บ่วงใจ
เมื่อ"ก้องภพ" หนุ่มหล่อไฮโซเพลย์บอยดีกรีปริญญาโทจากนอกถูกบังคับแต่งงาน เขาจึงขอความช่วยเหลือจากผู้ที่เขาไข่ทิ้งไว้
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: S2บ่วงที่7
บ่วงที่ 7
หลังจากที่ซื้อยาคุมฉุกเฉินให้เธอทานเรียบร้อยแล้วก็พากลับมาถึงคอนโด เข็มทิพย์อนุญาตให้ก้องภพเข้ามาได้เพราะทนการตื๊อของเขาไม่ได้ แต่ถึงไม่ให้เข้ามาเขาก็ต้องมีวิธีการที่จะเข้ามาได้อยู่แล้ว
“มีอะไรจะตกลงกับฉันก็ว่ามา” หญิงสาวนั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่หน้าโทรทัศน์
“ผมชอบคุณ เราลองมาคบกันไหม” เข็มทิพย์คาดไม่ถึงกับคำตอบนี้
“ผมว่ามันคงไม่มีอะไรเสียหายจากที่เป็นอยู่แล้วล่ะ”
“เสียหายน่ะ ฉันเสียหายแน่ ถ้าฉันคบกับคุณน่ากลัวว่าจะเสียหายยิ่งกว่าเดิม”
“ยังไง”
“ผู้ชายอย่างคุณน่ะหรือ พอเบื่อเดี๋ยวก็ทิ้งฉัน”
“ผมไม่เคยทิ้งใคร ผมแยกทางกันด้วยดีทุกครั้ง”
“ด้วยเงินนะเหรอ” น้ำเสียงที่มีแต่ความเยาะหยันทำเอาก้องภพหงุดหงิด
“จะด้วยอะไรก็ช่าง คุณคิดว่าเสียหายเพราะถูกทิ้งเหรอ มันไม่รู้จะเสียหายตรงไหน ถ้าคนเราไปด้วยกันไม่
ได้ก็ต้องเลิกกันอยู่ดี จะฝืนดันทุรังไปทำไมกัน หรือคุณไม่เคยเลิกกับแฟน”
“ไม่ใช่เรื่องถูกทิ้งเรื่องเดียวหรอกนะ แต่คนอื่นจะมองฉันยังไงถ้าฉันคบกับคุณ คงจะมองว่าฉันคิดจะจับคุณหรือไม่ก็ใช้เต้าไต่นะสิ”
“เรื่องคนนินทานั่นคุณจะเก็บมาคิดให้รกสมองทำไม นินทาไปแค่ไหนคุณก็ไม้ได้เจ็บป่วยเป้นมะเร็งสักหน่อย”
“ก็ป่วยที่ใจยังไงล่ะ”
“ก็แล้วคุณจะเก็บมาคิดให้ป่วยใจทำไม มันอยู่ที่คุณเลือกเองว่าจะเก็บเอามาคิดให้เจ็บปวดหรือจะปล่อยมันไป ในเมื่อเราเลือกได้ทำไมไม่เลือกความสุขให้กับตัวเองล่ะ” เจอคำแย้งเข้ามาแบบนี้เข็มทิพย์ก็ได้แต่เงียบเพราะหาคำเถียงกลับไม่ได้
“คุณเลิกกับแฟนทำไม” อยู่ดีๆก็เปลี่ยนเรื่องได้น่าตาเฉย เมื่อสิริตาไม่บอกเขาก็เลยให้คนไปสืบมาจึงได้รู้ว่าเธอเลิกกับคนรักไปแล้ว
“ถามทำไม”
“เผื่อเป็นแฟนคุณผมจะได้ไม่ทำตัวให้ถูกบอกเลิก”
“เรื่องของวัฒนธรรมมั้ง เพราะอยากจะมีเซ็กส์กับฉันแต่ฉันไม่ยอม เค้าไม่เข้าใจว่าทำไมหญิงสาวชาวไทยมีเซ็กส์ก่อนแต่งงานไม่ได้ เห็นไหมข้อนี้คุณไปกับฉันไม่ได้เห็นๆ”
“ใครบอกว่าไปกันไม่ได้ อย่าลืมว่าเรามีอะไรกันไปแล้ว และผมทำให้คุณชอบมันมากๆ” ใบหน้าร้อนเห่อขึ้นมาทันทีหลังจากที่ก้องภพพูดแทงใจ
“รู้ได้ยังไงว่าฉันชอบ”
“ก็ผมมันคนมีประสบการณ์ ถ้าคุณไม่ชอบคุณก็ขัดขืนผมไปแล้วไม่ปล่อยให้มีอะไรกันได้หลายรอบหรอก แถมเสียงอ่อนเสียงหวานผิดกับตอนนี้เห็นๆ” หน้าเข็มทิพย์แดงหนักกว่าเก่าแต่เพราะโกรธที่เขาจับได้ไม่ใช่เพราะอาย
“ก็คุณมีกำลังเหนือกว่าฉันนี่” ขอเถียงไว้ก่อนดีที่สุด
“คนอย่างผมไม่เคยข่มขืนใคร” นอกจากทำให้สมยอม หึหึ “ถ้าคุณจะขัดขืนต่อคุณก็ทำได้แต่คุณไม่ ก็แสดงว่าคุณชอบ”
“ว่ายังไง จะลองคบกับผมดูไหมไหนๆเราก็...หนะนะ” เขาละไว้ในฐานที่เข้าใจ
“ฉันไม่ชอบคนเจ้าชู้”
“เผื่อบางทีเราอาจจะเป็นคนที่ใช่ของกันและกันก็ได้ ถ้าเป็นอย่าสงนั้นผมพร้อมที่จะหยุด”
“หึ ผู้ชาย ลงถ้าอยากได้ก็พูดแบบนี้กันทั้งนั้น”
“ก็ทำไมคุณไม่ลองดูเล่า มันก็ไม่เสียหายนี่นา”
เธอตั้งใจว่าจะมอบความบริสุทธิ์ซึ่งมีค่าสูงสุดให้แก่คนรักในวันคืนแต่งงานและในเมื่อเสียไปแล้ว จึงไม่อยากจะหาใครใหม่ ไม่ใช่เพราะกลัวคนรักใหม่จะรังเกียจ แต่เธอค่อนข้างจะหัวโบราณที่ผู้หญิงควรจะมีสามีคนเดียวมีคนครอบครองร่างกายของเธอแค่คนเดียวก็เลยไม่พร้อมจะมอบร่างกายให้แก่ชายคนอื่นอีก
ในทางพฤตินัยแล้วก้องภพก็ถือว่าเป็นสามีของเธอ เพราะเธอได้สูญเสียสิ่งมีค่าที่สุดของลูกผู้หญิงให้แก่เขาไปแล้ว ดังนั้นจิตใจบางส่วนก็โอนเอนไปตามคำพูดของเขาที่ว่าหากคบกันคงไม่มีอะไรเสียหาย ถ้าคบกันแล้วเธอก็ไม่อยากที่จะเลิกกับเขาก็ต้องทำให้เขารักให้ได้ แต่ถ้าหากว่าเลิกกันเธอก็คงจะไม่หาใครใหม่ดังที่ตั้งใจ
พฤติกรรมความเจ้าชู้ของก้องภพก็เป็นปัญหาสำหรับเธอไม่น้อย เมื่อคิดสรตะ บวก ลบ คูณ หาร แล้วความเป็นไปได้ที่จะรักกันตราบเท่านานนั้นคงยาก น่าจะเป็นแบบหลังที่ต้องเลิกกันมากกว่า ดังนั้นก็ไม่ควรที่จะตอบตกลงเป็นอย่างยิ่ง แม้ในใจเธอก็เริ่มที่จะหลงเสน่ห์เขาแล้วก็ตาม
เห็นอีกฝ่ายเงียบไปนานจึงถามย้ำขึ้นอีกรอบ
“ตกลงไหมครับ”
“ไม่” คำปฏิเสธด้วยเสียงที่เด็ดขาดหลังจากที่คิดดูถี่ถ้วนแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมจะถามคุณอีกรอบในตอนที่เรา...” ริมฝีปากชายหนุ่มแสยะรอยยิ้มที่ไม่ไว้วางใจพร้อมด้วยก้าวเท้ามารวบตัวเธอไว้ในอ้อมกอด ริมฝีปากบดจูบลงหนักๆของเธอ ลิ้นร้อนๆพยายามที่จะมาชักชวนลิ้นของเธอให้ออกมาเล่นเกี่ยวกระหวัดด้วยกัน
เขาใช้ความเจนจัดในเรื่องรักปลดเปลื้องเสื้อผ้าบนตัวเธอแม้จะไม่หมดแต่ก็หมิ่นเหม่พอสมควร
‘หึหึ ไม่ได้เล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล ถ้าไม่ได้ด้วยมนตร์ก็ขอใช้กำลังละนะ’
ฝ่ามือและลิ้นของเขาเริ่มบรรเลงไปตามเนื้อตัวของเธอจนแทบจะหลอมละลายติดบนโซฟาตัวใหญ่ ความทนมานที่ร่างกำยำก่อให้กับตัวเธอมันช่างแสนสาหัสนักด้วยที่ไม่ยอมพาเธอไปสู่สุขฝั่งฝันเสียที
เข็มทิพย์ใช้ความพยายามอย่างหนักที่จะเรียกสติกลับมาเพื่อที่จะเอาตัวรอดจากเทพบุตรมารตรงหน้าแต่ความพยายามก็ไร้ผลเพราะก้องพบทรมานเธอหนักกว่าเดิมจนเธอยอมเอ่ยปากโดยไม่รู้ตัว
“ดะ...ได้โปรด”
“อะไรเหรอครับ” ก้องภพเงยหน้าจากทรวงอกของเธอมาส่งยิ้มด้วยความพอใจ
“ช่วยฉันด้วย” เข็มทิพย์ไม่อาจฝืนความต้องการได้อีกต่อไป
“ช่วยยังไงดีล่ะ”
“ระ...รักฉัน เป็นของฉัน”
“เป็นแฟนผมไหมครับ” ก้องภพใช้จังหวะนี้แหละที่จะทำให้เขาได้ชัยชนะ
“ตกลง” เข็มทิพย์เอ่ยออกมาแทบจะไม่มีสติเหลืออยู่จนไม่เห็นว่าก้องภพได้บันทึกเสียงเธอไว้เป็นหลักฐาน
หลังจากนั้นเขาก็พาแฟนหมาดๆไปสู่ความสุขแบบที่เธอเริ่มหลงใหล ซึ่งในอนาคตอาจจะรักมันเลยก็อาจจะเป็นไปได้
เกือบสองเดือนที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันโดยก้องภพเป็นฝ่ายย้ายเข้ามาอยู่คอนโดเดิมของเขาอีกครั้ง เธอเองก็ยังคงมีความสุขดีเพราะก้องภพที่คอยดูแลเอาใจใส่ แต่คงจะดีกว่านี้หากเธอจะไม่มีความคิดที่ระแวงในตัวเขาตลอดเวลาในเรื่องความเจ้าชู้ กลัวว่าสักวันหนึ่งเขาจะเบื่อแล้วทิ้งเธอไป เธอไม่รู้ว่าเขาจะแอบนอกใจเธอสักครั้งหรือไม่เพราะไม่เคยจับได้คาหนังคาเขา
“ไม่คิดจะลาออกจริงหรือ ผมเลี้ยงคุณได้นะ” ก้องภพที่นอนโดยใช้ตักเธอเป็นหมอน นิ้วยาวๆของเขก็พันผมเธอเล่น
“แล้วคิดบ้างหรือเปล่า ถ้าวันไหนที่คุณทิ้งฉันขึ้นมาฉันจะทำมาหากินอะไร งานยิ่งหายากๆอยู่ ไหนจะค่าเรียนของฉันอีก” นี่ไม่ใช่รั้งแรกที่เธอต้องตอบคำถามนี้จากก้องภพ เขาอยากให้เธอลาออกจากงานแล้วใช้ชีวิตอยู่อย่างสบายๆ
“คุณก็คิดแต่เรื่องจะถูกทิ้งอยู่เรื่อย” ก้องภพเองออกจะเหนื่อยใจกับความคิดนี้ของเข็มทิพย์ ตั้งแต่เขาเจอเธอเขาก็ไม่เคยมีใครอีกเลย
“ฉันต้องเตรียมใจไว้ตลอดเวลา พอคุณทิ้งฉันจริงๆจะได้ไม่เสียใจมากไง” หญิงสาวคิดถึงเรื่องที่เธอเผชิญผ่านมาในช่วงสามเดือนนี้ที่จากในอดีตที่ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายอยู่ดีๆพ่อก็แต่งงานใหม่แล้วรับวิวาห์เป็นลูกบุญธรรมส่วนตัวเธอก็ตัดขาดจากญาติพี่น้องมาดิ้นรนเลี้ยงชีวิตด้วยลำแข้ของตัวเอง แล้วยังมาเจอก้องภพอีก นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเธอจึงต้องเตรียมใจไว้บ้าง
“ทำไมคุณถึงเอาแต่คิดเรื่องนี้ให้มันบั่นทอนจิตใจล่ะ ทำไมไม่ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่กับมัน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับมัน”
“ก็ชีวิตมันไม่มีอะไรแน่นอนนี่นา”
“ทำไมคุณไม่คิดว่าคุณเป็นคนที่ใช่สำหรับผมบ้างนะ ถ้าคุณมองแบบนี้คุณอาจจะมีความสุขมากขึ้นก็ได้” คำถามทำไมของก้องภพช่างมากเหลือเกินวันนี้
“ฉันไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองขนาดนั้นหรอก” น้ำเสียงเศร้าๆของเธอฉุดให้ก้องภพลุกขึ้นนั่งแล้วคว้าเธอเข้ามากอดไว้แนบอกเพื่อที่จะให้เธอได้รับไออุ่นนี้จากอกเขา
ตั้งแต่มาอยู่ด้วยกันเขาก็ทำหน้าที่เป็นสารถีรับ-ส่งเธอ ทั้งไปเรียนและไปทำงาน วันนี้ก้องภพก็มารับเธอกลับจากมหาลัยเช่นเคย
ร่างสูงสง่ายืนพิงรถสปอร์ตคู่ใจรอเธอทำเอาสาวๆหลายคนที่เดินผ่านส่งสายตาหวานๆมาให้ พ่อเจ้าประคุณก็ส่งยิ้มกระชากใจกลับไปให้เช่นกันจะไม่ให้เธอไม่ระแวงได้อย่างไรไหว
เพี๊ยะ เสียงฝ่ามือบางๆระทบแขนล่ำๆ
“โอ๊ย” ก้องภพแสร้งร้องเสียงดังพร้อมนิ่วหน้าว่าเจ็บเพื่อให้เข็มทิพย์สงสาร
แต่เธอกลับรู้สึก‘น่าหมั่นไส้มากกว่า’
“ไม่ต้องมาสำออยเลยนะ”
“แล้วคุณตีผมทำไมล่ะ”
“แล้วจะส่งยิ้มไปหาวๆทำไมล่ะ” ถามมาก็ถามกลับสิ
“ก็มนุษยสัมพันธ์ที่ดีไง ยิ้มมาก็ยิ้มตอบจะให้ตีหน้ายักษ์กลับไปให้เขาได้ไง เดี๋ยวไม่หล่อ”
“เชอะ”
“หึงเหรอ” หน้าคมเสเข้ามาใกล้
“จะหึงทำไม รกอกรกใจเปล่าๆ” ก้องภพก็ได้แต่อมยิ้มกับคำตอบของสาวข้างกาย
“โธ่ นึกว่าจะหึงให้ผมดีใจเล่นบ้าง”
“ประสารทหรือไง ถ้าแฟนหึงแล้วดีใจ” ใบหน้านวลแม้จะมู่ทู่แต่ก็เริ่มจะมีประกายแดงๆ
“ก็แสดงว่าเขารักเราจนไม่อยากยกให้ใคร ไม่อยากให้ใครแตะต้องไง”
“นี่ที่ผมมารับมาส่งคุณนี่ก็เพราะผมหวงนะเลยมาประกาศตัว” เมื่อกี้เห็นแกมขาวๆเกิดแดงขึ้นมาจึงแกล้งต่อ เข็มทิพย์ก็ได้แต่เมินหน้าหนีเพราะกลัวว่าจะเห็นหน้าที่แดงขึ้นกว่าเดิมของเธอ
“บ้า”
“ก็คุณสวยขนาดนี้ผมก็หวงสิ กลัวหนุ่มๆมาขายขนมจีบเลยต้องตามเฝ้า” เขาชอบจริงๆเวลาเธอหน้าแดงเพราะเขินนี่
“ไม่มีใครมาจีบฉันหรอกน่า ไม่ต้องห่วง”
“อืมนั่นสิ ที่ผมมาตามเฝ้าคุณนี่เพราะห่วงอีกอย่างนึง” ท่อนแขนใหญ่คว้าเอวเธอมากอด เอาหน้าผากมาชนกัน สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่หายใจรดกัน
“รู้ไหมว่าผมทั้งหวงทั้งห่วง แต่ยังไม่มีโอกาสได้หึง หึหึ” ก็จะหึงได้อย่างไรล่ะตามประกาศตัวเสียขนาดนี้ผู้ชายที่ไหนจะกล้าเข้าใกล้เธอ
“นี่ปล่อยฉันเลยนะ อายคนอื่นเขา” ทุบอกเขาไปทีสองทีแต่มีหรืออีกคนจะสะดุ้งสะเทือน
ก้องภพจับมือเธอไว้แล้วจูบแผ่วเบาบนฝ่ามือ ส่งสายตาหวานๆมาให้ ดีนะที่มือเขากอดเธออยู่ไม่อย่างนั้นเธอคงหลอมละลายไปอยู่บนพื้นแน่ๆ
“น่ารักจังเวลาคุณเขินจนแก้มแดงนี่” จมูกโด่งก็จรดลงบนแก้มนวลนั้น
“พอแล้วขึ้นรถเถอะ”
ก้องภพเดินมาเปิดประตูรถให้เธอเข้าไปนั่ง เขาเป็นสุภาพบุรุษกับเธอเสมอถ้าไม่นับเรื่องที่เขาพยายามใช้เล่ห์กลให้เธอยอมตกเป็นของเขา
“จะไปว่ายน้ำที่คอนโดหรือที่โรงแรมดี” โดยปกติในหนึ่งสัปดาห์ก้องภพจะชวนเธอออกกำลังกายแทบจะทุกวันตามประสาคนรักสุขภาพไม่ว่าจะเป็นวิ่งจ๊อกกิ้งตอนเช้า เข้าฟิตเนต หรือไปว่ายน้ำ
หากเป็นการไปว่ายน้ำสระที่จะไปว่ายมีสองที่คือโรงแรมของเขาหรือไม่ก็ที่คอนโด แต่ละที่มีข้อดีข้อเสียต่างกัน ถ้าเป็นสระว่ายน้ำที่คอนโดตอนเย็นๆแบบนี้คนจะเยอะเป็นพิเศษแต่ถ้าว่ายเสร็จแล้วก็กลับขึ้นห้องไปพักผ่อนได้เลย แม้ที่โรงแรมของเขาจะมีข้อเสียเรื่องระยะทางหากเหนื่อยมากก็คงจะไม่เหมาะแต่ก็มีข้อดีคือถ้าหากวันนั้นไม่เหนื่อยมากพอว่ายน้ำเสร็จก็สามารถที่จะไปหาอะไรอร่อยๆทานที่ห้องอาหารหรืออาจจะเที่ยวคลับของโรงแรม แต่ถ้าหากอยากจะพักก็สามารถใช้ห้องส่วนตัวของก้องภพก็ได้
ในบางครั้งหากเลิกงานก็จะว่ายน้ำต่อที่สระของโรงแรมเลย ทานอาหารเสร็จก็กลับไปด้วยกัน
“ไปสระที่ดอนโดก็ได้ค่ะ”
“ผมกะว่าถ้าไปโรงแรม พอทานอาหารเสร็จจะพาคุณไปฟังเพลงที่คลับต่อ”
“แล้วคุณจะฉันเพื่อ”
“ก็เราอยู่ในสังคมประชาธิปไตยไงเลยถามความเห็นคุณก่อน”
“เหรอ”
“ว่าไง สนใจไหม”
“ก็ได้ค่ะ แต่วันนี้ฉันไม่อยากไปที่คลับเท่าไหร่”
“ถ้าอย่างนั้นไปดูหนังแทนไหม”
“ก็ดีนะคะ ไม่ได้ดูนานแล้วด้วย”
“เรื่อง…เพิ่งเข้าไปดูเรื่องนี้กันไหม”
“ก็น่าสนุกดีนะคะ”
ความสุขที่เกิดขึ้นระหว่างสองหนุ่มสาวไม่รู้ว่าเกิดขึ้นจากความรักหรือความหลงใหลในเสน่หาของทั้งคู่กันแน่เพราะในตอนนี้ยังคงไม่มีใครที่จะเอ่ยคำว่า ‘รัก’ออกมาให้อีกฝ่ายได้ยิน
-------------------
กลับไปอ่านที่เด็กดี http://writer.dek-d.com/goszy/story/view.php?id=179449
หลังจากที่ซื้อยาคุมฉุกเฉินให้เธอทานเรียบร้อยแล้วก็พากลับมาถึงคอนโด เข็มทิพย์อนุญาตให้ก้องภพเข้ามาได้เพราะทนการตื๊อของเขาไม่ได้ แต่ถึงไม่ให้เข้ามาเขาก็ต้องมีวิธีการที่จะเข้ามาได้อยู่แล้ว
“มีอะไรจะตกลงกับฉันก็ว่ามา” หญิงสาวนั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่หน้าโทรทัศน์
“ผมชอบคุณ เราลองมาคบกันไหม” เข็มทิพย์คาดไม่ถึงกับคำตอบนี้
“ผมว่ามันคงไม่มีอะไรเสียหายจากที่เป็นอยู่แล้วล่ะ”
“เสียหายน่ะ ฉันเสียหายแน่ ถ้าฉันคบกับคุณน่ากลัวว่าจะเสียหายยิ่งกว่าเดิม”
“ยังไง”
“ผู้ชายอย่างคุณน่ะหรือ พอเบื่อเดี๋ยวก็ทิ้งฉัน”
“ผมไม่เคยทิ้งใคร ผมแยกทางกันด้วยดีทุกครั้ง”
“ด้วยเงินนะเหรอ” น้ำเสียงที่มีแต่ความเยาะหยันทำเอาก้องภพหงุดหงิด
“จะด้วยอะไรก็ช่าง คุณคิดว่าเสียหายเพราะถูกทิ้งเหรอ มันไม่รู้จะเสียหายตรงไหน ถ้าคนเราไปด้วยกันไม่
ได้ก็ต้องเลิกกันอยู่ดี จะฝืนดันทุรังไปทำไมกัน หรือคุณไม่เคยเลิกกับแฟน”
“ไม่ใช่เรื่องถูกทิ้งเรื่องเดียวหรอกนะ แต่คนอื่นจะมองฉันยังไงถ้าฉันคบกับคุณ คงจะมองว่าฉันคิดจะจับคุณหรือไม่ก็ใช้เต้าไต่นะสิ”
“เรื่องคนนินทานั่นคุณจะเก็บมาคิดให้รกสมองทำไม นินทาไปแค่ไหนคุณก็ไม้ได้เจ็บป่วยเป้นมะเร็งสักหน่อย”
“ก็ป่วยที่ใจยังไงล่ะ”
“ก็แล้วคุณจะเก็บมาคิดให้ป่วยใจทำไม มันอยู่ที่คุณเลือกเองว่าจะเก็บเอามาคิดให้เจ็บปวดหรือจะปล่อยมันไป ในเมื่อเราเลือกได้ทำไมไม่เลือกความสุขให้กับตัวเองล่ะ” เจอคำแย้งเข้ามาแบบนี้เข็มทิพย์ก็ได้แต่เงียบเพราะหาคำเถียงกลับไม่ได้
“คุณเลิกกับแฟนทำไม” อยู่ดีๆก็เปลี่ยนเรื่องได้น่าตาเฉย เมื่อสิริตาไม่บอกเขาก็เลยให้คนไปสืบมาจึงได้รู้ว่าเธอเลิกกับคนรักไปแล้ว
“ถามทำไม”
“เผื่อเป็นแฟนคุณผมจะได้ไม่ทำตัวให้ถูกบอกเลิก”
“เรื่องของวัฒนธรรมมั้ง เพราะอยากจะมีเซ็กส์กับฉันแต่ฉันไม่ยอม เค้าไม่เข้าใจว่าทำไมหญิงสาวชาวไทยมีเซ็กส์ก่อนแต่งงานไม่ได้ เห็นไหมข้อนี้คุณไปกับฉันไม่ได้เห็นๆ”
“ใครบอกว่าไปกันไม่ได้ อย่าลืมว่าเรามีอะไรกันไปแล้ว และผมทำให้คุณชอบมันมากๆ” ใบหน้าร้อนเห่อขึ้นมาทันทีหลังจากที่ก้องภพพูดแทงใจ
“รู้ได้ยังไงว่าฉันชอบ”
“ก็ผมมันคนมีประสบการณ์ ถ้าคุณไม่ชอบคุณก็ขัดขืนผมไปแล้วไม่ปล่อยให้มีอะไรกันได้หลายรอบหรอก แถมเสียงอ่อนเสียงหวานผิดกับตอนนี้เห็นๆ” หน้าเข็มทิพย์แดงหนักกว่าเก่าแต่เพราะโกรธที่เขาจับได้ไม่ใช่เพราะอาย
“ก็คุณมีกำลังเหนือกว่าฉันนี่” ขอเถียงไว้ก่อนดีที่สุด
“คนอย่างผมไม่เคยข่มขืนใคร” นอกจากทำให้สมยอม หึหึ “ถ้าคุณจะขัดขืนต่อคุณก็ทำได้แต่คุณไม่ ก็แสดงว่าคุณชอบ”
“ว่ายังไง จะลองคบกับผมดูไหมไหนๆเราก็...หนะนะ” เขาละไว้ในฐานที่เข้าใจ
“ฉันไม่ชอบคนเจ้าชู้”
“เผื่อบางทีเราอาจจะเป็นคนที่ใช่ของกันและกันก็ได้ ถ้าเป็นอย่าสงนั้นผมพร้อมที่จะหยุด”
“หึ ผู้ชาย ลงถ้าอยากได้ก็พูดแบบนี้กันทั้งนั้น”
“ก็ทำไมคุณไม่ลองดูเล่า มันก็ไม่เสียหายนี่นา”
เธอตั้งใจว่าจะมอบความบริสุทธิ์ซึ่งมีค่าสูงสุดให้แก่คนรักในวันคืนแต่งงานและในเมื่อเสียไปแล้ว จึงไม่อยากจะหาใครใหม่ ไม่ใช่เพราะกลัวคนรักใหม่จะรังเกียจ แต่เธอค่อนข้างจะหัวโบราณที่ผู้หญิงควรจะมีสามีคนเดียวมีคนครอบครองร่างกายของเธอแค่คนเดียวก็เลยไม่พร้อมจะมอบร่างกายให้แก่ชายคนอื่นอีก
ในทางพฤตินัยแล้วก้องภพก็ถือว่าเป็นสามีของเธอ เพราะเธอได้สูญเสียสิ่งมีค่าที่สุดของลูกผู้หญิงให้แก่เขาไปแล้ว ดังนั้นจิตใจบางส่วนก็โอนเอนไปตามคำพูดของเขาที่ว่าหากคบกันคงไม่มีอะไรเสียหาย ถ้าคบกันแล้วเธอก็ไม่อยากที่จะเลิกกับเขาก็ต้องทำให้เขารักให้ได้ แต่ถ้าหากว่าเลิกกันเธอก็คงจะไม่หาใครใหม่ดังที่ตั้งใจ
พฤติกรรมความเจ้าชู้ของก้องภพก็เป็นปัญหาสำหรับเธอไม่น้อย เมื่อคิดสรตะ บวก ลบ คูณ หาร แล้วความเป็นไปได้ที่จะรักกันตราบเท่านานนั้นคงยาก น่าจะเป็นแบบหลังที่ต้องเลิกกันมากกว่า ดังนั้นก็ไม่ควรที่จะตอบตกลงเป็นอย่างยิ่ง แม้ในใจเธอก็เริ่มที่จะหลงเสน่ห์เขาแล้วก็ตาม
เห็นอีกฝ่ายเงียบไปนานจึงถามย้ำขึ้นอีกรอบ
“ตกลงไหมครับ”
“ไม่” คำปฏิเสธด้วยเสียงที่เด็ดขาดหลังจากที่คิดดูถี่ถ้วนแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมจะถามคุณอีกรอบในตอนที่เรา...” ริมฝีปากชายหนุ่มแสยะรอยยิ้มที่ไม่ไว้วางใจพร้อมด้วยก้าวเท้ามารวบตัวเธอไว้ในอ้อมกอด ริมฝีปากบดจูบลงหนักๆของเธอ ลิ้นร้อนๆพยายามที่จะมาชักชวนลิ้นของเธอให้ออกมาเล่นเกี่ยวกระหวัดด้วยกัน
เขาใช้ความเจนจัดในเรื่องรักปลดเปลื้องเสื้อผ้าบนตัวเธอแม้จะไม่หมดแต่ก็หมิ่นเหม่พอสมควร
‘หึหึ ไม่ได้เล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล ถ้าไม่ได้ด้วยมนตร์ก็ขอใช้กำลังละนะ’
ฝ่ามือและลิ้นของเขาเริ่มบรรเลงไปตามเนื้อตัวของเธอจนแทบจะหลอมละลายติดบนโซฟาตัวใหญ่ ความทนมานที่ร่างกำยำก่อให้กับตัวเธอมันช่างแสนสาหัสนักด้วยที่ไม่ยอมพาเธอไปสู่สุขฝั่งฝันเสียที
เข็มทิพย์ใช้ความพยายามอย่างหนักที่จะเรียกสติกลับมาเพื่อที่จะเอาตัวรอดจากเทพบุตรมารตรงหน้าแต่ความพยายามก็ไร้ผลเพราะก้องพบทรมานเธอหนักกว่าเดิมจนเธอยอมเอ่ยปากโดยไม่รู้ตัว
“ดะ...ได้โปรด”
“อะไรเหรอครับ” ก้องภพเงยหน้าจากทรวงอกของเธอมาส่งยิ้มด้วยความพอใจ
“ช่วยฉันด้วย” เข็มทิพย์ไม่อาจฝืนความต้องการได้อีกต่อไป
“ช่วยยังไงดีล่ะ”
“ระ...รักฉัน เป็นของฉัน”
“เป็นแฟนผมไหมครับ” ก้องภพใช้จังหวะนี้แหละที่จะทำให้เขาได้ชัยชนะ
“ตกลง” เข็มทิพย์เอ่ยออกมาแทบจะไม่มีสติเหลืออยู่จนไม่เห็นว่าก้องภพได้บันทึกเสียงเธอไว้เป็นหลักฐาน
หลังจากนั้นเขาก็พาแฟนหมาดๆไปสู่ความสุขแบบที่เธอเริ่มหลงใหล ซึ่งในอนาคตอาจจะรักมันเลยก็อาจจะเป็นไปได้
เกือบสองเดือนที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันโดยก้องภพเป็นฝ่ายย้ายเข้ามาอยู่คอนโดเดิมของเขาอีกครั้ง เธอเองก็ยังคงมีความสุขดีเพราะก้องภพที่คอยดูแลเอาใจใส่ แต่คงจะดีกว่านี้หากเธอจะไม่มีความคิดที่ระแวงในตัวเขาตลอดเวลาในเรื่องความเจ้าชู้ กลัวว่าสักวันหนึ่งเขาจะเบื่อแล้วทิ้งเธอไป เธอไม่รู้ว่าเขาจะแอบนอกใจเธอสักครั้งหรือไม่เพราะไม่เคยจับได้คาหนังคาเขา
“ไม่คิดจะลาออกจริงหรือ ผมเลี้ยงคุณได้นะ” ก้องภพที่นอนโดยใช้ตักเธอเป็นหมอน นิ้วยาวๆของเขก็พันผมเธอเล่น
“แล้วคิดบ้างหรือเปล่า ถ้าวันไหนที่คุณทิ้งฉันขึ้นมาฉันจะทำมาหากินอะไร งานยิ่งหายากๆอยู่ ไหนจะค่าเรียนของฉันอีก” นี่ไม่ใช่รั้งแรกที่เธอต้องตอบคำถามนี้จากก้องภพ เขาอยากให้เธอลาออกจากงานแล้วใช้ชีวิตอยู่อย่างสบายๆ
“คุณก็คิดแต่เรื่องจะถูกทิ้งอยู่เรื่อย” ก้องภพเองออกจะเหนื่อยใจกับความคิดนี้ของเข็มทิพย์ ตั้งแต่เขาเจอเธอเขาก็ไม่เคยมีใครอีกเลย
“ฉันต้องเตรียมใจไว้ตลอดเวลา พอคุณทิ้งฉันจริงๆจะได้ไม่เสียใจมากไง” หญิงสาวคิดถึงเรื่องที่เธอเผชิญผ่านมาในช่วงสามเดือนนี้ที่จากในอดีตที่ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายอยู่ดีๆพ่อก็แต่งงานใหม่แล้วรับวิวาห์เป็นลูกบุญธรรมส่วนตัวเธอก็ตัดขาดจากญาติพี่น้องมาดิ้นรนเลี้ยงชีวิตด้วยลำแข้ของตัวเอง แล้วยังมาเจอก้องภพอีก นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเธอจึงต้องเตรียมใจไว้บ้าง
“ทำไมคุณถึงเอาแต่คิดเรื่องนี้ให้มันบั่นทอนจิตใจล่ะ ทำไมไม่ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่กับมัน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับมัน”
“ก็ชีวิตมันไม่มีอะไรแน่นอนนี่นา”
“ทำไมคุณไม่คิดว่าคุณเป็นคนที่ใช่สำหรับผมบ้างนะ ถ้าคุณมองแบบนี้คุณอาจจะมีความสุขมากขึ้นก็ได้” คำถามทำไมของก้องภพช่างมากเหลือเกินวันนี้
“ฉันไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองขนาดนั้นหรอก” น้ำเสียงเศร้าๆของเธอฉุดให้ก้องภพลุกขึ้นนั่งแล้วคว้าเธอเข้ามากอดไว้แนบอกเพื่อที่จะให้เธอได้รับไออุ่นนี้จากอกเขา
ตั้งแต่มาอยู่ด้วยกันเขาก็ทำหน้าที่เป็นสารถีรับ-ส่งเธอ ทั้งไปเรียนและไปทำงาน วันนี้ก้องภพก็มารับเธอกลับจากมหาลัยเช่นเคย
ร่างสูงสง่ายืนพิงรถสปอร์ตคู่ใจรอเธอทำเอาสาวๆหลายคนที่เดินผ่านส่งสายตาหวานๆมาให้ พ่อเจ้าประคุณก็ส่งยิ้มกระชากใจกลับไปให้เช่นกันจะไม่ให้เธอไม่ระแวงได้อย่างไรไหว
เพี๊ยะ เสียงฝ่ามือบางๆระทบแขนล่ำๆ
“โอ๊ย” ก้องภพแสร้งร้องเสียงดังพร้อมนิ่วหน้าว่าเจ็บเพื่อให้เข็มทิพย์สงสาร
แต่เธอกลับรู้สึก‘น่าหมั่นไส้มากกว่า’
“ไม่ต้องมาสำออยเลยนะ”
“แล้วคุณตีผมทำไมล่ะ”
“แล้วจะส่งยิ้มไปหาวๆทำไมล่ะ” ถามมาก็ถามกลับสิ
“ก็มนุษยสัมพันธ์ที่ดีไง ยิ้มมาก็ยิ้มตอบจะให้ตีหน้ายักษ์กลับไปให้เขาได้ไง เดี๋ยวไม่หล่อ”
“เชอะ”
“หึงเหรอ” หน้าคมเสเข้ามาใกล้
“จะหึงทำไม รกอกรกใจเปล่าๆ” ก้องภพก็ได้แต่อมยิ้มกับคำตอบของสาวข้างกาย
“โธ่ นึกว่าจะหึงให้ผมดีใจเล่นบ้าง”
“ประสารทหรือไง ถ้าแฟนหึงแล้วดีใจ” ใบหน้านวลแม้จะมู่ทู่แต่ก็เริ่มจะมีประกายแดงๆ
“ก็แสดงว่าเขารักเราจนไม่อยากยกให้ใคร ไม่อยากให้ใครแตะต้องไง”
“นี่ที่ผมมารับมาส่งคุณนี่ก็เพราะผมหวงนะเลยมาประกาศตัว” เมื่อกี้เห็นแกมขาวๆเกิดแดงขึ้นมาจึงแกล้งต่อ เข็มทิพย์ก็ได้แต่เมินหน้าหนีเพราะกลัวว่าจะเห็นหน้าที่แดงขึ้นกว่าเดิมของเธอ
“บ้า”
“ก็คุณสวยขนาดนี้ผมก็หวงสิ กลัวหนุ่มๆมาขายขนมจีบเลยต้องตามเฝ้า” เขาชอบจริงๆเวลาเธอหน้าแดงเพราะเขินนี่
“ไม่มีใครมาจีบฉันหรอกน่า ไม่ต้องห่วง”
“อืมนั่นสิ ที่ผมมาตามเฝ้าคุณนี่เพราะห่วงอีกอย่างนึง” ท่อนแขนใหญ่คว้าเอวเธอมากอด เอาหน้าผากมาชนกัน สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่หายใจรดกัน
“รู้ไหมว่าผมทั้งหวงทั้งห่วง แต่ยังไม่มีโอกาสได้หึง หึหึ” ก็จะหึงได้อย่างไรล่ะตามประกาศตัวเสียขนาดนี้ผู้ชายที่ไหนจะกล้าเข้าใกล้เธอ
“นี่ปล่อยฉันเลยนะ อายคนอื่นเขา” ทุบอกเขาไปทีสองทีแต่มีหรืออีกคนจะสะดุ้งสะเทือน
ก้องภพจับมือเธอไว้แล้วจูบแผ่วเบาบนฝ่ามือ ส่งสายตาหวานๆมาให้ ดีนะที่มือเขากอดเธออยู่ไม่อย่างนั้นเธอคงหลอมละลายไปอยู่บนพื้นแน่ๆ
“น่ารักจังเวลาคุณเขินจนแก้มแดงนี่” จมูกโด่งก็จรดลงบนแก้มนวลนั้น
“พอแล้วขึ้นรถเถอะ”
ก้องภพเดินมาเปิดประตูรถให้เธอเข้าไปนั่ง เขาเป็นสุภาพบุรุษกับเธอเสมอถ้าไม่นับเรื่องที่เขาพยายามใช้เล่ห์กลให้เธอยอมตกเป็นของเขา
“จะไปว่ายน้ำที่คอนโดหรือที่โรงแรมดี” โดยปกติในหนึ่งสัปดาห์ก้องภพจะชวนเธอออกกำลังกายแทบจะทุกวันตามประสาคนรักสุขภาพไม่ว่าจะเป็นวิ่งจ๊อกกิ้งตอนเช้า เข้าฟิตเนต หรือไปว่ายน้ำ
หากเป็นการไปว่ายน้ำสระที่จะไปว่ายมีสองที่คือโรงแรมของเขาหรือไม่ก็ที่คอนโด แต่ละที่มีข้อดีข้อเสียต่างกัน ถ้าเป็นสระว่ายน้ำที่คอนโดตอนเย็นๆแบบนี้คนจะเยอะเป็นพิเศษแต่ถ้าว่ายเสร็จแล้วก็กลับขึ้นห้องไปพักผ่อนได้เลย แม้ที่โรงแรมของเขาจะมีข้อเสียเรื่องระยะทางหากเหนื่อยมากก็คงจะไม่เหมาะแต่ก็มีข้อดีคือถ้าหากวันนั้นไม่เหนื่อยมากพอว่ายน้ำเสร็จก็สามารถที่จะไปหาอะไรอร่อยๆทานที่ห้องอาหารหรืออาจจะเที่ยวคลับของโรงแรม แต่ถ้าหากอยากจะพักก็สามารถใช้ห้องส่วนตัวของก้องภพก็ได้
ในบางครั้งหากเลิกงานก็จะว่ายน้ำต่อที่สระของโรงแรมเลย ทานอาหารเสร็จก็กลับไปด้วยกัน
“ไปสระที่ดอนโดก็ได้ค่ะ”
“ผมกะว่าถ้าไปโรงแรม พอทานอาหารเสร็จจะพาคุณไปฟังเพลงที่คลับต่อ”
“แล้วคุณจะฉันเพื่อ”
“ก็เราอยู่ในสังคมประชาธิปไตยไงเลยถามความเห็นคุณก่อน”
“เหรอ”
“ว่าไง สนใจไหม”
“ก็ได้ค่ะ แต่วันนี้ฉันไม่อยากไปที่คลับเท่าไหร่”
“ถ้าอย่างนั้นไปดูหนังแทนไหม”
“ก็ดีนะคะ ไม่ได้ดูนานแล้วด้วย”
“เรื่อง…เพิ่งเข้าไปดูเรื่องนี้กันไหม”
“ก็น่าสนุกดีนะคะ”
ความสุขที่เกิดขึ้นระหว่างสองหนุ่มสาวไม่รู้ว่าเกิดขึ้นจากความรักหรือความหลงใหลในเสน่หาของทั้งคู่กันแน่เพราะในตอนนี้ยังคงไม่มีใครที่จะเอ่ยคำว่า ‘รัก’ออกมาให้อีกฝ่ายได้ยิน
-------------------
กลับไปอ่านที่เด็กดี http://writer.dek-d.com/goszy/story/view.php?id=179449
goszy เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 พ.ค. 2555, 13:43:33 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 พ.ค. 2555, 11:42:29 น.
จำนวนการเข้าชม : 15474
| << S2บ่วงที่6 | S2บ่วงที่8 >> |
mhengjhy 8 พ.ค. 2555, 18:49:49 น.
ก้องจะทำดีได้แค่ไหนหนอออ
ก้องจะทำดีได้แค่ไหนหนอออ