มนตรากระดังงา
นางพริมา กีรติอนันต์ พัฒนภิรมย์ กับ นายภัทร์ พัฒนภิรมย์ คู่สามีภรรยาที่ครองรักกันมากว่า 6 ปี และมีพยานรักเป็นเด็กชายน่ารัก 2 คน ต้องจบชีวิตคู่ที่เริ่มจากรั้วมหาวิทยาลัยลงเพราะฝ่ายชายไปมีเมียน้อยซึ่งกำลังจะมีลูกสาวด้วยกัน หญิงสาวยอมหย่าให้และยอมเป็นแม่หม้ายในวัยเพียง 30 ปี ชีวิตคู่ที่พังทลายกลับสร้างพริมาคนใหม่ให้แกร่งกว่าเดิม เธอเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวขึ้น กระดังงาลนไฟดอกนี้จึงกลายเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มทั้งหลาย รวมทั้งภัทร์ พัฒนภิรมย์ ที่เพิ่งสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของอดีตภรรยา จนทำให้ความรักที่เขาคิดว่าได้มอดเชื้อไปแล้วนั้นปะทุขึ้นมาใหม่อีกครั้ง
รักครั้งใหม่กับคนเดิมจะสมหวังได้หรือไม่ เพราะฝ่ายชายก็มีครอบครัวใหม่แล้ว ส่วนฝ่ายหญิงก็มีชายหนุ่มมากมายมาเข้าแถวให้เลือก อานุภาพของความรักจะประสานรอยร้าวของหัวใจสองดวงให้กลับมาหลอมเป็นหนึ่งเดียวได้อีกครั้งหรือไม่ โปรดติดตาม......อาทิตา
รักครั้งใหม่กับคนเดิมจะสมหวังได้หรือไม่ เพราะฝ่ายชายก็มีครอบครัวใหม่แล้ว ส่วนฝ่ายหญิงก็มีชายหนุ่มมากมายมาเข้าแถวให้เลือก อานุภาพของความรักจะประสานรอยร้าวของหัวใจสองดวงให้กลับมาหลอมเป็นหนึ่งเดียวได้อีกครั้งหรือไม่ โปรดติดตาม......อาทิตา
Tags: รักร้าว มีเมียน้อย คืนดี
ตอน: ตอนที่ 5 (50% ค่ะ)
***มาเพียง 50% ก่อนนะคะ พยายามปั่นอยู่ค่ะ อาทิตาขอขอบคุณทุกคอมเม้นต์นะคะ และขอขอบคุณที่ช่วยติดตามเป็นกำลังใจให้กัน ส่วนใครที่อยากอ่านตอนปัจจุบัน รบกวนรออีกนิดนะคะ ขอพระเอกนางเอกหวานบางไรบ้าง เพราะเดี๋ยวก็จะเศร้าแล้วล่ะค่ะ รอไม่นานค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ...อาทิตา
ตอนที่ 5
สิ้นเสียงประกาศของพิธีกร พริมาก็รีบลุกและจ้ำอ้าวลงจากเวทีไปทันที หญิงสาวรีบเดินตรงไปยังห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า พลางคิดหาทางหนีทีไล่จากพี่ชายเพื่อนสนิทไปในเวลาเดียวกัน
‘ปริม รอด้วยสิ’ เสียงใสจากภัทราไล่หลังมา พร้อมทั้งเจ้าตัวที่พยายามสาวเท้าก้าวยาว ๆ เพื่อตามเพื่อนให้ทัน
‘จะรีบไปไหนแก พี่โป๊ปเขารอแกอยู่แล้ว ไม่ต้องรีบขนาดหรอก หรือแกอยากจะไปลอยกระทงกับพี่เขามากฮะ’ ภัทราแซวเพื่อนสนิทพลางพยายามกลั้นหัวเราะเมื่อเห็นพริมาหันหน้ามาถลึงตาใส่
‘บ้าสิ! พี่ชายแกอะเล่นบ้า ๆ ฉันอายคนอื่นเขาจะแย่แล้วนี่’ พริมาตอบ พร้อมชะลอความเร็วลง
‘นั่นดิ ฉันก็ไม่คิดว่าพี่โป๊ปมันจะบ้าขนาดนี้ ตอนแรกที่ได้ยินเขาเม้าท์กันว่าแกโดนเหมารอบ ฉันยังคิดว่าเป็นเรื่องตลก ที่ไหนได้ ไม่คิดว่าพี่โป๊ปมันจะเอาจริง แถมยืนรอไม่ยอมไปไหนอีกต่างหาก สงสัยหลงเสน่ห์หางเครื่องอย่างแกเข้าอย่างจังแล้วล่ะทีนี้ ฮ่า ๆๆๆ’
‘ไม่ตลกเลยนะปั๊ป นี่ แกมาช่วยฉันคิดหน่อยว่าจะทำยังไงดี’
‘ทำอะไรฮะปริม ไม่เห็นต้องทำอะไรเลยนี่ ก็แค่ไปลอยกระทงเองนะ นี่! พี่ชายฉันไม่ได้ชวนแกไปทำมิดีมิร้ายอะไรสักหน่อยนะยะ’ ภัทราพูดอย่างมีเหตุผล
‘เออ จริงด้วยสิ แกพูดถูกเผงเลยปั๊ป ฉันก็โง่อยู่ตั้งนานสองนาน ขอบใจแกมากนะ’ พริมาที่หายตกอกตกใจและเพิ่งคิดได้บอกเพื่อนสนิทพร้อมทั้งยิ้มให้
‘โอเค งั้นเราไปเปลี่ยนเสื้อกัน จะได้ไปลอยกระทงด้วยกันเลยนะ’ พริมาบอกกับเพื่อนสนิท
‘นึกว่าจะไม่ชวนกันเสียแล้ว ไปสิ เดี๋ยวไปเรียกอัณณ์กะนังปรัชญ์ด้วย ไปกันเยอะ ๆ สนุกดี’ ภัทราหันมาบอกพริมาพลางยักคิ้วหลิ่วตาให้ ซึ่งอีกฝ่ายก็เดาได้ไม่ยากว่าเพื่อนสนิทต้องการจะสื่ออะไร
************************
ถึงแม้จะยังเศร้าและเครียดจากปัญหาที่กำลังเกิดขึ้น ภัทร์ก็ยังยิ้มออกมาได้ เมื่อนึกถึงเรื่องในวันวาน สรุปว่าปีแรกของการลอยกระทงของเขากับพริมา ก็จบลงด้วยการมีผู้ติดตามเป็นเรือพ่วงขบวนใหญ่ ประกอบด้วยเพื่อนสนิททั้ง 2 คนของเขาเอง และเพื่อนสนิทของพริมาอีก 3 คน ซึ่งก็คือ ภัทรา พิชญธิดา และวรปรัชญ์ ถึงแม้จะคืนนั้นเขาจะไม่ได้สวีทหวานแหววแต่ก็ไม่ได้จืดสนิท เพราะมีเสียงแซวเสียงล้อเรื่องการเหมารอบหางเครื่องให้ได้ยินอยู่ตลอดเวลา เรียกทั้งเสียงหัวเราะจากทุกคน และยังทำให้ใบหน้างามของคนถูกล้อมีสีเลือดซับอยู่บนแก้มแทบตลอดเวลาที่เดินเที่ยวงานลอยกระทงด้วยกัน และนั่นก็เป็นอีกคืนที่เขาได้ไปส่งพริมาถึงคอนโด เพียงแต่ต้องมี ‘กอ ขอ คอ’ อย่างยายน้องสาวตัวแสบพ่วงมาเป็นมารผจญด้วยจนวินาทีสุดท้าย
หลังจากวันนั้นในช่วงเวลามื้อเที่ยงของแทบทุกวัน ภัทร์ พัฒนภิรมย์ ก็มาเป็นแขกขาประจำของโรงอาหารคณะอักษรฯ เพราะไหน ๆ ก็เป็นที่รู้จักของชาวคณะนี้ตั้งแต่คืนวันงานลอยกระทงในฐานะ ‘ผู้อุปถัมภ์คนสำคัญของวงหางเครื่อง’ ไปแล้ว ภัทร์จึงไม่ต้องอายอะไรอีก ส่วนคนที่ต้องอายแล้วอายอีกก็คงหนีไม่พ้น นางสาวพริมา กีรติอนันต์ นิสิตปี 1 ผู้หารายได้เข้าคณะได้อย่างเป็นกอบเป็นกำ แม้พริมาจะรู้ดีว่าภัทร์กำลังจีบเธออยู่อย่างไม่ต้องสงสัยเพราะพ่อเจ้าประคุณแสดงออกอย่างเปิดเผย ทั้งการดูแลเทคแคร์ ซื้อข้าวซื้อน้ำให้ทุกวัน แถมยังมีการส่งข้อความหวาน ๆ มาให้ทางมือถืออยู่ทุกวัน แต่พริมาก็ยังไม่กล้าเปิดหัวใจรับชายหนุ่มเข้ามา เพราะยังไม่แน่ใจเธอจะเป็นเพียงแค่ของเล่นชิ้นใหม่ที่กำลังถูกใจภัทร์อยู่หรือเปล่า ยิ่งมาได้ยินเสียงพรายกระซิบอย่างภัทราที่คอยกระซิบข้างหูอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันถึงความเจ้าชู้ไก่แจ้ของพี่ชาย พริมาก็ยิ่งต้องคิดหนัก และระวังหัวใจของตัวเองมากขึ้น ไม่ให้เผลอไปกับเสน่ห์ คารม และการเอาใจใส่ดูแลราวกับเป็นคนรักของคาสโนว่าภัทร์ไปมากกว่านี้.....น้ำหยดลงหินทุกวัน หินมันยังกร่อน แล้วจะนับประสาอะไรกับหัวใจไร้เดียงสาของพริมาที่ต้องมาเจอกับเสน่ห์อันเหลือร้ายของหมาป่าอย่างภัทร์ หัวใจของพริมาค่อย ๆ เอียงไปทางภัทร์ทีละเล็กทีละน้อย แม้จะพยายามเตือนตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าอย่าไปตกหลุมพรางแล้วก็ตาม
‘น้องปริม เป็นแฟนกับพี่นะครับ’ ภัทร์บอกกับพริมาในวันสุดท้าย ก่อนที่จะปิดภาคเรียนที่ 2 ขณะที่เขาขับรถมาส่งหญิงสาวที่คอนโดฯหลังจากพาเธอและเพื่อน ๆ ของเธอไปทานข้าวเย็นฉลองปิดเทอม วันนี้เขาได้มาส่งพริมาตามลำพัง เพราะได้ทำข้อตกลงและสัญญากับน้องสาวตัวแสบไว้แล้วตั้งแต่เมื่อคืน....
‘พี่ไม่ได้คิดเล่น ๆ กับปริม พี่ชอบเขาจริง ๆ นะปั๊ป’ ชายหนุ่มบอกกับน้องสาวระหว่างที่นั่งคุยสัพเพเหระกันอยู่หน้าทีวี
‘งั้นพี่โป๊ปก็ต้องสัญญากับปั๊ปมาก่อนว่าจะไม่ทำให้เพื่อนปั๊ปเสียใจ จะไม่เจ้าชู้อีกต่อไปด้วย และที่สำคัญจะต้องรักปริมมันจริง ๆ นะ ไม่ได้คิดแค่เรื่องอย่างว่านะ’ ภัทราคาดคั้นพี่ชาย
‘เออน่า รู้แล้วน่า’ ภัทร์ชักไม่พอใจที่น้องสาวพูดจาสองแง่สองง่ามแบบนั้น
‘ก็สัญญามาก่อนสิ’ ภัทรารุกหนัก
‘พี่ให้สัญญา’ ภัทร์บอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและจริงจัง
‘ว่าอะไร’ แต่ภัทราก็ยังคงจี้ต่อ
‘ก็ตามที่แกบอกมาทั้งหมดนั่นแหละ’ ชายหนุ่มเริ่มออกอาการบ้าง
‘จริงนะ’
‘จริงสิ พี่ชอบเขาจริง ๆ นะ แล้วปั๊ปว่าปริมเขาชอบพี่บ้างไหมอะ’
‘คาสโนว่าอย่างพี่ ไม่รู้จริง ๆ เหรอ’ ภัทราแกล้งถามย้อน
‘ก็พอเดาได้ แต่อยากให้ปั๊ปบอกให้แน่ใจ เพราะปริมเขาไม่เหมือนคนอื่น ๆ ที่พี่เคยจีบ’
‘ก็ใช่นะสิ คนอื่น ๆ น่ะ ไม่กี่วันพี่ก็ได้ ‘นอนคุย’ กันแล้วนี่’
‘ทะลึ่งแล้วปั๊ป! ว่าไง ตกลงปริมเขาชอบพี่ไหม เขาเคยบอกกับปั๊ปบ้างไหม’ ภัทร์อยากรู้และอยากได้ยินจากปากของน้องสาวเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้คิดไปเอง เขาพอจะดูออกว่าพริมาก็คงมีใจให้กับเขาอยู่บ้าง ไม่อย่างนั้นหญิงสาวคนสวยคงไม่ไปไหนกับเขา ถึงแม้จะไปโดยมีก้างขวางคอตามไปด้วยแทบทุกครั้งก็เถอะ แต่คราวนี้เขาไม่แน่ใจ ซึ่งต่างกับทุกครั้งที่ผ่านมา หญิงสาวอื่น ๆ จะแสดงเจตนาและมีปฏิกริยาตอบสนองกลับมาอย่างชัดเจน ไม่อ้อมค้อม ชอบก็ชอบ ไม่ชอบก็ไม่ชอบ แต่ก็ยังไม่มีรายไหนที่แสดงออกมาอย่างหลังเลยสักคน
‘ปริมไม่เคยบอกปั๊ปหรอก เขาคงไม่กล้าบอกปั๊ป เพราะปั๊ปห้ามเขาไม่ให้คบกับพี่อยู่ทุกวัน’
‘อ้าว! ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะคุณน้องสาวบังเกิดเกล้า’
‘ก็พี่เจ้าชู้จะตาย ปั๊ปสงสารเพื่อนปั๊ปนี่นา ไม่อยากให้ปริมโดนพี่หลอก.....ฟันน่ะ’
‘มากไปแล้วปั๊ป! ก็พี่บอกแล้วไงว่าจะเลิกเจ้าชู้ พี่ชอบปริมเขาจริง ๆ นะ ตกลงเขาชอบพี่เหมือนกันใช่ไหม’
‘พี่รับปากแล้วนะ ต้องรักษาสัญญานะ ไม่งั้นปั๊ปนี่แหละที่จะจัดการพี่ให้เละเลย’ ภัทราขู่พี่ชาย
‘จ้า คุณน้องบังเกิดเกล้า ว่าไง ปริมชอบพี่ใช่ไหม’
‘ไม่ชอบมั้งงงงง เล่นนั่งชะเง้อคอยาวทุกวันเวลา 11 โมงกว่า ๆ แถมคอยเช็คข้อความในมือถือทุกครึ่งชั่วโมง แบบนี้คงไม่ชอบใช่ไหมล่ะ’
‘จริงเหรอ ปริมเป็นแบบนั้น จริง ๆ เหรอ’ ภัทร์ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง เพราะพริมาไม่ได้แสดงทีท่าทำนองนั้นเลยเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา
‘อือ เป็นทุกวันแหละ วันไหนพี่มาสายหน่อย หน้าก็ม่อยแล้ว แล้วนี่พี่ขอปริมมันเป็นแฟนยังอะ’
‘จะเอาเวลาที่ไหนไปขอ พวกแกอยู่ด้วยตลอดเวลาแบบนั้น’ ภัทร์ได้ทีรีบโวยใส่
‘ฮ่า ๆๆ ก็พี่ทำตัวไม่น่าไว้ใจเองนี่นา ประวัติโชกโชนเสียแบบนี้ ถ้าไม่ใช่พี่ชายแท้ ๆ นะ ปั๊ปคงบอกปริมให้อยู่ห่าง ๆ พี่ไปนานแล้ว เอางี้แล้วกัน เห็นแก่ความเป็นพี่น้องและสัญญาที่รับปากออกมา งั้นพรุ่งนี้ปั๊ปให้พี่ไปส่งปริมมันสองคนก็แล้วกัน ไหน ๆ ปริมมันก็จะกลับภูเก็ตอีกวันสองวันอยู่แล้ว ให้เวลาทำคะแนนหน่อย พี่ก็รู้ใช่ไหมว่ามันมีหนุ่ม ๆ มาขายขนมจีบอยู่หลายคน ส่วนใหญ่พวกเขาเข้ามาแบบเนียน ๆ กันทั้งนั้น ไม่มีใครเข้ามากระโตกกระตากหรือห่าม ๆ แบบพี่หรอก’ ภัทราเปิดโอกาสให้พี่ชายในที่สุด
‘รู้แล้วเรื่องนั้นน่ะ แต่ปริมก็ไม่ได้ไปไหนกับคนอื่น ไม่ใช่เหรอ’
‘รู้ได้ไง’
‘มีสปายบอกสิ’
‘นังปรัชญ์ล่ะสิ ชัวร์! มิน่า เวลาจะไปกินข้าวกับปริมทีไร บอกให้ชวนนังปรัชญ์ไปด้วยทุกที เป็นค่าสายสืบนี่เอง นังปรัชญ์นี่ก็มิเสียแรง นอกจากจะเป็นหูเป็นตาให้แล้ว ยังคอยกีดกันคนอื่น ๆ ให้อีก’ ภัทราที่จับสังเกตได้ว่าแทบทุกครั้งที่มีหนุ่ม ๆ มาจีบพริมา วรปรัชญ์มักจะมานั่งเป็นก้างขวางคออยู่ใกล้ ๆ แถมคอยบอกพริมาว่า อย่าไว้ใจหนุ่ม ๆ พวกนั้น เพราะดูไม่น่าเชื่อว่าจะยังโสดอยู่
‘ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง เจ้าเล่ห์นะคะคุณภัทร์’
‘ฮ่า ๆๆ คนเราก็ต้องใช้ตัวช่วยกันบ้างสิ สรุปว่าพรุ่งนี้ไม่ต้องไปเป็น กอ ขอ คอ นะคุณน้อง ขอเวลาคุณพี่สวีทกะแฟนบ้าง’
‘ย่ะ! แฟน! ระวังจะถูกปฏิเสธกลับมาล่ะ’
‘ไม่มีทาง มือชั้นนี้แล้ว ไม่มีวันพลาดอยู่แล้ว’ ภัทร์พูดอย่างมั่นใจ
************************
‘ว่าไงครับน้องปริม ทำไมเงียบไปล่ะครับ คำถามพี่ตอบยากขนาดนั้นเลยเหรอ’ ภัทร์ถามขึ้นหลังจากเห็นพริมานิ่งไม่ตอบอะไร
‘เปล่าค่ะ ไม่ยากหรอกค่ะ เพียงแต่ปริมไม่มีคำตอบก็แค่นั้น’ พริมาตอบด้วยความสัตย์จริง และแอบดีใจที่ชายหนุ่มไม่ถามว่า ‘ชอบเขาบ้างไหม’ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นเธอก็คงไม่มีทางเลี่ยง ที่สำคัญสีหน้าและท่าทางของเธอคงตอบออกไปก่อนคำพูดแน่ ๆ
‘หมายความว่าไงครับ!’
‘ปริมขอเวลาไปคิดก่อนได้ไหมคะ’ พริมาต้องการใช้เวลาไตร่ตรองก่อนให้คำตอบ
‘ทำไมต้องคิดด้วยล่ะครับ หรือปริมรังเกียจพี่เหรอ’ ภัทร์ใช้ลูกอ้อน แต่คราวนี้ไม่ได้ผลกับพริมา
‘เปล่าค่ะ แต่ปริมยังไม่แน่ใจกับบางอย่าง’ พริมาพูดเบา ๆ
‘เรื่องที่พี่เจ้าชู้ ใช่ไหมครับ’ ภัทร์ถามตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม
‘ก็มีส่วนค่ะ’
‘พี่สัญญานะ ว่าจะมีปริมเป็นแฟนคนเดียว’
‘มีปริมเป็นแฟนคนเดียว ส่วนคนอื่น ๆ ให้เป็นอะไรล่ะคะ’ พริมาแกล้งเย้าชายหนุ่มเล่น
‘โธ่! น้องปริมครับ ไม่มีคนอื่น ๆ จริง ๆ ครับ’ ภัทร์อ้อนต่อ
‘ปริมขอไปคิดดูก่อนแล้วกันนะคะ อย่าเร่งรัดปริมเลย นะคะ’ พริมาบอกด้วยเสียงหวาน
‘ก็ได้ครับ และพี่ก็หวังว่าคำตอบของปริมจะไม่ทำให้พี่ต้องเสียใจนะครับ อ้อ! แล้วน้องปริมจะคิดนานไหมครับ’
‘ไว้เจอกันคราวหน้า แล้วปริมจะบอกนะคะ’ พริมาตอบ
‘เมื่อไรครับ’
‘ก็เปิดเทอมหน้าไงคะ’
‘โห! ไม่นานไปหน่อยเหรอครับ’ ภัทร์โอดครวญ
‘รอไหวไหมละคะ’ พริมาสวนกลับทันควัน
‘ไม่ไหวก็ต้องไหวละครับงานนี้’ ภัทร์แกล้งทำหน้าละห้อยเมื่อผิดหวังกับคำตอบที่ได้รับจากหญิงสาวที่นั่งข้าง ๆ เขาไม่เคยต้องรอคำตอบจากใครนานแบบนี้ อันที่จริงไม่ต้องเอ่ยปากถามเสียด้วยซ้ำ!
‘เปิดเทอม ก็เปิดเทอมครับ’ ภัทร์ยอมรับเงื่อนไขอย่างดุษฎี
************************
ขอบคุณสำหรับทุก ๆ คอมเม้นต์นะคะ
ไปให้กำลังใจที่ facebook กันได้นะคะ
http://www.facebook.com/ภารกิจรักภารกิจแค้น
ตอนที่ 5
สิ้นเสียงประกาศของพิธีกร พริมาก็รีบลุกและจ้ำอ้าวลงจากเวทีไปทันที หญิงสาวรีบเดินตรงไปยังห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า พลางคิดหาทางหนีทีไล่จากพี่ชายเพื่อนสนิทไปในเวลาเดียวกัน
‘ปริม รอด้วยสิ’ เสียงใสจากภัทราไล่หลังมา พร้อมทั้งเจ้าตัวที่พยายามสาวเท้าก้าวยาว ๆ เพื่อตามเพื่อนให้ทัน
‘จะรีบไปไหนแก พี่โป๊ปเขารอแกอยู่แล้ว ไม่ต้องรีบขนาดหรอก หรือแกอยากจะไปลอยกระทงกับพี่เขามากฮะ’ ภัทราแซวเพื่อนสนิทพลางพยายามกลั้นหัวเราะเมื่อเห็นพริมาหันหน้ามาถลึงตาใส่
‘บ้าสิ! พี่ชายแกอะเล่นบ้า ๆ ฉันอายคนอื่นเขาจะแย่แล้วนี่’ พริมาตอบ พร้อมชะลอความเร็วลง
‘นั่นดิ ฉันก็ไม่คิดว่าพี่โป๊ปมันจะบ้าขนาดนี้ ตอนแรกที่ได้ยินเขาเม้าท์กันว่าแกโดนเหมารอบ ฉันยังคิดว่าเป็นเรื่องตลก ที่ไหนได้ ไม่คิดว่าพี่โป๊ปมันจะเอาจริง แถมยืนรอไม่ยอมไปไหนอีกต่างหาก สงสัยหลงเสน่ห์หางเครื่องอย่างแกเข้าอย่างจังแล้วล่ะทีนี้ ฮ่า ๆๆๆ’
‘ไม่ตลกเลยนะปั๊ป นี่ แกมาช่วยฉันคิดหน่อยว่าจะทำยังไงดี’
‘ทำอะไรฮะปริม ไม่เห็นต้องทำอะไรเลยนี่ ก็แค่ไปลอยกระทงเองนะ นี่! พี่ชายฉันไม่ได้ชวนแกไปทำมิดีมิร้ายอะไรสักหน่อยนะยะ’ ภัทราพูดอย่างมีเหตุผล
‘เออ จริงด้วยสิ แกพูดถูกเผงเลยปั๊ป ฉันก็โง่อยู่ตั้งนานสองนาน ขอบใจแกมากนะ’ พริมาที่หายตกอกตกใจและเพิ่งคิดได้บอกเพื่อนสนิทพร้อมทั้งยิ้มให้
‘โอเค งั้นเราไปเปลี่ยนเสื้อกัน จะได้ไปลอยกระทงด้วยกันเลยนะ’ พริมาบอกกับเพื่อนสนิท
‘นึกว่าจะไม่ชวนกันเสียแล้ว ไปสิ เดี๋ยวไปเรียกอัณณ์กะนังปรัชญ์ด้วย ไปกันเยอะ ๆ สนุกดี’ ภัทราหันมาบอกพริมาพลางยักคิ้วหลิ่วตาให้ ซึ่งอีกฝ่ายก็เดาได้ไม่ยากว่าเพื่อนสนิทต้องการจะสื่ออะไร
************************
ถึงแม้จะยังเศร้าและเครียดจากปัญหาที่กำลังเกิดขึ้น ภัทร์ก็ยังยิ้มออกมาได้ เมื่อนึกถึงเรื่องในวันวาน สรุปว่าปีแรกของการลอยกระทงของเขากับพริมา ก็จบลงด้วยการมีผู้ติดตามเป็นเรือพ่วงขบวนใหญ่ ประกอบด้วยเพื่อนสนิททั้ง 2 คนของเขาเอง และเพื่อนสนิทของพริมาอีก 3 คน ซึ่งก็คือ ภัทรา พิชญธิดา และวรปรัชญ์ ถึงแม้จะคืนนั้นเขาจะไม่ได้สวีทหวานแหววแต่ก็ไม่ได้จืดสนิท เพราะมีเสียงแซวเสียงล้อเรื่องการเหมารอบหางเครื่องให้ได้ยินอยู่ตลอดเวลา เรียกทั้งเสียงหัวเราะจากทุกคน และยังทำให้ใบหน้างามของคนถูกล้อมีสีเลือดซับอยู่บนแก้มแทบตลอดเวลาที่เดินเที่ยวงานลอยกระทงด้วยกัน และนั่นก็เป็นอีกคืนที่เขาได้ไปส่งพริมาถึงคอนโด เพียงแต่ต้องมี ‘กอ ขอ คอ’ อย่างยายน้องสาวตัวแสบพ่วงมาเป็นมารผจญด้วยจนวินาทีสุดท้าย
หลังจากวันนั้นในช่วงเวลามื้อเที่ยงของแทบทุกวัน ภัทร์ พัฒนภิรมย์ ก็มาเป็นแขกขาประจำของโรงอาหารคณะอักษรฯ เพราะไหน ๆ ก็เป็นที่รู้จักของชาวคณะนี้ตั้งแต่คืนวันงานลอยกระทงในฐานะ ‘ผู้อุปถัมภ์คนสำคัญของวงหางเครื่อง’ ไปแล้ว ภัทร์จึงไม่ต้องอายอะไรอีก ส่วนคนที่ต้องอายแล้วอายอีกก็คงหนีไม่พ้น นางสาวพริมา กีรติอนันต์ นิสิตปี 1 ผู้หารายได้เข้าคณะได้อย่างเป็นกอบเป็นกำ แม้พริมาจะรู้ดีว่าภัทร์กำลังจีบเธออยู่อย่างไม่ต้องสงสัยเพราะพ่อเจ้าประคุณแสดงออกอย่างเปิดเผย ทั้งการดูแลเทคแคร์ ซื้อข้าวซื้อน้ำให้ทุกวัน แถมยังมีการส่งข้อความหวาน ๆ มาให้ทางมือถืออยู่ทุกวัน แต่พริมาก็ยังไม่กล้าเปิดหัวใจรับชายหนุ่มเข้ามา เพราะยังไม่แน่ใจเธอจะเป็นเพียงแค่ของเล่นชิ้นใหม่ที่กำลังถูกใจภัทร์อยู่หรือเปล่า ยิ่งมาได้ยินเสียงพรายกระซิบอย่างภัทราที่คอยกระซิบข้างหูอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันถึงความเจ้าชู้ไก่แจ้ของพี่ชาย พริมาก็ยิ่งต้องคิดหนัก และระวังหัวใจของตัวเองมากขึ้น ไม่ให้เผลอไปกับเสน่ห์ คารม และการเอาใจใส่ดูแลราวกับเป็นคนรักของคาสโนว่าภัทร์ไปมากกว่านี้.....น้ำหยดลงหินทุกวัน หินมันยังกร่อน แล้วจะนับประสาอะไรกับหัวใจไร้เดียงสาของพริมาที่ต้องมาเจอกับเสน่ห์อันเหลือร้ายของหมาป่าอย่างภัทร์ หัวใจของพริมาค่อย ๆ เอียงไปทางภัทร์ทีละเล็กทีละน้อย แม้จะพยายามเตือนตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าอย่าไปตกหลุมพรางแล้วก็ตาม
‘น้องปริม เป็นแฟนกับพี่นะครับ’ ภัทร์บอกกับพริมาในวันสุดท้าย ก่อนที่จะปิดภาคเรียนที่ 2 ขณะที่เขาขับรถมาส่งหญิงสาวที่คอนโดฯหลังจากพาเธอและเพื่อน ๆ ของเธอไปทานข้าวเย็นฉลองปิดเทอม วันนี้เขาได้มาส่งพริมาตามลำพัง เพราะได้ทำข้อตกลงและสัญญากับน้องสาวตัวแสบไว้แล้วตั้งแต่เมื่อคืน....
‘พี่ไม่ได้คิดเล่น ๆ กับปริม พี่ชอบเขาจริง ๆ นะปั๊ป’ ชายหนุ่มบอกกับน้องสาวระหว่างที่นั่งคุยสัพเพเหระกันอยู่หน้าทีวี
‘งั้นพี่โป๊ปก็ต้องสัญญากับปั๊ปมาก่อนว่าจะไม่ทำให้เพื่อนปั๊ปเสียใจ จะไม่เจ้าชู้อีกต่อไปด้วย และที่สำคัญจะต้องรักปริมมันจริง ๆ นะ ไม่ได้คิดแค่เรื่องอย่างว่านะ’ ภัทราคาดคั้นพี่ชาย
‘เออน่า รู้แล้วน่า’ ภัทร์ชักไม่พอใจที่น้องสาวพูดจาสองแง่สองง่ามแบบนั้น
‘ก็สัญญามาก่อนสิ’ ภัทรารุกหนัก
‘พี่ให้สัญญา’ ภัทร์บอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและจริงจัง
‘ว่าอะไร’ แต่ภัทราก็ยังคงจี้ต่อ
‘ก็ตามที่แกบอกมาทั้งหมดนั่นแหละ’ ชายหนุ่มเริ่มออกอาการบ้าง
‘จริงนะ’
‘จริงสิ พี่ชอบเขาจริง ๆ นะ แล้วปั๊ปว่าปริมเขาชอบพี่บ้างไหมอะ’
‘คาสโนว่าอย่างพี่ ไม่รู้จริง ๆ เหรอ’ ภัทราแกล้งถามย้อน
‘ก็พอเดาได้ แต่อยากให้ปั๊ปบอกให้แน่ใจ เพราะปริมเขาไม่เหมือนคนอื่น ๆ ที่พี่เคยจีบ’
‘ก็ใช่นะสิ คนอื่น ๆ น่ะ ไม่กี่วันพี่ก็ได้ ‘นอนคุย’ กันแล้วนี่’
‘ทะลึ่งแล้วปั๊ป! ว่าไง ตกลงปริมเขาชอบพี่ไหม เขาเคยบอกกับปั๊ปบ้างไหม’ ภัทร์อยากรู้และอยากได้ยินจากปากของน้องสาวเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้คิดไปเอง เขาพอจะดูออกว่าพริมาก็คงมีใจให้กับเขาอยู่บ้าง ไม่อย่างนั้นหญิงสาวคนสวยคงไม่ไปไหนกับเขา ถึงแม้จะไปโดยมีก้างขวางคอตามไปด้วยแทบทุกครั้งก็เถอะ แต่คราวนี้เขาไม่แน่ใจ ซึ่งต่างกับทุกครั้งที่ผ่านมา หญิงสาวอื่น ๆ จะแสดงเจตนาและมีปฏิกริยาตอบสนองกลับมาอย่างชัดเจน ไม่อ้อมค้อม ชอบก็ชอบ ไม่ชอบก็ไม่ชอบ แต่ก็ยังไม่มีรายไหนที่แสดงออกมาอย่างหลังเลยสักคน
‘ปริมไม่เคยบอกปั๊ปหรอก เขาคงไม่กล้าบอกปั๊ป เพราะปั๊ปห้ามเขาไม่ให้คบกับพี่อยู่ทุกวัน’
‘อ้าว! ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะคุณน้องสาวบังเกิดเกล้า’
‘ก็พี่เจ้าชู้จะตาย ปั๊ปสงสารเพื่อนปั๊ปนี่นา ไม่อยากให้ปริมโดนพี่หลอก.....ฟันน่ะ’
‘มากไปแล้วปั๊ป! ก็พี่บอกแล้วไงว่าจะเลิกเจ้าชู้ พี่ชอบปริมเขาจริง ๆ นะ ตกลงเขาชอบพี่เหมือนกันใช่ไหม’
‘พี่รับปากแล้วนะ ต้องรักษาสัญญานะ ไม่งั้นปั๊ปนี่แหละที่จะจัดการพี่ให้เละเลย’ ภัทราขู่พี่ชาย
‘จ้า คุณน้องบังเกิดเกล้า ว่าไง ปริมชอบพี่ใช่ไหม’
‘ไม่ชอบมั้งงงงง เล่นนั่งชะเง้อคอยาวทุกวันเวลา 11 โมงกว่า ๆ แถมคอยเช็คข้อความในมือถือทุกครึ่งชั่วโมง แบบนี้คงไม่ชอบใช่ไหมล่ะ’
‘จริงเหรอ ปริมเป็นแบบนั้น จริง ๆ เหรอ’ ภัทร์ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง เพราะพริมาไม่ได้แสดงทีท่าทำนองนั้นเลยเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา
‘อือ เป็นทุกวันแหละ วันไหนพี่มาสายหน่อย หน้าก็ม่อยแล้ว แล้วนี่พี่ขอปริมมันเป็นแฟนยังอะ’
‘จะเอาเวลาที่ไหนไปขอ พวกแกอยู่ด้วยตลอดเวลาแบบนั้น’ ภัทร์ได้ทีรีบโวยใส่
‘ฮ่า ๆๆ ก็พี่ทำตัวไม่น่าไว้ใจเองนี่นา ประวัติโชกโชนเสียแบบนี้ ถ้าไม่ใช่พี่ชายแท้ ๆ นะ ปั๊ปคงบอกปริมให้อยู่ห่าง ๆ พี่ไปนานแล้ว เอางี้แล้วกัน เห็นแก่ความเป็นพี่น้องและสัญญาที่รับปากออกมา งั้นพรุ่งนี้ปั๊ปให้พี่ไปส่งปริมมันสองคนก็แล้วกัน ไหน ๆ ปริมมันก็จะกลับภูเก็ตอีกวันสองวันอยู่แล้ว ให้เวลาทำคะแนนหน่อย พี่ก็รู้ใช่ไหมว่ามันมีหนุ่ม ๆ มาขายขนมจีบอยู่หลายคน ส่วนใหญ่พวกเขาเข้ามาแบบเนียน ๆ กันทั้งนั้น ไม่มีใครเข้ามากระโตกกระตากหรือห่าม ๆ แบบพี่หรอก’ ภัทราเปิดโอกาสให้พี่ชายในที่สุด
‘รู้แล้วเรื่องนั้นน่ะ แต่ปริมก็ไม่ได้ไปไหนกับคนอื่น ไม่ใช่เหรอ’
‘รู้ได้ไง’
‘มีสปายบอกสิ’
‘นังปรัชญ์ล่ะสิ ชัวร์! มิน่า เวลาจะไปกินข้าวกับปริมทีไร บอกให้ชวนนังปรัชญ์ไปด้วยทุกที เป็นค่าสายสืบนี่เอง นังปรัชญ์นี่ก็มิเสียแรง นอกจากจะเป็นหูเป็นตาให้แล้ว ยังคอยกีดกันคนอื่น ๆ ให้อีก’ ภัทราที่จับสังเกตได้ว่าแทบทุกครั้งที่มีหนุ่ม ๆ มาจีบพริมา วรปรัชญ์มักจะมานั่งเป็นก้างขวางคออยู่ใกล้ ๆ แถมคอยบอกพริมาว่า อย่าไว้ใจหนุ่ม ๆ พวกนั้น เพราะดูไม่น่าเชื่อว่าจะยังโสดอยู่
‘ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง เจ้าเล่ห์นะคะคุณภัทร์’
‘ฮ่า ๆๆ คนเราก็ต้องใช้ตัวช่วยกันบ้างสิ สรุปว่าพรุ่งนี้ไม่ต้องไปเป็น กอ ขอ คอ นะคุณน้อง ขอเวลาคุณพี่สวีทกะแฟนบ้าง’
‘ย่ะ! แฟน! ระวังจะถูกปฏิเสธกลับมาล่ะ’
‘ไม่มีทาง มือชั้นนี้แล้ว ไม่มีวันพลาดอยู่แล้ว’ ภัทร์พูดอย่างมั่นใจ
************************
‘ว่าไงครับน้องปริม ทำไมเงียบไปล่ะครับ คำถามพี่ตอบยากขนาดนั้นเลยเหรอ’ ภัทร์ถามขึ้นหลังจากเห็นพริมานิ่งไม่ตอบอะไร
‘เปล่าค่ะ ไม่ยากหรอกค่ะ เพียงแต่ปริมไม่มีคำตอบก็แค่นั้น’ พริมาตอบด้วยความสัตย์จริง และแอบดีใจที่ชายหนุ่มไม่ถามว่า ‘ชอบเขาบ้างไหม’ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นเธอก็คงไม่มีทางเลี่ยง ที่สำคัญสีหน้าและท่าทางของเธอคงตอบออกไปก่อนคำพูดแน่ ๆ
‘หมายความว่าไงครับ!’
‘ปริมขอเวลาไปคิดก่อนได้ไหมคะ’ พริมาต้องการใช้เวลาไตร่ตรองก่อนให้คำตอบ
‘ทำไมต้องคิดด้วยล่ะครับ หรือปริมรังเกียจพี่เหรอ’ ภัทร์ใช้ลูกอ้อน แต่คราวนี้ไม่ได้ผลกับพริมา
‘เปล่าค่ะ แต่ปริมยังไม่แน่ใจกับบางอย่าง’ พริมาพูดเบา ๆ
‘เรื่องที่พี่เจ้าชู้ ใช่ไหมครับ’ ภัทร์ถามตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม
‘ก็มีส่วนค่ะ’
‘พี่สัญญานะ ว่าจะมีปริมเป็นแฟนคนเดียว’
‘มีปริมเป็นแฟนคนเดียว ส่วนคนอื่น ๆ ให้เป็นอะไรล่ะคะ’ พริมาแกล้งเย้าชายหนุ่มเล่น
‘โธ่! น้องปริมครับ ไม่มีคนอื่น ๆ จริง ๆ ครับ’ ภัทร์อ้อนต่อ
‘ปริมขอไปคิดดูก่อนแล้วกันนะคะ อย่าเร่งรัดปริมเลย นะคะ’ พริมาบอกด้วยเสียงหวาน
‘ก็ได้ครับ และพี่ก็หวังว่าคำตอบของปริมจะไม่ทำให้พี่ต้องเสียใจนะครับ อ้อ! แล้วน้องปริมจะคิดนานไหมครับ’
‘ไว้เจอกันคราวหน้า แล้วปริมจะบอกนะคะ’ พริมาตอบ
‘เมื่อไรครับ’
‘ก็เปิดเทอมหน้าไงคะ’
‘โห! ไม่นานไปหน่อยเหรอครับ’ ภัทร์โอดครวญ
‘รอไหวไหมละคะ’ พริมาสวนกลับทันควัน
‘ไม่ไหวก็ต้องไหวละครับงานนี้’ ภัทร์แกล้งทำหน้าละห้อยเมื่อผิดหวังกับคำตอบที่ได้รับจากหญิงสาวที่นั่งข้าง ๆ เขาไม่เคยต้องรอคำตอบจากใครนานแบบนี้ อันที่จริงไม่ต้องเอ่ยปากถามเสียด้วยซ้ำ!
‘เปิดเทอม ก็เปิดเทอมครับ’ ภัทร์ยอมรับเงื่อนไขอย่างดุษฎี
************************
ขอบคุณสำหรับทุก ๆ คอมเม้นต์นะคะ
ไปให้กำลังใจที่ facebook กันได้นะคะ
http://www.facebook.com/ภารกิจรักภารกิจแค้น
อาทิตา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 มิ.ย. 2555, 02:51:19 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 มิ.ย. 2555, 02:51:19 น.
จำนวนการเข้าชม : 1703
| << ตอนที่ 4 ครบแล้วนะคะ | ตอนที่ 5 (ครบ 100% แล้วค่ะ) >> |
violette 25 มิ.ย. 2555, 23:08:50 น.
จากตอนที่4 นี่รู้สึว่าจริงๆไม่ได้หมดรักเลยนี่คะ แต่หลงไปชั่ววูบ (ไปทำเค้าท้องเฮ้อ)
สงสารปริมอยากให้ปริมเจอคนอื่นค่ะ ฮ่าๆ เกลียดปู้ชายแบบนายปั๊ป
จากตอนที่4 นี่รู้สึว่าจริงๆไม่ได้หมดรักเลยนี่คะ แต่หลงไปชั่ววูบ (ไปทำเค้าท้องเฮ้อ)
สงสารปริมอยากให้ปริมเจอคนอื่นค่ะ ฮ่าๆ เกลียดปู้ชายแบบนายปั๊ป
พนาศิลป์ 26 มิ.ย. 2555, 14:49:23 น.
อยากให้มีคนที่ดีมากๆ น่ารักมากๆ มาจีบปริม พระเอกจะได้กระอักมั่ง
อยากให้มีคนที่ดีมากๆ น่ารักมากๆ มาจีบปริม พระเอกจะได้กระอักมั่ง
อาทิตา 26 มิ.ย. 2555, 15:52:28 น.
คุณพนาศิลป์เดาถูกอีกแระ
คุณพนาศิลป์เดาถูกอีกแระ