เพียงกลีบดอกไม้ล่องลอยไปในสายลม
..........
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: One night with Phechlada...บทสัมภาษณ์เพชรลดา รัตนา กฤติกาลักษณ์
One night with Phechlada...
สร้อยดอกหมาก “สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้พบเพื่อนร่วมอาชีพ ว่าแต่ชื่อคุณคือนางเพชรลดา รัตนา กฤติกาลักษณ์ ฉันคิดว่าจะเป็นแค่เพชรลดา กฤติกาลักษณ์”
เพชรลดา “แล้วคุณคิดว่าไม่แปลกหรือไรที่ผู้หญิงยินดีใช้นามสกุลของครอบครัวที่ไม่ได้ให้ชีวิต ให้การศึกษาและเลี้ยงดูเธอมาหลังจากแต่งงาน ทั้งที่ในยุคสมัยนี้ผู้หญิงมีการศึกษาและมีความสามารถสูงมาก ชื่อของเธอพร้อมจะเป็นชื่อของคนที่มีชื่อเสียง แต่แปลกที่เธอไม่อยากให้คนอื่นเอ่ยชื่อเธอกับนามสกุลของครอบครัวที่สร้างเธอด้วยเหตุผลว่า..เพราะกลัวที่ถูกคิดว่าเธอยัง..ไม่มี..โอกาส..ได้แต่งงาน!”
สร้อยดอกหมาก(ปาดเหงื่อ เปิดมาก็แรงเลยวุ้ย) “ค่ะ แต่กฎหมายก็ได้คำนึงถึงเรื่องนี้และเปิดโอกาสให้ใช้ผู้หญิงใช้นามสกุลของตนเองหลังแต่งงานได้แล้ว แต่ชื่อคุณก็มีทั้งรัตนา นามสกุลของแม่และกฤติกาลักษณ์ นามสกุลของสามี”
เพชรลดา “มันเป็นความประมาทของฉัน ฉันไม่ได้จัดการเอกสารส่วนตัวของฉันด้วยตัวเองหลังจดทะเบียนสมรส พลชัยรับผิดชอบเรื่องนี้ ทั้งที่ฉันพูดกับเมธวัชร์แล้วว่าฉันจะใช้นามสกุลของตนเอง เขาต่อรองให้ฉันต้องเปลี่ยนคำนำหน้าเพื่อบ่งบอกสถานะว่าแต่งงานแล้ว ฉันตกลง แล้วเขาก็บอกให้ฉันเอาเรื่องนี้ไปให้พลชัยจัดการจะได้ไม่ต้องลำบากเอง แต่หลังจากที่ฉันได้บัตรประชาชนใหม่มา มันก็กลายเป็น ‘นางเพชรลดา รัตนา กฤติกาลักษณ์’ ฉันโกรธเขาและโกรธตัวเองที่ลืมไปว่า..เขาเป็นคนที่ต้องได้ตามที่ตัวเองต้องการทุกอย่าง!”
สร้อยดอกหมาก(ปาดเหงื่อรอบสอง มาผิดเวลาแล้วล่ะ) “เอ่อ..เริ่มสัมภาษณ์กันดีกว่านะคะ ฉันปล่อยให้คุณเล่าเรื่องราวของคุณกับเมธวัชร์ กฤติกาลักษณ์อย่างซื่อตรงที่สุดโดยที่ฉันไม่ได้เกี่ยวข้อง...”
เพชรลดายกมือเบรก “เชื่อเถอะ ถ้าคุณไม่ได้เกี่ยวข้องเลย เรื่องนี้จะยาวไปสามร้อยกว่าหน้า แต่เพราะคุณ มันจึงเหลือแค่ร้อยสี่สิบหน้า ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคุณจึงไม่สนใจเรื่องที่ฉันชอบไวโอลินหรือเรื่องที่ฉันพูดเรื่องผู้หญิงพรหมจรรย์พวกนั้น และอีกหลายเรื่องที่คุณหั่นทิ้งเป็นว่าเล่น”
สร้อยดอกหมาก “ฉันว่ามันยากที่จะมีคนเข้าใจ โดยเฉพาะคำพูดของคุณ มันปกปิดและคลุมเครือมาก คุณไม่ซื่อสัตย์กับตัวเอง คุณคิดเท่าที่คุณอยากจะคิด”
เพชรลดา “ภาวะที่คนคิดเรื่องที่ไม่อยากจะคิด เขาเรียกว่าฟุ้งซ่าน”
สร้อยดอกหมากหัวเราะ “ฉันแค่จะพูดว่า คนอ่านที่จะรู้จักตัวตนที่แท้จริงของคุณคือคนที่จับผิดคุณได้ ไม่ใช่คนอ่านที่เชื่อคุณไปเสียทั้งหมด”
เพชรลดา “ทำไมคุณถึงคิดอย่างนั้น”
สร้อยดอกหมาก “ฉันเรียนภาษาและวรรณกรรมมาโดยตรง ในกระบวนการเรียนรู้นั้น ฉันถูกทำให้เชื่อว่าศิลปะคือความจงใจมากกว่าที่จะเป็นไปตามธรรมชาติ ไม่ใช่แค่จินตนาการ passion และแรงบันดาลใจ แต่ศิลปินจำต้องรู้จักคัดกรองและฝึกฝนตนเอง ฉันถูกสอนให้แยกตัวเองออกจากงานวรรณกรรม จากประสบการณ์ของฉัน งานที่เล่าด้วย POV บุรุษที่หนึ่งของนักเขียนฝีมือดี มักเป็นงานที่เขียนโดยซ่อนเล่ห์กลเสมอ ส่วนใหญ่งานแบบนี้ ฉันมักอ่านจากงานของนักเขียนทางตะวันตก”
เพชรลดา “คุณเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไรง่ายๆ”
สร้อยดอกหมาก “ฉันมักสงสัยในความถูกต้องและกลัวในสิ่งที่ผู้คนยอมรับโดยปราศจากข้อคัดค้านหรือการวิจารณ์”
เพชรลดาพยักหน้ารับ “เยี่ยมมาก คนเราเมื่อเห็นเรื่องราวมาหลายหลากมักจะสงสัยในความถูกต้องเสมอ อันที่จริงจุดหมายทุกจุดหมายล้วนถูกต้องเพียงแต่การผลักดันระหว่างทางนั่นแหละที่อาจทำให้มันผิดพลาด”
สร้อยดอกหมาก “ฉันพนันเลยว่าคนฟังเราคุยกัน เริ่มงงแล้วแหละ”
เพชรลดา “ฉันว่าเขาน่าจะงงมาตั้งนานแล้วนะ”
สร้อยดอกหมาก “เอาล่ะ คำถามที่น้องคนอ่านคนหนึ่งฝากมา เขาบอกว่าเขาอยากเป็นผู้หญิงเซ็กซี่ ผู้หญิงเซ็กซี่เป็นยังไง”
เพชรลดา “ผู้หญิงที่ใช้ในสิ่งที่ตัวเองมีให้เกิดประโยชน์สูงสุดโดยที่ไม่สนใจในสิ่งที่ตัวเองไม่มี”
สร้อยดอกหมาก “ว้าว!”
เพชรลดา “ผู้หญิงคนหนึ่งเคยบอกว่าเขาไม่อาจรู้สึกว่าตัวเองมีเสน่ห์กับเพศตรงข้ามได้เลยหากไม่มีหน้าอกเหมือนฉัน ฉันแซวกลับไปว่าหน้าอกจะสำคัญอะไร ผู้ชายต้องการ ‘ข้างล่าง’ ของผู้หญิงมากกว่า ‘ข้างบน’อยู่แล้ว คุณจะกลัวอะไรกับขนาดหน้าอกหากลีลาคุณดีพอ”
สร้อยดอกหมาก (แม่เจ้าโว้ย! แรงจริง อะไรจริง!)
เพชรลดา “อันที่จริง ความหมายของคำว่า ‘เซ็กซี่’ ของผู้ชายและผู้หญิงแตกต่างกัน เรื่องนี้มีผู้ชายบอกฉันมาว่าคำว่าเซ็กซี่ของผู้ชายบางคนมันก็คือโป๊ ตาข่าย ซีทรูและชุดชั้นในของวิคตอเรีย ซีเคร็ตที่มันเข้าใจง่ายและดาษดื่น ผู้ชายไม่ได้มองความสวยกับความเซ็กซี่ของผู้หญิงในมุมมองเดียวกันกับที่ผู้หญิงมองผู้หญิงด้วยกันเอง แต่ก็ไม่ใช่กับผู้ชายทุกคน เพราะถึงแม้ผู้ชายทั่วไปจะคลั่งความร้อนแรงของวิคตอเรีย ซีเคร็ตหรืออาซองค์โพวาคาเตอร์ แต่ผู้ชายบางคนชอบกลับชุดชั้นในยี่ห้อวานิแซร์ของมาดามแปรแรงซ์มากกว่า”
สร้อยดอกหมาก “สวยเหมือนงานศิลป์ ลูกไม้ที่วิจิตรและเย้ายวน”
เพชรลดา “แต่เคยมีผลสำรวจมาอีกเหมือนกันว่าชั้นในผ้าฝ้ายสีขาวเรียบๆ ก็มีผู้ชายส่วนหนึ่งชอบ”
สร้อยดอกหมาก “ถ้าอย่างนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับรสนิยม”
เพชรลดา “ถ้าอย่างนั้นมันต้องย้อนกลับไปที่ความหมายของคำว่า ‘รสนิยม’ เราจะคุยกันโดยใช้ความหมายของคำว่า ‘รสนิยม’ ในความหมายใด”
สร้อยดอกหมาก “เอาความหมายของคุณ”
เพชรลดา “คำว่ารสนิยมของฉันมันเกี่ยวข้องกับศิลปะ ไม่ใช่แค่ว่าใครชอบอะไร แต่เป็นจิตใจที่เข้าถึงในความงามและหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับมันอย่างแท้จริง”
สร้อยดอกหมาก “หมายความว่า..”
เพชรลดา “ในโลกนี้มีผู้ชายที่เสพผู้หญิง กับผู้ชายที่เสพศิลปะจากผู้หญิง และฉันคิดว่าผู้ชายประเภทหลังนี่แหละที่มีรสนิยม”
สร้อยดอกหมาก “ฟังเป็นนามธรรมและเข้าใจยากมาก”
เพชรลดา “เรื่องนี้เป็นปัญหาโลกแตกพอๆกับไข่กับไก่ อะไรเกิดก่อนกัน”
สร้อยดอกหมาก “ฉันขอตัวอย่างดีกว่า ฉันเชื่อว่าผู้ชายที่เสพผู้หญิงเป็นคนที่หาพบได้ทั่วไป แต่ผู้ชายที่เสพศิลปะจากผู้หญิงล่ะ”
เพชรลดา “นอกจากเมธวัชร์แล้ว ฉันนึกออกอีกคนคือฉายฉาน ในมณีร้าวของคุณ ว.วินิจฉัยกุล”
สร้อยดอกหมาก “เขาเป็นเพลย์บอย”
เพชรลดา “นั่นจามรพูด แต่สำหรับฉัน ฉายฉานไม่ใช่ผู้ชายเจ้าชู้ ไม่ใช่เพลย์บอยแต่เขาคือ womanizer”
สร้อยดอกหมาก “มันต่างกันใช่ไหม”
เพชรลดา “แตกต่างกันมาก..ว่างๆจะเล่าให้ฟังว่าเจ้าชู้ปลาไหล เพลย์บอย คาสซาโนว่าและสูงสุดของกลุ่มนี้คือ Womanizer หรือเสือผู้หญิงแตกต่างกันอย่างไร ที่ฉันจะบอกคือความคลั่งไคล้ที่ฉายฉานมีต่อคล้ายเดือนนางเอกของเรื่องทำให้ฉันมองเห็นความเซ็กซี่ในอีกรูปแบบหนึ่งซึ่งประทับใจฉันมาก”
สร้อยดอกหมาก “ฉันมองว่าคล้ายเดือนคือแบบฉบับของนางเอกยุคเก่าคือเธอไม่แต่งหน้า แต่เธอสวย”
เพชรลดา “ฉายฉานบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เป็นผู้หญิงจริงๆ”
สร้อยดอกหมาก “ฉันประทับใจประโยคนี้จัง”
เพชรลดา “ฉายฉานรู้สึกว่าผู้หญิงที่เขาเคยเจอมาคือผู้หญิงที่ปรุงแต่งทั้งรูปลักษณ์ภายนอกและบุคลิก พวกนี้เรียนรู้ เจนจัดและมีชั้นเชิงแต่คล้ายเดือนไม่ เป็นเพราะคล้ายเดือนมีฐานะยากจน เธอจึงไม่มีอะไรมาปรุงแต่ง เธอจึงเป็นตัวของเธอเองจริงๆ นับว่าเป็นโชคดีอย่างหนึ่งของการไม่มีเงิน”
สร้อยดอกหมาก “ฉันชอบลุคของเธอ ผิวขาวอมชมพูและริมฝีปากสีชมพูแก่ แต่สารัตถะของเรื่องนี้มันเป็นเรื่อง ‘เก่า’ในสายตาของผู้หญิงยุคนี้ และคล้ายเดือนเองก็เป็นผู้หญิงที่....พูดไม่ถูก”
เพชรลดา “เธออ่อนแอจนพวกเราหงุดหงิด เป็นแบบฉบับของผู้หญิงยุคเก่าซึ่งฉันก็ตำหนิเธอไม่ได้ที่เธอเป็นอย่างนั้น จริงๆเราก็ตำหนิใครไม่ได้ที่เขาเป็นอย่างที่เขาเป็น แต่ฉันไม่ได้มองว่าคล้ายเดือนมีเสน่ห์ตรงที่เธอเป็นผู้หญิงที่..ดี..สะอาด..รักนวลสงวนตัวหรืออะไร แต่ฉันชอบที่เธอเป็นเธอ และเชื่อว่าเหตุผลนี่เองที่ทำให้ฉายฉานคลั่งคล้ายเดือนเอามากๆ”
สร้อยดอกหมาก “เริ่มตั้งแต่ไม่แต่งหน้า”
เพชรลดา “เรื่องนี้อาจมีเกี่ยว เพราะการแต่งหน้ามันแสดงถึงอัตลักษณ์หลายอย่างในตัวของผู้หญิงเหมือนกัน ฉันรู้สึกว่าทุกวันนี้ผู้หญิงพยายามจะเปลี่ยนหน้าของตัวเอง บางคนถึงขั้นไม่ชอบหน้าเปล่าๆของตัวเองด้วยซ้ำ ผู้หญิงส่วนใหญ่เชื่อว่าความสวยคือการเปลี่ยนแปลงตัวเอง สารภาพว่ามันเป็นความเชื่อที่ทำให้ฉันเจ็บปวดมาก เมื่อคิดว่าทำไมเราจึงยอมรับในสิ่งที่เราเป็นไม่ได้”
สร้อยดอกหมาก “มีสองเหตุผลคือเธอเชื่อว่ามันเป็นการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นและสอง สังคมไม่ยอมรับเธอ”
เพชรลดา “การเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นงั้นหรือ อย่าลืมว่าคำว่า ‘ดี’ คำนี้เป็นคำที่ปัญหามาทุกยุคทุกสมัยเพราะมันมีความหมายมากจนเกือบจะไร้ความหมายกันเลยทีเดียว ส่วนเรื่องของสังคม ฉันมองว่าการให้ความสำคัญกับเรื่องของรูปลักษณ์ภายนอกตามแบบฉบับที่เป็นที่นิยมในตอนนี้ เป็นเรื่องที่ต้องตั้งข้อถกเถียงว่าสังคมเรามีปัญหาอะไรหรือเปล่า”
สร้อยดอกหมาก “ก่อนจะเลยไปถึงไหน กลับมาที่คล้ายเดือนเดี๋ยวนี้”
เพชรลดา “คล้ายเดือนมีความเย้ายวน”
สร้อยดอกหมาก “ถ้าฉันเดาไม่ผิดนี่คือความหมายของคำว่าเซ็กซี่ของผู้ชายที่มีรสนิยม”
เพชรลดา “เป็นความหมายของคำว่าเซ็กซี่ของผู้หญิงด้วย และเป็นเรื่อง inner มากๆ ความเย้ายวนไม่ใช่การยั่วยวน และไม่ได้เกิดการเปลือยกาย แต่มันเป็นอะไรสักอย่างที่อธิบายไม่ได้”
สร้อยดอกหมาก “ความไร้เดียงสาเป็นความเย้ายวนหรือไม่”
เพชรลดา “ความเย้ายวนมีตัวตนที่ลึกลับ มันอาจอยู่ในความไร้เดียงสา ความฉลาด ความอ่อนแอหรือแม้แต่ความกล้าหาญ ฉันเคยเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเงยหน้ามองผู้ชายคนหนึ่งแล้วก้มหน้า แก้มแดงก่ำก่อนที่เธอจะวิ่งออกไป ฉันรู้สึกได้ว่าผู้ชายคนนั้นใจเต้นสุดๆเลยทีเดียว”
สร้อยดอกหมาก “ถ้าอย่างนั้น มันก็เกี่ยวข้องกับความรัก”
เพชรลดา “เมธวัชร์เคยบอกฉันว่าผู้ชายจะรู้สึกได้เสมอหากได้พบผู้หญิงที่หลงรักเขา แต่เขาใช้คำว่ารู้สึกนะ แต่ไม่ได้ ‘รู้’ นั่นคือถ้าจิตใจของผู้ชายไม่ ไวพอ ละเอียดพอหรือไม่ได้จดจ่ออยู่กับผู้หญิงคนนั้น เขาก็คงพลาดไปอย่างน่าเสียดาย”
สร้อยดอกหมาก “ผู้ชายอย่างจามร”
เพชรลดาหัวเราะ “ไม่ใช่ นั่นผู้ชายเห็นแก่ตัว”
สร้อยดอกหมาก “คุณคิดเหมือนฉัน ส่วนหนึ่งที่ฉันชอบมณีร้าว ก็เพราะจามรหรือพี่เจของคล้ายเดือน ฉันพบว่ามีผู้ชาย..ไม่สิ..คนแบบนี้อยู่รอบๆตัวฉันเยอะเหมือนกัน ถึงฉายฉานจะบอกว่าจามรไม่มีชั้นเชิง แต่สำหรับฉันแล้ว จามรเป็นผู้ชายเห็นแก่ตัว เขารู้แต่ความรู้สึกของตัวเองจนไม่ได้สังเกตความรู้สึกของผู้หญิง อาจเป็นเพราะเขาใช้ชีวิตง่ายเกินไปและไม่เคยสนใจอะไรอย่างลึกซึ้ง คุณก็รู้ใช่ไหมความง่าย กับความเรียบง่ายมันต่างกัน
เพชรลดา “ฉันเข้าใจ ความเรียบง่ายคือการเข้าสู่ความน้อยที่สมบูรณ์แบบที่สุด อันที่จริงมันคือการเลือกสิ่งที่ดีที่สุดหลังจากการศึกษามาแล้วอย่างดีเยี่ยม”
สร้อยดอกหมาก “ผู้ชายอย่างจามรทำเอาฉันขนลุกเลยทีเดียว จิตใจของเขาหยาบกระด้างอย่างน่ากลัว แต่มันมากลัวมากขึ้นไปอีก เมื่อรู้ว่ามีจามรอยู่รอบตัวฉันมากเลยทีเดียว”
เพชรลดา “นี่เป็นสัญญาณของการขึ้นคานนะ”
สร้อยดอกหมาก “มันทำให้ฉันรู้สึกดีกับการเป็นโสดของตัวเองต่างหาก จนทุกวันนี้คำว่าผู้ชายดี หรือ Best guy กลายเป็นคำเสียดสีของฉันไปแล้ว”
เพชรลดา “ถ้าเช่นนั้น คุณก็เป็นคนหนึ่งที่เข้าใจคำพูดของฉันที่ว่า ‘ผู้ชายดีไม่มีใครรักฉัน’ คำว่าผู้ชายดีของฉันไม่ใช่คำชมผู้ชายหรอกนะ
สร้อยดอกหมาก “มันหมายความว่าอะไรหรือคะ”
เพชรลดา “ผู้ชายดีต้องการผู้หญิงดี ไม่ใช่ผู้หญิงฉลาด”
สร้อยดอกหมาก “ว้าก ฮ่าๆ เพื่อนฉันบอกว่าให้แกล้งโง่จะได้มีผู้ชายมาชอบ”
เพชรลดา “ในโลกนี้ไม่มีใครแกล้งโง่หรอกนะ เพราะคนที่แกล้งโง่มักจะคิดว่าตนเองเป็นพวกฉลาดและคนที่คิดว่าตัวเองฉลาดและคิดว่าคนอื่นโง่ ก็นับว่าเป็นคนโง่ประเภทหนึ่งคือพวกหลง..หลงตัวเอง ว่าไปก็พวกเดียวกับพวกอวดฉลาดเหมือนกัน”
สร้อยดอกหมาก “เมธวัชร์เป็นผู้ชายอย่างไร ในสายตาคุณ”
เพชรลดา “ฉันไม่มีวันรู้จักเขาอย่างถ่องแท้ รู้แต่ว่าเขาชอบดนตรี ชอบศิลปะ เขาสะสมภาพวาด เขาพาฉันไปดูและอธิบายความหมายและที่มาที่ไปอย่างละเอียด ฉันฟังเขาแล้ววิจารณ์กลับบ้าง เราเคยดูภาพด้วยกันเป็นวัน ไปดูในพิพิธภัณฑ์บ้างและเคยตามเขาไปประมูลซื้อภาพ”
สร้อยดอกหมาก “แล้วนอกจากนั้น..”
เพชรลดา “ไม่รู้ แต่ก็ขอบคุณที่คุณส่งเขามาให้ฉัน”
สร้อยดอกหมาก “ในใจของฉันคือ ‘กว่าจะหามาให้คุณได้ ฉันคิดเป็นวันแน่ะ’ แต่ในนิยาย ฉันเชื่อว่าคุณเป็นคนดึงดูดเขาเข้ามาเองต่างหาก เพราะคุณเหมือนเขา เขาถึงได้หลงรักคุณหัวปักหัวปำขนาดนั้น ถึงขนาดแพ้ท้องแทนคุณ รอบนี้ด้วยใช่ไหม”
เพชรลดา “ใช่ค่ะ”
สร้อยดอกหมาก “รอบนี้น่าจะเป็นลูกสาว ฉันก็อยากจะรู้ว่าถ้าเมธวัชร์มีลูกสาวขึ้นมาจริงๆ จะเป็นอย่างไร”
เพชรลดา “เด็กคนนี้เป็นของฉัน ฉันเลี้ยงเอง”
สร้อยดอกหมาก “นั่นสิ ยังไงโอกาสนี้คงต้องพูดว่ายินดีด้วยค่ะ”
เพชรลดา “ขอบคุณค่ะ”
สร้อยดอกหมาก “เราคุยกันมายาวมากแล้ว ขอขอบคุณที่สละเวลาค่ะ”
เพชรลดา “ด้วยความยินดีค่ะ”
สร้อยดอกหมาก “สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้พบเพื่อนร่วมอาชีพ ว่าแต่ชื่อคุณคือนางเพชรลดา รัตนา กฤติกาลักษณ์ ฉันคิดว่าจะเป็นแค่เพชรลดา กฤติกาลักษณ์”
เพชรลดา “แล้วคุณคิดว่าไม่แปลกหรือไรที่ผู้หญิงยินดีใช้นามสกุลของครอบครัวที่ไม่ได้ให้ชีวิต ให้การศึกษาและเลี้ยงดูเธอมาหลังจากแต่งงาน ทั้งที่ในยุคสมัยนี้ผู้หญิงมีการศึกษาและมีความสามารถสูงมาก ชื่อของเธอพร้อมจะเป็นชื่อของคนที่มีชื่อเสียง แต่แปลกที่เธอไม่อยากให้คนอื่นเอ่ยชื่อเธอกับนามสกุลของครอบครัวที่สร้างเธอด้วยเหตุผลว่า..เพราะกลัวที่ถูกคิดว่าเธอยัง..ไม่มี..โอกาส..ได้แต่งงาน!”
สร้อยดอกหมาก(ปาดเหงื่อ เปิดมาก็แรงเลยวุ้ย) “ค่ะ แต่กฎหมายก็ได้คำนึงถึงเรื่องนี้และเปิดโอกาสให้ใช้ผู้หญิงใช้นามสกุลของตนเองหลังแต่งงานได้แล้ว แต่ชื่อคุณก็มีทั้งรัตนา นามสกุลของแม่และกฤติกาลักษณ์ นามสกุลของสามี”
เพชรลดา “มันเป็นความประมาทของฉัน ฉันไม่ได้จัดการเอกสารส่วนตัวของฉันด้วยตัวเองหลังจดทะเบียนสมรส พลชัยรับผิดชอบเรื่องนี้ ทั้งที่ฉันพูดกับเมธวัชร์แล้วว่าฉันจะใช้นามสกุลของตนเอง เขาต่อรองให้ฉันต้องเปลี่ยนคำนำหน้าเพื่อบ่งบอกสถานะว่าแต่งงานแล้ว ฉันตกลง แล้วเขาก็บอกให้ฉันเอาเรื่องนี้ไปให้พลชัยจัดการจะได้ไม่ต้องลำบากเอง แต่หลังจากที่ฉันได้บัตรประชาชนใหม่มา มันก็กลายเป็น ‘นางเพชรลดา รัตนา กฤติกาลักษณ์’ ฉันโกรธเขาและโกรธตัวเองที่ลืมไปว่า..เขาเป็นคนที่ต้องได้ตามที่ตัวเองต้องการทุกอย่าง!”
สร้อยดอกหมาก(ปาดเหงื่อรอบสอง มาผิดเวลาแล้วล่ะ) “เอ่อ..เริ่มสัมภาษณ์กันดีกว่านะคะ ฉันปล่อยให้คุณเล่าเรื่องราวของคุณกับเมธวัชร์ กฤติกาลักษณ์อย่างซื่อตรงที่สุดโดยที่ฉันไม่ได้เกี่ยวข้อง...”
เพชรลดายกมือเบรก “เชื่อเถอะ ถ้าคุณไม่ได้เกี่ยวข้องเลย เรื่องนี้จะยาวไปสามร้อยกว่าหน้า แต่เพราะคุณ มันจึงเหลือแค่ร้อยสี่สิบหน้า ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคุณจึงไม่สนใจเรื่องที่ฉันชอบไวโอลินหรือเรื่องที่ฉันพูดเรื่องผู้หญิงพรหมจรรย์พวกนั้น และอีกหลายเรื่องที่คุณหั่นทิ้งเป็นว่าเล่น”
สร้อยดอกหมาก “ฉันว่ามันยากที่จะมีคนเข้าใจ โดยเฉพาะคำพูดของคุณ มันปกปิดและคลุมเครือมาก คุณไม่ซื่อสัตย์กับตัวเอง คุณคิดเท่าที่คุณอยากจะคิด”
เพชรลดา “ภาวะที่คนคิดเรื่องที่ไม่อยากจะคิด เขาเรียกว่าฟุ้งซ่าน”
สร้อยดอกหมากหัวเราะ “ฉันแค่จะพูดว่า คนอ่านที่จะรู้จักตัวตนที่แท้จริงของคุณคือคนที่จับผิดคุณได้ ไม่ใช่คนอ่านที่เชื่อคุณไปเสียทั้งหมด”
เพชรลดา “ทำไมคุณถึงคิดอย่างนั้น”
สร้อยดอกหมาก “ฉันเรียนภาษาและวรรณกรรมมาโดยตรง ในกระบวนการเรียนรู้นั้น ฉันถูกทำให้เชื่อว่าศิลปะคือความจงใจมากกว่าที่จะเป็นไปตามธรรมชาติ ไม่ใช่แค่จินตนาการ passion และแรงบันดาลใจ แต่ศิลปินจำต้องรู้จักคัดกรองและฝึกฝนตนเอง ฉันถูกสอนให้แยกตัวเองออกจากงานวรรณกรรม จากประสบการณ์ของฉัน งานที่เล่าด้วย POV บุรุษที่หนึ่งของนักเขียนฝีมือดี มักเป็นงานที่เขียนโดยซ่อนเล่ห์กลเสมอ ส่วนใหญ่งานแบบนี้ ฉันมักอ่านจากงานของนักเขียนทางตะวันตก”
เพชรลดา “คุณเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไรง่ายๆ”
สร้อยดอกหมาก “ฉันมักสงสัยในความถูกต้องและกลัวในสิ่งที่ผู้คนยอมรับโดยปราศจากข้อคัดค้านหรือการวิจารณ์”
เพชรลดาพยักหน้ารับ “เยี่ยมมาก คนเราเมื่อเห็นเรื่องราวมาหลายหลากมักจะสงสัยในความถูกต้องเสมอ อันที่จริงจุดหมายทุกจุดหมายล้วนถูกต้องเพียงแต่การผลักดันระหว่างทางนั่นแหละที่อาจทำให้มันผิดพลาด”
สร้อยดอกหมาก “ฉันพนันเลยว่าคนฟังเราคุยกัน เริ่มงงแล้วแหละ”
เพชรลดา “ฉันว่าเขาน่าจะงงมาตั้งนานแล้วนะ”
สร้อยดอกหมาก “เอาล่ะ คำถามที่น้องคนอ่านคนหนึ่งฝากมา เขาบอกว่าเขาอยากเป็นผู้หญิงเซ็กซี่ ผู้หญิงเซ็กซี่เป็นยังไง”
เพชรลดา “ผู้หญิงที่ใช้ในสิ่งที่ตัวเองมีให้เกิดประโยชน์สูงสุดโดยที่ไม่สนใจในสิ่งที่ตัวเองไม่มี”
สร้อยดอกหมาก “ว้าว!”
เพชรลดา “ผู้หญิงคนหนึ่งเคยบอกว่าเขาไม่อาจรู้สึกว่าตัวเองมีเสน่ห์กับเพศตรงข้ามได้เลยหากไม่มีหน้าอกเหมือนฉัน ฉันแซวกลับไปว่าหน้าอกจะสำคัญอะไร ผู้ชายต้องการ ‘ข้างล่าง’ ของผู้หญิงมากกว่า ‘ข้างบน’อยู่แล้ว คุณจะกลัวอะไรกับขนาดหน้าอกหากลีลาคุณดีพอ”
สร้อยดอกหมาก (แม่เจ้าโว้ย! แรงจริง อะไรจริง!)
เพชรลดา “อันที่จริง ความหมายของคำว่า ‘เซ็กซี่’ ของผู้ชายและผู้หญิงแตกต่างกัน เรื่องนี้มีผู้ชายบอกฉันมาว่าคำว่าเซ็กซี่ของผู้ชายบางคนมันก็คือโป๊ ตาข่าย ซีทรูและชุดชั้นในของวิคตอเรีย ซีเคร็ตที่มันเข้าใจง่ายและดาษดื่น ผู้ชายไม่ได้มองความสวยกับความเซ็กซี่ของผู้หญิงในมุมมองเดียวกันกับที่ผู้หญิงมองผู้หญิงด้วยกันเอง แต่ก็ไม่ใช่กับผู้ชายทุกคน เพราะถึงแม้ผู้ชายทั่วไปจะคลั่งความร้อนแรงของวิคตอเรีย ซีเคร็ตหรืออาซองค์โพวาคาเตอร์ แต่ผู้ชายบางคนชอบกลับชุดชั้นในยี่ห้อวานิแซร์ของมาดามแปรแรงซ์มากกว่า”
สร้อยดอกหมาก “สวยเหมือนงานศิลป์ ลูกไม้ที่วิจิตรและเย้ายวน”
เพชรลดา “แต่เคยมีผลสำรวจมาอีกเหมือนกันว่าชั้นในผ้าฝ้ายสีขาวเรียบๆ ก็มีผู้ชายส่วนหนึ่งชอบ”
สร้อยดอกหมาก “ถ้าอย่างนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับรสนิยม”
เพชรลดา “ถ้าอย่างนั้นมันต้องย้อนกลับไปที่ความหมายของคำว่า ‘รสนิยม’ เราจะคุยกันโดยใช้ความหมายของคำว่า ‘รสนิยม’ ในความหมายใด”
สร้อยดอกหมาก “เอาความหมายของคุณ”
เพชรลดา “คำว่ารสนิยมของฉันมันเกี่ยวข้องกับศิลปะ ไม่ใช่แค่ว่าใครชอบอะไร แต่เป็นจิตใจที่เข้าถึงในความงามและหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับมันอย่างแท้จริง”
สร้อยดอกหมาก “หมายความว่า..”
เพชรลดา “ในโลกนี้มีผู้ชายที่เสพผู้หญิง กับผู้ชายที่เสพศิลปะจากผู้หญิง และฉันคิดว่าผู้ชายประเภทหลังนี่แหละที่มีรสนิยม”
สร้อยดอกหมาก “ฟังเป็นนามธรรมและเข้าใจยากมาก”
เพชรลดา “เรื่องนี้เป็นปัญหาโลกแตกพอๆกับไข่กับไก่ อะไรเกิดก่อนกัน”
สร้อยดอกหมาก “ฉันขอตัวอย่างดีกว่า ฉันเชื่อว่าผู้ชายที่เสพผู้หญิงเป็นคนที่หาพบได้ทั่วไป แต่ผู้ชายที่เสพศิลปะจากผู้หญิงล่ะ”
เพชรลดา “นอกจากเมธวัชร์แล้ว ฉันนึกออกอีกคนคือฉายฉาน ในมณีร้าวของคุณ ว.วินิจฉัยกุล”
สร้อยดอกหมาก “เขาเป็นเพลย์บอย”
เพชรลดา “นั่นจามรพูด แต่สำหรับฉัน ฉายฉานไม่ใช่ผู้ชายเจ้าชู้ ไม่ใช่เพลย์บอยแต่เขาคือ womanizer”
สร้อยดอกหมาก “มันต่างกันใช่ไหม”
เพชรลดา “แตกต่างกันมาก..ว่างๆจะเล่าให้ฟังว่าเจ้าชู้ปลาไหล เพลย์บอย คาสซาโนว่าและสูงสุดของกลุ่มนี้คือ Womanizer หรือเสือผู้หญิงแตกต่างกันอย่างไร ที่ฉันจะบอกคือความคลั่งไคล้ที่ฉายฉานมีต่อคล้ายเดือนนางเอกของเรื่องทำให้ฉันมองเห็นความเซ็กซี่ในอีกรูปแบบหนึ่งซึ่งประทับใจฉันมาก”
สร้อยดอกหมาก “ฉันมองว่าคล้ายเดือนคือแบบฉบับของนางเอกยุคเก่าคือเธอไม่แต่งหน้า แต่เธอสวย”
เพชรลดา “ฉายฉานบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เป็นผู้หญิงจริงๆ”
สร้อยดอกหมาก “ฉันประทับใจประโยคนี้จัง”
เพชรลดา “ฉายฉานรู้สึกว่าผู้หญิงที่เขาเคยเจอมาคือผู้หญิงที่ปรุงแต่งทั้งรูปลักษณ์ภายนอกและบุคลิก พวกนี้เรียนรู้ เจนจัดและมีชั้นเชิงแต่คล้ายเดือนไม่ เป็นเพราะคล้ายเดือนมีฐานะยากจน เธอจึงไม่มีอะไรมาปรุงแต่ง เธอจึงเป็นตัวของเธอเองจริงๆ นับว่าเป็นโชคดีอย่างหนึ่งของการไม่มีเงิน”
สร้อยดอกหมาก “ฉันชอบลุคของเธอ ผิวขาวอมชมพูและริมฝีปากสีชมพูแก่ แต่สารัตถะของเรื่องนี้มันเป็นเรื่อง ‘เก่า’ในสายตาของผู้หญิงยุคนี้ และคล้ายเดือนเองก็เป็นผู้หญิงที่....พูดไม่ถูก”
เพชรลดา “เธออ่อนแอจนพวกเราหงุดหงิด เป็นแบบฉบับของผู้หญิงยุคเก่าซึ่งฉันก็ตำหนิเธอไม่ได้ที่เธอเป็นอย่างนั้น จริงๆเราก็ตำหนิใครไม่ได้ที่เขาเป็นอย่างที่เขาเป็น แต่ฉันไม่ได้มองว่าคล้ายเดือนมีเสน่ห์ตรงที่เธอเป็นผู้หญิงที่..ดี..สะอาด..รักนวลสงวนตัวหรืออะไร แต่ฉันชอบที่เธอเป็นเธอ และเชื่อว่าเหตุผลนี่เองที่ทำให้ฉายฉานคลั่งคล้ายเดือนเอามากๆ”
สร้อยดอกหมาก “เริ่มตั้งแต่ไม่แต่งหน้า”
เพชรลดา “เรื่องนี้อาจมีเกี่ยว เพราะการแต่งหน้ามันแสดงถึงอัตลักษณ์หลายอย่างในตัวของผู้หญิงเหมือนกัน ฉันรู้สึกว่าทุกวันนี้ผู้หญิงพยายามจะเปลี่ยนหน้าของตัวเอง บางคนถึงขั้นไม่ชอบหน้าเปล่าๆของตัวเองด้วยซ้ำ ผู้หญิงส่วนใหญ่เชื่อว่าความสวยคือการเปลี่ยนแปลงตัวเอง สารภาพว่ามันเป็นความเชื่อที่ทำให้ฉันเจ็บปวดมาก เมื่อคิดว่าทำไมเราจึงยอมรับในสิ่งที่เราเป็นไม่ได้”
สร้อยดอกหมาก “มีสองเหตุผลคือเธอเชื่อว่ามันเป็นการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นและสอง สังคมไม่ยอมรับเธอ”
เพชรลดา “การเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นงั้นหรือ อย่าลืมว่าคำว่า ‘ดี’ คำนี้เป็นคำที่ปัญหามาทุกยุคทุกสมัยเพราะมันมีความหมายมากจนเกือบจะไร้ความหมายกันเลยทีเดียว ส่วนเรื่องของสังคม ฉันมองว่าการให้ความสำคัญกับเรื่องของรูปลักษณ์ภายนอกตามแบบฉบับที่เป็นที่นิยมในตอนนี้ เป็นเรื่องที่ต้องตั้งข้อถกเถียงว่าสังคมเรามีปัญหาอะไรหรือเปล่า”
สร้อยดอกหมาก “ก่อนจะเลยไปถึงไหน กลับมาที่คล้ายเดือนเดี๋ยวนี้”
เพชรลดา “คล้ายเดือนมีความเย้ายวน”
สร้อยดอกหมาก “ถ้าฉันเดาไม่ผิดนี่คือความหมายของคำว่าเซ็กซี่ของผู้ชายที่มีรสนิยม”
เพชรลดา “เป็นความหมายของคำว่าเซ็กซี่ของผู้หญิงด้วย และเป็นเรื่อง inner มากๆ ความเย้ายวนไม่ใช่การยั่วยวน และไม่ได้เกิดการเปลือยกาย แต่มันเป็นอะไรสักอย่างที่อธิบายไม่ได้”
สร้อยดอกหมาก “ความไร้เดียงสาเป็นความเย้ายวนหรือไม่”
เพชรลดา “ความเย้ายวนมีตัวตนที่ลึกลับ มันอาจอยู่ในความไร้เดียงสา ความฉลาด ความอ่อนแอหรือแม้แต่ความกล้าหาญ ฉันเคยเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเงยหน้ามองผู้ชายคนหนึ่งแล้วก้มหน้า แก้มแดงก่ำก่อนที่เธอจะวิ่งออกไป ฉันรู้สึกได้ว่าผู้ชายคนนั้นใจเต้นสุดๆเลยทีเดียว”
สร้อยดอกหมาก “ถ้าอย่างนั้น มันก็เกี่ยวข้องกับความรัก”
เพชรลดา “เมธวัชร์เคยบอกฉันว่าผู้ชายจะรู้สึกได้เสมอหากได้พบผู้หญิงที่หลงรักเขา แต่เขาใช้คำว่ารู้สึกนะ แต่ไม่ได้ ‘รู้’ นั่นคือถ้าจิตใจของผู้ชายไม่ ไวพอ ละเอียดพอหรือไม่ได้จดจ่ออยู่กับผู้หญิงคนนั้น เขาก็คงพลาดไปอย่างน่าเสียดาย”
สร้อยดอกหมาก “ผู้ชายอย่างจามร”
เพชรลดาหัวเราะ “ไม่ใช่ นั่นผู้ชายเห็นแก่ตัว”
สร้อยดอกหมาก “คุณคิดเหมือนฉัน ส่วนหนึ่งที่ฉันชอบมณีร้าว ก็เพราะจามรหรือพี่เจของคล้ายเดือน ฉันพบว่ามีผู้ชาย..ไม่สิ..คนแบบนี้อยู่รอบๆตัวฉันเยอะเหมือนกัน ถึงฉายฉานจะบอกว่าจามรไม่มีชั้นเชิง แต่สำหรับฉันแล้ว จามรเป็นผู้ชายเห็นแก่ตัว เขารู้แต่ความรู้สึกของตัวเองจนไม่ได้สังเกตความรู้สึกของผู้หญิง อาจเป็นเพราะเขาใช้ชีวิตง่ายเกินไปและไม่เคยสนใจอะไรอย่างลึกซึ้ง คุณก็รู้ใช่ไหมความง่าย กับความเรียบง่ายมันต่างกัน
เพชรลดา “ฉันเข้าใจ ความเรียบง่ายคือการเข้าสู่ความน้อยที่สมบูรณ์แบบที่สุด อันที่จริงมันคือการเลือกสิ่งที่ดีที่สุดหลังจากการศึกษามาแล้วอย่างดีเยี่ยม”
สร้อยดอกหมาก “ผู้ชายอย่างจามรทำเอาฉันขนลุกเลยทีเดียว จิตใจของเขาหยาบกระด้างอย่างน่ากลัว แต่มันมากลัวมากขึ้นไปอีก เมื่อรู้ว่ามีจามรอยู่รอบตัวฉันมากเลยทีเดียว”
เพชรลดา “นี่เป็นสัญญาณของการขึ้นคานนะ”
สร้อยดอกหมาก “มันทำให้ฉันรู้สึกดีกับการเป็นโสดของตัวเองต่างหาก จนทุกวันนี้คำว่าผู้ชายดี หรือ Best guy กลายเป็นคำเสียดสีของฉันไปแล้ว”
เพชรลดา “ถ้าเช่นนั้น คุณก็เป็นคนหนึ่งที่เข้าใจคำพูดของฉันที่ว่า ‘ผู้ชายดีไม่มีใครรักฉัน’ คำว่าผู้ชายดีของฉันไม่ใช่คำชมผู้ชายหรอกนะ
สร้อยดอกหมาก “มันหมายความว่าอะไรหรือคะ”
เพชรลดา “ผู้ชายดีต้องการผู้หญิงดี ไม่ใช่ผู้หญิงฉลาด”
สร้อยดอกหมาก “ว้าก ฮ่าๆ เพื่อนฉันบอกว่าให้แกล้งโง่จะได้มีผู้ชายมาชอบ”
เพชรลดา “ในโลกนี้ไม่มีใครแกล้งโง่หรอกนะ เพราะคนที่แกล้งโง่มักจะคิดว่าตนเองเป็นพวกฉลาดและคนที่คิดว่าตัวเองฉลาดและคิดว่าคนอื่นโง่ ก็นับว่าเป็นคนโง่ประเภทหนึ่งคือพวกหลง..หลงตัวเอง ว่าไปก็พวกเดียวกับพวกอวดฉลาดเหมือนกัน”
สร้อยดอกหมาก “เมธวัชร์เป็นผู้ชายอย่างไร ในสายตาคุณ”
เพชรลดา “ฉันไม่มีวันรู้จักเขาอย่างถ่องแท้ รู้แต่ว่าเขาชอบดนตรี ชอบศิลปะ เขาสะสมภาพวาด เขาพาฉันไปดูและอธิบายความหมายและที่มาที่ไปอย่างละเอียด ฉันฟังเขาแล้ววิจารณ์กลับบ้าง เราเคยดูภาพด้วยกันเป็นวัน ไปดูในพิพิธภัณฑ์บ้างและเคยตามเขาไปประมูลซื้อภาพ”
สร้อยดอกหมาก “แล้วนอกจากนั้น..”
เพชรลดา “ไม่รู้ แต่ก็ขอบคุณที่คุณส่งเขามาให้ฉัน”
สร้อยดอกหมาก “ในใจของฉันคือ ‘กว่าจะหามาให้คุณได้ ฉันคิดเป็นวันแน่ะ’ แต่ในนิยาย ฉันเชื่อว่าคุณเป็นคนดึงดูดเขาเข้ามาเองต่างหาก เพราะคุณเหมือนเขา เขาถึงได้หลงรักคุณหัวปักหัวปำขนาดนั้น ถึงขนาดแพ้ท้องแทนคุณ รอบนี้ด้วยใช่ไหม”
เพชรลดา “ใช่ค่ะ”
สร้อยดอกหมาก “รอบนี้น่าจะเป็นลูกสาว ฉันก็อยากจะรู้ว่าถ้าเมธวัชร์มีลูกสาวขึ้นมาจริงๆ จะเป็นอย่างไร”
เพชรลดา “เด็กคนนี้เป็นของฉัน ฉันเลี้ยงเอง”
สร้อยดอกหมาก “นั่นสิ ยังไงโอกาสนี้คงต้องพูดว่ายินดีด้วยค่ะ”
เพชรลดา “ขอบคุณค่ะ”
สร้อยดอกหมาก “เราคุยกันมายาวมากแล้ว ขอขอบคุณที่สละเวลาค่ะ”
เพชรลดา “ด้วยความยินดีค่ะ”
สร้อยดอกหมาก เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 20 ม.ค. 2556, 20:43:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ม.ค. 2556, 20:43:53 น.
จำนวนการเข้าชม : 3750
| << ตอนที่ 12 : เขาเป็นพระราชา เป็นผู้ชายเพียงคนเดียวในโลก นอกจากเขา ในโลกนี้ไม่มีมนุษย์อื่นใดเป็นผู้ชายอีก |
แว่นใส 21 ม.ค. 2556, 08:13:32 น.
ชีวิตช่างเครียดจริง
ชีวิตช่างเครียดจริง
supayalak 21 ม.ค. 2556, 10:41:41 น.
ยินดีด้วยมีน้องอีก 1 คนค้า ถึงเครียดแต่ก็ชอบนะคะหรือเพราะมันอาจมีอยู่จริงในสังคมปัจจุบันก็ได้ รอตอนต่อไปนะค้าาาาา
ยินดีด้วยมีน้องอีก 1 คนค้า ถึงเครียดแต่ก็ชอบนะคะหรือเพราะมันอาจมีอยู่จริงในสังคมปัจจุบันก็ได้ รอตอนต่อไปนะค้าาาาา
Sukhumvit66 21 ม.ค. 2556, 19:36:43 น.
เป็นอีกเรื่องที่แอบเล็งเอาไว้ว่าจะสอยมาอ่าน พอมาอ่านเรื่องย่อ มันfeel good อ่ะ เราว่าอ่านแล้วไม่งง เออเนาะ ได้เสียตังค์อีกแล้ว เรา
เป็นอีกเรื่องที่แอบเล็งเอาไว้ว่าจะสอยมาอ่าน พอมาอ่านเรื่องย่อ มันfeel good อ่ะ เราว่าอ่านแล้วไม่งง เออเนาะ ได้เสียตังค์อีกแล้ว เรา
kraten 21 ม.ค. 2556, 21:54:35 น.
ประทับใจแบบงงๆ
ประทับใจแบบงงๆ
Zephyr 23 ม.ค. 2556, 20:01:52 น.
อ่านไปมึนไปแต่... อ่านจบจำได้สองอย่าง
เพชรลดาจะมีลูกสาว และ เมธวัชร์แพ้ท้องแทนเมีย ฮ่าๆๆๆ
อ่านไปมึนไปแต่... อ่านจบจำได้สองอย่าง
เพชรลดาจะมีลูกสาว และ เมธวัชร์แพ้ท้องแทนเมีย ฮ่าๆๆๆ
องุ่น 22 มี.ค. 2556, 02:13:06 น.
ชอบๆ
ชอบๆ
picky 24 มี.ค. 2556, 00:28:13 น.
ลึกซึ้งมาก เป็นคำอธิบายที่ดี รออ่านตอนต่อไปค่ะ ถ้ายังมีอยู่นะคะ
ชอบแนวความคิดของเพชรลดา (คุณสร้อยฯ) เพราะนานๆ ถึงจะเจอคนที่มีความเห็นที่คล้ายคลึงกันในเรื่องนี้ --->คนที่รู้จักฉัน มักบอกว่าฉันเป็นคนขวางโลก แปลก และประหลาด แต่ฉันก็พอใจในความประหลาดนี้นะ ทำให้ฉันได้เห็นโลกในมุมที่หลายๆ คนไม่เคยสังเกตเห็น
ลึกซึ้งมาก เป็นคำอธิบายที่ดี รออ่านตอนต่อไปค่ะ ถ้ายังมีอยู่นะคะ
ชอบแนวความคิดของเพชรลดา (คุณสร้อยฯ) เพราะนานๆ ถึงจะเจอคนที่มีความเห็นที่คล้ายคลึงกันในเรื่องนี้ --->คนที่รู้จักฉัน มักบอกว่าฉันเป็นคนขวางโลก แปลก และประหลาด แต่ฉันก็พอใจในความประหลาดนี้นะ ทำให้ฉันได้เห็นโลกในมุมที่หลายๆ คนไม่เคยสังเกตเห็น