ซาลอนสื่อรัก
'อวิก' ผู้ชายปากร้ายใจดี ที่ทำให้วันแย่ๆ ของลภัสไม่แย่จนเกินไปนัก จนเผลอเอาตัวไปพัวพัน ทั้งที่ไม่มั่นใจในเพศอันแท้จริงของเขาด้วยซ้ำ มิหนำภูมิหลังอันคลุมเครือก็ทำเธอสับสนอยู่บ่อยครั้ง แล้วไปพลั้งเผลอใจให้เขาตั้งแต่เมื่อไรกันล่ะนี่
'ลภัส' ผู้หญิงป้ำเป๋อเจ้าหลักการ ที่เข้ามาทำให้ความตั้งใจที่จะอยู่คนเดียวของอวิกต้องสั่นคลอน แล้วเขาจะทำอย่างไรกับเธอดี เมื่อใจหนึ่งก็อยากจะยืนยันเจตนาเดิม แต่อีกใจเจ้ากรรมก็แอบยินดีที่เห็นเธอมาวนเวียนอยู่ใกล้ๆ ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
เรื่องราวของเธอกับเขาเริ่มต้นขึ้นที่นี่...‘อวิกา Cut & Curl’
'ลภัส' ผู้หญิงป้ำเป๋อเจ้าหลักการ ที่เข้ามาทำให้ความตั้งใจที่จะอยู่คนเดียวของอวิกต้องสั่นคลอน แล้วเขาจะทำอย่างไรกับเธอดี เมื่อใจหนึ่งก็อยากจะยืนยันเจตนาเดิม แต่อีกใจเจ้ากรรมก็แอบยินดีที่เห็นเธอมาวนเวียนอยู่ใกล้ๆ ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
เรื่องราวของเธอกับเขาเริ่มต้นขึ้นที่นี่...‘อวิกา Cut & Curl’
Tags: อวิก,ลภัส,เสริมสวย
ตอน: บทนำ
“วันนี้ร้านปิดครับ”
เสียงห้าวของผู้ที่อยู่ภายในร้องบอก เมื่อเสียงกระดิ่งเล็กๆ ดังขึ้น บอกให้รู้ว่ามีผู้ผลักประตูเข้ามาในร้าน ‘อวิกา Cut & Curl’
เกิดความเงียบขึ้นชั่วครู่ แต่เมื่อคนพูดเงยหน้าขึ้นจากการจัดเก็บข้าวของ ก็ต้องขมวดคิ้วแปลกใจ เมื่อเห็นว่าคนที่เพิ่งเข้ามาเมื่อสักครู่ยังไม่มีท่าทีจะกลับออกไป แต่ยืนอึ้งอยู่หน้าประตูเหมือนกับว่าคำพูดของเขาไม่สามารถเข้าไปกระทบโสต หรือไม่อย่างนั้นคนผู้นี้ก็คงไม่เข้าใจความหมายที่ชายหนุ่มเปล่งออกมา
“วันนี้ร้านปิดครับ ถ้าจะทำผมต้องมาวันพรุ่งนี้นะ” คนในร้านบอกซ้ำ
“อะไรกัน วันนี้มันวันซวยอะไรนักหนา แค่จะตัดผมก็ยังมีอุปสรรค ปกติร้านเสริมสวยเขาปิดกันค่ำกว่านี้ไม่ใช่เหรอ” อาคันตุกะเอ่ยเหมือนพาล แต่น้ำเสียงราวกับคนกำลังจะร้องให้ แถมพูดเหมือนฟังไม่เข้าใจที่ชายหนุ่มบอกว่าวันนี้ร้านปิด เหมือนคนฟังจะได้ยินว่าร้านเพิ่งปิดมากกว่า เธอไม่รู้หรือไงว่านี่มันวันพุธ คนส่วนใหญ่เขาไม่ตัดผมวันนี้กันหรอก
อาการและคำพูดของหญิงสาวผู้มาใหม่ ทำให้ชายหนุ่มในร้านต้องมองอย่างพิจารณา ผู้หญิงที่ยืนอยู่หน้าประตูมีสภาพมอมแมม แม้ว่าเสื้อผ้าเท่าที่เห็นทำให้คนมองสามารถบอกได้ว่า เธอคงจะเป็นพนักงานบริษัทที่ไหนสักแห่ง แต่คงไปถูกรถยนต์สาดน้ำใส่มาเป็นแน่ เพราะเสื้อเชิ้ตสีขาวพอดีตัวที่ใส่อยู่ เปื้อนเป็นด่างดวงเพราะหยดน้ำปนโคลนสีน้ำตาล ผมเผ้าค่อนข้างชื้น คงเพราะฝนที่กำลังตกปรอยๆ อยู่ข้างนอกตอนนี้ สภาพโดยรวมเรียกว่าดูไม่จืด
แต่ทั้งหมดนั้นยังไม่แย่เท่ากับหน้าตาของเธอ ไม่ใช่ว่าหญิงสาวคนนี้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไรหรอกนะ แต่ท่าทางเหมือนคนกำลังรู้สึกแย่ถึงขีดสุดต่างหากล่ะ ที่ทำให้คนมองรู้ว่าเธอคงเพิ่งเจอเรื่องไม่ดีอะไรสักอย่างมาแน่ๆ
“คุณจะตัดผมงั้นหรือ”
เมื่อคนถูกถามพยักหน้าหงึก หน้าตายังไม่ดีขึ้น คนถามก็เลยถอนหายใจ ก่อนจะบอกเรียบๆ
“งั้นก็ไปนั่งเก้าอี้นั่นเลย” เขาชี้ไปยังเก้าอี้ที่อยู่ด้านหน้ากระจกเงาบานใหญ่
หญิงสาวหน้าประตูสืบเท้าเข้ามาด้านใน ตรงไปนั่งยังที่ที่ชายหนุ่มชี้ให้อย่างลอยๆ ไม่พูดไม่จา
“คุณจะตัดทรงอะไร”
คำถามของชายหนุ่มได้รับเพียงความเงียบ จนเขาต้องเอ่ยซ้ำ คราวนี้เธอเหลือบสายตาขึ้นมองนิดหนึ่งก่อนบอกเสียงเบา
“เอาทรงอะไรก็ได้ที่มันสั้นๆ”
คำตอบเหมือนไม่ใส่ใจทำให้คนฟังที่ยืนอยู่ด้านหลังย่นคิ้ว มองใบหน้าของลูกค้าในกระจกอย่างพิจารณาอีกครั้ง
“แน่ใจนะครับ” เมื่อคนถูกถามพยักหน้า ชายหนุ่มจึงจัดการคลุมผ้าลงบนตัวของหญิงสาว เขารวบผมยาวสีดำสนิทที่ถูกมัดไว้ด้านหลังอย่างง่ายๆ ขึ้นมามอง มันชื้นนิดๆ แต่ก็พอมองออกว่าผู้หญิงคนนี้มีผมตรงสวยและสุขภาพดีไม่น้อย น่าเสียดายที่จะต้องถูกตัดทิ้งไป แต่เมื่อเจ้าของมันแสดงเจตจำนงอย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้นี่นะ
เสียงกรรไกรกระทบเส้นผมดังกรอบแกรบ แล้วปอยผมสีดำปอยแรกก็ร่วงลงสู่พื้น พร้อมกับที่น้ำตาของลูกค้าสาวที่เก็บกักไว้หยดแรกก็ร่วงลงมาพร้อมกัน...
**********
ว่าจะแต่งให้ได้เยอะๆ แล้วค่อยเอามาลง แต่หลังจากจดๆ จ้องๆ นับเดือนก็ยังแต่งไม่ได้ เพราะเกิดอาการตื้อตันหาพล็อตที่จะไม่ให้ซ้ำกับชาวบ้านไม่ค่อยเจอ คิดอยู่ตั้งนานก็ได้เรื่องนี้ออกมา เรื่องนี้เดาไม่ยากใช่ม้าว่าพระเอกเรามีอาชีพอะไร ชื่อเรื่องบอกอยู่โต้งๆ :D คงไม่ค่อยมีพระเอกเรื่องไหนมีอาชีพนี้แล้วเนอะ ถึงมีก็คงจะน้อยล่ะ
เอาบทนำมาลงก่อน เป็นการกดดันตัวเองให้แต่งตอนต่อไป ^^
ฝากติชมผลงานของนักหัดแต่งอีกเรื่องนะคะ
เสียงห้าวของผู้ที่อยู่ภายในร้องบอก เมื่อเสียงกระดิ่งเล็กๆ ดังขึ้น บอกให้รู้ว่ามีผู้ผลักประตูเข้ามาในร้าน ‘อวิกา Cut & Curl’
เกิดความเงียบขึ้นชั่วครู่ แต่เมื่อคนพูดเงยหน้าขึ้นจากการจัดเก็บข้าวของ ก็ต้องขมวดคิ้วแปลกใจ เมื่อเห็นว่าคนที่เพิ่งเข้ามาเมื่อสักครู่ยังไม่มีท่าทีจะกลับออกไป แต่ยืนอึ้งอยู่หน้าประตูเหมือนกับว่าคำพูดของเขาไม่สามารถเข้าไปกระทบโสต หรือไม่อย่างนั้นคนผู้นี้ก็คงไม่เข้าใจความหมายที่ชายหนุ่มเปล่งออกมา
“วันนี้ร้านปิดครับ ถ้าจะทำผมต้องมาวันพรุ่งนี้นะ” คนในร้านบอกซ้ำ
“อะไรกัน วันนี้มันวันซวยอะไรนักหนา แค่จะตัดผมก็ยังมีอุปสรรค ปกติร้านเสริมสวยเขาปิดกันค่ำกว่านี้ไม่ใช่เหรอ” อาคันตุกะเอ่ยเหมือนพาล แต่น้ำเสียงราวกับคนกำลังจะร้องให้ แถมพูดเหมือนฟังไม่เข้าใจที่ชายหนุ่มบอกว่าวันนี้ร้านปิด เหมือนคนฟังจะได้ยินว่าร้านเพิ่งปิดมากกว่า เธอไม่รู้หรือไงว่านี่มันวันพุธ คนส่วนใหญ่เขาไม่ตัดผมวันนี้กันหรอก
อาการและคำพูดของหญิงสาวผู้มาใหม่ ทำให้ชายหนุ่มในร้านต้องมองอย่างพิจารณา ผู้หญิงที่ยืนอยู่หน้าประตูมีสภาพมอมแมม แม้ว่าเสื้อผ้าเท่าที่เห็นทำให้คนมองสามารถบอกได้ว่า เธอคงจะเป็นพนักงานบริษัทที่ไหนสักแห่ง แต่คงไปถูกรถยนต์สาดน้ำใส่มาเป็นแน่ เพราะเสื้อเชิ้ตสีขาวพอดีตัวที่ใส่อยู่ เปื้อนเป็นด่างดวงเพราะหยดน้ำปนโคลนสีน้ำตาล ผมเผ้าค่อนข้างชื้น คงเพราะฝนที่กำลังตกปรอยๆ อยู่ข้างนอกตอนนี้ สภาพโดยรวมเรียกว่าดูไม่จืด
แต่ทั้งหมดนั้นยังไม่แย่เท่ากับหน้าตาของเธอ ไม่ใช่ว่าหญิงสาวคนนี้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไรหรอกนะ แต่ท่าทางเหมือนคนกำลังรู้สึกแย่ถึงขีดสุดต่างหากล่ะ ที่ทำให้คนมองรู้ว่าเธอคงเพิ่งเจอเรื่องไม่ดีอะไรสักอย่างมาแน่ๆ
“คุณจะตัดผมงั้นหรือ”
เมื่อคนถูกถามพยักหน้าหงึก หน้าตายังไม่ดีขึ้น คนถามก็เลยถอนหายใจ ก่อนจะบอกเรียบๆ
“งั้นก็ไปนั่งเก้าอี้นั่นเลย” เขาชี้ไปยังเก้าอี้ที่อยู่ด้านหน้ากระจกเงาบานใหญ่
หญิงสาวหน้าประตูสืบเท้าเข้ามาด้านใน ตรงไปนั่งยังที่ที่ชายหนุ่มชี้ให้อย่างลอยๆ ไม่พูดไม่จา
“คุณจะตัดทรงอะไร”
คำถามของชายหนุ่มได้รับเพียงความเงียบ จนเขาต้องเอ่ยซ้ำ คราวนี้เธอเหลือบสายตาขึ้นมองนิดหนึ่งก่อนบอกเสียงเบา
“เอาทรงอะไรก็ได้ที่มันสั้นๆ”
คำตอบเหมือนไม่ใส่ใจทำให้คนฟังที่ยืนอยู่ด้านหลังย่นคิ้ว มองใบหน้าของลูกค้าในกระจกอย่างพิจารณาอีกครั้ง
“แน่ใจนะครับ” เมื่อคนถูกถามพยักหน้า ชายหนุ่มจึงจัดการคลุมผ้าลงบนตัวของหญิงสาว เขารวบผมยาวสีดำสนิทที่ถูกมัดไว้ด้านหลังอย่างง่ายๆ ขึ้นมามอง มันชื้นนิดๆ แต่ก็พอมองออกว่าผู้หญิงคนนี้มีผมตรงสวยและสุขภาพดีไม่น้อย น่าเสียดายที่จะต้องถูกตัดทิ้งไป แต่เมื่อเจ้าของมันแสดงเจตจำนงอย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้นี่นะ
เสียงกรรไกรกระทบเส้นผมดังกรอบแกรบ แล้วปอยผมสีดำปอยแรกก็ร่วงลงสู่พื้น พร้อมกับที่น้ำตาของลูกค้าสาวที่เก็บกักไว้หยดแรกก็ร่วงลงมาพร้อมกัน...
**********
ว่าจะแต่งให้ได้เยอะๆ แล้วค่อยเอามาลง แต่หลังจากจดๆ จ้องๆ นับเดือนก็ยังแต่งไม่ได้ เพราะเกิดอาการตื้อตันหาพล็อตที่จะไม่ให้ซ้ำกับชาวบ้านไม่ค่อยเจอ คิดอยู่ตั้งนานก็ได้เรื่องนี้ออกมา เรื่องนี้เดาไม่ยากใช่ม้าว่าพระเอกเรามีอาชีพอะไร ชื่อเรื่องบอกอยู่โต้งๆ :D คงไม่ค่อยมีพระเอกเรื่องไหนมีอาชีพนี้แล้วเนอะ ถึงมีก็คงจะน้อยล่ะ
เอาบทนำมาลงก่อน เป็นการกดดันตัวเองให้แต่งตอนต่อไป ^^
ฝากติชมผลงานของนักหัดแต่งอีกเรื่องนะคะ
กานตี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 มิ.ย. 2555, 01:10:34 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 มิ.ย. 2555, 01:14:03 น.
จำนวนการเข้าชม : 1444
lovemuay 6 มิ.ย. 2555, 06:14:11 น.
อกหักมารึป่าวเนี่ย?
อกหักมารึป่าวเนี่ย?
อสิตา 6 มิ.ย. 2555, 06:34:30 น.
เอาผมไปบริจาคทำวิกให้ผู้ป่วยเซจ๊ะ เค้าก็เคยทำนะ หุหุ เสียดายผมๆๆๆ
นางเอกไปอกหักมาจากไหนกัน
เอาผมไปบริจาคทำวิกให้ผู้ป่วยเซจ๊ะ เค้าก็เคยทำนะ หุหุ เสียดายผมๆๆๆนางเอกไปอกหักมาจากไหนกัน
phugan 6 มิ.ย. 2555, 07:15:34 น.
สงสัยจะเป็นวันไม่ดีจริงๆแหละนะ....
สงสัยจะเป็นวันไม่ดีจริงๆแหละนะ....
mhengjhy 6 มิ.ย. 2555, 09:30:30 น.
ขอให้เป็นวันที่เริ่มต้นสิ่งดีดีแล้วกันนะจ๊ะ
ขอให้เป็นวันที่เริ่มต้นสิ่งดีดีแล้วกันนะจ๊ะ
Zephyr 6 มิ.ย. 2555, 11:11:40 น.
อกหักแหงเลย มาแนวนี้ ทำเสร็จสติกลับมาจะโวยวายป่าวนะ
อกหักแหงเลย มาแนวนี้ ทำเสร็จสติกลับมาจะโวยวายป่าวนะ
หมูอ้วน 6 มิ.ย. 2555, 13:29:20 น.
คิดเหมือนกันเลยค่ะ นางเอกอกหักชัวร์
คิดเหมือนกันเลยค่ะ นางเอกอกหักชัวร์
เดิมเดิม 6 มิ.ย. 2555, 18:50:42 น.
ตัดผมตัดใจแน่ๆ
ตัดผมตัดใจแน่ๆ
ling 7 มิ.ย. 2555, 12:02:43 น.
ต้องติดตาม
ต้องติดตาม
SonickA 8 มิ.ย. 2555, 07:11:37 น.
รออ่านตอนต่อไปนะคะ ^^
รออ่านตอนต่อไปนะคะ ^^
nunoi 8 มิ.ย. 2555, 16:20:41 น.
อกหัก เลย ตัดผม
อกหัก เลย ตัดผม
HaDeS 9 มิ.ย. 2555, 09:41:54 น.
ติดตามค่า น่าร้ากมาก กรี๊ดๆ
ติดตามค่า น่าร้ากมาก กรี๊ดๆ
85valse 12 มิ.ย. 2555, 02:53:24 น.
นึกถึง Beautiful life ที่ ทาคุยะ คิมูระเล่นเป็นพระเอก เรื่องนี้พระเอกก็เป็นแฮร์สไตลิสต์ค่ะ ติดตามๆ
นึกถึง Beautiful life ที่ ทาคุยะ คิมูระเล่นเป็นพระเอก เรื่องนี้พระเอกก็เป็นแฮร์สไตลิสต์ค่ะ ติดตามๆ
pseudolife 15 มิ.ย. 2555, 15:57:53 น.
เริ่มเรื่องได้น่าติดตามมากจ้า
เริ่มเรื่องได้น่าติดตามมากจ้า