อาญาซาตาน
ชาครีย์ หรือเสือ จากอดีตเคยเป็นคนจนๆ กลับกลายมาเป็นนักธุรกิจผู้ร่ำรวย เพราะได้เงินจากการขายที่ดินแถวหนองงูเห่าที่เมื่อก่อนราคาไร่ละไม่กี่แสน แต่พอสร้างสนามบินขึ้นมากลายเป็นราคาหลายสิบล้าน และเขาก็สร้างฐานะให้มั่นคงด้วยการจับธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ มีเพื่อนๆ ที่เป็นลูกคนรวยทั้งหมอ ทั้งนักการเมืองคอยช่วยเหลือด้วย ทำให้สร้างตัวได้ในเวลาแค่สิบกว่าปีเท่านั้น
เขาจึงตามมาแก้แค้นคอบครัวของยุพาพร ซึ่งเป็นแม่ของวิโรจน์เจ้านายเก่าของพ่อเขา และมีเคยมีคดีความกันมาตั้งแต่สมัยเขายังเรียนไม่จบ เพราะวีรดา (มิว) ในวัยแปดขวบซึ่งเป็นลูกสาวของวิโรจน์กับเสาวรส และเป็นเด็กสปอยมาก วันนั้นไปเล่นที่ท่าน้ำ น้องของเสือก็ไปเล่นด้วย เพราะพ่อแม่ของเขาอยู่ห้องแถวในโรงงานของวิโรจน์ เลยรู้จักมักคุ้นกับลูกเจ้านายดี
แต่เพราะความสปอยของมิว จึงผลักน้องสาวเสือตกน้ำต่อหน้าต่อตาเขา และเขากับพ่อแม่ก็แจ้งตำรวจเอาเรื่องพ่อแม่ของมิว ยุพาพรใช้เงินอุดให้เรื่องเงียบ เสือกับพ่อแม่เสียใจมากเลยออกจากงานย้ายกลับบ้านที่หนองงูเห่า ปีต่อมาพ่อของเสือมาหาเพื่อนที่โรงงานเลยถูกวิโรจน์ขับรถชน เสือเสียใจมากฟ้องตามเคย และแพ้คดีตามเคย เพราะยุพาพรใช้เงินอุด ทำให้เสือโกรธมาก
เลยกลับมาเล่นงานครอบครัวนี้ด้วยการช้อนซื้อบริษัทส่งออกอาหารกระป๋องของวิโรจน์ที่จะเจ้งแหล่ไม่เจ้งแหล่ รวมทั้งคฤหาสน์ราคาเป็นร้อยล้าน เสือก็ซื้อมาในราคาแค่เจ็ดสิบล้าน เพราะวิโรจน์ติดการพนัน ติดหญิง ไม่สนใจจะทำงานสานต่อกิจการครอบครัวเหมือนเมื่อก่อน ลูกชายก็ไม่ได้เรื่อง ลูกสาวคือมิวก็ถูกส่งไปเรียบต่อเมืองนอกตั้งแต่เกิดเรื่องครั้งก่อน
เสือยื่นข้อเสนอให้ยุพาพรกับวิโรจน์ว่าจะให้หุ้นในบริษัท 25% ถ้าวิโรจน์ยอมทำงานเป็นลูกจ้างในบริษัทต่อ และยกหนี้ให้ 25ล้านบาท ถ้าวิโรจน์ส่งมิวที่กำลังเรียนอยู่เมืองนอกให้มาเป็นนางบำเรอเขาสองปี วิโรจน์ยอมทำตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสไม่ยอม และให้วิโรจน์ไปหาลูกเมียน้อยที่วิโรจน์เคยมีอะไรด้วยมาแทนมิว
กัณหา(นิ่ม) ที่เป็นลูกของวิโรจน์ที่เกิดจากกันยาเด็กรับใช้ในบ้าน และถูกยุพาพรไล่ออกจากบ้านตั้งแต่รู้ว่าท้องแล้ว และวิโรจน์ก็ไม่เคยสนใจจะติดตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสคอยจับตามองเสมอๆ ว่ากันยาพาลูกไปอยู่ที่ไหนกับใคร และกันยาก็มีลูกชายกับผัวใหม่คือ ชาลี อีกคนแล้วทิ้งลูกทั้งสองให้แม่ (ยายจำปา) เลี้ยงดูตามลำพังจนโตเป็นสาว
และเป็นช่วงที่ยายจำปาเกิดป่วยหนัก หลานทั้งสองต้องหาเงินเป็นล้านไปจ่ายให้โรงพยาบาล กัณหาต้องยอมตามที่พ่อกับย่าขอร้องเพื่อแลกกับการรักษายายให้หาย และให้บ้านฟรีๆ อีกหนึ่งหลังจะได้ไม่ต้องเช่าห้องแถวในสลัมอยู่ และมีเงินเดือนให้สี่หมื่นตลอดสองปี กัณหาจึงได้เข้าไปอยู่กับเสือในคราบของมิว เด็กสปอยที่เสือเกลียดมาก และคิดจะเล่นงานกลับคืนให้สาสม
และเสือก็ทำอย่างนั้นจริงๆ แม้จะแปลกใจว่าทำไมเด็กนอกอย่างมิวถึงยังบริสุทธิ์อยู่ และทำไมถึงยอมอยู่บ้านหลังเล็กๆ ที่เขาเตรียมให้แทนตึกใหญ่ ทำไมถึงทำกับข้าวกินเองได้ งานบ้านก็ทำได้ เดินออกไปปากซอยไกลๆ ก็ทำได้ เขาสงสัยแต่ก็คิดว่าความยากจนทำให้คนเปลี่ยนไป เลยไม่คิดจะหาคำตอบจริงๆ จังๆ
เขาจึงตามมาแก้แค้นคอบครัวของยุพาพร ซึ่งเป็นแม่ของวิโรจน์เจ้านายเก่าของพ่อเขา และมีเคยมีคดีความกันมาตั้งแต่สมัยเขายังเรียนไม่จบ เพราะวีรดา (มิว) ในวัยแปดขวบซึ่งเป็นลูกสาวของวิโรจน์กับเสาวรส และเป็นเด็กสปอยมาก วันนั้นไปเล่นที่ท่าน้ำ น้องของเสือก็ไปเล่นด้วย เพราะพ่อแม่ของเขาอยู่ห้องแถวในโรงงานของวิโรจน์ เลยรู้จักมักคุ้นกับลูกเจ้านายดี
แต่เพราะความสปอยของมิว จึงผลักน้องสาวเสือตกน้ำต่อหน้าต่อตาเขา และเขากับพ่อแม่ก็แจ้งตำรวจเอาเรื่องพ่อแม่ของมิว ยุพาพรใช้เงินอุดให้เรื่องเงียบ เสือกับพ่อแม่เสียใจมากเลยออกจากงานย้ายกลับบ้านที่หนองงูเห่า ปีต่อมาพ่อของเสือมาหาเพื่อนที่โรงงานเลยถูกวิโรจน์ขับรถชน เสือเสียใจมากฟ้องตามเคย และแพ้คดีตามเคย เพราะยุพาพรใช้เงินอุด ทำให้เสือโกรธมาก
เลยกลับมาเล่นงานครอบครัวนี้ด้วยการช้อนซื้อบริษัทส่งออกอาหารกระป๋องของวิโรจน์ที่จะเจ้งแหล่ไม่เจ้งแหล่ รวมทั้งคฤหาสน์ราคาเป็นร้อยล้าน เสือก็ซื้อมาในราคาแค่เจ็ดสิบล้าน เพราะวิโรจน์ติดการพนัน ติดหญิง ไม่สนใจจะทำงานสานต่อกิจการครอบครัวเหมือนเมื่อก่อน ลูกชายก็ไม่ได้เรื่อง ลูกสาวคือมิวก็ถูกส่งไปเรียบต่อเมืองนอกตั้งแต่เกิดเรื่องครั้งก่อน
เสือยื่นข้อเสนอให้ยุพาพรกับวิโรจน์ว่าจะให้หุ้นในบริษัท 25% ถ้าวิโรจน์ยอมทำงานเป็นลูกจ้างในบริษัทต่อ และยกหนี้ให้ 25ล้านบาท ถ้าวิโรจน์ส่งมิวที่กำลังเรียนอยู่เมืองนอกให้มาเป็นนางบำเรอเขาสองปี วิโรจน์ยอมทำตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสไม่ยอม และให้วิโรจน์ไปหาลูกเมียน้อยที่วิโรจน์เคยมีอะไรด้วยมาแทนมิว
กัณหา(นิ่ม) ที่เป็นลูกของวิโรจน์ที่เกิดจากกันยาเด็กรับใช้ในบ้าน และถูกยุพาพรไล่ออกจากบ้านตั้งแต่รู้ว่าท้องแล้ว และวิโรจน์ก็ไม่เคยสนใจจะติดตาม แต่ยุพาพรกับเสาวรสคอยจับตามองเสมอๆ ว่ากันยาพาลูกไปอยู่ที่ไหนกับใคร และกันยาก็มีลูกชายกับผัวใหม่คือ ชาลี อีกคนแล้วทิ้งลูกทั้งสองให้แม่ (ยายจำปา) เลี้ยงดูตามลำพังจนโตเป็นสาว
และเป็นช่วงที่ยายจำปาเกิดป่วยหนัก หลานทั้งสองต้องหาเงินเป็นล้านไปจ่ายให้โรงพยาบาล กัณหาต้องยอมตามที่พ่อกับย่าขอร้องเพื่อแลกกับการรักษายายให้หาย และให้บ้านฟรีๆ อีกหนึ่งหลังจะได้ไม่ต้องเช่าห้องแถวในสลัมอยู่ และมีเงินเดือนให้สี่หมื่นตลอดสองปี กัณหาจึงได้เข้าไปอยู่กับเสือในคราบของมิว เด็กสปอยที่เสือเกลียดมาก และคิดจะเล่นงานกลับคืนให้สาสม
และเสือก็ทำอย่างนั้นจริงๆ แม้จะแปลกใจว่าทำไมเด็กนอกอย่างมิวถึงยังบริสุทธิ์อยู่ และทำไมถึงยอมอยู่บ้านหลังเล็กๆ ที่เขาเตรียมให้แทนตึกใหญ่ ทำไมถึงทำกับข้าวกินเองได้ งานบ้านก็ทำได้ เดินออกไปปากซอยไกลๆ ก็ทำได้ เขาสงสัยแต่ก็คิดว่าความยากจนทำให้คนเปลี่ยนไป เลยไม่คิดจะหาคำตอบจริงๆ จังๆ
Tags: พระเอกโหด เศร้า รัดทด
ตอน: พายุลูกใหม่
“มีใครอยู่หรือเปล่าคะ มีใครอยู่บ้าง”
สามชีวิตที่เพิ่งผ่านมรสุมไปได้ไม่ถึงเดือนก็ต้องเจออีกพายุใหญ่ลูกโหมกระหน่ำเข้าใส่แล้ว เมื่อจู่ๆ มีเสียงคนมาตะโกนเรียกอยู่หน้าบ้าน ชาลีที่กำลังจะออกไปสัมภาษณ์งานอาสาออกไปดู เพราะพี่กับยายกำลังนึ่งขนมอยู่หลังบ้าน
“ยายครับ! มีคนมาเก็บค่าเช่าบ้าน”
ชาลีเดินหน้าตื่นไปหายายกับพี่ ทั้งสองหันไปมองหน้ากันอย่างสงสัย จึงต้องเดินออกมาหาแขก เพราะชาลีบอกว่าไม่เคยเห็นหน้าแขกมาก่อน
“สวัสดีค่ะคุณยาย หนูมาเก็บค่าเช่าบ้านค่ะ นี่ค้างมาสามเดือนนี้แล้วนะคะ ปกติมีคนไปจ่ายถึงบ้านเลยจ่ายล่วงหน้าทีละสามเดือนด้วย แต่หลังๆ ไม่มีใครไปจ่าย โทรหาก็ไม่รับสาย หนูเลยต้องมาตามเองค่ะ” หญิงร่างอวบวัยสี่สิบต้นๆ รีบเปิดปากบอกทันทีที่สองยายหลานเดินไปหา ยายจำปาถึงกับงงอีกรอบก่อนจะหันไปหาหลาน
“อ้าว! นิ่มตกลงมันยังไงกันแน่ บ้านนี้ย่าให้นิ่มไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมหนูคนนี้ถึงได้มาเก็บค่าเช่าล่ะลูก” คนเป็นหลานเองก็งงงวยไม่แพ้กัน
“นิ่มก็ไม่รู้เหมือนกันจ้ะยาย เอ่อ! พี่คะ พี่ช่วยเล่าให้ฟังทีสิคะว่าเรื่องเป็นยังไงกันแน่”
ต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมงกว่าที่ทั้งสองฝ่ายจะเข้าใจกันได้ โดยการที่ฝ่ายมาเก็บค่าเช่าโทรบอกให้คนที่บ้านวิ่งเอาโฉนดบ้านพร้อมที่ดินและสัญญาเช่ามายืนยันเรียบร้อยว่าตัวเองถือสิทธิ์บ้านหลังนี้โดยชอบธรรม ส่วนกัณหากลับไม่มีหลักฐานอะไรเลย เพราะย่าไม่ได้ให้ไว้โอนก็ยังไม่ได้โอน ตัวเองจึงเป็นฝ่ายเสียเปรียบแทบทุกประตู ดีที่การเจรจาเป็นไปแบบสุภาพชน เลยไม่ต้องทะเลาะกันให้คนเห็น
“ทำยังงี้กับหลานได้ยังไงกัน!! ท่าทางเป็นผู้ดีมีเงินออก ของแค่นี้ต้องหลอกกันได้ ไปน้อง!! พาพี่ไปบ้านแม่คุณนายนั่นหน่อยสิ พี่จะไปทวงค่าเช่า ส่วนน้องก็ไปถามเลยว่าหลอกกันทำไม ในเมื่อเป็นย่าเป็นหลานกันแท้ๆ”
โชคดีที่อีกฝ่ายเข้าใจและเห็นใจ แต่กัณหาไม่อยากจะไปมีเรื่องมีราวกับใคร จึงลังเลแล้วหันไปหายายกับน้อง ปรากฏว่าทั้งสองทนต่อความใจดำของย่ามหาภัยไม่ไหว จึงตัดสินใจไปเรียกร้องความเป็นธรรมทันที ทั้งหมดจึงขึ้นรถของเจ้าบ้าน ชาลีเองก็ละทิ้งเรื่องสัมภาษณ์งานไปโดยปริยาย เพราะห่วงพี่กับยาย
และเขาก็คิดถูกที่มาด้วย เพราะกว่าจะเข้าไปในคฤหาสน์หลังโตได้ก็เกือบจะทะเลาะกับคนสวนที่วิ่งมาเปิดประตูให้ แต่ไปๆ มาๆ เจ้านายดันไม่ยอมให้เปิดและไม่ยอมให้เข้า จนสุดท้ายเจ้าของบ้านเช่าขู่ว่าจะแจ้งตำรวจ ยุพาพรเลยจำต้องยอมแม้จะโกรธ แต่ก็ให้สะใภ้เรียกทนายมาช่วยดูอีกคนเผื่อมีเรื่องไม่ดีขึ้น
“สัญญาเช่าฉันมี คุณนายให้ใครไปอยู่ฉันไม่รู้หรอกค่ะ แต่คุณนายเป็นคนเช่าต้องจ่ายส่วนที่ค้างมาสามเดือนเป็นเงินสี่หมื่นห้าพันบาท และถ้าจะเช่าต่อฉันขอให้จ่ายล่วงหน้าอย่างน้อยสามเดือน ไม่งั้นฉันจะยกเลิกสัญญาแล้วหาคนอื่นมาเช่า และถ้าไม่ยอมจ่ายฉันจะเรียกผู้กองเพื่อนแฟนฉันมาจัดการทันที”
พอเห็นอีกฝ่ายเอาจริง ด้วยการพูดจาดุดัน ท่าทีขึงขังและไม่เกรงกลัวใคร ยุพาพรก็ไม่อยากมีเรื่องให้เป็นขี้ปากใครอีก เพราะลำพังเรื่องลูกชายทำงามหน้าด้วยการค้าสิ่งเสพติดก็ยังเข้าสังคมแทบไม่ได้อยู่แล้ว
“อย่ามาขู่นะฉันไม่ชอบ ที่ฉันไม่ได้ไปจ่ายก็เพราะมัวแต่ยุ่ง เอาเป็นว่าฉันจ่ายเช็คให้วันนี้เลยก็แล้วกัน แต่จ่ายแค่ค่าเช่าที่ค้างนะ แล้วฉันจะไม่ต่อสัญญาอีก ใครจะอยู่ต่อก็ไปทำสัญญาใหม่และจ่ายค่าเช่าเอง ฉันไม่ขอยุ่งเกี่ยว แม่รสไปหยิบสมุดเช็คมาให้แม่ที”
“ฉันรับเงินสดค่ะ กลัวเช็คติดสปริง ขี้เกียจต้องทะเลาะกับยามหน้าประตูอีกกว่าจะเข้ามาได้ คุณนายคงไม่ว่าอะไรนะคะ”
เจอไม้นนี้เข้ายุพาพรก็โกรธจนเลือดขึ้นหน้า และทำท่าจะเบี้ยวแต่ถูกสะใภ้สะกิดเอาไว้ก่อน จึงต้องยอมแต่โดยดี ทว่าเรื่องบ้านที่ยายจำปามาทวงถามให้หลานยุพาพรกลับพลิกลิ้นได้หน้าตาเฉย
“ถ้าฉันไม่บอกแบบนั้นแม่นิ่มหลานเธอจะยอมทำงานให้ฉันเหรอ ไหนบอกว่าแค่ได้เงินไปรักษายายก็พอใจแล้วไงล่ะแม่นิ่ม นี่อะไรถึงได้ยกโขยงมาทวงเอาบ้านราคาเป็นล้านหน้าตาเฉยอย่างนี้ ฉันรึอุตส่าห์ช่วยชีวิตยายเธอไว้ยังจะมาอกตัญญูกับฉันอีก เลี้ยงไม่เชื่อง! สันดานมักใหญ่ใฝ่สูงอยากได้ของคนอื่นมาเป็นของตัวเองง่ายๆ เหมือนแม่หล่อนไม่มีผิด”
“คุณย่า!!! นิ่มไม่ได้อยากได้ของใคร ไม่ได้คิดอกตัญญูใคร แต่นิ่มแค่อยากได้ในสิ่งที่คุณย่าบอกว่าจะให้นิ่มเท่านั้นค่ะ นิ่มผิดเองที่ไม่ได้บอกให้คุณย่าโอนให้ตั้งแต่แรก เพราะนิ่มไม่คิดว่าคุณย่าจะทำอย่างนี้กับนิ่มได้ และถ้านิ่มมีที่ไปนิ่มจะไม่มารบกวนคุณย่าเลย แต่นิ่มไม่มีบ้าน ไม่มีเงินแล้วคุณย่าจะให้นิ่มไปอยู่ที่ไหนคะ”
กัณหาแย้งด้วยน้ำเสียงเรียบ ไม่เอะอะเสียงดังแม้จะผิดหวังกับการกระทำของย่ามากแค่ไหนก็ตาม ผิดกับคนเป็นย่าที่โกรธจนหน้าแดงที่หลานสายเลือดต่ำกล้าเสนอหน้ามาทวง
“นี่หล่อนกล้ามาทวงสัญญาปากเปล่าของฉันอย่างงั้นเหรอ ฉันไม่ให้!! อยากได้ก็ไปฟ้องเอา!! และถ้าหล่อนไม่มีบ้านจะอยู่หล่อนก็ไปหาเช่าที่อื่นสิยะ!!”
“ตั้งแต่คุณพ่อจากไปจนถึงวันนี้ก็ห้าเดือนแล้ว คุณย่าไม่เคยให้เงินเดือนนิ่มเลย พอถามคุณย่าก็บอกว่าลืม นิ่มก็ต้องเอาเงินเก็บออกมาใช้ ตอนนี้นิ่มแทบไม่มีเลย แล้วนิ่มจะมีเงินไปเช่าที่ไหนได้ล่ะคะคุณย่า” ยุพาพรทนไม่ไหว ถึงกับร้องใส่หน้าหลานทันที
กันเกราฝากนิยายที่สนุกสนานอีกเรื่องของเพื่อนนักเขียนชื่อ อัปสรา ไว้ในอ้อมในด้วยคนนะคะ เล่ห์กามา(25+ ร้อน ร้าย)
http://www.hongsamut.com/readniyai.php?niyaiid=3995
http://writer.dek-d.com/apsara1982/story/view.php?id=1051124
คืนรักร้อนซ่อนเสน่หา
http://www.niyay.com/story-65533/
http://writer.dek-d.com/apsara1982/story/view.php?id=1036502
มายาทะเลทราย
http://www.niyay.com/story-66552/
ขอบคุณค่ะ
สามชีวิตที่เพิ่งผ่านมรสุมไปได้ไม่ถึงเดือนก็ต้องเจออีกพายุใหญ่ลูกโหมกระหน่ำเข้าใส่แล้ว เมื่อจู่ๆ มีเสียงคนมาตะโกนเรียกอยู่หน้าบ้าน ชาลีที่กำลังจะออกไปสัมภาษณ์งานอาสาออกไปดู เพราะพี่กับยายกำลังนึ่งขนมอยู่หลังบ้าน
“ยายครับ! มีคนมาเก็บค่าเช่าบ้าน”
ชาลีเดินหน้าตื่นไปหายายกับพี่ ทั้งสองหันไปมองหน้ากันอย่างสงสัย จึงต้องเดินออกมาหาแขก เพราะชาลีบอกว่าไม่เคยเห็นหน้าแขกมาก่อน
“สวัสดีค่ะคุณยาย หนูมาเก็บค่าเช่าบ้านค่ะ นี่ค้างมาสามเดือนนี้แล้วนะคะ ปกติมีคนไปจ่ายถึงบ้านเลยจ่ายล่วงหน้าทีละสามเดือนด้วย แต่หลังๆ ไม่มีใครไปจ่าย โทรหาก็ไม่รับสาย หนูเลยต้องมาตามเองค่ะ” หญิงร่างอวบวัยสี่สิบต้นๆ รีบเปิดปากบอกทันทีที่สองยายหลานเดินไปหา ยายจำปาถึงกับงงอีกรอบก่อนจะหันไปหาหลาน
“อ้าว! นิ่มตกลงมันยังไงกันแน่ บ้านนี้ย่าให้นิ่มไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมหนูคนนี้ถึงได้มาเก็บค่าเช่าล่ะลูก” คนเป็นหลานเองก็งงงวยไม่แพ้กัน
“นิ่มก็ไม่รู้เหมือนกันจ้ะยาย เอ่อ! พี่คะ พี่ช่วยเล่าให้ฟังทีสิคะว่าเรื่องเป็นยังไงกันแน่”
ต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมงกว่าที่ทั้งสองฝ่ายจะเข้าใจกันได้ โดยการที่ฝ่ายมาเก็บค่าเช่าโทรบอกให้คนที่บ้านวิ่งเอาโฉนดบ้านพร้อมที่ดินและสัญญาเช่ามายืนยันเรียบร้อยว่าตัวเองถือสิทธิ์บ้านหลังนี้โดยชอบธรรม ส่วนกัณหากลับไม่มีหลักฐานอะไรเลย เพราะย่าไม่ได้ให้ไว้โอนก็ยังไม่ได้โอน ตัวเองจึงเป็นฝ่ายเสียเปรียบแทบทุกประตู ดีที่การเจรจาเป็นไปแบบสุภาพชน เลยไม่ต้องทะเลาะกันให้คนเห็น
“ทำยังงี้กับหลานได้ยังไงกัน!! ท่าทางเป็นผู้ดีมีเงินออก ของแค่นี้ต้องหลอกกันได้ ไปน้อง!! พาพี่ไปบ้านแม่คุณนายนั่นหน่อยสิ พี่จะไปทวงค่าเช่า ส่วนน้องก็ไปถามเลยว่าหลอกกันทำไม ในเมื่อเป็นย่าเป็นหลานกันแท้ๆ”
โชคดีที่อีกฝ่ายเข้าใจและเห็นใจ แต่กัณหาไม่อยากจะไปมีเรื่องมีราวกับใคร จึงลังเลแล้วหันไปหายายกับน้อง ปรากฏว่าทั้งสองทนต่อความใจดำของย่ามหาภัยไม่ไหว จึงตัดสินใจไปเรียกร้องความเป็นธรรมทันที ทั้งหมดจึงขึ้นรถของเจ้าบ้าน ชาลีเองก็ละทิ้งเรื่องสัมภาษณ์งานไปโดยปริยาย เพราะห่วงพี่กับยาย
และเขาก็คิดถูกที่มาด้วย เพราะกว่าจะเข้าไปในคฤหาสน์หลังโตได้ก็เกือบจะทะเลาะกับคนสวนที่วิ่งมาเปิดประตูให้ แต่ไปๆ มาๆ เจ้านายดันไม่ยอมให้เปิดและไม่ยอมให้เข้า จนสุดท้ายเจ้าของบ้านเช่าขู่ว่าจะแจ้งตำรวจ ยุพาพรเลยจำต้องยอมแม้จะโกรธ แต่ก็ให้สะใภ้เรียกทนายมาช่วยดูอีกคนเผื่อมีเรื่องไม่ดีขึ้น
“สัญญาเช่าฉันมี คุณนายให้ใครไปอยู่ฉันไม่รู้หรอกค่ะ แต่คุณนายเป็นคนเช่าต้องจ่ายส่วนที่ค้างมาสามเดือนเป็นเงินสี่หมื่นห้าพันบาท และถ้าจะเช่าต่อฉันขอให้จ่ายล่วงหน้าอย่างน้อยสามเดือน ไม่งั้นฉันจะยกเลิกสัญญาแล้วหาคนอื่นมาเช่า และถ้าไม่ยอมจ่ายฉันจะเรียกผู้กองเพื่อนแฟนฉันมาจัดการทันที”
พอเห็นอีกฝ่ายเอาจริง ด้วยการพูดจาดุดัน ท่าทีขึงขังและไม่เกรงกลัวใคร ยุพาพรก็ไม่อยากมีเรื่องให้เป็นขี้ปากใครอีก เพราะลำพังเรื่องลูกชายทำงามหน้าด้วยการค้าสิ่งเสพติดก็ยังเข้าสังคมแทบไม่ได้อยู่แล้ว
“อย่ามาขู่นะฉันไม่ชอบ ที่ฉันไม่ได้ไปจ่ายก็เพราะมัวแต่ยุ่ง เอาเป็นว่าฉันจ่ายเช็คให้วันนี้เลยก็แล้วกัน แต่จ่ายแค่ค่าเช่าที่ค้างนะ แล้วฉันจะไม่ต่อสัญญาอีก ใครจะอยู่ต่อก็ไปทำสัญญาใหม่และจ่ายค่าเช่าเอง ฉันไม่ขอยุ่งเกี่ยว แม่รสไปหยิบสมุดเช็คมาให้แม่ที”
“ฉันรับเงินสดค่ะ กลัวเช็คติดสปริง ขี้เกียจต้องทะเลาะกับยามหน้าประตูอีกกว่าจะเข้ามาได้ คุณนายคงไม่ว่าอะไรนะคะ”
เจอไม้นนี้เข้ายุพาพรก็โกรธจนเลือดขึ้นหน้า และทำท่าจะเบี้ยวแต่ถูกสะใภ้สะกิดเอาไว้ก่อน จึงต้องยอมแต่โดยดี ทว่าเรื่องบ้านที่ยายจำปามาทวงถามให้หลานยุพาพรกลับพลิกลิ้นได้หน้าตาเฉย
“ถ้าฉันไม่บอกแบบนั้นแม่นิ่มหลานเธอจะยอมทำงานให้ฉันเหรอ ไหนบอกว่าแค่ได้เงินไปรักษายายก็พอใจแล้วไงล่ะแม่นิ่ม นี่อะไรถึงได้ยกโขยงมาทวงเอาบ้านราคาเป็นล้านหน้าตาเฉยอย่างนี้ ฉันรึอุตส่าห์ช่วยชีวิตยายเธอไว้ยังจะมาอกตัญญูกับฉันอีก เลี้ยงไม่เชื่อง! สันดานมักใหญ่ใฝ่สูงอยากได้ของคนอื่นมาเป็นของตัวเองง่ายๆ เหมือนแม่หล่อนไม่มีผิด”
“คุณย่า!!! นิ่มไม่ได้อยากได้ของใคร ไม่ได้คิดอกตัญญูใคร แต่นิ่มแค่อยากได้ในสิ่งที่คุณย่าบอกว่าจะให้นิ่มเท่านั้นค่ะ นิ่มผิดเองที่ไม่ได้บอกให้คุณย่าโอนให้ตั้งแต่แรก เพราะนิ่มไม่คิดว่าคุณย่าจะทำอย่างนี้กับนิ่มได้ และถ้านิ่มมีที่ไปนิ่มจะไม่มารบกวนคุณย่าเลย แต่นิ่มไม่มีบ้าน ไม่มีเงินแล้วคุณย่าจะให้นิ่มไปอยู่ที่ไหนคะ”
กัณหาแย้งด้วยน้ำเสียงเรียบ ไม่เอะอะเสียงดังแม้จะผิดหวังกับการกระทำของย่ามากแค่ไหนก็ตาม ผิดกับคนเป็นย่าที่โกรธจนหน้าแดงที่หลานสายเลือดต่ำกล้าเสนอหน้ามาทวง
“นี่หล่อนกล้ามาทวงสัญญาปากเปล่าของฉันอย่างงั้นเหรอ ฉันไม่ให้!! อยากได้ก็ไปฟ้องเอา!! และถ้าหล่อนไม่มีบ้านจะอยู่หล่อนก็ไปหาเช่าที่อื่นสิยะ!!”
“ตั้งแต่คุณพ่อจากไปจนถึงวันนี้ก็ห้าเดือนแล้ว คุณย่าไม่เคยให้เงินเดือนนิ่มเลย พอถามคุณย่าก็บอกว่าลืม นิ่มก็ต้องเอาเงินเก็บออกมาใช้ ตอนนี้นิ่มแทบไม่มีเลย แล้วนิ่มจะมีเงินไปเช่าที่ไหนได้ล่ะคะคุณย่า” ยุพาพรทนไม่ไหว ถึงกับร้องใส่หน้าหลานทันที
กันเกราฝากนิยายที่สนุกสนานอีกเรื่องของเพื่อนนักเขียนชื่อ อัปสรา ไว้ในอ้อมในด้วยคนนะคะ เล่ห์กามา(25+ ร้อน ร้าย)
http://www.hongsamut.com/readniyai.php?niyaiid=3995
http://writer.dek-d.com/apsara1982/story/view.php?id=1051124
คืนรักร้อนซ่อนเสน่หา
http://www.niyay.com/story-65533/
http://writer.dek-d.com/apsara1982/story/view.php?id=1036502
มายาทะเลทราย
http://www.niyay.com/story-66552/
ขอบคุณค่ะ
กันเกราธัญญรัตน์วรนัน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 พ.ย. 2556, 06:30:12 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 30 พ.ย. 2556, 06:30:12 น.
จำนวนการเข้าชม : 1645
| << ฟ้าหลังฝนจะหมองหม่นหรือสดใจ | เพราะคิดถึงคนึงหา >> |
mhengjhy 30 พ.ย. 2556, 08:43:58 น.
รันทดได้อีก
รันทดได้อีก
alecigor 30 พ.ย. 2556, 15:01:55 น.
บาปหรือเปน่าถ้าจะแช่งให้คุณย่าลงไปพบยมบาลไวๆ อยู่ไปก็รกโลก
บาปหรือเปน่าถ้าจะแช่งให้คุณย่าลงไปพบยมบาลไวๆ อยู่ไปก็รกโลก
icevy20 30 พ.ย. 2556, 15:06:28 น.
เครียดเลยเจอย่าแบบนี้
กรวดน้ำคว่ำขัน ชาตินี้ชาติหน้าอย่าเจอกันอีกเลย
เครียดเลยเจอย่าแบบนี้
กรวดน้ำคว่ำขัน ชาตินี้ชาติหน้าอย่าเจอกันอีกเลย
คิมหันตุ์ 1 ธ.ค. 2556, 23:21:42 น.
เออะ!! นี่คือคุณย่าแก่แบบ แก่มาได้ไง...แก่เสียอายุจริงๆ
เออะ!! นี่คือคุณย่าแก่แบบ แก่มาได้ไง...แก่เสียอายุจริงๆ