ห้วงรักแห่งโอซิริส
ราเนมเนส...
ฟาโรห์ผู้กร้าวแกร่ง ซึ่งถูกกล่าวขานดั่งสมมติเทพและครอบครองสิ่งวิเศษล้ำค่า
คฑาแห่งโอซิริส
ที่ทำให้ นครียา...หญิงสาวผู้ถูกชะตาลิขิตให้ข้ามเวลามา
ต้องใช้ทั้งเล่ห์กลและมารยา พาตัวและหัวใจเข้าใกล้หวังช่วงชิงมัน

Tags: ฟาโรห์

ตอน: ตอนที่2

หน้าช่องผู้โดยสารขาออกที่ยามนี้คราคร่ำไปด้วยผู้คนหลากเชื้อชาติต่างภาษา ส่งเสียงทักทายพูดคุยกันในกลุ่ม บ้างก็ตะโกนทักทายผู้ที่มารับอย่างดีใจสอดประสานเป็นท่วงทำนองแห่งภาษาอันแปลกหู ชายหนุ่มผิวเกรียมแดดในชุดเสื้อยืดสีเขียวขี้ม้ากับกางเกงยีนส์สีซีดยืนกระสับกระส่าย ขณะสอดส่ายสายตากังวลไปทั่ว จนเมื่อเสียงสดใสที่ราวกับไม่ได้ยินมานานแสนนาน เด่นชัดกลางเสียงจอแจรอบกาย เขาจึงยิ้มออกมาได้อย่าง โล่งอก
“พี่ณิน หยาอยู่ทางนี้ค่ะ”
คณิน อษิยานันท์โบกมือให้คนที่ลากกระเป๋าเดินทางเดินตรงมาหา พร้อมรอยยิ้มที่ระบายเต็มดวงหน้างามจนกระจ่างไม่ต่างจากจันทร์วันเพ็ญ ก่อนที่มันจะงอง้ำลงเมื่อถูกเขาเขกหน้าผากเข้าให้
“อุ๊ย อะไรเนี่ย หยาเจ็บนะ”
“เจ็บสิดี” คนเขกทำเสียงดุแล้วคว้าคันลากกระเป๋ามาถือไว้เอง “หยารู้มั้ยว่าทำให้พี่เป็นกังวลมากแค่ไหน อยู่ดีๆ ก็มาไคโรอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยแบบนี้ เมื่อไหร่จะเลิกทำอะไรเอาแต่ใจตัวเองเสียที”
“ไม่มีปี่มีขลุ่ยอะไรคะ หยาโทรบอกแล้วไงล่ะ” คนตัวเล็กเถียงพลางลูบหน้าผาก แต่ดูเหมือนจะยิ่งเป็นการโยนฟืนใส่กองไฟเสียละมากกว่า
“โทรบอกก่อนขึ้นเครื่อง5นาทีน่ะนะ เออ ดีนี่ ดีมาก งั้นถามหน่อย ถ้าพี่ไม่เผอิญได้ออกมาเอาเอกสารสำคัญที่พิพิธภัณฑ์ไคโรพอดี ใครจะมารับหยาที่นี่ แล้วหยาจะทำยังไงต่อไป เราน่ะรู้หรือว่าคณะสำรวจอยู่ที่ไหนในทะเลทรายที่กว้างใหญ่แบบนั้น!”
นครียานิ่งงัน ไม่ใช่เพราะคำพูด แต่เป็นน้ำเสียงห้วนกระด้างของคนตรงหน้าที่ทำให้สมองเธอว่างเปล่าไปวูบหนึ่ง ตามมาด้วยความรู้สึกร้อนผ่าวที่หางตา หญิงสาวสูดลมหายใจระงับเสียงไม่ให้พร่าสั่น ขณะยักไหล่ แสร้งยิ้มเหมือนไม่รู้สึกอะไร
“ถ้าการมาของหยา สร้างความลำบากให้พี่ณินขนาดนั้น หยากลับก็ได้ค่ะ”
“พี่ไม่ได้หมายความอย่างนั้น” คณินไม่พลาดแววตาตัดพ้อที่เจ้าตัวคงจะไม่รู้ว่าฉาบฉายอยู่ทั่ววงหน้า น้ำเสียงเขาจึงอ่อนลงมากอย่างรู้สึกผิด
”เอาล่ะ พี่ขอโทษ พี่คงจะหงุดหงิดมากไป แต่หวังว่าหยาจะเข้าใจว่าที่พี่พูดแบบนี้เพราะเป็นห่วงเรามาก”
เขาว่าพลางพินิจร่างบางตรงหน้า ภาพที่ส่งผ่านกันในสังคมไซเบอร์ไม่สู้ได้มาเห็นตัวจริง น้องสาวเขาเคยเป็นเด็กสาวสวยน่ารัก และตอนนี้ก็เติบโตมาเป็นหญิงสาวที่งดงามบาดตาบาดใจชายไม่ต่างจากที่เคยคิดไว้
และนั่นทำให้กังวลแทบบ้า ว่าระหว่างที่ยืนรอแล้วรอเล่าก็ไม่เห็นร่างอรชรออกมาจากช่องผู้โดยสารขาออกเสียทีนั้น นครียาอาจถูกลักพาตัวไปอยู่ในฮาเร็มท่านชีคที่ไหนสักแห่งแล้วก็เป็นได้
“เอาล่ะ ไหนๆ ก็มาแล้ว รีบไปที่รถก่อนดีกว่า พี่จะพาไปหาอะไรอร่อยๆ ทานกัน แล้วค่อยคุย”
“แต่หยาเหนียวตัว อยากอาบน้ำอุ่น” วงหน้างามแช่มชื่นขึ้นเมื่อถูกเอาใจ กระนั้นก็ไม่วายต่อรองเหมือนเด็กๆ
“ได้คืบเอาศอกเลยนะ โอเค งั้นไปจองห้องกันก่อน “
ภาพชายหนุ่มหญิงสาวที่เดินหยอกล้อกันไปยังทางออก โดยที่ฝ่ายหญิงกอดแขนใหญ่ไว้อย่างสนิมสนมบ่งบอกสถานะที่ไม่ธรรมดา ทำให้ผู้ที่ยืนอยู่ในวงล้อมชายฉกรรจ์ในชุดอาหรับมองตามไปอย่างสนใจ
“รอยีห์ …” เขาพยักเพยิดหน้ากับคนสนิทที่ยืนสำรวมอยู่เบื้องหลัง และอีกฝ่ายก็ค้อมศีรษะลง ตอบเรียบๆ อย่างรู้งาน
“ครับท่านชีคอับฟาร์ ผมจะรีบสืบโดยเร็วที่สุด ว่าผู้หญิงคนนั้นเกี่ยวข้องอย่างไรกับมิสเตอร์คณิน!”

หลังจากเช็คอินเข้าห้องสวีทสุดหรู และได้ลงแช่ตัวในน้ำอุ่นพร่างพรมไปด้วยกลิ่นหอม ที่ผ่อนคลายความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าได้เป็นอย่างดี นครียาก็ลงมาหาผู้เป็นพี่ชายที่ห้องอาหารของโรงแรมด้วยความสดชื่นสบายกายสบายใจ
อีกฝ่ายสั่งอาหารไว้รอท่า ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นของชอบเธอทั้งสิ้น ทั้งสองทานไปคุยไป ส่วนมากเป็นเรื่องสมัยอยู่เมืองไทย ที่เอามาดักคอหยอกล้ออย่างไร ก็เรียกรอยยิ้มเสียงหัวเราะได้ทุกคราว จนกระทั่งบริกรเสริ์ฟกาแฟเป็นการตบท้ายมื้ออร่อย คณินก็ถามขึ้น
“บอกพี่ได้หรือยังว่านึกยังไงถึงได้มาหาพี่ หยาไม่ชอบอียิปต์ ไม่ชอบอากาศร้อนระอุของที่นี่ไม่ใช่หรือ?”
ดวงตาเรียวสวยหรุบลงมองกาแฟกรุ่นควัน พลางหมุนถ้วยเล่น
”หยาก็…อยากมาเซอร์ไพรส์พี่ณินเท่านั้นล่ะค่ะ”
คนฟังถอนใจเฮือก แม่น้องสาวตัวดีคงไม่รู้ว่าเขาได้รับเซอร์ไพรส์มามากพอแล้ว ตั้งแต่อีกฝ่ายไปเรียนเต้นรำที่อเมริกาทันทีที่จบม. ปลายโดยไม่ปรึกษาใครนั่นแหละ
“บอกความจริงมาเถอะ พี่รู้ว่าหลังแสดงหยาจะเหนื่อยและต้องการพักผ่อนมาก เพราะฉะนั้นมันต้องมีอะไรมากกว่าเซอร์ไพรส์บ้าๆ ที่บอกพี่มาแน่ๆ ถึงรีบมาหาพี่ที่นี่ มีปัญหาอะไรอยากปรึกษาใช่มั้ย แต่ถ้าเป็นเรื่องนั้นเราคุยกันทางอินเตอร์เน็ตก็ได้นี่”
“หยาไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ แต่เป็นพี่ณินต่างหากที่มี ก็เรื่องเงินทุนสนับสนุนการสำรวจยังไงล่ะคะ ”
“อ๋อ ที่แท้ก็เรื่องนั้นเอง…” คณินว่า หลังจากชะงักไปชั่วอึดใจหนึ่ง เสียงหัวเราะจากเขาทำให้คนนั่งตรงข้ามเม้มริมฝีปาก
“หยาคิดว่าการถูกยกเลิกเงินสนับสนุนจะทำให้พี่ณินเครียดมากเสียอีก”
“ก็จะไม่ให้พี่หัวเราะได้ยังไง เรื่องนั้นน่ะมันเป็นโจ๊กสนุกๆ เท่านั้น ใช่เรื่องจริงเสียที่ไหน นี่ อย่าบอกนะว่าหยามาเพราะเรื่องนั้นน่ะ อ้าว เดี๋ยวสิ!” เขารีบคว้าลำแขนกลมกลึงไว้ ไม่ให้คนที่จู่ๆ ก็ลุกพรวดขึ้นมาได้เดินจากไป ใจหายเมื่อเห็นเสี้ยวหน้าที่ผินมามองแวบหนึ่งมีประกายน้ำตาพร่างพราว
“พี่ณินหลอกหยา! สนุกมากใช่มั้ยคะที่ทำให้หยาหัวปั่น กังวลเป็นห่วงสารพัด คงจะแอบหัวเราะด้วยสิตอนเห็นหยาที่สนามบิน”
“ไม่ใช่ พี่…เอ่อ…พี่ไม่คิดว่าหยาจะเชื่อเป็นตุเป็นตะขนาด…” ชายหนุ่มไม่ทันพูดจบ ก็ถูกนครียากระชากแขนกลับโดยแรง ข้อศอกกระแทกโดนถ้วยกาแฟตกแตกกระจาย ไม่ต่างจากหัวใจของหญิงสาวในตอนนี้
“ขนาดบินมาไคโรทันทีที่รู้เรื่อง! พี่อยากพูดแบบนี้ใช่มั้ยคะ ใช่ค่ะ หยาเชื่อ เชื่อสนิทใจว่าพี่ณินกำลังกลุ้มใจมาก หยาถึงได้รีบมา เพื่อที่จะพบว่ามันเป็นแค่เรื่องล้อเล่น!” ริมฝีปากบางถูกขบเม้มแน่นจนห้อเลือดและสั่นระริก
“หยา!”
คณินหน้าซีดเผือด เอื้อมมือไปหมายจะจับหัวไหล่เล็ก แต่ร่างบางชิงหมุนตัว วิ่งออกไปเสียก่อน ทำให้เขานิ่งอึ้ง ทรุดนั่งลงอีกครั้งอย่างหมดแรง มองถ้วยกาแฟแตกที่กำลังถูกบริกรเก็บกวาดแล้วได้แต่นึกขอโทษน้องสาวไปกับสายลม เพราะจากพื้นฐานนิสัยที่เอาแต่ใจ โกรธง่ายหายยากของนครียา คงอีกหลายวันทีเดียวกว่าที่เขาจะเข้าหน้าติด
หรือร้ายกว่านั้นอีกฝ่ายอาจจะตีตั๋วกลับอเมริกาคืนนี้ โดยไม่เปิดโอกาสให้เขาได้เอ่ยขอโทษสักคำก็เป็นได้
แต่ถ้าเป็นอย่างหลังได้จริงๆ ก็ดีไม่น้อยเหมือนกัน เพราะแต่เดิมใจเขาก็ไม่อยากให้อีกฝ่ายมาตรากตรำในดินแดนทะเลทรายนี้อยู่แล้ว ติดตรงที่ว่า อยากจะให้มันจบลงด้วยดีกว่านี้เท่านั้น
“จะรับอะไรเพิ่มมั้ยครับ?” บริกรคนเดิมเข้ามาถามอย่างนอบน้อม คณินทำท่าจะสั่งกาแฟอีกถ้วย แต่แล้วก็เปลี่ยนใจสั่งสก็อตวิสกี้มาแทน
ระหว่างที่ละเลียดวิสกี้รสนุ่ม พร้อมๆ กับคาดหวังว่าร่างบางจะลงมาให้ปรับความเข้าใจอีกครั้ง โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าเสื้อก็ดังขึ้น และชื่อที่ปรากฏขึ้นหน้าจอขนาดสองนิ้วก็ทำให้เขาตาสว่าง หายมึนเป็นปลิดทิ้ง



หวัสสา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 มิ.ย. 2556, 12:08:14 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 มิ.ย. 2556, 12:08:42 น.

จำนวนการเข้าชม : 919





<< ตอนที่1   ตอนที่3 >>
แว่นใส 23 มิ.ย. 2556, 08:00:45 น.
เดี๋ยวน้องก็หายตัวไปซะหรอก


นัฐชา 23 มิ.ย. 2556, 13:48:23 น.
ไม่ได้หายไปอย่างธรรมดานะ ไปไกลเลย555+

เป็นกำลังใจให้นะคะ....สนุกค่ะ


Zephyr 24 มิ.ย. 2556, 23:15:35 น.
พี่ณิณ ตามในขณะที่ตามได้ค่ะ ด่วน
ระวังไปขุดเจอน้องตัวเองในสุสานนะ เอ้า


หวัสสา 27 มิ.ย. 2556, 11:08:46 น.
@ แว่นใส พี่ณิน ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาค่ะนายคนนี้

@ นัฐชา นางเอกเรื่องนี้ เข้าทำนองยิ่งช้ำยิ่งชอบ ยิ่งเกลียดยิ่งเจอนะ น่าสงสารน้องหยา/ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้า

@ Zyphyr ใช่เลย ><


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account