จอมใจมาธาดอร์
นักระบำฟลามิงโก้สาว + มาธาดอร์รูปหล่อ สุดโก้
Tags: มาธาดอร์
ตอน: แรกพบสบตา
บทนำ
ณ แพมโพลน่า แห่งราชอาณาจักรสเปน ถนนแคบทว่าเนืองแน่นไปด้วยผู้ชายตั้งแต่วัยรุ่นจนถึงวัยฉกรรจ์
สวมชุดขาว ผูกผ้าแดงที่เอว บ้างพันรอบลำคอหรือสวมเสื้อสีแดงเลยก็มี ต่างโห่ร้องยินดีราวกำลังรอคอยความ
สนุกสนานบางอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้ ผู้ชายทั้งหลายดูมีความสุขจนแววตาเป็นประกายวาววับ
มาริตา มาเรีย โฮเซ่ มองเหล่าผู้คนทั้งหลายด้วยความตื่นตะลึง สีหน้าและแววตาของผู้ชายเหล่านั้นทำให้
รู้สึกคึกคักตามไปด้วย หญิงสาววัยยี่สิบสองปี สวมชุดราตรียาวแขนกุ้นสีแดง ชายกระโปรงพลิ้วทวิสรอบตัว ดวง
หน้าหวานมีเหงื่อผุดพรายจากการซ้อมเต้นระบำฟลามิงโก้ ศิลปะประจำชาติสเปน ผมหยักศกยาวสยายเคลียบ่า
หล่อนหยุดยืนท่ามกลางฝูงชนที่กำลังให้ความสนใจกับส่ิงอื่น หญิงสาวรู้สึกยินดีระคนตื่นเต้นสำหรับโอกาสเข้า
ร่วมประเพณียิ่งใหญ่เช่นนี้ โดยไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังตกอยู่ในอันตราย
ความชุลมุนเกิดขึ้น เสียงประทัดยักษ์ดังก้อง พร้อมกับเสียงกระดิ่งระรัว ผู้คนรอบตัวเร่ิมออกว่ิงพร้อมกับโห่
ร้อง หลายคนวิ่งกระแทกไหล่ไปด้านหน้า หญิงสาวหันหลังกลับมองความวุ่นวาย วัวกระทิงนับสิบตัวกำลังว่ิง
อย่างบ้าคลั่งตรงเข้ามาหา สมองสั่งให้ว่ิงหนีเอาตัวรอด แล้วสองเท้าก็รับคำสั่ง
หญิงสาวเบียดผู้คนทั้งหลายไปตามถนนแคบๆ ผู้หญิงที่ไร้กำลังไม่อาจะต้านพลังมหาศาลจากผู้ชายได้ เมื่อ
ถูกกระแทกกระทั้นก็เสียหลักล้มลง เสียงควบเท้าของเหล่าวัวกระทิงดังอยู่ใกล้หู หล่อนหลับตากลั้นใจ คิดว่าคง
ต้องตายหรือบาดเจ็บแน่แท้...
เบนิโต แบนเดอเรเซ่ กระโดดลงจากเทอร์เรสชั้นสองลงมายืนด้านล่าง กระชากร่างระหงเข้าปะทะอกแล้วหมุน
ตัวหันหลังเป็นปราการกั้นให้หล่อนพ้นจากอันตราย ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกเมื่อเหล่าวัวกระทิงว่ิงผ่านพ้นไป
โดยไม่สนใจมนุษย์อย่างเขาแลเหล่อน วัวกระทิงเหล่านี้เป็นเหล่าวัวที่ถูกทอนกำลังมาแล้วด้วยการทำให้เหนื่อย
อ่อนก่อนปล่อยออกมาวิ่งขวิดผู้คนบนท้องถนน สร้างความตื่นเต้นให้กับผู้ชื่นชอบความเสี่ยง เขานึกต่อว่าหญิง
สาวในใจว่า
'ผู้หญิงคนนี้ช่างบ้าบอที่สุด ใส่ชุดสีแดงมาล่อวัวกระทิง ไอ้เราก็นึกว่าแน่ ที่ไหนได้ เผลอกะพริบตาทีเดียวก็
ล้มลงไปกองกับพื้นไม่เป็นท่า ตอนนี้ยังมีหน้ามาเป็นลมอีก'
เจ้าของร่างสูงเพรียวในสูทสีเทาใช้แขนช้อนหลังบอบบาง พยุงเอาไว้ไม่ให้หล่อนล้มลงเพราะหมดสติ ผม
หยักศกกระจายบังดวงหน้าหวาน ชายหนุ่มยื่นมือจับคางมนให้หันมาหาพร้อมร้องเรียกปลุกให้หล่อนคืนสติ... พอ
หญิงสาวหันหน้ามาหา เขาชะงักงัน หล่อนไม่ใช่คนสเปนเต็มสายเลือด แพรขนตางอนยาวเป็นสีน้ำตาลอ่อน จมูก
โด่งเชิดรับกับปากอิ่มได้รูป ผมหยักศกสีน้ำตาลเข้ม ขณะที่คิดถึงหล่อนก็พยายามปลุกตัวเองให้ตื่นจากความน่า
หลงใหลตรงหน้า
“คุณ คุณ... ตื่นได้แล้ว”
เมื่อหญิงสาวในชุดแดงไม่รู้สึกตัว เขาจึงตัดสินใจช้อนร่างระหงขึ้นอุ้มพาเดินเข้าไปในบ้านพักที่เพิ่งกระโดด
ลงมาจากเทอร์เรสเมื่อครู่ ชายหนุ่มอุ้มหล่อนขึ้นชั้นสองสู่ห้องนอนรับแขก วางลงบนเตียงนอนพร้อมกับตะโกนเรียก
คนรับใช้ส่วนตัว
“คาร์รอส... คาร์รอส”
เสียงฝีเท้าคนว่ิงเข้ามาใกล้ แล้วคาร์รอสก็ปรากฎตัวอยู่ในห้อง ชายหนุ่มวัยยี่สิบปีมองเบื้องหลังกว้างของเจ้า
นายด้วยความมึนงง เมื่อกี้เจ้านายของเขายืนดูการว่ิงวัวกระทิงอยู่นอกกระชาน แล้วท่านเอาเวลาไปคว้าผู้หญิง
คนนี้มาจากไหนกัน ทั้งที่จวนถึงเวลาที่ท่านต้องไปทำงานแล้ว “ครับนายท่าน”
“ดูแลเธอด้วย ฉันต้องไปแล้ว” เบนิโตสั่งงานพลางมองดวงหน้าหวานเป็นครั้งสุดท้าย
“ครับ ดอน เบนิโต” คาร์รอสมองร่างผู้หญิงที่นอนหมดสติอยู่บนเตียง
“อย่าทำตัวจุ่นจ้านนะคาร์รอส ทำตามที่ฉันสั่งเพียงเท่านั้น” ชายหนุ่มจ้องเขม็งหน้าของคนรับใช้ก่อนเดิน
ออกจากห้องไปสนามสู้วัวกระทิง
//////////////////////////////////////////
ณ แพมโพลน่า แห่งราชอาณาจักรสเปน ถนนแคบทว่าเนืองแน่นไปด้วยผู้ชายตั้งแต่วัยรุ่นจนถึงวัยฉกรรจ์
สวมชุดขาว ผูกผ้าแดงที่เอว บ้างพันรอบลำคอหรือสวมเสื้อสีแดงเลยก็มี ต่างโห่ร้องยินดีราวกำลังรอคอยความ
สนุกสนานบางอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้ ผู้ชายทั้งหลายดูมีความสุขจนแววตาเป็นประกายวาววับ
มาริตา มาเรีย โฮเซ่ มองเหล่าผู้คนทั้งหลายด้วยความตื่นตะลึง สีหน้าและแววตาของผู้ชายเหล่านั้นทำให้
รู้สึกคึกคักตามไปด้วย หญิงสาววัยยี่สิบสองปี สวมชุดราตรียาวแขนกุ้นสีแดง ชายกระโปรงพลิ้วทวิสรอบตัว ดวง
หน้าหวานมีเหงื่อผุดพรายจากการซ้อมเต้นระบำฟลามิงโก้ ศิลปะประจำชาติสเปน ผมหยักศกยาวสยายเคลียบ่า
หล่อนหยุดยืนท่ามกลางฝูงชนที่กำลังให้ความสนใจกับส่ิงอื่น หญิงสาวรู้สึกยินดีระคนตื่นเต้นสำหรับโอกาสเข้า
ร่วมประเพณียิ่งใหญ่เช่นนี้ โดยไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังตกอยู่ในอันตราย
ความชุลมุนเกิดขึ้น เสียงประทัดยักษ์ดังก้อง พร้อมกับเสียงกระดิ่งระรัว ผู้คนรอบตัวเร่ิมออกว่ิงพร้อมกับโห่
ร้อง หลายคนวิ่งกระแทกไหล่ไปด้านหน้า หญิงสาวหันหลังกลับมองความวุ่นวาย วัวกระทิงนับสิบตัวกำลังว่ิง
อย่างบ้าคลั่งตรงเข้ามาหา สมองสั่งให้ว่ิงหนีเอาตัวรอด แล้วสองเท้าก็รับคำสั่ง
หญิงสาวเบียดผู้คนทั้งหลายไปตามถนนแคบๆ ผู้หญิงที่ไร้กำลังไม่อาจะต้านพลังมหาศาลจากผู้ชายได้ เมื่อ
ถูกกระแทกกระทั้นก็เสียหลักล้มลง เสียงควบเท้าของเหล่าวัวกระทิงดังอยู่ใกล้หู หล่อนหลับตากลั้นใจ คิดว่าคง
ต้องตายหรือบาดเจ็บแน่แท้...
เบนิโต แบนเดอเรเซ่ กระโดดลงจากเทอร์เรสชั้นสองลงมายืนด้านล่าง กระชากร่างระหงเข้าปะทะอกแล้วหมุน
ตัวหันหลังเป็นปราการกั้นให้หล่อนพ้นจากอันตราย ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกเมื่อเหล่าวัวกระทิงว่ิงผ่านพ้นไป
โดยไม่สนใจมนุษย์อย่างเขาแลเหล่อน วัวกระทิงเหล่านี้เป็นเหล่าวัวที่ถูกทอนกำลังมาแล้วด้วยการทำให้เหนื่อย
อ่อนก่อนปล่อยออกมาวิ่งขวิดผู้คนบนท้องถนน สร้างความตื่นเต้นให้กับผู้ชื่นชอบความเสี่ยง เขานึกต่อว่าหญิง
สาวในใจว่า
'ผู้หญิงคนนี้ช่างบ้าบอที่สุด ใส่ชุดสีแดงมาล่อวัวกระทิง ไอ้เราก็นึกว่าแน่ ที่ไหนได้ เผลอกะพริบตาทีเดียวก็
ล้มลงไปกองกับพื้นไม่เป็นท่า ตอนนี้ยังมีหน้ามาเป็นลมอีก'
เจ้าของร่างสูงเพรียวในสูทสีเทาใช้แขนช้อนหลังบอบบาง พยุงเอาไว้ไม่ให้หล่อนล้มลงเพราะหมดสติ ผม
หยักศกกระจายบังดวงหน้าหวาน ชายหนุ่มยื่นมือจับคางมนให้หันมาหาพร้อมร้องเรียกปลุกให้หล่อนคืนสติ... พอ
หญิงสาวหันหน้ามาหา เขาชะงักงัน หล่อนไม่ใช่คนสเปนเต็มสายเลือด แพรขนตางอนยาวเป็นสีน้ำตาลอ่อน จมูก
โด่งเชิดรับกับปากอิ่มได้รูป ผมหยักศกสีน้ำตาลเข้ม ขณะที่คิดถึงหล่อนก็พยายามปลุกตัวเองให้ตื่นจากความน่า
หลงใหลตรงหน้า
“คุณ คุณ... ตื่นได้แล้ว”
เมื่อหญิงสาวในชุดแดงไม่รู้สึกตัว เขาจึงตัดสินใจช้อนร่างระหงขึ้นอุ้มพาเดินเข้าไปในบ้านพักที่เพิ่งกระโดด
ลงมาจากเทอร์เรสเมื่อครู่ ชายหนุ่มอุ้มหล่อนขึ้นชั้นสองสู่ห้องนอนรับแขก วางลงบนเตียงนอนพร้อมกับตะโกนเรียก
คนรับใช้ส่วนตัว
“คาร์รอส... คาร์รอส”
เสียงฝีเท้าคนว่ิงเข้ามาใกล้ แล้วคาร์รอสก็ปรากฎตัวอยู่ในห้อง ชายหนุ่มวัยยี่สิบปีมองเบื้องหลังกว้างของเจ้า
นายด้วยความมึนงง เมื่อกี้เจ้านายของเขายืนดูการว่ิงวัวกระทิงอยู่นอกกระชาน แล้วท่านเอาเวลาไปคว้าผู้หญิง
คนนี้มาจากไหนกัน ทั้งที่จวนถึงเวลาที่ท่านต้องไปทำงานแล้ว “ครับนายท่าน”
“ดูแลเธอด้วย ฉันต้องไปแล้ว” เบนิโตสั่งงานพลางมองดวงหน้าหวานเป็นครั้งสุดท้าย
“ครับ ดอน เบนิโต” คาร์รอสมองร่างผู้หญิงที่นอนหมดสติอยู่บนเตียง
“อย่าทำตัวจุ่นจ้านนะคาร์รอส ทำตามที่ฉันสั่งเพียงเท่านั้น” ชายหนุ่มจ้องเขม็งหน้าของคนรับใช้ก่อนเดิน
ออกจากห้องไปสนามสู้วัวกระทิง
//////////////////////////////////////////
พรกมลดลยา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 13 พ.ค. 2554, 08:38:38 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 13 พ.ค. 2554, 08:38:38 น.
จำนวนการเข้าชม : 1620
| สาวชุดแดง >> |
แว่นใส 13 พ.ค. 2554, 12:02:40 น.
น่าสนใจเนอะ
น่าสนใจเนอะ
ปูสีน้ำเงิน 13 พ.ค. 2554, 18:37:18 น.
น่าอ่านมาก
น่าอ่านมาก