คุณพี่หมอสุดที่รัก
รัชชานนท์ และ เอมิกา พี่ชายและน้องสาวที่เล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆ ด้วยความสนิทสนมทำให้หนูเอมิกาติดพี่ชายสุดที่รักยิ่งกว่าอะไรดี ความรักก่อขึ้นช้าๆโดยที่ไม่รู้ตัว จนกระทั่งพี่หมอเกิดหึงหวงคนที่มองว่าเป็นน้องสาวมาตลอด จะทำยังไงกับความรู้สึกนี้ดีล่ะ!?
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 4 : สับสนวุ่นวาย
"เฮ้ออ ได้พักซักที" ตรัยภพนอนแผ่หราบนโซฟาหรูในห้องทำงานของรัชชานนท์ หลังจากวันที่เขาได้พบเอมิกานี่ก็ผ่านมาเกือบๆสองอาทิตย์แล้ว คิดถึงเรื่องนี้เขาก็นึกอะไรสนุกๆขึ้นมาได้ ก่อนจะลุกขึ้นนั่งชวนรัชชานนท์คุย "ไอ้นนท์ สรุปน้องเอมิกาของแกเนี่ย เป็นอะไรกับแกว่ะ?" รัชชานนท์ชักสีหน้าขึ้นมาทันที แต่ก็เล่าเรื่องของเอมิกากับเขาอย่างเสียไม่ได้ให้ตรัยภพฟัง
"อ๋อ อย่างนี้นี่เอง ไม่น่าดูสนิทกันจัง ตอนแรกฉันก็แปลกใจอยู่ว่าคนอย่างแกเนี่ยนะจะพาผู้หญิงมานั่งเฝ้าที่โรงพยาบาล" ตรัยภพพูด "เออ ฉันมีอะไรจะถามแกหน่อย"
"อะไร"
"แกว่าฉันนิสัยไม่ดีเหรอว่ะ"
"เปล่า แกนิสัยดี ไม่งั้นฉันคงไม่มาคบกับแกหรอก"
"ฉันหน้าตาเป็นยังไง"
"หล่อ ไม่งั้นสาวๆไม่กรี๊ดแกขนาดนี้หรอก" รัชชานนท์ออกจะสงสัยอยู่หน่อยๆ แต่ก็ตอบไปตามที่เขาคิดอย่างไม่ปิดบัง
"ฉันรวยมะ?"
"ขับแลมโบกินีซะขนาดนั้น กัดก้อนเกลือกินมั้ง"
"รวยแต่ก็ไม่ได้มีเส้นขนาดได้ห้องทำงานส่วนตัวแบบแก แล้วในสายตาแก ฉันเจ้าชู้ป้ะ"
"ไม่ เพราะฉันยังไม่เห็นแกจะหม้อใครซักคน" นอกจากน้องเอม รัชชานนท์คิดในใจ "แล้วแกจะถามทำไมว่ะ"
"เถอะน่า คำถามสุดท้ายแล้ว แกว่าฉันเพรียบพร้อมมั๊ย?"
"เออ ใครได้แกเป็นสามีก็คงโชคดีมากล่ะมั้ง" รัชชานนท์แอบมันไส้เพื่อนอยู่นิดๆที่มันยิ้มร่ารับคำชมหน้าบาน แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่ามันคือเรื่องจริง
"แล้วทำไมแกต้องกีดกันน้องเอมจากฉันด้วย ในเมื่อฉันเพรียบพร้อมขนาดนี้" ตรัยภพถามยิ้มๆทีเล่นทีจริง ในใจก็คิดแต่จะแกล้งเพื่อน ไม่เคยเห็นหน้ามันสับสนขนาดนี้มาก่อน สนุกชะมัด ให้ตาย!
"น้องเอมเค้ายังเรียนไม่จบ" รัชชานนท์รีบเถียง โดยใช้เหตุผลที่ผุดขึ้นมาโดยบังเอิญในหัว
"งั้นฉันจะรอน้องเอมเรียนจบ อย่างนั้นแกคงไม่ว่าอะไร" สรุปให้ตัวเองเสร็จ ตรัยภพก็เอนตัวนอนบนโซฟาดังเดิม ก่อนจะหยิบไอโฟนขึ้นมาจิ้มๆเล่น เหลือบมองหน้าเพื่อนสนิทแล้วลอบยิ้ม เมื่อเห็นรัชชานนท์ทำสีหน้ายุ่งยาก กลืนไม่เข้าคายไม่ออก จี้ชะมัด! ลองแกล้งอีกซักหน่อยดีกว่า "ไอ้นนท์ เสาร์นี้เราว่างตรงกัน ฉันไปนั่งกินข้าวบ้านแกนะ"
"จะรีบไปไหนว่ะ ไหนบอกจะรอน้องเอมเรียนจบ!" นํ้าเสียงของรัชชานนท์ที่เหมือนกำลังบังคับไม่ให้ดูโวยวายจนเกินไปทำเอาตรัยภพเกือบจะหลุดขำ แต่ก็ยังสามารถเอ่ยประโยคด้วยนํ้าเสียงปกติได้
"ฉันบอกจะไปกินข้าวบ้านแก ไม่ได้จะไปกินข้าวบ้านน้องเอมซักหน่อย การเจอหน้าน้องเอมเป็นผลพลอยได้เฉยๆ แกพูดอย่างนี้แสดงว่าวันเสาร์นี้น้องเอมอยู่บ้าน ก็ดี" พูดจบก็ทำหน้าสบายๆไม่สนใจรัชชานนท์ แต่แอบสะใจกับใบหน้าเครียดๆของเพื่อนหมอสุดหล่อ โดนไปสองหมัดเต็มๆเลย เป็นไงล่ะ
"อ๋อ อย่างนี้นี่เอง ไม่น่าดูสนิทกันจัง ตอนแรกฉันก็แปลกใจอยู่ว่าคนอย่างแกเนี่ยนะจะพาผู้หญิงมานั่งเฝ้าที่โรงพยาบาล" ตรัยภพพูด "เออ ฉันมีอะไรจะถามแกหน่อย"
"อะไร"
"แกว่าฉันนิสัยไม่ดีเหรอว่ะ"
"เปล่า แกนิสัยดี ไม่งั้นฉันคงไม่มาคบกับแกหรอก"
"ฉันหน้าตาเป็นยังไง"
"หล่อ ไม่งั้นสาวๆไม่กรี๊ดแกขนาดนี้หรอก" รัชชานนท์ออกจะสงสัยอยู่หน่อยๆ แต่ก็ตอบไปตามที่เขาคิดอย่างไม่ปิดบัง
"ฉันรวยมะ?"
"ขับแลมโบกินีซะขนาดนั้น กัดก้อนเกลือกินมั้ง"
"รวยแต่ก็ไม่ได้มีเส้นขนาดได้ห้องทำงานส่วนตัวแบบแก แล้วในสายตาแก ฉันเจ้าชู้ป้ะ"
"ไม่ เพราะฉันยังไม่เห็นแกจะหม้อใครซักคน" นอกจากน้องเอม รัชชานนท์คิดในใจ "แล้วแกจะถามทำไมว่ะ"
"เถอะน่า คำถามสุดท้ายแล้ว แกว่าฉันเพรียบพร้อมมั๊ย?"
"เออ ใครได้แกเป็นสามีก็คงโชคดีมากล่ะมั้ง" รัชชานนท์แอบมันไส้เพื่อนอยู่นิดๆที่มันยิ้มร่ารับคำชมหน้าบาน แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่ามันคือเรื่องจริง
"แล้วทำไมแกต้องกีดกันน้องเอมจากฉันด้วย ในเมื่อฉันเพรียบพร้อมขนาดนี้" ตรัยภพถามยิ้มๆทีเล่นทีจริง ในใจก็คิดแต่จะแกล้งเพื่อน ไม่เคยเห็นหน้ามันสับสนขนาดนี้มาก่อน สนุกชะมัด ให้ตาย!
"น้องเอมเค้ายังเรียนไม่จบ" รัชชานนท์รีบเถียง โดยใช้เหตุผลที่ผุดขึ้นมาโดยบังเอิญในหัว
"งั้นฉันจะรอน้องเอมเรียนจบ อย่างนั้นแกคงไม่ว่าอะไร" สรุปให้ตัวเองเสร็จ ตรัยภพก็เอนตัวนอนบนโซฟาดังเดิม ก่อนจะหยิบไอโฟนขึ้นมาจิ้มๆเล่น เหลือบมองหน้าเพื่อนสนิทแล้วลอบยิ้ม เมื่อเห็นรัชชานนท์ทำสีหน้ายุ่งยาก กลืนไม่เข้าคายไม่ออก จี้ชะมัด! ลองแกล้งอีกซักหน่อยดีกว่า "ไอ้นนท์ เสาร์นี้เราว่างตรงกัน ฉันไปนั่งกินข้าวบ้านแกนะ"
"จะรีบไปไหนว่ะ ไหนบอกจะรอน้องเอมเรียนจบ!" นํ้าเสียงของรัชชานนท์ที่เหมือนกำลังบังคับไม่ให้ดูโวยวายจนเกินไปทำเอาตรัยภพเกือบจะหลุดขำ แต่ก็ยังสามารถเอ่ยประโยคด้วยนํ้าเสียงปกติได้
"ฉันบอกจะไปกินข้าวบ้านแก ไม่ได้จะไปกินข้าวบ้านน้องเอมซักหน่อย การเจอหน้าน้องเอมเป็นผลพลอยได้เฉยๆ แกพูดอย่างนี้แสดงว่าวันเสาร์นี้น้องเอมอยู่บ้าน ก็ดี" พูดจบก็ทำหน้าสบายๆไม่สนใจรัชชานนท์ แต่แอบสะใจกับใบหน้าเครียดๆของเพื่อนหมอสุดหล่อ โดนไปสองหมัดเต็มๆเลย เป็นไงล่ะ
MysteryHiqueen เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 เม.ย. 2556, 11:28:41 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 เม.ย. 2556, 11:28:41 น.
จำนวนการเข้าชม : 6555
| << ตอนที่ 3 : ทอล์ก ออฟ เดอะ ทาวน์ | ตอนที่ 5 : ในสวน >> |
ไม้เอก 1 เม.ย. 2556, 21:38:47 น.
ตรัยภพแหย่เยอะๆเลย เอาให้รู้ไปเลยว่ารักน้องน้อยของตัวเองมากแค่ไหน ^^
ตรัยภพแหย่เยอะๆเลย เอาให้รู้ไปเลยว่ารักน้องน้อยของตัวเองมากแค่ไหน ^^