กลอนแอบเขียน
Tags: กลอน
ตอน: 3
ทำไมถึงตาเจ้าเล่ห์ขนาดนั้น
แล้วรอยยิ้มนั่นมันอะไรกัน รับไม่ได้
ขี้เก๊กสุดๆ คงคิดว่าหล่อตาย
โปรยเสน่ห์อยู่ได้ ไม่เห็นจะมี
ทำไมต้องมองมาที่ฉันแบบนั้น
จะยิ้มให้ทำไมกัน ไม่ชอบเลยนะแบบนี้
อย่าเดินเข้ามานะ อย่ามานั่งใกล้ๆ แบบนี้สิ
แล้วหยุดอมยิ้มรู้ทันแบบนั้นที เดี๋ยวจะมันไส้เพราะแอบรักมากกว่านี้นะ ขอเตือน
เพิ่งไปสอบสัมภาษณ์มา
ได้คุยกับรุ่นพี่คนนึง
ตอนแต่งกลอนนี้ก็นึกถึงพี่แก
แบบว่า ใช่เลยอะ
แล้วรอยยิ้มนั่นมันอะไรกัน รับไม่ได้
ขี้เก๊กสุดๆ คงคิดว่าหล่อตาย
โปรยเสน่ห์อยู่ได้ ไม่เห็นจะมี
ทำไมต้องมองมาที่ฉันแบบนั้น
จะยิ้มให้ทำไมกัน ไม่ชอบเลยนะแบบนี้
อย่าเดินเข้ามานะ อย่ามานั่งใกล้ๆ แบบนี้สิ
แล้วหยุดอมยิ้มรู้ทันแบบนั้นที เดี๋ยวจะมันไส้เพราะแอบรักมากกว่านี้นะ ขอเตือน
เพิ่งไปสอบสัมภาษณ์มา
ได้คุยกับรุ่นพี่คนนึง
ตอนแต่งกลอนนี้ก็นึกถึงพี่แก
แบบว่า ใช่เลยอะ

เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 พ.ค. 2554, 21:30:42 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 พ.ค. 2554, 21:31:25 น.
จำนวนการเข้าชม : 1518
<< 2 |

ปูสีน้ำเงิน 18 พ.ค. 2554, 23:47:55 น.
ทำไงได้ ก็เธออยากน่ารัก
จนฉันติดตราตรึงใจทุกครั้งที่เห็น
ทำเอาฉันเก็บอาการที่แสดงออกมาไม่เป็น
หัวใจมันกระเด็น กระดอนจะไปหาเธอ
จะช่วยรับไว้หน่อยได้ไหม๊ ใจดวงนี้
ช่วยดูแลให้ที ฉันมั่นใจเธอทำได้
แค่มอบความรักเป็นอาหารไม่ต้องมากมาย
แค่สม่ำเสมอ ไม่ห่างหาย และไม่ลืมกัน
ทำไงได้ ก็เธออยากน่ารัก
จนฉันติดตราตรึงใจทุกครั้งที่เห็น
ทำเอาฉันเก็บอาการที่แสดงออกมาไม่เป็น
หัวใจมันกระเด็น กระดอนจะไปหาเธอ
จะช่วยรับไว้หน่อยได้ไหม๊ ใจดวงนี้
ช่วยดูแลให้ที ฉันมั่นใจเธอทำได้
แค่มอบความรักเป็นอาหารไม่ต้องมากมาย
แค่สม่ำเสมอ ไม่ห่างหาย และไม่ลืมกัน