♥ ♥ ♥ หัวใจร้อยดาว [ชุด ทางลัดสลัดโสด สนพ.อรุณ] ♥ ♥ ♥
อะไรนะ! ถ้าไม่แต่งงานภายในเก้าสิบวัน
เธอต้องขึ้นคานไปตลอดชีวิตเหรอ บ้าไปแล้ว!
ดอกเตอร์ โมนา วิมาลิน อยากอุทานเป็นภาษาต่างดาวชะมัด
แม้จะเป็นคนรุ่นใหม่ ที่ไม่เชื่อเรื่องงมงาย
แต่รุ่นพี่ที่เจออาถรรพ์ก็ขึ้นคานกันไปแล้วถ้วนหน้า
เธอจะเสี่ยงเป็นคนต่อไปจริงเหรอ...
นับว่าพระเจ้ายังไม่ใจร้ายจนเกินไป
เพราะท่านส่ง ชัชวิน มาจีบเธออย่างออกนอกหน้า
ตามมาด้วย เมอร์ซิเออร์ โนแอล เดอแบร์มองต์ สุดหล่อ
แถมยังมี เอกชัย เทรนเนอร์หล่อล่ำ
กับ กฤต นักดนตรี อารมณ์ศิลป์มาให้เลือกพร้อมเพรียง
โมนาไม่ได้โชคดีขนาดนั้น
เพราะระหว่างหาทางลงจากคาน
เธอกลับต้องเผชิญปัญหาเรื่องการงานหนักหน่วง
ในท่ามกลางมรสุมที่พัดจนเธอซวนเซ
โมนาจึงได้เห็นความรักของใครบางคน...ชัดเจนขึ้นในหัวใจ
อยากรู้ก็แต่ว่า...อีกฝ่ายจะรักเธอมากพอ
และชวนเธอลงจากคานทันเวลาไหมหนอ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เตรียมยิ้มและหัวเราะไปกับ ดอกเตอร์สาวตัวกลม ที่จะทำให้คุณเข้าใจนิยามของความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง
หัวใจร้อยดาว - เจ้าสาวร้อยชั่ง ในชุดทางลัดสลัดโสด
เขียนโดย สิริณ - ดวงมาลย์
จ่อคิววางแผงต่อจาก ใต้ปีกรักสีเพลิง เลยค่ะ
เชิญติชมกันได้เต็มที่เช่นเคย
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
www.facebook.com/SirinFC
เธอต้องขึ้นคานไปตลอดชีวิตเหรอ บ้าไปแล้ว!
ดอกเตอร์ โมนา วิมาลิน อยากอุทานเป็นภาษาต่างดาวชะมัด
แม้จะเป็นคนรุ่นใหม่ ที่ไม่เชื่อเรื่องงมงาย
แต่รุ่นพี่ที่เจออาถรรพ์ก็ขึ้นคานกันไปแล้วถ้วนหน้า
เธอจะเสี่ยงเป็นคนต่อไปจริงเหรอ...
นับว่าพระเจ้ายังไม่ใจร้ายจนเกินไป
เพราะท่านส่ง ชัชวิน มาจีบเธออย่างออกนอกหน้า
ตามมาด้วย เมอร์ซิเออร์ โนแอล เดอแบร์มองต์ สุดหล่อ
แถมยังมี เอกชัย เทรนเนอร์หล่อล่ำ
กับ กฤต นักดนตรี อารมณ์ศิลป์มาให้เลือกพร้อมเพรียง
โมนาไม่ได้โชคดีขนาดนั้น
เพราะระหว่างหาทางลงจากคาน
เธอกลับต้องเผชิญปัญหาเรื่องการงานหนักหน่วง
ในท่ามกลางมรสุมที่พัดจนเธอซวนเซ
โมนาจึงได้เห็นความรักของใครบางคน...ชัดเจนขึ้นในหัวใจ
อยากรู้ก็แต่ว่า...อีกฝ่ายจะรักเธอมากพอ
และชวนเธอลงจากคานทันเวลาไหมหนอ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เนื้อหาทั้งหมดที่ปรากฎบนหน้าเพจนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต
หากฝ่าฝืน สิริณ(แม่มณี) จะดำเนินการทางกฎหมายทั้งจำและปรับ โดยไม่มีการประนีประนอมใดๆทั้งสิ้น
ผู้ใดชี้เบาะแสการคัดลอก สิริณ(แม่มณี) มีรางวัลนำจับให้ด้วยนะคะ ^^
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เตรียมยิ้มและหัวเราะไปกับ ดอกเตอร์สาวตัวกลม ที่จะทำให้คุณเข้าใจนิยามของความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง
หัวใจร้อยดาว - เจ้าสาวร้อยชั่ง ในชุดทางลัดสลัดโสด
เขียนโดย สิริณ - ดวงมาลย์
จ่อคิววางแผงต่อจาก ใต้ปีกรักสีเพลิง เลยค่ะ
เชิญติชมกันได้เต็มที่เช่นเคย
ชวนเพื่อนๆนักอ่านไปกดไล้ค์แฟนเพจของสิริณกันด้วย
ตรงนั้นจะมีกิจกรรมร่วมสนุก แจกของที่ระลึกกันเป็นระยะ
(แน่นอนว่าของที่สิริณมีมากที่สุดคือ 'หนังสือ' :D )
ไปกดไล้ค์กันเยอะๆนะคะ
www.facebook.com/SirinFC
Tags: โนแอล โมนา ขิมคราม รอยตะวัน สลัดโสด
ตอน: ตอนที่ ๒๑ (๗๐%)
ท้องฟ้านอกม่านโปร่งสีขาวราความร้อนไปมากแล้ว หญิงสาวกระชับผ้าห่มขึ้นคลุมจรดคางด้วยความรู้สึกหนาว ทว่าขณะพลิกกายเพื่อเปลี่ยนอิริยาบถ มือกลับป่ายโดนกำแพงนุ่มๆซึ่งไม่ควรมีอยู่บนที่นอน หญิงสาวจึงหยีตาอย่างยากเย็น แล้วก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าเธอไม่ได้นอนอยู่ในห้อง โมนายกหัวขึ้นดูนาฬิกาแขวนผนัง แต่ก็ต้องทิ้งศีรษะลงที่เดิมเมื่อรู้สึกถึงอาการปวดศีรษะหนึบไปหมด คอแห้งผากราวกับขาดน้ำอย่างหนัก ครั้นหลับตาลงและทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นจึงค่อยๆนึกออกว่าเมื่อคืนเธอดื่มหนักมาก เจ้าอาการพะอืดพะอมที่เป็นอยู่นี่ รวมถึงศีรษะที่ปวดตุบๆ คงจะเป็นอาการข้างเคียงจากการเมาค้างนั่นเอง
โมนาฝืนลุกขึ้นนั่ง ครั้นเหลือบมองนาฬิกาเห็นเป็นเวลาบ่ายสองโมงเศษก็ตกใจ เมื่อคืนเธอหลับไปก่อนเคานท์ดาวน์ด้วยซ้ำ นี่เธอนอนน็อกรอบเลยหรือเนี่ย! ดวงตาที่ยังอ่อนล้ากวาดตามองรอบห้องด้วยความทึ่ง เมื่อทุกหนแห่งสะอาดสะอ้าน ไม่มีร่องรอยการปาร์ตี้เมื่อคืนเลย ยิ่งบนโต๊ะข้างหน้าเธอ นอกจากได้รับการปัดกวาดเรียบร้อยแล้ว ยังมีแก้วน้ำ ขวดน้ำ ขวดยาสีชาเล็กๆ และกระดาษเขียนภาษาอังกฤษติดไว้ใจความว่า
สวัสดีปีใหม่เชรี...
ผมไปธุระข้างนอก บ่ายๆคงกลับ เห็นคุณกำลังหลับสบายเลยไม่อยากปลุก คิดว่าตื่นขึ้นมาคุณอาจจะมีอาการเมาค้าง วิตามินบี ๖ ช่วยได้ กินเม็ดนึงก็น่าจะพอ ผมแช่ช็อกโกแลตไว้ในตู้เย็นให้ด้วย กินซะ จะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น แล้วก็ดื่มน้ำเปล่าเยอะๆ อาบน้ำเย็นๆด้วย แต่ถ้ายังไม่ดีขึ้น โทร.หาผมนะ ผมจะรีบกลับมาหาคุณ
โนแอล
หญิงสาวอ่านทวนข้อความแล้วทำตาม ‘คำสั่ง’ อย่างว่าง่าย หลังอาบน้ำ อาการหนักศีรษะลดลงเล็กน้อย เธอพาสังขารที่สดชื่นขึ้นกลับมายังโซฟาอีกครั้ง โมนาหยิบโทรศัพท์มาดู ก็พบข้อความอวยพรปีใหม่นอนรออยู่ในกล่องมากมาย แม้จะขึ้นเป็นหมายเลข เพราะโทรศัพท์เครื่องใหม่ยังไม่ได้บันทึกเบอร์ใครไว้ แต่หญิงสาวก็จำสำนวนเฉพาะตัวของแต่ละคนได้ โมนาจึงตอบกลับไปจนครบ โดยเก็บสิบสองข้อความจากกฤตไว้อ่านเป็นลำดับสุดท้าย
โมนาอ่านคำอวยพรจากกฤตทีละอัน แล้วสีหน้าก็แต้มด้วยรอยยิ้ม สิบสองข้อความ แต่มีคำว่าคิดถึงมากกว่าสิบเลยกระมัง กฤตโอดมายาวเหยียดว่าช่วงวันหยุดยาวของคนอื่น แต่เขากลับต้องทำงานหนักกว่าปกติ ร้านอาหารทุกแห่งต่างก็จ้างนักร้องพิเศษเพิ่มเพื่อสร้างบรรยากาศในร้านให้ครึกครื้นสมเป็นเทศกาล เขาอยากมาฉลองกับเธอ แต่ติดที่ต้องทำงาน ครั้นจะโทร.หา เวลาพักผ่อนก็ไม่ตรงกัน และที่แย่ที่สุดก็คือ เป็นช่วงวันหยุดที่โรงเรียนสอนทำอาหารปิดทำการ จึงเท่ากับเขาไม่มีโอกาสได้พบเธอเลย
โมนาพิมพ์ข้อความด้วยความไม่คุ้นเคย โทรศัพท์เครื่องใหม่มาพร้อมความทันสมัยกว่าก็จริง แต่เพราะยังไม่ชินจึงหาปุ่มคำสั่งไม่ค่อยเจอ เธอต้องใช้เวลานานมากกว่าจะพิมพ์คำอวยพรสำหรับตอบกลับให้แก่กฤต
ทว่ายังพิมพ์ไม่ถึงไหน โทรศัพท์ก็ดังขึ้นขัดจังหวะ โมนารับสาย จากนั้นขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำแนะนำตัวและทักทายรับปีใหม่จากอีกฝ่าย “อ๋อ...สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่เอก” เธอทักทายด้วยน้ำเสียงพยายามให้ฟังสดใสที่สุด
“พรุ่งนี้รบกวนน้องโมแวะมาฟิตเนสหน่อยสิครับ ผมมีบางอย่างจะเซอร์ไพร้ส์” เสียงเขาตื่นเต้นจนโมนาฉงน
“บอกวันนี้ไม่ได้เหรอคะ”
“ไม่ได้ๆ มันต้องคุยกันตอนเห็นหน้า มานะครับน้องโม ผมจะคอย”
“มีเรื่องอะไรเหรอคะ”
“น้องโมอย่าว่าผมน้ำเน่านะ ถ้าผมจะบอกว่าเป็นเรื่องของหัวใจ”
“เอ่อ...เอางั้นเลยเหรอ นี่พี่เอกยังไม่เลิกคิดเรื่องนั้นอีกเหรอคะ”
“เลิกได้ยังไง ผมยังรอน้องโมเมตตาผมอยู่เลย”
โมนาฝืนหัวเราะเสียงปร่า รีบพากลับเข้าเรื่องเดิมโดยด่วน “พรุ่งนี้โมแวะไปก็ได้ค่ะ เอ่อ...พอดีโมติดธุระนิดนึง ต้องขอวางสายก่อนนะคะ สวัสดีปีใหม่อีกครั้งค่ะพี่เอก ขอให้พี่มีความสุขและโชคดีในทุกๆเรื่องนะคะ”
“ความสุขเรื่องอื่นผมไขว่คว้าเองได้ แต่เรื่องความรัก ส่วนนึงก็ขึ้นอยู่กับน้องโมนั่นแหละ แฮ็ปปี้นิวเยียร์ครับ” อีกฝ่ายทิ้งท้ายแล้วจึงวางสาย
โมนารู้สึกหมดเรี่ยวแรงขึ้นมาดื้อๆ เมื่อมีเรื่องมากระทบเพิ่มเติม ทำให้อาการปวดศีรษะที่หลงเหลือจากการเมาค้างกลับมาโจมตีอีกครั้ง โมนาพิงพนักหลับตาลง ใช้ปลายนิ้วนวดขมับเบาๆพยายามผ่อนคลายตัวเอง
เสียงคลิกเบาๆดังมาให้ได้ยิน ตามด้วยเสียงกรุ๊งกริ๊งของกุญแจกระทบกัน และ...
“ผมกลับมาแล้ว ว้า! คุณท่าทางแย่จังเลยนะเชรี เป็นอะไรมากไหม”
โมนาหลับตานิ่งๆ ฟังเสียงนุ่มคุ้นหูกับสำเนียงภาษาอังกฤษที่เธอคิดว่าไพเราะน่าฟังที่สุด เป็นความคุ้นเคยตั้งแต่เมื่อไรก็สุดรู้ ดวงตากลมโตลืมขึ้นช้าๆ แล้วเธอก็เห็นชายหนุ่มกำลังทรุดลงนั่งบนโซฟาข้างๆกันนี่เอง
“ผมแวะซื้อน้ำส้มสดมาให้คุณด้วย ดื่มซะสิ จะช่วยให้รู้สึกดีขึ้น ระวังนะ มันเปรี้ยว” แก้วทรงสูงบรรจุน้ำส้มเย็นเฉียบจนเห็นไอเย็นเกาะข้างแก้วถูกยื่นมาตรงหน้า เมื่อเธอไม่ยอมยื่นมือมารับ เขาจึงวางไว้ที่โต๊ะข้างๆแทน “คุณยังปวดหัวใช่ไหม กินแอสไพรินสักเม็ดละกัน เดี๋ยวผมไปเอาให้” เขาพูดเองเออเอง แล้วลุกหายไปทางห้องครัวครู่ใหญ่ ก่อนกลับมายืนหน้ายุ่ง “คุณมีแต่พาราฯ ขืนกินไปเจอแอลกอฮอล์ ตับพังกันพอดี เอาอย่างนี้ เดี๋ยวผมลงไปซื้อ...”
“ไม่ต้องลำบากหรอกค่ะโนแอล ฉันยังไหว” เธอยืนยันด้วยการยิ้มกว้าง แล้วเอื้อมไปหยิบน้ำส้มมาจิบช้าๆ
“กินอะไรหรือยัง หิวหรือเปล่า ผมทำอะไรง่ายๆให้กินรองท้องก่อนดีไหม”
ท่าทางเดือดเนื้อร้อนใจนั้นทำให้โมนาลืมความขุ่นมัวจากการพูดโทรศัพท์เมื่อครู่ไปหมด หญิงสาวหัวเราะคิกอย่างอดไม่ได้ “โนแอล ฉันแค่เมาค้างเอง แล้วตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแล้วด้วย ไม่ต้องทำท่าเป็นห่วงขนาดนั้นหรอก”
“ไม่ได้สิ เพราะผมชวนคุณดื่ม คุณถึงเมาแอ๋ขนาดนั้น”
“ฉันแค่เมาแล้วหลับไปเฉยๆ ไม่เรียกว่าเมาแอ๋ย่ะ” เธอตบเบาะข้างตัว และโนแอลก็มานั่งข้างๆอย่างว่าง่าย
(จบ ๗๐%)
โมนาฝืนลุกขึ้นนั่ง ครั้นเหลือบมองนาฬิกาเห็นเป็นเวลาบ่ายสองโมงเศษก็ตกใจ เมื่อคืนเธอหลับไปก่อนเคานท์ดาวน์ด้วยซ้ำ นี่เธอนอนน็อกรอบเลยหรือเนี่ย! ดวงตาที่ยังอ่อนล้ากวาดตามองรอบห้องด้วยความทึ่ง เมื่อทุกหนแห่งสะอาดสะอ้าน ไม่มีร่องรอยการปาร์ตี้เมื่อคืนเลย ยิ่งบนโต๊ะข้างหน้าเธอ นอกจากได้รับการปัดกวาดเรียบร้อยแล้ว ยังมีแก้วน้ำ ขวดน้ำ ขวดยาสีชาเล็กๆ และกระดาษเขียนภาษาอังกฤษติดไว้ใจความว่า
สวัสดีปีใหม่เชรี...
ผมไปธุระข้างนอก บ่ายๆคงกลับ เห็นคุณกำลังหลับสบายเลยไม่อยากปลุก คิดว่าตื่นขึ้นมาคุณอาจจะมีอาการเมาค้าง วิตามินบี ๖ ช่วยได้ กินเม็ดนึงก็น่าจะพอ ผมแช่ช็อกโกแลตไว้ในตู้เย็นให้ด้วย กินซะ จะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น แล้วก็ดื่มน้ำเปล่าเยอะๆ อาบน้ำเย็นๆด้วย แต่ถ้ายังไม่ดีขึ้น โทร.หาผมนะ ผมจะรีบกลับมาหาคุณ
โนแอล
หญิงสาวอ่านทวนข้อความแล้วทำตาม ‘คำสั่ง’ อย่างว่าง่าย หลังอาบน้ำ อาการหนักศีรษะลดลงเล็กน้อย เธอพาสังขารที่สดชื่นขึ้นกลับมายังโซฟาอีกครั้ง โมนาหยิบโทรศัพท์มาดู ก็พบข้อความอวยพรปีใหม่นอนรออยู่ในกล่องมากมาย แม้จะขึ้นเป็นหมายเลข เพราะโทรศัพท์เครื่องใหม่ยังไม่ได้บันทึกเบอร์ใครไว้ แต่หญิงสาวก็จำสำนวนเฉพาะตัวของแต่ละคนได้ โมนาจึงตอบกลับไปจนครบ โดยเก็บสิบสองข้อความจากกฤตไว้อ่านเป็นลำดับสุดท้าย
โมนาอ่านคำอวยพรจากกฤตทีละอัน แล้วสีหน้าก็แต้มด้วยรอยยิ้ม สิบสองข้อความ แต่มีคำว่าคิดถึงมากกว่าสิบเลยกระมัง กฤตโอดมายาวเหยียดว่าช่วงวันหยุดยาวของคนอื่น แต่เขากลับต้องทำงานหนักกว่าปกติ ร้านอาหารทุกแห่งต่างก็จ้างนักร้องพิเศษเพิ่มเพื่อสร้างบรรยากาศในร้านให้ครึกครื้นสมเป็นเทศกาล เขาอยากมาฉลองกับเธอ แต่ติดที่ต้องทำงาน ครั้นจะโทร.หา เวลาพักผ่อนก็ไม่ตรงกัน และที่แย่ที่สุดก็คือ เป็นช่วงวันหยุดที่โรงเรียนสอนทำอาหารปิดทำการ จึงเท่ากับเขาไม่มีโอกาสได้พบเธอเลย
โมนาพิมพ์ข้อความด้วยความไม่คุ้นเคย โทรศัพท์เครื่องใหม่มาพร้อมความทันสมัยกว่าก็จริง แต่เพราะยังไม่ชินจึงหาปุ่มคำสั่งไม่ค่อยเจอ เธอต้องใช้เวลานานมากกว่าจะพิมพ์คำอวยพรสำหรับตอบกลับให้แก่กฤต
ทว่ายังพิมพ์ไม่ถึงไหน โทรศัพท์ก็ดังขึ้นขัดจังหวะ โมนารับสาย จากนั้นขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำแนะนำตัวและทักทายรับปีใหม่จากอีกฝ่าย “อ๋อ...สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่เอก” เธอทักทายด้วยน้ำเสียงพยายามให้ฟังสดใสที่สุด
“พรุ่งนี้รบกวนน้องโมแวะมาฟิตเนสหน่อยสิครับ ผมมีบางอย่างจะเซอร์ไพร้ส์” เสียงเขาตื่นเต้นจนโมนาฉงน
“บอกวันนี้ไม่ได้เหรอคะ”
“ไม่ได้ๆ มันต้องคุยกันตอนเห็นหน้า มานะครับน้องโม ผมจะคอย”
“มีเรื่องอะไรเหรอคะ”
“น้องโมอย่าว่าผมน้ำเน่านะ ถ้าผมจะบอกว่าเป็นเรื่องของหัวใจ”
“เอ่อ...เอางั้นเลยเหรอ นี่พี่เอกยังไม่เลิกคิดเรื่องนั้นอีกเหรอคะ”
“เลิกได้ยังไง ผมยังรอน้องโมเมตตาผมอยู่เลย”
โมนาฝืนหัวเราะเสียงปร่า รีบพากลับเข้าเรื่องเดิมโดยด่วน “พรุ่งนี้โมแวะไปก็ได้ค่ะ เอ่อ...พอดีโมติดธุระนิดนึง ต้องขอวางสายก่อนนะคะ สวัสดีปีใหม่อีกครั้งค่ะพี่เอก ขอให้พี่มีความสุขและโชคดีในทุกๆเรื่องนะคะ”
“ความสุขเรื่องอื่นผมไขว่คว้าเองได้ แต่เรื่องความรัก ส่วนนึงก็ขึ้นอยู่กับน้องโมนั่นแหละ แฮ็ปปี้นิวเยียร์ครับ” อีกฝ่ายทิ้งท้ายแล้วจึงวางสาย
โมนารู้สึกหมดเรี่ยวแรงขึ้นมาดื้อๆ เมื่อมีเรื่องมากระทบเพิ่มเติม ทำให้อาการปวดศีรษะที่หลงเหลือจากการเมาค้างกลับมาโจมตีอีกครั้ง โมนาพิงพนักหลับตาลง ใช้ปลายนิ้วนวดขมับเบาๆพยายามผ่อนคลายตัวเอง
เสียงคลิกเบาๆดังมาให้ได้ยิน ตามด้วยเสียงกรุ๊งกริ๊งของกุญแจกระทบกัน และ...
“ผมกลับมาแล้ว ว้า! คุณท่าทางแย่จังเลยนะเชรี เป็นอะไรมากไหม”
โมนาหลับตานิ่งๆ ฟังเสียงนุ่มคุ้นหูกับสำเนียงภาษาอังกฤษที่เธอคิดว่าไพเราะน่าฟังที่สุด เป็นความคุ้นเคยตั้งแต่เมื่อไรก็สุดรู้ ดวงตากลมโตลืมขึ้นช้าๆ แล้วเธอก็เห็นชายหนุ่มกำลังทรุดลงนั่งบนโซฟาข้างๆกันนี่เอง
“ผมแวะซื้อน้ำส้มสดมาให้คุณด้วย ดื่มซะสิ จะช่วยให้รู้สึกดีขึ้น ระวังนะ มันเปรี้ยว” แก้วทรงสูงบรรจุน้ำส้มเย็นเฉียบจนเห็นไอเย็นเกาะข้างแก้วถูกยื่นมาตรงหน้า เมื่อเธอไม่ยอมยื่นมือมารับ เขาจึงวางไว้ที่โต๊ะข้างๆแทน “คุณยังปวดหัวใช่ไหม กินแอสไพรินสักเม็ดละกัน เดี๋ยวผมไปเอาให้” เขาพูดเองเออเอง แล้วลุกหายไปทางห้องครัวครู่ใหญ่ ก่อนกลับมายืนหน้ายุ่ง “คุณมีแต่พาราฯ ขืนกินไปเจอแอลกอฮอล์ ตับพังกันพอดี เอาอย่างนี้ เดี๋ยวผมลงไปซื้อ...”
“ไม่ต้องลำบากหรอกค่ะโนแอล ฉันยังไหว” เธอยืนยันด้วยการยิ้มกว้าง แล้วเอื้อมไปหยิบน้ำส้มมาจิบช้าๆ
“กินอะไรหรือยัง หิวหรือเปล่า ผมทำอะไรง่ายๆให้กินรองท้องก่อนดีไหม”
ท่าทางเดือดเนื้อร้อนใจนั้นทำให้โมนาลืมความขุ่นมัวจากการพูดโทรศัพท์เมื่อครู่ไปหมด หญิงสาวหัวเราะคิกอย่างอดไม่ได้ “โนแอล ฉันแค่เมาค้างเอง แล้วตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแล้วด้วย ไม่ต้องทำท่าเป็นห่วงขนาดนั้นหรอก”
“ไม่ได้สิ เพราะผมชวนคุณดื่ม คุณถึงเมาแอ๋ขนาดนั้น”
“ฉันแค่เมาแล้วหลับไปเฉยๆ ไม่เรียกว่าเมาแอ๋ย่ะ” เธอตบเบาะข้างตัว และโนแอลก็มานั่งข้างๆอย่างว่าง่าย
(จบ ๗๐%)
สิริณ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 ธ.ค. 2556, 00:00:00 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 ธ.ค. 2556, 00:00:00 น.
จำนวนการเข้าชม : 1675
| << ตอนที่ ๒๑ (๔๐%) | ตอนที่ ๒๑ (จบตอน) >> |
Bigbee 3 ธ.ค. 2556, 00:48:44 น.
อ่านไปลุ้นไป รอซื้อเป็นชุดอยู่นะคะ
ป.ล. เห็นยอดวิว 39แต่ไม่มีใครเม้นต์เลยแวะมาเติมจ้า
อ่านไปลุ้นไป รอซื้อเป็นชุดอยู่นะคะ
ป.ล. เห็นยอดวิว 39แต่ไม่มีใครเม้นต์เลยแวะมาเติมจ้า
Zephyr 3 ธ.ค. 2556, 01:25:14 น.
อุ กรี๊ดดดดดดดดดดดดด กลับมาแล้ว มีรายงานตัวด้วยอ่า
โนแอลนายยังเหลือความลับอันนึงนะ ที่พูดไทยได้ฟังไทยได้น่ะ
ไม่รีบบอกระวังลิซ่างอนนะเอ้า
เหมือนเป็นเดือดเป็นร้อน และร้อนรนแปลกๆ แต่คู่นี้ น่าร้ากกกกกกกกกกกกก
อุ กรี๊ดดดดดดดดดดดดด กลับมาแล้ว มีรายงานตัวด้วยอ่า
โนแอลนายยังเหลือความลับอันนึงนะ ที่พูดไทยได้ฟังไทยได้น่ะ
ไม่รีบบอกระวังลิซ่างอนนะเอ้า
เหมือนเป็นเดือดเป็นร้อน และร้อนรนแปลกๆ แต่คู่นี้ น่าร้ากกกกกกกกกกกกก
ree 3 ธ.ค. 2556, 04:19:45 น.
พี่เอกต้องขอลิซ่าให้ช่วยจีบคนอื่นแหงเลย เดาเอานะ 55
พี่เอกต้องขอลิซ่าให้ช่วยจีบคนอื่นแหงเลย เดาเอานะ 55
konhin 3 ธ.ค. 2556, 04:36:31 น.
ว้าวววววว โนเอลโผล่มาแล้วทำตัวน่ารักอ่ะ
ว้าวววววว โนเอลโผล่มาแล้วทำตัวน่ารักอ่ะ
sumitt 3 ธ.ค. 2556, 06:23:20 น.
ว้นละนิด จิตแจ่มใส
ว้นละนิด จิตแจ่มใส
goldensun 3 ธ.ค. 2556, 07:01:56 น.
เอกเล็งโนแอลอยู่แน่ กฤตก็รุกน่าดู โนแอลยังได้เปรียบเพราะใกล้ชิด เหลือแต่จะทำยังไงให้โมนาเชื่อว่า
เอกเล็งโนแอลอยู่แน่ กฤตก็รุกน่าดู โนแอลยังได้เปรียบเพราะใกล้ชิด เหลือแต่จะทำยังไงให้โมนาเชื่อว่า
นักอ่านเหนียวหนึบ 3 ธ.ค. 2556, 10:31:26 น.
เห...... พี่เอกนี่มันอัลไล เราไม่ได้พลาดอะไรไปใช่ม้ายยยย อ่ออ ตากฤตเป็นนักร้องเหรอเนี่ย อืมมม แม่ยกจะเยอะแค่ไหนนะ แอบอิมเมจว่าตากฤตเป็นพนักงานออฟฟิศ สงสัยต้องไปเปลี่ยนลุ๊คของฮีซักหน่อย ตามๆๆๆๆๆ
เห...... พี่เอกนี่มันอัลไล เราไม่ได้พลาดอะไรไปใช่ม้ายยยย อ่ออ ตากฤตเป็นนักร้องเหรอเนี่ย อืมมม แม่ยกจะเยอะแค่ไหนนะ แอบอิมเมจว่าตากฤตเป็นพนักงานออฟฟิศ สงสัยต้องไปเปลี่ยนลุ๊คของฮีซักหน่อย ตามๆๆๆๆๆ