สายธารรักซาตาน
อสมา อิศรานุกูล
หนุ่มใหญ่วัยสี่สิบต้น ๆ ผู้ร่ำรวยจากฐานพ่อแม่เล็กน้อย แล้วต่อยอดมาเองจนกลายเป็นเศรษฐีหนุ่มโสดผู้ถูกคนในวงสัมคมจับตามอง โดยเฉพาะผู้หญิงหลายต่อหลายคนที่หมายจะจับเขามาแนบครอง แต่เขากลับทำตัวไม่เป็นที่โดดเด่น และหนีสังคมอันน่าเบื่อไปใช้ชีวิตอยู่ในสวนเพียงลำพังอย่างเงียบสงบ เพราะได้รับบาดแผลจากครอบครัวในอดีต โดยมีผู้พ่อเป็นคนหยิบยื่นให้
ปาลิตา พฤกษาชาติ
นักศึกษาสาวที่อีกหกเดือนจะจบปริญญาแล้ว จำเป็นจะต้องก้าวเข้ามาในชีวิตอสมาอย่างไม่รู้ตัวมาก่อน เมื่อด้วงผู้เป็นแม่เลี้ยง กับนิรมลแม่แท้ ๆ ของตัวเองเอาที่สวนมาจำนองกับอสมาไว้ด้วยวงเงินสูงถึงห้าล้าน แต่ไม่มีปัญญามาไถ่ถอนเมื่อเลยเวลามามากแล้ว ด้วงที่ขี้เหล้าขี้บ่อนและเห็นแก่ตัว จึงรีบเสนอเอาลูกเลี้ยงอย่างปาลิตามาแลกกับหนี้ห้าล้านทันที นิรมลไม่เห็นด้วยในตอนแรก แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง อสมาเองก็ไม่คาดคิดว่าจะได้ยินคำนี้เช่นกัน
นันทิตา
น้องเล็กของบ้านที่อสมารักและห่วงใยเสมอมา แต่หารู้ไม่ว่าน้องเขาเองคือคนที่นำความทุกข์ใจมาให้โดยไม่รู้ตัว
เจนนิเฟอร์
ภรรยาคนแรกและคนเดียวที่อสมารักมาตลอด และรู้สึกผิดไม่มีวันจืดจางกับความผิดพลาดจากชีวิตการแต่งงานในอดีต พลาดจนเขาไม่คิดจะย้อนกลับไปมีชีวิตแบบนั้นอีก ถ้าหากคนที่จะก้าวมาเป็นภรรยาอีกไม่ใช่เจนนิเฟอร์คนนี้
แต่เมื่อเขาเห็นปาลิตาแล้วก็เกิดสงสารขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก และกลัวว่าสักวันเด็กสาวจะต้องถูกด้วงทำมิดีมิร้ายด้วยแน่ ๆ เขาจึงตกลงใจรับข้อเสนอ โดยมีเงื่อนไขเพียงแค่ให้ปาลิตาอยู่รับใช้เขาสองปี จากนั้นเขาก็จะคืนที่สวนให้ทันที ปาลิตาที่มีสิงหาเป็นคนรักอยู่แล้วเสียใจร้องไห้ฟูมฟายอย่างหนัก แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเมื่อสงสารแม่จับใจ ส่วนพ่อเลี้ยงนั้น ปาลิตาเกลียดเข้าไส้จนไม่เคยมองหน้าและไม่พูดด้วยเลย และความเกลียดชังนี้ก็ถูกเหมารวมไปถึงอสมาด้วย เพราะปาลิตา สิงหา และอริสา เพื่อนสนิทของปาลิตาและเป็นลูกของคนในสวนอสมาเอง
ต่างได้ยินกิติศัพท์ของอสมาดีว่าเพลบอยแค่ไหน เขาใช้เงินฟาดหัวผู้หญิงทุกคนที่เอาเรือนร่างมาบนเปรอเขาโดยไม่คิดจะจริงจังด้วยแม้แต่คนเดียว และถ้าใครคิดจะจับเขาด้วยวิธีปล่อยให้ท้อง เขาก็จะจัดการขั้นเด็ดขาดนั่นคือให้ไปทำแท้ง และไม่เรียกใช้งาน ไม่ให้เงินอีก ผู้หญิงของเขาทุกคนจึงเกรงกลัวในเรื่องนี้มาก
ปาลิตาก็เป็นหนึ่งในนั้นที่กลัว แต่จะมีความเกลียดในตัวเขามากกว่า แม้จะต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกับเขาตามลำพังแต่ก็จำใจมาเท่านั้น และจะหลับหูหลับตาทำหน้าที่ลูกหนี้จำนองให้เขาจนครบสองปี แล้วจะรีบหนีไปให้ไกลสุดไกลทีเดียว แต่อสมาไม่คิดจะเข้าใกล้ปาลิตาแต่อย่างใด นอกจากมอบหน้าที่ทำงานบ้านและทำอาหารให้เขาเท่านั้น ยังความงุนงงให้เธอไม่น้อย แต่นั่นเธอก็เห็นเป็นเรื่องดีที่สุด จึงทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่องควบคู่กับการไปเรียนต่อให้จบ เพราะอสมามองเห็นความสำคัญในจุดนี้ จึงอนุญาตให้เธอไปเรียนต่อและรับเป็นคนส่งเสียเอง
นั่นทำให้ปาลิตาค่อยมองเขาในแง่ดีขึ้นมาบ้าง แต่ก็ถูกลบล้างลงเรื่อย ๆ เมื่อเขาหอบผู้หญิงสวยเสด็จเข้ามาปรนเปรอในบ้านอย่างไม่เกรงใจเธอเลย แต่นั่นก็เป็นเรื่องดีอีกที่เธอจะได้ไม่ต้องมอบความสาวให้เขาเชยชม จะได้เก็บไว้ให้สิงหาคนรัก ที่ไม่รู้เรื่องราวอะไรเกี่ยวกับการย้ายเข้ามาอยู่บ้านของอสมาเลย แม้จะระแคะระคายบ้างจากคนรอบข้าง และด้วงที่จงใจจะพูดให้สิงหารู้
ปาลิตาเห็นความดีของอสมาในหลาย ๆ เรื่อง โดยเฉพาะความมีน้ำใจที่เขามีให้ต่อเธอ และน้อง ๆ ต่างพ่อที่จนกรอบแทบไม่มีข้าวจะกิน เขาก็แบ่งปันเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ไม่ขาด แต่ความปลื้มปีตินี้ ก็โลดแล่นไปพร้อม ๆ กับความเกลียดชังในตัวเขา ที่โหดร้ายทารุนกับผู้หญิงของเขาหลายคนที่มาบอกข่าวเรื่องการตั้งท้อง แล้วถูกเขาไล่ออกจากบ้านอย่างไม่ไยดี แต่ท้ายที่สุดความดีของเขาก็เอาชนะความเกลียดของเธอได้ เมื่อเธอเรียนจบแล้วเขาประสงค์จะเรียกใช้งานเธอเป็นครั้งแรก เธอก็ยินยอมพร้อมใจไม่ได้ขัดขืนเหมือนที่เคยคิดไว้ตั้งแต่วันแรกที่มาอยู่กับเขาเลย
และความรักของปาลิตาก็พอกพูนขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อได้อยู่ใกล้ชิดอสมา และได้ไปไหนต่อไหนหรือได้ข้าวของเงินทองอย่างที่ไม่เคยได้มาก่อน อสมาเองก็ปลื้มเธอไม่น้อย เพราะเป็นคนไม่ยุ่ง ไม่พูดมาก ไม่จู้จี้ขี้บ่น อยู่ใกล้ ๆ แล้วทำให้เขาสบายใจ ไม่อยากจะไปหาใครอีก ทั้งคู่ต่างแสดงความรักออกมาให้กันและกันผ่านแววตาอันหวานซึ้ง การกระทำอันอ่อนนุ่มที่หยิบยื่นให้กันไม่ว่างเว้น
ตามคำ ดุ ด่า ว่า กล่าว ตัก เตือน ของผองเพื่อนที่แสนดีจร้า
ช่วงนี้กันเกราเลยต้องออกจากป่าชั่วคราว เพื่อมามองตาดูชาวโลกบ้าง เลยถือโอกาสเอานิยายไปแปะไว้ที่เวปประจำ (แต่ไม่ค่อยได้เอานิยายไปลง) ให้อ่านกัน
และจะพยายามตามอัพให้ด่วนจี๋ ทันกับเวปอื่น ขอกำลังใจให้คนป่าด้วยนะคร้าาาาา
เหงาๆๆๆๆ ต้องการเพื่อนๆๆๆๆๆ มากดไล้ท์ มาแชร์ มาติชม ด่วนที่สุดจร้าาาาาา
หนุ่มใหญ่วัยสี่สิบต้น ๆ ผู้ร่ำรวยจากฐานพ่อแม่เล็กน้อย แล้วต่อยอดมาเองจนกลายเป็นเศรษฐีหนุ่มโสดผู้ถูกคนในวงสัมคมจับตามอง โดยเฉพาะผู้หญิงหลายต่อหลายคนที่หมายจะจับเขามาแนบครอง แต่เขากลับทำตัวไม่เป็นที่โดดเด่น และหนีสังคมอันน่าเบื่อไปใช้ชีวิตอยู่ในสวนเพียงลำพังอย่างเงียบสงบ เพราะได้รับบาดแผลจากครอบครัวในอดีต โดยมีผู้พ่อเป็นคนหยิบยื่นให้
ปาลิตา พฤกษาชาติ
นักศึกษาสาวที่อีกหกเดือนจะจบปริญญาแล้ว จำเป็นจะต้องก้าวเข้ามาในชีวิตอสมาอย่างไม่รู้ตัวมาก่อน เมื่อด้วงผู้เป็นแม่เลี้ยง กับนิรมลแม่แท้ ๆ ของตัวเองเอาที่สวนมาจำนองกับอสมาไว้ด้วยวงเงินสูงถึงห้าล้าน แต่ไม่มีปัญญามาไถ่ถอนเมื่อเลยเวลามามากแล้ว ด้วงที่ขี้เหล้าขี้บ่อนและเห็นแก่ตัว จึงรีบเสนอเอาลูกเลี้ยงอย่างปาลิตามาแลกกับหนี้ห้าล้านทันที นิรมลไม่เห็นด้วยในตอนแรก แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง อสมาเองก็ไม่คาดคิดว่าจะได้ยินคำนี้เช่นกัน
นันทิตา
น้องเล็กของบ้านที่อสมารักและห่วงใยเสมอมา แต่หารู้ไม่ว่าน้องเขาเองคือคนที่นำความทุกข์ใจมาให้โดยไม่รู้ตัว
เจนนิเฟอร์
ภรรยาคนแรกและคนเดียวที่อสมารักมาตลอด และรู้สึกผิดไม่มีวันจืดจางกับความผิดพลาดจากชีวิตการแต่งงานในอดีต พลาดจนเขาไม่คิดจะย้อนกลับไปมีชีวิตแบบนั้นอีก ถ้าหากคนที่จะก้าวมาเป็นภรรยาอีกไม่ใช่เจนนิเฟอร์คนนี้
แต่เมื่อเขาเห็นปาลิตาแล้วก็เกิดสงสารขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก และกลัวว่าสักวันเด็กสาวจะต้องถูกด้วงทำมิดีมิร้ายด้วยแน่ ๆ เขาจึงตกลงใจรับข้อเสนอ โดยมีเงื่อนไขเพียงแค่ให้ปาลิตาอยู่รับใช้เขาสองปี จากนั้นเขาก็จะคืนที่สวนให้ทันที ปาลิตาที่มีสิงหาเป็นคนรักอยู่แล้วเสียใจร้องไห้ฟูมฟายอย่างหนัก แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเมื่อสงสารแม่จับใจ ส่วนพ่อเลี้ยงนั้น ปาลิตาเกลียดเข้าไส้จนไม่เคยมองหน้าและไม่พูดด้วยเลย และความเกลียดชังนี้ก็ถูกเหมารวมไปถึงอสมาด้วย เพราะปาลิตา สิงหา และอริสา เพื่อนสนิทของปาลิตาและเป็นลูกของคนในสวนอสมาเอง
ต่างได้ยินกิติศัพท์ของอสมาดีว่าเพลบอยแค่ไหน เขาใช้เงินฟาดหัวผู้หญิงทุกคนที่เอาเรือนร่างมาบนเปรอเขาโดยไม่คิดจะจริงจังด้วยแม้แต่คนเดียว และถ้าใครคิดจะจับเขาด้วยวิธีปล่อยให้ท้อง เขาก็จะจัดการขั้นเด็ดขาดนั่นคือให้ไปทำแท้ง และไม่เรียกใช้งาน ไม่ให้เงินอีก ผู้หญิงของเขาทุกคนจึงเกรงกลัวในเรื่องนี้มาก
ปาลิตาก็เป็นหนึ่งในนั้นที่กลัว แต่จะมีความเกลียดในตัวเขามากกว่า แม้จะต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกับเขาตามลำพังแต่ก็จำใจมาเท่านั้น และจะหลับหูหลับตาทำหน้าที่ลูกหนี้จำนองให้เขาจนครบสองปี แล้วจะรีบหนีไปให้ไกลสุดไกลทีเดียว แต่อสมาไม่คิดจะเข้าใกล้ปาลิตาแต่อย่างใด นอกจากมอบหน้าที่ทำงานบ้านและทำอาหารให้เขาเท่านั้น ยังความงุนงงให้เธอไม่น้อย แต่นั่นเธอก็เห็นเป็นเรื่องดีที่สุด จึงทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่องควบคู่กับการไปเรียนต่อให้จบ เพราะอสมามองเห็นความสำคัญในจุดนี้ จึงอนุญาตให้เธอไปเรียนต่อและรับเป็นคนส่งเสียเอง
นั่นทำให้ปาลิตาค่อยมองเขาในแง่ดีขึ้นมาบ้าง แต่ก็ถูกลบล้างลงเรื่อย ๆ เมื่อเขาหอบผู้หญิงสวยเสด็จเข้ามาปรนเปรอในบ้านอย่างไม่เกรงใจเธอเลย แต่นั่นก็เป็นเรื่องดีอีกที่เธอจะได้ไม่ต้องมอบความสาวให้เขาเชยชม จะได้เก็บไว้ให้สิงหาคนรัก ที่ไม่รู้เรื่องราวอะไรเกี่ยวกับการย้ายเข้ามาอยู่บ้านของอสมาเลย แม้จะระแคะระคายบ้างจากคนรอบข้าง และด้วงที่จงใจจะพูดให้สิงหารู้
ปาลิตาเห็นความดีของอสมาในหลาย ๆ เรื่อง โดยเฉพาะความมีน้ำใจที่เขามีให้ต่อเธอ และน้อง ๆ ต่างพ่อที่จนกรอบแทบไม่มีข้าวจะกิน เขาก็แบ่งปันเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ไม่ขาด แต่ความปลื้มปีตินี้ ก็โลดแล่นไปพร้อม ๆ กับความเกลียดชังในตัวเขา ที่โหดร้ายทารุนกับผู้หญิงของเขาหลายคนที่มาบอกข่าวเรื่องการตั้งท้อง แล้วถูกเขาไล่ออกจากบ้านอย่างไม่ไยดี แต่ท้ายที่สุดความดีของเขาก็เอาชนะความเกลียดของเธอได้ เมื่อเธอเรียนจบแล้วเขาประสงค์จะเรียกใช้งานเธอเป็นครั้งแรก เธอก็ยินยอมพร้อมใจไม่ได้ขัดขืนเหมือนที่เคยคิดไว้ตั้งแต่วันแรกที่มาอยู่กับเขาเลย
และความรักของปาลิตาก็พอกพูนขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อได้อยู่ใกล้ชิดอสมา และได้ไปไหนต่อไหนหรือได้ข้าวของเงินทองอย่างที่ไม่เคยได้มาก่อน อสมาเองก็ปลื้มเธอไม่น้อย เพราะเป็นคนไม่ยุ่ง ไม่พูดมาก ไม่จู้จี้ขี้บ่น อยู่ใกล้ ๆ แล้วทำให้เขาสบายใจ ไม่อยากจะไปหาใครอีก ทั้งคู่ต่างแสดงความรักออกมาให้กันและกันผ่านแววตาอันหวานซึ้ง การกระทำอันอ่อนนุ่มที่หยิบยื่นให้กันไม่ว่างเว้น
ตามคำ ดุ ด่า ว่า กล่าว ตัก เตือน ของผองเพื่อนที่แสนดีจร้า
ช่วงนี้กันเกราเลยต้องออกจากป่าชั่วคราว เพื่อมามองตาดูชาวโลกบ้าง เลยถือโอกาสเอานิยายไปแปะไว้ที่เวปประจำ (แต่ไม่ค่อยได้เอานิยายไปลง) ให้อ่านกัน
และจะพยายามตามอัพให้ด่วนจี๋ ทันกับเวปอื่น ขอกำลังใจให้คนป่าด้วยนะคร้าาาาา
เหงาๆๆๆๆ ต้องการเพื่อนๆๆๆๆๆ มากดไล้ท์ มาแชร์ มาติชม ด่วนที่สุดจร้าาาาาา
Tags: พระเอกหนุ่มใหญ่ นางเอกสวยใส
ตอน: แม่ครัวใหม่
“สิ่งสำคัญอีกอย่างที่เธอจะต้องจำไว้ไม่ลืมคือ ฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายเรื่องส่วนตัวโดยเด็ดขาด ไม่ว่าฉันจะทำอะไร ยังไง จะกินจะนอนเวลาไหน กับใครก็ห้ามยุ่ง แต่สำหรับเธอไม่ว่าจะไปไหน ไปทำอะไรกับใคร ก็ต้องบอกและขอฉันก่อนทุกครั้ง เพราะฉันไม่ชอบให้คนในปกครองทำอะไรโดยพละการ โดยเฉพาะเรื่องเสีย ๆ หาย ๆ จนมีปัญหาไม่รู้จักจบสิ้นมาให้ มีคำถามอีกมั้ย ถ้าไม่มีก็ตามสบาย”
ยังไม่ทันที่คนถูกถามจะได้ตอบเขาก็ชิงลุกเดินหนีไปนั่งโต๊ะทำงานก่อนแล้ว หญิงสาวให้อึดอัดเหลือเกินกับกฏระเบียบอันเคร่งครัดของเขา แต่ก็จำต้องฝืนทนเดินเข้าห้องเพื่อผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็พยายามคิดทบทวนว่าเมื่อกี้เขาบอกอะไรบ้างแล้วรีบจดลงในสมุดบันทึกไว้ทันที และเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเย็นนี้จะต้องทำอาหารให้เขาเป็นมื้อแรก ก็จำต้องออกจากห้องเพื่อไปหาสายหยุด แม้ร่างเล็กจะพยายามเดินเบาที่สุดและปิดประตูเบาสุดแค่ไหน แต่ก็ไม่อาจหลุดพ้นโสตประสาทของคนที่นั่งอยู่หน้าจอไม่ได้ เขาจึงหยุดทำงานแล้วเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนบ้านที่เดินตรงมาหา
“ฉันขอไปหาป้าสายหยุดก่อนนะคะ...”
ยังไม่ทันจะพูดจบ เขาก็โบกมือไหว ๆ เพื่อเป็นสัญญาณอนุญาตระคนรำคาญเหลือกำลังหรืออาจจะเป็นไล่ด้วยซ้ำ ปาลิตาเองก็เกลียดท่าทีอย่างนี้เหลือกำลังไม่แพ้กัน ใจก็เฝ้าพร่ำถามว่าในเมื่อรักความเป็นส่วนตัวขนาดนี้จะให้มาอยู่ทำไมไม่ทราบ อ้อใช่สิ! เธอลืมไปสนิทใจ เพราะเธอยังมีเรือนร่างอันบริสุทธิ์ไว้เป็นเครื่องเซ่นสังเวยความใคร่ให้ตาแก่เงินหนาตัณหากลับอย่างเขาอยู่ไง
เพียงนึกถึงจุดนี้เท่านั้น หัวใจก็อดคิดถึงคนรักไม่ได้ แล้วน้ำตาก็พาลจะไหลออกมาจึงต้องรีบหักห้ามไว้ เพราะรังแต่จะทำให้ความรู้สึกผิดแล่นเข้ามาเล่นงานทุกนาที จนพลอยไม่เป็นอันทำอะไรไปเท่านั้น หรืออาจจะกระทบกระเทือนไปถึงการเรียนเทอมสุดท้ายด้วย ร่างเล็กจึงรีบตรงไปหาบ้านหลังน้อย ๆ ที่ปลูกอยู่ห่างออกไปมาก กว่าจะเดินถึงก็ได้เหงื่อไปหลายเม็ดทีเดียว
“รายละเอียดทั้งหมดป้าก็รู้แค่นี้ล่ะแอ้เอ้ย จดไปอย่าให้ขาดเชียวนะเอ็ง ไม่งั้นคุณท่านได้เอ็ดตายเลย เห็นไม่ค่อยพูดอย่างนั้นเวลาโมโหขึ้นมาล่ะก็ตัวใครตัวมันเลยนะ ป้าคนหนึ่งล่ะที่ไม่เอาด้วยน่ากลัวเหลือเกิน ข้าวของในบ้านเก็บทันก็ทัน ไม่ทันก็แตกย่อยยับตรงนั้นล่ะ”
สายหยุดย้ำเตือนพร้อมแสดงสีหน้าขยาดขลาดกลัวให้เห็น จนปาลิตานึกภาพออกประหนึ่งประสบเหตุการณ์มาด้วยตัวเองก็ไม่ปาน อริสานั่งฟังอยู่ดวยได้แต่ทำตาปริบ ๆ เพราะให้สงสารเพื่อนนักที่จะต้องมาเป็นทั้งคนรับใช้งานบ้านสารพัด ไหนจะต้องคอยพลีเรือนร่างให้เพื่อเป็นเครื่องไถ่ถอนอีก และคืนนี้แล้วที่เพื่อนรักคงจะต้องสัวเวยความสาวให้กับเศรษฐีบ้ากามเป็นแน่แท้ เพียงแค่คิดอริสาก็กลั้นน้ำตาไว้แทบไม่อยู่ แต่ก็พยายามอดกลั้นเอาไว้ ด้วยกลัวว่าเพื่อนจะพลอยใจเสียหนักเข้าไปอีก พาลอยากหลีกลี้หนีหน้าไปจนเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตขึ้นมา
ทั้งที่ใจจริงแล้วอริสาก็อยากปล่อยให้เรื่องออกมารูปนั้นไม่น้อย ด้วยเห็นใจในความรักของเพื่อนทั้งสองที่จะต้องมาพังลงเพียงเพราะเรื่องเงิน แต่จากที่ได้คิดหน้าคิดหลังไตร่ตรองแทนเพื่อนอย่างถ้วนถี่แล้วพบว่าได้ไม่คุ้มเสียสักเท่าไหร่ เผลอ ๆ อาจจะเสียอย่างเดียวด้วยซ้ำ ด้วยต่างคนก็ต่างยังช่วยตัวเองไม่ได้ แบมือขอเงินพ่อแม่ไปเรียนหนังสืออยู่เลย
การหนีไปอยู่ด้วยกันฉันท์ผัวเมีย เมื่อแรกก็คงจะหอมหวานแต่พอนาน ๆ อาจจะขื่นขมระทมทุกข์ เพราะปัญหาต่าง ๆ เริ่มรุมเร้า โดยเฉพาะเรื่องการเงิน พาลจะส่งผลให้เรียนไม่จบกันทั้งคู่ ต้องไปทำมาหากินอย่างอื่นแทนที่จะได้เรียนจบมีงานดี ๆ ทำ มีอนาคตสดใส ไม่นานก็คงมีลูกมาเพิ่มภาระให้อีกคนสองคน ทีนี้โอกาสจะได้กลับไปไขว่คว้าปริญญาคงจะดับวูบลงไปไม่เป็นท่าแน่
อริสาเลยสรุปแทนเพื่อนว่า ไหน ๆ จะเสียเนื้อเสียตัวทั้งที ก็ต้องให้ได้มากกว่าเสีย หนึ่งคือได้ที่สวนของพ่อคืน สองคือยังได้เรียนจนจบ สามเพื่อนอาจจะเป็นที่พออกพอใจของพ่อเจ้าหนี้หน้าเลือดเข้าให้ ถึงกับปล่อยวางไม่ลงเมื่อหมดสัญญา ก็เลยส่งเสียเลี้ยงดูเป็นเรื่องเป็นราว มีบ้านมีรถมีเงินใช้ไม่ขาดมือก็เป็นได้ แต่ถึงแม้ข้อสามจะไม่เป็นดังใจคิด และหากสิงหายังมั่นคงในรักแท้ เพื่อนทั้งสองก็น่าจะมีโอกาสได้กลับมาสานฝันให้จบจนได้
“มีอะไรขาดเหลือหรือสงสัยก็โทรมานะแอ้ เดี๋ยวแก้มกับแม่จะรีบจัดการให้ แต่เรื่องแค่นี้คนเก่ง ๆ อย่างแอ้รับมือได้อยู่แล้วใช่มั้ยเพื่อน”
ปาลิตายิ้มรับไปอย่างนั้น ทั้งที่ในใจกำลังสะเทือนไปทั่วอกกับคำว่าเรื่องแค่นี้ของเพื่อน รู้ว่าเพื่อนอยากปลอบใจให้คลายกังวล แต่ก็ยากเหลือเกินที่จะไม่คิดมากกับสิ่งที่จะต้องสูญเสียให้คนที่เธอเกลียดชังในอีกไม่ช้า เผลอ ๆ คืนนี้ก็คงไม่รอดพ้นเงื้อมมือเขาไปได้ด้วยซ้ำ ก็ในเมื่อเขากลับมาแล้วหลังจากที่อุตส่าห์ให้เวลาทำใจอยู่ตั้งสองวัน
“ป้าว่าอย่าคิดมากเลยแอ้เอ้ย ถือซะว่าเอ็งโชคดีกว่าอีกหลาย ๆ คนก็แล้วกัน มีอย่างเหรอทนทำงานสองปีไถ่หนี้ได้ตั้งห้าล้าน ใครที่ไหนจะยอมให้กันฮึ อะไรไม่ชอบไม่ดีก็ทำลืม ๆ ไปซะ เอ็งก็ลองดูอย่างพวกอีตัวที่หากินตามซ่องสิ วัน ๆ มันต้องเจอผู้ชายร้อยแปดพันเก้ากว่าจะได้เงินมา หื่นกามหรือหน้าหม้อแค่ไหนเราก็ไม่รู้ เผลอ ๆ ก็พวกซาดิสด้วย แต่เอ็งอย่างมากก็นอนกับคุณท่านคนเดียว แถมไม่ค่อยจะอยู่บ้านด้วย และวันดีคืนดีคุณท่านก็หอบผู้หญิงคนอื่นมานอนด้วย เอ็งก็สบายไม่ต้องเปลืองตัว สองปีไม่นานหรอกแป้ป ๆ แต่ที่สำคัญนะเอ็งนะ อย่าปล่อยให้ท้องเพื่อคิดจับคุณท่านเด็ดขาด เพราะนอกจากเอ็งจะไถ่ที่สวนไม่ได้แล้ว ยังจะถูกคุณท่านไล่ตะเพิดหนีไปอีกนะ ป้าเห็นมานักต่อนักแล้วพวกผู้หญิงที่คิดจะรวยทางลัดด้วยการจับคุณท่านด้วยวิธีนี้ สุดท้ายก็ต้องไปและไม่มีสิทธิ์ได้กลับมาอีกเลย บ่อเงินบ่อทองเลยสลายภายในพริบตา”
แม้จะรู้ว่าคนบอกหวังดีสักแค่ไหน แต่กับคำพูดคำจาและภาษาที่ใช้ก็ตรงไปตรงมาไม่มีหักหลบหรืออ้อมค้อมใด ๆ ก็ยังคงบั่นทอนหัวใจดวงน้อย ๆ ให้เจ็บแสบขึ้นมาได้ไม่ยากเลย จนต้องรีบลุกเข้าครัวเพื่อจัดข้าวของสำหรับทำอาหารมื้อเย็นแล้วรีบเดินกลับทางเดิมด้วยการสั่งลาสองแม่ลูกเพียงรอยยิ้มบาง ๆ
“แม่อะ ไปพูดตรง ๆ อย่างนั้นได้ยังไง แค่นี้แอ้มันก็เสียใจจะแย่แล้วนะ”
อริสารู้ดีว่าเพื่อนสะเทือนใจจึงหันมาแหวใส่แม่ที่พูดตรงจนไม่รู้จักหักหลบหักเลี้ยวบ้าง สายหยุดทำตาโตใส่ลูกอย่างคนที่ไม่ได้รู้สึกผิดตรงไหนเลย
“นี่เอ็งเป็นลูกข้านะมาร้องด่าแม่ได้ยังไง ที่ข้าพูดเพราะหวังดีกับมัน ไม่อยากให้มันพลาดพลั้งเดี๋ยวจะเสียเปล่า แล้วมานั่งปั้นหน้าอยู่อย่างนี้ งานบ้านทำเสร็จแล้วเหรอ ไปเลยข้าจะเข้าสวนไปช่วยพ่อเอ็ง อีนี่มาทำปากดีกับแม่ กูเบ่งมึงออกมาและเลี้ยงด้วยความลำบากนะมึง ไม่ทันไรริจะเนรคุณซะแล้ว” คนเป็นลูกเหนื่อยใจเกินกว่าจะต่อล้อต่อเถียงกับแม่ จึงเลี่ยงไปหางานที่ทำค้างไว้แค่นั้น
แม่ครัวสาวค่อย ๆ ก้าวขึ้นบ้านอย่างเบาที่สุด เพื่อไม่ให้รบกวนเจ้าหนี้ที่นั่งทำงานอยู่โต๊ะตัวเดิม หกโมงเย็นคือเวลาจะต้องตั้งโต๊ะอาหาร หญิงสาวจึงหอบข้าวของไปนั่งเตรียมอยู่ระเบียงหลังบ้าน ซึ่งติดกับครัวมีหน้าต่างตรงเตาแก๊สพอดี เมนูวันนี้คือต้มจืดสาหร่าย น้ำพริกปลาทู ผักต้มผักสดเป็นเครื่องเคียง เพราะอาหารแต่ละมื้อเขาสั่งไว้ว่าให้ทำแค่สองอย่าง หากอยากได้อะไรเป็นพิเศษก็จะเพิ่มเติมมาทีหลัง
เมื่อเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้วปาลิตาก็อาศัยช่วงที่เขาหายเข้าไปอาบน้ำในห้อง รีบตั้งหม้อและรีบโขลกน้ำพริกควบคู่กันไปทันที ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงอสมาก็ออกมาแล้วไปนั่งรอที่โต๊ะในเวลาเกือบหกโมงเย็น นั่นเป็นสัญญาณให้รู้ว่าเขาพร้อมที่จะกินแล้ว ปาลิตารีบยกถาดอาหารที่เตรียมไว้ไปทันที กลิ่นหอมโชยมาเตะจมูกคนนั่งรออย่างช่วยไม่ได้ แม้จะเป็นเมนูคุ้นเคย แต่หน้าตาและการตกแต่งจานก็ดูแปลกไปกว่าเดิมที่เคยเห็นมานานปี
ผักลวกนั้นม้วนเป็นคำไว้ ผักสดคือถั่วฝักยาวก็ตัดเป็นท่อนสั้น ๆ กระชายขาวหั่นแฉลบเป็นวงรี มะเขือไม่ผ่าแต่เอามีกลีดเป็นเครื่องหมายบวกเอาไว้ให้ใช้มือแกะออกได้โดยง่าย ปลาทูแกะเอาก้างด้านใจออกแล้วประกบเข้าหากันใหม่แถมยังอุตส่าห์เหลือหัวกับหางต่อบนท้ายไว้เพื่อไม่ให้เสียรูปได้ ต้มจืดกำลังร้อน ๆ เวลาซดก็ทำให้โล่งคอดีกว่าตอนมันอุ่นเหมือนเมื่อก่อน น้ำพริกก็รสชาติเดิมที่เขาชอบ แปลว่าคนทำก็ใส่ใจกับรายละเอียดที่ได้มาจากสายหยุดพอสมควร แถมแต่งเติมเข้าไปอีก ทำให้ค่อยรู้สึกคุ้มค่ากับเงินห้าล้านขึ้นมาหน่อย แถมเธอก็ไม่อยู่รอถามนั่นนี่ให้รกลูกตาอีก ก็ถือว่ายังมีความเป็นส่วนตัวหลงเหลืออยู่บ้างจากเดิมที่คิดไว้
และทันทีที่เขาอิ่มปาลิตาก็รีบตรงไปเสิร์ฟผลไม้กับชาร้อนให้ จากนั้นก็เก็บข้าวของทั้งหมดล้างพร้อมปัดกวาดเช็ดถูจนเรียบร้อยก่อนจะเข้าห้องนอนในทันที เพราะไม่อยากอยู่ทำลายความเป็นส่วนตัวของเขา หรืออีกนัยไม่อยากอยู่เห็นหน้าคนร่ำรวยจนแทบจะกลายเป็นง่อย เพราะไม่เคยหยิบจับทำอะไรด้วยตัวเองเลย ดีแต่เอาเงินฟาดหัวชาวบ้านเพื่อแลกกับความสะดวกสบายไปวัน ๆ มันช่างแตกต่างจากเธอคนละทิศ ที่จะต้องทำทุกอย่างเพื่อแลกกับเงิน
แม้กระทั่งตอนนี้ก็กำลังจะเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้สมบัติชิ้นสุดท้ายในชีวิตพ่อมา คิดถึงตรงนี้ น้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่ยากเย็นเลย และยิ่งในใจตระหนักดีแล้วว่าคงไม่พ้นคืนนี้ที่เขาจะเรียกลูกหนี้อย่างเธอไปใช้งานแน่ ความสาว ความบริสุทธิ์ที่อุตส่าห์หวงแหนเอาไว้ให้คนรักกระทั้งพบคนที่ใช่ได้กับคนที่รักในวันแต่งงานกำลังจะพังทลายลงแล้ว อยากจะโทรไปหาคนรักใจจะขาด แต่รู้ดีว่าไม่ควรทำแบบนั้น เพราะรังแต่จะตัดเขาไปจากใจยากขึ้นทุกวัน อีกทั้งไม่อยากให้เขาถามถึงเรื่องที่ไม่ได้นอนบ้านนั่นเอง
เมื่อรู้ดีว่าไม่ควรปล่อยใจให้จมปรักอยู่กับเรื่องนี้ จึงรีบลุกหนีเข้าห้องน้ำแทน ท้องเริ่มร้องเพราะความหิวเข้ามาเล่นงานให้แล้ว ด้วยมัวแต่รีบเก็บกวาดจนลืมว่าตัวเองยังไม่ได้กินมื้อเย็น ครั้นจะออกไปข้างนอกก็เกรงว่าจะรบกวนอีกคนที่ยังนั่งทำงานอยู่ตั้งแต่มื้อเย็นจบลง ไม่เข้าใจว่าคนมีกินอย่างเขาจะมัวมานั่งหลังขดหลังแข็งทำอะไรนักหนา แค่กระดิกนิ้วก็ได้ดังใจอยากแล้ว เมื่อหมดหนทางจะดับหิวได้แล้ว น้ำในขวดที่วางอยู่หัวเตียงจึงช่วยขจัดผ่อนผันลงไปบ้าง
ก่อนจะรีบขึ้นเตียงแต่ก็นอนไม่หลับเอาเสียเลย ด้วยใจมัวกังวลว่าอีกเมื่อไหร่คนข้างนอกจะมาเคาะประตูเรียก เพียงแค่คิดก็มีร้อยแปดความรู้สึกแล่นเข้ามาในหัวแล้ว หนึ่งในนั้นคือความกล้ำกลืนฝืนทน ที่จะต้องพลีร่างให้เขาเชยชม โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคนที่เธอเกลียดเข้าไส้ เกลียดทุกอย่างที่เขามี เกลียดทุกการกระทำของเขาที่มีต่อผู้หญิงและคนรอบข้าง เที่ยงคืนที่ร่างเล็กนอนขดหลับสนิทไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นแม้แต่น้อย
ยังไม่ทันที่คนถูกถามจะได้ตอบเขาก็ชิงลุกเดินหนีไปนั่งโต๊ะทำงานก่อนแล้ว หญิงสาวให้อึดอัดเหลือเกินกับกฏระเบียบอันเคร่งครัดของเขา แต่ก็จำต้องฝืนทนเดินเข้าห้องเพื่อผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็พยายามคิดทบทวนว่าเมื่อกี้เขาบอกอะไรบ้างแล้วรีบจดลงในสมุดบันทึกไว้ทันที และเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเย็นนี้จะต้องทำอาหารให้เขาเป็นมื้อแรก ก็จำต้องออกจากห้องเพื่อไปหาสายหยุด แม้ร่างเล็กจะพยายามเดินเบาที่สุดและปิดประตูเบาสุดแค่ไหน แต่ก็ไม่อาจหลุดพ้นโสตประสาทของคนที่นั่งอยู่หน้าจอไม่ได้ เขาจึงหยุดทำงานแล้วเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนบ้านที่เดินตรงมาหา
“ฉันขอไปหาป้าสายหยุดก่อนนะคะ...”
ยังไม่ทันจะพูดจบ เขาก็โบกมือไหว ๆ เพื่อเป็นสัญญาณอนุญาตระคนรำคาญเหลือกำลังหรืออาจจะเป็นไล่ด้วยซ้ำ ปาลิตาเองก็เกลียดท่าทีอย่างนี้เหลือกำลังไม่แพ้กัน ใจก็เฝ้าพร่ำถามว่าในเมื่อรักความเป็นส่วนตัวขนาดนี้จะให้มาอยู่ทำไมไม่ทราบ อ้อใช่สิ! เธอลืมไปสนิทใจ เพราะเธอยังมีเรือนร่างอันบริสุทธิ์ไว้เป็นเครื่องเซ่นสังเวยความใคร่ให้ตาแก่เงินหนาตัณหากลับอย่างเขาอยู่ไง
เพียงนึกถึงจุดนี้เท่านั้น หัวใจก็อดคิดถึงคนรักไม่ได้ แล้วน้ำตาก็พาลจะไหลออกมาจึงต้องรีบหักห้ามไว้ เพราะรังแต่จะทำให้ความรู้สึกผิดแล่นเข้ามาเล่นงานทุกนาที จนพลอยไม่เป็นอันทำอะไรไปเท่านั้น หรืออาจจะกระทบกระเทือนไปถึงการเรียนเทอมสุดท้ายด้วย ร่างเล็กจึงรีบตรงไปหาบ้านหลังน้อย ๆ ที่ปลูกอยู่ห่างออกไปมาก กว่าจะเดินถึงก็ได้เหงื่อไปหลายเม็ดทีเดียว
“รายละเอียดทั้งหมดป้าก็รู้แค่นี้ล่ะแอ้เอ้ย จดไปอย่าให้ขาดเชียวนะเอ็ง ไม่งั้นคุณท่านได้เอ็ดตายเลย เห็นไม่ค่อยพูดอย่างนั้นเวลาโมโหขึ้นมาล่ะก็ตัวใครตัวมันเลยนะ ป้าคนหนึ่งล่ะที่ไม่เอาด้วยน่ากลัวเหลือเกิน ข้าวของในบ้านเก็บทันก็ทัน ไม่ทันก็แตกย่อยยับตรงนั้นล่ะ”
สายหยุดย้ำเตือนพร้อมแสดงสีหน้าขยาดขลาดกลัวให้เห็น จนปาลิตานึกภาพออกประหนึ่งประสบเหตุการณ์มาด้วยตัวเองก็ไม่ปาน อริสานั่งฟังอยู่ดวยได้แต่ทำตาปริบ ๆ เพราะให้สงสารเพื่อนนักที่จะต้องมาเป็นทั้งคนรับใช้งานบ้านสารพัด ไหนจะต้องคอยพลีเรือนร่างให้เพื่อเป็นเครื่องไถ่ถอนอีก และคืนนี้แล้วที่เพื่อนรักคงจะต้องสัวเวยความสาวให้กับเศรษฐีบ้ากามเป็นแน่แท้ เพียงแค่คิดอริสาก็กลั้นน้ำตาไว้แทบไม่อยู่ แต่ก็พยายามอดกลั้นเอาไว้ ด้วยกลัวว่าเพื่อนจะพลอยใจเสียหนักเข้าไปอีก พาลอยากหลีกลี้หนีหน้าไปจนเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตขึ้นมา
ทั้งที่ใจจริงแล้วอริสาก็อยากปล่อยให้เรื่องออกมารูปนั้นไม่น้อย ด้วยเห็นใจในความรักของเพื่อนทั้งสองที่จะต้องมาพังลงเพียงเพราะเรื่องเงิน แต่จากที่ได้คิดหน้าคิดหลังไตร่ตรองแทนเพื่อนอย่างถ้วนถี่แล้วพบว่าได้ไม่คุ้มเสียสักเท่าไหร่ เผลอ ๆ อาจจะเสียอย่างเดียวด้วยซ้ำ ด้วยต่างคนก็ต่างยังช่วยตัวเองไม่ได้ แบมือขอเงินพ่อแม่ไปเรียนหนังสืออยู่เลย
การหนีไปอยู่ด้วยกันฉันท์ผัวเมีย เมื่อแรกก็คงจะหอมหวานแต่พอนาน ๆ อาจจะขื่นขมระทมทุกข์ เพราะปัญหาต่าง ๆ เริ่มรุมเร้า โดยเฉพาะเรื่องการเงิน พาลจะส่งผลให้เรียนไม่จบกันทั้งคู่ ต้องไปทำมาหากินอย่างอื่นแทนที่จะได้เรียนจบมีงานดี ๆ ทำ มีอนาคตสดใส ไม่นานก็คงมีลูกมาเพิ่มภาระให้อีกคนสองคน ทีนี้โอกาสจะได้กลับไปไขว่คว้าปริญญาคงจะดับวูบลงไปไม่เป็นท่าแน่
อริสาเลยสรุปแทนเพื่อนว่า ไหน ๆ จะเสียเนื้อเสียตัวทั้งที ก็ต้องให้ได้มากกว่าเสีย หนึ่งคือได้ที่สวนของพ่อคืน สองคือยังได้เรียนจนจบ สามเพื่อนอาจจะเป็นที่พออกพอใจของพ่อเจ้าหนี้หน้าเลือดเข้าให้ ถึงกับปล่อยวางไม่ลงเมื่อหมดสัญญา ก็เลยส่งเสียเลี้ยงดูเป็นเรื่องเป็นราว มีบ้านมีรถมีเงินใช้ไม่ขาดมือก็เป็นได้ แต่ถึงแม้ข้อสามจะไม่เป็นดังใจคิด และหากสิงหายังมั่นคงในรักแท้ เพื่อนทั้งสองก็น่าจะมีโอกาสได้กลับมาสานฝันให้จบจนได้
“มีอะไรขาดเหลือหรือสงสัยก็โทรมานะแอ้ เดี๋ยวแก้มกับแม่จะรีบจัดการให้ แต่เรื่องแค่นี้คนเก่ง ๆ อย่างแอ้รับมือได้อยู่แล้วใช่มั้ยเพื่อน”
ปาลิตายิ้มรับไปอย่างนั้น ทั้งที่ในใจกำลังสะเทือนไปทั่วอกกับคำว่าเรื่องแค่นี้ของเพื่อน รู้ว่าเพื่อนอยากปลอบใจให้คลายกังวล แต่ก็ยากเหลือเกินที่จะไม่คิดมากกับสิ่งที่จะต้องสูญเสียให้คนที่เธอเกลียดชังในอีกไม่ช้า เผลอ ๆ คืนนี้ก็คงไม่รอดพ้นเงื้อมมือเขาไปได้ด้วยซ้ำ ก็ในเมื่อเขากลับมาแล้วหลังจากที่อุตส่าห์ให้เวลาทำใจอยู่ตั้งสองวัน
“ป้าว่าอย่าคิดมากเลยแอ้เอ้ย ถือซะว่าเอ็งโชคดีกว่าอีกหลาย ๆ คนก็แล้วกัน มีอย่างเหรอทนทำงานสองปีไถ่หนี้ได้ตั้งห้าล้าน ใครที่ไหนจะยอมให้กันฮึ อะไรไม่ชอบไม่ดีก็ทำลืม ๆ ไปซะ เอ็งก็ลองดูอย่างพวกอีตัวที่หากินตามซ่องสิ วัน ๆ มันต้องเจอผู้ชายร้อยแปดพันเก้ากว่าจะได้เงินมา หื่นกามหรือหน้าหม้อแค่ไหนเราก็ไม่รู้ เผลอ ๆ ก็พวกซาดิสด้วย แต่เอ็งอย่างมากก็นอนกับคุณท่านคนเดียว แถมไม่ค่อยจะอยู่บ้านด้วย และวันดีคืนดีคุณท่านก็หอบผู้หญิงคนอื่นมานอนด้วย เอ็งก็สบายไม่ต้องเปลืองตัว สองปีไม่นานหรอกแป้ป ๆ แต่ที่สำคัญนะเอ็งนะ อย่าปล่อยให้ท้องเพื่อคิดจับคุณท่านเด็ดขาด เพราะนอกจากเอ็งจะไถ่ที่สวนไม่ได้แล้ว ยังจะถูกคุณท่านไล่ตะเพิดหนีไปอีกนะ ป้าเห็นมานักต่อนักแล้วพวกผู้หญิงที่คิดจะรวยทางลัดด้วยการจับคุณท่านด้วยวิธีนี้ สุดท้ายก็ต้องไปและไม่มีสิทธิ์ได้กลับมาอีกเลย บ่อเงินบ่อทองเลยสลายภายในพริบตา”
แม้จะรู้ว่าคนบอกหวังดีสักแค่ไหน แต่กับคำพูดคำจาและภาษาที่ใช้ก็ตรงไปตรงมาไม่มีหักหลบหรืออ้อมค้อมใด ๆ ก็ยังคงบั่นทอนหัวใจดวงน้อย ๆ ให้เจ็บแสบขึ้นมาได้ไม่ยากเลย จนต้องรีบลุกเข้าครัวเพื่อจัดข้าวของสำหรับทำอาหารมื้อเย็นแล้วรีบเดินกลับทางเดิมด้วยการสั่งลาสองแม่ลูกเพียงรอยยิ้มบาง ๆ
“แม่อะ ไปพูดตรง ๆ อย่างนั้นได้ยังไง แค่นี้แอ้มันก็เสียใจจะแย่แล้วนะ”
อริสารู้ดีว่าเพื่อนสะเทือนใจจึงหันมาแหวใส่แม่ที่พูดตรงจนไม่รู้จักหักหลบหักเลี้ยวบ้าง สายหยุดทำตาโตใส่ลูกอย่างคนที่ไม่ได้รู้สึกผิดตรงไหนเลย
“นี่เอ็งเป็นลูกข้านะมาร้องด่าแม่ได้ยังไง ที่ข้าพูดเพราะหวังดีกับมัน ไม่อยากให้มันพลาดพลั้งเดี๋ยวจะเสียเปล่า แล้วมานั่งปั้นหน้าอยู่อย่างนี้ งานบ้านทำเสร็จแล้วเหรอ ไปเลยข้าจะเข้าสวนไปช่วยพ่อเอ็ง อีนี่มาทำปากดีกับแม่ กูเบ่งมึงออกมาและเลี้ยงด้วยความลำบากนะมึง ไม่ทันไรริจะเนรคุณซะแล้ว” คนเป็นลูกเหนื่อยใจเกินกว่าจะต่อล้อต่อเถียงกับแม่ จึงเลี่ยงไปหางานที่ทำค้างไว้แค่นั้น
แม่ครัวสาวค่อย ๆ ก้าวขึ้นบ้านอย่างเบาที่สุด เพื่อไม่ให้รบกวนเจ้าหนี้ที่นั่งทำงานอยู่โต๊ะตัวเดิม หกโมงเย็นคือเวลาจะต้องตั้งโต๊ะอาหาร หญิงสาวจึงหอบข้าวของไปนั่งเตรียมอยู่ระเบียงหลังบ้าน ซึ่งติดกับครัวมีหน้าต่างตรงเตาแก๊สพอดี เมนูวันนี้คือต้มจืดสาหร่าย น้ำพริกปลาทู ผักต้มผักสดเป็นเครื่องเคียง เพราะอาหารแต่ละมื้อเขาสั่งไว้ว่าให้ทำแค่สองอย่าง หากอยากได้อะไรเป็นพิเศษก็จะเพิ่มเติมมาทีหลัง
เมื่อเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้วปาลิตาก็อาศัยช่วงที่เขาหายเข้าไปอาบน้ำในห้อง รีบตั้งหม้อและรีบโขลกน้ำพริกควบคู่กันไปทันที ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงอสมาก็ออกมาแล้วไปนั่งรอที่โต๊ะในเวลาเกือบหกโมงเย็น นั่นเป็นสัญญาณให้รู้ว่าเขาพร้อมที่จะกินแล้ว ปาลิตารีบยกถาดอาหารที่เตรียมไว้ไปทันที กลิ่นหอมโชยมาเตะจมูกคนนั่งรออย่างช่วยไม่ได้ แม้จะเป็นเมนูคุ้นเคย แต่หน้าตาและการตกแต่งจานก็ดูแปลกไปกว่าเดิมที่เคยเห็นมานานปี
ผักลวกนั้นม้วนเป็นคำไว้ ผักสดคือถั่วฝักยาวก็ตัดเป็นท่อนสั้น ๆ กระชายขาวหั่นแฉลบเป็นวงรี มะเขือไม่ผ่าแต่เอามีกลีดเป็นเครื่องหมายบวกเอาไว้ให้ใช้มือแกะออกได้โดยง่าย ปลาทูแกะเอาก้างด้านใจออกแล้วประกบเข้าหากันใหม่แถมยังอุตส่าห์เหลือหัวกับหางต่อบนท้ายไว้เพื่อไม่ให้เสียรูปได้ ต้มจืดกำลังร้อน ๆ เวลาซดก็ทำให้โล่งคอดีกว่าตอนมันอุ่นเหมือนเมื่อก่อน น้ำพริกก็รสชาติเดิมที่เขาชอบ แปลว่าคนทำก็ใส่ใจกับรายละเอียดที่ได้มาจากสายหยุดพอสมควร แถมแต่งเติมเข้าไปอีก ทำให้ค่อยรู้สึกคุ้มค่ากับเงินห้าล้านขึ้นมาหน่อย แถมเธอก็ไม่อยู่รอถามนั่นนี่ให้รกลูกตาอีก ก็ถือว่ายังมีความเป็นส่วนตัวหลงเหลืออยู่บ้างจากเดิมที่คิดไว้
และทันทีที่เขาอิ่มปาลิตาก็รีบตรงไปเสิร์ฟผลไม้กับชาร้อนให้ จากนั้นก็เก็บข้าวของทั้งหมดล้างพร้อมปัดกวาดเช็ดถูจนเรียบร้อยก่อนจะเข้าห้องนอนในทันที เพราะไม่อยากอยู่ทำลายความเป็นส่วนตัวของเขา หรืออีกนัยไม่อยากอยู่เห็นหน้าคนร่ำรวยจนแทบจะกลายเป็นง่อย เพราะไม่เคยหยิบจับทำอะไรด้วยตัวเองเลย ดีแต่เอาเงินฟาดหัวชาวบ้านเพื่อแลกกับความสะดวกสบายไปวัน ๆ มันช่างแตกต่างจากเธอคนละทิศ ที่จะต้องทำทุกอย่างเพื่อแลกกับเงิน
แม้กระทั่งตอนนี้ก็กำลังจะเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้สมบัติชิ้นสุดท้ายในชีวิตพ่อมา คิดถึงตรงนี้ น้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่ยากเย็นเลย และยิ่งในใจตระหนักดีแล้วว่าคงไม่พ้นคืนนี้ที่เขาจะเรียกลูกหนี้อย่างเธอไปใช้งานแน่ ความสาว ความบริสุทธิ์ที่อุตส่าห์หวงแหนเอาไว้ให้คนรักกระทั้งพบคนที่ใช่ได้กับคนที่รักในวันแต่งงานกำลังจะพังทลายลงแล้ว อยากจะโทรไปหาคนรักใจจะขาด แต่รู้ดีว่าไม่ควรทำแบบนั้น เพราะรังแต่จะตัดเขาไปจากใจยากขึ้นทุกวัน อีกทั้งไม่อยากให้เขาถามถึงเรื่องที่ไม่ได้นอนบ้านนั่นเอง
เมื่อรู้ดีว่าไม่ควรปล่อยใจให้จมปรักอยู่กับเรื่องนี้ จึงรีบลุกหนีเข้าห้องน้ำแทน ท้องเริ่มร้องเพราะความหิวเข้ามาเล่นงานให้แล้ว ด้วยมัวแต่รีบเก็บกวาดจนลืมว่าตัวเองยังไม่ได้กินมื้อเย็น ครั้นจะออกไปข้างนอกก็เกรงว่าจะรบกวนอีกคนที่ยังนั่งทำงานอยู่ตั้งแต่มื้อเย็นจบลง ไม่เข้าใจว่าคนมีกินอย่างเขาจะมัวมานั่งหลังขดหลังแข็งทำอะไรนักหนา แค่กระดิกนิ้วก็ได้ดังใจอยากแล้ว เมื่อหมดหนทางจะดับหิวได้แล้ว น้ำในขวดที่วางอยู่หัวเตียงจึงช่วยขจัดผ่อนผันลงไปบ้าง
ก่อนจะรีบขึ้นเตียงแต่ก็นอนไม่หลับเอาเสียเลย ด้วยใจมัวกังวลว่าอีกเมื่อไหร่คนข้างนอกจะมาเคาะประตูเรียก เพียงแค่คิดก็มีร้อยแปดความรู้สึกแล่นเข้ามาในหัวแล้ว หนึ่งในนั้นคือความกล้ำกลืนฝืนทน ที่จะต้องพลีร่างให้เขาเชยชม โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคนที่เธอเกลียดเข้าไส้ เกลียดทุกอย่างที่เขามี เกลียดทุกการกระทำของเขาที่มีต่อผู้หญิงและคนรอบข้าง เที่ยงคืนที่ร่างเล็กนอนขดหลับสนิทไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นแม้แต่น้อย
กันเกราธัญญรัตน์วรนัน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 ส.ค. 2556, 08:58:15 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 ส.ค. 2556, 08:58:15 น.
จำนวนการเข้าชม : 943
| << เขตแดนของลูกหนี้ | ตำแหน่งใหม่ >> |