ยอดดวงใจ สายใยแห่งรัก
ความสะใจของใครบางคนมันทำลายมิตรภาพความเป็นเพื่อนจนไม่มีเหลือ ทว่าอีกด้านหนึ่ง สายใยที่ร้อยรักเขาและเธอเข้าด้วยกันมันแน่นหนาพอให้เธอและเขาได้กลับมารักกันเพิ่มขึ้นทุกวัน และความสัมพันธ์อันเลื่อนลางได้กลับมาแน่นแคว้นดังเดิม
Tags: ตรีภพนายทหารหนุ่มสุดเนี๊ยบ

ตอน: ตอนที่ 2 ปิดไม่มิด Part 2 จบตอน


ซ่า!!
น้ำในแก้วที่อโนมาถืออยู่สาดใส่หน้าของกรีนดาวอย่างจังทั้งสองแก้ว จนเสื้อนักศึกษาของกรีนดาวกลายเป็นสีแดงและสีส้มไปทันตาเห็น

“กรี๊ด! แกทำบ้าอะไร แก แก...”กรีนดาวกระทืบเท้า เต้นเร้าอย่างเดือดดาด นิ้วเรียวสวยชี้หน้าอโนมาร้องเสียงดังลั่นห้าง

“จำไว้ว่าอย่ามาดูถูกคนอย่างฉันอีก ถึงฉันจะจนฉันก็มีศักดิ์ศรีพอ ไม่ทำตัวไฝ่ต่ำให้ผู้ชายเลี้ยงหรอก”

เพียะ!

อโนมาพูดแทงใจดำกรีนดาวผลักร่างของอโนมาเซแล้วเงื้อมือขึ้นฟาดสุดแรงเกิด แต่ตรีคนางค์เข้ามาขวางไว้จนถูกลูกหลง ร่างบางหมุนคว้างกลางอากาศแล้วล้มลงไปนั่งอยู่กับพื้น ผู้คนเริ่มให้ความสนใจ บางคนเข้ามาช่วยตรีคนางค์ พยุงร่างบางให้ลุกขึ้น อโนมาโกรธมากเลยหมายจะเข้าไปทำร้ายกรีนดาวบ้างแต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยประจำห้างมาห้ามไว้เสียก่อน

“นี่รุ้งไม่คิดจะช่วยฉันบ้างเหรอ”รุ้งกาลที่ยืนตะลึงจึงเข้ามาดึงแขนกรีนดาวให้ออกมาจากที่ตรงนั้นเพราะผู้คนเริ่มมามุงดูกันเยอะขึ้น กรีนดาวสะบัดแขนจากรุ้งกาลอย่างขัดใจ

“จะให้รุ้งช่วยอะไร”

“ไม่ต้องแล้ว ซื่อบื้อจริงๆเลย กลับบ้าน”กรีนดาวกระแทกเท้าเดินออกจากห้างด้วยความอับอายเพราะเสื้อของเธอแทบจะเหมือนผ้าขี้ริ้วก็ว่าได้ ไหนจะต้องมาขัดใจกับรุ้งกาลที่ไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้เลย เธออยากจะกรีดร้องเสียงดังๆ เพื่อระบายความโกรธแค้นนัก

“ตูนเป็นยังไงบ้าง ตูนไม่น่าเข้ามาขวางไว้เลย อย่างยายดาวหางต้องเจอกับอิงถึงจะถูก เหม็นหน้ามานานแล้ว ตูนเจ็บมากหรือเปล่า”

“ไม่เจ็บมากหรอกแต่มันชาๆ มึนๆ อย่างไรไม่รู้”

“ถ้าอย่างนั้นมานั่งก่อน อย่าให้เจออีกนะอิงจะเอาให้เจ็บเหมือนกันเลยคอยดู”อโนมาคากโทษกรีนดาว

“อย่ามีเรื่องอีกเลยอิง”

“แล้วตูนจะกลับบ้านอย่างไรล่ะ คนที่บ้านก็ต้องเห็นรอยนี่แน่เลย ยายบ้านั่นมือหนักจริงๆ ดูสิหน้าตูนช้ำหมดเลย”พร้อมกับพูดมือเรียวลูบใบหน้าใสของเพื่อนสาว

“ทำยังไงได้คงต้องหลบไม่ให้พี่ต่อเห็นคนเดียวก็พอแล้ว ส่วนคุณพ่อกับพี่ต้องไม่น่าเป็นห่วงนัก”

“ถ้าพี่ต่อว่าอะไรก็ให้โยนมาที่อิงนะ อิงจะไปคุยกับพี่ต่อให้เอง”อโนมาเองก็ยังหวั่นๆ อยู่เหมือนกันว่าถ้าตรีภพรู้เข้าจะว่าอย่างไร ในสายตาของเขาแล้ว เธอไม่เคยเป็นคนดีเลยสักครั้ง

ตรีคนางค์กลับบ้านหลังจากโทรศัพท์ให้คนขับรถที่บ้านมารับ หญิงสาวพยายามหาน้ำแข็งมาประคบเพื่อให้รอยบวมช้ำหายโดยเร็ว แม่บ้านวัยกลางคนก็ดูเหมือนจะรู้ว่าตรีคนางค์พยายามปกปิดรอยที่ใบหน้าเลยหาน้ำแข็งมาเพิ่มให้

“เดี๋ยวคุณต่อก็ดุเอาอีกหรอกค่ะ รีบประคบเข้าเถอะค่ะ”

“ขอบคุณแม่นวลมากนะคะ”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ว่าแต่คุณตูนไปทำอะไรมาหรือคะหน้าถึงได้ช้ำอย่างนี้”

“มีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยค่ะ จะว่าโดนลูกหลงก็ได้”

“จะเรื่องเข้าใจผิด หรือลูกหลงยังไงคุณต่อก็ต้องหาคำตอบจนได้นั่นแหละค่ะ เดี๋ยวแม่นวลไปเอายามาให้นะคะ”

แม่นวลเองก็เป็นอีกหนึ่งคนที่พอจะรู้นิสัยใจคอของตรีภพมาบ้างเพราะทำงานเป็นแม่บ้านให้ตระกูลณรงด์วาณิชมาก็เกือบยี่สิบปีแล้ว ทุกคนในบ้านต่างยำเกรงพี่ชายใหญ่ของบ้านทั้งนั้นไม่เว้นแม้กระทั่งผู้เป็นบิดาเองที่ยังเห็นความสำคัญและยกหน้าที่ดูแลน้องให้เขามาตลอดตั้งแต่เล็กจนโต

“เร็วๆ นะคะแม่นวล พี่ต่อจะมาแล้ว”ยังไม่ทันขาดคำทั้งสองก็ได้ยินเสียงรถตรีคนางค์เดินเร็วไปแหวกม่านสีหวานเปิดดูพบว่าเป็นรถของตรีภพเลี้ยวเข้ามาจอดเทียบหน้าบ้านเรียบร้อยแล้ว และดูเหมือนว่าพี่ชายเธอกลับบ้านเร็วในรอบหลายเดือนเลยทีเดียว“คงไม่ทันแล้วละคะแม่นวล พี่ต่อมาโน้นแล้ว ตูนจะทำยังไงดี”

“เอาอย่างนี้ คุณตูนเก็บตัวอยู่แต่ในห้องนี่แหละค่ะ จนกว่าจะถึงอาหารค่ำค่อยลงไป เดี๋ยวนวลจะบอกว่าคุณตูนกำลังท่องหนังสืออยู่ ระหว่างนี้คุณตูนก็เอาน้ำแข็งประคบไปพลางๆ ก่อนแล้วกันค่ะ”

“ขอบคุณค่ะแม่นวล”ตรีคนางค์เข้ามากอดแม่นวลอย่างขอบใจ ก็นางเข้าใจและช่วยเธอมาตลอด การอยู่ในวงล้อมของผู้ชายนับว่ายากแล้ว ยิ่งเป็นผู้ชายที่ห่วงเธอเหมือนไข่ในหินยิ่งทำตัวยากขึ้นไปใหญ่ และด้วยสามชายที่คอยฟูมฟักเธอเป็นนายทหารเรืออีก ยิ่งแล้วใหญ่เพราะชอบออกคำสั่ง และเคร่งครัดกันทั้งนั้น โดยเฉพาะตรีภพ ที่ไม่เคยปล่อยปละละเลยให้เธอได้ออกนอกลู่นอกทางแม้แต่ก้าวเดียว

ตรีคนางค์เก็บตัวอยู่ในห้องจนกระทั่งถึงอาหารค่ำที่ไม่อาจปฏิเสธได้ เธอเลยต้องจำยอมลงมาทานข้าวพร้อมกับทุกคน แต่ก่อนที่จะลงมาจากห้อง ตรีคนางค์ใช้แป้งปกปิดจนหนากว่าปกติ โชคดีที่บิดาไม่อยู่ และตรีภพต้องนั่งหัวโต๊ะ ตรีคนางค์เลยเลือกที่นั่งด้านซ้ายมือของพี่ชายเพราะจะได้ปกปิดรอยช้ำที่มุมปากดัวย ส่วนตรีภาคนั้นเอาแต่ทานข้าวไม่พูดจากับใคร เมื่อเสร็จแล้วก็ออกจากบ้านไปหาเพื่อนฝูงที่นัดแนะกันไว้ ตลอดระยะเวลาที่นั่งทานข้าวร่วมกัน ตรีคนางค์ต้องคอยหลบสายตาพี่ชายตลอด แต่ตรีภพก็ไม่ได้ถามอะไรเอาแต่ทานข้าวอย่างเดียวเมื่อเสร็จก็แยกตัวขึ้นห้องไปไล่เลี่ยกับตรีภาค

“เฮ้ย เกือบไปแล้ว” ตรีคนางค์เป่าลมออกจากปากจนแก้มป่องด้วยความโล่งอก พร้อมทั้งเดินยิ้มขึ้นห้องนอนของตัวเองไปบ้าง

ก๊อก ก๊อก

“เปิดเดี๋ยวนี้แหละค่ะ” ด้วยความที่คิดว่าเป็นแม่นวลที่เอายามาให้และปกติก่อนนอนแม่นวลจะเอานมอุ่นๆ มาให้ดื่มทุกคืน ตรีคนางค์เลยรีบไปเปิดประตูโดยที่ไม่ทันได้ปกปิดรอยบนใบหน้า แต่ผิดคาดเมื่อร่างสูงของตรีภพยืนอยู่หน้าห้อง ใบหน้าเรียบเฉย หลอดยาแก้ฟกช้ำถูกยื่นมาตรงหน้าของตรีคนางค์ หญิงสาวก้มหน้างุดหลบสายตาของพี่ชายคนโต

“ไม่ต้องหลบ พี่เห็นแล้ว ทำไมต้องปิดบังพี่ด้วย”

“ตูนกลัวพี่ต่อดุ”

ตรีภพดันร่างน้องสาวให้เข้าไปในห้อง ทั้งสองมานั่งอยู่ปลายเตียงก่อนที่หลอดยาจะถูกเปิดออกและบรรจงแต้มที่มุมปากสาวน้อยด้วยมืออบอุ่นของพี่ชายที่แสนดีอย่างตรีภพ

“พี่จะไม่ถามว่าตูนไปทำอะไรมา แต่พี่จะเตือนให้ตูนออกห่างจากสิ่งที่คิดว่ามันไม่ดี ไม่ปลอดภัยกับตัวเอง ตูนก็รู้ว่าทุกคนเป็นห่วงตูนแค่ไหน ถ้าตูนเป็นอะไรไป พี่จะไม่ให้อภัยตัวเองเลย”

“พี่ต่อ ตูนขอโทษค่ะ ต่อไปตูนจะระวังให้มากกว่านี้”

ศีรษะเล็กซบกับอกหนาแกร่งของพี่ชาย ตรีภพลูบผมสลวยของน้องสาวด้วยความเอ็นดู เขายอมรับว่าเขารักตรีคนางค์ยิ่งกว่าสิ่งใดในโลก

“พี่รักตูน อยากเห็นตูนประสบความสำเร็จ พี่ไม่รู้ว่าอะไรมันทำให้เกิดเรื่องพวกนี้กับตูน แต่พี่แค่อยากให้ตูนคิดให้รอบคอบ คงไม่ต้องให้พี่บอกว่าเรื่องอะไร”

“พี่ต่อเบาใจเถอะค่ะ ตูนจะไม่ให้เกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นอีกแล้ว”

“มีอะไรจะเล่าให้พี่ฟังไหม”

“คือ... ตูนกับอิงแค่จะไปหาน้ำปั่นอร่อยๆ ที่ห้างค่ะ แต่ไปเจอดาวเข้า ตูนทำกล่องขนมที่อิงเขาตั้งใจทำมาให้ตก ดาวมาเหยียบมันเข้าพอดี ก็เลยมีปากเสียงกันนิดหน่อย”ในที่สุดตรีคนางค์ก็ยอมเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่ชายฟัง

“นิดหน่อยเหรอ แล้วทำไมต้องลงไม้ลงมือกันด้วย”

“จริงๆ แล้วดาวจะตบอิง แต่พลาดมาโดนตูนเข้า ดาวกับอิงเข้าเขม็งหน้ากันมาก่อน กระทบกันนิดหน่อย ดาวก็เลยโมโห จนเป็นเรื่องใหญ่”ตรีคนาวค์อธิบายไปพร้อมกับสังเกตอาการพี่ชาย

“น้องพี่ต้องรับเคราะห์แทนแม่ตัวดีอีกแล้วเหรอ”

“เรื่องนี้ จริงๆ แล้วไม่เกี่ยวกับอิงนะคะ ตูนผิดเองตั้งแต่ต้น พี่ต่ออย่าเอาเรื่องอิงนะคะ นะคะพี่ต่อ” ตรีคนางค์ทำเสียงอ่อนแล้วเข้าไปหอมแก้มพี่ชายอย่างเอาใจ จนตรีภพต้องยอมกับลูกอ้อนที่เคยใช้ได้ผลมานักต่อนักแล้ว

“คราวนี้พี่ยกให้ก็แล้วกัน แต่ถ้ามีอีกพี่ไม่ยอม”

“ค่ะ ตูนรักพี่ต่อที่สุดเลย พี่ชายตูนต้องใจดีอย่างนี้สิคะ” ตรีคนางค์โผเข้ากอดพี่ชายแน่น





สวัสดีค่ะรีดเดอร์ทุกท่าน หายหน้าหายตาไปสองวันคงไม่ว่ากันนะคะ วันนี้อัพเพิ่มให้อีก Part ฝากคอมเม้นต์ไว้บ้างนะคะ อ้อ บอกก่อนนะคะว่าถ้าเม้นต์แล้วเป้าไม่ตอบก็ไม่ต้องน้อยใจกันนะคะ เพราะปกตินิสัยเป้า ชอบตอบคอมเม้นต์แบบรวบยอด ตอนปิดเรื่องเลยค่ะ เม้นต์กันเยอะๆ นะคะ
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
ปักเป้า/เรืองริน





เรืองริน
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 มี.ค. 2556, 14:00:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 มี.ค. 2556, 14:00:36 น.

จำนวนการเข้าชม : 1280





<< ตอนที่ 2 ปิดไม่มิด Part 1   ตอนที่ 3 ฮีโร่ Part 1 >>
Sukhumvit66 5 มี.ค. 2556, 15:01:52 น.
มารอตอนต่อไปจ้า


หมูอ้วน 5 มี.ค. 2556, 15:04:38 น.
เป็นกำลังใจให้หนูอิงค่ะ


Auuuu 6 มี.ค. 2556, 14:32:33 น.
ยัยกรีนดาวนี่ไม่ไหวนะฮ้า


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account