โอเอซิส...พิชิตรัก
นิยายกึ่งทะเลทรายเรื่องนี้บอกเล่าเรื่องราวของเจนกับอัสซิมเหมือนแมวไล่จับหนู ชิงไหวชิงพริบ ปฏิเสธความรู้สึก ปิดบังบางอย่างต่อกันเสมอ พระนางไม่ค่อยเผยความรู้สึก ออกแนวพูดต่างภาษา แต่ต้านแรงดึงดูดระหว่างกันไม่ได้ ทำให้เกิดความผูกพัน เป็นคนเก่งทั้งคู่ แล้วพยายามอ่านกันและกันตลอดเรื่อง อิอิ สู้กันจนหยดสุดท้ายกันเลยทีเดียวค่ะ แล้วก็จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งตามสูตรของผู้เขียนค่ะ
Tags: ทะเลทราย โจร แก้แค้น

ตอน: 06 (ครึ่งหลัง)

โอเอซิส...พิชิตรัก ตอนที่ 6 (ครึ่งหลัง)

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นภายในห้องที่ยามเช้าควรสงบสุข เขาจำไม่ได้ว่าเปิดโทรศัพท์ที่พกมาด้วย แต่แล้วเธอก็ลุกขึ้นแล้วหาโทรศัพท์ เขาก็พลิกตัวหันหลังให้

“ฉันฝากคุณแอนเดอสันบอกไปแล้วนะคะ จอร์จ ว่าฉันยังไม่พร้อมที่จะหมั้นกับใคร” เจนลุกขึ้นแล้วหาเสื้อคลุมมาสวมทับ ก่อนออกไปที่ห้องด้านนอกแล้วนั่งลงอ่านหนังสือพิมพ์

“หรือเพราะคุณมีใคร” จอร์จถามตามตรง

“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ใช่เพราะใคร ฉันยังไม่พร้อมก็คือยังไม่พร้อม” เจนยืนยันตามเดิม ก่อนสั่งเอมม่า “ขอกาแฟแก่ๆ ให้คุณมาห์นาซด้วยนะ”

“คุณมาห์นาซเหรอ นี่คุณอยู่กับเขาเหรอ ไหนบอกว่าไม่มีใครยังไงล่ะ ถ้าคุณไม่อยู่กับเขาแล้วทำไมผมถึงติดต่อคุณไม่ได้ แล้วทำไมคุณถึงไม่โทรบอกผมเอง ต้องให้คุณแอนเดอสันโทรบอก” จอร์จใส่เธอเป็นชุดอย่างหึงหวง

เจนได้แต่ถอนหายใจยาว “เขาเป็นเพื่อนฉัน และการที่ฉันมาที่ดาฟรานช์ เพราะว่าฉันไม่ต้องการให้ใครรบกวน เหลือแต่เบอร์ฉุกเฉินเท่านั้นที่เปิดไว้ เผื่อมีเรื่องอะไรที่ต้องติดต่อ”

“ปกติคุณจะไปที่นั่นกับเจมส์เท่านั้น แต่คุณพาเขาไปด้วย แล้วทำเหมือนคุณไม่รู้จักเขาด้วย ทำไม” จอร์จคาดคั้นเอากับเธอ

“ทำไมคุณต้องมาคาดคั้นกับฉันด้วยล่ะ เขาเป็นเพื่อนฉัน และเขามาเพื่อมาพบฉัน แล้วจะให้ฉันเสียมารยาททิ้งเขาไว้ได้ยังไงล่ะ ฉันว่าคุณพูดไม่รู้เรื่องแล้วนะ จอร์จ คุณควรสงบสติอารมณ์ก่อนดีไหม” เจนพยายามพูดให้เขาใจเย็นลง

“คุณรักเขาไหม เจน” จอร์จถามอย่างหมดแรง

“ฉันรักเจมส์เท่านั้น” เจนไม่ตอบตามตรง เพราะระหว่างเธอกับอัสซิมเป็นเรื่องที่รู้กันอยู่แล้วว่าเป็นไปไม่ได้เลย เธอเป็นคริสเตียนที่ไม่มีทางเปลี่ยนศาสนา แต่เขาเป็นมุสลิมที่ควรแต่งงานกับคนศาสนาเดียวกันมากกว่า ไม่มีทางเป็นไปได้เลย

“คุณเลี่ยงไม่ตอบ ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณรักเจมส์ แต่ผมต้องการรู้ว่าคุณรักเขาหรือเปล่า” จอร์จถามสิ่งที่อยากรู้ เขาต้องให้คุณแอนเดอสันต่อให้จึงจะได้คุยกับเจน แล้วตอนนี้เธอก็อยู่กับเขา แม้จะมีลูกน้องอยู่เต็มไปหมด

ใจเขามีแต่คำถามมากมายที่เธอไม่ยอมตอบอย่างตรงไปตรงมา

“ฉันไม่จำเป็นต้องตอบอะไรตอนนี้ ถ้าคุณคิดว่ายอมรับไม่ได้ ฉันแนะนำให้คุณมองหาผู้หญิงคนอื่น ลาก่อนค่ะ จอร์จ จนกว่าคุณจะใจเย็นกว่านี้” เจนบอกลาและกดปิดเครื่องทันที แล้วส่งให้เอมม่า “ฉันไม่รับสายตลอดวัน เตรียมที่นอนให้ที่ศาลาในสวนให้ด้วย ฉันง่วงและเพลียมาก อยากจะนอนตลอดช่วงเช้า ส่วนคุณมาห์นาซจะทำอะไรก็ให้ถามเขาก็แล้วกัน ให้คนอำนวยความสะดวกให้เขา”

“ค่ะ ท่านหญิง” เอมม่ารับคำแล้วยืนรอคำสั่งต่อ

เจนเห็นว่าเขายังไม่ออกมาสักที เธอจึงต้องไล่เอมม่าออกไปก่อน “มีอะไรก็ไปทำเถอะ”

“ค่ะ ท่านหญิง” เอมม่ารับคำแล้วออกไปจากห้องด้านนอกของห้องนอนเจ้านาย

เจนก็ทานอาหารเช้าต่อ เธอก็เหนื่อยเกินกว่าจะจัดการตนเอง สภาพเลยไม่สวยสดใสอย่างทุกที แต่คงไม่ต้องเกรงใจอะไรเขาอีก เพราะเธอก็เหนื่อยกับการเป็นท่านหญิง

ช่วงเวลาที่อิสระที่สุด คือช่วงเวลาที่เธอเป็นโจรสาว ทะยานไปในยามค่ำคืน กลับรู้สึกสดใสกว่าตอนนี้มาก หากถามว่าเธอสังหารคนมากี่คน นับว่ามากพอควร ตั้งแต่ต้องใช้ชีวิตอยู่ในกลุ่มกองโจรเมื่อครั้งยังเด็ก

หนึ่งในโจรทะเลทรายมาพบเธอบาดเจ็บและสลบอยู่กลางโอเอซิส ซึ่งเธอถูกผลักออกมาจากเครื่องบินของพ่อ เขาซ่อนเธอไว้ในคราบเด็กผู้ชายตลอด และตอนนี้โจรคนนั้นก็ได้หายไปจากที่นั่น ก่อนที่จะโดนถล่มจนไม่เหลือซาก

พ่อคนที่สองของเธอ...น่าจะตายไปแล้ว

เหลือเพียงพ่อคนที่สามที่หายใจอย่างซังกะตายไปวันๆ ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยบาดแผลจากการสูญเสียภรรยาและลูกสาวในเหตุการณ์ลักพาตัว

ผู้ชายในชีวิตเธอล้วนแล้วแต่ล้มหายตายจากไปเรื่อยๆ เหลือเพียงอีกไม่กี่คนที่เธอจะต้องจัดการให้เด็ดขาด แค้นที่ต้องให้อีกฝ่ายชดใช้ คงไม่จบลงง่ายๆ

เสียงประตูชั้นในเปิดออก พร้อมกับเสียงประตูห้องนอน เอมม่ากลับมาอีกครั้งพร้อมกาใส่กาแฟใบใหญ่ รินให้อัสซิมและวางไว้ให้ภายในห้อง ก่อนออกไปจากห้องอีกครั้ง

อัสซิมนั่งลงก่อนลงมือทานอาหารเช้า แล้วไม่พูดถึงเรื่องเมื่อคืน เขารู้สึกว่าตัวเองบ้าระห่ำอย่างฉุดไม่อยู่เมื่ออยู่กับเธอ ราวกับลืมทุกอย่างที่สำคัญไปเลยทีเดียว

“วันนี้ฉันตั้งใจจะนอนต่อตลอดช่วงเช้า แล้วบ่ายค่อยไปขี่ม้ารอบดาฟรานช์นะคะ ในช่วงเช้าถ้าคุณต้องการอะไรก็บอกคนที่อยู่ที่นี่ก็แล้วกันค่ะ” เจนบอกเขาแล้วยังรู้สึกอยากนอนอยู่ตลอดเวลา

คนที่เธอพูดถึง...คือกลุ่มคนที่คอยดูแลความปลอดภัยให้เธอ แต่คนสนิทของเธอคือโฮเวิร์ดและเอมม่านั้น ที่เหลือเป็นคนที่พ่อเธอให้มาดูแล เพราะตั้งแต่เกิดเหตุกับแม่และพี่สาว พ่อก็ไม่ไว้ใจอะไรอีกเลย

“ฉันไม่มีอะไรเป็นพิเศษ ก็คงนอนพร้อมเธอด้วยนั่นแหละ บ่ายให้คนเตรียมม้าให้ฉันด้วยก็แล้วกัน ให้คาลิมกับยาซิดด้วย” อัสซิมคิดว่าบริเวณมันคงกว้างขวางมาพอสมควร เขาจึงต้องให้คนของเขาติดตามไปด้วย

เจนกดกริ่งเรียกสั่งงานเอมม่า เมื่อเอมม่าเข้ามาก็บอกความ “เตรียมคุณดาร์ซี่กับคุณมิสซี่ให้ด้วยนะ อ๋อแล้วก็เลือกม้าอีกสองตัวให้คนของคุณมาห์นาซด้วย”

“ค่ะ ท่านหญิง” เอมม่ารับคำสั่งแล้วก็ออกไปจากห้อง

เมื่อทานมื้อเช้าเสร็จแล้ว เธอก็เดินกลับเข้าไปในห้องด้านใน แล้วเข้าห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำชำระล้างร่างกาย และเมื่อออกมาก็เป็นเขากำลังพิงเสาเตียงแล้วอ่านหนังสือ

“ไปกันเถอะค่ะ” เจนชวนเขาและทำให้เขางุนงง

“ไปไหนเหรอ” อัสซิมงงกว่าเดิม

“ไปนอนที่อื่นกันค่ะ เดี๋ยวให้แม่บ้านมาจัดห้องใหม่” เจนอธิบายความเล็กน้อย แล้วเดินออกไปเลือกหนังสือติดมือไปสองสามเล่ม มาควงแขนเขาแล้วพาเดินออกไปจากห้อง

“จะไปห้องไหนล่ะ” อัสซิมถาม ถึงเขาจะไม่ได้ใส่ชุดนอนก็ตาม และเธอก็สวมชุดสีชมพูสบายๆ แล้วก็มีหมวกผ้าบานพลิ้วถือติดมือไปด้วย

“ทานเสร็จแล้วก็ต้องไปเดินย่อยสิคะ แล้วค่อยนอนพัก ตามฉันมาดีกว่าค่ะ” เจนถือร่มติดมือมาด้วย พาเขาเดินตรงไปผ่านแนวดอกไม้ เห็นศาลาที่มีผ้าสะท้อนแสงดึงตึงเป็นมุมเหมือนกระโจม พอเดินเข้าไปก็เห็นว่าจัดเป็นที่นอนได้ไม่ต้องกลัวฝนลมใดๆ เพรากว้างขวางมากพอ ทั้งยังมีม่านสีขาวบังสายตา

“ปกติถ้าไม่นอนเล่นก็จะดึงส่วนที่ขึงนี่ออกค่ะ แล้วก็จัดโต๊ะให้นั่งเล่น หรือจะเหยียดตัวยาวนอนอ่านหนังสือก็ได้ค่ะ ท่านพ่อทำไว้นานแล้ว จะเห็นว่าโครงสร้างศาลาทำด้วยเหล็กสั่งฉลุลายแบบพิเศษ มีลวดลายสวยนะคะ ฉันชอบมาที่นี่มากค่ะ ท่านพ่อสร้างไว้ให้คุณแม่ค่ะ” เจนอธิบายความแล้วก็วางหนังสือไว้ที่โต๊ะเล็ก ก่อนจะนั่งลงแล้วเปิดม่านขาวออกเล็กน้อยพอให้แสงเข้ามา

อัสซิมสังเกตว่ามีอีกสี่แห่งรอบๆ แต่เป็นศาลาให้นั่งพอหลบฝนเท่านั้น สักพักเอมม่ากับโฮเวิร์ดก็เข้าไปนั่งที่หนึ่ง คาลิมก็นั่งอีกที่หนึ่ง เขาก็รู้ว่ามีไว้ให้คนดูแลความปลอดภัยนั่นเอง

“คุณคงมากับคนรักบ่อยๆ” เขาไม่พูดชื่อคู่หมั้นเธออีกแล้ว

“ค่ะ ฉันกับเจมส์ชอบมาด้วยกัน ช่วงวันหยุดพักของเขา เราจะมาที่ดาฟรานช์ใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้มากที่สุด แต่หลังจากเสียเจมส์แล้วฉันก็มาที่นี่คนเดียว บางครั้งการอยู่ลำพังก็ช่วยได้มาก” เจนก้มหน้าลงอ่านหนังสืออยู่พักหนึ่ง แล้วก็วางหนังสือในมือลง หยิบผ้ามาห่มปิดช่วงขา แล้วก็หลับตาพักผ่อน

อัสซิมเข้าสวมกอดเธอที่นอนพัก เขาเองก็ต้องการพักจากความคิดต่างๆ ทั้งหลาย โทรศัพท์เขาฝากไว้ที่คาลิม สำหรับเขาแล้ว คาลิมเข้าใกล้คำว่า ‘ไว้วางใจ’ ที่สุด

พอตื่นแล้วช่วงบ่ายเขาและเธอก็กลับไปล้างหน้าล้างตา เธอพาเขาไปเจอกับคุณดาร์ซี่...ม้าตัวผู้วัยฉกรรจ์สีขาวจุดน้ำตาล แล้วแนะนำให้เขารู้จักคุณมิสซี่

“สวัสดี คุณดาร์ซี่” เธอจูบคุณดาร์ซี่หน้าผาก แล้วก็ขึ้นขี่ ก่อนบอกเขา “คุณขี่คุณมิสซี่นะคะ ปกติคุณมิสซี่เป็นม้าของฉันเอง แต่คุณดาร์ซี่จะไม่เชื่องกับคนแปลกหน้า คุณมิสซี่รับแขกกว่าเยอะค่ะ”

คุณมิสซี่เป็นม้าตัวเมียสีน้ำตาลแดงรูปร่างปราดเปรียว

“ปกติเจมส์คงขี่คุณดาร์ซี่สินะ” อัสซิมถามขณะขึ้นขี่ม้า ซึ่งก็เชื่องอย่างที่เธอว่า

เจนเพียงยิ้มเท่านั้น แล้วควบเหยาะๆ ไม่เร่งรีบ โดยมีอัสซิมอยู่ข้างๆ เธอเหนื่อยเกินกว่าจะคิดอะไร และการนอนหลับตลอดช่วงเช้าก็ไม่ช่วยให้หายเหนื่อยเท่าที่คิด เธอยังต้องการพักผ่อนอีก

พักหลังเขาพูดถึงคู่หมั้นเธอบ่อย นับเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึง เพราะดูเหมือนตอนแรกเขาจะไม่สนใจนัก

อัสซิมควบม้าอย่างเร็ว เขาองอาจเวลาขี่ม้าแล้วทะยานออกไป

เอมม่ากับโฮเวิร์ดค่อยๆ ควบมาอยู่ข้างๆ เจ้านาย ก่อนโฮเวิร์ดแสดงความเป็นห่วง “ท่านหญิงจะปล่อยให้เป็นแบบนี้เหรอครับ”

“ปล่อยอะไรล่ะ โฮเวิร์ด อัสซิมไม่ใช่ศัตรูเราสักหน่อย อีกอย่างสงครามสายโลหิตของตระกูลมาห์นาซก็เข้มข้นมากด้วย เขาคงไม่รักพ่อขนาดจะแก้แค้นแทนหรอก เพียงแต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาสงสัยอะไรนักหนา” เจนยังคงควบเยาะๆ ไปเรื่อยๆ ปล่อยให้เขาและผู้ติดตามของเขาสนุกกับการดูสิ่งต่างๆ ในดาฟรานช์

“ถ้าเขาไม่อยากแก้แค้น แล้วเขามาใกล้ชิดท่านหญิงทำไม ที่ปราสาทเจอเครื่องดักฟังหลายจุด ตั้งแต่ผู้ชายคนนี้เข้าไปในปราสาท” โฮเวิร์ดบอกสิ่งที่รู้มา เขารู้เพราะคุณแอนเดอสันโทรมาบอกให้ระมัดระวัง

“เขาก็ต้องอยากให้แน่ใจ เก่งนะที่สามารถเชื่อมโยงจุดนี้ได้ สมแล้วที่เติบโตขึ้นมาจากโคลนตมแล้วผงาดขึ้นเป็นพญาอินทรีย์ อย่ากังวลไปเลย ฉันไม่คิดจะทำอะไรที่มันเสี่ยงหรอกนะ” เจนบอกให้คนสนิทสบายใจ

แม้จะชอบความเสี่ยงแค่ไหน แต่เธอก็ต้องการความเสี่ยงที่ควบคุมได้ เพราะฉะนั้นระหว่างนี้เธอจะไม่เก็บเรื่องอื่นมาคิดให้วุ่นวายใจแน่นอน

“เอมม่า” เจนเรียกเอมม่า ซึ่งตอนนี้ขี่ม้าขึ้นมาตีคู่ เธอกระซิบข้างหูเอมม่า แล้วพยักหน้าช้าๆ กับโฮเวิร์ด

“ค่ะ ท่านหญิง” เอมม่าตอบรับคำสั่งแล้วเอามือถือออกมา พิมพ์รหัสออกคำสั่งลงไปแล้วกดส่งออก

“ท่านหญิงทราบว่าเขาตั้งใจมาสืบเรื่องท่านหญิง แต่ทำไมถึงยอมให้เขาอยู่ใกล้ๆ ล่ะครับ” โฮเวิร์ดถามอย่างไม่เข้าใจ

“คุณไม่เข้าใจก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ แต่เรื่องบางเรื่องไม่จำเป็นต้องทำความเข้าใจหรอก โดยเฉพาะเป็นเรื่องของพลังงานเคมีที่เข้ากันได้” เจนพูดแล้วหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเร่งจังหวะ

เอมม่าหัวเราะเล็กน้อย ขณะที่โฮเวิร์ดทำสีหน้าเข้มใส่เอมม่า แล้วควบม้าตามท่านหญิงให้ทัน

ขณะที่อัสซิมกับคาลิมควบคู่กันไปและหยุดเมื่อมองไม่เห็นเจนอยู่แล้ว เขาถามคนสนิท “ได้ข่าวอะไรบ้าง”

“ไม่มีครับ ทางปราสาทฮาร์ทฟอร์ดทำลายอุปกรณ์เราหมดแล้วครับ ดูเหมือนทางปราสาทจะมีอะไรปิดบังอยู่ และมีการระมัดระวังเข้มงวด ได้ข่าวจากคนรับใช้ว่า มีการตรวจค้นคนรับใช้ทุกคน ตรวจสอบประวัติคนงานละเอียดยิบ ใครแปลกหน้าไล่ออกจากปราสาททันที และมีการตรวจสอบเบื้องหลังของคนรับใช้ทุกคนทุกอาทิตย์ และตรวจสอบหาเครื่องดักฟังทั่วปราสาททุกวัน” คาลิมรายงาน

“แล้วที่ดาฟรานช์นี่ล่ะ” อัสซิมถามให้แน่ใจอีกครั้ง

“ไม่มีการระวังภัยเข้มงวดเหมือนที่ปราสาทครับ เหมือนกับไม่มีอะไรให้ต้องปิดบัง” คาลิมอธิบายเพราะใช้เวลาค่อนคืนในการสำรวจ

“พวกคนรับใช้ล่ะ” อัสซิมถามรายละเอียด เพราะเขาต้องระมัดระวังมาก

“คนปกติธรรมดา ผมให้คนตรวจสอบประวัติอยู่ครับ” คาลิมรายงานตามตรง

“เรื่องของคนสนิทท่านหญิงน่ะ ได้อะไรมากกว่าที่มีไหม” อัสซิมไม่เชื่อว่าทั้งสองจะเป็นเพียงแค่พ่อบ้านฝึกหัดกับเลขาฯ เท่านั้น

“มีเท่าเดิมครับ ทั้งสองดูเหมือนจะเชื่อใจท่านหญิงมากนะครับ แต่คนผู้ชายดูเป็นกังวลเรื่องคุณมากกว่าผู้หญิง” คาลิมอธิบายความ

“จับตาดูแล้วลองหาข้อมูลให้ได้มากกว่านี้” อัสซิมสั่งความ ก่อนหันไปมองยาซิดผิวปากส่งสัญญาณ

ไม่นานท่านหญิงก็ควบม้าตรงมาที่เขา แล้วผ่านเลยไป เธอสั่งคุณดาร์ซี่ข้ามแนวป่า แล้วก็ควบต่อไปเรื่อยๆ โดยไม่มองใครสักคน

**************************
สวัสดีค่ะ คุณผู้อ่านทุกท่าน
Happy Birthday to me!!!!
โอกาสพิเศษวันเกิดของข้าพเจ้าเองค่า อิอิ
ไม่อยากเชื่อว่าเขียนนิยายมา 1ใน 3 ของชีวิตแล้วค่า
ขอบคุณที่ติดตามนิยายนะคะ

ป.ล. ขอรับคำแนะนำจากผู้อ่านเพื่อนิยายเรื่องนี้นะคะ
เหตุอย่างที่บอกค่ะ เป็นเรื่องไม่ถนัดและพยายามหลีกเลี่ยงรายละเอียดของศาสนา
เนื่องจากเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ถ้ามีช่วงไหนอ่านแล้วรู้สึกขัดๆ ก็ขอคำแนะนำด้วยนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

ป.ล.
- ใครที่ต้องการพาสจะเมลมาที่ plerngwaree@hotmail.com ก็ได้ค่ะ
- ติดตามข่าวสารต่างๆ ได้ที่ www.facebook.com/plerngwaree
- คนรักเฮีย "พาย" อย่าพลาดเฮีย "พาย" ปกใหม่กำลังจะวางแผงแล้วค่ะ

พี่ตุ้งแช่ --- มาไวอีกนิดนุงค่า อิอิ
คุณ konhin --- ใช่เลยค่า แต่เพราะเป็นญาติกันยังไงก็ต้องหาทางแก้ปัญหากันไปเนาะๆ
**********************************
eBooks ผลงานที่ผ่านมานะคะ
1. ด้วยหัวใจ...พันรัก (229 บาท / 9.99$)
- www.mebmarket.com/index.php?action=BookD...QiO3M6NDoiNDQ2NiI7fQ
- www.ebooks.in.th/ebook/13221/ด้วยหัวใจ...พันรัก
2. เราสามคน..หนทางเดียว (159บาท / 6.99$)
- www.mebmarket.com/index.php?action=BookD...QiO3M6NDoiNDQyNyI7fQ
- www.ebooks.in.th/ebook/13203/เราสามคน..หนทางเดียว
3. ตามตะวัน ณ จันทร์พันดาว (159฿ / 6.99$)
- www.mebmarket.com/index.php?action=BookD...QiO3M6NDoiNDQ2OSI7fQ
- www.ebooks.in.th/ebook/13231/ตามตะวัน_ณ_จันทร์พันดาว
4. แผนร้ายในทางรัก (139บาท / 5.99$)
- www.mebmarket.com/index.php?action=BookD...QiO3M6NDoiNDI2MyI7fQ
- www.ebooks.in.th/ebook/13179/แผนร้ายในทางรัก
ขอบคุณที่ติดตามนิยายนะคะ



เพลิงวารี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ส.ค. 2556, 17:48:52 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ส.ค. 2556, 17:48:52 น.

จำนวนการเข้าชม : 1440





<< 06 (ครึ่งแรก)   07 (ครึ่งแรก) >>
konhin 21 ส.ค. 2556, 20:49:53 น.
สงสารเจมอ่ะ แต่การแสดงออกของเจนก็มากพอที่ควรจะคิดได้แล้วว่าเจนไม่ได้ต้องการให้ใครมาเป็นตัวแทนคนรักเก่า ตัดใจเหอะ


MDDC 21 ส.ค. 2556, 22:25:16 น.
ชิงไหวชิงพริบกันตลอดระหว่างเจนกับมาห์นาซ


ตุ๊งแช่ 22 ส.ค. 2556, 09:22:08 น.
ตกลงอ่านนิยาย หรืออ่านคดีสืบสวนสอบสวนอ่ะนี่ 555


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account