♥ ♥ ♥ หัวใจร้อยดาว [ชุด ทางลัดสลัดโสด สนพ.อรุณ] ♥ ♥ ♥
อะไรนะ! ถ้าไม่แต่งงานภายในเก้าสิบวัน

เธอต้องขึ้นคานไปตลอดชีวิตเหรอ บ้าไปแล้ว!



ดอกเตอร์ โมนา วิมาลิน อยากอุทานเป็นภาษาต่างดาวชะมัด

แม้จะเป็นคนรุ่นใหม่ ที่ไม่เชื่อเรื่องงมงาย

แต่รุ่นพี่ที่เจออาถรรพ์ก็ขึ้นคานกันไปแล้วถ้วนหน้า

เธอจะเสี่ยงเป็นคนต่อไปจริงเหรอ...



นับว่าพระเจ้ายังไม่ใจร้ายจนเกินไป

เพราะท่านส่ง ชัชวิน มาจีบเธออย่างออกนอกหน้า

ตามมาด้วย เมอร์ซิเออร์ โนแอล เดอแบร์มองต์ สุดหล่อ

แถมยังมี เอกชัย เทรนเนอร์หล่อล่ำ

กับ กฤต นักดนตรี อารมณ์ศิลป์มาให้เลือกพร้อมเพรียง



โมนาไม่ได้โชคดีขนาดนั้น

เพราะระหว่างหาทางลงจากคาน

เธอกลับต้องเผชิญปัญหาเรื่องการงานหนักหน่วง



ในท่ามกลางมรสุมที่พัดจนเธอซวนเซ

โมนาจึงได้เห็นความรักของใครบางคน...ชัดเจนขึ้นในหัวใจ

อยากรู้ก็แต่ว่า...อีกฝ่ายจะรักเธอมากพอ

และชวนเธอลงจากคานทันเวลาไหมหนอ


♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต

หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น

ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

เตรียมยิ้มและหัวเราะไปกับ ดอกเตอร์สาวตัวกลม ที่จะทำให้คุณเข้าใจนิยามของความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง

หัวใจร้อยดาว - เจ้าสาวร้อยชั่ง ในชุดทางลัดสลัดโสด


เขียนโดย สิริณ - ดวงมาลย์

จ่อคิววางแผงต่อจาก ใต้ปีกรักสีเพลิง เลยค่ะ

เชิญติชมกันได้เต็มที่เช่นเคย



ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย

ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ

(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )

ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ

www.facebook.com/SirinFC
Tags: โนแอล โมนา ขิมคราม รอยตะวัน สลัดโสด

ตอน: ตอนที่ ๘ (จบตอน)

ยังไม่ทันเที่ยง แสงดาวก็ก้าวฉับๆตรงไปยังห้องทำงานของซีอีโอ ใบหน้างามมีร่องรอยร้อนรนหงุดหงิด เธอ มองผ่านประตูที่เปิดกว้างเข้าไปในห้องว่างเปล่าด้วยความผิดหวัง ไหล่บอบบางไหวแรงราวข่มความรู้สึก เมื่อปรับสีหน้าได้แล้ว จึงหันมาทางโต๊ะของผู้ช่วยส่วนตัวซีอีโอแทน “เมอร์ซิเออร์เดอแบร์มองต์ออกไปทานข้าวแล้วหรือคะ”

“ครับ คุณโนแอลสั่งให้จองโต๊ะที่ห้องอาหารซาวอยที่คีรีธาราให้น่ะครับ”

“ร้านอาหารฝรั่งเศส! นี่มันเพิ่งจะสิบเอ็ดโมงเอง จะต้องรีบไปกินข้าวอะไรกันนักหนา” แสงดาวทำเสียงเขียวจิกเหวี่ยงโดยไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม

“นั่นไม่ใช่หน้าที่ที่ผู้ช่วยส่วนตัวต้องก้าวก่ายครับ” วสันต์อธิบายขณะเลื่อนแฟ้มไปวางข้างโต๊ะ “คุณดาวมีธุระหรือเปล่า เดี๋ยวฝากเรื่องไว้ก็ได้นะ คุณโนแอลเข้ามาแล้วจะแจ้งให้ทราบ”

“เรียกเขาว่าเมอร์ซิเออร์เดอร์แบร์มองต์สิ เขาเป็นคนฝรั่งเศสนะ” แสงดาวตวัดเสียงไม่พอใจ

“อาคงทำตามที่คุณสั่งไม่ได้หรอกครับ เพราะ...” เขาเงยหน้าขึ้นสบตาอีกฝ่าย “ประการแรกเลยก็คือคุณไม่ใช่เจ้านาย ส่วนเหตุผลอีกข้อก็คือคุณโนแอลสั่งให้อาเรียกเขาแบบนี้ ยังข้องใจอีกไหม”

แสงดาวผงะไปเล็กน้อย และคำตอกหน้าแรงๆนั้นก็ทำให้เธอได้สติ ดวงตาเรียวที่วาวจ้าราแสงลง ขณะริมฝีปากสีชมพูเม้มแน่นข่มกลั้นอารมณ์ ก่อนยกมุมปากขึ้นให้แปรเป็นรอยยิ้มนิดๆ

“ดาวขอโทษค่ะที่ล้ำเส้นคุณอาไปเมื่อครู่ ดาวกำลังหงุดหงิดเรื่องงานอยู่นิดหน่อย ตั้งใจว่าจะมาขอคำแนะนำจากเจ้านาย แต่คุณโนแอลก็ออกไปทานข้าวแล้ว พอมันผิดแผนไปจากที่ตั้งใจ ก็เลยหัวเสียไปบ้าง คุณอย่าถือสาดาวเลยนะคะ” แสงดาวทำเสียงออด วสันต์เป็นคนเก่าแก่ของบริษัท อยู่มาตั้งแต่ตอนก่อตั้งใหม่ๆ อายุอ่อนกว่าบิดาเธอเล็กน้อย เธอเรียกขานเขาว่าอามาตั้งแต่เด็กๆแล้ว

“จะหาว่าสอนก็ต้องยอมละนะคุณดาว อารู้จักนิสัยคุณ ไม่ถือสาคุณหรอก แต่ที่อยากจะเตือนก็คือนี่เป็นที่ทำงาน จะพูดจะจาก็คิดให้ดีก่อนพูด ถ้าควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ยังเที่ยวเหวี่ยงไปทั่วแบบนี้ สุดท้ายแล้วมันก็จะเป็นผลเสียย้อนกลับไปที่ตัวคุณเองนั่นแหละ”

“ดาวขอโทษค่ะ ขอบคุณนะคะที่คุณเตือนสติ ไม่งั้นดาวคงทำตัวสิ้นคิดกลายเป็นคนขี้วีนไปโดยไม่รู้ตัวแน่ๆ”

“อาบอกแล้วไงว่าไม่ถือสา แต่ที่เตือนคุณดาวก็เพราะกลัวว่าคนอื่นอาจไม่คิดอย่างเดียวกัน”

“ดาวเข้าใจแล้วค่ะ ต้องขอบคุณคุณอาด้วยซ้ำที่ยังเอ็นดูเห็นดาวเป็นลูกเป็นหลาน” หญิงสาวพนมมือทำความเคารพอย่างชดช้อย

“อย่าขอบคุณเลย คุณควรจะโกรธอามากกว่า ก่อนพ่อคุณจะเสีย ท่านฝากสิ่งมีค่าที่สุดไว้กับอา ก็คือลูกสาวและบริษัท” วสันต์ถอนหายใจหนักหน่วง “วันวานอาช่วยคุณรักษาบริษัทไว้ไม่ได้ จนคุณต้องเจรจากับลียองให้ทางฝรั่งเศสเข้ามาถือหุ้นเกินครึ่งอย่างนี้ ทั้งหมดเป็นความผิดของอาเอง ยิ่งคุณต้องถูกลดตำแหน่งจากซีอีโอลงไปเป็นแค่ผู้อำนวยการฝ่ายขาย อายิ่งเสียใจจนถึงทุกวันนี้ หากวันไหนตายไป คงไม่กล้าไปสู้หน้าคุณพ่อคุณแน่ๆ”

“คุณอาอย่าคิดมากเลยค่ะ ความจริงแล้วดาวผิดเองที่ไม่เชื่อคำแนะนำของคุณอา ดื้อดึงเชื่อมั่นในตัวเองเกินไป” แสงดาวรีบปลอบ “แต่ธุรกิจก็อย่างนี้แหละ เราไม่ซื้อเขา เราก็ต้องถูกเขาซื้อ ดาวไม่ซีเรียสหรอก จะว่าไปแล้วการเป็นผู้หญิงที่ต้องบริหารบริษัทใหญ่ขนาดนี้คนเดียวก็เป็นเรื่องยากนะคะ แบ่งหุ้นขายให้ลียองบริหารทำให้ดาวสบายด้วยซ้ำ ทำงานน้อยลง รับผิดชอบน้อยลง แล้วก็คอยรับส่วนแบ่งเงินปันผลของบริษัทที่เพิ่มมากขึ้นทุกวันๆก็พอ”

“คุณดาวคิดแบบนั้นจริงๆหรือ” วสันต์มีสีหน้าดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“เรื่องมันผ่านมานานมากแล้ว ดาวเลิกนึกถึงมันไปนานแล้วด้วยซ้ำ คุณอาอย่าตำหนิตัวเองเลยค่ะ ขอให้นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่คุณอาจะโทษตัวเองนะคะ เพราะถ้าดาวได้ยินอาพูดแบบนี้อีก ดาวคงยิ่งรู้สึกผิดแล้วก็สงสัยไม่สิ้นสุดว่าตัวเองไปทำท่าเป็นทุกข์ให้เห็นตอนไหน คุณอาถึงได้เป็นห่วงดาวขนาดนี้”

“ถ้าคุณดาวยืนยันอย่างนี้ ก็...ตกลงครับ” หนุ่มใหญ่รับคำหนักแน่น

“สัญญานะคะ” แสงดาวยื่นนิ้วก้อยมาตรงหน้าอย่างล้อเลียน

“ครับ...สัญญา” วสันต์ส่งนิ้วก้อยมาเกี่ยวกับอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม “อาจะไม่พูดอะไรให้คุณดาวไม่สบายใจอีก”



เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น แล้วพิชญาก็นำแฟ้มอีกปึกหนึ่งเข้ามาวางไว้ให้เจ้านายที่ตะแกรงบนโต๊ะ

“คุณโมจะรับกาแฟเพิ่มอีกแก้วไหมคะ พีชจะให้แม่บ้านจัดมาให้” ด้วยความที่โต๊ะของพิชญาอยู่ใกล้ห้องผู้อำนวยการที่สุด หญิงสาวจึงมีหน้าที่ดูแลนำแฟ้มเอกสารเข้ามาให้เจ้านายลงนามสม่ำเสมอ

“ไม่เป็นไร ขอบใจมาก เดี๋ยวฉันอ่านแฟ้มนี้จบก็จะกลับแล้วละ เลิกงานแล้ว เธอจะกลับก็เชิญเลยนะ ฉันอยู่คนเดียวได้”

“ค่ะ คือ...” พิชญามีท่าทีลังเลเล็กน้อย และตัดสินใจถามตรงๆ “คุณโมกำลังหารายละเอียดไหนในแฟ้มเอกสารพวกนี้เป็นพิเศษหรือเปล่าคะ เผื่อจะมีอะไรที่พีชพอช่วยได้”

“ขอบใจที่ถาม แต่เธอช่วยไม่ได้หรอก ออกไปได้ละ”

พิชญาอ้ำอึ้งเล็กน้อย พลางรวบรวมความกล้า “ซีอีโอคนใหม่จีบคุณโมอย่างที่ใครๆลือกันจริงหรือเปล่าคะ”

ดวงตากลมโตเด็ดขาดตวัดขึ้นมองอีกฝ่ายทันที “เธอถามว่าไงนะ”

คนเป็นลูกน้องหน้าเสีย ก้มหน้านิ่งไม่กล้าตอบ

โมนาปิดแฟ้ม ดวงตาที่จ้องมองพนักงานในปกครองแฝงแววระอา “ถึงฉันจะไม่เคยจัดเธอรวมกับ ‘คนพวกนั้น’ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอมีสิทธิ์ถามเรื่องส่วนตัวของฉันแบบนี้นะ”

“ขอโทษค่ะ” พิชญาก้มหน้างุดแสดงอาการลุแก่โทษ แล้วหมุนตัวจะออกจากห้อง

“เดี๋ยว!” เจ้าของห้องคอยจนพิชญาหันกลับมาเผชิญหน้ากัน “พีชเห็นเอกสารที่เมื่อเช้าคุณชัชเอาเข้ามาให้เซ็นหรือเปล่า ฉันจำได้ว่าวางไว้รวมกับเล่มอื่นๆ แต่ทำไมหาไม่เจอก็ไม่รู้”

“เอ่อ...เอกสารอะไรหรือคะ” พิชญาหลบตาเจ้านาย โมนากำลังรื้อกองแฟ้มซ้ำ จึงไม่ทันสังเกตเห็นกิริยานั้น

“เขาบอกว่าเป็นใบขออนุมัติค่าใช้จ่ายงวดพิเศษที่ต้องจ่ายให้กับอู่ลากรถน่ะ ฉันว่าจะอ่านทวนอีกที”

“ไม่เห็นนะคะ เดี๋ยว...พีชลองไปถามจากคุณชัชให้ดีไหมคะ”

“ไม่ต้องหรอก ไว้ฉันถามเขาเอง ขอบใจมาก” โมนาโบกมือให้อีกฝ่ายออกจากห้อง เธอกวาดตามองหาแฟ้มที่หายไปอีกครั้ง แม้ว่าความหวังที่จะหาเจอหลงเหลืออยู่น้อยเต็มทีก็ตาม

หญิงสาวดูเวลาแล้วตัดสินใจเก็บเอกสารไปกองรวมกันไว้ด้านหนึ่ง โดยเขียนกระดาษติดบนกองว่าอันไหนอ่านแล้ว และส่วนไหนที่รอการอนุมัติ เธอคล้องกระเป๋าถือใส่ข้อมือ ล็อกห้องจนเรียบร้อย แล้วจึงตวัดตามองไปทางห้องทำงานที่อยู่คนละฟาก เห็นไฟในห้องซีอีโอปิดมืด ก็พอเดาได้ว่าโนแอลคงไปฟิตเนสแล้ว หรือไม่...ก็อาจจะอยู่ระหว่างขนกระเป๋าหนีแสงดาวไปที่คอนโดของเธอ!

ทันทีที่โมนาลับมุมผนังไป นิสาก็เหลือบมองลิ้นชักชั้นล่างสุดที่โต๊ะด้วยสายตามีพิรุธ ขณะยิ้มบางๆ พึมพำสมใจ “แค่นี้ก็ได้เงินกินขนมแล้ว ฉันต้องขอบใจเธอจริงๆนะยายอ้วน! เพราะเธอแท้ๆ ฉันถึงมีรายได้พิเศษอย่างนี้”

(จบตอน)




สิริณ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 ต.ค. 2556, 16:00:54 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 30 ต.ค. 2556, 16:00:54 น.

จำนวนการเข้าชม : 1705





<< ตอนที่ ๘ (ครึ่งแรก)   ตอนที่ ๙ (ครึ่งแรก) >>
รักเร่ 30 ต.ค. 2556, 16:26:29 น.
ใครเป็นคนร้ายตัวจริง น่าสงสัยมาก


นักอ่านเหนียวหนึบ 30 ต.ค. 2556, 17:24:54 น.
ทำไมมันดูมากเล่ห์ ซ่อนกล อะไรมากมายขนาดนี้
ตกลงออฟฟิศนี้มีแต่คนคอยจะทิ่มแทงกันทั้งนั้นเลยเหรอเนี่ยยย
โอ้วววว ชีวิตสาวออฟฟิศช่างน่ากลัว ><


Zephyr 30 ต.ค. 2556, 17:33:20 น.
นิสา ใครคะ คนเดียวกับพิชญารึป่าว
อืมมม เหมือนโมนาไปอยู่ในสมรภูมิ คนทรยศเลยอ่ะ
หักหลังกัน ทิ่มกันลับหลัง
ช่างเป็นออฟฟิศที่น่ากลัวจริงๆ


Pat 30 ต.ค. 2556, 19:37:09 น.
ภูมหลังแสงดาวแบบนี้นี่เอง ถึงว่าน่าสงสัย ชัชวิน,พิชญา,ปสงดาวโกงกันเป็นทีมหรือเปล่านี่


nako 30 ต.ค. 2556, 21:37:09 น.
เอ๊ะ ใครเป็นคนร้ายตัวจริงน๊า


OhLaLa 31 ต.ค. 2556, 00:27:20 น.
ออฟฟิคนี้น่ากลัวจัง เสือ สิงห์ กระทิง แรดเพียบเลย


ree 31 ต.ค. 2556, 03:50:36 น.
งงๆ นิดหน่อย เพราะจำไม่ได้ว่านิสาเป็นใคร


ketza 7 ธ.ค. 2556, 17:55:36 น.
นิสา หล่อนเปนไผ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account