กว่าจะรู้ใจ
รักกุ๊กกิ๊กของนักเรียน ม.ปลาย ปีสุดท้าย
Tags: ชิตา กว่าจะรู้ใจ รักกุ๊กกิ๊ก รักโรแมนติค

ตอน: ๑

๑.
พฤศจิกายน ๒๕๔๒

เสียงน้องๆ ในหอประชุมร้องกรี๊ดสนั่นหวั่นไหว เมื่อนักกีฬาสุดหล่อ ชั้นม.๖/๕ คนดังคนหนึ่งของโรงเรียนปรากฏกายบนเวทีด้านหน้าหอประชุมพร้อมจูงมืออดีตแฟนสาวออกมา วันนี้โรงเรียนจัดงานประจำปีและเป็นธรรมเนียมที่ทุกชั้นปีจะต้องมีการแสดงบนเวที และจุดสำคัญก็อยู่ที่การแสดงของนักเรียนชั้นม.๖ ซึ่งทุกรุ่นจะต้องมีเซอร์ไพรซ์ส่งท้ายก่อนจบการศึกษาเสมอ

แล้วปีนี้ รุ่นนี้ ห้องนี้เกิดอะไรขึ้น

นายสุใส่กางเกงยีนส์เก่าๆ ทับด้วยเสื้อโค้ทยาวรุ่มร่ามสีน้ำตาลที่ใครไม่รู้ในห้องให้ยืมมา หน้าตาหล่อเหลาเกลี้ยงเกลา วันนี้มีสีหน้าเศร้า เหมาะกับบทบาท ส่วนฝ่ายหญิงชื่อแก้ว ที่ในชีวิตจริงคือแฟนเก่าที่เลิกร้างมาได้เทอมหนึ่งแล้ว เธอสวมชุดสูทสีดำ ผมยาวปล่อยสยาย สวยน่ารักสมเป็นนางเอกในวันนี้

เสียงกรี๊ดจากน้องๆผู้หญิง ปนกับเสียงเป่าปากโห่ร้องอย่างชอบใจของเด็กผู้ชาย เรียกกำลังใจให้กับผู้อยู่เบื้องหลังและดาราจำเป็นได้มากโข นายสุจึงหันมาเผชิญหน้ากับแก้ว มอบลูกโป่งสีชมพูแปร๊ดให้ แล้วจับมือมากุมแนบหัวใจ

“ผมต้องไปที่รัก แล้วผมจะกลับมาหาคุณ”

เขาพูดตามบท ส่งสายตาหวานที่ทำให้หัวใจน้องๆในหอประชุมละลายไปให้แก้ว แล้วก็ก้มหน้าเสมือนว่าหัวใจกับการกระทำของเขากำลังขัดแย้งกันอย่างหนัก

“ไม่ไปไม่ได้หรือคะ” เสียงแก้วถามอ่อนหวานแกมเศร้า ใครเห็นก็ต้องไม่เชื่อว่าคู่นี้เลิกกันแล้วจริงๆ

“ผมจำเป็นต้องทำ ที่รัก ให้ผมไปเถอะนะ สาบานด้วยดาราและจันทราบนฟ้า ว่าผมจะกลับมา กลับมาหาคุณ”

“ค่ะ ที่รัก”

ด้วยทีท่าว่าอาลัยอาวรณ์ยิ่ง เด็กหนุ่มก็จุมพิตหลังมือแก้วเบาๆ แล้วเดินช้าๆ จากเธอไปพร้อมเสียงเพลง

“All my bags are packed
I’m ready to go
I’m standing here outside your door
I hate to wake you up to say goodbye
..........
So kiss me and smile for me
Tell me that you ll wait for me
Hold me like you ll never let me go
Cause I’m leaving on a jet plane
Don’t know when I ll be back again
Oh baby I hate to go” #

ทั้งหอประชุมเงียบกริบทั้งนักเรียนและครูบาอาจารย์ ด้วยความอินจัด สุดแสนสงสารนายสุ แก้วเองก็ยืนมองเขาจนลับสายตา พร้อมกับที่เสียงเพลงจบลง

เสียงกรี๊ดดังขึ้นอีกครั้งเมื่อแฟนใหม่นอกจอของนางเอกเดินพรวดพราดเขามาชนนางเอกจนลูกโป่งแตกเสียงดังจนแก้วตกใจกลัว

นายฐา เด็กที่เพิ่งย้ายเข้ามาเรียนเทอมนี้แต่ก็เป็นนักกีฬาตัวฉกาจไม่แพ้นายสุโอบกอดหล่อนไว้

“ขอโทษครับคุณ เป็นอะไรหรือเปล่า”

“เปล่าค่ะ ไม่เป็นไร” แก้วแหงนหน้าขึ้นมองประสานสายตากับแววตาคมของฐาตามบท เท่านี้เสียงกรี๊ดก็ดังสนั่นหวั่นไหวอีกครั้ง

กล้ามากๆ ทั้งคนเขียนบท คนคัดตัวแสดง และท้ายที่สุดคือดาราจำเป็นสามคนนี้

นับถือจริงๆ ที่กล้าเล่นละครที่บทบาทใกล้เคียงชีวิตจริง

๖/๕ รุ่นนี้จะเป็นที่จดจำไปอีกนานแสนนาน

ฉากต่อไปก็แสดงให้เห็นถึง การเดินทางท่องเที่ยวของสุที่พเนจรไปเรื่อยๆ พบคนนั้นคนนี้ สลับกับความสัมพันธ์ที่ค่อยๆ งอกงามของแก้วกับฐา จากที่เป็นแค่คนรู้จัก ก็กลายมาเป็นคนรู้ใจ คนดูก็ลุ้นกันไปว่าตอนจบจะเป็นอย่างไรหนอ

ในตอนท้าย สุก็ค้นพบว่า ไม่มีใครในโลกที่จะสำคัญต่อชีวิตเท่าแก้วอีกแล้ว เขาจึงตัดสินใจกลับบ้าน เขาวิ่งตามหาแก้วไปทั่ว วิ่งพล่านทั้งบนเวทีและลงมาด้านล่างให้น้องๆ ได้ร้องกรี๊ด หลายคนน้ำตาคลอ ด้วยความสงสาร

จนท้ายที่สุดเขาก็ไปยืนอยู่หน้าโบสถ์ประจำหมู่บ้าน ที่แห่งเดียวที่เขาไม่ได้ไปตามหาเธอ นายสุทรุดตัวลงนั่งกับพื้นอย่างหมดแรง ซบหน้าลงกับเวทีเมื่อเห็นว่า แก้วเดินออกมาในชุดวิวาห์สีขาวพร้อมกับเจ้าบ่าวของเธอ

นายฐา แฟนใหม่ทั้งในชีวิตจริงและในละคร

สาวน้อยทั้งหลายในหอประชุมน้ำตาเริ่มคลอ โดยเฉพาะแฟนคลับ แต่ผู้ชายหลายคนมีสีหน้าว่าสมน้ำหน้านัก

แต่จู่ๆ นายสุก็ค่อยๆ ลุกขึ้นยืนพร้อมไมโครโฟนในมือ และเกินกว่าใครจะคาดคิด ดนตรีก็บรรเลง เด็กหนุ่มก็ครวญเพลงเบาๆ ด้วยเสียงที่หล่อที่สุดเท่าที่ตัวเองจะร้องได้

after some time I’ve finally made up my mind
she is the girl and I really want to make her mine
I’m searching everywhere to find her again
to tell her I love her
and I’m sorry about the things I ve done

I find her standing in front of the church
the only place in town where I didn’t search
She looks so happy in her wedding dress
but she’s crying while she s saying this

แก้วเองในชุดวิวาห์ ก็เดินออกมาด้านหน้าจับมือนายสุไว้และร้องเพลงต่อว่า

Boy I’ve missed your kisses all the time but this is
twenty five minutes too late
though you traveled so far boy I’m sorry your are
twenty five minutes too late ##

นายฐาเดินออกมา จับมือที่เกาะกุมกันแยกออก ซึ่งแก้วก็ยอมแต่โดยดี

“เดี๋ยวก่อน” สุร้องขัด พลางกระชากแก้วกลับมา

“แก” นายฐาคำราม แต่ก็ไม่เข้าไปหา คนข้างล่างก็ลุ้นจัดว่า มันจะชกกันหรือเปล่าหว่า ยิ่งนาย
สุเอาตัวแก้วไปกอดแน่น พลางจุมพิตที่หน้าผาก

“ที่รัก ผมกลับมาแล้ว กลับมาหาคุณตามสัญญา”

“ฉันดีใจค่ะ ฉันก็คิดถึงคุณตลอดเวลา แต่ฉันไม่รู้ว่าระหว่างที่คุณท่องเที่ยวแสวงหาตัวตนของคุณนั้น คุณจะคิดถึงฉันมากเท่าที่ฉันโหยหาคุณหรือเปล่า ที่รัก มันสายไปแล้วค่ะ สายไปแค่ยี่สิบห้านาทีเท่านั้น”

“ไม่นะ ที่รักผมขอโทษ”

“ฉันให้อภัยค่ะ แต่ฉันเลือกเขา ไม่ใช่คุณ” คนดูรู้สึกว่าแก้วจะเน้นประโยคนี้เป็นพิเศษหรือเปล่า

“ที่รัก แต่ว่า” สุยังไม่ยอมแพ้

“คุณมาสายแค่ยี่สิบห้านาที แต่ยี่สิบห้านาทีนี้มันก็เปลี่ยนแปลงฉันไปตลอดกาล ฉันจะจดจำว่าเคยรักคุณค่ะ ลาก่อน” โดนใจคนดูทั่วหอประชุมอย่างจัง อาการอินจัดเริ่มเกิดอีกครั้ง เสียงโห่ร้องสลับกับเสียงกรี๊ดกร๊าดดังลั่น

แล้วโดยไม่พูดพล่ามทำเพลง นายฐาก็คว้าตัวแก้วไปไว้ในอ้อมกอด
สบตาผู้แพ้แต่ไม่บอกอารมณ์ แล้วพูดว่า

“ผมจะดูแลเธออย่างดีที่สุด” แล้วเขาก็จูงมือแก้วจะเดินจากเข้าหลังฉากไป แต่ดูเหมือนแก้วก็อาลัยสุไม่ใช่น้อย หล่อนเดินพลางหันหลังมามองพลางว่านายสุจะมีอาการเช่นไร สุทรุดลงไปกองกับพื้นอีกครั้ง คราวนี้เขากำมือแน่นทุบเวทีปานประหนึ่งว่ามันคือใบหน้าของฐา เสียงเพลงก็ยังคงตอกย้ำว่าเขาคือผู้สูญเสีย

Against the wind I m going home again
wishing me back to the time when we were more than friends
But still I see her in front of the church
the only place in town where I didn t search
She looked so happy in her wedding dress
but she cried while she was saying this

Boy I ve missed your kisses all the time but this is
twenty five minutes too late
Though you traveled so far boy I m sorry your are
twenty five minutes too late

Out in the streets
places where hungry hearts have nothing to eat
inside my head
still I can hear the words she said
Boy I ve missed your kisses all the time but this is
twenty five minutes too late
though you traveled so far boy I m sorry your are
twenty five minutes too late ##

ม่านปิดลงพร้อมกับเสียงปรบมือดังลั่นจากทั้งนักเรียนและอาจารย์ หลายคนเช็ดน้ำตาด้วยซาบซึ้งด้วยไม่เคยคิดเลยว่า รุ่นพี่คนโปรดทั้งสามนอกจากจะเล่นกีฬาเก่งแล้ว ยังเล่นละครได้ดีเยี่ยมอีกต่างหาก โดยเฉพาะนายสุ ที่โกยคะแนนความสงสารจากสาวๆ คืนมาได้เยอะ

ที่หลังเวที ผู้กำกับละครแต่เป็นหัวหน้าห้องในชีวิตจริงกำลังตบมือด้วยความดีใจกับคนเขียนบทและเพื่อนที่ช่วยกันทำงานจนละครเรื่องนี้ประสบความสำเร็จ ทีนี้แหละ ๖/๕ รุ่นนี้คงเป็นที่กล่าวขวัญไปอีกนานแสนนาน หญิงสาวยิ้มกับตัวเองและส่งรอยยิ้มหวานนั้นให้กับเพื่อนในห้อง แต่ต้องสะดุกกึก เมื่อเห็นหน้านายฐาจ้องมาราวจะกินเลือดกินเนื้อ

เขาทำปากขมุบขมิบที่หล่อนอ่านได้ว่า

“พอใจแล้วใช่ไหม”

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
# Leaving on a jet plan
## 25 Minutes - Micheal Learn to Rock

"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""



ชิตา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 พ.ค. 2554, 08:20:47 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 15 ส.ค. 2555, 22:05:58 น.

จำนวนการเข้าชม : 2189





   ๒ >>
ตุ๊งแช่ 8 พ.ค. 2554, 09:49:22 น.
มาลงใหม่เหรอจ๊ะ


pattisa 8 พ.ค. 2554, 09:59:46 น.
ทำไมข้าพเจ้าอ่นแล้ว งง O:


wind 8 พ.ค. 2554, 13:17:26 น.
จำไม่ได้ว่าเที่ยวที่แล้วอ่านจบไหม คนเขียนเอามาลงใหม่เราก็อ่านอีก ^^


ชิตา 8 พ.ค. 2554, 15:53:45 น.
ตุ๊งแช่ - ใช้ค่ะ ทยอยย้ายมาจากบ้านเดิม พร้อมแก้คำผิด
pattisa - งงตรงไหนค้า ชิตาจะได้อธิบาย
wind - ขอบคุณค่ะ


gozilar 9 พ.ค. 2554, 09:13:18 น.
เปิดตัวได้น่าติดตามคะ


ชิตา 9 พ.ค. 2554, 17:45:21 น.
gozilar - ขอบคุณค่ะ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account