หนาวไฟพิศวาส
การพูดเล่นโดยไม่คิดถึงใจคนฟัง นำมาซึ่งความปวดร้าวสุดชีวิตให้กับชายสองคน คนที่ต้องสูญเสียคนรักไปตลอดการ ภูชิสะต้องการดับไฟแค้นของตัวเองด้วยการสั่งสอนให้มีนาได้รู้รสของความเจ็บปวด เขาต้องการเห็นหญิงคนนี้ตายตกตามไปกับน้องชายของเขา หากว่า มีนากลับต้องการทวงแค้นนั้นคืน หากว่า เธอกลับได้รับรู้ว่าทำไมภูชิสะจึงทำอย่างนั้นแม้เปลวไฟยังให้ความร้อนไม่ได้นอกจากยิ่งใกล้ ยิ่งหนาวนัก
Tags: แค้น แสน แค้น
ตอน: ย่ำยี1
“มาย”สองพี่น้องหยอกเย้ากัน นุ่มมองอย่างมีความสุข แต่ภูชิสะรำคาญสายตายิ่งนัก เขาอยากได้ที่ตักขยะสักอัน แล้วมาตักผู้หญิงชื่อเมย์ออกไปให้พ้นทาง เพื่อที่เขาจะได้ลงมือจัดการกับมีนาเสียให้รู้เรื่องกันไป
มีนารินเบียร์ใส่แก้วให้กับภูชิสะ ซึ่งนั่งเหมือนคนใจเย้ฯ ให้กันยาได้รู้สึกว่าเขาจริงใจต่อมีนา โดยไม่หวาดหวั่นต่อสายตาหวาดระแวงของอีกฝ่าย ส่วนมีนานั้น ชายหนุ่มเชื่ออย่างสนิทใจว่า น้องชายผู้ล่วงลับไปแล้วของเขาคงได้รับการ ปรนเปรออย่างนี้ อคิราภ์จึงหลงใหล และถูกหักหลังอย่างร้ายกาจที่สุด
ภูชิสะเอาแต่คิดชิงชัง หากแสดงออกว่ารักใคร่เอ็นดู เขาจะทำทุกวิถีทางให้มีนาวางใจให้มากที่สุด ดังที่อคิราภ์ไว้ใจต่อมีนา
ชายร่างใหญ่ นอนค้างอยู่ที่บ้านพักในเมืองกรุง เป็นบ้านหลังใหญ่พอควรมีแม่บ้านดูแลทำความสะอาด แบบไม่พักประจำ เขากำลังต่อสายไปหาหญิงสาว ซึ่งหลงติดบ่วงนายพรานเข้ามาอย่างไร้ความหวาดระแวงต่อ ภัยอันตรายของชีวิตตนเอง
“ว่างมั้ยที่รัก” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงหวานออกไปแล้ว อยากถ่มน้ำลายทิ้งออกมาด้วยความรู้สึกสะอิดสะเอียนต่อคำพูดของตน หากเสียงตอบรับแสนหวานกลับมา
“ว่างสิคะพี่ภู มายตกงานนี่นา”
“ทานอะไรหรือยัง ออกไปทานอาหารกับพี่นะ”
“ทานแล้วค่ะ แหมเที่ยงกว่า ใครจะมัวนั่งอดละคะ”
“งั้นพี่ไปรับนะ”
หญิงสาวหัวเราะเบาๆด้วยความยินดี ตอบรับอย่างแก่นแก้วทันที
“มายจะแต่งตัวรอค่ะ พอพี่ภูมาถึงมายจะได้กระโดดขึ้นรถไปทันทีเลยค่ะ”
เพราะแกมันทำตัวช่างเอาใจอย่างนี้เอง นายเล็กจึงหลงใหลหัวปักหัวปำ แกต้องได้รับความรู้สึกเดียวกับตาเล็ก นังแพศยา ไม่ว่าแกจะกร้านผู้ชายมาจากไหน แต่ฉันจะสั่งสอนให้รู้ว่าผู้ชายเป็นยังไง
เพียงเวลาผ่านไปไม่นานนัก ภูชิสะมารับหญิงสาวไปที่บ้านของเขาทันที บ้านราคาเรือนล้านทำให้มีนาตาเบิกโพลง ก่อนอุทานว่า
“บ้านสวยจังเลย”
“ไม่เคยมาที่ยี่หรือ นี่บ้านของเล็กไว้พักใกล้มหาวิทยาลัย”
“ไม่เคยมาหรอกค่ะ”
ตอแหล...ภูชิสะด่าในใจอย่างรุนแรงด้วยความไม่เชื่อ เพราะหญิงสาวดูท่าทีคุ้นเคย และปล่อยตัวตามสบาย เธอกระโดดลงไปนั่งบนเก้าอี้สีครีมติดสปริง ทำให้ร่างได้รูปสวยกระเด้งกระดอนขึ้นตามแรง เธอหัวเราะคิกคัก
ไม่ไหวแล้ว ‘นังแรด’ ภูชิสะเครียด ชิงชังสุดขั้ว เขาเห้นการกระทำของมีนาเหมือนการยั่วยวน มิได้คิดในแง่ดีว่า หญิงสาวเล่นเหมือนเด็กไม่ยอมโต ราวกับว่าเธออยู่กับพี่สาว เพราะความไว้ใจ การกระทำต่อผ็ชายคนห่างตัว แต่เธอเชื่อว่าเขารักและเอ็นดู เธอจึงแสดงตัวตนออกมาจนหมดสิ้น รักบอกรัก ชอบบอกชอบ คิดได้แค่เพียงภูชิสะคงรักและเอ็นดูเธอเฉกเดียวกันกับกันยาพี่สาว เพียงแต่เป็นความรักที่แตกต่าง
สายตาคมกริบส่อแววเหมือนอยากฉีกเนื้อหญิงสาวให้เป็นชิ้น ทำให้มีนารู้สึกความเฉียบเย็นเข้ามาสู่หัวใจอย่างประหลาด
“พี่ภู เอ่อไม่พอใจอะไรมายหรือเปล่าคะ”
แทนคำตอบชายหนุ่มเชยดวงหน้างามขึ้นมาด้วยปลายนิ้ว หญิงสาวพริ้มตาหลับจากนั้นเธอไม่เห็นแววหมาป่าขม้ำลูกแกะเป็นการบางสรวงต่อดวงวิญญาณของผู้ไม่สมหวัง
ริมฝีปากหนาอิ่มอุ่น แต้มลงริมฝีปากอิ่มเต็มได้รูปสวย ริมฝีปากซึ่งบอกความเป็นไปของสรีระได้บางส่วน ชายหนุ่มจูบแนบแน่น มีนาเพิ่งรับรู้ว่ารสของรอยจุมพิตหวาน หวานอย่างนี้เอง
เธอเป้นเด็กซุกซน อ่านหนังสือเรียนรักมาบ้างดังนั้นแม้เป้นจูบแรก แต่มีนากลับจัดการได้อย่างที่ชายหนุ่มคิดว่าหญิงสาวช่ำชองมามากแล้ว
“จูบเก่งมากนี่มาย อย่างอื่นเก่งหรือเปล่า” เขากระซิบถามริมหู เธอผละจากนิดค้อนคม
“พี่ภูพูดเหมือนดูถูกมายนะคะ”
เขาไม่ตอบแต่ลูบไล้ท่อนขาเรียวขาว ลามเลยเธอพลิกหนี แต่เขาดึงเข้ามาพาดเข้ากับท่อนขาของเขา ก่อนจูบลงไปบนริมฝีปากหญิงสาวอีกครั้ง ไม่ว่าเธอจะผ่านชายมามากมายเพียงใด แต่เขานี่เองที่จะทำให้เธอเจ็บเจียนตายให้จงได้ เขาจะทำให้เธอคลั่งถึงขนาดอยากฆ่าตัวตายให้ได้เลยทีเดียว ชายหนุ่มจ่อความอุ่นชื้นของปลายลิ้นนวดไล้ วนเวียน ดูดดุนลิ้นของหล่อนไปมา ไล่ต้อน วนเวียน ความซาบซ่านแผ่กระจายซึมไปทุกขุมขน...
ผู้ชายไม่ต้องการสิ่งใดมากกว่าเรือนร่างมาระบาย หากหญิงนั้นเล่า หากไม่มีความรัก เธอหรือจะสมยอมโดยง่าย เพราะรักคำเดียวที่ผู้ชายไม่ยอมเข้าใจ จึงดูถูกหญิงเสมอว่าใจง่าย
หญิงสาวหลับตาแน่นเมื่อไอเย็นจากแอร์กระทบผิวเมื่อเรือนร่างของหล่อนเปลือยเปล่า ไม่หลงเหลือสิ่งใดปกปิดต่อสายตาของชายคนที่เธอรักอีก จากริมฝีปากไต่ไล้ระเรื่อย ดูเหมือนเขามีความหิวกระหาย ไม่จบไม่
“พี่...”
มีนารินเบียร์ใส่แก้วให้กับภูชิสะ ซึ่งนั่งเหมือนคนใจเย้ฯ ให้กันยาได้รู้สึกว่าเขาจริงใจต่อมีนา โดยไม่หวาดหวั่นต่อสายตาหวาดระแวงของอีกฝ่าย ส่วนมีนานั้น ชายหนุ่มเชื่ออย่างสนิทใจว่า น้องชายผู้ล่วงลับไปแล้วของเขาคงได้รับการ ปรนเปรออย่างนี้ อคิราภ์จึงหลงใหล และถูกหักหลังอย่างร้ายกาจที่สุด
ภูชิสะเอาแต่คิดชิงชัง หากแสดงออกว่ารักใคร่เอ็นดู เขาจะทำทุกวิถีทางให้มีนาวางใจให้มากที่สุด ดังที่อคิราภ์ไว้ใจต่อมีนา
ชายร่างใหญ่ นอนค้างอยู่ที่บ้านพักในเมืองกรุง เป็นบ้านหลังใหญ่พอควรมีแม่บ้านดูแลทำความสะอาด แบบไม่พักประจำ เขากำลังต่อสายไปหาหญิงสาว ซึ่งหลงติดบ่วงนายพรานเข้ามาอย่างไร้ความหวาดระแวงต่อ ภัยอันตรายของชีวิตตนเอง
“ว่างมั้ยที่รัก” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงหวานออกไปแล้ว อยากถ่มน้ำลายทิ้งออกมาด้วยความรู้สึกสะอิดสะเอียนต่อคำพูดของตน หากเสียงตอบรับแสนหวานกลับมา
“ว่างสิคะพี่ภู มายตกงานนี่นา”
“ทานอะไรหรือยัง ออกไปทานอาหารกับพี่นะ”
“ทานแล้วค่ะ แหมเที่ยงกว่า ใครจะมัวนั่งอดละคะ”
“งั้นพี่ไปรับนะ”
หญิงสาวหัวเราะเบาๆด้วยความยินดี ตอบรับอย่างแก่นแก้วทันที
“มายจะแต่งตัวรอค่ะ พอพี่ภูมาถึงมายจะได้กระโดดขึ้นรถไปทันทีเลยค่ะ”
เพราะแกมันทำตัวช่างเอาใจอย่างนี้เอง นายเล็กจึงหลงใหลหัวปักหัวปำ แกต้องได้รับความรู้สึกเดียวกับตาเล็ก นังแพศยา ไม่ว่าแกจะกร้านผู้ชายมาจากไหน แต่ฉันจะสั่งสอนให้รู้ว่าผู้ชายเป็นยังไง
เพียงเวลาผ่านไปไม่นานนัก ภูชิสะมารับหญิงสาวไปที่บ้านของเขาทันที บ้านราคาเรือนล้านทำให้มีนาตาเบิกโพลง ก่อนอุทานว่า
“บ้านสวยจังเลย”
“ไม่เคยมาที่ยี่หรือ นี่บ้านของเล็กไว้พักใกล้มหาวิทยาลัย”
“ไม่เคยมาหรอกค่ะ”
ตอแหล...ภูชิสะด่าในใจอย่างรุนแรงด้วยความไม่เชื่อ เพราะหญิงสาวดูท่าทีคุ้นเคย และปล่อยตัวตามสบาย เธอกระโดดลงไปนั่งบนเก้าอี้สีครีมติดสปริง ทำให้ร่างได้รูปสวยกระเด้งกระดอนขึ้นตามแรง เธอหัวเราะคิกคัก
ไม่ไหวแล้ว ‘นังแรด’ ภูชิสะเครียด ชิงชังสุดขั้ว เขาเห้นการกระทำของมีนาเหมือนการยั่วยวน มิได้คิดในแง่ดีว่า หญิงสาวเล่นเหมือนเด็กไม่ยอมโต ราวกับว่าเธออยู่กับพี่สาว เพราะความไว้ใจ การกระทำต่อผ็ชายคนห่างตัว แต่เธอเชื่อว่าเขารักและเอ็นดู เธอจึงแสดงตัวตนออกมาจนหมดสิ้น รักบอกรัก ชอบบอกชอบ คิดได้แค่เพียงภูชิสะคงรักและเอ็นดูเธอเฉกเดียวกันกับกันยาพี่สาว เพียงแต่เป็นความรักที่แตกต่าง
สายตาคมกริบส่อแววเหมือนอยากฉีกเนื้อหญิงสาวให้เป็นชิ้น ทำให้มีนารู้สึกความเฉียบเย็นเข้ามาสู่หัวใจอย่างประหลาด
“พี่ภู เอ่อไม่พอใจอะไรมายหรือเปล่าคะ”
แทนคำตอบชายหนุ่มเชยดวงหน้างามขึ้นมาด้วยปลายนิ้ว หญิงสาวพริ้มตาหลับจากนั้นเธอไม่เห็นแววหมาป่าขม้ำลูกแกะเป็นการบางสรวงต่อดวงวิญญาณของผู้ไม่สมหวัง
ริมฝีปากหนาอิ่มอุ่น แต้มลงริมฝีปากอิ่มเต็มได้รูปสวย ริมฝีปากซึ่งบอกความเป็นไปของสรีระได้บางส่วน ชายหนุ่มจูบแนบแน่น มีนาเพิ่งรับรู้ว่ารสของรอยจุมพิตหวาน หวานอย่างนี้เอง
เธอเป้นเด็กซุกซน อ่านหนังสือเรียนรักมาบ้างดังนั้นแม้เป้นจูบแรก แต่มีนากลับจัดการได้อย่างที่ชายหนุ่มคิดว่าหญิงสาวช่ำชองมามากแล้ว
“จูบเก่งมากนี่มาย อย่างอื่นเก่งหรือเปล่า” เขากระซิบถามริมหู เธอผละจากนิดค้อนคม
“พี่ภูพูดเหมือนดูถูกมายนะคะ”
เขาไม่ตอบแต่ลูบไล้ท่อนขาเรียวขาว ลามเลยเธอพลิกหนี แต่เขาดึงเข้ามาพาดเข้ากับท่อนขาของเขา ก่อนจูบลงไปบนริมฝีปากหญิงสาวอีกครั้ง ไม่ว่าเธอจะผ่านชายมามากมายเพียงใด แต่เขานี่เองที่จะทำให้เธอเจ็บเจียนตายให้จงได้ เขาจะทำให้เธอคลั่งถึงขนาดอยากฆ่าตัวตายให้ได้เลยทีเดียว ชายหนุ่มจ่อความอุ่นชื้นของปลายลิ้นนวดไล้ วนเวียน ดูดดุนลิ้นของหล่อนไปมา ไล่ต้อน วนเวียน ความซาบซ่านแผ่กระจายซึมไปทุกขุมขน...
ผู้ชายไม่ต้องการสิ่งใดมากกว่าเรือนร่างมาระบาย หากหญิงนั้นเล่า หากไม่มีความรัก เธอหรือจะสมยอมโดยง่าย เพราะรักคำเดียวที่ผู้ชายไม่ยอมเข้าใจ จึงดูถูกหญิงเสมอว่าใจง่าย
หญิงสาวหลับตาแน่นเมื่อไอเย็นจากแอร์กระทบผิวเมื่อเรือนร่างของหล่อนเปลือยเปล่า ไม่หลงเหลือสิ่งใดปกปิดต่อสายตาของชายคนที่เธอรักอีก จากริมฝีปากไต่ไล้ระเรื่อย ดูเหมือนเขามีความหิวกระหาย ไม่จบไม่
“พี่...”
นางแก้ว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 ก.ค. 2555, 14:40:41 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 ก.ค. 2555, 22:22:34 น.
จำนวนการเข้าชม : 3097
| << ตามแผน | ย่ำยี2 >> |
แพม 3 ก.ค. 2555, 18:50:21 น.
เป็นเหตุและผล เลี้ยงน้องแบบตามใจก็เป็นแบบนี้แหละ
เป็นเหตุและผล เลี้ยงน้องแบบตามใจก็เป็นแบบนี้แหละ
คิมหันตุ์ 3 ก.ค. 2555, 23:58:10 น.
เห้อ..ลุ้นจัง คุณนางแก้ว ลงเรื่องนี้ได้จบหรือป่าวค๊าาาา?
เห้อ..ลุ้นจัง คุณนางแก้ว ลงเรื่องนี้ได้จบหรือป่าวค๊าาาา?
nutcha 4 ก.ค. 2555, 11:22:05 น.
มายไม่รู้ตัวเลยว่าเล่นกับไฟอยู่
มายไม่รู้ตัวเลยว่าเล่นกับไฟอยู่