ลิขิตฟ้า ราชาเกรฮาวด์
แม้อยู่คนละซีกโลก แต่เมื่อเป็นเนื้อคู่กันแล้ว ถึงแม้จะมีอุปสักมาก แต่เค้าและเธอก้อพบกันจนได้ ถึงแม้จะพบกันได้ไม่ดีนักก้อตาม ออกจะ18+ นิน่ะค่ะ เรื่องแรกยังไงก้อขอกลังใจด้วยน่ะค่ะ
Tags: ออกเรท18+นิดๆน่ะค่ะ
ตอน: การเดินทาง ตอนที่๒
มาร์กี้ ฉันไปก่อนน่ะแก สายมากเลยอ่ะ สุดากล่าวบอกเพื่อนตัวเองก้อรีบแจ้นไปที่รถและเหยียบคันเร่งแถบจะมิดไมล์
ขับรถดีๆน่ะแกอย่ารีบมากนักเสียงของแพรแว่วมาตามหลัง หลังจากนั้นเธอก้อเดินไปปิดประตูบ้านและขับรถออกไปยังร้านของเธอ ......แพรจอดรถไว้ที่หน้าร้านของเธอ ซึ้งเป็นที่จอดรถประจำของเธอและย่างเท้าไปเปิดร้านตามปกติและก้อต้องตกใจ เมื่อแนนนี่ ลูกสาวเศรษฐีอันดับต้นๆของประเทศไทยหลบอยู่ข้างพุ้มไม้ กระโดดมาจ๊ะเอ๋เธอแบบไม่ตั้งตัว...ว๊าย.ย.ย คุณแนนนี่เล่นอะไรค่ะเนี้ย ตกใจหมดเลยค่ะ
แหมพีมาร์กี่ก้อแนนนี่ก้อเล่นประจำนั้นละค่ะ พี่มาร์กี้นี้เปิดร้านตรงเวลาเป๊ะเหมือนเดิมเลยน่ะค่ะ แนนนี่มารอพี่แพรแค่5นาทีเองน่ะค่ะเนี้ย แนนนี่เป็นลูกค้าประจำของร้านเธอแถบจะเหมาเลยก้อว่าได้ ด้วยความน่ารักของเธอ และเป็นคนสนุกสนานทำให้มาร์กี้ รู้สึกเอ็นดูและสนิทกับเธอเป็นพิเศษ เพราะแนนนี่เองก้อรู้สึกชอบมาร์กี้เป็นพิเศษ ไม่น้อยเพราะรู้สึกว่าเธอนั้นจริงใจไม่เหมือนเพื่อนที่เธอคบอยู่ที่ใส่หน้ากากเข้าหากัน ประจบเอาใจเพราะคิดแค่ว่าที่บ้านเธอมีฐานะดี ร่ำรวยก้อหวังจะเป็นชาวเกาะ
มีอะไรหรือค่ะคุณแนนนี่ มาหาพี่แต่เช้า เดียวเราไปคุยในร้านดีกว่าน่ะค่ะ ...ทั้งสองก้อพากันเดินเข้าไปในร้านด้วยกัน
คือแนนนี่จะไปออสเตรเลียค่ะ แต่แนนนี่ไม่อยากไปคนเดียว ว่าจะชวนพี่มาร์กี้ไปด้วยน่ะค่ะ ไปน่ะค่ะพี่มาร์กี้ไปเป็นเพื่อนแนนนี่หน่อยน่ะค่ะ
อุ้ย..คุณแนนนี่พี่ไปไม่ได้หรอกค่ะ อีกอย่างมันไกลและก้อแพงมากด้วย พี่ไปไม่ได้หรอกน่ะค่ะพี่คงใช้เงินมากมายขนาดนั้นไม่ได้หรอกค่ะ คุณแนนนี่ไม่ลองชวนคุณพ่อ คุณแม่ดูละค่ะ หรือไม่ก้อพี่ชายของคุณแนนนี่ไงค่ะ แพรหมายถึงวรรณธรัตน์ และอภิรัตน์ บอสที่สุดาเพื่อนรักของเธอทำงานด้วย และกำลังหมายปอง
โอ้ย..ทั้งหมดที่พี่แพรพูดมา เค้าไม่มีเวลาให้แนนนี่หรอกค่ะ เธอโอ๊ดครวญขึ้นมา แนนนี่แค่อยากไปเจอ ไรอั้นเขากำลังไม่สบาย ..ไรอั้นแฟนหนุ่มของแนนนี่ เพื่อนของปริ๊นซ์ แนนนี่สัญญาค่ะว่าจะไม่ให้พี่มาร์กี้ออกสักแดงเลยแนนนี่จะเป็นคนจ่ายให้เองน่ะค่ะ น่ะค่ะ ...น่ะค่ะ....น่ะ ๆๆๆ
ไม่ได้หรอกค่ะ คือพี่...ไม่ทันที่เธอจะได้ปฏิเสธอะไรแนนนี่ก้อ โนเนมขึ้นเองว่ามาร์กี้จะไปกับเธอและวิ่งออกจากร้านไป
โอเคค่ะงั้นเอาเป็นว่าพี่มาร์กี้ตกลง งั้นแนนนี่ไปจองตั๋วเลยน่ะค่ะ ขอบคุณมากพีมาร์กี้ ค่ะเจอกันอาทิตย์หน้า หรือก้อคือพรุ้งนี้นั้นเองน่ะค่ะ
และเธอไม่รอให้มาร์กี้ ปฏิเสธเป็นรอบที่สองเธอก้อรีบแจ้นออกไปจากร้านเพื่อมัดมือชก อิอิ..
คุณแนนนี่ค่ะ คุณแนนนี่....มาร์กี้ได้แต่มองตามหลัง ไวไวของเธอ แล้วก้อเดินกลับมานั่งถอนหายใจ และส่ายหัวเบาๆ ทำไงได้ละโดนมัดมือชกขนาดนี้ เธอไม่อยากคิดอะไรมาก เดินกลับไปดูงานของเธอที่ยังค้างอยู่ภายในร้าน
สุดา ขับรถออกมาถึงสี่แยกไฟแดงเธอขับมาด้วยความเร็วสูง และสัญญาณไฟจราจรเป็นสีส้มเธอเพิ่มความเร็วหวังว่าจะผ่านไปให้พ้นก่อนที่ไฟจะเป็นสีแดง แต่ทว่าไฟจรากลับเป็นไฟแดงก่อนที่เธอจะได้ผ่านไป แต่ความเร็วที่เธอขับมานั้นไม่อาจจะชะลอความเร็วได้หรือพูดง่ายๆเธอต้องฝ่าไฟแดงนั้นเอง แต่ว่ามันไม่ได้เป็นไปตามความคิดเพราะรถฝั่งที่กำลังรอไฟเขียวก้อเร่งรีบที่จะออกรถ รถของวรรณธรันต์ออกตัวเมื่อไฟจราจรขึ้นไฟสีเขียวเพราะรถของเขาอยู่ด้านหน้าสุด แต่ก้อต้องชะงักเข็มขัดนิรภัยดึงตัวเขาไว้อย่างแรงและเสียงดังสนั่นมาทางด้านหน้าของเขา เมื่อชายหนุ่มมองเงยหน้ามองไปยังต้นต่อของเสียงก้อพบว่ามีรถเก่งสีขาวชนกับรถเบนส์คันหรู่ของเขาอยู่ ขณะนี้การจราจรติดขัด ยาวยิ่งกว่าทางรถไฟซะอีก
ทางด้านสุดาได้รับการกระแทกอย่างรุนแรงทำให้เธอนั้นเสียหลักศรีษะและเบ้าตากระแทกกับพวงมาลัยรถยนต์เข้าอย่างจังเลือดสีแดงสดที่ไหลออกมาทางศรีษะ และหน้าอกที่กระแทกกับพวงมาลัยเช่นเดียวกันทำให้เธอนั้นจุก และเจ็บจนร้องไม่ออกตาพร่ามัวหวังจะมองดูเหตุการณ์รอบๆแต่ก้อทำไม่ได้และเกิดอาการวิงเวียนรู้สึกหน้ามืดและสักพักเธอก้อสลบไป
วรรณธรัตน์ลงมาจากรถเพื่อจะมาดูคู่กรณี เขาเห็นเลือดเธอออก ไหลเป็นทางข้างแก้มของเธอไม่หยุด เขาโทรตามรถพยาบาล และพยายามเรียกเธอเพื่อให้เธอนั้นฟื้นคืนสติแต่ไม่มีวี่แววว่าเธอจะฟื้น เขารู้สึกคุ้นหน้าเธอแต่ก้อนึกไม่ออกว่าเคยเจอเธอที่ไหน เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอทำงานให้บริษัทของเขาเพราะวรรณธรัตน์ไม่เคยที่จะใส่ใจกับเพศสตรีมากนัก เพราะเขาคิดว่าคนเรามีเนื่อคู่เดี๋ยวก้อคงจะได้พบเจอเองตามธรรมชาติที่สร้างมาไม่ต้องออกวิ่งตามหาให้เหนื่อยเหมือนวัยรุ่นสมัยนี้ที่ไม่รุ้จะรีบไปไหน ...ความคิดของเขาจบลงเมือเขาได้ยินเสียหวอของรถพยาบาล
สุดาค่อยๆลืมตาขึ้นมาตาของเธอพร่ามัวไปหมด เธอพยายามยันกายของตนเองขึ้นนั่ง แต่ก้อต้องร้อยโอ้ย..ย..ย
ทั้งที่ตาก้อยังพร่ามัวเธอเห็นใครบางคนวิ่งเข้ามาหาเธอ และประคองให้เธอนั่ง
คุณเป็นไรมากไหมครับ เจ็บตรงไหน ผมเรียกพยาบาลก่อนน่ะครับ เขากดกริ่งเรียกพยาบาล สักครู่พยาบาลก้อวิ่งเข้ามาสองคนและบอกให้เขาไปรอข้างนอกแต่เขาก้ออดไม่ได้ที่จะแอบมองด้านกระจกส่องทางประตูเพราะรู้สึกว่าพยาบาลดูรีบร้อนเหมือนมีอะไรสักอย่างผิดปกติจากคนไข้
พยาบาลเช็คดูสายตาของสุดาอย่างรีบเร่งเพื่อดูความผิดปกติของดวงตาของเธอเพราะโดนกระแทกอย่างรุนแรง และการพกช้ำที่ทรวงอกของที่ดูจะรุนแรงไม่น้อยเพราะดูจากรอยฟกช้ำที่เป็นวงใหญ่เขียวปี้นั้น พยาบาลถอดเสื้อชุดคนไข้ เพื่อดูรอยฟกช้ำและใส่ยาให้เธอ แผลถลอกและฟกช้ำ ทำให้เธอร้อง ซี๊ด.ด..เพราะความแสบของฤทธิ์ยา เมื่อเสร็จการประถมพยาบาลเบื้องต้นพยาบาลกำลังทำท่าจะเดินออกไปแต่เธอเรียกไว้ก่อนเพราะตกใจกับอาการตาพร่ามัวของเธอไม่หายสะที
เดี๋ยวค่ะคุณพยาบาลทำไม ทำไมสายตาฉันมัน มันพร่ามัวขนาดนี้ ตาฉันเป็นอะไรค่ะฉันมองไม่เห็นอะไรเลย เธอทำท่าจะร้องไห้ แต่พยาบาลสวยก้อปลอบประโลมเธอว่า สายตาของคุณสุดารัตน์ได้รับการกระทบเทือนอย่างรุนแรงจากอุบัติเหตุ ซึ้งก้อทำให้เธอจำเหตุการณ์ได้ดีว่าเธอเป็นฝ่ายผิด แต่ไม่เป็นอะไรมากหรอกน่ะค่ะมันเป็นผลข้างเคียงจากอาการปวดบวมภายในเนื้อเยื่อของตา ถ้าเนื้อเยื่อภายในหายดีตาของคุณก้อจะเป็นปกติค่ะ แต่อาจจะใช่เวลาสักพักค่ะ
นานแค่ไหนคะที่ฉันจะหายดี แล้วฉันต้องทำยังไงค่ะ แล้วฉันกลับบ้านได้เมื่อไหร่ค่ะ
คนไข้กลับได้เลยน่ะค่ะ ถ้าอยากกลับ เพราะอาการนี้ทายากับรับประทานยาคู่กันค่ะเท่านั้นค่ะ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่เมื่อตาคุณหายดีแล้วกลับมาเช็คสายตาอีกครั้งน่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ สุดาเอ่ยขอบคุณและพยาบาลก้อเดินออกไป
ฝ่ายวรรณธรัตน์ ต้องรีบหลบเมื่อเห็นพยาบาลกำลังจะเปิดประตูออกมา ตอนนี้เขาหน้าแดงถึงใบหูเพราะตอนที่เค้าแอบดูพยาบาลกำลังง่วนอยู่กับสุดารัตน์ เขาเผลอไปเห็นตอนที่พยาบาลกำลังทายาที่หน้าอกของสุดารันต์นั้น ทำให้เค้าลอบกลืนน้ำลาย ดัง อึ๊ก.ก.ก เขาพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติเมื่อพยาบาลเดินออกมา และถามอารการของเธอว่าเป็นเช่นไรบ้าง และเดินเข้าไปหาเธอในห้อง
มาร์กี้ โทหาเพื่อนสาวเพราะนี้ค่ำมากแล้วยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับ เพราะความเป็นห่วง และสุดารัตน์ไม่เคยจะทะเลทะไหลไปไหนแต่หากว่ามีอะไรเธอจะโทมาบอกเสมอ และต้องการบบอกเพื่อนสาวเรื่องที่เธอกำลังจะเดินทางไป ออสเตรเลียอาทิตย์หน้า หรือพรุ้งนี้นั้นเอง เธอโทรหาสุดาหลายรอบมาก กำลังคิดว่าจะไปหาที่เธอที่ทำงาน
นี้ยายสุดาถ้าฉันโทรอีกรอบแล้วยังไม่รับละก้อฉันจะกินกับข้าวส่วนของเธอน่ะย่ะ มาร์กี้ กดหาเพื่อนสาวอีกครั้ง ตื๊ด...ดด....ดดดด สุดท้ายก้อมีคนรับสาย นี้ยายคนสวยแกจะกลับกี่โมงเนี้ยะ ฉันหิวแล้วเดี่ยวก้อกินส่วนของแกให้หมดสะนี้ เมื่อสิ้นคำพูดก้อต้องชะงักเมื่อคนที่กรอกสายมาเป็นเสียงผู้ชาย
ฮัลโล...สวัสดีครับ ผมวรรณธรัตน์ ครับคือ คุณสุดารัตน์ได้รับอุบัติเหตุครับตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล......
เมื่อมาร์กี้ ได้ฟังชายหนุ่มเล่าถึงเหตุการณ์ ก้อตกใจเสียงหลง
ว่าอะไรน่ะค่ะยายสุเกิดอุบัติเหตุ ค่ะเดี๋ยวฉันจะไปหาคุณเดียวนี้ แพรรีบไปที่รถของเธอ และบึ่งรถไปยังจุดหมาย ณ โรงพยาบาล....
ยายสุ เป็นไงบ้างเจ็บตรงไหนแก ไหนดูซิ มาร์กี้ ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสาว จับโน้น ยกนี้เพื่อตรวจตราสภาพร่างกาย
ยายมาร์กี้ฉันเจ็บอยู่น่ะแก เบาๆหน่อยสิ
มาร์กี้ ได้แต่สงสารเพื่อน แต่เธอก้อไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย นอกจากจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของหมอเท่านั้น
ช่วยไลน์ ด้วยน่ะค่ะ หรือจะอยากให้มีอะไรเพิ่มเติมแนะนำได้น่ะ ขอกำลังใจหน่อย T-T
ขับรถดีๆน่ะแกอย่ารีบมากนักเสียงของแพรแว่วมาตามหลัง หลังจากนั้นเธอก้อเดินไปปิดประตูบ้านและขับรถออกไปยังร้านของเธอ ......แพรจอดรถไว้ที่หน้าร้านของเธอ ซึ้งเป็นที่จอดรถประจำของเธอและย่างเท้าไปเปิดร้านตามปกติและก้อต้องตกใจ เมื่อแนนนี่ ลูกสาวเศรษฐีอันดับต้นๆของประเทศไทยหลบอยู่ข้างพุ้มไม้ กระโดดมาจ๊ะเอ๋เธอแบบไม่ตั้งตัว...ว๊าย.ย.ย คุณแนนนี่เล่นอะไรค่ะเนี้ย ตกใจหมดเลยค่ะ
แหมพีมาร์กี่ก้อแนนนี่ก้อเล่นประจำนั้นละค่ะ พี่มาร์กี้นี้เปิดร้านตรงเวลาเป๊ะเหมือนเดิมเลยน่ะค่ะ แนนนี่มารอพี่แพรแค่5นาทีเองน่ะค่ะเนี้ย แนนนี่เป็นลูกค้าประจำของร้านเธอแถบจะเหมาเลยก้อว่าได้ ด้วยความน่ารักของเธอ และเป็นคนสนุกสนานทำให้มาร์กี้ รู้สึกเอ็นดูและสนิทกับเธอเป็นพิเศษ เพราะแนนนี่เองก้อรู้สึกชอบมาร์กี้เป็นพิเศษ ไม่น้อยเพราะรู้สึกว่าเธอนั้นจริงใจไม่เหมือนเพื่อนที่เธอคบอยู่ที่ใส่หน้ากากเข้าหากัน ประจบเอาใจเพราะคิดแค่ว่าที่บ้านเธอมีฐานะดี ร่ำรวยก้อหวังจะเป็นชาวเกาะ
มีอะไรหรือค่ะคุณแนนนี่ มาหาพี่แต่เช้า เดียวเราไปคุยในร้านดีกว่าน่ะค่ะ ...ทั้งสองก้อพากันเดินเข้าไปในร้านด้วยกัน
คือแนนนี่จะไปออสเตรเลียค่ะ แต่แนนนี่ไม่อยากไปคนเดียว ว่าจะชวนพี่มาร์กี้ไปด้วยน่ะค่ะ ไปน่ะค่ะพี่มาร์กี้ไปเป็นเพื่อนแนนนี่หน่อยน่ะค่ะ
อุ้ย..คุณแนนนี่พี่ไปไม่ได้หรอกค่ะ อีกอย่างมันไกลและก้อแพงมากด้วย พี่ไปไม่ได้หรอกน่ะค่ะพี่คงใช้เงินมากมายขนาดนั้นไม่ได้หรอกค่ะ คุณแนนนี่ไม่ลองชวนคุณพ่อ คุณแม่ดูละค่ะ หรือไม่ก้อพี่ชายของคุณแนนนี่ไงค่ะ แพรหมายถึงวรรณธรัตน์ และอภิรัตน์ บอสที่สุดาเพื่อนรักของเธอทำงานด้วย และกำลังหมายปอง
โอ้ย..ทั้งหมดที่พี่แพรพูดมา เค้าไม่มีเวลาให้แนนนี่หรอกค่ะ เธอโอ๊ดครวญขึ้นมา แนนนี่แค่อยากไปเจอ ไรอั้นเขากำลังไม่สบาย ..ไรอั้นแฟนหนุ่มของแนนนี่ เพื่อนของปริ๊นซ์ แนนนี่สัญญาค่ะว่าจะไม่ให้พี่มาร์กี้ออกสักแดงเลยแนนนี่จะเป็นคนจ่ายให้เองน่ะค่ะ น่ะค่ะ ...น่ะค่ะ....น่ะ ๆๆๆ
ไม่ได้หรอกค่ะ คือพี่...ไม่ทันที่เธอจะได้ปฏิเสธอะไรแนนนี่ก้อ โนเนมขึ้นเองว่ามาร์กี้จะไปกับเธอและวิ่งออกจากร้านไป
โอเคค่ะงั้นเอาเป็นว่าพี่มาร์กี้ตกลง งั้นแนนนี่ไปจองตั๋วเลยน่ะค่ะ ขอบคุณมากพีมาร์กี้ ค่ะเจอกันอาทิตย์หน้า หรือก้อคือพรุ้งนี้นั้นเองน่ะค่ะ
และเธอไม่รอให้มาร์กี้ ปฏิเสธเป็นรอบที่สองเธอก้อรีบแจ้นออกไปจากร้านเพื่อมัดมือชก อิอิ..
คุณแนนนี่ค่ะ คุณแนนนี่....มาร์กี้ได้แต่มองตามหลัง ไวไวของเธอ แล้วก้อเดินกลับมานั่งถอนหายใจ และส่ายหัวเบาๆ ทำไงได้ละโดนมัดมือชกขนาดนี้ เธอไม่อยากคิดอะไรมาก เดินกลับไปดูงานของเธอที่ยังค้างอยู่ภายในร้าน
สุดา ขับรถออกมาถึงสี่แยกไฟแดงเธอขับมาด้วยความเร็วสูง และสัญญาณไฟจราจรเป็นสีส้มเธอเพิ่มความเร็วหวังว่าจะผ่านไปให้พ้นก่อนที่ไฟจะเป็นสีแดง แต่ทว่าไฟจรากลับเป็นไฟแดงก่อนที่เธอจะได้ผ่านไป แต่ความเร็วที่เธอขับมานั้นไม่อาจจะชะลอความเร็วได้หรือพูดง่ายๆเธอต้องฝ่าไฟแดงนั้นเอง แต่ว่ามันไม่ได้เป็นไปตามความคิดเพราะรถฝั่งที่กำลังรอไฟเขียวก้อเร่งรีบที่จะออกรถ รถของวรรณธรันต์ออกตัวเมื่อไฟจราจรขึ้นไฟสีเขียวเพราะรถของเขาอยู่ด้านหน้าสุด แต่ก้อต้องชะงักเข็มขัดนิรภัยดึงตัวเขาไว้อย่างแรงและเสียงดังสนั่นมาทางด้านหน้าของเขา เมื่อชายหนุ่มมองเงยหน้ามองไปยังต้นต่อของเสียงก้อพบว่ามีรถเก่งสีขาวชนกับรถเบนส์คันหรู่ของเขาอยู่ ขณะนี้การจราจรติดขัด ยาวยิ่งกว่าทางรถไฟซะอีก
ทางด้านสุดาได้รับการกระแทกอย่างรุนแรงทำให้เธอนั้นเสียหลักศรีษะและเบ้าตากระแทกกับพวงมาลัยรถยนต์เข้าอย่างจังเลือดสีแดงสดที่ไหลออกมาทางศรีษะ และหน้าอกที่กระแทกกับพวงมาลัยเช่นเดียวกันทำให้เธอนั้นจุก และเจ็บจนร้องไม่ออกตาพร่ามัวหวังจะมองดูเหตุการณ์รอบๆแต่ก้อทำไม่ได้และเกิดอาการวิงเวียนรู้สึกหน้ามืดและสักพักเธอก้อสลบไป
วรรณธรัตน์ลงมาจากรถเพื่อจะมาดูคู่กรณี เขาเห็นเลือดเธอออก ไหลเป็นทางข้างแก้มของเธอไม่หยุด เขาโทรตามรถพยาบาล และพยายามเรียกเธอเพื่อให้เธอนั้นฟื้นคืนสติแต่ไม่มีวี่แววว่าเธอจะฟื้น เขารู้สึกคุ้นหน้าเธอแต่ก้อนึกไม่ออกว่าเคยเจอเธอที่ไหน เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอทำงานให้บริษัทของเขาเพราะวรรณธรัตน์ไม่เคยที่จะใส่ใจกับเพศสตรีมากนัก เพราะเขาคิดว่าคนเรามีเนื่อคู่เดี๋ยวก้อคงจะได้พบเจอเองตามธรรมชาติที่สร้างมาไม่ต้องออกวิ่งตามหาให้เหนื่อยเหมือนวัยรุ่นสมัยนี้ที่ไม่รุ้จะรีบไปไหน ...ความคิดของเขาจบลงเมือเขาได้ยินเสียหวอของรถพยาบาล
สุดาค่อยๆลืมตาขึ้นมาตาของเธอพร่ามัวไปหมด เธอพยายามยันกายของตนเองขึ้นนั่ง แต่ก้อต้องร้อยโอ้ย..ย..ย
ทั้งที่ตาก้อยังพร่ามัวเธอเห็นใครบางคนวิ่งเข้ามาหาเธอ และประคองให้เธอนั่ง
คุณเป็นไรมากไหมครับ เจ็บตรงไหน ผมเรียกพยาบาลก่อนน่ะครับ เขากดกริ่งเรียกพยาบาล สักครู่พยาบาลก้อวิ่งเข้ามาสองคนและบอกให้เขาไปรอข้างนอกแต่เขาก้ออดไม่ได้ที่จะแอบมองด้านกระจกส่องทางประตูเพราะรู้สึกว่าพยาบาลดูรีบร้อนเหมือนมีอะไรสักอย่างผิดปกติจากคนไข้
พยาบาลเช็คดูสายตาของสุดาอย่างรีบเร่งเพื่อดูความผิดปกติของดวงตาของเธอเพราะโดนกระแทกอย่างรุนแรง และการพกช้ำที่ทรวงอกของที่ดูจะรุนแรงไม่น้อยเพราะดูจากรอยฟกช้ำที่เป็นวงใหญ่เขียวปี้นั้น พยาบาลถอดเสื้อชุดคนไข้ เพื่อดูรอยฟกช้ำและใส่ยาให้เธอ แผลถลอกและฟกช้ำ ทำให้เธอร้อง ซี๊ด.ด..เพราะความแสบของฤทธิ์ยา เมื่อเสร็จการประถมพยาบาลเบื้องต้นพยาบาลกำลังทำท่าจะเดินออกไปแต่เธอเรียกไว้ก่อนเพราะตกใจกับอาการตาพร่ามัวของเธอไม่หายสะที
เดี๋ยวค่ะคุณพยาบาลทำไม ทำไมสายตาฉันมัน มันพร่ามัวขนาดนี้ ตาฉันเป็นอะไรค่ะฉันมองไม่เห็นอะไรเลย เธอทำท่าจะร้องไห้ แต่พยาบาลสวยก้อปลอบประโลมเธอว่า สายตาของคุณสุดารัตน์ได้รับการกระทบเทือนอย่างรุนแรงจากอุบัติเหตุ ซึ้งก้อทำให้เธอจำเหตุการณ์ได้ดีว่าเธอเป็นฝ่ายผิด แต่ไม่เป็นอะไรมากหรอกน่ะค่ะมันเป็นผลข้างเคียงจากอาการปวดบวมภายในเนื้อเยื่อของตา ถ้าเนื้อเยื่อภายในหายดีตาของคุณก้อจะเป็นปกติค่ะ แต่อาจจะใช่เวลาสักพักค่ะ
นานแค่ไหนคะที่ฉันจะหายดี แล้วฉันต้องทำยังไงค่ะ แล้วฉันกลับบ้านได้เมื่อไหร่ค่ะ
คนไข้กลับได้เลยน่ะค่ะ ถ้าอยากกลับ เพราะอาการนี้ทายากับรับประทานยาคู่กันค่ะเท่านั้นค่ะ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่เมื่อตาคุณหายดีแล้วกลับมาเช็คสายตาอีกครั้งน่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ สุดาเอ่ยขอบคุณและพยาบาลก้อเดินออกไป
ฝ่ายวรรณธรัตน์ ต้องรีบหลบเมื่อเห็นพยาบาลกำลังจะเปิดประตูออกมา ตอนนี้เขาหน้าแดงถึงใบหูเพราะตอนที่เค้าแอบดูพยาบาลกำลังง่วนอยู่กับสุดารัตน์ เขาเผลอไปเห็นตอนที่พยาบาลกำลังทายาที่หน้าอกของสุดารันต์นั้น ทำให้เค้าลอบกลืนน้ำลาย ดัง อึ๊ก.ก.ก เขาพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติเมื่อพยาบาลเดินออกมา และถามอารการของเธอว่าเป็นเช่นไรบ้าง และเดินเข้าไปหาเธอในห้อง
มาร์กี้ โทหาเพื่อนสาวเพราะนี้ค่ำมากแล้วยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับ เพราะความเป็นห่วง และสุดารัตน์ไม่เคยจะทะเลทะไหลไปไหนแต่หากว่ามีอะไรเธอจะโทมาบอกเสมอ และต้องการบบอกเพื่อนสาวเรื่องที่เธอกำลังจะเดินทางไป ออสเตรเลียอาทิตย์หน้า หรือพรุ้งนี้นั้นเอง เธอโทรหาสุดาหลายรอบมาก กำลังคิดว่าจะไปหาที่เธอที่ทำงาน
นี้ยายสุดาถ้าฉันโทรอีกรอบแล้วยังไม่รับละก้อฉันจะกินกับข้าวส่วนของเธอน่ะย่ะ มาร์กี้ กดหาเพื่อนสาวอีกครั้ง ตื๊ด...ดด....ดดดด สุดท้ายก้อมีคนรับสาย นี้ยายคนสวยแกจะกลับกี่โมงเนี้ยะ ฉันหิวแล้วเดี่ยวก้อกินส่วนของแกให้หมดสะนี้ เมื่อสิ้นคำพูดก้อต้องชะงักเมื่อคนที่กรอกสายมาเป็นเสียงผู้ชาย
ฮัลโล...สวัสดีครับ ผมวรรณธรัตน์ ครับคือ คุณสุดารัตน์ได้รับอุบัติเหตุครับตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล......
เมื่อมาร์กี้ ได้ฟังชายหนุ่มเล่าถึงเหตุการณ์ ก้อตกใจเสียงหลง
ว่าอะไรน่ะค่ะยายสุเกิดอุบัติเหตุ ค่ะเดี๋ยวฉันจะไปหาคุณเดียวนี้ แพรรีบไปที่รถของเธอ และบึ่งรถไปยังจุดหมาย ณ โรงพยาบาล....
ยายสุ เป็นไงบ้างเจ็บตรงไหนแก ไหนดูซิ มาร์กี้ ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสาว จับโน้น ยกนี้เพื่อตรวจตราสภาพร่างกาย
ยายมาร์กี้ฉันเจ็บอยู่น่ะแก เบาๆหน่อยสิ
มาร์กี้ ได้แต่สงสารเพื่อน แต่เธอก้อไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย นอกจากจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของหมอเท่านั้น
ช่วยไลน์ ด้วยน่ะค่ะ หรือจะอยากให้มีอะไรเพิ่มเติมแนะนำได้น่ะ ขอกำลังใจหน่อย T-T
tickystory เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ธ.ค. 2556, 10:41:28 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 ต.ค. 2557, 09:18:45 น.
จำนวนการเข้าชม : 961
| << การเดินทาง ตอนที่๑ | การเดินทาง ๑00 % >> |