Diary Love Vampirism รักนี้ที่เวนิส
“ถ้าไพรเวทแล้วมันทำให้เอลเซ่อารมณ์ดีฉันก็ยินดีที่จะทำ เพราะอะไรที่ทำให้เอลเซ่มีความสุขฉันทำให้เธอได้หมดไม่ว่ามันจะเป็นอะไร ฉันสัญญาเอล อะไรที่คือความสุขของเธอฉันยินดีที่จะทำให้เธอทุกอย่าง”
โอ๊ยย อยู่ๆ ก็มาพูดบอกกันแบบนี้ก็เขินสิเจ้าคะ แต่ทำไงได้ล่ะ ก็รักเขาไปแล้วนิน่า...
(อัพช้าขออภัย อยู่ในช่วงสอบ)
โอ๊ยย อยู่ๆ ก็มาพูดบอกกันแบบนี้ก็เขินสิเจ้าคะ แต่ทำไงได้ล่ะ ก็รักเขาไปแล้วนิน่า...
(อัพช้าขออภัย อยู่ในช่วงสอบ)
Tags: Vampirism cosplay
ตอน: 4
วันรุ่งขึ้น
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ค่อนข้างจะวุ่นวายเป็นพิเศษ เพระว่าฉันต้องตื่นแต่เช้ามาแต่งตัวแต่งหน้าเพื่อนที่จะไปงานคอสให้ทันเวลา วันนี้ฉันเลือกที่จะแต่เป็น Megurina Luka จาก Vocaloid เพลง Contarella คือแบบพอแต่งชุดนี้แล้วรู้สึกว่ามันค่อนข้างอลังนิดหนึ่ง แล้วสีของชุดก็ออกไปทางโทนสีดำมีลูกไม้ทองและพวกลูกปัด (ถ้านึกไม่ออกให้นึกถึงชุดของผู้ดีเมืองอังกฤษเป็นหลักนะ)
“คุณหนูค๊าาาาาา....คุณหนูของวีสวยมากๆเลยคะ”
“เหรอคะพี่วี” ฉันถามกลับไปเพราะค่อนข้างประมาทนิดหนึ่ง
“จริงคะ..แต่ตอนนี้คุณเซต้ามารอและนะคะ”
“ตายจริงนี้เอลเซ่ปล่อยให้เขารอเหรอคะเนี้ย...พี่วีคะช่วยไปหยิบร้องเท้าโลลิต้าสีดำให้เอเซ่ทีนะคะ”
“ได้คะคุณหนู”
หลังจาที่พี่วีวิงออกไปฉันก็หยิบกระเป๋าเครื่อสำอางที่วางอยู๋บนโต๊ะพร้อมกับวิกผมและที่หน้ากากที่ใช้คู่กับชุด Contarella แล้วก็รีบเดินลงไปข้างล่าง
“เซต้า รอนานมั๊ย” ฉันเห็นเขายืนอยู่ตรงประตูบ้านพออดี วันนี้เขาใส่ชุดเสื้อเชิ้ดสีขาวกับกางเกงผ้าสีดำทำมะดาแต่แลดูมีราคา และมันก็ไม่ได้ทำให้รัศมีความหล่อของเขาลดลงแต่อย่างใด =w=
เซต้าหันมาตามเสียงที่ฉันเรียกและพูดออกมาเบาๆว่า “สวย...”
“ห๊ะ...เธอพูดว่าอะไรนะเซต้า”
“เอ่อ...คือเธอสวยมากเลยเอลเซ่” ขะ...ขะ...เขาชมฉันว่าสวยด้วย อ๊าย เขิน -///-
“อ่า...ขอบคุณที่ชมนะ แต่ว่าเรารีบไปกันดีกว่านะ”
“อื้ม”
“เดี๋ยวคะคุณหนู...” อยู่ๆ พี่วีก็เรียกฉันซะเสียงหลง
“อะไรคะพี่วี”
“ร้องเท้าคะคุณหนู เปลียนร้องเท้าก่อนสิคะ”
อ๋อ ฉันลืมเปลียนร้องเท้านั่นเอง หลังจากที่ฉันเปลียนร้องเท้าเรียบร้อยแล้วเซต้าก็ยืนรอฉันอยูที่รถและเปิดประตูหลังให้ฉันขึ้นไปนั่ง หือวันนี้เอาสปอด์สีดำมาเหรอ
“ทำไมให้นั่งข้างหลังล่ะ” ฉันถามอออกไปเพราะปกติแล้วฉันจะนั่งข้างหน้าคู่กับเขา
“ก็วันนี้ชุดของเอลเซ่มันดูอลังอ่ะ นั่งข้างหน้าชุดได้ยับกันพอดี”
เป็นเหตุผลที่พูดแล้วฉันรักนายจับใจเลยลล่ะเซต้า เป็นห่วงเป็นใยกันด้วย
10.00 Am
ณ งานคอสเพลย์
“เอลเซ่ทางนี้”
ฉันหน้าไปตามเสียงเรียก อ๋อ...ยัยผีขนุนนั้นเอง ยืนโบกไม้โบกมือมาทางฉันและเซต้า
“อ่ะขนุน มากันนานเหรอยัง” ฉันตอบกลับไปพร้อมๆ กับเดินเข้าไปหา
“พึ่งมาถึงอ่ะนะ แล้ว...” ยัยขนุนเงียบไปเพราะเห็นเซต้าเดินเข้ามาสมทบ
“ไงขนุน” เซต้าเดินเข้ามาพร้อมกับร้องทักขนุนอย่างอารมณ์ดี
“ก็ดีนะ...นี้อย่าบอกนะว่าพวกเธอสองคนมาด้วยกันนะ” ขนุนตอบเซต้าพร้อมกับถามออกมา
“อ่า...แม่นแล้วฉันกะเซต้ามาด้วยกัน ^-^”
“สองคนนี้ชักยังไงยังไงแล้วนะ” ยัยพลอยที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนพูดขึ้นมาทำเอาซะตกใจ
เซต้ากับฉันมองหน้ากันสักพักแล้วฉันก็พูดขึ้นมาว่า
“ก็นะ มันก็...” ฉันพูดไม่ทันจบพลอยก็พูดขึ้นมาอีกว่า
“ตอนงานโรงเรียนก็มาด้วยกัน แล้วก็กลับด้วยกัน เรื่องเรียนต่ออีกได้เรียนที่เดียวกันอยู่บ้านหลังเดียวกันอีก ไหนจะงานวันนี้อีก สองคนนี้กิ๊กกันเหรอ”
“บะ..บ้าเหรอ ก็แค่บ้านฉันกับเค้าอยู่ใกล้ๆ กันก็เท่านั้นเอง จริงมั๊ยเซต้า” ฉันตอบเพื่อนๆๆกลับไปและเขย่าแขนเซต้าให้ช่วยยืนยันอีกแรง
“อื้ม...แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดหรอกนะ ^-^ ”
“หมายความว่าไงเซต้า” ยัยขนุนและพลอยพูดขึ้นมาแทบจะพร้อมกันทันที
“ไม่บอก เรื่องไรจะบอกล่ะ” ก้วน_ได้โล่
“เซต้ากี่โมงแล้ว” หลังจากที่ไรบทพูดมาไม่นานฉันก็ถามเขาขึ้นมา
“อ่า 10.30 แล้วล่ะเอลเซ่”
“ O[]O แย่แล้วววว” หลังจากที่เซต้าพูดจบฉันก็ตะโกนออกมาสุดเสียงจนคนแถวนั้นหันมามอง
“อะไรแย่ เอลเซ่อ่ะไร” ขนุนที่รู้สึกตัวก่อนใครเพื่อนรีบถามฉันทันที่
“ก็ฉันยังไม่ได้แต่งหน้า ไม่ได้ใส่วิกผมเลยนะ”
“เฮ้ย จริงด้วย เอาไงดีเอาไงดี” ขนุนเริ่มออกอาการล่นลานแทนฉัน เอ่อตอนนี้คนที่ควรจะล่นลานควรเป็นฉันไม่ใช่เหรอยัยขนุน -*-
“เอางี้..” อยู่เซต้าก็พูดขึ้นมา “ขนุนเอาวิกเอลเซ่ไป เอ่อ เขาเรียกกันว่าอ่ะไรนะ หวีและจัดทรงใช่ป่ะ ส่วนพลอยเธอ นั่งแต่หน้าให้เอาเซเลยล่ะกัน อะนี้กล่องเครื่องสำอาง แล้วก็วิกผม” หลังจากที่เซต้าพูดจบเขาก็ส่งของให้แต่ละคนไปทำหน้าที่ของตัวเอง
“เอลเซ่ มานั่งตรงนี้สิ ถ้าเธอยืนเป็นเสาไฟฟ้าอยู่แบบนี้ฉันจะแต่งหน้าให้เธอได้ยังไง” ยัยพลอยพูดพร้อมกับดึงให้ฉันนั่งลง
“อ่า..” ฉันกำลังจะพูดแต่โดนยัยพลอยขัดขึ้นมา
“เงียบไปเลยนะเอลเซ่” ง่าแม่จ๋าหนูโดนดุ T^T
ฉันเงียบไปตามระเบียบ และพลอยก็เริ่มละเลงหน้าฉันด้วยรองพื้นละอื่นๆ อีกมากมาย ฉันยอมรับเลยล่ะนะว่ายัยพลอยแต่งหน้าเก่งอย่างเทพ (ของมันแน่อยู่แล้ว โฮ๊ะๆ–พลอย) เวลาผ่านไปสักพักขนุนก็เอาวิกผมมาใส่ให้ฉันพร้อมกับที่พลอยแต่งหน้าให้ฉันเรียบร้อย แล้วเซต้าก็เดินเข้ามาถ่ายรูปฉัน
“ยิ้มหน่อยสิเอลเซ่” ฉันก็ยิ้มให้กับกล้องตามที่เขาขอมา
“โอเคเรีบยร้อยแล้วล่ะคุณหญิงเอลเซ่” ยัยพลอยพูดหลังจากที่หยิบหน้ากากและส่งให้ฉันเรียบร้อย
“เข้างานกันดีกว่า ฉันอยากเจอพวกพี่ๆ เพื่อนๆแล้วล่ะ”
“โอเช ไปกันโลด” แล้วพลอยก็ช่วยกันดึงฉันขึ้นยืน (ยืนคนเดียวไม่ได้เหรอยะ) ส่วนเซต้านะเหรอเขาเดินเข้ามาหาพวกเราที่กำลังจะเดินเข้าไปในงาน เพราะเพิ่งกลับจากการเอาของไปเก็บที่รถ แล้วก็ยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูปฉัน
“เอลเซ่ นั่นไงใช่เอลเซ่จริงๆด้วย ทางนี้จ้าเอลเซ่”อยู่ๆ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งเรียกฉันขึ้นมา ฉันก็หันไปมองโดยอัตโนมัติ อ่านั้นไง พวกๆ เพื่อนที่ฉันพูดถึง
“ทุกคน” ฉันตอบกลับไปแล้ววิ่งลงบันใดไปหาพวกเขาโดยไม่สนใจว่าตนเองใส่โลลิต้าสูง 5 นิ้วอยู่แม้แต่น้อย ฉันวิ่งเข้าไปและโผ่ไปกอดพี่สาวคนหนึ่งซึงวันนี้เขาแต่งเป็น Gakupo จาก Vocaloid พี่เขาตอบฉันตอบพร้อมกับก้มลงมาหอมแก้มฉัน อายเขิน (ฉันเคยแอบชอบพี่คนนี้ด้วยล่ะแต่ก็ แห้วรับประทาน ToT)
“ไม่ได้เจอกันตั้งนานพี่คิดถึงน้องเอลเซ่มากเลย”
“โห้..เอาความดีเข้าตัวเองเลยนะไอ่แป้ง” เพื่อนๆของพี่แป้งประท้วงขึ้นมา
“ช่ายๆ ไม่ใช่แกที่คิดถึงน้องเอลเซ่คนเดียวหรอกนะพวกเราก็คิดถึงน้องเขาเหมือนกัน”
เอ่อ...แลดูเหมือนพี่แป้งจะโดนลุ่ม
“อ่าเอางี้ พวกเราไปถ่ายรูปเดินเล่นในงานกันดีกว่านะคะเอลเซ่ว่า”
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดเห็นของฉัน แต่พอจะเดิน พี่แป้งกลับคุกเข่าลงพร้อมกับพูดว่า
“วันนี้ได้โปรด เป็นคู่ควงกับกระผมเถอะนะครับเจ้าหญิง” เงิบ เขินเบย แล้วพี่อีกคนที่แต่งเป็น ไคโตะ ก็เดินเข้ามาแล้วพูดประโยคเดียวกัน
“อ่า...เอาไงดีเซต้า” ฉันหันไปถามความคิดเห็นของเซต้า แต่เขายิ้มกลับมาแล้วตอบว่า
“แล้วแต่เอลสิ วันนี้ฉันมีหน้าที่เป็นคนขับรถกับช่างภาพให้เท่านั้นเอง” อิ..อีตาบ้าไม่ช่วยกันเลยงันก็เอาแบบนี้ล่ะกัน
“งัน...เอลเซ่ควงทุกคนเลยล่ะกัน ^-^” หนูเอลไม่ได้หลายใจน๊า...หนูเอลแค่ชอบควงใครหลายคนเอง..
หลังจากที่ฉันพูดจบพวเราก็เดินไปถ่ายรูปไปแต่ดูว่าฉันจะหนักหน่อยเพราะมีแต่คนเขามาขอถ่ายรูป ส่วนเซต้าก็ทำหน้าที่ได้ดีมากๆ เลยเขาตามถ่ายรูป ฉันแทบจะทุกที่ งานนี้สนุกมากๆ เพราะว่าได้ทำอะไรต่างๆมากมายมีทั้งฉากให้ถ่ายรูป มีทั้งเกมให้เล่นมีของขายเป็นพวก โมเดลการ์ตูน พวงกุนแจ และพวกหนังสือการ์ตูนต่างๆ แล้วก็มีหนังสือที่ติดเรทบ้างเล็กน้อย หนังสือจำพวกนี้ของโปรดของยัยขนุนยัยพลอยเลยล่ะ อ่ะไรที่ออกแนว วายๆ ชายกะชาย อ่านะ
หลังงานเลิก
“เอลเซ่ หิวมั๊ย” เซต้าถามฉันขึ้นมา ตอนนี้เป็นเวลา 20.15 น. งานเลิกเรียบร้อยแล้ว
“นิดหน่อยน่ะ ไปหาไรกินกันดีกว่านะฉันว่า” ฉันตอบเขาไปเพราะตอนนี้ท้องของฉันเริ่มหิวขึ้นมาแล้วล่ะ
หลังจาที่ฉันพูดจบเซต้าก็เลี้ยวรถเข้าโรงแรม...เอ้ยไม่ใช้เข้าร้าอาหารประจำที่เราชอบมาทานด้วยกันหลังจากที่เขาจอดรถเรียบร้อยแล้วก็เดินมาเปิดประตูให้ฉัน ในขณะที่ฉันกำลังจะก้าวลงนั้นเองฉันก็เหมือนจะนึกอะไรออก
“เอ่อ...เซต้าจะให้ฉันไปทั้งชุดนี้เลยเหรอ” ฉันถ้ามขึ้นมาเพราะพึ่งจะระลึก (ชาติ) ได้ว่าตัวเองใส่ชุดอะไรอยู่
“ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนิน่า งั้นเดี๋ยวนะ” เขาตอบฉันกลับมาแล้ววิ่งไปหลังรถแล้วหยิบเสื้อสูทสีดำขึ้นมาใส่ทับเสื้อเชิ้ดที่เขาปลดกระดุมข้างบนออกสองเม็ด กรี๊ดดดด กำเดาพุ่ง หล่อกะฉากใจกะฉากไส้กระฉากพุง =w=
“ถ้าเป็นแบบนี้คงไม่เป็นไรหรอก ^-^”
“....” สตั้น 3 วิ
“เอลเซ่เป็นไรเหรอ” เขาถามขึ้นมา เพราะฉันยังนั่งอยู่บนรถ
“อ่าเซต้า นายหล่อมากอ่ะ ...ฉันขอควงได้มั๊ย” ฉันตอบกลับไปพร้อมส่งสายตาปริบๆ
“หึหึ..ถึงเอลเซ่ไม่ขอเราก็ให้ควงอยู่แล้ว...มาสิเจ้าหญิง” เซต้าพูดพร้องส่งแขนมาให้ฉันควงแล้วเราก็เดินเข้าไปในร้านด้วยกัน ในสายตาของคนที่มางมาที่ฉันกับเซต้าคงเห็นว่าเราเป็นแฟนกันแน่ๆเลย ก็ดูสิขนาดที่นั่งยังฉัดให้แบบพิเศษด้วย มีความสุขจริงๆ เลย อยากจะหยุดเวลาไว้แค่นี้จริงๆ ไม่อยากให้เวลาแบบนี้ผ่านไปเลย...
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ค่อนข้างจะวุ่นวายเป็นพิเศษ เพระว่าฉันต้องตื่นแต่เช้ามาแต่งตัวแต่งหน้าเพื่อนที่จะไปงานคอสให้ทันเวลา วันนี้ฉันเลือกที่จะแต่เป็น Megurina Luka จาก Vocaloid เพลง Contarella คือแบบพอแต่งชุดนี้แล้วรู้สึกว่ามันค่อนข้างอลังนิดหนึ่ง แล้วสีของชุดก็ออกไปทางโทนสีดำมีลูกไม้ทองและพวกลูกปัด (ถ้านึกไม่ออกให้นึกถึงชุดของผู้ดีเมืองอังกฤษเป็นหลักนะ)
“คุณหนูค๊าาาาาา....คุณหนูของวีสวยมากๆเลยคะ”
“เหรอคะพี่วี” ฉันถามกลับไปเพราะค่อนข้างประมาทนิดหนึ่ง
“จริงคะ..แต่ตอนนี้คุณเซต้ามารอและนะคะ”
“ตายจริงนี้เอลเซ่ปล่อยให้เขารอเหรอคะเนี้ย...พี่วีคะช่วยไปหยิบร้องเท้าโลลิต้าสีดำให้เอเซ่ทีนะคะ”
“ได้คะคุณหนู”
หลังจาที่พี่วีวิงออกไปฉันก็หยิบกระเป๋าเครื่อสำอางที่วางอยู๋บนโต๊ะพร้อมกับวิกผมและที่หน้ากากที่ใช้คู่กับชุด Contarella แล้วก็รีบเดินลงไปข้างล่าง
“เซต้า รอนานมั๊ย” ฉันเห็นเขายืนอยู่ตรงประตูบ้านพออดี วันนี้เขาใส่ชุดเสื้อเชิ้ดสีขาวกับกางเกงผ้าสีดำทำมะดาแต่แลดูมีราคา และมันก็ไม่ได้ทำให้รัศมีความหล่อของเขาลดลงแต่อย่างใด =w=
เซต้าหันมาตามเสียงที่ฉันเรียกและพูดออกมาเบาๆว่า “สวย...”
“ห๊ะ...เธอพูดว่าอะไรนะเซต้า”
“เอ่อ...คือเธอสวยมากเลยเอลเซ่” ขะ...ขะ...เขาชมฉันว่าสวยด้วย อ๊าย เขิน -///-
“อ่า...ขอบคุณที่ชมนะ แต่ว่าเรารีบไปกันดีกว่านะ”
“อื้ม”
“เดี๋ยวคะคุณหนู...” อยู่ๆ พี่วีก็เรียกฉันซะเสียงหลง
“อะไรคะพี่วี”
“ร้องเท้าคะคุณหนู เปลียนร้องเท้าก่อนสิคะ”
อ๋อ ฉันลืมเปลียนร้องเท้านั่นเอง หลังจากที่ฉันเปลียนร้องเท้าเรียบร้อยแล้วเซต้าก็ยืนรอฉันอยูที่รถและเปิดประตูหลังให้ฉันขึ้นไปนั่ง หือวันนี้เอาสปอด์สีดำมาเหรอ
“ทำไมให้นั่งข้างหลังล่ะ” ฉันถามอออกไปเพราะปกติแล้วฉันจะนั่งข้างหน้าคู่กับเขา
“ก็วันนี้ชุดของเอลเซ่มันดูอลังอ่ะ นั่งข้างหน้าชุดได้ยับกันพอดี”
เป็นเหตุผลที่พูดแล้วฉันรักนายจับใจเลยลล่ะเซต้า เป็นห่วงเป็นใยกันด้วย
10.00 Am
ณ งานคอสเพลย์
“เอลเซ่ทางนี้”
ฉันหน้าไปตามเสียงเรียก อ๋อ...ยัยผีขนุนนั้นเอง ยืนโบกไม้โบกมือมาทางฉันและเซต้า
“อ่ะขนุน มากันนานเหรอยัง” ฉันตอบกลับไปพร้อมๆ กับเดินเข้าไปหา
“พึ่งมาถึงอ่ะนะ แล้ว...” ยัยขนุนเงียบไปเพราะเห็นเซต้าเดินเข้ามาสมทบ
“ไงขนุน” เซต้าเดินเข้ามาพร้อมกับร้องทักขนุนอย่างอารมณ์ดี
“ก็ดีนะ...นี้อย่าบอกนะว่าพวกเธอสองคนมาด้วยกันนะ” ขนุนตอบเซต้าพร้อมกับถามออกมา
“อ่า...แม่นแล้วฉันกะเซต้ามาด้วยกัน ^-^”
“สองคนนี้ชักยังไงยังไงแล้วนะ” ยัยพลอยที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนพูดขึ้นมาทำเอาซะตกใจ
เซต้ากับฉันมองหน้ากันสักพักแล้วฉันก็พูดขึ้นมาว่า
“ก็นะ มันก็...” ฉันพูดไม่ทันจบพลอยก็พูดขึ้นมาอีกว่า
“ตอนงานโรงเรียนก็มาด้วยกัน แล้วก็กลับด้วยกัน เรื่องเรียนต่ออีกได้เรียนที่เดียวกันอยู่บ้านหลังเดียวกันอีก ไหนจะงานวันนี้อีก สองคนนี้กิ๊กกันเหรอ”
“บะ..บ้าเหรอ ก็แค่บ้านฉันกับเค้าอยู่ใกล้ๆ กันก็เท่านั้นเอง จริงมั๊ยเซต้า” ฉันตอบเพื่อนๆๆกลับไปและเขย่าแขนเซต้าให้ช่วยยืนยันอีกแรง
“อื้ม...แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดหรอกนะ ^-^ ”
“หมายความว่าไงเซต้า” ยัยขนุนและพลอยพูดขึ้นมาแทบจะพร้อมกันทันที
“ไม่บอก เรื่องไรจะบอกล่ะ” ก้วน_ได้โล่
“เซต้ากี่โมงแล้ว” หลังจากที่ไรบทพูดมาไม่นานฉันก็ถามเขาขึ้นมา
“อ่า 10.30 แล้วล่ะเอลเซ่”
“ O[]O แย่แล้วววว” หลังจากที่เซต้าพูดจบฉันก็ตะโกนออกมาสุดเสียงจนคนแถวนั้นหันมามอง
“อะไรแย่ เอลเซ่อ่ะไร” ขนุนที่รู้สึกตัวก่อนใครเพื่อนรีบถามฉันทันที่
“ก็ฉันยังไม่ได้แต่งหน้า ไม่ได้ใส่วิกผมเลยนะ”
“เฮ้ย จริงด้วย เอาไงดีเอาไงดี” ขนุนเริ่มออกอาการล่นลานแทนฉัน เอ่อตอนนี้คนที่ควรจะล่นลานควรเป็นฉันไม่ใช่เหรอยัยขนุน -*-
“เอางี้..” อยู่เซต้าก็พูดขึ้นมา “ขนุนเอาวิกเอลเซ่ไป เอ่อ เขาเรียกกันว่าอ่ะไรนะ หวีและจัดทรงใช่ป่ะ ส่วนพลอยเธอ นั่งแต่หน้าให้เอาเซเลยล่ะกัน อะนี้กล่องเครื่องสำอาง แล้วก็วิกผม” หลังจากที่เซต้าพูดจบเขาก็ส่งของให้แต่ละคนไปทำหน้าที่ของตัวเอง
“เอลเซ่ มานั่งตรงนี้สิ ถ้าเธอยืนเป็นเสาไฟฟ้าอยู่แบบนี้ฉันจะแต่งหน้าให้เธอได้ยังไง” ยัยพลอยพูดพร้อมกับดึงให้ฉันนั่งลง
“อ่า..” ฉันกำลังจะพูดแต่โดนยัยพลอยขัดขึ้นมา
“เงียบไปเลยนะเอลเซ่” ง่าแม่จ๋าหนูโดนดุ T^T
ฉันเงียบไปตามระเบียบ และพลอยก็เริ่มละเลงหน้าฉันด้วยรองพื้นละอื่นๆ อีกมากมาย ฉันยอมรับเลยล่ะนะว่ายัยพลอยแต่งหน้าเก่งอย่างเทพ (ของมันแน่อยู่แล้ว โฮ๊ะๆ–พลอย) เวลาผ่านไปสักพักขนุนก็เอาวิกผมมาใส่ให้ฉันพร้อมกับที่พลอยแต่งหน้าให้ฉันเรียบร้อย แล้วเซต้าก็เดินเข้ามาถ่ายรูปฉัน
“ยิ้มหน่อยสิเอลเซ่” ฉันก็ยิ้มให้กับกล้องตามที่เขาขอมา
“โอเคเรีบยร้อยแล้วล่ะคุณหญิงเอลเซ่” ยัยพลอยพูดหลังจากที่หยิบหน้ากากและส่งให้ฉันเรียบร้อย
“เข้างานกันดีกว่า ฉันอยากเจอพวกพี่ๆ เพื่อนๆแล้วล่ะ”
“โอเช ไปกันโลด” แล้วพลอยก็ช่วยกันดึงฉันขึ้นยืน (ยืนคนเดียวไม่ได้เหรอยะ) ส่วนเซต้านะเหรอเขาเดินเข้ามาหาพวกเราที่กำลังจะเดินเข้าไปในงาน เพราะเพิ่งกลับจากการเอาของไปเก็บที่รถ แล้วก็ยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูปฉัน
“เอลเซ่ นั่นไงใช่เอลเซ่จริงๆด้วย ทางนี้จ้าเอลเซ่”อยู่ๆ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งเรียกฉันขึ้นมา ฉันก็หันไปมองโดยอัตโนมัติ อ่านั้นไง พวกๆ เพื่อนที่ฉันพูดถึง
“ทุกคน” ฉันตอบกลับไปแล้ววิ่งลงบันใดไปหาพวกเขาโดยไม่สนใจว่าตนเองใส่โลลิต้าสูง 5 นิ้วอยู่แม้แต่น้อย ฉันวิ่งเข้าไปและโผ่ไปกอดพี่สาวคนหนึ่งซึงวันนี้เขาแต่งเป็น Gakupo จาก Vocaloid พี่เขาตอบฉันตอบพร้อมกับก้มลงมาหอมแก้มฉัน อายเขิน (ฉันเคยแอบชอบพี่คนนี้ด้วยล่ะแต่ก็ แห้วรับประทาน ToT)
“ไม่ได้เจอกันตั้งนานพี่คิดถึงน้องเอลเซ่มากเลย”
“โห้..เอาความดีเข้าตัวเองเลยนะไอ่แป้ง” เพื่อนๆของพี่แป้งประท้วงขึ้นมา
“ช่ายๆ ไม่ใช่แกที่คิดถึงน้องเอลเซ่คนเดียวหรอกนะพวกเราก็คิดถึงน้องเขาเหมือนกัน”
เอ่อ...แลดูเหมือนพี่แป้งจะโดนลุ่ม
“อ่าเอางี้ พวกเราไปถ่ายรูปเดินเล่นในงานกันดีกว่านะคะเอลเซ่ว่า”
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดเห็นของฉัน แต่พอจะเดิน พี่แป้งกลับคุกเข่าลงพร้อมกับพูดว่า
“วันนี้ได้โปรด เป็นคู่ควงกับกระผมเถอะนะครับเจ้าหญิง” เงิบ เขินเบย แล้วพี่อีกคนที่แต่งเป็น ไคโตะ ก็เดินเข้ามาแล้วพูดประโยคเดียวกัน
“อ่า...เอาไงดีเซต้า” ฉันหันไปถามความคิดเห็นของเซต้า แต่เขายิ้มกลับมาแล้วตอบว่า
“แล้วแต่เอลสิ วันนี้ฉันมีหน้าที่เป็นคนขับรถกับช่างภาพให้เท่านั้นเอง” อิ..อีตาบ้าไม่ช่วยกันเลยงันก็เอาแบบนี้ล่ะกัน
“งัน...เอลเซ่ควงทุกคนเลยล่ะกัน ^-^” หนูเอลไม่ได้หลายใจน๊า...หนูเอลแค่ชอบควงใครหลายคนเอง..
หลังจากที่ฉันพูดจบพวเราก็เดินไปถ่ายรูปไปแต่ดูว่าฉันจะหนักหน่อยเพราะมีแต่คนเขามาขอถ่ายรูป ส่วนเซต้าก็ทำหน้าที่ได้ดีมากๆ เลยเขาตามถ่ายรูป ฉันแทบจะทุกที่ งานนี้สนุกมากๆ เพราะว่าได้ทำอะไรต่างๆมากมายมีทั้งฉากให้ถ่ายรูป มีทั้งเกมให้เล่นมีของขายเป็นพวก โมเดลการ์ตูน พวงกุนแจ และพวกหนังสือการ์ตูนต่างๆ แล้วก็มีหนังสือที่ติดเรทบ้างเล็กน้อย หนังสือจำพวกนี้ของโปรดของยัยขนุนยัยพลอยเลยล่ะ อ่ะไรที่ออกแนว วายๆ ชายกะชาย อ่านะ
หลังงานเลิก
“เอลเซ่ หิวมั๊ย” เซต้าถามฉันขึ้นมา ตอนนี้เป็นเวลา 20.15 น. งานเลิกเรียบร้อยแล้ว
“นิดหน่อยน่ะ ไปหาไรกินกันดีกว่านะฉันว่า” ฉันตอบเขาไปเพราะตอนนี้ท้องของฉันเริ่มหิวขึ้นมาแล้วล่ะ
หลังจาที่ฉันพูดจบเซต้าก็เลี้ยวรถเข้าโรงแรม...เอ้ยไม่ใช้เข้าร้าอาหารประจำที่เราชอบมาทานด้วยกันหลังจากที่เขาจอดรถเรียบร้อยแล้วก็เดินมาเปิดประตูให้ฉัน ในขณะที่ฉันกำลังจะก้าวลงนั้นเองฉันก็เหมือนจะนึกอะไรออก
“เอ่อ...เซต้าจะให้ฉันไปทั้งชุดนี้เลยเหรอ” ฉันถ้ามขึ้นมาเพราะพึ่งจะระลึก (ชาติ) ได้ว่าตัวเองใส่ชุดอะไรอยู่
“ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนิน่า งั้นเดี๋ยวนะ” เขาตอบฉันกลับมาแล้ววิ่งไปหลังรถแล้วหยิบเสื้อสูทสีดำขึ้นมาใส่ทับเสื้อเชิ้ดที่เขาปลดกระดุมข้างบนออกสองเม็ด กรี๊ดดดด กำเดาพุ่ง หล่อกะฉากใจกะฉากไส้กระฉากพุง =w=
“ถ้าเป็นแบบนี้คงไม่เป็นไรหรอก ^-^”
“....” สตั้น 3 วิ
“เอลเซ่เป็นไรเหรอ” เขาถามขึ้นมา เพราะฉันยังนั่งอยู่บนรถ
“อ่าเซต้า นายหล่อมากอ่ะ ...ฉันขอควงได้มั๊ย” ฉันตอบกลับไปพร้อมส่งสายตาปริบๆ
“หึหึ..ถึงเอลเซ่ไม่ขอเราก็ให้ควงอยู่แล้ว...มาสิเจ้าหญิง” เซต้าพูดพร้องส่งแขนมาให้ฉันควงแล้วเราก็เดินเข้าไปในร้านด้วยกัน ในสายตาของคนที่มางมาที่ฉันกับเซต้าคงเห็นว่าเราเป็นแฟนกันแน่ๆเลย ก็ดูสิขนาดที่นั่งยังฉัดให้แบบพิเศษด้วย มีความสุขจริงๆ เลย อยากจะหยุดเวลาไว้แค่นี้จริงๆ ไม่อยากให้เวลาแบบนี้ผ่านไปเลย...
elice เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 ต.ค. 2556, 16:32:05 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 ต.ค. 2556, 16:33:17 น.
จำนวนการเข้าชม : 973
| << 3 | 5 >> |