วิกฤตร้ายล่าหัวใจนายจอมแสบ
-
Tags: วัยรุ่น
ตอน: 11
7.00
เฮ้ออ!! ฉันมายืนอยู่หน้าโรงเรียนตามที่ไอ้บ้านั้นมันนัดฉันไว้เมื่อคืน -_- แต่ไอ้คนที่นัดฉันมันยังไม่มาเลยใครมันย้ำว่าเจ็ดโมงน่ะ!! เอาล่ะนิคเนม..ฉันจะรอนายถึงเจ็ดโมงห้านาทีถ้านายไม่มาฉันจะไม่รอนายแล้วน่ะเพราะนายผิดสัญญากับฉันเอง -_-
“ซีเมล์”
กรี๊ดดดดดด >.< ในที่สุดไอ้บ้านี้ก็มาสักที เยส!!ฉันไม่ต้องยืนรออยู่หน้าโรงเรียนแล้ว ฉันหันไปตามเสียงเรียกแล้วก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะคนที่เรียกฉันมันไม่ใช่คนที่ฉันรอ T0T
“ฟาง T0T”
แง้ๆๆๆ ฉันอุส่าดีใจนึกว่าเป็นไอ้บ้านิคเนมดันมาเป็นนายฟางซ่ะได้ -_-
“ทำไมต้องทำหน้าเศร้าขนาดนั้นด้วย เจอฉันมันหน้าเศร้าขนาดนั้นเลยหรอ (. .)”
ฮือๆๆๆ ฉันไม่ได้เศร้าที่เจอหน้านายสักหน่อย T0T ถ้านายเป็นไอ้บ้านิคเนมฉันก็คงจะดีใจกว่านี้ อ๊ะ!!แล้วฉันจะดีใจไปทำไมล่ะเนี้ย -_-
“ป่าวสักหน่อย ว่าแต่นายเถอะเมื่อวานหายไปไหนมา ทำไมปล่อยให้ฉันอยู่กับไอ้บ้านั้นล่ะ!!” พูดถึงเรื่องเมื่อวานองค์ฉันจะลง
“ฉันนึกว่าเธออยากอยู่กับมันสองคนน่ะ ฉันเลยกลับไปก่อน”ฟางเดินเข้าในโรงเรียนก่อนจะหันหน้ามาหาฉัน “เอ้า!นั้นเธอจะยืนเป็นเทพีเสรีภาพอยู่ตรงนั้นจนเลิกเรียนเลยหรือไง -_-”
“O.O”
“หรือว่าเธอยืนรอใคร” ฟางหลีตามองฉันพลางขมวดคิ้ว
“ป่าวน่ะ!!” ฉันรีบปฎิเสธและวิ่งไปหาเขา หมอนี้ยิ่งฉลาดๆอยู่ถ้าเกิดเขารู้ว่าฉันยืนรอไอ้บ้านิคเนมเขาต้องล้อฉันแน้เลย T0T
“เป็นอะไรของเธอทำไมต้องรีบขนาดนั้นด้วย -_-”
“ป่าวเสียหน่อย ^^;”ฉันยิ้งฝืดๆให้เขา ”เข้าโรงเรียนกันเถอะ”
หมับ!
ระหว่างที่ฉันกับฟางกำลังเดินเข้าไปในโรงเรียนฉันก็รู้สึกว่ามีคนมาจับแขนฉันไว้ อะไรอีกว่ะเนี้ย!!ใครมันกล้ามาจับแขนฉันไม่รู้หรือไงว่าฉันเป็นประธานนักเรียน ฮึ่ยๆๆ เจ้จะด่าให้เสียหลักเลย
“กล้าดียังห๊ะ!!มาจับแขนฉัน ไม่รู้หรือยังไงว่าฉันเป็นประธานนักเรียนอยากตายใช่ไหม” ฉันหลับหูหลับตาด่าโดยไม่ทันได้มองหน้าเจ้าของมือ
“เธอว่ายังไงน่ะ!!” เจ้าของมือตะวาดเสียงดัง
หน็อย!!กล้าดียังไงย่ะมาตะวาดใส่ฉันขอดูหน้าหน่อยสิคิดได้ดังนั้นฉันก็เงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของมือ... มันเป็นผู้ชายหน้าตาหล่อมาก..และมันก็เป็น..คนที่ฉันรอด้วย
“O.O นิคเนม”
“ก็ใช่น่ะสิ เธอคิดว่าฉันเป็นใครห๊ะยัยบ้า!!”นิคเนมมองฉันสลับกับฟาง”ให้ตายเหอะ!!นายอีกแล้วหรอว่ะ”
“คิดว่าฉันอยากเจอนายนักหรือยังไง” ฟางส่ายหน้าก่อนจะมองหน้าฉัน “เธอรอบ้านี้อยู่หรอประธาน”
“ไม่! ไม่ ฉันไม่ได้รอไอ้บ้านี้อย่าเข้าใจฉันผิดน่ะฟาง T0T” โกหกไว้ก่อนแล้วกัน
“เฮ้!! ซีเมล์เธอบอกมันแบบนั้นได้ยังไงก็เมื่อคืน..อุ๊บ”
นิคเนมไม่สามารถพูดจบประโยคได้เพราะฉันเอามือปิดปากมันน่ะสิ ฮือๆๆ T0T ถ้าเกิดปล่อยให้ไอ้บ้านี้พูดฉันต้องซวยแน่ๆเลยไม่ใช่ซวยธรรมดาน่ะเรียกว่าซวยบรมเลยแหละ -_-
“เมื่อคืนอะไร” ฟางถามอย่างสงสัย
“มะ..ไม่มีอะไรหรอก ^^;”
“อื้อ..อื้อ..อื้อ” ดูมันยังจะพยายามอีก -_-
“ถ้านายพูดเรื่องนี้อีก!!ฉันฆ่านายแน่!!” ฉันกระซิบบอกนิคเนมเบาๆ เบาชนิดที่ว่าได้ยินแค่สองคนน่ะ
“อื้อ..อื้อ..อื้อ” นิคเนม
“หุปปากน่ะ!!” ฉันกระซิบบอกเขาก่อนจะหยิกที่เอวเขาแรงๆหนึ่งที
“อื้อ!!!!!!”
ฮ่าๆๆ ทรมานใช่ไหมล่ะ!! สำน้ำหน้า ชิ!!
“ฉันจะเอามือออกจากปากนาย!!แต่มีข้อแม้น่ะ” ฉันชี้หน้าเขา “ห้ามพูดเรื่องนี้อีก โอเคไหม”
“(-_-)(. .)(-_-)” นิคเนมพยักหน้า
ฉันค่อยๆเอามือออกจากปากของนิคเนมอย่างระแวงถ้าเกิดนายทรยศฉันนายไม่ตายดีแน้!!
“พวกเธอสองคนมีความลับอะไรกันหรอ” ฟางที่เงียบดูเหตุการ์ณถามขึ้น
“ก็...” นิคเนมกำลังจะตอบแต่ฉันชี้หน้าเขาเป็นเชิงเตือนทำให้เขาหุบปากลงอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ไม่มีอะไรหรอก” ฉันตัดบท”เขาโรงเรียนกันเถอะ” ฉันขว้าแขนของนิคเนมและฟางไว้ในมือก่อนจะออกแรงลากพวกเขาให้เดินเข้ามาในโรงเรียนสภาพของพวกเราเลยอยู่แบบนี้
“(-.-)/(^^;)\(-_-)” ทำไมฉันรู้สึกเหมือนทุกคนมองฉันแปลกๆ และทุกสายตาของคนพวกนั้นก็มาหยุดอยู่ที่….มือของฉัน -_-
“ปล่อยมือฉันทำไมน่ะ” นิคเนม
“เธอปล่อยมือฉันหรอ” ฟาง
“พวกนายไม่เห็นหรือยังไงว่านักเรียนคนอื่นมองน่ะ!!ฉันเป็นประธานน่ะย่ะจะมาเดินจับมือผู้ชายแบบนี้ได้ยังไง” ฉันหันไปแว้ดใสฟางและนิคแนม
หมับ!
หมับ!
อ้ายยยยย!!! ฉันล่ะอยากจะกรี๊ด T-T ไอ้บ้าสองคนนี้มันจับมือฉันอีกแล้วอ่า แง้ๆๆ ฉันไม่ผิดน่ะย่ะมันจับฉันเอง
“(^.^)/(T0T)\(^_^)” ทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเมื่อหนึ่งนาทีที่แล้วแต่สิ่งที่เปลี่ยนคือหน้าของช้านนนนนน T0T
“กลัวทำไมแค่คนมองน่ะ ” นิคเนมยิ้มกริ่ม
“ฉันบอกนายแล้วใช่ไหมว่าอย่ายิ้มแบบนี้!!!” ฉันแว้ดใส่เขาทันที
“เธอไม่เห็นต้องอายเลยน่ะ >_O” ฟางขยิบตาให้ฉันมันจะหน้าดูกว่านี้เยอะเลยถ้าฉันไม่ได้อยู่ในสถานการ์ณแบบนี้
“คิดว่าทำแบบนี้แล้วหล่อหรือยังไงย่ะ!!”
“แน่นอนสิ! ฉันซ้อมมาทั้งคืนเลยน่ะ..หรือเธอว่าไม่หล่อ ^^” ฟางยิ้มนิดๆ
“หล่อ -////-” ฉันตอบอายๆ
“ฮ่าๆถ้าเธอชอบเดี่ยวฉันจะทำให้ดูบ่อยๆน่ะ ”
“เฮ้!! ยัยบ้า!ทีฉันทำเธอบอกว่าทุเรศแล้วทำไมมันทำเธอถึงบอกว่าหล่อล่ะห๊ะ!!” นิคเนมถามเคืองๆ
“ก็เพราะฉันหล่อหว่าแกยังไงล่ะ!!”
“ใครบอกแกห๊ะ!!ว่าแกหน้าตาดีกว่าฉัน!!”
“ได้โปรด T0T อย่าทะเลาะกันเลยน่ะ” ฉันรีบห้ามก่อนจะมีศึกน้ำลายเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สอง -_-
“หึ!” นิคเนมหัวเราะในลำคอก่อนจะหันไปมองหน้าฟางที่ยืนทำหน้าเรียบนิ่งอยู่ข้างๆฉัน -_-
เฮ้ออออ!! ฉันจะทำยังไงกับชีวิตฉันดี ฉันอยากจะออกไปจากตรงนี้ใจจะขาดแล้ว พระเจ้าได้โปรดประธานพรให้ฉันที T/\T ทำยังไงก็ได้ให้ฉันหนีพ้นจากสองคนนี้สักที T-T
เฮ้ออ!! ฉันมายืนอยู่หน้าโรงเรียนตามที่ไอ้บ้านั้นมันนัดฉันไว้เมื่อคืน -_- แต่ไอ้คนที่นัดฉันมันยังไม่มาเลยใครมันย้ำว่าเจ็ดโมงน่ะ!! เอาล่ะนิคเนม..ฉันจะรอนายถึงเจ็ดโมงห้านาทีถ้านายไม่มาฉันจะไม่รอนายแล้วน่ะเพราะนายผิดสัญญากับฉันเอง -_-
“ซีเมล์”
กรี๊ดดดดดด >.< ในที่สุดไอ้บ้านี้ก็มาสักที เยส!!ฉันไม่ต้องยืนรออยู่หน้าโรงเรียนแล้ว ฉันหันไปตามเสียงเรียกแล้วก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะคนที่เรียกฉันมันไม่ใช่คนที่ฉันรอ T0T
“ฟาง T0T”
แง้ๆๆๆ ฉันอุส่าดีใจนึกว่าเป็นไอ้บ้านิคเนมดันมาเป็นนายฟางซ่ะได้ -_-
“ทำไมต้องทำหน้าเศร้าขนาดนั้นด้วย เจอฉันมันหน้าเศร้าขนาดนั้นเลยหรอ (. .)”
ฮือๆๆๆ ฉันไม่ได้เศร้าที่เจอหน้านายสักหน่อย T0T ถ้านายเป็นไอ้บ้านิคเนมฉันก็คงจะดีใจกว่านี้ อ๊ะ!!แล้วฉันจะดีใจไปทำไมล่ะเนี้ย -_-
“ป่าวสักหน่อย ว่าแต่นายเถอะเมื่อวานหายไปไหนมา ทำไมปล่อยให้ฉันอยู่กับไอ้บ้านั้นล่ะ!!” พูดถึงเรื่องเมื่อวานองค์ฉันจะลง
“ฉันนึกว่าเธออยากอยู่กับมันสองคนน่ะ ฉันเลยกลับไปก่อน”ฟางเดินเข้าในโรงเรียนก่อนจะหันหน้ามาหาฉัน “เอ้า!นั้นเธอจะยืนเป็นเทพีเสรีภาพอยู่ตรงนั้นจนเลิกเรียนเลยหรือไง -_-”
“O.O”
“หรือว่าเธอยืนรอใคร” ฟางหลีตามองฉันพลางขมวดคิ้ว
“ป่าวน่ะ!!” ฉันรีบปฎิเสธและวิ่งไปหาเขา หมอนี้ยิ่งฉลาดๆอยู่ถ้าเกิดเขารู้ว่าฉันยืนรอไอ้บ้านิคเนมเขาต้องล้อฉันแน้เลย T0T
“เป็นอะไรของเธอทำไมต้องรีบขนาดนั้นด้วย -_-”
“ป่าวเสียหน่อย ^^;”ฉันยิ้งฝืดๆให้เขา ”เข้าโรงเรียนกันเถอะ”
หมับ!
ระหว่างที่ฉันกับฟางกำลังเดินเข้าไปในโรงเรียนฉันก็รู้สึกว่ามีคนมาจับแขนฉันไว้ อะไรอีกว่ะเนี้ย!!ใครมันกล้ามาจับแขนฉันไม่รู้หรือไงว่าฉันเป็นประธานนักเรียน ฮึ่ยๆๆ เจ้จะด่าให้เสียหลักเลย
“กล้าดียังห๊ะ!!มาจับแขนฉัน ไม่รู้หรือยังไงว่าฉันเป็นประธานนักเรียนอยากตายใช่ไหม” ฉันหลับหูหลับตาด่าโดยไม่ทันได้มองหน้าเจ้าของมือ
“เธอว่ายังไงน่ะ!!” เจ้าของมือตะวาดเสียงดัง
หน็อย!!กล้าดียังไงย่ะมาตะวาดใส่ฉันขอดูหน้าหน่อยสิคิดได้ดังนั้นฉันก็เงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของมือ... มันเป็นผู้ชายหน้าตาหล่อมาก..และมันก็เป็น..คนที่ฉันรอด้วย
“O.O นิคเนม”
“ก็ใช่น่ะสิ เธอคิดว่าฉันเป็นใครห๊ะยัยบ้า!!”นิคเนมมองฉันสลับกับฟาง”ให้ตายเหอะ!!นายอีกแล้วหรอว่ะ”
“คิดว่าฉันอยากเจอนายนักหรือยังไง” ฟางส่ายหน้าก่อนจะมองหน้าฉัน “เธอรอบ้านี้อยู่หรอประธาน”
“ไม่! ไม่ ฉันไม่ได้รอไอ้บ้านี้อย่าเข้าใจฉันผิดน่ะฟาง T0T” โกหกไว้ก่อนแล้วกัน
“เฮ้!! ซีเมล์เธอบอกมันแบบนั้นได้ยังไงก็เมื่อคืน..อุ๊บ”
นิคเนมไม่สามารถพูดจบประโยคได้เพราะฉันเอามือปิดปากมันน่ะสิ ฮือๆๆ T0T ถ้าเกิดปล่อยให้ไอ้บ้านี้พูดฉันต้องซวยแน่ๆเลยไม่ใช่ซวยธรรมดาน่ะเรียกว่าซวยบรมเลยแหละ -_-
“เมื่อคืนอะไร” ฟางถามอย่างสงสัย
“มะ..ไม่มีอะไรหรอก ^^;”
“อื้อ..อื้อ..อื้อ” ดูมันยังจะพยายามอีก -_-
“ถ้านายพูดเรื่องนี้อีก!!ฉันฆ่านายแน่!!” ฉันกระซิบบอกนิคเนมเบาๆ เบาชนิดที่ว่าได้ยินแค่สองคนน่ะ
“อื้อ..อื้อ..อื้อ” นิคเนม
“หุปปากน่ะ!!” ฉันกระซิบบอกเขาก่อนจะหยิกที่เอวเขาแรงๆหนึ่งที
“อื้อ!!!!!!”
ฮ่าๆๆ ทรมานใช่ไหมล่ะ!! สำน้ำหน้า ชิ!!
“ฉันจะเอามือออกจากปากนาย!!แต่มีข้อแม้น่ะ” ฉันชี้หน้าเขา “ห้ามพูดเรื่องนี้อีก โอเคไหม”
“(-_-)(. .)(-_-)” นิคเนมพยักหน้า
ฉันค่อยๆเอามือออกจากปากของนิคเนมอย่างระแวงถ้าเกิดนายทรยศฉันนายไม่ตายดีแน้!!
“พวกเธอสองคนมีความลับอะไรกันหรอ” ฟางที่เงียบดูเหตุการ์ณถามขึ้น
“ก็...” นิคเนมกำลังจะตอบแต่ฉันชี้หน้าเขาเป็นเชิงเตือนทำให้เขาหุบปากลงอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ไม่มีอะไรหรอก” ฉันตัดบท”เขาโรงเรียนกันเถอะ” ฉันขว้าแขนของนิคเนมและฟางไว้ในมือก่อนจะออกแรงลากพวกเขาให้เดินเข้ามาในโรงเรียนสภาพของพวกเราเลยอยู่แบบนี้
“(-.-)/(^^;)\(-_-)” ทำไมฉันรู้สึกเหมือนทุกคนมองฉันแปลกๆ และทุกสายตาของคนพวกนั้นก็มาหยุดอยู่ที่….มือของฉัน -_-
“ปล่อยมือฉันทำไมน่ะ” นิคเนม
“เธอปล่อยมือฉันหรอ” ฟาง
“พวกนายไม่เห็นหรือยังไงว่านักเรียนคนอื่นมองน่ะ!!ฉันเป็นประธานน่ะย่ะจะมาเดินจับมือผู้ชายแบบนี้ได้ยังไง” ฉันหันไปแว้ดใสฟางและนิคแนม
หมับ!
หมับ!
อ้ายยยยย!!! ฉันล่ะอยากจะกรี๊ด T-T ไอ้บ้าสองคนนี้มันจับมือฉันอีกแล้วอ่า แง้ๆๆ ฉันไม่ผิดน่ะย่ะมันจับฉันเอง
“(^.^)/(T0T)\(^_^)” ทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเมื่อหนึ่งนาทีที่แล้วแต่สิ่งที่เปลี่ยนคือหน้าของช้านนนนนน T0T
“กลัวทำไมแค่คนมองน่ะ ” นิคเนมยิ้มกริ่ม
“ฉันบอกนายแล้วใช่ไหมว่าอย่ายิ้มแบบนี้!!!” ฉันแว้ดใส่เขาทันที
“เธอไม่เห็นต้องอายเลยน่ะ >_O” ฟางขยิบตาให้ฉันมันจะหน้าดูกว่านี้เยอะเลยถ้าฉันไม่ได้อยู่ในสถานการ์ณแบบนี้
“คิดว่าทำแบบนี้แล้วหล่อหรือยังไงย่ะ!!”
“แน่นอนสิ! ฉันซ้อมมาทั้งคืนเลยน่ะ..หรือเธอว่าไม่หล่อ ^^” ฟางยิ้มนิดๆ
“หล่อ -////-” ฉันตอบอายๆ
“ฮ่าๆถ้าเธอชอบเดี่ยวฉันจะทำให้ดูบ่อยๆน่ะ ”
“เฮ้!! ยัยบ้า!ทีฉันทำเธอบอกว่าทุเรศแล้วทำไมมันทำเธอถึงบอกว่าหล่อล่ะห๊ะ!!” นิคเนมถามเคืองๆ
“ก็เพราะฉันหล่อหว่าแกยังไงล่ะ!!”
“ใครบอกแกห๊ะ!!ว่าแกหน้าตาดีกว่าฉัน!!”
“ได้โปรด T0T อย่าทะเลาะกันเลยน่ะ” ฉันรีบห้ามก่อนจะมีศึกน้ำลายเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สอง -_-
“หึ!” นิคเนมหัวเราะในลำคอก่อนจะหันไปมองหน้าฟางที่ยืนทำหน้าเรียบนิ่งอยู่ข้างๆฉัน -_-
เฮ้ออออ!! ฉันจะทำยังไงกับชีวิตฉันดี ฉันอยากจะออกไปจากตรงนี้ใจจะขาดแล้ว พระเจ้าได้โปรดประธานพรให้ฉันที T/\T ทำยังไงก็ได้ให้ฉันหนีพ้นจากสองคนนี้สักที T-T
ก้านกล้วย เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 พ.ค. 2556, 09:42:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 พ.ค. 2556, 09:42:53 น.
จำนวนการเข้าชม : 859
| << 10 | 13 >> |