My Lovely ล็อกหัวใจนายน่ารัก
อ๊ายยยย~ นี่มันสุดยอดเรื่องมหัศจรรย์ของโลก (เล็กๆ ของฉัน) เลยใช่มั้ยเนี่ย ก็อยู่ๆ อีตา 'ยูเค' เด็กน้อยที่เคยวิ่งมาสารภาพรักกับฉันเมื่อวัยเด็ก ดันกลับมาที่เมืองไทยหลังจากที่หายไปอยู่ที่อเมริกาซะนานและฉันก็เพิ่งรู้ด้วยว่าหมอนี่กลับมาในฐานะนักร้องดังหรือซุปเปอร์สตาร์ของใครหลายๆ คนนั่นเอง O.O แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือ หมอนั่นดันมาอาศัยอยู่ห้องข้างๆ ฉันแถมยังคอยมาก่อกวนฉันได้ทุกวี่ทุกวัน -*- ถามจริงเถอะ นายจะทำให้หัวใจดวงน้อยๆ ของ ‘เอเจ้’ คนนี้วายตายเลยใช่มั้ยเนี่ย >///<
Tags: รัก หวานแหวว สุดเซี้ยว
ตอน: ...
“กรี๊ด ยัยริรินมา ทำไงดี >-<” ฉันวิ่งกลับมาหายูเคก่อนจะวิ่งวนไปวนมาเป็นหนูติดจั่น
“เอ่อ…เพื่อนพี่สาวมา”
“ใช่! ฉันจะทำยังไงดี!!!”
อ๊ากกก ตายแน่ๆ T^T
“เอ่อ…ก็ไม่เห็นอยากเลยนี่ฮะ…” ยูเคพูด เอ๊ะ อย่าบอกนะว่าหมอนี่มีแผนดีๆ O-O “พี่สาวก็ไปเปิดประตูสิฮะ”
โอเค T^T ฉันไม่ควรคาดหวังอะไรกับเจ้าเด็กนี่ เพราะหมอนี่ไม่รู้จักริรินดีพอ
ยัยนั่นต้องเอายูเคไปประมูลจูบแน่ ><
เอ๊ะ! นี่ฉันหวงเจ้าเด็กนี่เหรอ
ไม่จริงงงง ~
“ไม่ได้! ฉันให้ยัยนั่นเห็นนายไม่ได้!”
“ทำไมล่ะฮะ”
“ยังไงก็ไม่ได้!!!”
ปิ๊งป๊อง~
ยัยริรินต้องหงุดหงิดแล้วแน่ๆ TT^TT
ปิ๊งป๊อง~
“เอ่อ…”
“…” กำลังคิดอยู่
ปิ๊งป๊อง~
“ผมว่าเพื่อนพี่สาวคอยนานแล้วนะฮะ -_-;”
เอาวะ!!!
ฉันเดินเข้าไปหายูเคก่อนจะผลักให้เขานอนราบลงไปบนโซฟา ก่อนที่หมอนี่จะทำตาโตมองฉันตะลึงๆ
O-O
อะไรยะ =_=
“เอ๊ะ! อย่าบอกนะ…”
“อะไร”
“ว่าพี่สาว…”
“…”
“มีอารมณ์น่ะ”
ผัวะ!
“ทะลึ่ง!” ฉันตีหน้าผากยูเคแรงๆ
“เจ็บนะ รุนแรงจัง ”
“เงียบๆ ไปเลยนะ” ฉันปล่อยตัวหมอนี่ ก่อนจะคว้าผ้าห่มมาคลุมตัวยูเคจนมิด เมื่อเรียบร้อยจึงกระซิบพูดกับยูเคเบาๆ “อยู่เฉยๆ นะ ถ้ายัยริรินจับได้ นายตายแน่!!”
ปิ๊งป๊อง~
ฉันตรวจดูความเรียบร้อยอีกครั้ง เมื่อมั่นใจแล้วจึงรีบวิ่งไปเปิดประตูให้ริริน
“” <= ยัยริริน
“เอ่อ…ไง” <= ฉันเอง แง้ T^T
“ทำไมแกมาเปิดประตูช้าจัง”
“ฉัน…ฉันเข้าห้องน้ำอยู่น่ะ”
“อ๋อ” พูดจบยัยริรินก็เดินสวนฉันเข้าไปในห้อง
เวณแล้ววว
ฉันปิดประตู แล้วรีบวิ่งแซงยัยริรินไปที่โซฟาก่อนจะนั่งแล้วยกขาขึ้นเหยียดตรงเพื่อไม่ให้เหลือที่ พลางเอาผ้าห่มที่เหลือจากคลุมอีตายูเคมาคลุมตัว
แถมยังมีมือนิ่มๆ ของยูเคตามมาโอบรอบเอวฉันด้วย ให้ตายสิ อีตาเด็กหัวแดงนี่มือไวชะมัด =_=;
“แกเป็นอะไรเนี่ยท่าทางแปลกๆ อย่าบอกนะว่าไม่สบาย” ริรินหน้าตื่นเข้ามาตะปบหน้าผากฉัน “ตัวก็ไม่ร้อนนี่”
“ฉะ…ฉันไม่ได้เป็นอะไร”
ฉันเอื้อมมือไปหยิกหลังมือคนมือไวแรงๆ จนเขาร้องออกมา
“โอ๊ย~”
อะ… ไอ้เด็กบ้า T^T
“อ๊ะ! เสียงอะไรน่ะ”
ซวยแล้ววว~
“อะ…เอ่อ…ฉัน…ฉัน คือ…”
“…”
“ฉันตดน่ะ T^T!”
แง พูดออกไปแล้ววว TTOTT
“ห๊ะ?”
“คิก~” <= มะ…มันอีกแล้ว
“ตะ…ตดอีกแล้วน่ะ ท้องฉันไม่ค่อยดี T^T” ฉันค่อยๆ เอื้อมมือไปอุดปากเจ้าเด็กนี่ ไม่รู้จับถูกหรือเปล่า
อยู่ไม่นิ่งจริงๆ เจ้าเด็กนี่
“อะไรกัน แล้ววันนี้แกจะไปกับฉันได้มั้ยเนี่ย”
“ไปไหน”
“คอนเสิร์ต 2MP ไง เรานัดกันไว้แล้วนะ”
“อะ…อ๋อ ขอโทษนะ ฉันไม่ค่อยดีน่ะ เลยอยากนอนพัก T^T” ฉันแกล้งพูดเสียงอ่อย
“งั้นเหรอ เสียดายชะมัด”
“ไว้คราวหน้าละกัน ^-^”
“อุตส่าห์ซื้อบัตรมาเพื่อแล้วด้วย T^T”
“ขอโทษจริงๆ น้า”
“เออๆ ไม่เป็นไร งั้นฉันไปแล้วนะ สายแล้ว” พูดจบริรินก็หมุนตัวกลับทางเดิม
เย้! รอดแล้ว ^-^
“เอ้อ! เอเจ้”
“ฮะ…ฮะ” อะไรอีกล่ะ ไม่ไปซักที T^T
“เรื่องที่ฉันถามวันนั้นน่ะ ตกลงว่าไง”
“ถาม?”
“อย่าบอกนะว่าแกยังไม่ได้คิดน่ะ -_-*”
“คะ…คิด” คิดไรวะ T^T
“ให้ตายสิ จำไม่ได้เหรอเนี่ย” ริรินทำหน้าเบื่อหน่าย “ก็ที่ฉันถามว่าตกลงแกคิดยังไงกับยูเคไง”
อึก!
ฉันสะดุ้งกับคำถามนั้น คนที่อยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับฉันก็เช่นกัน
ฉันคิดว่านะ…
ยะ…ยัยบ้า ถามบ้าอะไรตอนนี้
“ฉันลุ้นอยู่นะ อย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ >.<”
“เอ่อ…คือ”
“ว่าไงล่ะ เอเจ้”
“ฉัน…”
“…”
“ฉัน…ไม่ได้ชอบยูเค”
“…”
“ฉันเห็นเขาเป็นแค่น้องชายเท่านั้น…”
“เอ่อ…เพื่อนพี่สาวมา”
“ใช่! ฉันจะทำยังไงดี!!!”
อ๊ากกก ตายแน่ๆ T^T
“เอ่อ…ก็ไม่เห็นอยากเลยนี่ฮะ…” ยูเคพูด เอ๊ะ อย่าบอกนะว่าหมอนี่มีแผนดีๆ O-O “พี่สาวก็ไปเปิดประตูสิฮะ”
โอเค T^T ฉันไม่ควรคาดหวังอะไรกับเจ้าเด็กนี่ เพราะหมอนี่ไม่รู้จักริรินดีพอ
ยัยนั่นต้องเอายูเคไปประมูลจูบแน่ ><
เอ๊ะ! นี่ฉันหวงเจ้าเด็กนี่เหรอ
ไม่จริงงงง ~
“ไม่ได้! ฉันให้ยัยนั่นเห็นนายไม่ได้!”
“ทำไมล่ะฮะ”
“ยังไงก็ไม่ได้!!!”
ปิ๊งป๊อง~
ยัยริรินต้องหงุดหงิดแล้วแน่ๆ TT^TT
ปิ๊งป๊อง~
“เอ่อ…”
“…” กำลังคิดอยู่
ปิ๊งป๊อง~
“ผมว่าเพื่อนพี่สาวคอยนานแล้วนะฮะ -_-;”
เอาวะ!!!
ฉันเดินเข้าไปหายูเคก่อนจะผลักให้เขานอนราบลงไปบนโซฟา ก่อนที่หมอนี่จะทำตาโตมองฉันตะลึงๆ
O-O
อะไรยะ =_=
“เอ๊ะ! อย่าบอกนะ…”
“อะไร”
“ว่าพี่สาว…”
“…”
“มีอารมณ์น่ะ”
ผัวะ!
“ทะลึ่ง!” ฉันตีหน้าผากยูเคแรงๆ
“เจ็บนะ รุนแรงจัง ”
“เงียบๆ ไปเลยนะ” ฉันปล่อยตัวหมอนี่ ก่อนจะคว้าผ้าห่มมาคลุมตัวยูเคจนมิด เมื่อเรียบร้อยจึงกระซิบพูดกับยูเคเบาๆ “อยู่เฉยๆ นะ ถ้ายัยริรินจับได้ นายตายแน่!!”
ปิ๊งป๊อง~
ฉันตรวจดูความเรียบร้อยอีกครั้ง เมื่อมั่นใจแล้วจึงรีบวิ่งไปเปิดประตูให้ริริน
“” <= ยัยริริน
“เอ่อ…ไง” <= ฉันเอง แง้ T^T
“ทำไมแกมาเปิดประตูช้าจัง”
“ฉัน…ฉันเข้าห้องน้ำอยู่น่ะ”
“อ๋อ” พูดจบยัยริรินก็เดินสวนฉันเข้าไปในห้อง
เวณแล้ววว
ฉันปิดประตู แล้วรีบวิ่งแซงยัยริรินไปที่โซฟาก่อนจะนั่งแล้วยกขาขึ้นเหยียดตรงเพื่อไม่ให้เหลือที่ พลางเอาผ้าห่มที่เหลือจากคลุมอีตายูเคมาคลุมตัว
แถมยังมีมือนิ่มๆ ของยูเคตามมาโอบรอบเอวฉันด้วย ให้ตายสิ อีตาเด็กหัวแดงนี่มือไวชะมัด =_=;
“แกเป็นอะไรเนี่ยท่าทางแปลกๆ อย่าบอกนะว่าไม่สบาย” ริรินหน้าตื่นเข้ามาตะปบหน้าผากฉัน “ตัวก็ไม่ร้อนนี่”
“ฉะ…ฉันไม่ได้เป็นอะไร”
ฉันเอื้อมมือไปหยิกหลังมือคนมือไวแรงๆ จนเขาร้องออกมา
“โอ๊ย~”
อะ… ไอ้เด็กบ้า T^T
“อ๊ะ! เสียงอะไรน่ะ”
ซวยแล้ววว~
“อะ…เอ่อ…ฉัน…ฉัน คือ…”
“…”
“ฉันตดน่ะ T^T!”
แง พูดออกไปแล้ววว TTOTT
“ห๊ะ?”
“คิก~” <= มะ…มันอีกแล้ว
“ตะ…ตดอีกแล้วน่ะ ท้องฉันไม่ค่อยดี T^T” ฉันค่อยๆ เอื้อมมือไปอุดปากเจ้าเด็กนี่ ไม่รู้จับถูกหรือเปล่า
อยู่ไม่นิ่งจริงๆ เจ้าเด็กนี่
“อะไรกัน แล้ววันนี้แกจะไปกับฉันได้มั้ยเนี่ย”
“ไปไหน”
“คอนเสิร์ต 2MP ไง เรานัดกันไว้แล้วนะ”
“อะ…อ๋อ ขอโทษนะ ฉันไม่ค่อยดีน่ะ เลยอยากนอนพัก T^T” ฉันแกล้งพูดเสียงอ่อย
“งั้นเหรอ เสียดายชะมัด”
“ไว้คราวหน้าละกัน ^-^”
“อุตส่าห์ซื้อบัตรมาเพื่อแล้วด้วย T^T”
“ขอโทษจริงๆ น้า”
“เออๆ ไม่เป็นไร งั้นฉันไปแล้วนะ สายแล้ว” พูดจบริรินก็หมุนตัวกลับทางเดิม
เย้! รอดแล้ว ^-^
“เอ้อ! เอเจ้”
“ฮะ…ฮะ” อะไรอีกล่ะ ไม่ไปซักที T^T
“เรื่องที่ฉันถามวันนั้นน่ะ ตกลงว่าไง”
“ถาม?”
“อย่าบอกนะว่าแกยังไม่ได้คิดน่ะ -_-*”
“คะ…คิด” คิดไรวะ T^T
“ให้ตายสิ จำไม่ได้เหรอเนี่ย” ริรินทำหน้าเบื่อหน่าย “ก็ที่ฉันถามว่าตกลงแกคิดยังไงกับยูเคไง”
อึก!
ฉันสะดุ้งกับคำถามนั้น คนที่อยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับฉันก็เช่นกัน
ฉันคิดว่านะ…
ยะ…ยัยบ้า ถามบ้าอะไรตอนนี้
“ฉันลุ้นอยู่นะ อย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ >.<”
“เอ่อ…คือ”
“ว่าไงล่ะ เอเจ้”
“ฉัน…”
“…”
“ฉัน…ไม่ได้ชอบยูเค”
“…”
“ฉันเห็นเขาเป็นแค่น้องชายเท่านั้น…”
ณ๊องไอดา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 ม.ค. 2556, 13:41:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 ม.ค. 2556, 13:41:36 น.
จำนวนการเข้าชม : 836
| << สักนิด...ไม่มีเลยเหรอฮะ | คุณไม่ใช่พี่สาวผมอีกแล้ว >> |