My Lovely ล็อกหัวใจนายน่ารัก
อ๊ายยยย~ นี่มันสุดยอดเรื่องมหัศจรรย์ของโลก (เล็กๆ ของฉัน) เลยใช่มั้ยเนี่ย ก็อยู่ๆ อีตา 'ยูเค' เด็กน้อยที่เคยวิ่งมาสารภาพรักกับฉันเมื่อวัยเด็ก ดันกลับมาที่เมืองไทยหลังจากที่หายไปอยู่ที่อเมริกาซะนานและฉันก็เพิ่งรู้ด้วยว่าหมอนี่กลับมาในฐานะนักร้องดังหรือซุปเปอร์สตาร์ของใครหลายๆ คนนั่นเอง O.O แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือ หมอนั่นดันมาอาศัยอยู่ห้องข้างๆ ฉันแถมยังคอยมาก่อกวนฉันได้ทุกวี่ทุกวัน -*- ถามจริงเถอะ นายจะทำให้หัวใจดวงน้อยๆ ของ ‘เอเจ้’ คนนี้วายตายเลยใช่มั้ยเนี่ย >///<
Tags: รัก หวานแหวว สุดเซี้ยว
ตอน: สักนิด...ไม่มีเลยเหรอฮะ
ใน…ในที่สุดหนังผีเรื่อง14แพร่งมหารานบานตะไทก็จบลง (เกี่ยวไร) ฉันนั่งอึ้งอยู่กับที่เพราะไม่คิดว่าหนังผีของไทยเราจะทำให้คนดูฉี่แทบราดได้ขนาดนี้ แต่ที่อึ้งไปกว่านั้นก็คืออีตายูเคหมอนี่ไม่ยอมปล่อยมือออกจากฉันซักที จนหนังจบไปซักพักแล้ว
“นี่…”
“ฮะ ^^”
“นายจะปล่อยมือจากฉันได้หรือยัง -_-”
“อ่า…ฮะ” หมอนี่พูดอยู่แค่นั้นแต่ไม่ยอมเอามือออกไปไหน
ให้ตายสิ หมอนี่ =_=
“ยูเค นายควรปล่อยฉันได้แล้ว เพราะฉันจะไปปิดซีดี”
“อะไรกัน ก็ผมยังไม่อยากปล่อยนี่ นานๆ ทีจะได้จับมือพี่สาวซักที มันหาโอกาสอยากนะฮะ ” หมอนี่ทำหน้างอนๆ แต่ไม่ยอมปล่อยมือ
ฉันนั่งมองยูเคอย่างเซ็งๆ หมอนี่นี่มันจริงๆ เลย เอาแต่ใจชะมัด รู้มั้ยคนถูกกระทำมันเขินนะเว้ย >///<
…
“เดี๋ยวนี้พี่สาวหน้าแดงบ่อยจัง อ๊ะ อย่าบอกนะว่าเขินผมน่ะ O-O”
“บะ…บ้า ฉันจะเขินนายทำไมเล่า >///<”
“ก็…แบบว่า แอบหวั่นไหวกับผมน่ะ ”
อ๊ายยย หมอนี่รู้ได้ไงเนี่ย คายบ้อกกก
“ละ…หลงตัวเองที่สุด ฉันจะหวั่นไหวกับนายทำไมยะ”
“ไม่เลยเหรอฮะ” ยูเคขยับเข้ามาไกล้ แล้วยกมือฉันขึ้นมากุม “พี่สาว…ไม่หวั่นไหวกับผมบ้าง…เลยเหรอฮะ”
“…”
“สักนิด…ไม่มีเลยเหรอฮะ”
“…”
“…”
“…”
“นะ…หนังจบนานแล้ว พี่สาวไปปิดซีดีเถอะ” ยูเคปล่อยมือฉันลงเบาๆ
“อะ…อือ”
ฉันลุกจากโซฟาไปที่เครื่องเล่นซีดี พลางนึกคำถามที่หมอนี่เพิ่งถามไปเมื่อครู่…
‘ไม่เลยเหรอฮะ’
‘พี่สาว…ไม่หวั่นไหวกับผมบ้าง…เลยเหรอฮะ’
‘สักนิด…ไม่มีเลยเหรอฮะ’
จะให้ฉันตอบนายยังไงยูเค ไม่ใช่ว่าฉันไม่หวั่นไหวกับนายเลย แต่เป็นเพราะฉันกลัว กลัวมากเกินไป หลัวว่าฉันจะเผลอใจไปรักนาย…
…ฉันกลัวนายจะทำให้ฉันเสียใจ
เมื่อฉันปิดซีดีเสร็จ จึงหันไปมองทางยูเคที่มองกลับมาทางฉันนิ่งๆ ฉันจึงลุกขึ้นแล้วกลับไปนั่งที่เดิม
“นาย…อ๊ะ!”
“ขอหนุนหน่อยนะฮะ”
ฉันมองยูเคที่ล้มตัวนอนบนตักฉันเบาๆ อย่างงงๆ แต่ไม่ได้ว่าอะไร ก่อนจะเอื้อมมือไปเล่นหัวแดงๆ ของหมอนี่ ยูเคจึงเงยหน้าขึ้นมามองฉัน แล้วพรึมพรำเบาๆ
“พี่สาวเคยชอบผมบ้างหรือเปล่าฮะ”
“ฉะ…”
“พี่สาวยังไม่ต้องรีบตอบผมหรอก ถึงตอนนี้พี่สาวจะไม่ชอบผม แต่มันต้องมีซักวันใช่มั้ยฮะ ซักวันที่พี่สาวจะรักผมบ้าง…”
“ยูเค…”
“มันต้องมีซักวัน”
…
ปิ๊งป๊อง~
“เอ๋?” เสียงออดนั่น ทำให้ฉันกับยูเคลืมเรื่องเมื่อครู่ไปซักพัก
แต่ก็ดีแล้วล่ะ U-U
ปิ๊งป๊อง~
“ใครมาน่ะ”
“ไม่รู้สิฮะ ( . .)” ยูเคลุกขึ้นนั่ง แล้วมองไปทางประตู ก่อนจะหันมามองหน้าฉัน “ได้ข่าวว่านี่ห้องพี่สาวไม่ใช่เหรอฮะ (. . )”
เออว่ะ!
ฉันลุกขึ้นไปที่ประตูเพื่อที่จะเปิด แต่พอลองมาคิดๆ ดูแล้วมียูเคอยู่ด้วยนี่หว่า เพราะงั้นส่องตาแมวดูก่อนแล้วกัน
O,<
เอ๋?
เฮือก!
ยะ…ยัยริริน!!!
“นี่…”
“ฮะ ^^”
“นายจะปล่อยมือจากฉันได้หรือยัง -_-”
“อ่า…ฮะ” หมอนี่พูดอยู่แค่นั้นแต่ไม่ยอมเอามือออกไปไหน
ให้ตายสิ หมอนี่ =_=
“ยูเค นายควรปล่อยฉันได้แล้ว เพราะฉันจะไปปิดซีดี”
“อะไรกัน ก็ผมยังไม่อยากปล่อยนี่ นานๆ ทีจะได้จับมือพี่สาวซักที มันหาโอกาสอยากนะฮะ ” หมอนี่ทำหน้างอนๆ แต่ไม่ยอมปล่อยมือ
ฉันนั่งมองยูเคอย่างเซ็งๆ หมอนี่นี่มันจริงๆ เลย เอาแต่ใจชะมัด รู้มั้ยคนถูกกระทำมันเขินนะเว้ย >///<
…
“เดี๋ยวนี้พี่สาวหน้าแดงบ่อยจัง อ๊ะ อย่าบอกนะว่าเขินผมน่ะ O-O”
“บะ…บ้า ฉันจะเขินนายทำไมเล่า >///<”
“ก็…แบบว่า แอบหวั่นไหวกับผมน่ะ ”
อ๊ายยย หมอนี่รู้ได้ไงเนี่ย คายบ้อกกก
“ละ…หลงตัวเองที่สุด ฉันจะหวั่นไหวกับนายทำไมยะ”
“ไม่เลยเหรอฮะ” ยูเคขยับเข้ามาไกล้ แล้วยกมือฉันขึ้นมากุม “พี่สาว…ไม่หวั่นไหวกับผมบ้าง…เลยเหรอฮะ”
“…”
“สักนิด…ไม่มีเลยเหรอฮะ”
“…”
“…”
“…”
“นะ…หนังจบนานแล้ว พี่สาวไปปิดซีดีเถอะ” ยูเคปล่อยมือฉันลงเบาๆ
“อะ…อือ”
ฉันลุกจากโซฟาไปที่เครื่องเล่นซีดี พลางนึกคำถามที่หมอนี่เพิ่งถามไปเมื่อครู่…
‘ไม่เลยเหรอฮะ’
‘พี่สาว…ไม่หวั่นไหวกับผมบ้าง…เลยเหรอฮะ’
‘สักนิด…ไม่มีเลยเหรอฮะ’
จะให้ฉันตอบนายยังไงยูเค ไม่ใช่ว่าฉันไม่หวั่นไหวกับนายเลย แต่เป็นเพราะฉันกลัว กลัวมากเกินไป หลัวว่าฉันจะเผลอใจไปรักนาย…
…ฉันกลัวนายจะทำให้ฉันเสียใจ
เมื่อฉันปิดซีดีเสร็จ จึงหันไปมองทางยูเคที่มองกลับมาทางฉันนิ่งๆ ฉันจึงลุกขึ้นแล้วกลับไปนั่งที่เดิม
“นาย…อ๊ะ!”
“ขอหนุนหน่อยนะฮะ”
ฉันมองยูเคที่ล้มตัวนอนบนตักฉันเบาๆ อย่างงงๆ แต่ไม่ได้ว่าอะไร ก่อนจะเอื้อมมือไปเล่นหัวแดงๆ ของหมอนี่ ยูเคจึงเงยหน้าขึ้นมามองฉัน แล้วพรึมพรำเบาๆ
“พี่สาวเคยชอบผมบ้างหรือเปล่าฮะ”
“ฉะ…”
“พี่สาวยังไม่ต้องรีบตอบผมหรอก ถึงตอนนี้พี่สาวจะไม่ชอบผม แต่มันต้องมีซักวันใช่มั้ยฮะ ซักวันที่พี่สาวจะรักผมบ้าง…”
“ยูเค…”
“มันต้องมีซักวัน”
…
ปิ๊งป๊อง~
“เอ๋?” เสียงออดนั่น ทำให้ฉันกับยูเคลืมเรื่องเมื่อครู่ไปซักพัก
แต่ก็ดีแล้วล่ะ U-U
ปิ๊งป๊อง~
“ใครมาน่ะ”
“ไม่รู้สิฮะ ( . .)” ยูเคลุกขึ้นนั่ง แล้วมองไปทางประตู ก่อนจะหันมามองหน้าฉัน “ได้ข่าวว่านี่ห้องพี่สาวไม่ใช่เหรอฮะ (. . )”
เออว่ะ!
ฉันลุกขึ้นไปที่ประตูเพื่อที่จะเปิด แต่พอลองมาคิดๆ ดูแล้วมียูเคอยู่ด้วยนี่หว่า เพราะงั้นส่องตาแมวดูก่อนแล้วกัน
O,<
เอ๋?
เฮือก!
ยะ…ยัยริริน!!!
ณ๊องไอดา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 ม.ค. 2556, 13:40:43 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 ม.ค. 2556, 13:40:43 น.
จำนวนการเข้าชม : 879
| << จับมือกันไว้ | ... >> |