my i dol รู้แล้วล่ะ ว่านาย รักฉัน
แย่แล้วสิ โอย ทำไงดีล่ะเนี่ยวันนี้เป็นคอนเสริต์ของ Girl's Generation ด้วยสิ นี่คุณแม่ให้ฉันมาซื้อของไปทำ I con ตกแต่งห้องรองรับแขกเพิ่ม แล้วจะทันไหม!!หึดูสิ 'ลีนาบี'ผู้คลั่งในโซวอน จะพลาดงานนี้ไม่ได้นะ! แต่โชคชะตะเกิดบัลดาลให้เธอได้ไปอยู่กินกับ โซนยอชีแด เนเลา 2ปี!! เห็นว่าจะดีถ้าไม่มี 'ไลเวย์'มาขัดขวางจนทำให้พลาดงานนี้ไป แถมยังมี'กอรี่' เทรนของพี่ๆ มาแนะนู่นแนะนี่อีกเฮ้อ ฉันจะทำไงดีล่ะเนี่ย!!
Tags: ฉันไม่คิดว่าจะได้เจอพี่ๆตัวเป็นๆเลย^^

ตอน: บอร์ดี้การ์ดจอมเพี้ยน

หลังจากที่ฉันได้พลาดการไป อยู่กินกับGirl'sGeneration แล้ว ฉันก็ต้องมาปวดหัวกับอีตาบ้า ไลเวย์นี่อีก เมื่อจู่ๆวันนี้ฉันจะไปไหนเค้าก็ตามไปทุกที่เลยอ่ะ T^T แล้ววันนี้ฉันก็เริ่มต้นชีวิตด้วยการไป ช้อปปิ้ง
"นี่คุณจะไม่กินข้าวหน่อยหรอ ออกแต่บ้านเพื่อ ชอปปิ้งเนี่ยนะ"
"ใช่!! ก็ผู้หญิงอ่ะ มันต้องมีเรื่องพวกนี้บ้างแหละ ถ้านายไม่พอใจก็กลับไปสิ"
"หึ ผมคงไม่โง่กลับไปตัวคนเดียวหรอกนะ"
"เอ้าฉลาดขึ้นมาแล้วหนิ ถ้าไม่อยากโง่กลับไปตัวคนเดียวก็รีบๆ มาช่วยฉันเลือกซื้อของซะ"
"ผมว่าคุณไปทานข้าวก่อนดีกว่านะ"
"เอ๊ะนายนี่!! พูดไม่รู้เรื่องรึไงถ้าอยากให้ไปแล้วก็หุบปากซะ!หน้ารำคาญ" ฉันเบื่อและทนฟังไอ้คำว่า ไปทานข้าวเถอะ ไปทานข้าวเถอะ ฉันไม่ไหวแล้ว เลยต้องตัดปัญหาด้วยการ 'ไป'
"รับอะไรดีคะ คุณผู้หญิงคุณผู้ชาย"
"อ่อ อ่อ เราไม่ใช่.." อีตาบ้ารีบๆพูดสิ ฉันอายนะ
"แหม! ไม่ต้องอายหรอกคะ หน้าตาสมกันเปี๊ยปเลย เนื้อคู่กันชัดๆเลยนะคะ"
"นี่! คุณคะอะไร อะไร ก็ช่างมันเถอะค่ะ ตอนนี้เอา อาหารชั้นยอดของร้าน แพงที่สุด อร่อยที่สุดมา 2ชุดค่ะ"
"อ่อ ค่ะ แล้วเครื่องดื่ม"
"นายเอาอะไร"
"แล้วแต่คุณละกัน"
"โค้ก 2"
"ค่ะ "
ตัดปัญหาไปเมื่อจู่ๆยัยพนักงานบ้านั่นก็มาว่าเราเป็น คุณชาย-คุณหญิง อี๋ขนลุก
"อาหารมาแล้วค่ะ" ว่ายังไม่ทันจบ แต่เอ๊ะ อาหารของที่นี่หน้าตาดูดี นะแต่รสชาติจะ
"หืมนี่คุณอร่อยมากเลย"
เอ๊ะนี่นายทานก่อนฉันหรอ"
"อีตาบ้า กล้ากินก่อนฉันหรอฮะ!"
"เอ้าก็ของใครของมันนี่ ลองชิมดูสิอร่อยนะ"
เขาป้อนฉันนะยะ+++!!! อ๊ายย///^^///
"อืมอร่อย ก็ได้" ไอ้บอร์ดี้การ์ดจอมเพี้ยนเอ๊ย"
พอทานเสร็จฉันก็กะว่าจะไป ชอปปิ้งต่อ แต่ว่าท้องไส้มันไม่ดีก้เลยมาเข้าห้องน้ำ แต่ไม่หนีนะ^^
"มีความสุขดีไหมจ๊ะ" เอ๊ะนี่มันผู้หญิงที่ คอนเสริต์นี่
"อ่อคุณ"
"ฉัน กอรี่ ต้องขอแสดงความเสียใจกับเะอด้วยนะ น่าเสียดายจัง"
"ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ คือฉันเองก็ไม่ได้อะไรมากมายรักพี่ๆเค้าก็จริง แต่คงไม่มีโอกาสแล้ว"
"แหมก็อย่างงี้แหละจ้า พวกลูกคนไม่ม่ีตังค์"
"คุณรู้ได้ไงว่าฉันไม่มีตังค์"
"อุ๊ย ตายจริงฉันพูดอย่างงั้นหรอ ขอโทษด้วยนะจ๊ะที่แทงใจดำ ว่าแต่เธอมาจากไหนล่ะ"
ฉันจะไปบอกเธอทำไมกัน ในเมื่อเธอลามปามถึงวงตระกูลของฉัน ...ฉันไม่สนอะไรทั้งนั้นได้แต่เดินออกมาอย่างเย่อหยิ่ง
ฉันมาที่นาย ไลเวย์รอ ที่ โต๊ะชมวิว อยู่ในใจกลางห้าง
"เอ้ามาแล้วหรอ"
"^^"
"นี่เธอยังไม่ได้บอกฉันเลยนะว่าเธอเป็นใคร" ยัยกอหญ้า(จงใจว่า)วิ่งออกมาถามถึงนี่เลยหรอยัยบ้าเอ๊ย
"นี่มันเรื่องอะไรกัน กอรี่"
"นี่นายรู้จักเค้าด้วยหรอ"
"รู้จักสิก็ฉันกับ ไลเวย์ เป็น คนรู้จักกัน"
"ไปเถอะ ไลเวย์ ฉันเบื่อบรรยากาศของพวก ไร้ยางเต็มทนละ"
"แกเป็นใครกันแน่!!!"
"หยาบคาย!! สมละที่ไม่ใช่ ลูกท่านหลานเธอไม่งั้นคงขายหน้ากันหมดแน่!"
"ลีนาบี คือ ทายาทหญิง ของตระกูล วัชรณิลากุล ผู้หญิงคนนี้แหละคือ พัชณิตา วัชรณิลากุล ลูกสาวของ คุณ กาวรินทร์ วัชรณิลากุล หลานของคุณหญิง วิลาสินี จำไว้"
เขาพูดด้วยเสียงเรียบๆ จนยัยนั่น ว๋อไปเลย
"ฉันคงไม่ต้องบอกนะ ถ้าเธอลามปามฉันมากกว่านี้ละก็ ฉันจะเฉดหัวเธอออกจาก บริษัทแน่!!"
"ไปเถอะ"
อย่างน้อยยัยนั่นก็ควรจะเลิกตามตื้อฉันได้ละนะเพราะรู้ว่าฉันเป็นใครแล้ว หลังจากที่ผ่านเรื่องเลวร้ายมามากพอฉันเลยตั้งใจว่าจะกลับบ้าน เพราะหมดสนุกละ
"คุณคงจะไม่กะ"
"ฉันจะกลับบ้าน"
"คุณไม่ไปที่ไหนต่อหรอ"
"นายยังจะมีหน้ามาถามอีกนะว่าไปที่ไหนอีก ก็ไอ้ที่ฉันหมดสนุกก็เพราะใคร แล้วที่ชีวิตฉันเรื่องวุ่นๆกำลังจะเกิดขึ้นเพราะใคร ถ้าไม่ใช่เพราะนาย!!"
"..."
เขามีแต่ความเงียบฉันก็ได้แต่นั่งบนรถ กลั้นน้ำตาตัวเองเอาไว้ เพราะจู่ๆเรื่องพวกนี้ก็ขุ่นคิดเข้ามาในหัวฉัน ยังไงฉันก็ไม่ผิดอีตาบ้า++!!!....



mewsowon
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 ม.ค. 2556, 17:15:25 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 2 ก.พ. 2556, 07:23:00 น.

จำนวนการเข้าชม : 1144





<< งานนี้มีลุ้น   ขอโทษ >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account