ดึกดื่นในคืนหนาว
ยังไม่ได้เรียบเรียงค่ะ^^
Tags: Erotic
ตอน: ตอนที่ ๑ ดึกดื่นในคืนหนาว
ในค่ำคืนที่หมอกลงหนาและอากาศหนาวจัดสายลมพัดกรรโชกแรงตลอดเวลา ความหนาวเย็นเช่นนี้สามารถกัดเซาะผิวกายของใครหลายๆคนเข้าไปถึงไขกระดูกได้อย่างสบายๆ ทำให้ไม่มีใครคนไหนปรารถนาจะออกมาเผชิญกับสภาพภูมิอากาศข้างนอกและคงเป็นเพราะเหตุนี้อีกเช่นกันที่ทำให้บนถนนลาดยางขนาดสองเลนแถวชานเมืองที่อยู่ติดกับเนินเขาลูกเล็กๆของคฤหาสน์ทัพพสารเงียบสงัดราวกับถนนที่ถูกปล่อยร้าง นานๆทีจึงจะมีรถแล่นสวนผ่านมาสักคัน นอกจากเงาดำของวัชพืชและต้นไม้น้อยใหญ่ที่ขึ้นเรียงรายตามสองข้างทางกำลังโอนเอนลู่ไปกับสายลม ถนนสายนี้ก็แทบจะไม่มีสิ่งอื่นเคลื่อนไหว
...ถ้าไม่นับรวมชายหนุ่มร่างใหญ่บนรถมอเตอร์ไซด์สีดำแบบสปอร์ต...
พระเพลิง บิดคันเร่งเพิ่มความเร็วเดินหน้าปะทะลมหนาวที่พัดกรรโชกเข้าหาผิวกายภายใต้เสื้อแจ็คเก็ตตัวหนาที่เขาสวมใส่ไม่ลดละ ใบหน้าภายใต้หมวดกันน๊อคสีดำสนิทอาบไปด้วยรอยยิ้มบางๆ ชายหนุ่มรู้สึกพอใจกับสภาพอากาศในค่ำคืนนี้
...มันช่างเหมาะแก่การขับรถรับลม...
พระเพลิง คิดอย่างนั้นทั้งๆที่เขาเกิดในเดือนที่ร้อนที่สุด อารมณ์ร้อนที่สุด แต่ทว่าตัวเขาเองกลับชอบความหนาวเย็น ชอบกระแสลมแรง และชอบความมืดมิดในยามค่ำคืน พระเพลิง รู้สึกเหมือนว่าสิ่งต่างๆเหล่านี้มันกำลังช่วยพัดไล่ความเร้าร้อนในกายของเขาให้บรรเทาลง จากที่เป็นคนเลือดร้อนกว่าใครๆ
...ในเวลาแบบนี้เขาได้กลายเป็นคนปกติ...
วันนี้หลังจากที่เขาได้คุยกับคุณย่าผู้เป็นที่รัก ได้แนวคิดต่างๆมากมายเกี่ยวกับเรื่องของความรักที่ยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นในหัวใจของผู้เป็นย่า แต่มันไม่อาจเกิดขึ้นได้ในหัวใจที่ร้อนดั่งไฟของเขา และเขาไม่เคยเชื่อเลยว่าในโลกใบนี้จะมีผู้หญิงที่รักเขาจริง นอกจากแม่และย่าของเขาแล้ว พระเพลิง ยังมองไม่เห็นใครอื่น
...ไม่มีรักแท้เกิดขึ้นในหมู่ชายหนุ่มที่หล่อเหล่าและร่ำรวยหรอก.....
ทุกคนก็รักเขาที่เปลือกกายภายนอกกันทั้งนั้นละ จะมีสักกี่คนกันที่จะมองเห็นเนื้อแท้ของเขาว่าเป็นเช่นไร คิดมาถึงตอนนี้ พระเพลิง ก็บิดคันเร่งเพิ่มความเร็วเดินหน้าประทะลมหนาวอย่างคึกคะนอง ดื่มด่ำกับความเงียบสงัดของสองข้างทางที่ถูกปกคลุมด้วยความมืดมิดแห่งรัตติกาล แต่แล้วทันใดนั้นเขาก็ต้องเหยียบเบรกกะทันหันพร้อมกับเลี้ยวรถกลับเป็นวงกว้างเมื่อจู่ๆถนนเบื้องหน้าที่เคยว่างเปล่าปรากฏร่างของเด็กหนุ่มคนหนึ่งวิ่งหน้าตื่นออกมาจากพงหญ้าข้างทาง
..เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!..
เด็กหนุ่มผมซอยสั้นร่างเล็กผอมบางล้มลงไปกองกับพื้นเพราะช่วงที่ พระเพลิง หักเลี้ยวรถกลับล้อด้านหลังคงสะบัดไปโดยเข้าทำให้ร่างนั้นกระเด็นล้ม
“ โอ๊ะ!!”
พระเพลิง ได้ยินเสียงคนตรงหน้าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดหากแต่เขาก็ไม่คิดจะลงไปดูหรือกระทำการใดๆ เพราะหมอนี่วิ่งทะเล่อทะล่าออกมาขวางทางรถของเขาเอง ที่เขายอมเหยียบเบรกและหักหลบให้ก็ถือว่าดีมากแล้ว ถ้าค่ำคืนนี้เขาไม่รู้สึกว่าตัวเองใจเย็นกว่าทุกวันที่ผ่านๆมารับรองว่าคนตรงหน้าคงได้ไปนอนอยู่ในโรงพยาบาลที่ไหนสักแห่งรักษาบาดแผลจากการโดนชน และถ้ารถของเขาไม่ใช่รถที่มีสมรรถนะภาพในการขับขี่สูงล้อรถเป็นแบบยึดติดกับพื้นถนนอย่างรถในสนามแข่งคู่กรณีของเขาคงจะตายอีกเช่นกัน พระเพลิง ยังคงนั่งคร่อมอยู่บนรถพร้อมกับเร่งเครื่องเสียงดังเป็นการเตือนให้อีกฝ่ายรู้ว่าควรลุกขึ้นแล้วหลบทางไปซะก่อนที่เขาจะเข้าเกียร์บิดคันเร่งเพื่อเดินหน้าต่อไป
..บรืน!!..บรืน!!...
เด็กหนุ่มมองซ้ายมองขวาท่าทางหวาดกลัว หากแต่ไม่ได้กลัวว่าจะถูกรถมอเตอร์ไซด์คันใหญ่ตรงหน้าขี่ชน ตอนนี้สติทั้งหมดของเด็กหนุ่มมุ่งไปอยู่ที่เสียงของกลุ่มผู้ชายโขยงใหญ่ดังผ่านพงหญ้าที่เขาพึ่งวิ่งออกมาส่งผลให้ดวงตาสีดำขลับเบิกกว้างอย่างตื่นกลัว
“..มันต้องอยู่แถวๆนี้แน่ กูมั่นใจ ”
พระเพลิง ชะเง้อคอมองไปตามเส้นทางที่เกิดเสียงและด้วยความสูงเกินมาตรฐานชายไทยของเขาทำให้เขาสามารถมองเห็นกลุ่มคนที่อยู่หลังพงหญ้านั้นด้วยว่ามีประมาณ 7-8 คนและท่าทางของแต่ละคนดูเอาเรื่อง ชายหนุ่มหันกลับมามองเด็กหนุ่มตรงหน้าเมื่อเห็นท่าทางที่หวาดกลัวตื่นตระหนกก็รู้ว่าเด็กคนนี้คงวิ่งหนีไอ้พวกนั้นมาแน่ๆ จะด้วยเรื่องอะไรก็ตามแต่เขาคิดว่าควรจะช่วยเด็กคนนี้เพราะ...ทิ้งไว้ก็ตายเปล่า...
“ จะไปด้วยกันไหม” พระเพลิง ตะโกนถามเสียงดังแต่เด็กนั้นก็ยังอยู่ในอาการรนร่านตื่นกลัวจนไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด
“ ตอบมา!! จะไปไหม!! ” พระเพลิง ตะโกนถามกลับไปอีกครั้งน้ำเสียงโกรธจัดทำให้เด็กหนุ่มรีบพยักหน้ารับ
“ จะไปก็ขึ้นมา ”
พระเพลิง บอกเสียงดังเรียกให้เด็กหนุ่มมาขึ้นรถ คนถูกเรียกได้สติก็รีบลุกขึ้นเดินขากระเผลกๆขึ้นไปนั่งคร่อมที่เบาะรถส่วนท้ายก่อนจะยกแขนเรียวเล็กโอบเอวชายหนุ่มไว้แน่นแล้วบอกเขาว่า
“ ไปเลย” ต่อเมื่อได้ยินเสียงนั้นชัดๆ พระเพลิง จึงรู้ว่าคู่กรณีของเขาเป็น...ผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชาย...
“ ไปเลย!!!!! ”
ร่างเล็กด้านหลังตะโกนเสียงดังเมื่อเห็นพวกที่ไล่ตามเธอกำลังจะเดินผ่านพงหญ้าออกมาในอีกไม่กี่นาที และถ้าอยู่ให้พวกมันจับได้มันคงต้องลากเธอกลับไปเพื่อข่มขื่นอย่างแน่
..บรืน!!!!.....
รถมอเตอร์ไซสี่สูบแบบสปอร์ตคันใหญ่ราคาอยู่ที่หลักล้านของ พระเพลิง พุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็วทิ้งไว้เพียงเสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มกลบเสียงกลุ่มคนที่ตะโกนไล่ตามหลังมาว่า
“..ไอ้เหี้ยเอ๊ยย!!!! มันหนีไปจนได้..”
พระเพลิง ขับรถต่อไปเรื่อยๆแม้จะไกลจากคนกลุ่มนั้นมามากแล้วแต่เขาก็ยังไม่คิดที่จะจอดรถแล้วซักถามเด็กสาวที่เหมือนเด็กชายว่า ..ดึกดื่น ในคืนหนาว.. เช่นนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ถึงถูกตามไล่ล่าจนต้องวิ่งฝ่าอากาศหนาวออกมาเสี่ยงภัยเอาข้างนอกซึ่งเต็มไปด้วยอันตรายที่มากยิ่งกว่า
...ถ้าไม่นับรวมชายหนุ่มร่างใหญ่บนรถมอเตอร์ไซด์สีดำแบบสปอร์ต...
พระเพลิง บิดคันเร่งเพิ่มความเร็วเดินหน้าปะทะลมหนาวที่พัดกรรโชกเข้าหาผิวกายภายใต้เสื้อแจ็คเก็ตตัวหนาที่เขาสวมใส่ไม่ลดละ ใบหน้าภายใต้หมวดกันน๊อคสีดำสนิทอาบไปด้วยรอยยิ้มบางๆ ชายหนุ่มรู้สึกพอใจกับสภาพอากาศในค่ำคืนนี้
...มันช่างเหมาะแก่การขับรถรับลม...
พระเพลิง คิดอย่างนั้นทั้งๆที่เขาเกิดในเดือนที่ร้อนที่สุด อารมณ์ร้อนที่สุด แต่ทว่าตัวเขาเองกลับชอบความหนาวเย็น ชอบกระแสลมแรง และชอบความมืดมิดในยามค่ำคืน พระเพลิง รู้สึกเหมือนว่าสิ่งต่างๆเหล่านี้มันกำลังช่วยพัดไล่ความเร้าร้อนในกายของเขาให้บรรเทาลง จากที่เป็นคนเลือดร้อนกว่าใครๆ
...ในเวลาแบบนี้เขาได้กลายเป็นคนปกติ...
วันนี้หลังจากที่เขาได้คุยกับคุณย่าผู้เป็นที่รัก ได้แนวคิดต่างๆมากมายเกี่ยวกับเรื่องของความรักที่ยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นในหัวใจของผู้เป็นย่า แต่มันไม่อาจเกิดขึ้นได้ในหัวใจที่ร้อนดั่งไฟของเขา และเขาไม่เคยเชื่อเลยว่าในโลกใบนี้จะมีผู้หญิงที่รักเขาจริง นอกจากแม่และย่าของเขาแล้ว พระเพลิง ยังมองไม่เห็นใครอื่น
...ไม่มีรักแท้เกิดขึ้นในหมู่ชายหนุ่มที่หล่อเหล่าและร่ำรวยหรอก.....
ทุกคนก็รักเขาที่เปลือกกายภายนอกกันทั้งนั้นละ จะมีสักกี่คนกันที่จะมองเห็นเนื้อแท้ของเขาว่าเป็นเช่นไร คิดมาถึงตอนนี้ พระเพลิง ก็บิดคันเร่งเพิ่มความเร็วเดินหน้าประทะลมหนาวอย่างคึกคะนอง ดื่มด่ำกับความเงียบสงัดของสองข้างทางที่ถูกปกคลุมด้วยความมืดมิดแห่งรัตติกาล แต่แล้วทันใดนั้นเขาก็ต้องเหยียบเบรกกะทันหันพร้อมกับเลี้ยวรถกลับเป็นวงกว้างเมื่อจู่ๆถนนเบื้องหน้าที่เคยว่างเปล่าปรากฏร่างของเด็กหนุ่มคนหนึ่งวิ่งหน้าตื่นออกมาจากพงหญ้าข้างทาง
..เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!..
เด็กหนุ่มผมซอยสั้นร่างเล็กผอมบางล้มลงไปกองกับพื้นเพราะช่วงที่ พระเพลิง หักเลี้ยวรถกลับล้อด้านหลังคงสะบัดไปโดยเข้าทำให้ร่างนั้นกระเด็นล้ม
“ โอ๊ะ!!”
พระเพลิง ได้ยินเสียงคนตรงหน้าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดหากแต่เขาก็ไม่คิดจะลงไปดูหรือกระทำการใดๆ เพราะหมอนี่วิ่งทะเล่อทะล่าออกมาขวางทางรถของเขาเอง ที่เขายอมเหยียบเบรกและหักหลบให้ก็ถือว่าดีมากแล้ว ถ้าค่ำคืนนี้เขาไม่รู้สึกว่าตัวเองใจเย็นกว่าทุกวันที่ผ่านๆมารับรองว่าคนตรงหน้าคงได้ไปนอนอยู่ในโรงพยาบาลที่ไหนสักแห่งรักษาบาดแผลจากการโดนชน และถ้ารถของเขาไม่ใช่รถที่มีสมรรถนะภาพในการขับขี่สูงล้อรถเป็นแบบยึดติดกับพื้นถนนอย่างรถในสนามแข่งคู่กรณีของเขาคงจะตายอีกเช่นกัน พระเพลิง ยังคงนั่งคร่อมอยู่บนรถพร้อมกับเร่งเครื่องเสียงดังเป็นการเตือนให้อีกฝ่ายรู้ว่าควรลุกขึ้นแล้วหลบทางไปซะก่อนที่เขาจะเข้าเกียร์บิดคันเร่งเพื่อเดินหน้าต่อไป
..บรืน!!..บรืน!!...
เด็กหนุ่มมองซ้ายมองขวาท่าทางหวาดกลัว หากแต่ไม่ได้กลัวว่าจะถูกรถมอเตอร์ไซด์คันใหญ่ตรงหน้าขี่ชน ตอนนี้สติทั้งหมดของเด็กหนุ่มมุ่งไปอยู่ที่เสียงของกลุ่มผู้ชายโขยงใหญ่ดังผ่านพงหญ้าที่เขาพึ่งวิ่งออกมาส่งผลให้ดวงตาสีดำขลับเบิกกว้างอย่างตื่นกลัว
“..มันต้องอยู่แถวๆนี้แน่ กูมั่นใจ ”
พระเพลิง ชะเง้อคอมองไปตามเส้นทางที่เกิดเสียงและด้วยความสูงเกินมาตรฐานชายไทยของเขาทำให้เขาสามารถมองเห็นกลุ่มคนที่อยู่หลังพงหญ้านั้นด้วยว่ามีประมาณ 7-8 คนและท่าทางของแต่ละคนดูเอาเรื่อง ชายหนุ่มหันกลับมามองเด็กหนุ่มตรงหน้าเมื่อเห็นท่าทางที่หวาดกลัวตื่นตระหนกก็รู้ว่าเด็กคนนี้คงวิ่งหนีไอ้พวกนั้นมาแน่ๆ จะด้วยเรื่องอะไรก็ตามแต่เขาคิดว่าควรจะช่วยเด็กคนนี้เพราะ...ทิ้งไว้ก็ตายเปล่า...
“ จะไปด้วยกันไหม” พระเพลิง ตะโกนถามเสียงดังแต่เด็กนั้นก็ยังอยู่ในอาการรนร่านตื่นกลัวจนไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด
“ ตอบมา!! จะไปไหม!! ” พระเพลิง ตะโกนถามกลับไปอีกครั้งน้ำเสียงโกรธจัดทำให้เด็กหนุ่มรีบพยักหน้ารับ
“ จะไปก็ขึ้นมา ”
พระเพลิง บอกเสียงดังเรียกให้เด็กหนุ่มมาขึ้นรถ คนถูกเรียกได้สติก็รีบลุกขึ้นเดินขากระเผลกๆขึ้นไปนั่งคร่อมที่เบาะรถส่วนท้ายก่อนจะยกแขนเรียวเล็กโอบเอวชายหนุ่มไว้แน่นแล้วบอกเขาว่า
“ ไปเลย” ต่อเมื่อได้ยินเสียงนั้นชัดๆ พระเพลิง จึงรู้ว่าคู่กรณีของเขาเป็น...ผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชาย...
“ ไปเลย!!!!! ”
ร่างเล็กด้านหลังตะโกนเสียงดังเมื่อเห็นพวกที่ไล่ตามเธอกำลังจะเดินผ่านพงหญ้าออกมาในอีกไม่กี่นาที และถ้าอยู่ให้พวกมันจับได้มันคงต้องลากเธอกลับไปเพื่อข่มขื่นอย่างแน่
..บรืน!!!!.....
รถมอเตอร์ไซสี่สูบแบบสปอร์ตคันใหญ่ราคาอยู่ที่หลักล้านของ พระเพลิง พุ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็วทิ้งไว้เพียงเสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มกลบเสียงกลุ่มคนที่ตะโกนไล่ตามหลังมาว่า
“..ไอ้เหี้ยเอ๊ยย!!!! มันหนีไปจนได้..”
พระเพลิง ขับรถต่อไปเรื่อยๆแม้จะไกลจากคนกลุ่มนั้นมามากแล้วแต่เขาก็ยังไม่คิดที่จะจอดรถแล้วซักถามเด็กสาวที่เหมือนเด็กชายว่า ..ดึกดื่น ในคืนหนาว.. เช่นนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ถึงถูกตามไล่ล่าจนต้องวิ่งฝ่าอากาศหนาวออกมาเสี่ยงภัยเอาข้างนอกซึ่งเต็มไปด้วยอันตรายที่มากยิ่งกว่า
แคลอรี่ร้อยเปอร์เซ็น เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 ก.ค. 2555, 00:48:23 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 ก.ค. 2555, 01:06:01 น.
จำนวนการเข้าชม : 1569
| ตอนที่ ๒ มโนธรรม >> |