รักเล่ห์ เสน่ห์ร้าย
เมื่อสาวโสดแสนสวยอยากสละคาน มาพบกับคุณหมอหนุ่มรูปงามแสนจะเคร่งขรึม เรื่องรั่วๆ ที่มีแต่เสียงหัวเราะก็เกิดขึ้น เพราะเธออยากจะจับคุณหมอมาทำสามีจนตัวสั่นตัวคลอน!!
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทนำ
“ปีนี้สามสิบเอ็ดแล้วเหรอจ๊ะ หนูสิตางศุ์”
นับเป็นคำถามที่เจ็บจี๊ดไปถึงทรวงใน เมื่อถูกคุณป้าผู้ดูแลคลับฟิตเนสประจำหมู่บ้านจัดสรรเอ่ยถามขณะกรอกข้อมูลต่ออายุบัตรสมาชิก
หญิงสาวเรียวหน้ารูปไข่ที่วันนี้รวบผมยาวสลวยขึ้นมัดเป็นหางม้าเพื่อให้สะดวกต่อการออกกำลังกายฝืนยิ้มออกมาอย่างแห้งเหี่ยว คิ้วขนงที่กันได้รูปเรียวยาวไปตามดวงตากลมโตเห็นขอบตาสองชั้นชัดเจน พยายามอย่างมากที่จะไม่เลิกขึ้นด้วยอารมณ์เซ็งจับจิต ขนตายาวเป็นแพงอนงามจนไม่ต้องเสริมเติมแต่งด้วยมาสคาร่าขับดวงตาสีน้ำตาลเข้มให้ดูหวานหยดกำลังบังคับตัวเองให้มองไปแค่ข้อมูลที่ต้องกรอกในกระดาษสีขาวบนเคาน์เตอร์โดยห้ามใจไม่ส่งสายตาของนางพญามารให้คนที่เพิ่งพูดบาดหูเธอไปเมื่อสักครู่ ริมฝีปากเรียวบางสีชมพูระเรื่อเหยียดออกเป็นรอยยิ้ม ก่อนจะแสร้งหัวเราะออกมาเบาๆ
“หึๆ สมัยนี้สามสิบยังเอ๊าะมีถมไปนะคะป้าภา” แต่ทำไมเสียงหัวเราะมันฟังดูขมขื่นชะมัด
“แหม...แต่สามสิบแล้วยังไม่แต่งงานนี่มัน ไม่ถมแล้วนะจ๊ะ อีกอย่างหนูเองก็ไม่ใช่ว่าหน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่อะไร ออกจะสวยปานนี้ แล้วทำไมถึงยังไม่แต่งงานมีลูกมีเต้าซักทีล่ะ” สาววัยดึกที่ใส่เสื้อคอโปโลสีส้มยืนอยู่อีกฝั่งหนึ่งของเคาน์เตอร์ปราดตามองหญิงสาวเรือนร่างสะโอดสะองอย่างสุดแสนเสียดาย สาวน้อยผู้นี้สวยหวานบาดจิตบาดใจเธอนักแต่ไม่ยักกะมีหนุ่มๆ ที่ทำให้เธออยากจะกระโดดลงมาจากคานเหมือนอย่างสาวๆ ทั่วไป สงสัยว่าเธอคนนี้คงจะชอบของแปลกเสียแล้วกระมัง
“ไม่เอาดีกว่าค่ะ ตังขออยู่คนเดียวดีกว่า เงินก็หาเองได้ งานก็มีทำ ไม่เห็นต้องไปง้อผู้ชายพวกนั้นเลย ทำงานไปเรื่อยๆ สนุกออก” สิตางศุ์พูดจริงใช่โกหก แม้ลึกๆ ในใจอดคิดไม่ได้ว่าหากมีใครสักคนมาดูแลเธอบ้างก็คงจะดีไม่น้อย แต่ทว่านิสัยบ้างานที่เป็นมานมนานก็ทำให้เธอลืมเลือนถึงการมีคู่ครองไปได้สนิทใจ
“อุ้ย ดูพูดเข้า มีแฟนก็ดีออกนะหนู จะได้มีคนคอยดูแลเอาใจใส่ มีคนให้รักให้ห่วงใยเวลาเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมาก็มีคนพาไปหาหมอ เวลามีปัญหาก็มีคนคอยรับฟัง รถเสีย ไฟดับ น้ำไม่ไหล หรืองานอะไรที่ผู้หญิงอย่างเราทำไม่ได้ก็จะได้เขานี่แหละที่ช่วย แถมเมื่อถึงบั้นปลายชีวิตขึ้นมาก็จะได้ลูกหลานกลับมาดูแลเราในยามที่ไม่มีเรี่ยวแรงทำอะไรด้วยซ้ำไป”
ป้าภาพูดเป็นคุ้งเป็นแควจนหญิงสาวในชุดวอร์มสีดำแทบอยากจะเบือนหน้าหนีพร้อมกับสำลักเอาความเลี่ยนที่ฟังไปเมื่อสักครู่นี้ออกมาให้หมด อดคิดไม่ได้ว่าคุณป้าคนนี้คงจะอ่านนิยายน้ำเน่าเยอะเกินไปแล้วจริงๆ เห็นได้จากหนังสือนิยายเล่มต่างๆ ที่วางซ้อนกันบนเคาน์เตอร์ สงสัยเหลือเกินว่าคนแต่งหนังสือพวกนี้คงจะว่างจัด เพ้อฝันเป็นเลิศ ถึงได้เขียนนิยายน้ำเน่าออกมามอมเมาประชาชนได้โอเวอร์ขนาดนี้ ดีที่เธอไม่เคยนึกจะหยิบขึ้นมาอ่านเลยแม้สักครั้งเดียว เพราะไม่เช่นนั้นเธอคงกลายเป็นอีกคนหนึ่งที่เพ้อหาผู้ชายเหมือนกับชะนีค่างบ่างลิงในสวนสัตว์เป็นแน่
“ไม่เห็นต้องคิดมากเลยนี่คะป้าภา ถ้าป่วยเราก็โทรให้รถโรงพยาบาลมารับ ถ้ามีปัญหาหนักอกหนักใจก็โทรไประบายกับเพื่อนๆ รถเสีย ไฟดับ น้ำไม่ไหลก็เรียกช่าง หรือถ้าบั้นปลายชีวิตจะไม่มีคนดูแลจริงๆ ก็สมัครเข้าไปอยู่บ้านพักคนชราก็สิ้นเรื่อง ดีซะอีกจะได้มีเพื่อนมานั่งเคี้ยวหมากชิลๆ อีกตรึม” พูดจบก็อมยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าบอกบุญไม่รับของป้าภา
“เฮ้อ สาวยุคใหม่นี่มันเป็นอย่างนี้ไปหมดแล้วเหรอเนี่ย เอาเถอะๆ แล้วแต่หนูก็แล้วกัน แต่ว่ายังไงป้าก็ยังยืนยันคำเดิมว่าคนเรามันขาดคู่ชีวิตไม่ได้หรอก ป้าเชื่อว่าซักวันหนูจะต้องนึกถึงคำป้าแน่ๆ” หญิงสาววัยใหญ่ยิ้มแย้มขณะรับแบบฟอร์มที่อีกฝ่ายหนึ่งยื่นมาให้
สิตางศุ์เพียงยิ้มเก๋ที่มุมปากให้โดยไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ พร้อมกับพาร่างระเหิดระหงเดินผ่านประตูคลับฟิตเนสออกมายังลานจอดรถกว้างขวางด้านหน้า เธอมักจะมาออกกำลังกายที่คลับนี้เป็นประจำเพราะถือเป็นสวัสดิการอย่างหนึ่งที่เธอควรต้องใช้ให้คุ้มกับค่าเงินซื้อบ้านหลังละหลายล้านในโครงการแห่งนี้ เธอไม่ปฏิเสธว่าเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงานเก่งจนได้เลื่อนขึ้นรับโบนัสกันเป็นว่าเล่น จนกระทั่งมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในสมองอันชาญฉลาดว่า
คนเราไม่จำเป็นต้องแต่งงานก็อยู่คนเดียวได้
ดังนั้นเธอจึงไม่คิดที่จะขวนขวายหาใครสักคน เพื่อมาใช้ชีวิตร่วมกันให้เปลืองสมอง แม้จะมีผู้ชายมากมายที่แวะเวียนเข้ามาหมายคว้าตัวเธอไปครองแต่มีเหรอที่เธอจะสน
สวยเวอร์อย่างฉันนี่ ไม่จำเป็นต้องแต่งงานอยู่เป็นโสดให้คนเสียดายยังจะดีกว่า
คิดได้อย่างนั้นเรียวปากบางก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข พลางล้วงเอากุญแจรีโมทออดี้สีเงินยวงที่จอดเด่นเป็นสง่าอยู่ด้านหน้าออกมากดปลดล็อคด้วยความภาคภูมิใจ ก่อนจะจัดการเปิดประตูเบียดร่างระหงขึ้นไปเพื่อพาตัวเองกลับสู่บ้านหลังงามที่ได้มาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองเสียที
‘แชะๆๆ’
สิตางศุ์หน้าเสียเมื่อไม่สามารถจัดการสตาร์ทรถสุดรักได้ หากแต่หญิงสาวไม่ยอมแพ้กระหน่ำบิดกุญแจอย่างบ้าคลั่งจนลูกกุญแจแทบจะงอไปกับอารมณ์โมโหของเจ้าของเลยทีเดียว
“เป็นบ้าอะไรกันเนี่ย ออดี้สุดที่รักของฉัน ฟื้นสิลูก ฟื้นๆๆ แม่ไม่อยากขายหน้าใครๆ แถวนี้นะ”
แต่ไม่ว่าจะพยายามสักเท่าไหร่ รถคันเก่งของเธอก็ไม่มีวี่แววว่าจะฟื้นคืนชีพขึ้นมาสักนิด จนในที่สุดหญิงสาวก็ยอมแพ้โทรเรียกช่างด้วยความเสียหน้า และต้องปล่อยให้เจ้าออดี้สุดโปรดจอดแอ้งแม้งอยู่หน้าคลับฟิตเนสไปจนถึงวันพรุ่งนี้ เพราะแบตเตอร์รี่เจ้ากรรมดันเสื่อมจนต้องเปลี่ยนใหม่ แถมตอนนี้ของก็ยังหมดสต๊อกอีกต่างหาก
หึ ซวยจริงๆ คนสวยเครียด!
เธอจึงต้องจำใจใช้บริการขนส่งทางเท้าจากลำแข้งของตัวเอง เดินกลับไปยังสวรรค์บนดินที่อยู่ท้ายสุดของโครงการด้วยอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยง ขณะเดินจ้ำอ้าวไปเรื่อยๆ สายตาก็สอดส่องมองสองข้างทางด้วยความเคยชิน เจ้านกตัวเล็กสีน้ำตาลเข้มกำลังขับขานเสียงเจื้อยแจ้วอยู่บนต้นไม้ใหญ่หน้าบ้านของใครสักคนดูน่ารักไม่หยอก พลางคิดในใจถึงคำพูดของป้าภาเมื่อสักครู่ที่บอกว่าคนเราต้องมีคู่ แต่ดูเถอะ...ขนาดนกน้อยน่ารักขนาดนี้ยังอยู่ตัวเดียวโดดๆ ไม่เห็นจะมีคู่ตุนาหงันเลยสักตัว สงสัยว่าคุณป้าภาคงจะเพ้อฝันมากเกินไป สมัยนี้ใครๆ ก็อยู่คนเดียวกันทั้งนั้น...
เรียวปากบางฉีกยิ้มกว้างเมื่อคิดถึงสรรพสิ่งบนพื้นพิภพนี้ที่อยู่เพียงลำพังเช่นเธอ ความขุ่นเคืองเริ่มจางหาย ความเร็วของการจ้ำอ้าวก็ผ่อนลงเหลือเพียงเดินทอดน่อง ขณะที่สายตาก็ยังจับจ้องไปยังนกน้อยแสนน่ารักตัวนั้น แต่ทันใดรอยยิ้มของเธอก็ต้องหุบฉับเมื่อเห็นนกสีเดียวกันเป๊ะๆ บินร่อนมาจากฟากฟ้าโผลงเกาะกิ่งไม้เคียงข้างนกตัวเดิม พลางพะเน้าพะนอกันราวกับคู่รักเพิ่งแต่งงานใหม่ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มกลับกลายเป็นบูดบึงอีกครั้ง ขาเรียวยาวรีบจ้ำอ้าวไปข้างหน้าให้พ้นภาพบาดตาบาดจิต นึกว่าจะเจอเพื่อนร่วมอุดมการณ์ชีวิตโสด ที่ไหนได้กลับมีคู่ซุกเอาไว้เสียอย่างนั้น!
ยิ่งเดินก็ยิ่งหมองใจเพราะไม่ว่าจะเป็นหมู หมา กา ไก่ หรือแม้แต่กระทั่งผู้คนที่อยู่ในบ้านเรียงรายตลอดสองข้างทาง ก็ล้วนแต่มีคู่ไว้เคียงกายกันแล้วทั้งสิ้น นี่มันเป็นวันบ้าอะไรกันแน่ ทำไมเธอถึงต้องมาถูกสะกิดต่อมที่เก็บเอาไว้นานแสนนานให้ครั่นเนื้อครั่นตัวอีกรอบ
เป็นคนไม่มีคู่แล้วมันผิดกฎหมายรึไงวะคะ!
ทันทีที่เดินมาถึงหน้าบ้านสีขาวสองชั้น ด้านหน้าปูด้วยหญ้าสีเขียวสดใสกับสวนหย่อมเล็กๆ ที่เธอลงทุนเนรมิตมันขึ้นมาด้วยตัวเองก็พอทำให้อารมณ์ดีขึ้นมาได้บ้าง อย่างน้อยในบ้านหลังนี้ก็ไม่มีสิ่งใดที่คอยมารบกวนจิตใจเธอให้ความคิดโสดสนิทของเธอถูกสั่นคลอนไปมากกว่านี้ สิตางศุ์ไขกุญแจรั้วเข้าไปพร้อมกับยืนมองบ้านหลังงามที่มาจากน้ำพักน้ำแรงของเธอด้วยความภาคภูมิใจอีกครั้ง ก่อนจะเดินผ่านสนามหญ้าไปยังตัวบ้านที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงกลาง หากแต่สายตาเจ้ากรรมดันเหลือบไปเห็นจิ้งจกที่เธอพยายามไล่ปลิดชีพมันอยู่ทุกวี่ทุกวันเกาะหราอยู่บนฝาผนังด้านข้างประตู หญิงสาวหันรีหันขวางไปคว้าเอาไม้กวาดที่แขวนอยู่ขึ้นมากระชับไว้ในมือมั่น หมายจะปลิดชีวิตคู่อริที่ต่อกรกันมานมนานตั้งแต่สมัยเธอย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ๆ ให้ไปลงนรกเสีย หากทว่าเธอก็ต้องชะงักกึกเมื่อหันกลับมาดูคู่อริอีกครั้ง
ไม่! มันไม่จริงใช่มั้ย ขนาดไอ้โปเต้ยังมีคู่!!
จิ้งจกขนาดไม่ต่างกันมากอีกตัววิ่งมาจากฝ้าเพดานลงมาคลอเคลียไอ้โปเต้ของเธอกันซึ่งๆ หน้า ก่อนจะแสดงบทรักเรตเอ็กซ์กันเสียให้โจ่งครึ้ม สิตางศุ์มองฉากติดเรตของไอ้โปเต้ด้วยอาการปลงตก ไม้กวาดในมือถูกเก็บไว้ที่เดิมก่อนจะเดินเข้าบ้านไปอย่างซังกะตาย
แม้จะเป็นช่วงบ่ายแก่ๆ เกือบจะเข้าสู่ยามเย็น หากแต่ในบ้านสองชั้นที่มีหน้าต่างโดยรอบก็ยังคงดูสลัวกว่าด้านนอกอยู่มาก สิตางศุ์เดินไปเปิดสวิตช์ไฟตรงผนังห้องที่อยู่ด้านซ้ายของบานประตู พลางสายตาก็จับจ้องไปยังโคมไฟสี่เหลี่ยมสุดแสนจะโมเดิร์นที่เธอภูมิใจนำเสนอ หากแต่ยืนรอเท่าไหร่ก็ไม่มีแสงนวลส่องสว่างออกมาแม้แต่น้อย หญิงสาวกระหน่ำกดสวิตช์ปิดเปิดอย่างหัวเสีย ก่อนจะเดินไปเช็คไฟยังห้องต่าง ๆ แต่ผลที่ได้ก็ไม่ต่างจากโคมไฟของห้องรับแขกสักเท่าไหร่
“ให้ตายเถอะ ไฟดับเหรอเนี่ย!” สิตางศุ์ร้องลั่น พลางวิ่งออกไปดูบ้านหลังข้างๆ กันเพื่อเช็คว่าอาการไฟดับมันกินพื้นที่กว้างแค่ไหน แต่หญิงสาวก็ต้องงงเป็นไก่ตาแตกเมื่อเห็นเพื่อนบ้านเปิดไฟสว่างไสวผิดกับบ้านของเธอลิบลับ คนดวงซวยเดินเกาหัวเข้ามาในบ้านด้วยอาการเซ็งจับจิต ก่อนจะตะโกนเรียกเพื่อนร่วมอุดมการณ์ชีวิตโสดลั่นบ้าน
“ไอ้ใบ้! แกอยู่ไหนเนี่ย ออกไปเดินเล่นนอกบ้านดีกว่า ฉันจะต้องรีบไปบอกให้ช่างเขามาซ่อมไฟ เร็วๆ”
สิ้นเสียงหวานที่ตะโกนลั่น ก็มีเสียงฝีเท้าของสิ่งมีชีวิตบางอย่างวิ่งห้อลงมาจากชั้นสองด้วยความเร็ว สิตางศุ์ที่ยืนรออยู่ชั้นหนึ่งอดยิ้มไม่ได้เมื่อนึกถึงอาการดีใจสุดโต่งของเจ้าเพื่อนร่วมอุดมการณ์ผู้นี้ ไม่นานนักร่างเล็กๆ ของแจ็ครัสเซลขนหักสีขาวนวลก็ทะลึ่งพรวดลงมาจากบันได มันวิ่งมาด้วยความเร็วหนึ่งร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมงก่อนจะถีบขาหลังกระโดดขึ้นราวกับเป็นนักกรีฑาข้ามสิ่งกีดขวางพร้อมกับส่งเสียงเห่าดังลั่นบ้าน
“โฮ่งๆๆๆ” สิตางศุ์ก้มตัวลงอ้าแขนรับเจ้าหมาร่างเล็กไว้ได้อย่างทันท่วงที เธอรักเจ้าแสนซนตัวนี้มากถึงมากที่สุด แม้ว่ามันจะซนระดับเทพเจ้า แต่ก็ไม่เคยทำให้เธอโกรธจนลงไม้ลงมือได้เลยสักครั้ง อ้อมแขนแสนอบอุ่นกอดรัดไอ้ใบ้ไว้อย่างรักใคร่จนมันครางหงิมๆ จึงปล่อยให้เป็นอิสระ ทันทีที่เท้าทั้งสี่เหยียบลงบนพื้นไม้ลามิเนตสีน้ำตาลอ่อนได้แล้ว เจ้าแจ็ครัสเซลตัวน้อยก็วิ่งปรู๊ดไปคาบตุ๊กตาหมีที่เคยเป็นสีชมพูอ่อนขนาดใหญ่พอๆ กับตัวมันซึ่งซุกอยู่ใต้โต๊ะรับแขกสีขาวออกมา พร้อมกับส่งสายตาเว้าวอนไปให้เจ้านายแสนสวยทันที
“ไม่ได้ เรากำลังจะออกไปข้างนอกกันปล่อยนังแรบบี้ไว้ที่นี่ก่อน กลับมาค่อยเล่นก็ได้” สิตางศุ์หันไปบอกหมาน้อยพร้อมกับก้าวเดินไปทางประตูบ้าน แต่เหมือนกับจะคิดอะไรออก ร่างเพรียวระหงรีบกลับลำวิ่งไปยังห้องน้ำรับแขกด้านล่างเอื้อมมือไปเปิดก๊อกน้ำตรงอ่างล่างมือด้วยความระทึกใจ ก่อนจะถอนหายใจออกมาดังๆ เมื่อน้ำเย็นไหลออกมาสัมผัสมือนิ่มร่วงลงไปสู่อ่างเบื้องล่าง
นึกว่าจะเป็นเหมือนป้าภาแช่งไว้ซะแล้ว รถเสีย ไฟดับ น้ำไม่ไหล!
เจ้าใบ้ที่คาบตุ๊กตาหมีสีด่างอยู่ในปากเอียงคอมองเจ้านายสาวที่มีท่าทางแปลกไปกว่าทุกวันด้วยความไม่เข้าใจ ก่อนจะวิ่งสี่ขาตามเจ้านายคนสวยออกไปทันทีเมื่อเห็นว่าเธอเดินออกมาจากห้องน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ก็บอกว่าให้ปล่อยนังแรบบี้ไว้ที่นี่ เดี๋ยวแม่ก็ไม่พาไปด้วยหรอกนะใบ้” สิตางศุ์พูดอย่างเหนื่อยใจ ไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันซวยอะไรของเธอ ถึงได้ซวยซ้ำซวยซ้อนซวยรับโล่ขนาดนี้ รถเสียยังไม่พอ ไฟยังมาดับ จิ้งจกคู่อริก็ดันออกเรือนตัดหน้าเธอไปเสียแล้ว แต่ก็ยังดีที่มีเจ้าหมาคู่ใจที่ยังคงร่วมอุดมการณ์เดียวกันกับเธออยู่ คิดได้ดังนี้หญิงสาวก็หันหลังกลับไปมองยังแจ็ครัสเซลขนหักสุดรักที่รั้งหลังอยู่ แต่พลันเธอก็ต้องส่ายหน้าออกมาด้วยความอิดหนาระอาใจเมื่อเห็นไอ้หมาน่ารักทำตัวประเจิดประเจ้อกับตุ๊กตาหมีสุดโปรดของมันอย่างน่าไม่อาย
ชิชะ ถึงขั้นเล่นของปลอมกันเลยยะไอ้ใบ้ เดี๋ยวแม่ก็จับตอนซะให้เข็ดหรอก!!
สิตางศุ์ห่อเหี่ยวหัวใจถึงที่สุด ได้แต่เดินคอตกออกไปจากบ้านปล่อยให้เจ้าหมาบ้ากามควบตุ๊กตาผู้น่าสงสารอย่างเมามัน เมื่อเห็นว่าเจ้านายสุดสวยกำลังจะพ้นออกไปจากประตูบ้านมันก็รีบปล่อยให้กระต่ายน้อยเป็นอิสระพร้อมกับห้อสี่ขาตามไปอย่างลิงโลดที่จะได้ออกจากรั้วบ้านไปพบกับความแปลกใหม่ข้างนอกเสียที
ระยะทางจากบ้านไปยังสำนักงานขายของโครงการนับว่าไม่ไกลนัก หนึ่งคนหนึ่งหน้าขนจึงเดินทอดน่องไปอย่างสบายๆ แม้ตลอดทางจะมีเสียงขู่เสียงเรียกของคนหน้าสวยที่จะคอยปรามเจ้าแสนซนไม่ให้ไปก่อเรื่องยุ่งก็ตาม
เมื่อแจ้งปัญหาเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวก็เดินกลับมาบ้านอย่างสุดเซ็งอีกครั้ง เพราะกว่าช่างจะมาซ่อมให้ก็คงจะต้องเป็นวันพรุ่งนี้ตอนบ่ายๆ สรุปว่าวันพรุ่งนี้เธอคงต้องลางานไปตามระเบียบเพราะต้องรอทั้งสองช่างทั้งรถทั้งบ้านให้มาจัดการกับปัญหาน่าหนักใจนี่เสียที
“ใบ้! ไม่เอาลูกอย่าไปตรงนั้นน้ำมันลึก” สิตางศุ์ตะโกนเรียกเจ้าแจ็ครัสเซลที่วิ่งพล่านเหมือนแมลงสาบเมายา มันวิ่งไปจนถึงสระบัวกลางโครงการ เป็นเหตุให้เจ้าของผู้สุดแสนจะประเสริฐอย่างเธอต้องรีบวิ่งไปจับตัวเอาไว้ เพราะกลัวว่าจะเกิดจับพลัดจับผลูตกน้ำขึ้นมาแล้วจะเดี้ยงกันง่ายๆ
แต่มีหรือที่ผลผลิตจากนรกอย่างใบ้จะยอมหยุด ยิ่งวิ่งตามก็เหมือนวิ่งไล่ มันเร่งความเร็วขึ้นไปอีกจนหญิงสาวต้องหอบฮั่ก พลางคิดในใจว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะพามันออกมานอกรั้วอีก หมาหูตูบตัวเล็กเดินวนไปเวียนมาอยู่ขอบสระด้วยความสนอกสนใจ และเหมือนมันจะเห็นอะไรบางอย่างเอนไหวอยู่กลางสระ หมาเล็กใจใหญ่จึงส่งเสียงเห่าดังขรม ด้วยสันชาตญาณแสนซุกซนของมัน ขาสั้นๆ จึงย่อลงก่อนจะกระโดดพุ่งหลาวไปยังกลางสระทันที
“ตู้ม!!” เสียงน้ำแตกกระจายเป็นวงกว้าง พร้อมด้วยเสียงตะโกนเรียกชื่อเจ้าแสนซนที่ดังไล่หลังมาอย่างตกใจ
“ไอ้ใบ้! แกจะกระโดดลงไปทำบ้าอะไรห๊า ขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!” สิตางศุ์ร้องเสียงหลง รู้ดีว่าธรรมชาติของหมานั้นว่ายน้ำเป็นอยู่แล้ว แต่ก็ไม่แน่ใจสักนิดว่าไอ้ใบ้ของเธอมันจะว่ายน้ำเป็นเหมือนกับธรรมชาติที่สร้างมาหรือไม่ แล้วเหมือนความคิดเธอจะเป็นฝ่ายถูก เมื่อเห็นร่างเล็กๆ ของหมาน้อยตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอดสุดฤทธิ์กลางสระบัวเพราะดูเหมือนว่าขาของมันจะติดอยู่กับกอบัวจนสลัดออกไม่หลุด หญิงสาวหันรีหันขวางมองหาอะไรสักอย่างที่พอจะช่วยชีวิตเจ้าหมาสุดที่รักของ เธอได้แต่ก็ไม่พบอะไรไปมากกว่าต้นไม้ใบหญ้า ในตอนนี้สิตางศุ์จิตตกอย่างแรงทั้งสงสารเจ้าใบ้ ทั้งสงสารตัวเองที่ไม่มีปัญญาลงไปช่วยชีวิตหมาตัวน้อย จนสติเริ่มแตกระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น
“ฮะๆๆ วันนี้มันวันซวยอะไรของฉันนักหนานะ รถเสีย ไฟดับ จิ้งจกได้ปั๋วตัดหน้า หมาจมน้ำ จะมีอะไรที่บัดซบกว่านี้อีกมั้ย รบกวนช่วยจัดมาหนักๆ เอาให้มันสาแก่ใจไปเลย ฮ่าๆๆๆ” สิตางศุ์ เธอมันบ้าไปแล้ว...
ยังไม่ทันที่จะหัวเราะให้กับความบัดซบของชีวิตให้มันสาสม ร่างใหญ่ของใครคนหนึ่งก็พุ่งหลาวลงไปในน้ำว่ายตรงไปยังเจ้าใบ้ที่กำลังตะเกียกตะกายลอยคออยู่ คนสติแตกหุบปากฉับกุลีกุจอลุกขึ้นมองภาพเบื้องหน้าอย่างดีอกดีใจ เพราะในที่สุดสวรรค์ก็มีตาส่งคนจิตใจดีให้มาช่วยสุภาพสตรีผู้น่าสงสารพร้อมกับหมาน้อยของเธอ ไม่นานนักหลังจากคนใจดีคว้าตัวเจ้าใบ้เอาไว้ได้ เธอก็แทบจะร้องตะโกนออกมาด้วยความยินดีปรีดาเป็นโล้นโพ้น
เยส รอดแล้วไอ้ใบ้ของแม่!
ทันทีที่ร่างใหญ่ของบุรุษผู้ใจดีว่ายเข้ามาหาฝั่ง สิตางศุ์ไม่รอช้ารีบยื่นมือไปรับเจ้าใบ้ที่ตัวเปียกปอนหนาวสั่นเอามาแนบอกไว้ด้วยความโล่งใจ อารามที่กำลังอยู่ในห้วงจิตตกจึงไม่ทันได้สังเกตผู้ที่เพิ่งเป็นผู้ช่วยชีวิตลูกชายแสนรักเอาไว้ จนกระทั่งได้ยินเสียงทุ้มต่ำเอ่ยทักขึ้นมาก่อนเป็นอันดับแรก
“ยังดีนะครับที่ไม่เป็นอะไรมาก”
เมื่อได้ยินเสียงของผู้มีพระคุณ ต่อมมารยาทก็เริ่มทำงานอีกครั้ง สิตางศุ์ลุกขึ้นหันไปส่งยิ้มหวานให้ยังต้นเสียงที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอ หากแต่รอยยิ้มที่ส่งไปให้นั้นก็พลันสะดุดค้างเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายนั้นคงไม่ใช่แค่คนธรรมตาแต่เป็น...
เทพบุตรชัดๆ!
เส้นผมสีดำขลับเปียกปอนถูกเสยขึ้นเปิดวงหน้าคมเข้มให้ชวนมอง คิ้วเข้มพาดเฉียงรับกับดวงตาคมกริบที่เมียงมองมายังเธอจนใจสะท้านหวั่นไหว จมูกโด่งคมสันได้รูปกับริมฝีปากหยักลึกสีแดงเรื่อที่มีหยดน้ำเกาะพราวเพิ่มความเซ็กซี่ไปอีกหนึ่งพันเท่า ไหนจะแผ่นอกแข็งแรงกับกล้ามแขนเป็นมัดๆ ที่เห็นรำไรจากเสื้อเชิ้ตซึ่งเปียกปอนจนกลายเป็นผ้าบางๆ นั่นอีกเล่า
ล่ำสุดยอด
มันต้องอย่างนี้สิ...ถึงควรค่าให้เธอสละโสด! ไม่ใช่ไอ้พวกไก่กาที่ตามจีบเธออยู่ไปวันๆ จากที่ไม่เคยคิดจะมีคู่ก็อยากจะสละมันให้พ้นๆ ไปเสียตั้งแต่วินาทีที่ได้ยลโฉมพ่อหนุ่มรูปงาม ว่าจะไม่แล้วนะแต่พอได้เจอ หล่อ ล่ำ แฮนซั่มสุดยอดอย่างนี้แล้วมันยั้งใจไม่อยู่จริงๆ สเป๊คอย่างแรง!
แต่สังเกตจากหนังหน้าใสๆ พ่อเทพบุตรแล้วคงจะอ่อนกว่าเธอหลายปีดีดัก ทว่าใครจะสน... ความรักไม่มีพรมแดน อายุมันเป็นเพียงตัวเลขเท่านั้น สงสัยคงถึงเวลาสักทีที่สาวสวยไม่แคร์สื่ออย่างเธอจะยอมสละจากคานที่เกาะหนึบเอาไว้อย่างแน่นหนา
ลากันทีสมาคมคนโสดแห่งประเทศไทย บัดนี้ไปถึงเวลาแล้วที่เธอจะงัดเอามารยาหนึ่งร้อยล้านเล่มเกวียนมาปัดฝุ่นใช้เสียที!!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ฝากนิยายรั่วๆ เรื่องนี้ไว้ซักเรื่องนะคะ
หวังว่าจะถูกใจสาวโสดเลขสามหลายๆ คน อิอิ :p
(ดารานิล)
www.facebook.com/daranil
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ดารานิล เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 มิ.ย. 2554, 13:21:04 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 7 ก.ค. 2554, 15:10:38 น.
จำนวนการเข้าชม : 3942
| 1. เออชะรอยเราเป็นเนื้อคู่ >> |
ยุพากร 1 มิ.ย. 2554, 14:10:59 น.
ชอบค่ะ สู้ๆ นะคะ
ชอบค่ะ สู้ๆ นะคะ
นิชาภา 1 มิ.ย. 2554, 15:47:00 น.
สนุกค่ะคุณดารานิล รั่วๆ อ่ะชอบบบบบบ
สนุกค่ะคุณดารานิล รั่วๆ อ่ะชอบบบบบบ
nunoi 1 มิ.ย. 2554, 16:00:13 น.
แค่เริ่มเรื่องก็ชักสนุกแล้ว
แค่เริ่มเรื่องก็ชักสนุกแล้ว
ดารานิล 1 มิ.ย. 2554, 16:00:53 น.
อ่ะนะคะ แตร๊งซ์ทุกคนมากมาย :)
อ่ะนะคะ แตร๊งซ์ทุกคนมากมาย :)
aom 1 มิ.ย. 2554, 18:00:23 น.
สนุกจังค่ะ รอตอนต่อไปนะคะ ^^
สนุกจังค่ะ รอตอนต่อไปนะคะ ^^
anOO 1 มิ.ย. 2554, 18:31:22 น.
มารอลุ้นว่าตัง จะสอยเทพบุตรด้วยวิธีไหน
มารอลุ้นว่าตัง จะสอยเทพบุตรด้วยวิธีไหน
ปูสีน้ำเงิน 1 มิ.ย. 2554, 21:10:53 น.
น่าอ่านมากๆ
น่าอ่านมากๆ
ida 2 มิ.ย. 2554, 00:18:46 น.
น่าสนนะสาวเริ่ดๆอย่างนี้...
น่าสนนะสาวเริ่ดๆอย่างนี้...
tarntawan 2 มิ.ย. 2554, 07:32:49 น.
คนไม่โสด แต่อยากจะโสดบ้างอะไรบ้างก้อมีนะคะ รั่วๆ ดีชอบๆ
คนไม่โสด แต่อยากจะโสดบ้างอะไรบ้างก้อมีนะคะ รั่วๆ ดีชอบๆ
XaWarZd 16 มิ.ย. 2554, 13:48:11 น.
ขำอ่ะ
ขำอ่ะ
รัมไพชน 24 มิ.ย. 2554, 00:51:15 น.
ชอบอ่ะ นางเอกบ๊องๆ ดี ตั้งชื่อให้จิ้งจกด้วย 555
ต้องตามลุ้นว่ามารยาร้อยเล่มเกวียนจะพอเอามาใช้สอยพ่อเทพบุตรคนนี้มั้ย
ชอบอ่ะ นางเอกบ๊องๆ ดี ตั้งชื่อให้จิ้งจกด้วย 555
ต้องตามลุ้นว่ามารยาร้อยเล่มเกวียนจะพอเอามาใช้สอยพ่อเทพบุตรคนนี้มั้ย
สิรินภา 16 พ.ย. 2555, 09:47:51 น.
55 ขำอะ
55 ขำอะ