คุณพี่หมอสุดที่รัก
รัชชานนท์ และ เอมิกา พี่ชายและน้องสาวที่เล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆ ด้วยความสนิทสนมทำให้หนูเอมิกาติดพี่ชายสุดที่รักยิ่งกว่าอะไรดี ความรักก่อขึ้นช้าๆโดยที่ไม่รู้ตัว จนกระทั่งพี่หมอเกิดหึงหวงคนที่มองว่าเป็นน้องสาวมาตลอด จะทำยังไงกับความรู้สึกนี้ดีล่ะ!?
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 6 : สวนสนุกล้อมรัก(1)
หลังจากที่รัชชานนท์ไม่ได้กลับบ้านมาเกือบอาทิตย์ พรุ่งนี้ก็ได้โอกาสว่างซักที และตอนนี้เขาก็กำลังคุยโทรศัพท์กับคนตัวเล็กอยู่
"วันนี้น้องเอมลองทำถั่วฝักยาวผัดไข่ค่ะ ป้าอิ่มสอน"
"แล้วเป็นไงบ้างหล่ะ กินได้มั๊ย?"
"โอยย เค็มจ๋ามาเลยค่ะ ขนาดน้องเอมใส่นํ้าตาลเพิ่มไปหลายช้อนยังเค็มอยู่เลยอ่ะ" เสียงชายหนุ่มหัวเราะมาตามสายไม่ได้ทำให้เอมิกาไม่พอใจเลย กลับหัวเราะตามอย่างอารมณ์ดีด้วยซํ้าไป
"ดีนะที่พี่ไม่ได้อยู่ชิม ไม่งั้นเป็นโรคไตไปสามชาติก็คงรักษาไม่หาย พูดไปแล้วก็สงสารป้าอิ่ม"
"พี่หมออ่ะ!" เอมิกาทำนํ้าเสียงงอนอย่างไม่จริงจัง "เออ นี่ พี่หมอจำได้มั๊ยว่าสัญญาอะไรไว้กับน้องเอม ไม่เห็นทำตามสัญญาซักที"
"สัญญา?" รัชชานนท์จำไม่ได้จริงๆ
"พี่หมอ!" เอมิกาครวญเสียดัง "วันนั้นไง ที่น้องเอมนอนหลับอยู่ที่โรงพยาบาลแล้วพี่หมอมาปลุกอ่ะ อย่านึกนะว่าน้องเอมงัวเงียแล้วน้องเอมจะจำไม่ได้"
"หา!?"
"พี่หมอนึกสิค่ะ นึกสิๆ" ชายหนุ่มนึกย้อนกลับไปในวันนั้นตามทีาหญิงสาวบอก อืมมม ตอนที่เขาปลุกเธอ ตอนทีาเขาปลุกเธองั้นเหรอออ...
'ถ้าน้องเอมรีบตื่นแล้วไปกินข้าวกับพี่ คราวหน้าพี่จะพาน้องเอมไปเที่ยวสวนสนุกที่น้องเอมอยากไป โอเคมั๊ย?' อ๋อ ซวยแล้วไง ดันลืมได้ซะนี่ ไม่สิ! ต้องบอกว่าเธอดันมาจำได้มากกว่า
"ที่พี่บอกน้องเอมว่าจะพาไปเที่ยวสวนสนุกใช่มั๊ยครับ?''
"พี่หมอจําได้แล้ว เย้ๆๆ!!" เสียงในสายบ่งบอกว่าดีใจมาก
"งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะพาน้องเอมไปเลย ว่าแต่พรุ่งนี้น้องเอมต้องเรียนหนังสือนี่ครับ งั้นเราไปกันวันอื่นดีกว่านะพี่ว่า"
"พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ เพิ่งสอบเสร็จไปเอง หยุดเรียนวันเดียวไม่เห็นเป็นอะไรเลย"
"เดี๋ยวคุณน้าเค้าก็หาว่าพี่พาเราไปเถลไถลน่ะสิ"
"โถ แค่น้องเอมบอกว่าจะไปกับพี่หมอ พ่อกับแม่ก็ไม่ว่าอะไรแล้วล่ะค่ะ อีกอย่างนะ ถ้าผลสอบออกมาก็ว่าอะไรน้องเอมไม่ได้ด้วย น้องเอมมั่นใจ พี่หมอติวให้ซะอย่าง!"
"วันเดียวนะน้องเอม" สุดท้าย หมอหนุ่มก็ไม่เคยขัดใจร่างเล็กได้ซักที เขาได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจกับตนเอง
"ขอบคุณค่ะ งั้นเดี๋ยวน้องเอมไปบอกพ่อกับแม่ก่อนนะค่ะ คิดถึงมากๆ รักสุดๆเลย พี่หมอของน้องเอม จุ้บๆ!" ส่งจูบผ่านทางโทรศัพท์เสร็จปุ๊ป เอมิกาก็รีบวางสายไปรายงานพ่อและแม่ของเธอทันที รัชชานนท์ได้แต่ส่่ายหน้าให้กับความเป็นเด็กของเธอแล้วยิ้มไม่หยุด
ก๊อก..ก๊อก..!!
"เชิญครับ"
"มีญาติคนไข้ต้องการพบคุณหมอน่ะค่ะ เห็นว่าต้องการจะคุยเรื่องการผ่าตัด" พยาบาลอายุประมาณวัยกลางคนเอ่ยบอก
"อ๋อ ครับๆ" รัชชานนท์ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินนำพยาบาลออกมาจากห้อง
"คุณหมอนี่ก็เก่งนะค่ะ ทำงานเหนื่อยๆยังดูอารมณ์ดีอยู่เลย กำลังใจดีหรือคะ" พยาบาลเอ่ยล้อหมอหนุ่ม
"งั้นหรือครับ" รัชชานนท์ไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ เอาแต่อมยิ้มแทนคำตอบ ไม่รู้ตัวเลยว่าการกระทำของตัวเองจะไปอยู่ในส่วนหนึ่งของการเม้าท์ในกลุ่มพยาบาลสาวๆ
อีกด้านหนึ่ง หลังจากที่เอมิกาบอกพ่อกับแม่เรื่องแพลนของเธอกับรัชชานนท์พรุ่งนี้แล้ว พ่อกับแม่กลับมาบ่นเธอซะงั้น
"นานๆทีพี่นนท์เค้าจะมีเวลา เค้าก็คงอยากจะพักบ้าง เราไปรบกวนพี่เค้าอีกแล้วนะ น้องเอม" เอกพลบอกลูกสาว
"ใช่ค่ะคุณ ฉันล่ะเกรงใจลูกนนท์ซะจริง"
"พี่หมอยังไม่เห็นว่าอะไรน้องเอมเหมือนพ่อกับแม่เลยนี่ค้าาา'' เอมิกาทำหน้ายู่
"ดูทำเข้า นี่ลูกเราโตรึยังค่ะคุณ" มาลิกาหันไปหาไปขอความเห็นสามี ซึ่งเห็นด้วยอย่างไม่ต้องสงสัย "รายนั้นเค้าเคยขัดใจเราเป็นซะที่ไหน"
"น้องเอมไม่คุยกับพ่อกับแม่แล้วดีกว่า น้องเอมไปนอนก่อนนะค่ะ พรุ่งนี้จะได้ตื่นเช้าๆเตรียมตัวไปเที่ยว" เอมิกาหอมแก้มผู้ใหญ่สองคน ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนทันที โดยมีสายตาเอ็นดูจากพ่อและแม่ของเธอตามไป
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บทหน้า พี่หมอและน้องเอมจะสวีทหวานกันขนาดไหน ติดตามได้เลยนะค่ะ คาดว่าจะอัพให้ตอนดึกๆค่ะ ยังไงก็ช่วยให้กำลังใจไรเตอร์ด้วยนะค่ะ ติชมกันได้ค่ะ ไรเตอร์จะได้ปรับปรุงได้ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคนที่ติดตามพี่หมอและน้องเอมค่ะ รักทุกคนนะค้าาา~ <3
"วันนี้น้องเอมลองทำถั่วฝักยาวผัดไข่ค่ะ ป้าอิ่มสอน"
"แล้วเป็นไงบ้างหล่ะ กินได้มั๊ย?"
"โอยย เค็มจ๋ามาเลยค่ะ ขนาดน้องเอมใส่นํ้าตาลเพิ่มไปหลายช้อนยังเค็มอยู่เลยอ่ะ" เสียงชายหนุ่มหัวเราะมาตามสายไม่ได้ทำให้เอมิกาไม่พอใจเลย กลับหัวเราะตามอย่างอารมณ์ดีด้วยซํ้าไป
"ดีนะที่พี่ไม่ได้อยู่ชิม ไม่งั้นเป็นโรคไตไปสามชาติก็คงรักษาไม่หาย พูดไปแล้วก็สงสารป้าอิ่ม"
"พี่หมออ่ะ!" เอมิกาทำนํ้าเสียงงอนอย่างไม่จริงจัง "เออ นี่ พี่หมอจำได้มั๊ยว่าสัญญาอะไรไว้กับน้องเอม ไม่เห็นทำตามสัญญาซักที"
"สัญญา?" รัชชานนท์จำไม่ได้จริงๆ
"พี่หมอ!" เอมิกาครวญเสียดัง "วันนั้นไง ที่น้องเอมนอนหลับอยู่ที่โรงพยาบาลแล้วพี่หมอมาปลุกอ่ะ อย่านึกนะว่าน้องเอมงัวเงียแล้วน้องเอมจะจำไม่ได้"
"หา!?"
"พี่หมอนึกสิค่ะ นึกสิๆ" ชายหนุ่มนึกย้อนกลับไปในวันนั้นตามทีาหญิงสาวบอก อืมมม ตอนที่เขาปลุกเธอ ตอนทีาเขาปลุกเธองั้นเหรอออ...
'ถ้าน้องเอมรีบตื่นแล้วไปกินข้าวกับพี่ คราวหน้าพี่จะพาน้องเอมไปเที่ยวสวนสนุกที่น้องเอมอยากไป โอเคมั๊ย?' อ๋อ ซวยแล้วไง ดันลืมได้ซะนี่ ไม่สิ! ต้องบอกว่าเธอดันมาจำได้มากกว่า
"ที่พี่บอกน้องเอมว่าจะพาไปเที่ยวสวนสนุกใช่มั๊ยครับ?''
"พี่หมอจําได้แล้ว เย้ๆๆ!!" เสียงในสายบ่งบอกว่าดีใจมาก
"งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะพาน้องเอมไปเลย ว่าแต่พรุ่งนี้น้องเอมต้องเรียนหนังสือนี่ครับ งั้นเราไปกันวันอื่นดีกว่านะพี่ว่า"
"พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ เพิ่งสอบเสร็จไปเอง หยุดเรียนวันเดียวไม่เห็นเป็นอะไรเลย"
"เดี๋ยวคุณน้าเค้าก็หาว่าพี่พาเราไปเถลไถลน่ะสิ"
"โถ แค่น้องเอมบอกว่าจะไปกับพี่หมอ พ่อกับแม่ก็ไม่ว่าอะไรแล้วล่ะค่ะ อีกอย่างนะ ถ้าผลสอบออกมาก็ว่าอะไรน้องเอมไม่ได้ด้วย น้องเอมมั่นใจ พี่หมอติวให้ซะอย่าง!"
"วันเดียวนะน้องเอม" สุดท้าย หมอหนุ่มก็ไม่เคยขัดใจร่างเล็กได้ซักที เขาได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจกับตนเอง
"ขอบคุณค่ะ งั้นเดี๋ยวน้องเอมไปบอกพ่อกับแม่ก่อนนะค่ะ คิดถึงมากๆ รักสุดๆเลย พี่หมอของน้องเอม จุ้บๆ!" ส่งจูบผ่านทางโทรศัพท์เสร็จปุ๊ป เอมิกาก็รีบวางสายไปรายงานพ่อและแม่ของเธอทันที รัชชานนท์ได้แต่ส่่ายหน้าให้กับความเป็นเด็กของเธอแล้วยิ้มไม่หยุด
ก๊อก..ก๊อก..!!
"เชิญครับ"
"มีญาติคนไข้ต้องการพบคุณหมอน่ะค่ะ เห็นว่าต้องการจะคุยเรื่องการผ่าตัด" พยาบาลอายุประมาณวัยกลางคนเอ่ยบอก
"อ๋อ ครับๆ" รัชชานนท์ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินนำพยาบาลออกมาจากห้อง
"คุณหมอนี่ก็เก่งนะค่ะ ทำงานเหนื่อยๆยังดูอารมณ์ดีอยู่เลย กำลังใจดีหรือคะ" พยาบาลเอ่ยล้อหมอหนุ่ม
"งั้นหรือครับ" รัชชานนท์ไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ เอาแต่อมยิ้มแทนคำตอบ ไม่รู้ตัวเลยว่าการกระทำของตัวเองจะไปอยู่ในส่วนหนึ่งของการเม้าท์ในกลุ่มพยาบาลสาวๆ
อีกด้านหนึ่ง หลังจากที่เอมิกาบอกพ่อกับแม่เรื่องแพลนของเธอกับรัชชานนท์พรุ่งนี้แล้ว พ่อกับแม่กลับมาบ่นเธอซะงั้น
"นานๆทีพี่นนท์เค้าจะมีเวลา เค้าก็คงอยากจะพักบ้าง เราไปรบกวนพี่เค้าอีกแล้วนะ น้องเอม" เอกพลบอกลูกสาว
"ใช่ค่ะคุณ ฉันล่ะเกรงใจลูกนนท์ซะจริง"
"พี่หมอยังไม่เห็นว่าอะไรน้องเอมเหมือนพ่อกับแม่เลยนี่ค้าาา'' เอมิกาทำหน้ายู่
"ดูทำเข้า นี่ลูกเราโตรึยังค่ะคุณ" มาลิกาหันไปหาไปขอความเห็นสามี ซึ่งเห็นด้วยอย่างไม่ต้องสงสัย "รายนั้นเค้าเคยขัดใจเราเป็นซะที่ไหน"
"น้องเอมไม่คุยกับพ่อกับแม่แล้วดีกว่า น้องเอมไปนอนก่อนนะค่ะ พรุ่งนี้จะได้ตื่นเช้าๆเตรียมตัวไปเที่ยว" เอมิกาหอมแก้มผู้ใหญ่สองคน ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนทันที โดยมีสายตาเอ็นดูจากพ่อและแม่ของเธอตามไป
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บทหน้า พี่หมอและน้องเอมจะสวีทหวานกันขนาดไหน ติดตามได้เลยนะค่ะ คาดว่าจะอัพให้ตอนดึกๆค่ะ ยังไงก็ช่วยให้กำลังใจไรเตอร์ด้วยนะค่ะ ติชมกันได้ค่ะ ไรเตอร์จะได้ปรับปรุงได้ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคนที่ติดตามพี่หมอและน้องเอมค่ะ รักทุกคนนะค้าาา~ <3
MysteryHiqueen เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 2 เม.ย. 2556, 06:45:30 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 2 เม.ย. 2556, 06:45:30 น.
จำนวนการเข้าชม : 8118
| << ตอนที่ 5 : ในสวน | ตอนที่ 7 : สวนสนุกล้อมรัก(2) >> |
