♥ ♥ ♥ หัวใจร้อยดาว [ชุด ทางลัดสลัดโสด สนพ.อรุณ] ♥ ♥ ♥
อะไรนะ! ถ้าไม่แต่งงานภายในเก้าสิบวัน

เธอต้องขึ้นคานไปตลอดชีวิตเหรอ บ้าไปแล้ว!



ดอกเตอร์ โมนา วิมาลิน อยากอุทานเป็นภาษาต่างดาวชะมัด

แม้จะเป็นคนรุ่นใหม่ ที่ไม่เชื่อเรื่องงมงาย

แต่รุ่นพี่ที่เจออาถรรพ์ก็ขึ้นคานกันไปแล้วถ้วนหน้า

เธอจะเสี่ยงเป็นคนต่อไปจริงเหรอ...



นับว่าพระเจ้ายังไม่ใจร้ายจนเกินไป

เพราะท่านส่ง ชัชวิน มาจีบเธออย่างออกนอกหน้า

ตามมาด้วย เมอร์ซิเออร์ โนแอล เดอแบร์มองต์ สุดหล่อ

แถมยังมี เอกชัย เทรนเนอร์หล่อล่ำ

กับ กฤต นักดนตรี อารมณ์ศิลป์มาให้เลือกพร้อมเพรียง



โมนาไม่ได้โชคดีขนาดนั้น

เพราะระหว่างหาทางลงจากคาน

เธอกลับต้องเผชิญปัญหาเรื่องการงานหนักหน่วง



ในท่ามกลางมรสุมที่พัดจนเธอซวนเซ

โมนาจึงได้เห็นความรักของใครบางคน...ชัดเจนขึ้นในหัวใจ

อยากรู้ก็แต่ว่า...อีกฝ่ายจะรักเธอมากพอ

และชวนเธอลงจากคานทันเวลาไหมหนอ


♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต

หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น

ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

เตรียมยิ้มและหัวเราะไปกับ ดอกเตอร์สาวตัวกลม ที่จะทำให้คุณเข้าใจนิยามของความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง

หัวใจร้อยดาว - เจ้าสาวร้อยชั่ง ในชุดทางลัดสลัดโสด


เขียนโดย สิริณ - ดวงมาลย์

จ่อคิววางแผงต่อจาก ใต้ปีกรักสีเพลิง เลยค่ะ

เชิญติชมกันได้เต็มที่เช่นเคย



ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย

ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ

(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )

ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ

www.facebook.com/SirinFC
Tags: โนแอล โมนา ขิมคราม รอยตะวัน สลัดโสด

ตอน: ตอนที่ ๙ (จบตอน)

แม้จะเป็นบริษัทสาขาประเทศไทย ลียองก็ยังคงมีการบริหารและจัดการตามแบบสาขาแม่ที่ฝรั่งเศสเต็มอัตรา ดังนั้นตารางการนัดหมายของพนักงานทุกคนจะต้องถูกบันทึกไว้บนระบบออนไลน์ เพื่อให้เพื่อนร่วมงานสามารถนัดหมายกันและกันได้อย่างง่ายดายเพียงตรวจหาเวลาว่างจากระบบ

ชัชวินยิ้มสมใจเมื่อเห็นซีอีโอคนใหม่มีกำหนดต้องออกไปประชุมข้างนอกไกลคนละมุมเมืองตอนบ่ายโมง นั่นหมายความว่าหากโนแอลต้องการไปให้ทันตรงตามเวลานัด เขาจะต้องรีบรับประทานอาหารกลางวันตอนสิบเอ็ดโมง แล้วใช้เวลาพักเที่ยงเดินทาง หรือไม่ก็ออกจากออฟฟิศตั้งแต่สิบเอ็ดโมงและไปทานข้าวแถวสถานที่นัดแทน ซึ่งไม่ว่าเจ้านายจะใช้ทางเลือกใด มันหมายความว่าวันนี้โมนาจะไม่ต้องถูกเจ้าหมอนั่นยึดไว้อย่างวันอื่นๆแน่นอน

ชัชวินมองตารางนัดของโมนาด้วยแววตาหมายมาด ยังไงก็จะไม่ยอมให้เธอหลบหน้าเขาได้ตลอดไปหรอก ไม่ว่าจะคนหรือของสิ่งใดที่เขาต้องการ เขาไม่มีวันยอมปล่อยให้หลุดมือไปได้ง่ายๆเด็ดขาด และแทนที่จะสั่งให้พิชญาคอยส่งข่าวว่าโมนาออกไปรับประทานอาหารกลางวันตอนไหน เขากลับหยิบแฟ้มเอกสารมานั่งหน้าห้องผู้อำนวยการฝ่ายบัญชี ไม่ว่าเจ้าของห้องจะเข้าออกเมื่อไร ก็ไม่มีทางเล็ดลอดจากสายตาเขาไปได้แน่นอน!

หลังจากคอยอยู่เกือบสี่สิบห้านาที ประตูห้องทำงานของโมนาก็เปิดออก ชัชวินรีบลุกขึ้นปั้นยิ้มไว้คอยรอรับหญิงสาว ผู้ร่วมประชุมสามคนเดินออกจากห้องผ่านเขาไปโดยพยายามซ่อนยิ้มไว้สุดความสามารถ คนเดียวที่ทำหน้าบึ้งเมื่อเห็นเขาก็คือ...โมนา

“วันก่อนผมไปร้านอาหารอิตาลีเปิดใหม่ที่อีกสองซอยถัดไป เขาทำอาหารอร่อยมากเลย และคนแรกที่ผมนึกถึงก็คือโม จำได้ว่าคุณชอบพาสต้า วันนี้ไปกินข้าวด้วยกันนะ”

“ฉัน...”

“คุณโนแอลไปประชุมข้างนอก ถือว่าให้เกียรติผมสักมื้อนะโม” เขาทำเสียงอ้อนวอน พร้อมทั้งแววตาขอร้อง

หลังจากกวาดตามองไปรอบๆชั่วครู่ เธอก็ตอบรับอย่างจำใจ “ก็ได้ค่ะ”

ชัชวินยิ้มกว้าง “งั้นไปกันเลยนะครับ”

ทว่าเพียงก้าวออกมาสู่ส่วนประชาสัมพันธ์ เห็นคนที่นั่งอยู่ตรงโซฟารับแขกลุกขึ้นยืนมองมาที่เขาด้วยสายตายินดี ชัชวินก็ชะงักทำตัวไม่ถูก ชายหนุ่มครางแผ่วเบา “สิรี...”

สิริวิมลผวาเข้ามาเกาะแขนเขา ฉะอ้อนเสียงหวาน “ชัช สิรีคิดถึงคุณจัง”

ชัชวินเหลือบมองปฏิกิริยาของโมนาที่ยืนอยู่อีกข้างหนึ่งทันควัน แล้วก็เป็นดังคาด

“อ้าว! คุณมีเพื่อนทานข้าวแล้วนี่ งั้นฉันขอตัวนะคะ” เธอยกมุมปากนิดๆ สีหน้าบอกว่าโกรธเขาหรือสมเพชสิริวิมลก็ยากจะเดา แล้วหญิงสาวก็เดินตึงๆออกไปทันที

“โม เดี๋ยวสิ รอผมก่อน!” ชัชวินสลัดแขนจากการเกาะกุมของสิริวิมล รีบวิ่งตามโมนาไป ไม่สนใจแม้ว่าจะมีใครวิ่งตามหลังมาอีกทอด ทั้งยังโหวกเหวกเรียกเขาอีกด้วย โชคดีที่ลิฟต์ยังไม่มา ทำให้โมนาไม่สามารถหนีไปทางไหนได้ เขาจึงตามไปคว้าต้นแขนเธอไว้ “โม...ผมไม่ได้ชวนเขามาที่บริษัทจริงๆนะ คุณต้องเชื่อผม”

สิริวิมลก้าวมาเกาะแขนเขาแสดงความเป็นเจ้าของออกนอกหน้าเงียบๆ ด้วยรอยยิ้มมีชัย

ดูเหมือนโชคร้ายจะไม่ได้มาแค่หนเดียว เพราะแสงดาวเดินมาสมทบเป็นกองมุงด้วยท่าทางเตรียมก่อกวนเต็มที่ “อุ๊ย! มีศึกชิงผู้ชายกันตรงนี้ด้วยเหรอคะ”

“ขอร้องละคุณดาว อย่าทำให้เรื่องวุ่นไปกว่านี้เลย” ชัชวินปราม

“ดาวไม่ได้มาทำให้วุ่นนะคะ แค่จะมาช่วยไกล่เกลี่ยเท่านั้นเอง อีกอย่าง...เรามันคนบริษัทเดียวกัน ดาวก็ต้องมาให้กำลังใจคุณโมหน่อยสิ”

“ขอบคุณค่ะ แต่ฉันไม่ต้องการ” โมนาบอกปัด และเพียงประตูลิฟต์เปิด เธอก็ก้าวเข้าไปในนั้นทันที

“โม...รอผมด้วย” ชัชวินพยายามปลดมือตุ๊กแกที่เกาะแขนเขาอย่างยากเย็น

โมนาหันกลับมาบอกเขาเป็นคำสุดท้ายแค่... “โชคดีค่ะ คุณชัชวิน”

ชายหนุ่มมองประตูลิฟต์ปิดลงพร้อมกับหายใจแรงด้วยความโกรธ เขาคว้าข้อมือของสิริวิมลออกจากท่อนแขนตัวเอง หากไม่ข่มอารมณ์ไว้ ก็คงเหวี่ยงร่างบอบบางออกห่างแล้วด้วยซ้ำ

“คุณมาทำบ้าอะไรที่นี่อีก” เขาตวาดเสียงดัง หน้ามืดจนไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีพนักงานบางส่วนที่ทยอยกันออกมาพักกลางวันยืนเงี่ยหูฟังอยู่ห่างๆระหว่างรอลิฟต์

“สิรีก็แค่มาหาชัช ทำไมต้องโกรธขนาดนี้ด้วยล่ะ”

“ผมบอกแล้วไงว่าเรื่องของเรามันจบไปแล้ว”

“แต่สิรีไม่จบนี่คะ สิรีคิดถึงชัช คุณจะคบยายอ้วนนั่นไปด้วยก็ได้ ขอแค่อย่าทิ้งสิรีก็พอ สิรีรักคุณนะคะ”

“สิรี...นี่ไม่ใช่ละครหลังข่าว อย่ามาดราม่าแถวนี้ ผมไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะรักผมน่ะ”

“ทีคุณยังบอกว่ารักยายอ้วนนั่นได้เลย ทำไมสิรีจะรักคุณไม่ได้”

ชัชวินไม่เคยรู้สึกอยากหักคอใครอย่างนี้มาก่อน ถูกละ...เหตุผลของอีกฝ่ายเป็นไปในตรรกะเดียวกับที่เขาเคยบอกโมนา แต่เขาไม่เชื่อเด็ดขาดว่าสิริวิมลจะมารักเขามากมายจากการพบกันแค่ไม่กี่ครั้ง ถ้าบอกว่าติดใจรสชาติใหม่ๆที่เขาปรนเปรอให้บนเตียงยังจะน่าเชื่อกว่าซะอีก

ชายหนุ่มมัวแต่หุนหันโกรธกับสิ่งที่ไม่ได้ดังใจ จนลืมตั้งข้อสงสัยไปว่าเหตุใดสิริวิมลจึงรู้เรื่องที่เขาพูดคุยกับโมนาในห้องทำงานตามลำพังสองต่อสอง!

“คุณชัชใจเย็นๆก่อนดีไหมคะ คุยกันดีๆก็ได้” แสงดาวยังไม่ละความพยายามที่จะเล่นบทนางเอก

“ยายนี่ใครหรือคะชัช” สิริวิมลกรีดนิ้วชี้ไปทางผู้หญิงอีกคน

“เพื่อนร่วมงานผม คุณแสงดาว”

“อ๋อ...ที่มายืนอยู่ตรงนี้ คงจะแอบชอบชัช แล้วก็คิดจะมากีดกันสิรีละสิ” เจ้าหล่อนพูดชัดถ้อยชัดคำ ตอนท้ายหันมาทางแสงดาว “โทษทีนะ ฉันมาก่อน แล้วฉันก็ไม่ยอมให้ชัชทิ้งฉันง่ายๆด้วย”

“ที่นี่เป็นอาคารสำนักงานนะคุณ ไม่ใช่ตลาดสด ถึงจะได้มาประกาศเรื่องทุเรศๆแบบนี้” แสงดาวเหยียดริมฝีปากเย้ยหยัน

“เอ๊ะ! กล้าดียังไงมาหาว่าฉันเป็นแม่ค้าปากตลาดน่ะ ต่อเป็นเพื่อนร่วมงานของชัช ฉันก็ตบเอาเลือดออกมาดูได้นะ” สิริวิมลเตรียมถลันเข้าหาอีกฝ่ายทันที

ชัชวินรีบคว้าแขนหญิงสาวไว้ “จะบ้าหรือไง นี่ไม่ใช่ที่ที่คุณจะมาอาละวาดไร้สาระอย่างนี้นะ กลับไปซะสิรี ไม่ต้องมาที่นี่อีก เรื่องของเรามันจบไปแล้ว คุณเลิกมาราวีผู้หญิงที่ผมรักเสียที”

สิริวิมลหัวเราะเล็กน้อยอย่างขบขัน “ผู้หญิงที่คุณรักงั้นเหรอ คุณหมายถึงยายอ้วนนั่น หรือแม่เพื่อนร่วมงานหวงก้างคนนี้คะชัช”

ชัชวินจ้องตาอีกฝ่ายนิ่ง เพิ่งรู้สึกตัวว่ามิใช่แค่สิริวิมลและแสงดาวเท่านั้นที่รอฟังคำตอบ แต่รอบกายเขา พนักงานที่ยืนรอลิฟต์เพื่อลงไปรับประทานอาหารกลางวันทุกคนพร้อมใจกันเงียบเสียงอย่างพร้อมเพรียง

ชายหนุ่มกวาดสายตามองไปรอบๆ ริมฝีปากแต้มยิ้มอย่างที่อ่านไม่ออกว่ามีความหมายใดแอบแฝง ก่อนประกาศด้วยน้ำเสียงมั่นใจ “ผมรักโมนา แล้วก็ไม่ต้องถามถึงเหตุผลด้วย เพราะผม...ใช้หัวใจ!”


(จบตอน)



สิริณ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 พ.ย. 2556, 03:18:17 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 พ.ย. 2556, 03:18:17 น.

จำนวนการเข้าชม : 1673





<< ตอนที่ ๙ (ครึ่งแรก)   ตอนที่ ๑๐ (ครึ่งแรก) >>
ree 4 พ.ย. 2556, 05:26:50 น.
ละครของชัชวินน้ำเน่าจนละครหลังข่าวต้องชิดซ้ายไปเลย


Pat 4 พ.ย. 2556, 06:10:20 น.
เข้าใจใช้การเสียโอกาสให้เป็นประโยชน์นะชัชวิน


sumitt 4 พ.ย. 2556, 06:10:46 น.
เฮ้อ!!!!!!!มาแร้ว หายไปไหนมาอ่ะ


Zephyr 4 พ.ย. 2556, 13:58:56 น.
โห มากินมาม่ากันหน้าลิฟท์เลยนะ
แมลงวันตอนหึ่ง เอิ่มๆๆๆ
โมนา เห็บ เหา หมัดของเธอชักจะเยอะไปละนะ


รักเร่ 4 พ.ย. 2556, 18:46:52 น.
เมื่อไหร่โมนาจะผอม


นักอ่านเหนียวหนึบ 4 พ.ย. 2556, 20:20:23 น.
เฮียโน ไม่ว่างมาดูแลน้องโม เหรอออ
น้องโม ฉลาดๆ ไว้ตลอดๆ นะเคอะ


konhin 4 พ.ย. 2556, 21:49:40 น.
หึๆๆ อย่าโง่ค่ะน้องโม


ketza 10 ธ.ค. 2556, 13:49:31 น.
รอวันนางเอกสวนเลิศเชิดหยิ่ง อิอิ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account