คลิ๊กหัวใจให้ลงล็อค
คนที่ใช่กลับไม่ชอบ คนที่ชอบกลับไม่ใช่....

แล้วพวกเขาจะทำอย่างไรให้หัวใจมันลงล็อค

Tags: บริษัทจัดรัก

ตอน: บทนำ

บทนำ






ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายในเมืองหลวง......โอ้โฮนี่หรือบางกอก ผิดกับบ้านนอกตั้งหลายศอกหลายวา รถราแล่นกันวุ่นวาย มากกว่าฝูงวัวฝูงควายบ้านนา ผู้คนเดินชนหัวไหล่ ไม่รู้ไปไหนเดินไปก็เดินมา

เพลงนี้ดังขึ้นอยู่ในใจของ ‘ปราชญา หรือ ปาย’ ตลอดมา นับตั้งแต่เขาเลือกที่จะเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยในเมืองหลวง จนถึงตอนนี้เขาเรียนจบแล้ว แต่ก็ยังทำงานเป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่งในเมืองหลวงที่แสนจะวุ่นวาย

หลายครั้งที่เขาลองถามตัวเองว่า จริงๆแล้วเขาชอบหรือไม่ชอบความวุ่นวายที่รายล้อมรอบตัวเขา ที่สุดก็ได้คำตอบว่า มันก็น่าจะดีกว่ากลับไปทำนาทำสวนที่บ้านนอกนัก…

ปราชญายิ้มให้ตัวเองในกระจก ก่อนจะคว้าย่ามคู่ใจ สะพายลงบนบ่าแล้วก้าวเท้าออกจากบ้านน้อยริมแม่น้ำเจ้าพระยา ด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง




ณ คอนโดสวยใจกลางเมือง ห้องที่ 177

“วันนี้แกคิดว่าจะหางานได้ไหม แล้วถ้าหาไม่ได้ แกจะอยู่ที่คอนโดฉันตลอดไปเลยไหมจ๊ะเพื่อนรัก”

‘นิตินัดดา หรือ ดา(แต่น้ำมนต์เรียกเธอว่านัดดา)’ ล่ามสาวคนสวย ที่เพียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นฐานะ หน้าตา....หนุ่มๆในมหาวิทยาลัยแวะเวียนมาแจกขนมจีบเธอไม่ซ้ำหน้า ส่วนเรื่องเรียนเธอก็เป็นที่หนึ่งตลอด พอใกล้จะเรียนจบงานก็มารออยู่ตรงหน้า บริษัทต่างชาติมากมายตบเท้าเข้ามาเสนอเงินเดือนสูงๆให้เธอ สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะทำงานกับบริษัทแห่งหนึ่งที่ให้เงินเดือนเฉียดแสน!

“ฉันก็หาๆอยู่น่ะ ทำไมงานมันไม่ลอยมาถึงที่แบบแกบ้างนะ ฉันเดินจนส้นจะหักแล้ว เข้าไปสมัครบริษัทไหนก็บอกฉันว่า ‘เดี๋ยวจะติดต่อกลับไปนะคะ/ครับ’ ทุกที่เลย”

‘น้ำมนต์’ สาวที่แสนจะธรรมดาทั้งหน้าตา การเรียน ฐานะ ทุกอย่างสุดแสนจะธรรมดา....ตั้งแต่ปีหนึ่งที่เข้ามหาวิทยาลัย เธอและนิตินัดดาเป็นเพื่อนร่วมห้องกัน(รูมเมด) แต่เรียนกันคนละคณะ เธอเรียนคณะบริหารส่วนนิตินัดดาเรียนคณะอักษร นิตินัดดาสวยแล้วก็เรียนเก่ง มีแต่คนมารุมจีบ

แต่นั่นก็ไม่ทำให้เธอรู้สึกแย่เท่ากับการที่เพื่อนรักคนนี้มีงานทำแล้ว ส่วนเธอยังหางานไม่ได้ แถมยังต้องมาอาศัยคอนโดของเพื่อนอีก...


“ฉันก็เกรงใจแกเหมือนกันนะ แล้วฉันก็รู้สึกแย่มากๆเลยด้วย ฮือๆๆ ทุกคนก็คงมองว่าฉันมาเกาะแกกิน ตกงานอีก ฮือๆๆๆ” เธอพูดพร้อมกับปาดน้ำตาที่ไหลบนแก้มอย่างหงุดหงิดตัวเอง

“เฮ้ย! ฉันไม่เคยคิดว่าแกมาเกาะเลยนะ ฉันก็แค่แซวแกเล่น ไม่คิดว่ามันจะไปแทงใจดำแก ฉันน่ะรู้สึกดีจะตายที่มีแกอยู่เป็นเพื่อนฉัน นี่ฉันยังนึกไม่ออกเลยนะว่า...ถ้าไม่ได้นอนกะแก ฉันจะหลับหรือเปล่า ไม่ร้องนะ ไม่ร้อง โอ๋ๆ คนดีของฉัน เอางี้...เย็นนี้เราไปกินอาหารญี่ปุ่นที่แกชอบกัน ฉันเป็นเจ้ามือเอง”

นิตินัดดาปลอบเธอแบบนี้เสมอ เอาของกินมาล่อเธอ แล้วก็ได้ผลไปเสียทุกครั้ง อะไรกันนะที่ทำให้เธอและนิตินัดดาสนิทกันได้มากขนาดนี้ คงเป็นเพราะนอนด้วยกันมาตลอดสี่ปีในรั้วมหาวิทยาลัย...ไม่หรอก ไม่ใช่ จริงๆแล้วเพราะอะไร...อันนี้เธอรู้ดีกว่าใคร



“แล้วเมื่อคืนแกขอพรจากเอวาเจลีนของแกหรือยังล่ะ” นิตินัดดาถามน้ำมนต์ด้วยความขบขัน

“ฉันขอพรจากเอวาเจลีนทุกคืนนั่นแหละ หรือฉันพูดเบาไปมันอาจจะดังไปไม่ถึงเอวาเจลีน พรุ่งนี้ฉันจะลองพูดใส่ไมค์ดู” น้ำมนต์ยังตลกได้อีกหรอ...


เอวาเจลีน คือ ดวงดาวที่ ‘น้ำมนต์’ เชื่อว่าถ้าขอพรจากดาวดวงนี้ แล้วสิ่งที่ขอจะเป็นความจริง เธอขอพรกับเอวาเจลีนมาตลอด ถึงตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบสิบกว่าปีแล้ว เอวาเจลีนอาจจะเห็นว่าเธอขอมากเกินไป หรือเอวาเจลีนแก่ขึ้นจนหูตึงเลยไม่ได้ยินเสียงของเธอกันนะ
“โลกร้อน เอวาเจลีนของแกอาจจะลาพักร้อนอยู่ก็ได้นะ” นิตินัดดาพูดติดตลก เผื่อเพื่อนรักของเธอจะหัวเราะออกมาได้บ้าง

“คงเป็นอย่างนั้น”

พูดจบน้ำมนต์ก็ส่งยิ้มหวานให้เพื่อนรัก พลางคว้ารองเท้าคู่เก่งบรรจงสวมมันลงไปที่เท้าเล็กๆ แล้วเธอก็คว้าลูกบิดประตูเพื่อเปิดออกไปสู่โลกกว้างด้วยความมุ่งมั่น...วันนี้ต้องเป็นวันของเธอ





บริษัทปรุงรักให้ครบรส

“เอาเป็นว่าตกลงตามนี้ คุณปราชญาคุณเป็นหัวหน้าทีมเอ พาทีมของคุณไปให้ถึงฝั่งฝันด้วยล่ะ ตอนนี้ชีวิตของทุกคนอยู่ในมือคุณแล้ว”

หัวหน้าทีมหรอ ทำไมเขาไม่เห็นรู้สึกยินดีกับตำแหน่งนี้ ที่ ‘คุณกอล์ฟ’ เจ้าของบริษัทจอมก๊อป มอบให้เขาเลยสักนิด

เขายังจำได้ดี ตอนนั้นเขาเข้ามาทำงานในบริษัทนี้ใหม่ๆ แล้วมีปากเสียงกับคุณกอล์ฟเรื่องการก๊อปงานของบริษัทอื่น เขาหาเหตุผลมาเถียงจนรามไปถึงชื่อบริษัทที่คุณกอล์ฟก๊อปมาได้อย่างแนบเนียนจริงๆ

“ผมว่าคุณกอล์ฟก็ควรจะเปลี่ยนชื่อบริษัทด้วยนะครับ นี่มันก็อบชื่อนิยายมาชัดๆ”

“อ้าว! คุณปราชญา นิยายเรื่องนี้ดังจะตาย ไม่แปลกที่คุณจะรู้จัก เพราะใครๆเขาก็รู้จักกันทั้งนั้น”

“ก็นั่นแหละครับ แล้วคุณกอล์ฟไม่กลัวคนอื่นเขาหาว่าก๊อปชื่อนิยายมาหรอครับ”

“เป็นอย่างนั้นก็ดีสิ คนเขาจะได้รู้จักบริษัทเราโดยไม่ต้องเสียค่าโฆษณา แหมผมนี่ฉลาดจริงๆ คิดได้ยังไง” ไม่พูดเปล่าคุณกอล์ฟยังหัวเราะด้วยความภูมิอกภูมิใจเหลือเกิน


“ยังกล้าชมตัวเองอีก ฉลาดหรือหน้าด้านกันแน่” แหม...เขาคิดดังไปหน่อยแล้ว

ดีนะที่ ‘คุณแก้วใจ’ คนสวย....หุ้นส่วนของเจ้านายจอมก๊อปมาได้จังหวะพอดี ไม่อย่างนั้นเขาคงต้องออกไปหางานใหม่ทำแน่ๆ

“ สวัสดีค่ะ คุณกอล์ฟ แล้วนี่ใครคะ หน้าตาดีใช่ได้เลย” สายตาของเธอแทบจะกลืนกินเขาเข้าไปทั้งตัวแล้ว

“อ้อ...พนักงานใหม่น่ะครับ เดี๋ยวเราเข้าไปคุยธุระในห้องผมดีกว่า เชิญครับ”

ไม่วายที่เธอจะส่งยิ้มหวานเยิ้มให้เขา ก่อนเดินลิวๆไปห้องทำงานของคุณกอล์ฟ



“ ตั้งใจทำงานเข้า! แล้วเลิกวิจารณ์ชื่อบริษัทผมอีก เข้าใจไหม ไม่งั้นคุณได้ออกไปวิจารณ์ชื่อบริษัทอื่นแน่ๆ”

คุณกอล์ฟกระซิบที่ข้างหูของผมก่อนจะเดินตามคุณแก้วใจไปติดๆ นับตั้งแต่นั้นมาผมก็ทำตัวเป็นลูกน้องที่ดี สงบปากสงบคำ แล้วแสดงความเห็นที่ไม่เป็นภัยต่อตัวเอง และไม่ส่งผลให้คุณกอล์ฟเสียหน้า ไม่ใช่ว่าผมกลัวคุณกอล์ฟหรอกครับ.....แต่งานสมัยนี้มันหายาก



เรื่องราวของเขาและเธอเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น


พวกเขาจะทำอย่างไรกับ

ความรักที่เกิดขึ้น ?


.......ในเมื่อ คนที่ใช่ กลับไม่ชอบ



แล้วคนที่ชอบ กลับไม่ใช่.........





ร่วมคลิ๊กหัวใจไปกับเขาและเธอได้แล้ววันนี้ใน







“คลิ๊กหัวใจให้ลงล็อค



เด่นเดือน
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 พ.ย. 2555, 21:18:57 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 พ.ย. 2555, 21:18:57 น.

จำนวนการเข้าชม : 973





   บทที่1 นางซินส้นหัก >>
Edelweiss 12 พ.ย. 2555, 03:25:07 น.
บทนำน่าติดตามมากค่ะ


เด่นเดือน 12 พ.ย. 2555, 07:33:41 น.
ขอบคุณนะค่ะ ^ ^


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account