The Final Love รักครั้งสุดท้าย ครั้งสุดท้ายที่จะรัก
บทนำ
แพรวา รณฤทธิ์ หญิงสาวที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อมไปเสียทุกด้านทั้งรูปร่างหน้าตา ฐานะ และการศึกษา แต่ไฉนโชคชะตาจึงทำให้เธอต้องพบกับความผิดหวังในความรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า
พชร เตชะรัตน์ คือ ชายหนุ่มคนแรกที่มาขอยกเลิกการแต่งงานเพียงสองอาทิตย์ล่วงหน้า
วัชรพล ทรัพย์วิจิตร คือ หนุ่มคนถัดมาที่หักอกเธออย่างยับเยิน
แพรวาจะได้พบกับรักแท้และจะสมหวังในรักครั้งใหม่หรือไม่ โปรดติดตามอ่าน......อาทิตา
แพรวา รณฤทธิ์ หญิงสาวที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อมไปเสียทุกด้านทั้งรูปร่างหน้าตา ฐานะ และการศึกษา แต่ไฉนโชคชะตาจึงทำให้เธอต้องพบกับความผิดหวังในความรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า
พชร เตชะรัตน์ คือ ชายหนุ่มคนแรกที่มาขอยกเลิกการแต่งงานเพียงสองอาทิตย์ล่วงหน้า
วัชรพล ทรัพย์วิจิตร คือ หนุ่มคนถัดมาที่หักอกเธออย่างยับเยิน
แพรวาจะได้พบกับรักแท้และจะสมหวังในรักครั้งใหม่หรือไม่ โปรดติดตามอ่าน......อาทิตา
Tags: รัก อกหัก รักใหม่ ผิดหวัง รักแท้
ตอน: ตอนที่ 4 ตัวสำรอง......50%
“จะอีกนานไหมล่ะ จะให้พงทนไปอีกนานแค่ไหน พงเบื่อ เบื่อๆๆ ได้ยินไหม” เสียงของพงศธรดังเล็ดลอดออกมาจากห้องพัก แพรวาที่กำลังจะเดินมาถึงหน้าห้องพักทำหน้าฉงนสงสัย
“อีกไม่นานหรอกพง ทนอีกนิดนะ ตอนนี้คุณแม่ผมท่านกำลังสบายใจ ผมไม่อยากให้ท่านเครียดขึ้นมาอีก เมื่อผมแต่งงานกับแพรวาแล้วทุกอย่างก็จะจบ มันจะราบรื่นกว่านี้ ผมรับรอง ผมสัญญานะพง” แพรวาทำหน้างงงวย เธอจับต้นชนปลายไม่ถูกกับเรื่องที่ได้ยิน
‘วัชรพลจะขอเธอแต่งงานอย่างนั้นเหรอ แต่งงานแล้วอะไรจะราบรื่น บริษัทการท่องเที่ยวของเขานะเหรอ มันหมายความว่าอย่างไร หรือเขาคิดจะปอกลอกเธอ ไม่น่าจะใช่ เพราะเท่าที่ทำงานมาบริษัทของเขาก็มั่นคงดี ลูกค้าก็มากมาย กำไรแต่ละปีก็ไม่น้อย แล้วอะไรที่ทำให้คุณพงศธรต้องอดทน หุ้นส่วนกันแค่ 2 คน ไม่มีคนที่ 3 แล้วต้องอดทนอะไร’ แพรวาคิดสับสนอยู่หน้าห้องพัก เพราะมัวแต่สงสัยในคำพูดของวัชรพล เธอจึงลืมสังเกตอารมณ์ของตัวเองไป....เธอไม่ได้รู้สึกยินดีสักนิด ทั้ง ๆ ที่ได้รับรู้ว่าคนรักอย่างวัชรพลอยากจะแต่งงานกับเธอ!!!
เมื่อเสียงพูดคุยของคนข้างในเงียบไป แพรวาจึงตัดสินใจเคาะประตูห้อง
“คุณพลคะ ๆ” แพรวาร้องเรียก
“ครับ คุณแพรเหรอครับ” เสียงวัชรพลขานรับ และตามมาด้วยเสียงกลอนประตูจากด้านในถูกเปิดออก
“พวกเรารออยู่นะค่ะ กลัวว่าจะไปถึงเกาะพงันเย็นเกิน คุณพลเรียบร้อยหรือยังคะ” แพรวาถาม แต่ไม่ทันที่วัชรพลจะได้ตอบ พงศธรก็เดินแทรกออกมาจากด้านใน ชายหนุ่มปลายตามองแพรวา แล้วพูดว่า
“พอดีมัวคุยเรื่องผลกำไรบริษัทกันน่ะ ขอโทษทีที่ทำให้รอกันนะ ไปกันเถอะพล อย่าปล่อยให้คนอื่นรอนาน เพราะมันเสียมารยาท”
“แพรขอโทษค่ะ ถ้ามาขัดจังหวะในการคุยธุระ” แพรวาที่รู้สึกว่าโดนเหน็บ รีบขอโทษขอโพย
“ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรหรอกครับ คุณแพรไม่ต้องขอโทษหรอก พวกผมเสียอีกที่ช้า” วัชรพลพูดพลางจ้องใบหน้าหวานของแพรวา
“ใช่ ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรหรอกคุณแพร เพราะตอนนี้เรื่องสำคัญที่สุดของพลมันก็คือ เรื่องคุณแพรเท่านั้นล่ะครับ” พงศธรพูดแซวแต่น้ำเสียงกลับฟังดูกระด้างสำหรับแพรวา
“ไปกันเถอะครับคุณแพร” วัชรพลหันมาปิดประตูห้อง ก่อนที่จะหันมาผายมือชวนเชิญให้แพรวาออกเดินกลับไปยังทางเดิมเพื่อไปสมทบกับพรรคพวกที่เหลือ ก่อนที่ทั้งหมดจะออกเดินทางไปยังเกาะพงัน
************************
วันนี้พนักงานของบริษัท ‘อราวด์ เดอะ เวิร์ล ทราเวล’ ตื่นนอนกันเกือบ 11 นาฬิกาทั้งนั้นเพราะกลับมาจากเกาะพงันในเวลาเกือบตีสาม โชคดีที่ได้คนขับเรือที่มีความชำนาญและคุ้นเคยกับเส้นทางเป็นอย่างดี เพราะผู้โดยสารแต่ละคนนั้นอยู่ในสภาพที่แทบจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย ถ้าไม่เมามายก็ง่วงเหงาหาวนอนเสียเต็มประดา เมื่อถึงเวลานัด คือ 11.30 น. ทุกคนก็มารวมตัวกันเพื่อไปรับประทานอาหารทะเลเจ้าดังของเกาะสมุย ที่อยู่อีกฟากหนึ่งของเกาะ พนักงานที่มาถึงก่อนต่างก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะสาวรัมภาและสาวพันดาวที่เมื่อคืนได้เต้นรำกันอย่างสนุกสุดเหวี่ยง
“คืนนี้ไปอีกไหมรัมภา” พันดาวถามพลางหยิบกระจกพับบานจิ๋วออกมาสำรวจหน้าตา
“ไปสิ ๆ แกยังติดใจใช่ไหมละ” รัมภาที่กำลังวุ่นอยู่กับการผูกผ้าผืนยาวไว้บนศีรษะกล่าวตอบ
“คืนนี้ต้องไป ‘งาบ’ มาให้ได้ใช่ไหม ฮ่าๆๆ” พันดาวหัวเราะลั่น
“เออ! น่ะสิ เมื่อคืนรู้ตัวช้าไปนิด” รัมภาในชุดกางเกงขาสั้นจู๋สีขาว กับเสื้อสายเดี่ยวสีดำรัดรูปตอบ
“จะไปงาบอะไรกันเหรอคะพี่ ๆ” แพรวาใช้คำถามเป็นใบเบิกทางเข้าร่วมวงสนทนา เพราะเธอรู้คำตอบดีอยู่แล้ว
“หนุ่มหล่อล่ำสิจ๊ะน้องแพร ไม่น่าถาม” พันดาวที่มีอายุมากกว่าแพรวาเพียง 4 ปีเศษแต่กลับมีประสบการณ์ในด้านความรักและความใคร่มากกว่าหลายช่วงตัวนักเป็นคนตอบคำถาม
“โอ้โห! แพรเห็นเต้นรำกันแบบไม่ลืมหูลืมตา แถมกินเหล้ากันอย่างกับกินน้ำ ยังอุตส่าห์มีเวลาไปเหล่หาหนุ่ม ๆ อีกเหรอคะเนี่ย”
“อ๊ะ! แน่นอน ก็พวกพี่ไม่ได้มีผู้คุมอย่างหนูนี่จ๊ะ พี่ก็ต้องส่ายทั้งสะโพกส่ายทั้งตามองหาเอาเองน่ะสิ” รัมภาพูดพลางทำท่ายักย้ายส่ายเอวประกอบ ซึ่งก็เรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนได้เป็นอย่างดีรวมทั้งแพรวาสาวน้อยไร้เดียงสาที่ยังอ่อนต่อโลกมากในสายตาของทั้งรัมภาและพันดาว ซึ่งเป็นสองสาวจากฝ่ายการตลาดที่ขึ้นชื่อว่า ‘เปรี้ยวและแซบถึงใจ’ แพรวานับถือสองสาวเพื่อนร่วมงานรุ่นพี่เพราะทั้งคู่เป็นคนเก่งและขยัน ถึงแม้จะมีประวัติเรื่องผู้ชายโชกโชนไปหน่อยก็ตาม แต่ในเมื่อทั้งสองยังไม่ได้แต่งงานและคบใครเป็นตัวเป็นตน พวกเธอก็ยังมีสิทธิ์ที่จะ ‘ค้นหาและสนุกกับชีวิต’ ไปเรื่อย ๆ ในแบบฉบับของตนเอง
“อ้าว! แล้วเมื่อคืนทำไมไม่จัดการเผด็จศึกเสียล่ะคะ คืนนี้จะได้ไม่ต้องเสียค่าเรือไปเอง” แพรวาแซวทั้งคู่
“ก็บอกแล้วไงว่าพวกพี่เพิ่งมารู้ตัวว่าตกเป็นเป้าสายตาของพวกเขาตอนที่สายไปเสียแล้ว ตอนใกล้จะกลับแล้วน่ะ ถึงได้แน่ใจว่าเขาต้องชอบพวกเราแน่ ๆ” รัมภาอธิบาย
“พวกเขานี่ มีกันกี่คนคะ” ไพลินเพื่อนร่วมงานที่นั่งเงียบมานานถามขึ้น เธอคือพนักงานฝ่ายการเงินของบริษัทที่เข้ามาทำงานก่อนแพรวาไม่นาน และไพลินก็เป็นเพื่อนร่วมห้องพักของแพรวาตลอดทริปนี้ เนื่องด้วยทั้งคู่มีทั้งวัยวุฒิและลักษณะนิสัยที่เรียบร้อย ไม่ก๋ากั่นเหมือนรุ่นพี่อีกสองคน จึงเข้ากันได้ดี
“2 คนเท่ากับฝ่ายเราจ้ะ 4 คน 2 คู่พอดี หล่อล่ำทั้งคู่เลย” พันดาวทำตาเคลิ้มฝัน
“จริงเร้อ! ฉันเห็นแกพร่ำเพ้อทั้งคืนว่าคนที่สูงกว่าน่ะหล่อล่ำถูกใจใช่เลยมากกว่า ถ้าแกว่าเท่ากัน งั้นฉันขอเลือกคนที่สูงกว่านะ” รัมภารีบสรุป
“ไม่ได้ ๆ เรื่องแบบนี้ใครดีใครได้สิยะ แกก็เห็นว่าเขาแอบมองมาทางพวกเราบ่อย ๆ แสดงว่าเขาอาจจะสนใจฉันอยู่ก็ได้นะ ดังนั้นฉันคงยกเขาให้แกไม่ได้หรอก” พันดาวรีบโต้ตอบกลับ
“ย่ะ! ฉันว่าเขาก็ไม่ได้มองแกคนเดียวหรอก แต่ก็ช่างเถอะ เพราะอีกคนน่ะถึงจะเตี้ยกว่าคล้ำกว่าสักหน่อย แต่ท่าทางจะเก่งและถึงใจไม่หยอกหรอก งั้นฉันจองคนนั้นเลยล่ะกัน” รัมภาพูดออกมาอย่างคนกร้านโลก แพรวาและไพลินได้แต่อมยิ้มกับความทะลึ่งของรุ่นพี่ทั้งสอง
“พวกพี่จะไปจองเขาที่ไหนเหรอคะ” ไพลินถามขึ้นเพราะอยากรู้
“สวรรค์มีตาค่ะน้องลิน เพราะพวกเขาก็พักที่นี่เหมือนกัน พวกพี่จำได้ว่าพวกเขาออกเรือไปพงันก่อนเราสักแป๊ปเอง แต่ตอนนี้พวกพี่ยังไม่รู้เลยว่าพวกเขาพักห้องไหนกัน”
“โห! พวกพี่จะบุกก่อนเลยเหรอคะ” ไพลินถามอย่างตกใจ
“สมัยนี้สิทธิชายหญิงเท่าเทียมกันแล้วนะคะน้องลิน ทำเป็นเรื่องใหญ่โตไปได้ ต่างฝ่ายต่างสนุก ไม่ต้องมีพันธะ ยกเว้นถ้าติดใจก็อาจจะสานสัมพันธ์ได้ต่อในวันข้างหน้า น้องลินอยากสนุกแบบนี้บ้างไหมละ พี่จะได้แนะนำเข้าวงการ” รัมภาจีบปากจีบคอตอบ
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ลินมีความสุขตามอัตภาพแบบนี้ของลินดีอยู่แล้ว ขอบคุณมากนะคะที่อุตส่าห์นึกถึง” ไพลินรีบตอบ
“งั้นก็ตามใจ จะหาว่าพวกพี่ไม่ชวนไม่ได้นะคะ” พันดาวพูดอย่างขำ ๆ เพราะสองสาวไม่เคยคิดจะชวนให้ใครมาเป็นอย่างพวกเธอ.....ชีวิตที่เต็มไปด้วยสีสันและความสนุก แต่ขาดซึ่งความรักและความจริงใจ
************************
ขอคอมเม้นต์ด้วยนะคะ (เม้นต์เยอะ ๆ จะได้มีแรงมาอัพต่อ อิๆๆ) ขอบคุณมากค่ะ
“อีกไม่นานหรอกพง ทนอีกนิดนะ ตอนนี้คุณแม่ผมท่านกำลังสบายใจ ผมไม่อยากให้ท่านเครียดขึ้นมาอีก เมื่อผมแต่งงานกับแพรวาแล้วทุกอย่างก็จะจบ มันจะราบรื่นกว่านี้ ผมรับรอง ผมสัญญานะพง” แพรวาทำหน้างงงวย เธอจับต้นชนปลายไม่ถูกกับเรื่องที่ได้ยิน
‘วัชรพลจะขอเธอแต่งงานอย่างนั้นเหรอ แต่งงานแล้วอะไรจะราบรื่น บริษัทการท่องเที่ยวของเขานะเหรอ มันหมายความว่าอย่างไร หรือเขาคิดจะปอกลอกเธอ ไม่น่าจะใช่ เพราะเท่าที่ทำงานมาบริษัทของเขาก็มั่นคงดี ลูกค้าก็มากมาย กำไรแต่ละปีก็ไม่น้อย แล้วอะไรที่ทำให้คุณพงศธรต้องอดทน หุ้นส่วนกันแค่ 2 คน ไม่มีคนที่ 3 แล้วต้องอดทนอะไร’ แพรวาคิดสับสนอยู่หน้าห้องพัก เพราะมัวแต่สงสัยในคำพูดของวัชรพล เธอจึงลืมสังเกตอารมณ์ของตัวเองไป....เธอไม่ได้รู้สึกยินดีสักนิด ทั้ง ๆ ที่ได้รับรู้ว่าคนรักอย่างวัชรพลอยากจะแต่งงานกับเธอ!!!
เมื่อเสียงพูดคุยของคนข้างในเงียบไป แพรวาจึงตัดสินใจเคาะประตูห้อง
“คุณพลคะ ๆ” แพรวาร้องเรียก
“ครับ คุณแพรเหรอครับ” เสียงวัชรพลขานรับ และตามมาด้วยเสียงกลอนประตูจากด้านในถูกเปิดออก
“พวกเรารออยู่นะค่ะ กลัวว่าจะไปถึงเกาะพงันเย็นเกิน คุณพลเรียบร้อยหรือยังคะ” แพรวาถาม แต่ไม่ทันที่วัชรพลจะได้ตอบ พงศธรก็เดินแทรกออกมาจากด้านใน ชายหนุ่มปลายตามองแพรวา แล้วพูดว่า
“พอดีมัวคุยเรื่องผลกำไรบริษัทกันน่ะ ขอโทษทีที่ทำให้รอกันนะ ไปกันเถอะพล อย่าปล่อยให้คนอื่นรอนาน เพราะมันเสียมารยาท”
“แพรขอโทษค่ะ ถ้ามาขัดจังหวะในการคุยธุระ” แพรวาที่รู้สึกว่าโดนเหน็บ รีบขอโทษขอโพย
“ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรหรอกครับ คุณแพรไม่ต้องขอโทษหรอก พวกผมเสียอีกที่ช้า” วัชรพลพูดพลางจ้องใบหน้าหวานของแพรวา
“ใช่ ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรหรอกคุณแพร เพราะตอนนี้เรื่องสำคัญที่สุดของพลมันก็คือ เรื่องคุณแพรเท่านั้นล่ะครับ” พงศธรพูดแซวแต่น้ำเสียงกลับฟังดูกระด้างสำหรับแพรวา
“ไปกันเถอะครับคุณแพร” วัชรพลหันมาปิดประตูห้อง ก่อนที่จะหันมาผายมือชวนเชิญให้แพรวาออกเดินกลับไปยังทางเดิมเพื่อไปสมทบกับพรรคพวกที่เหลือ ก่อนที่ทั้งหมดจะออกเดินทางไปยังเกาะพงัน
************************
วันนี้พนักงานของบริษัท ‘อราวด์ เดอะ เวิร์ล ทราเวล’ ตื่นนอนกันเกือบ 11 นาฬิกาทั้งนั้นเพราะกลับมาจากเกาะพงันในเวลาเกือบตีสาม โชคดีที่ได้คนขับเรือที่มีความชำนาญและคุ้นเคยกับเส้นทางเป็นอย่างดี เพราะผู้โดยสารแต่ละคนนั้นอยู่ในสภาพที่แทบจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย ถ้าไม่เมามายก็ง่วงเหงาหาวนอนเสียเต็มประดา เมื่อถึงเวลานัด คือ 11.30 น. ทุกคนก็มารวมตัวกันเพื่อไปรับประทานอาหารทะเลเจ้าดังของเกาะสมุย ที่อยู่อีกฟากหนึ่งของเกาะ พนักงานที่มาถึงก่อนต่างก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะสาวรัมภาและสาวพันดาวที่เมื่อคืนได้เต้นรำกันอย่างสนุกสุดเหวี่ยง
“คืนนี้ไปอีกไหมรัมภา” พันดาวถามพลางหยิบกระจกพับบานจิ๋วออกมาสำรวจหน้าตา
“ไปสิ ๆ แกยังติดใจใช่ไหมละ” รัมภาที่กำลังวุ่นอยู่กับการผูกผ้าผืนยาวไว้บนศีรษะกล่าวตอบ
“คืนนี้ต้องไป ‘งาบ’ มาให้ได้ใช่ไหม ฮ่าๆๆ” พันดาวหัวเราะลั่น
“เออ! น่ะสิ เมื่อคืนรู้ตัวช้าไปนิด” รัมภาในชุดกางเกงขาสั้นจู๋สีขาว กับเสื้อสายเดี่ยวสีดำรัดรูปตอบ
“จะไปงาบอะไรกันเหรอคะพี่ ๆ” แพรวาใช้คำถามเป็นใบเบิกทางเข้าร่วมวงสนทนา เพราะเธอรู้คำตอบดีอยู่แล้ว
“หนุ่มหล่อล่ำสิจ๊ะน้องแพร ไม่น่าถาม” พันดาวที่มีอายุมากกว่าแพรวาเพียง 4 ปีเศษแต่กลับมีประสบการณ์ในด้านความรักและความใคร่มากกว่าหลายช่วงตัวนักเป็นคนตอบคำถาม
“โอ้โห! แพรเห็นเต้นรำกันแบบไม่ลืมหูลืมตา แถมกินเหล้ากันอย่างกับกินน้ำ ยังอุตส่าห์มีเวลาไปเหล่หาหนุ่ม ๆ อีกเหรอคะเนี่ย”
“อ๊ะ! แน่นอน ก็พวกพี่ไม่ได้มีผู้คุมอย่างหนูนี่จ๊ะ พี่ก็ต้องส่ายทั้งสะโพกส่ายทั้งตามองหาเอาเองน่ะสิ” รัมภาพูดพลางทำท่ายักย้ายส่ายเอวประกอบ ซึ่งก็เรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนได้เป็นอย่างดีรวมทั้งแพรวาสาวน้อยไร้เดียงสาที่ยังอ่อนต่อโลกมากในสายตาของทั้งรัมภาและพันดาว ซึ่งเป็นสองสาวจากฝ่ายการตลาดที่ขึ้นชื่อว่า ‘เปรี้ยวและแซบถึงใจ’ แพรวานับถือสองสาวเพื่อนร่วมงานรุ่นพี่เพราะทั้งคู่เป็นคนเก่งและขยัน ถึงแม้จะมีประวัติเรื่องผู้ชายโชกโชนไปหน่อยก็ตาม แต่ในเมื่อทั้งสองยังไม่ได้แต่งงานและคบใครเป็นตัวเป็นตน พวกเธอก็ยังมีสิทธิ์ที่จะ ‘ค้นหาและสนุกกับชีวิต’ ไปเรื่อย ๆ ในแบบฉบับของตนเอง
“อ้าว! แล้วเมื่อคืนทำไมไม่จัดการเผด็จศึกเสียล่ะคะ คืนนี้จะได้ไม่ต้องเสียค่าเรือไปเอง” แพรวาแซวทั้งคู่
“ก็บอกแล้วไงว่าพวกพี่เพิ่งมารู้ตัวว่าตกเป็นเป้าสายตาของพวกเขาตอนที่สายไปเสียแล้ว ตอนใกล้จะกลับแล้วน่ะ ถึงได้แน่ใจว่าเขาต้องชอบพวกเราแน่ ๆ” รัมภาอธิบาย
“พวกเขานี่ มีกันกี่คนคะ” ไพลินเพื่อนร่วมงานที่นั่งเงียบมานานถามขึ้น เธอคือพนักงานฝ่ายการเงินของบริษัทที่เข้ามาทำงานก่อนแพรวาไม่นาน และไพลินก็เป็นเพื่อนร่วมห้องพักของแพรวาตลอดทริปนี้ เนื่องด้วยทั้งคู่มีทั้งวัยวุฒิและลักษณะนิสัยที่เรียบร้อย ไม่ก๋ากั่นเหมือนรุ่นพี่อีกสองคน จึงเข้ากันได้ดี
“2 คนเท่ากับฝ่ายเราจ้ะ 4 คน 2 คู่พอดี หล่อล่ำทั้งคู่เลย” พันดาวทำตาเคลิ้มฝัน
“จริงเร้อ! ฉันเห็นแกพร่ำเพ้อทั้งคืนว่าคนที่สูงกว่าน่ะหล่อล่ำถูกใจใช่เลยมากกว่า ถ้าแกว่าเท่ากัน งั้นฉันขอเลือกคนที่สูงกว่านะ” รัมภารีบสรุป
“ไม่ได้ ๆ เรื่องแบบนี้ใครดีใครได้สิยะ แกก็เห็นว่าเขาแอบมองมาทางพวกเราบ่อย ๆ แสดงว่าเขาอาจจะสนใจฉันอยู่ก็ได้นะ ดังนั้นฉันคงยกเขาให้แกไม่ได้หรอก” พันดาวรีบโต้ตอบกลับ
“ย่ะ! ฉันว่าเขาก็ไม่ได้มองแกคนเดียวหรอก แต่ก็ช่างเถอะ เพราะอีกคนน่ะถึงจะเตี้ยกว่าคล้ำกว่าสักหน่อย แต่ท่าทางจะเก่งและถึงใจไม่หยอกหรอก งั้นฉันจองคนนั้นเลยล่ะกัน” รัมภาพูดออกมาอย่างคนกร้านโลก แพรวาและไพลินได้แต่อมยิ้มกับความทะลึ่งของรุ่นพี่ทั้งสอง
“พวกพี่จะไปจองเขาที่ไหนเหรอคะ” ไพลินถามขึ้นเพราะอยากรู้
“สวรรค์มีตาค่ะน้องลิน เพราะพวกเขาก็พักที่นี่เหมือนกัน พวกพี่จำได้ว่าพวกเขาออกเรือไปพงันก่อนเราสักแป๊ปเอง แต่ตอนนี้พวกพี่ยังไม่รู้เลยว่าพวกเขาพักห้องไหนกัน”
“โห! พวกพี่จะบุกก่อนเลยเหรอคะ” ไพลินถามอย่างตกใจ
“สมัยนี้สิทธิชายหญิงเท่าเทียมกันแล้วนะคะน้องลิน ทำเป็นเรื่องใหญ่โตไปได้ ต่างฝ่ายต่างสนุก ไม่ต้องมีพันธะ ยกเว้นถ้าติดใจก็อาจจะสานสัมพันธ์ได้ต่อในวันข้างหน้า น้องลินอยากสนุกแบบนี้บ้างไหมละ พี่จะได้แนะนำเข้าวงการ” รัมภาจีบปากจีบคอตอบ
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ลินมีความสุขตามอัตภาพแบบนี้ของลินดีอยู่แล้ว ขอบคุณมากนะคะที่อุตส่าห์นึกถึง” ไพลินรีบตอบ
“งั้นก็ตามใจ จะหาว่าพวกพี่ไม่ชวนไม่ได้นะคะ” พันดาวพูดอย่างขำ ๆ เพราะสองสาวไม่เคยคิดจะชวนให้ใครมาเป็นอย่างพวกเธอ.....ชีวิตที่เต็มไปด้วยสีสันและความสนุก แต่ขาดซึ่งความรักและความจริงใจ
************************
ขอคอมเม้นต์ด้วยนะคะ (เม้นต์เยอะ ๆ จะได้มีแรงมาอัพต่อ อิๆๆ) ขอบคุณมากค่ะ
อาทิตา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 มิ.ย. 2556, 00:20:30 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 มิ.ย. 2556, 00:20:30 น.
จำนวนการเข้าชม : 2085
| << ตอนที่ 4 ตัวสำรอง .......20% | ตอนที่ 4 ตัวสำรอง......100% >> |
Sukhumvit66 29 มิ.ย. 2556, 13:50:34 น.
มาลงชื่อค่ะ เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
มาลงชื่อค่ะ เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
OhLaLa 30 มิ.ย. 2556, 00:57:00 น.
ดีใจจังอัพเรื่องนี้ กะไว้แล้วเชียวว่าคุณพลกับคุณพงเป็นพวกอนุรักษ์นิยม สงสารแพรวาเหมือนหนีเสือปะจระเข้
ดีใจจังอัพเรื่องนี้ กะไว้แล้วเชียวว่าคุณพลกับคุณพงเป็นพวกอนุรักษ์นิยม สงสารแพรวาเหมือนหนีเสือปะจระเข้