Melodies of fantasy
บนโลกใบนี้ มีเหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้นมากมายในแต่ละวัน ยิ่งในอินเตอร์เน็ตด้วยแล้ว มีข้อมูลนับล้านๆ ข้อมูล ครอบคลุมไปหมดทุกเรื่อง แม้แต่สิ่งลี้ลับอย่าง แวมไพร์, พ่อมดแม่มด, เวทมนต์คาถา หรือแม้แต่ ผี!
Tags: ผจญภัย แฟนตาซี โรแมนติก
ตอน: ตอนที่ 1 ไขปริศนา
บทนำ
บนโลกใบนี้ มีเหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้นมากมายในแต่ละวัน ยิ่งในอินเตอร์เน็ตด้วยแล้ว มีข้อมูลนับล้านๆ ข้อมูล ครอบคลุมไปหมดทุกเรื่อง แม้แต่สิ่งลี้ลับอย่าง แวมไพร์, พ่อมดแม่มด, เวทมนต์คาถา หรือแม้แต่ ผี! ผมเป็นคนหนึ่งล่ะที่ไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ วิทยาศาสตร์สอนให้เราคิดอย่างมีเหตุผล ไม่ใช่เชื่ออย่างงมงาย ผมเชื่ออย่างนั้นมาตั้งแต่จำความได้
จนกระทั้ง วันหนึ่งในวันคล้ายวันเกิดอายุครบสิบเจ็ดปีของผม คืนที่ฝนตกหนัก.......
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
บทที่ 1 ไขปริศนา
เวลา 20.00 น. วันอังคารที่ 9 กันยายน 25xx
ณ ร้าน “ชามะนาว” ในกรุงเทพฯ
“พ่อหนุ่ม ตรงนี้มีคนนั่งไหม” เสียงแหบๆ เอ่ยขึ้น
ผม ซิกนัส หนุ่มลูกครึ่งไทยอังกฤษ นัยน์ตาสีฟ้า ผมสีน้ำตาลอ่อน เงยหน้าขึ้นจากชามก๋วยเตี๋ยวเล็กชิ้นสดไม่งอก เห็นหญิงชราผมสีขาวโพลนทั้งศีรษะ ร่างเตี้ยค่อมสวมเสื้อคลุมสีดำยาวถึงข้อเท้า ยืนอยู่ข้างโต๊ะที่ผมนั่ง
“ไม่มีครับ คุณยาย” ผมบอก พลางมองไปรอบๆ ข้างนอกฝนกำลังตกหนัก ทำให้ในร้าน “ชามะนาว” มีลูกค้าเต็มทุกโต๊ะ หญิงชรานั่งลงตรงข้ามเด็กหนุ่ม
“ใครทายปัญหานี้ได้ ฉันจะให้ทองคำในถุงนี้” จู่ๆ ก็มีชายรูปร่างกำยำคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา สายตาทุกคู่หันไปมองอย่างสนใจใคร่รู้ ชายคนนั้นชูถุงสีแดงในมือให้ทุกคนในร้านได้เห็น คนอยากรู้อยากเห็นทั้งหลายพากันลุกจากเก้าอี้ไปห้อมล้อมเขา หนึ่งในนั้นมีไรอันรวมอยู่ด้วย หากแต่หญิงชราทักเขาไว้เสียก่อน
“อย่าไปยุ่งกับเขาเลย พ่อหนุ่ม ทรัพย์สมบัติที่ให้โดยไร้เหตุผล จะนำพาความเดือดร้อนมาสู่ตัวนะ”
“ยายอย่าเพิ่งเข้าใจผิดครับ ผมแค่อยากเข้าไปดูเฉยๆ” หนุ่มวัยสิบเจ็ดกล่าว
“ตามใจ แล้วอย่าหาว่า ด็อบบี้ เจ คนนี้ไม่เตือนนะ” หมอดูยิปซีทำท่าไม่สนใจเขาอีก
“เดี๋ยวผมกลับมาครับ” ซิกนัสกล่าว ก่อนแหวกวงล้อมเข้าไปดูอีกคน
“เรื่องความอยากรู้อยากเห็นของมนุษย์เนี่ย ห้ามยากจริงๆ วงล้อแห่งโชคชะตาเริ่มขึ้นแล้ว..หุหุ” ด็อบบี้ เจ มองดูโต๊ะอาหารที่ว่างเปล่า ไพ่ยิปซีใบหนึ่งได้ปรากฏขึ้นเอง มีตัวอักษรเขียนว่า “WHEEL OF FORTUNE”
ในวงล้อมของชายแปลกหน้า
“คุณให้พวกเราทายปัญหาอะไร” หนึ่งในคนที่มุงดูเอ่ยขึ้น
“นั่นซิ แล้วทองคำนั้น ของจริงหรือเปล่า”
“ฉันพิสูจน์ได้” ผู้หญิงคนหนึ่งขันอาสา เธอชื่อ ดอกหญ้า เพราะบ้านเธอเป็นร้านขายทองจึงเชี่ยวชาญด้านการดูทองเป็นอย่างดี ชายลึกลับเปิดถุงสีแดงออก เผยให้เห็นทองคำแท่งระยิบระยับจับตาเต็มถุง ดอกหญ้าหยิบทองคำในถุงมากัดเพียงเบาๆ ก่อนจะยืนยันว่าเป็นของจริง สร้างความฮือฮาให้ทุกคนไม่น้อย
“พวกคุณ จงดูนี่” ชายลึกลับ ยื่นท่อนไม้ตะเคียนยาวคืบหนึ่งให้ดู
“ใครพิเคราะห์ท่อนไม้นี้ได้ว่า ทางไหนเป็นโคน ทางไหนเป็นปลาย ทองคำนี้จะเป็นของคนคนนั้นทันที แต่ถ้าจับไม้นี้แล้วไม่รู้ จะต้องถูกปรับให้กิน กล้วยไข่สามหวี ที่ฉันเอามา ใครอยากลองก็เชิญจับไม้นี้ได้เลย” ชายลึกลับ ชี้ไปที่ถุงปุ๋ยหลายใบข้างตัว ซึ่งบรรจุกล้วยไข่ไว้
“ขอฉันลองมั้ง” หลายคนขอไม้ไปดู แต่ก็ไม่มีใครแก้ปริศนาได้ เลยต้องนั่งกินกล้วยไข่ คนละสามหวี จนท้องแทบแตกไปตามๆ กัน
“เขาอยากรู้ไปทำไมว่า ส่วนไหนโคน ส่วนไหนปลาย ไม่เห็นมีประโยชน์อะไรเลย” ซิกนัสคิดในใจ
ชายลึกลับหันขวับมาจ้องหน้าซิกนัสเขม็ง ราวกับอ่านความคิดเขาออก
“เธออยากลองไหมล่ะ”
ท่อนไม้ถูกยื่นให้ต่อหน้า ซิกนัสลืมคำเตือนของหมอดูชรา รับท่อนไม้ตะเคียนมาพิเคราะห์ดู แม้ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางจะเท่ากันตลอดทั้งท่อน เพียงเขาจับดูเท่านั้นก็รู้ว่า ทางไหนเป็นโคน ทางไหนเป็นปลาย ซิกนัสเก็บไว้ในใจโดยไม่บอกออกมาทันที เพราะอยากพิสูจน์ให้ ทุกคนเห็นจริงมากกว่า
“พี่ชามะนาว ขอถาดใส่น้ำมาให้สักใบหนึ่ง แล้วก็เชือกเส้นเล็กๆ เส้นหนึ่ง นะครับ”
“ได้จ๊ะ” หญิงสาววัยล่วงสามสิบรับคำ สั่งพนักงานในร้านไปหามา
เมื่อถาดน้ำมาวางไว้บนโต๊ะ ซิกนัสก็เอาเชือกผูกกึ่งกลางท่อนไม้ ถือปลายเชือกข้างหนึ่งไว้ แล้วยกท่อนไม้นั้นวางลงบนผิวน้ำในถาด แทนที่จะจมลงไปเท่ากัน ทางหนึ่งกลับจมลงไปมากกว่าอีกทางหนึ่ง
“ทุกคนดูซิครับ เห็นอะไรหรือยัง” ซิกนัสถาม
“เห็นแล้ว มันจมไม่เท่ากัน ด้านซ้ายจมมากกว่าด้านขวา แต่มันเกี่ยวกับโคนและปลายยังไงล่ะ” คนดูคนหนึ่งถาม
“อ้อ ฉันเข้าใจแล้ว” ดอกหญ้าร้องขึ้น
“เข้าใจอะไรเหรอ แม่หนู” คนดูคนนั้นถาม
“อย่างนี้ค่ะ โคนเกิดก่อนปลาย เนื้อไม้จะแข็ง และแน่นกว่าตอนปลาย ทำให้จมน้ำไปก่อน ใช่หรือเปล่า” หญิงสาวหันไปถามหนุ่มลูกครึ่งอย่างตื่นเต้น ซิกนัสพยักหน้ารับ
“จริงด้วย” ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน
“เก่งจริงๆ เลย ซิกนัส อย่างนี้ทองคำก็เป็นของเธอแล้วซิ” เจ๊ชามะนาวพูด อดดีใจไปด้วยไม่ได้
โครม!!!!!
ทุกคนสะดุ้งเฮือก ชายลึกลับใช้มือกวาดของบนโต๊ะ ถาดใส่น้ำและท่อนไม้ตะเคียนตกหล่นกระจัดกระจายเต็มพื้น คนดูหลบแทบไม่ทัน บางคนเห็นท่าไม่ดีก็ถอยฉากออกไปดูห่างๆ
“ทองคำไม่เป็นของใครทั้งนั้น” ชายลึกลับคำราม แล้วคว้าถุงสีแดงที่มีทองยัดใส่กระเป๋าเสื้อ
“เฮ้ย ยังงี้โก่งกันนี่หว่า” ชายผู้หวังดีรูปร่างสูงใหญ่ราวกับนักมวยปล้ำตะโกนขึ้น เดินเข้ามาเผชิญหน้าอีกฝ่ายหวังทวงความยุติธรรม แต่ยังไม่ทันตั้งตัว ชายลึกลับก็ใช้กำปั้นกระแทกเข้าที่หน้าอกชายผู้หวังดีอย่างแรง ร่างสูงใหญ่ลอยระลิ่วชนกระจกแตกละเอียดไปหล่นตุ้บกลางถนน
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เจ๊ชามะนาวร้องเสียงหลง ลูกค้าภายในร้านพากันแตกตื่นด้วยความกลัว รีบหนีเอาตัวรอด
“พ่อหนุ่ม ทางนี้” ด็อบบี้ เจ ร้องเรียกเด็กหนุ่มที่ยืนตะลึงอยู่ด้วยความตกใจ
“ปัดโธ่ วุ้ย” หญิงชราถอดเสื้อคลุมทิ้ง ร่างที่เคยเตี้ยค่อม บัดนี้กลับสูงเพรียวในชุดเสื้อกางเกงสีดำพอดีตัว ใบหน้าที่เหี่ยวย่นเริ่มเต่งตึง ผมสีขาวเปลี่ยนเป็นสีดำเงางาม เพียงเสี้ยววินาที ชายลึกลับเข้าถึงตัวซิกนัสหมายจับเขากระแทกผนัง แต่โชคดี ด็อบบี้ เจ คว้าตัวหลบได้ทันเสียก่อน แล้วพาหนีออกไปทางหลังร้าน......
---------------------------------------- จบตอนที่ 1 -----------------------------------------------------------
บนโลกใบนี้ มีเหตุการณ์ต่างๆ เกิดขึ้นมากมายในแต่ละวัน ยิ่งในอินเตอร์เน็ตด้วยแล้ว มีข้อมูลนับล้านๆ ข้อมูล ครอบคลุมไปหมดทุกเรื่อง แม้แต่สิ่งลี้ลับอย่าง แวมไพร์, พ่อมดแม่มด, เวทมนต์คาถา หรือแม้แต่ ผี! ผมเป็นคนหนึ่งล่ะที่ไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ วิทยาศาสตร์สอนให้เราคิดอย่างมีเหตุผล ไม่ใช่เชื่ออย่างงมงาย ผมเชื่ออย่างนั้นมาตั้งแต่จำความได้
จนกระทั้ง วันหนึ่งในวันคล้ายวันเกิดอายุครบสิบเจ็ดปีของผม คืนที่ฝนตกหนัก.......
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
บทที่ 1 ไขปริศนา
เวลา 20.00 น. วันอังคารที่ 9 กันยายน 25xx
ณ ร้าน “ชามะนาว” ในกรุงเทพฯ
“พ่อหนุ่ม ตรงนี้มีคนนั่งไหม” เสียงแหบๆ เอ่ยขึ้น
ผม ซิกนัส หนุ่มลูกครึ่งไทยอังกฤษ นัยน์ตาสีฟ้า ผมสีน้ำตาลอ่อน เงยหน้าขึ้นจากชามก๋วยเตี๋ยวเล็กชิ้นสดไม่งอก เห็นหญิงชราผมสีขาวโพลนทั้งศีรษะ ร่างเตี้ยค่อมสวมเสื้อคลุมสีดำยาวถึงข้อเท้า ยืนอยู่ข้างโต๊ะที่ผมนั่ง
“ไม่มีครับ คุณยาย” ผมบอก พลางมองไปรอบๆ ข้างนอกฝนกำลังตกหนัก ทำให้ในร้าน “ชามะนาว” มีลูกค้าเต็มทุกโต๊ะ หญิงชรานั่งลงตรงข้ามเด็กหนุ่ม
“ใครทายปัญหานี้ได้ ฉันจะให้ทองคำในถุงนี้” จู่ๆ ก็มีชายรูปร่างกำยำคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา สายตาทุกคู่หันไปมองอย่างสนใจใคร่รู้ ชายคนนั้นชูถุงสีแดงในมือให้ทุกคนในร้านได้เห็น คนอยากรู้อยากเห็นทั้งหลายพากันลุกจากเก้าอี้ไปห้อมล้อมเขา หนึ่งในนั้นมีไรอันรวมอยู่ด้วย หากแต่หญิงชราทักเขาไว้เสียก่อน
“อย่าไปยุ่งกับเขาเลย พ่อหนุ่ม ทรัพย์สมบัติที่ให้โดยไร้เหตุผล จะนำพาความเดือดร้อนมาสู่ตัวนะ”
“ยายอย่าเพิ่งเข้าใจผิดครับ ผมแค่อยากเข้าไปดูเฉยๆ” หนุ่มวัยสิบเจ็ดกล่าว
“ตามใจ แล้วอย่าหาว่า ด็อบบี้ เจ คนนี้ไม่เตือนนะ” หมอดูยิปซีทำท่าไม่สนใจเขาอีก
“เดี๋ยวผมกลับมาครับ” ซิกนัสกล่าว ก่อนแหวกวงล้อมเข้าไปดูอีกคน
“เรื่องความอยากรู้อยากเห็นของมนุษย์เนี่ย ห้ามยากจริงๆ วงล้อแห่งโชคชะตาเริ่มขึ้นแล้ว..หุหุ” ด็อบบี้ เจ มองดูโต๊ะอาหารที่ว่างเปล่า ไพ่ยิปซีใบหนึ่งได้ปรากฏขึ้นเอง มีตัวอักษรเขียนว่า “WHEEL OF FORTUNE”
ในวงล้อมของชายแปลกหน้า
“คุณให้พวกเราทายปัญหาอะไร” หนึ่งในคนที่มุงดูเอ่ยขึ้น
“นั่นซิ แล้วทองคำนั้น ของจริงหรือเปล่า”
“ฉันพิสูจน์ได้” ผู้หญิงคนหนึ่งขันอาสา เธอชื่อ ดอกหญ้า เพราะบ้านเธอเป็นร้านขายทองจึงเชี่ยวชาญด้านการดูทองเป็นอย่างดี ชายลึกลับเปิดถุงสีแดงออก เผยให้เห็นทองคำแท่งระยิบระยับจับตาเต็มถุง ดอกหญ้าหยิบทองคำในถุงมากัดเพียงเบาๆ ก่อนจะยืนยันว่าเป็นของจริง สร้างความฮือฮาให้ทุกคนไม่น้อย
“พวกคุณ จงดูนี่” ชายลึกลับ ยื่นท่อนไม้ตะเคียนยาวคืบหนึ่งให้ดู
“ใครพิเคราะห์ท่อนไม้นี้ได้ว่า ทางไหนเป็นโคน ทางไหนเป็นปลาย ทองคำนี้จะเป็นของคนคนนั้นทันที แต่ถ้าจับไม้นี้แล้วไม่รู้ จะต้องถูกปรับให้กิน กล้วยไข่สามหวี ที่ฉันเอามา ใครอยากลองก็เชิญจับไม้นี้ได้เลย” ชายลึกลับ ชี้ไปที่ถุงปุ๋ยหลายใบข้างตัว ซึ่งบรรจุกล้วยไข่ไว้
“ขอฉันลองมั้ง” หลายคนขอไม้ไปดู แต่ก็ไม่มีใครแก้ปริศนาได้ เลยต้องนั่งกินกล้วยไข่ คนละสามหวี จนท้องแทบแตกไปตามๆ กัน
“เขาอยากรู้ไปทำไมว่า ส่วนไหนโคน ส่วนไหนปลาย ไม่เห็นมีประโยชน์อะไรเลย” ซิกนัสคิดในใจ
ชายลึกลับหันขวับมาจ้องหน้าซิกนัสเขม็ง ราวกับอ่านความคิดเขาออก
“เธออยากลองไหมล่ะ”
ท่อนไม้ถูกยื่นให้ต่อหน้า ซิกนัสลืมคำเตือนของหมอดูชรา รับท่อนไม้ตะเคียนมาพิเคราะห์ดู แม้ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางจะเท่ากันตลอดทั้งท่อน เพียงเขาจับดูเท่านั้นก็รู้ว่า ทางไหนเป็นโคน ทางไหนเป็นปลาย ซิกนัสเก็บไว้ในใจโดยไม่บอกออกมาทันที เพราะอยากพิสูจน์ให้ ทุกคนเห็นจริงมากกว่า
“พี่ชามะนาว ขอถาดใส่น้ำมาให้สักใบหนึ่ง แล้วก็เชือกเส้นเล็กๆ เส้นหนึ่ง นะครับ”
“ได้จ๊ะ” หญิงสาววัยล่วงสามสิบรับคำ สั่งพนักงานในร้านไปหามา
เมื่อถาดน้ำมาวางไว้บนโต๊ะ ซิกนัสก็เอาเชือกผูกกึ่งกลางท่อนไม้ ถือปลายเชือกข้างหนึ่งไว้ แล้วยกท่อนไม้นั้นวางลงบนผิวน้ำในถาด แทนที่จะจมลงไปเท่ากัน ทางหนึ่งกลับจมลงไปมากกว่าอีกทางหนึ่ง
“ทุกคนดูซิครับ เห็นอะไรหรือยัง” ซิกนัสถาม
“เห็นแล้ว มันจมไม่เท่ากัน ด้านซ้ายจมมากกว่าด้านขวา แต่มันเกี่ยวกับโคนและปลายยังไงล่ะ” คนดูคนหนึ่งถาม
“อ้อ ฉันเข้าใจแล้ว” ดอกหญ้าร้องขึ้น
“เข้าใจอะไรเหรอ แม่หนู” คนดูคนนั้นถาม
“อย่างนี้ค่ะ โคนเกิดก่อนปลาย เนื้อไม้จะแข็ง และแน่นกว่าตอนปลาย ทำให้จมน้ำไปก่อน ใช่หรือเปล่า” หญิงสาวหันไปถามหนุ่มลูกครึ่งอย่างตื่นเต้น ซิกนัสพยักหน้ารับ
“จริงด้วย” ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน
“เก่งจริงๆ เลย ซิกนัส อย่างนี้ทองคำก็เป็นของเธอแล้วซิ” เจ๊ชามะนาวพูด อดดีใจไปด้วยไม่ได้
โครม!!!!!
ทุกคนสะดุ้งเฮือก ชายลึกลับใช้มือกวาดของบนโต๊ะ ถาดใส่น้ำและท่อนไม้ตะเคียนตกหล่นกระจัดกระจายเต็มพื้น คนดูหลบแทบไม่ทัน บางคนเห็นท่าไม่ดีก็ถอยฉากออกไปดูห่างๆ
“ทองคำไม่เป็นของใครทั้งนั้น” ชายลึกลับคำราม แล้วคว้าถุงสีแดงที่มีทองยัดใส่กระเป๋าเสื้อ
“เฮ้ย ยังงี้โก่งกันนี่หว่า” ชายผู้หวังดีรูปร่างสูงใหญ่ราวกับนักมวยปล้ำตะโกนขึ้น เดินเข้ามาเผชิญหน้าอีกฝ่ายหวังทวงความยุติธรรม แต่ยังไม่ทันตั้งตัว ชายลึกลับก็ใช้กำปั้นกระแทกเข้าที่หน้าอกชายผู้หวังดีอย่างแรง ร่างสูงใหญ่ลอยระลิ่วชนกระจกแตกละเอียดไปหล่นตุ้บกลางถนน
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เจ๊ชามะนาวร้องเสียงหลง ลูกค้าภายในร้านพากันแตกตื่นด้วยความกลัว รีบหนีเอาตัวรอด
“พ่อหนุ่ม ทางนี้” ด็อบบี้ เจ ร้องเรียกเด็กหนุ่มที่ยืนตะลึงอยู่ด้วยความตกใจ
“ปัดโธ่ วุ้ย” หญิงชราถอดเสื้อคลุมทิ้ง ร่างที่เคยเตี้ยค่อม บัดนี้กลับสูงเพรียวในชุดเสื้อกางเกงสีดำพอดีตัว ใบหน้าที่เหี่ยวย่นเริ่มเต่งตึง ผมสีขาวเปลี่ยนเป็นสีดำเงางาม เพียงเสี้ยววินาที ชายลึกลับเข้าถึงตัวซิกนัสหมายจับเขากระแทกผนัง แต่โชคดี ด็อบบี้ เจ คว้าตัวหลบได้ทันเสียก่อน แล้วพาหนีออกไปทางหลังร้าน......
---------------------------------------- จบตอนที่ 1 -----------------------------------------------------------
เกร็ดหิมะ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 ต.ค. 2555, 22:41:45 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 พ.ย. 2555, 01:15:01 น.
จำนวนการเข้าชม : 1064
| ตอนที่ 2 ปีศาจ&แม่มด >> |
goldensun 28 ต.ค. 2555, 10:22:32 น.
ผงทองคำหรือทองตำแท่ง
ผงทองคำหรือทองตำแท่ง
เกร็ดหิมะ 28 ต.ค. 2555, 12:39:39 น.
ทองคำแท่งค่ะ จะแก้ไขแต่หาคำว่า ผงทองคำ ไม่เจอ
รบกวนใครเจอช่วยบอกด้วยนะคะ ^^"
ทองคำแท่งค่ะ จะแก้ไขแต่หาคำว่า ผงทองคำ ไม่เจอ
รบกวนใครเจอช่วยบอกด้วยนะคะ ^^"
yoon 28 ต.ค. 2555, 19:36:53 น.
"ใครพิเคราะห์ท่อนไม้นี้ได้ว่า ทางไหนเป็นโคน ทางไหนเป็นปลาย ผงทองคำนี้จะเป็นของคนคนนั้นทันที
"ใครพิเคราะห์ท่อนไม้นี้ได้ว่า ทางไหนเป็นโคน ทางไหนเป็นปลาย ผงทองคำนี้จะเป็นของคนคนนั้นทันที
เกร็ดหิมะ 28 ต.ค. 2555, 19:51:55 น.
แก้ไขแล้วนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
แก้ไขแล้วนะคะ ขอบคุณมากค่ะ