอหรือ” แม้ส่วนลึกของจิตใจอาจจะเริ่มหลงใหลเสน่หาที่ก้องภพจุดไฟขึ้นแต่จิตสำนึกส่วนดีก็ต้องยั้งความชอบนั้นไว้
“เฮ้อ...ทีเมื่อคืนละเสียงอ่อนเสียงหวาน”
“หุบปากของคุณเดี๋ยวนี้นะ”
“เอาปากคุณมาปิดปากผมไว้สิรับรองเงียบ” เขาไม่เงียบเธอเงียบเองก็ได้
หลังจากที่บังคับให้เธอมาทานอาหารมื้อค่ำกับเขาเสร็จก็จะพาเธอกลับคอนโดแล้วจะได้ตกลงเรื่องที่เกิดขึ้นให้เรียบร้อย แต่เข็มทิพย์ที่นั่งเงียบๆอยู่ดีๆก็โพล่งออกมาอย่างตกใจว่า
“กี่โมงแล้ว” สีหน้าเธอมันเหมือนกับจะนึกอะไรขึ้นมาได้
“สามทุ่มกว่าๆ”
“12 ชั่วโมงแล้ว ฉันต้องทานยาคุมเม็ดที่สอง ในรถคุณมีน้ำไหม” มือเธอก็ควานหายาในกระเป๋าสะพาย ก้องภพกำลังจะยื่นขวดน้ำมาให้ทันใดนั้นก็มีรถมาตัดหน้าทำให้ต้องเบรกกะทันหัน ยาที่อยู่ในมือเข็มทิพย์หลุดร่วงลงพื้นไป
“บ้าเอ๊ย” ทั้งสองคนอุทานออกมาพร้อมกันแต่เพราะคนละสาเหตุ ก้องภพอุทานเพราะรถตัดหน้า ส่วนสาเหตุของเข็มทิพย์นั้นยาตกหายไปแล้ว
“คุณยาฉันตกหายไปไหนแล้วไม่รู้” เข็มทิพย์ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ มันเหมือนเป็นลางอย่างไรไม่รู้
“เฮ้อ...เดี๋ยวผมแวะไปซื้อที่ร้านยาข้างหน้าให้”
-------------------
กลับไปอ่านที่เด็กดี http://writer.dek-d.com/goszy/story/view.php?id=179449
หลังจากกลับจากซื้อยาคุมฉุกเฉินและถุงยางอนามัยหลายแพ็คและสิ่งที่ติดเกินมาคือยาคุมกำเนิดแบบ 28 เม็ดซึ่งง่ายต่อการจำในการรับประทานกว่าแบบ 21 เม็ด คาดว่าในอนาคตอันใกล้นี้เข็มทิพย์จะได้ใช้อย่างแน่นอน
พอกลับเข้าห้องก็ยื่นของทั้งถุงให้เข็มทิพย์ เมื่อเธอเปิดถุงดูกลับกรีดร้องลั่นห้อง
“กรี๊ด อีตาบ้า ลามก”
“คุณมาว่าผมทำไมเนี่ย” ก้องภพฉงนกับคำกล่าวหา
“แล้วคุณซื้อถุงยางมาทำไมตั้งมากมายแถมหลายกลิ่นด้วย คิดจะทำอะไรเนี่ย” เข็มทิพย์พูดด้วยท่าทีที่ระแวงบุรุษตรงหน้าเต็มที่
“อ้าว...ไม่น่าถาม ถุงยางก็เอามาป้องกันท้อง ป้องกันเอดส์สิคุณ แล้วผมก็กลัวว่าจะหมดเหมือนเมื่อคืนเลยซื้อมาตุนไว้กันพลาด”
“เอาไปใช้กับคนอื่นเถอะย่ะ อย่ามาใช้กับฉัน”
“อ้าวคุณจะมีอะไรกับผมแบบไม่ป้องกันเหรอ แล้วจะให้ผมไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้ทำไมกันละครับ” ก้องภพแกล้งทำหน้ามึนไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูด
“ไม่ใช่ ฉันหมายถึงอย่ามามีอะไรกับฉัน” แล้วก็ไม่เลือกที่จะต่อความยาวสาวความยืดด้วยการค้นหายาคุมฉุกเฉินแล้วก็ทานเข้าไป
“สายแล้วฉันไปทำงานก่อนนะ” เธอหันมาบอกก้องภพ
“ก็ถ้ามันสายแล้วก็ไปพร้อมผมมันจะได้ไม่มีปัญหา” ว่าแล้วก็จัดการลากเธอไป
รถสปอร์ตคู่ใจของเขาเลี้ยวเข้าเพ้นเฮ้าส์สุดหรูใจกลางเมือง
“คุณพาฉันมาที่นี้ทำไม”
“คุณดูชุดที่ผมใส่ จะให้ผมใส่ชุดนี้ไปทำงานหรือไง ไม่มีทาง”
จอดรถเสร็จก็ลากเธอลงจากรถไปยังเพ้นเฮ้าส์ด้วย
“คุณจะลากฉันลงมาด้วยทำไมเนี่ย”
“มาช่วยผมแต่งตัว จะได้เสร็จเร็วๆ เอ้า” ก้องภพโยนเน็คไทมาให้เธอขณะที่ตัวเขากำลังติดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวใหม่อยู่
“มาผูกเน็คไทให้ผม”
“ฉันผูกไม่เป็น” เธอเลือกที่จะโกหก
“เดี๋ยวผมสอนให้” ก้องภพพูดเพราะรู้ทันจึงแกล้งเธอเล่น
“ไม่ต้อง ฉันผูกเป็น” เธอตัดสินใจที่จะบอกไปเพราะกลัวว่าหากสอนกันไปสอนกันมามันจะเป็นเหมือนตอนรีดผ้าหรือจะเป็นปัญหาอย่างอื่นก็ไม่รู้ ดังนั้นจึงตัดความวุ่นวายด้วยการทำให้เขาแต่โดยดี
การเดินเข้ามาในโรงแรมพร้อมกันของเขาและเธอเป็นที่จับตามองของเหล่าพนักงานตรงล็อบบี้ของโรงแรมจนเข็มทิพย์อายอยากจะมุดดำดินไปโผล่ชั้นที่เธอทำงานให้รู้แล้วรู้รอดแต่จะทำอย่างไรได้เมื่อคนข้างกายดึงแขนเธอไว้เมื่อเธอเดินเร็วจนนำเขาเพื่อให้เดินพร้อมกัน
ก้องภพเดินมาส่งเธอที่หน้าห้องสิริตาด้วยซ้ำ นั่นทำให้เจ้านายโดยตรงของเธอจ้องผู้มีศักดิ์เป็นน้องเขม็งแล้วลากแขนไปคุยกันอีกทางหนึ่ง
“ตาก้องทำอะไรน้องพี่หรือเปล่า” คนถามรู้สึกเป็นห่วงรุ่นน้องสาวตั้งแต่ที่ก้องภพโทรมาลางานให้เข็มทิพย์ตั้งแต่เมื่อวานแต่ไม่ทันได้ถามเพราะต้องรีบไปประชุม
“ผมก็น้องพี่ตานะ อย่าลำเอียงสิครับ” หากแต่ผู้เป็นน้องยังคงแกล้งยียวนกวนอวัยวะเบื้องล่าง
“นี่ฉันหมายถึงเข็มต่างหาก ว่าไงทำอะไรน้องฉัน” เสียงแหวคาดคั้นเต็มที่ บ่งบอกได้เลยว่าหากได้คำตอบที่ไม่ถูกใจคุณเธออาจจะสั่งสอนเขานิดๆหน่อยๆได้
“แล้วถ้าผมบอกว่าทำไปแล้วละครับ พี่ตาจะแก้ไขอะไรได้” ตอบคำถามก็ยังคงกำกวมแต่คนฟังก็คิดว่ามันเป็นจริงไปแล้วเกินแปดสิบเปอร์เซ็น
“อะไรนะ นี่อย่าบอกนะว่าทำไปแล้วจริงๆ” แม้จะเตรียมใจรับคำตอบไว้บ้างแต่เธอไม่อยากที่จะมันเป็นความจริงoนี่นา
‘เฮ้อ...จะมีผู้หญิงสวยๆที่ไหนรอดเรด้าน้องชายเธอบ้างนะ’
“ครับ” คนที่ทำไปแล้วยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบานจนหน้าหมั่นไส้
“โอ๊ย พี่จะเป็นลม เข็มของพี่ไม่น่าจะมาเจอเรื่องร้ายๆอย่างนี้เลย น่าสงสารจริงๆ” มือก็ควานหายาดมในกระเป๋าเสื้อหวังที่จะเอามาคลายอาการหน้ามืดได้บ้าง
“โธ่ พี่ตาครับพูดซะผมไปทำเขาอดอยาก ลำบาก พิการอย่างนั้นแหละ” อ่อนอกอ่อนใจแกมขำขันกับความคิดพี่สาวและท่าทางจะเป็นลมของเธอ
“ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงล่ะ ถ้าเจอคนอย่างนาย” มือก็จ่อยาดมอยู่ที่ปลายจมูกโด่งเพื่อเป็นการเพิ่มแรงให้ปากยังทำงานต่อไปได้
“อะไรกันผู้หญิงอยากจะได้ผมกันจะตาย ได้ผมไปนี่ถือว่าโชคดีสุดๆเลยนะ” บุตรชายคนเดียวของเจ้าของโรงแรมพูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ
“แล้วตอนที่ไปทิ้งเขาล่ะจะโชคดีด้วยหรือเปล่า” หากแต่คนเป็นพี่สาวก็ยังคงหาเรื่องมาดักคอผู้เป็นน้องชายได้อีกอยู่ดี
“แหม ใครเลิกกับผมก็ต้องโชคดีสิครับเพราะได้ไปเยอะแล้วนี่นา เราแยกจากกันได้ดีทุกครั้งนะ เพราะมีข้อตกลงแบบวิน-วินกันทั้งคู่”
“เออใช่ ใครเลิกกับนายนี่พี่ว่าโชคดีกว่าตอนคบกันอีกเพราะไม่ต้องทนอยู่กับคนเจ้าชู้ไง” ผู้เป็นพี่เหน็บแนมอย่างอดไม่ได้กับนิสัยเจ้าชู้ของน้องชาย
“ถ้าผมเจอคนที่ผมรักจึงเมื่อไหร่ก็คงหยุดได้มั้งครับ” ชายหนุ่มผู้ที่มีอายุอ่อนกว่าตั้งข้อสันนิษฐานให้กับตัวเองเพราะผู้เป็นบิดาก็เคยเป็นเช่นนี้ที่หยุดความเจ้าชู้ได้เมื่อมาพบรักกับมารดาของเขา
“แต่ไม่รู้จะเจอเมื่อไหร่” หลานสาวเจ้าของโรงแรมแทบจะลมจับอีกรอบเมื่อได้ยินเจ้าตัวร้ายพูดแบบนี้ทั้งที่เมื่อสักครู่อาการหน้ามืดเริ่มดีขึ้น
“ยังไงก็แล้วแต่ อย่าทำให้เข็มทิพย์เสียใจนะ ตอนนี้ก็เสียใจกับครอบครัวพออยู่แล้ว”
“ทำไมเหรอครับ”
“แม่เสียไม่ทันจะข้ามปี พ่อก็แต่งงานใหม่นะสิ ยัยเข็มไม่ยอมให้พ่อแต่งงานใหม่ บอกว่าจะเปลี่ยนนามสกุลมาใช้ของแม่ ทางนู้นเลยแก้เผ็ดด้วยการรับหลานของเมียใหม่เป็นลูกบุญธรรมแทนยัยเข็มเสียอย่างนั้น” นึกถึงเรื่องนี้คนพูดก็อดสงสารขึ้นมาอีกไม้ได้
‘อ๋อ ที่แท้ตอนเมาก็บ่นเรื่องที่พ่อแต่งงานใหม่นี่เอง’
“เห็นไหมยัยเข็มมีปมด้อยเรื่องความเจ้าชู้ของผู้ชาย อย่าไปซ้ำเติมน้องพี่เข้าล่ะ เข้าใจไหม”
“เข้าใจครับ เดี๋ยวผมจะทำหน้าที่ปลอบเข็มทิพย์เอง” สิริตามองหน้าน้องชายที่ฉายแววอย่างไม่น่าไว้วางใจออกมาติดจะเจ้าเล่ห์เล็กๆ
“จะทำอะไรก็นึกถึงพี่ไว้บ้างนะ อย่าให้ถึงขั้นมองหน้ากันไม่ติด” กลุ้มใจจริงๆกับพฤติกรรมของลูกพี่ลูกน้องคนนี้กลัวว่าจะทำให้เธอมองหน้าเข็มทิพย์ไม่ติด
“เอาน่า ผมจะพยายามทำให้เราจากกันด้วยดี”
“นี้ไงยังไม่ทันจะคบ ก็คิดเรื่องที่จะทิ้งแล้ว” เป็นยังไงล่ะ กับเจ้าตัวร้ายน้องชายของเธอคิดที่จะเริ่มหาวิธีเลิกทั้งๆที่สาวเจ้ายังไม่ทันที่จะตกลงดูใจกับน้องเธออย่างเป็นทางการ
“พี่ตานี่ชอบมองผมในแง่ร้ายจัง” แม้ใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรจะทำหน้ายู่ยี่แต่ก็ไม่ได้ลดทอนความหล่อบนใบหน้านั้นเลย
“ก็แน่สิ นายออกจะเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวซะขนาดนี้ หลอกล่อสาวๆเขาไปทั่ว มีหรือเข็มทิพย์จะตามทัน” สิริตาได้โอกาสแดกดันน้องชายไปอีกหนึ่งรอบ
“ผมไม่ได้หลอกล่อนะ แค่ทำให้เขาสมยอมเท่านั้นเอง” เท่านั้นแหละมือเรียวจับมาที่หูของเขาแล้วบิดแบบไม่เกรงใจชนิดที่เรียกว่าสุดแรงเกิดเลยทีเดียว
“โอ๊ย พี่ตาผมเจ็บ” ใบหน้าคมของชายหนุ่มก็หมดหล่อคราวนี้นี่เองเพราะหน้าบิดเบี้ยว เหยเกไปตามความเจ็บปวดที่พี่สาวมอบให้
“เจ็บสิดี จะได้ไม่ทำอีก” มือเรียวเริ่มที่จะคลายออกจากหูของอีกฝ่ายหลังจากเห็นใบหน้า เสียงร้องที่เจ็บปวด และที่หูของเขาก็เริ่มแดง
“ถ้าทำแล้วมีความสุขโดนบิดหูแค่นี้เล็กน้อยครับ” ยังไม่เข็ดกับฝีมือของญาติผู้พี่จึงพูดเพื่อแกล้งเย้าให้อีกฝ่ายกลุ้มใจเล่นๆ
“อยากจะโดนอีกรอบหรือไง”
“โหย...บิดแบบนั้นไม่เอามีดมาตัดหูของผมทิ้งไปเลยละครับ” ชายหนุ่มก็เริ่มที่จะประชดสิริตา
“ดีถ้าอย่างนั้นครั้งต่อไปที่ทำให้เข็มเสียใจละก้อ พี่จะมีดมาตัดหูนาย” สิริตาก็ดันเห็นด้วยจึงตอบรับคำประชดเสียเลย
“ทำไมพี่ผมโหดจัง”
“อย่างนายต้องเจอโหดๆแบบพี่นี่แหละ จะได้หลาบจำ”
“ครับ”
“แยกย้ายไปทำงานกันได้แล้ว”
“เดี๋ยวครับ พี่ตา”
“อะไรอีกล่ะ” ผู้เป็นพี่หันกลับมามอง
“แล้วเข็มทิพย์เขามีแฟนไหมครับ” ตัวอันตรายสำหรับผู้หญิงสวยๆเริ่มที่จะหาข้อมูล
“ถามช้าไปหรือเปล่า ไม่ถามซะปีน้าเลยล่ะ” คนเป็นพี่เลยตอบแบบกวนกลับไปบ้างเพราะหมั่นไส้ลูกพี่ลูกน้องหนุ่มตรงหน้า
“โธ่ ก็เห็นว่าปีหน้ามันช้าไงครับเลยถามปีนี้ ว่าไงครับ”
“ไม่บอก ไปถามเอาเอง”
“ถามเองก็ได้” ใบหน้ามู่ทู่แบบแกล้งทำหวังที่จะให้พี่สาวสงสาร
“แต่ตอนนี้ไปทำงานได้แล้ว” สิริตาเริ่มรำคาญจึงไล่แถมตีหน้ายักษ์ใส่เจ้าน้องชายตัวดี
“กล้าใช้ท่านรองเชียวเหรอครับ” เจ้าจอมวายร้ายเริ่มยกอำนาจที่มีอยู่เหนือกว่ามาแกล้งขู่ญาติผู้พี่
“ทำไมจะไม่กล้า บิดหูยังทำมาแล้วเมื่อกี้ ถ้าโรงแรมมีผู้บริหารแบบนี้อยู่อีกนะเดี๋ยวมันจะล่มจม พี่เลยกล้า” หลานสาวท่านประธานตอบผู้มีอำนาจเหนือกว่าแบบไม่กลัวสักนิด
“อ๋อ กลัวจะไม่มีงานทำ”
“จะไปได้หรือยัง” สิริตาเริ่มจะไล่อีกรอบ
“โอเคครับ ไปแล้วครับ” ว่าแล้วก็แยกตัวขึ้นลิฟต์ไปทำงานของตัวเอง
หลังจากที่สิริตาเข้ามาในห้องของตัวเองก็ได้แต่มองมาที่เข็มทิพย์แล้วก็ถอนหายใจไปแล้วหลายเฮือกเพราะสงสารรุ่นน้องสาวที่ชีวิตถูกตัดขาดจากครอบครัวแล้วยังมาเจอเจ้าวายร้ายตัวอันตรายอย่างก้องภพอีก
อาการที่สิริตามองมาที่เธอแล้วถอนหายใจทำเอาเข็มทิพย์ที่พยายามลืมเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับลูกชายเจ้าของโรงแรมอยู่ก็ไม่สามารถที่จะมองหน้าสิริตาได้เต็มตาเพราะได้ฝ่าฝืนคำเตือนของรุ่นพี่สาวแม้ไม่ได้ตั้งใจก็ตาม เธอเดาว่าหลังจากสิริตาจัดการลากไปคุยเป็นการส่วนตัวเมื่อครู่คงจะรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเขาและเธอ ตอนนี้จึงรู้สึกผิด
หลานสาวเจ้าของโรงแรมลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วเดินตรงมาที่หน้าโต๊ะของเข็มทิพย์ด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีเท่าไหร่นัก
“เข็มพี่ขอโทษ” คำขอโทษนี่คนฟังถึงกับงงว่าเจ้านายขอโทษเธอด้วยสาเหตุอะไร แต่น่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องระหว่างเธอและก้องภพเป็นแน่
“อะไรกันคะพี่ตา ขอโทษเข็มทำไม”
“พี่ไม่น่าให้เข็มไปรู้จักกับก้อง ไม่น่าจะให้ไปอยู่ที่ห้องนายก้องจนทำให้เข็มต้อง...” สิริตาไม่กล้าที่จะเอ่ยต่อเพราะกลัวที่จะกระทบใจลูกน้องคนใหม่
“พี่ตาคะ เข็มต่างหากที่ต้องขอโทษที่ไม่ระวังตัว ควบคุมสติตัวเองไม่ได้” เรื่องนี้มันทำให้เธอรู้สึกแย่มากๆ ถุงกับตังใจแน่วแน่ที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับแอลกอฮอล์อีกเด็ดขาด
“ยังไงพี่ก็ต้องขอโทษแทนนายก้องด้วยที่ทำแบบนั้นกับเข็ม”
“เจ้าตัวยังไม่เห็นที่จะรู้สึกผิดนี่คะ” วันๆเห็นทำแต่หน้าระรื่น
“ถ้าเข็มอึดอัดใจ เข็มจะเล่าให้พี่ฟังก็ได้ว่าเรื่องมันเป็นยังไง จะได้หาทางแก้ไขได้ แต่พี่รู้มันคงยากถ้าอีกฝ่ายคือนายก้องภพ อัครรัชตะ” อดรู้สึกสงสารหญิงสาวตรงหน้าไม่ได้แต่อีกฝ่ายก็น้องชายตัวดีของเธอซึ่งรู้จักนิสัยที่อยากได้อะไรก็ต้องได้ของเขาดี
เข็มทิพย์จึงตัดสินใจเล่าว่าเธอลงไปดื่มจนเมาแต่ไม่ได้บอกถึงสาเหตุที่ดื่มของมึนเมาแล้วก้องภพก็มาพาเธอกลับห้องหลังจากนั้นก็มีความสัมพันธ์กันแต่ก็ไม่ได้พูดถึงตอนที่ก้องภพมีอะไรกับเธอโดยไม่ได้ใช้อุปกรณ์ป้องกันเพราะเห็นว่าเธอก็ได้ทานยาคุมฉุกเฉินไปแล้วทั้งที่ความจริงแล้วนั่นคือต้นเหตุที่จะส่งผลในอนาคตอย่างร้ายแรงเลยทีเดียว
หลังจากเล่าจบเธอก็รู้สึกอับอายผู้หญิงตรงหน้ามากแต่สิริตาก็เข้าใจหัวอกของเธอซ้ำยังปลอบให้เธอได้เข้มแข็งเข้าไว้
“เข้มแข็งเข้าไว้นะ พี่เชื่อว่าสักวันเข็มจะผ่านมันไปได้”
“ขอบคุณค่ะพี่ตา”
“แล้วเข็มจะทำอย่างไรต่อไป”
“คงยังต้องทำงานอยู่ที่นี้และเช่าห้องของคุณก้องไปสักพักก่อนที่จะหาทางอื่นได้ค่ะ” แม้จะรู้ว่าเสี่ยงต่อการที่ก้องภพจะเข้ามาวุ่นวายกับเธออีกแต่อย่างน้อยก็ยังมีสิริตาคอยช่วยอยู่
บางทีส่วนลึกๆในใจเธอเองอาจจะชอบก้องภพหรือประสบการณ์ที่เขาสอนให้ก็เป็นได้แม้มันจะขัดแย้งกับจิตสำนึกที่รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ถูกไม่ควร จึงทำให้เธอไม่ได้รังเกียจชายหนุ่มอย่างที่ควรจะเป็นหากโดนผู้ชายคนหนึ่งล่อหลอกให้ยินยอม เข็มทิพย์จึงตัดสินใจที่จะอยู่ที่เดิมต่อ
“ถ้านายก้องมายุ่งกับเข็มจนทนไม่ได้ พี่ก็จะพยายามช่วยนะ” แม้ว่ามันจะยากหากคิดจะงัดข้อกับผู้ชายที่อยู่ในหัวข้อสนทนาแต่สิริตาก็ต้องให้กำลังใจหญิงสาวตรงหน้า
“ขอบคุณพี่ตามากค่ะ”
ในเวลาสองทุ่มเศษๆได้เวลาที่เข็มทิพย์จะกลับคอนโด พอลงมาถึงที่ล็อบบี้ของโรงแรมกลับปรากฏร่างสูงของก้องภพยืนรออยู่ แล้วก็จัดการลากเธอท่ามกลางสายตาความอยากรู้อยากเห็นของพนักงานนับสิบในบริเวณนั้น
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” เจ้าของร่างอวบอิ่มพยายามบิดแขนขาวๆของตัวเองให้พ้นจากการจับกุมของมือใหญ่
“ตามผมมาเถอะน่า อย่าให้ผมต้องอุ้มคุณนะเข็ม” ก้องภพเริ่มมีสีหน้าหงุดหงิดกับแรงน้อยๆของเธอ
หลังจากที่จับเธอเข้าไปในรถคันหรูได้แล้วก็รีบวิ่งอ้อมขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับเพราะกลัวสาวเจ้าจะหนีลงจากรถ สตาร์ทรถเสร็จก็รีบขับออกไป
“จะพาฉันไปไหนไม่ทราบ”
“ไปทานข้าว”
“ฉันไม่ไป จอดรถให้ฉันลงเดี๋ยวนี้นะ”
“ถ้าผมจะจอดให้คุณลงไปตอนนี้ผมคงไม่เสียเวลาลากคุณขึ้นมาบนรถผมหรอก” เห็นอีกฝ่ายเงียบไปจึงพูดขึ้นอีกว่า
“ผมว่าเราน่าจะมีเรื่องที่ต้องคุยกันนะ”
“ไม่มี ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ”
“เรื่องเมื่อคืนกับเมื่อคืนก่อน”
“มันจบไปแล้วไม่ใช่หรือไง คุณจะเอาอะไรจากฉันอีก ที่ได้ไปยังไม่พอหรือ” แม้ส่วนลึกของจิตใจอาจจะเริ่มหลงใหลเสน่หาที่ก้องภพจุดไฟขึ้นแต่จิตสำนึกส่วนดีก็ต้องยั้งความชอบนั้นไว้
“เฮ้อ...ทีเมื่อคืนละเสียงอ่อนเสียงหวาน”
“หุบปากของคุณเดี๋ยวนี้นะ”
“เอาปากคุณมาปิดปากผมไว้สิรับรองเงียบ” เขาไม่เงียบเธอเงียบเองก็ได้
หลังจากที่บังคับให้เธอมาทานอาหารมื้อค่ำกับเขาเสร็จก็จะพาเธอกลับคอนโดแล้วจะได้ตกลงเรื่องที่เกิดขึ้นให้เรียบร้อย แต่เข็มทิพย์ที่นั่งเงียบๆอยู่ดีๆก็โพล่งออกมาอย่างตกใจว่า
“กี่โมงแล้ว” สีหน้าเธอมันเหมือนกับจะนึกอะไรขึ้นมาได้
“สามทุ่มกว่าๆ”
“12 ชั่วโมงแล้ว ฉันต้องทานยาคุมเม็ดที่สอง ในรถคุณมีน้ำไหม” มือเธอก็ควานหายาในกระเป๋าสะพาย ก้องภพกำลังจะยื่นขวดน้ำมาให้ทันใดนั้นก็มีรถมาตัดหน้าทำให้ต้องเบรกกะทันหัน ยาที่อยู่ในมือเข็มทิพย์หลุดร่วงลงพื้นไป
“บ้าเอ๊ย” ทั้งสองคนอุทานออกมาพร้อมกันแต่เพราะคนละสาเหตุ ก้องภพอุทานเพราะรถตัดหน้า ส่วนสาเหตุของเข็มทิพย์นั้นยาตกหายไปแล้ว
“คุณยาฉันตกหายไปไหนแล้วไม่รู้” เข็มทิพย์ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ มันเหมือนเป็นลางอย่างไรไม่รู้
“เฮ้อ...เดี๋ยวผมแวะไปซื้อที่ร้านยาข้างหน้าให้”
-------------------
กลับไปอ่านที่เด็กดี http://writer.dek-d.com/goszy/story/view.php?id=179449
goszy เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 พ.ค. 2555, 15:30:07 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 พ.ค. 2555, 11:42:16 น.
จำนวนการเข้าชม : 17340
| << S2บ่วงที่5 | S2บ่วงที่7 >> |