ลิขิตฟ้า ราชาเกรฮาวด์
แม้อยู่คนละซีกโลก แต่เมื่อเป็นเนื้อคู่กันแล้ว ถึงแม้จะมีอุปสักมาก แต่เค้าและเธอก้อพบกันจนได้ ถึงแม้จะพบกันได้ไม่ดีนักก้อตาม ออกจะ18+ นิน่ะค่ะ เรื่องแรกยังไงก้อขอกลังใจด้วยน่ะค่ะ
Tags: ออกเรท18+นิดๆน่ะค่ะ

ตอน: การเปลี่ยนแปลง ตอนที่๑

กลิ่นหอมฉุ๋ยลอยออกมาจากครัว ทำใหสุดาแอบกลืนน้ำลายเพราะความหิว เธอนึกใจว่าผู้ชายคนนี้ช่างมีน้ำใจและใจดี เธอมีความรู้สึกดีๆ ให้เค้าและก้ออดคิดไม่ได้ ถ้าชายคนนั้นที่เป็นเจ้่าชายในฝันที่เธอหมายปองละก้อ คงมีความสุขมากแน่ๆ เธอไม่รู้สึกกลัวเขาเลยสักนิด อาจเป็นเพราะเขาคือคนที่เพื่อนรักการันตี และไว้ใจได้ สักครู่หนึ่งอาหารก้อถูกลำเลียงออกมา


มาแล้วครับ ขอโทษที่ให้รอนานน่ะครับ ผมยังไม่เก่งเท่าไหร่ หวังคุณสุจะท่านได้น่ะครับ


สุทานง่ายค่ะ อะไรก้อได้ ต้องขอบคุณ คุณรัตน์อีกครั้งน่ะค่ะ สุเป็นภาระแท้ๆเลย


ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาว แล้วก้ออมยิ้มกับความขี้เกรงใจของเธอไม่ได้ วันนี้คุณขอบคุณผมเป็นพันครั้งแล้วมั้งครับ เขาอดที่จะหัวเราะไม่ได้ ฮ่าๆๆ


สุดารัตน์ย่นจมูกใส่เขา แหมคุณรัตน์ก้อ ก้อสุเกรงใจนี้ค่ะ


ครับผมเข้าใจ แต่อย่าเกรงใจผมเลยครับ เราทานข้าวกันดีกว่าครับ

ค่ะ.....


สุดารัตน์พยายามจะคลำหาช้อน เพื่อรับประทานอาหาร แต่ก้อหาไม่เจอ วรรณธรัตน์มองดูอาการของเธอเขาเองก้อลืมไปว่าตาเธอนั้นมองไม่เห็น


มาครับผมป้อนให้

อุ้ยไม่ต้องหรอกค่ะ ถ้าจะกรุณา ช่วยหยิบช้อนให้สุก้อพอค่ะ


อย่าดิ้อสิครับ เดี๋ยวผมป้อนให้เอง


สุดาย่นจมูกใส่เขาอีกที เพราะว่าเค้าทำเหมือนเธอเป็นเด็กๆ สุไม่ใช่เด็กแล้วน่ะค่ะ


ชายหนุ่มเห็นกิริยานี้เป็นครั้งที่สอง ก้ออดที่จะหัวเราะไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ ผมไม่ได้ว่าอย่างนั้นสักหน่อย ผมแค่อยากช่วยคุณ ให้ผมป้อนน่ะ มันง่ายกว่าที่คุณจะทานเองเพราะตาคุณยังไม่หายดี ถ้าคุณคิดว่านี้เป็นบุญคุณ คุณค่อยป้อนผมคืนตอนคุณหายดีก้อได้น่ะครับ เมื่อเขาพูดจบก้อย้อนไปคิดถึงคำพูดที่ตนเองนั้นเพิ่งพูดไป..** เราพูดอะไรออกไปวะเนี้ย เห่ยชะมัด...** ว่าแล้วก้อหน้าแดงขึ้นมา แต่สุดรัตน์ก้อไม่มีโอกาสได้เห็นมัน

สุดารัตน์เอง เมื่อได้ยินชายหนุ่มพูดเช่นนั้นออกมา ก้อหน้าแดงเช่นเดียวกัน แก้มที่ขาวใส ตอนนี้กลายเป็นแดงไปทั้งหน้า

อ้าปากน่ะครับ อั้ม.. อร่อยไหมครับ **ค่ะ อร่อย** งั้นทานเยอะๆน่ะ เดียวผมป้อนให้อีก คุณจะได้ทานยาและก้อทายาด้วย

เวลาผ่านไปเนินนานบนโต๊ะอาหาร ทั้งคู่ก้อเสร็จจากการทานอาหารมื้อนี้ ***

***หนึ่งสัปดาห์ต่อมา***

18.30น. วรรณรัตน์ เข้าไปอาบน้ำชำระร่างกาย ประมาณ15นาทีเขาก้อออกมาพร้อมผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่พันท่อนล้างไว้ เพราะตอนนี้เขาอยู่คนเดียว ส่วนสุดานั้นพักอยู่อีกห้องหนึ่ง เขาจัดการแต่งตัวใส่ชุดนอน แต่ก้อมีแค่กางเกงนอนขายาวบางเบาเท่านั้น เข้าตั้งใจจะไปดูสุดารัตน์เพื่อที่เธอจะได้อาบน้ำบ้าง เและเผื่อว่าจะมีอะไรให้เขาช่วย


ก๊อก.ก.ก.ก เขาเคาะประตูห้องเธอ อยู่สองสามรอบแต่ไม่การตอบสนองใด เขากลัวว่าเธอจะเป็นอะไรหรือเปล่าเลยเปิดประตูเข้าไปโดยพลักการ แต่เมื่อเขาเข้าไปเขาได้ยินเสียงฝักบัวเปิดอยู่ สุดาเข้าไปอาบน้ำที่ห้องน้ำอยู่ก่อนแล้ว เสียงฟักบัวยังทำงาน เขาคิดว่าเธอคงจะคลำทางไปเอง เขากำลังจะหมุนตัวกลับ ก้อได้ยินเสียงเธอร้อง


โอ้ย.ย..ย สุดาลื่นล้ม อยู่ที่ขอบอ่างกุชชี่ เพราะพื้นที่มีแต่ฟองครีมอาบน้ำ เธอไม่สามารถที่จะมองเห็นมันจึงเหยียบเข้าไปเต็มๆ

ฝ่ายวรรณธรัตน์ตกใจ วิ่งเข้าไปในห้องน้ำ เปิดประตูออกอย่างง่ายดายเพราะมันไม่ได้ลอ๊ค เขาตะลึงกับสิ่งที่เห็น หน้าแดงปรี๊ดเหมือนกินพริกมาเป็นร้อยๆเม็ด แต่เเขาก้อเรียกสติมากลับมาได้ เมื่อเธอร้องตกใจที่มีคนเข้ามา และความเจ็บปวดบริเวรข้อเท้า เขารีบดึงผ้าเช็ดผืนใหญ่มาคลุมให้เธอและอุ้มเธอออกไปข้างนอก

สุดารัตน์ หน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก ร้อนถึงใบหู เพราะความอับอาย เมื่อเขาช้อนเธอขึ้นมา มือก้อตวัดรอบคอเขาโดยอัตโนมัติ เธอก้มหน้างุดๆลงที่อกกว้างนั้น กายสาวที่เปียกชื้น พันด้วยผ้าเช็ดตัวบาง ๆ ปดเบียดกับอกเปล่าเปลือย และกลื่นกายชาย มันช่างมีแรงดึงดูดมากมายทำให้เธอรู้สึกปั่นป่วนชอบกล แต่เธอไม่รู้ว่ามันคืออะไร หัวนมเธอตั้งชูชัน ขนลุกเกรียว เป็นเพราะว่าเธอหนาวหรอ แต่เธอก้อค้านเพราะอากาศในห้องเธอไม่หนาวสักนิด


วรรณธรัตน์หายใจไม่ทั่วท้อง เมื่อเขากำลังอุ้มเธออยู่ตอนนี้ อกสาวที่เบียดชิดเข้ามาที่ตัวเขาเพราะว่าเขานั้นไม่ได้ใส่เสื้อนั้นเอง มือเธอที่ตวัดมารัดที่รอบคอนั้นก้อทำให้ผ้าเช็ดตัวเธอเปิดออกเผยให้เห็นท่อนบนของหญิงสาวอย่างอร่าอร่าม หน้าอกที่ใหญ่ประมานคับ ซี** มันตั้งชูชันล่อสายตาเขา กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะเดินของเค้า แก้มแดงๆที่เหนียนอายน่ามอง น่าสัมผัสยิ่งนัก ผิวเธอขาวมาก ขาวเนียนมีสุขภาพดี กลิ่นกายที่หอมรันจวน เพราะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ มันสร้างความรัญจวนใจแก่เขายิ่งนัก มันเหมือนเป็นการปลุกสันชาตญาณของผู้ชายที่หลับไหลมานานให้ตื่นขึ้นมา


เขาค่อยบรรจงวางเธอลงที่เตียง อย่างช้าๆ แต่สุดารัตน์ที่ตอนนี้เหมือนเธอจะรู้ว่าผ้าเช็ดตัวของตนที่พันกายไว้นั้นมันไม่ได้คลุมปกปิดเธอไว้ เธอจึงกระชากตัวเขาไว้ก่อน ก่อนที่เขาจะเงยขึ้นและมองเห็นเรือนร่างของเธอ ***เธอไม่รู้หรอกว่าเขานั้นได้เห็นมันไปหมดแล้ว***เพราะเธอคิดว่าถ้าเขาก้ม ผ้าก้อจะปิดตัวเธอไว้แต่เขาเงย ผ้าก้อจะเปิดออก เธอจึงกระชากเขาไว้อย่างแรงทำให้เขานั้น เซ เสียหลักเพราะกำลังก้มว่างเธอบนเตียงนอน ตอนนี้หน้าเขาอยู่ใกล้เธอแค่ 2-3นิ้วแค่นั้นเอง และตัวของเขาก้อนอนทับร่างบางไว้เต็มตัว ลมหายใจอุ่นๆ ที่ประทะกันมันให้เหมือนตกอยู่ในมนต์สะกด ที่ไม่อาจจะขยับเขยื่อนได้ เธอเห็นเงาเขาลางๆเหมือนเขากำลังก้มลงมาหาเธอช้าๆ เธอทำอะไรไม่ถูก ได้แต่หลับตาปี๊


วรรณธรัตน์ ที่ตอนนี้เขาไม่สามารถบังคับร่างกายตนเองได้ และไฟที่ลุกโชนภายในทรวงก่อนหน้านี้ ทำให้เขาปล่อยใจทำตามความรู้สึกของตนเอง ทั้งที่ก่อนนี้เขาไม่เคยจะมีความรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แม้จะมีบางคนยอมทอดกายให้เขามานับไม่ถ้วน เขาไม่เคยจะสนใจสักนิด แต่ครั้งนี้มันอยากเหลือเกินที่จะบังคับร่างกายของตนเองให้หยุด เขามองหน้าสาวน้อยที่อยู่ในอ้อมกอด ใบหน้าที่เรียวงาม แก้มใส จมูกโด่ง รับกับใบหน้า ค่อยๆมองเลื่อนลงมาที่คอระหงส์เนียนใส และประถุมถันภ์ที่อวบอูม ชูชันขึ้นมาท้าทาย และสายตาก้อมาหยุดที่ปากบางสีชมพู ที่เผยออยู่ก่อนแล้วทำให้เขาอยากลิ้มลองนัก ว่ามันจะหวานล่ำสักแค่ไหน


เขาเลื่อนหน้าอันหล่อเหลา เข้าไปหาหญิงสาวช้าๆ ค่อยๆบรรจงแตะริมฝีปากบางอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะกลายเป็นดูดดื่ม เนิ่นนาน ลิ้นซากค่อยๆป้อนเข้าไปหยอกล้อ กับลิ้นของเธอ มันช่างหวานหอมเหลือเกินเขารุนแรงขึัน และดูดดื่มกับความหวานจนพอใจ จนสุดาเสียว..ซ่านไปทั้งตัว ขนลุกเกรียวเธอแทบจะหายใจไม่ออกกับการดูดดื่มเพราะจูบของเขาที่มอบให้ เธอตอบรับเขาโดยสัญชาตญาณ แบบ เงอะๆ เงิ๊นๆ ครางเบาๆที่ลำคือ ฮื้อ อ อ
เขาปล่อยปากเธอให้เป็นอิสระ ไล่ไปที่แก้มนวล และเลื่อนขึ้นไปขบเม้มติ่งหูเธอเบา คราวนี้สุดารัตน์ครางไม่เป็นศัพท์ ดิ้นเร้าๆ เพราะไม่รู้ว่าร่างกายเธอเป็นอะไร มันสั่นสะท้านไปหมด


อ่า.อ.อ อื้อ.อ...คุณรัตน์ค่ะ อื้อ.อ.อ.อ .พ....พอเถอะน่ะค่ะ .ะ ะ อ๊ะ.อ่า..อ เธอร้องบอกเขาแทบจะไม่รู้เรื่อง และเบามาก เพราะตอนนี้ไฟที่แฝดเผาไปด้วยอารมณ์ใคร่ เธอเองก้ออยากที่จะหยุดและดับไฟนั้นลงได้ มือน้อยโอบรัดที่คอ เขาแน่หนาเหมือนกลัวเขาจะบินหาย



เขาเลื่อนลงมาซอกไซร์ที่คอระหงส์ อยู่นาน กำลังเลื่อนต่ำลง ต่ำลงมาเรื่อยๆ คุณช่างหอมรัญจวนจริงๆ เขาดึงผ้าเช็ดตัวเธอออก อย่างแผ่วเบา ร่างกายของเธอทำให้เขาตกตะลึงได้ทุกครั้ง โดยเฉพาะหน้าอกนั้น ที่มันชูชันท้าทาย และเขาคิดว่ามันใหญ่จนล้นมือเป็นแน่ เขาถ่อยห่างจากเธอนิดนึงและมือของเค้าก้อถอดกางเกงเขาออกอย่างรวดเร็ว เขาขยับเข้าไปหาเธอเช่นเดิม แต่ค่อยๆแทรกตัวเขาไปที่หว่างขาของเธอที่ก่อนนี้มันปิดชิดกันตลอด เธอออกอาการขืนเขาขึ้นมา แต่ว่าถึง ณ จุดนี้เขาไม่สามารถที่จะหยุดยั้งอะไรได้อีกต่อไป เขาพยายามหลอกล้อเธอ มือใหญ่ของเขาลูบไหล้ตั้งแต่ปลายเท้าเข้ามาหา น่องขาเรียวยาว ลูบเข้ามาเรื่อยๆ เรื่อยๆ มาหยุดที่ระหว่างง่ามขา ที่ตรงกลางนั้นเป็นของสงวน ของอิสตรี แต่ดูเหมือนว่าเธอจะยิ่งปกปิดมันมากยิ่งขึ้น


อ่ะ...อ่า.อ.อ.เธอบิดขาของตนไว้ เพราะความกลัว และไม่เคยได้สำผัสมันเลยจนกระทั้งตอนนี้ และไม่เคยได้มีใครล่วงล้ำเข้ามา เขาเลื่อนมือลูบไล้ มาจนถึงง้ามขาเธอแถบจะร้องออกมาไม่เป็นศัพท์ แต่ความกลัวมันก้อทำให้เธอนั้นกล้าที่จะยอมรับ เธอสะดุ้งตกใจ เมื่อวรรณธรัตน์ก้มหน้าเข้ามา ดูดเข้าที่ประถุมถันภ์แบบที่เธอไม่ทันตั้งตัว มืออีกข้างก้อบีบเคล้นเต้านมเธอ นิ้วชี้ก้อวกวนที่หัวนมเธอ เธอแอ่นอกรับกับการทักทายที่เสียว ซ่านนั้นครั้งแรก เธอขาอ่อนโดยอัตโนมัติ ร่างกายปวกเปียก ไม่มีเรียวแรงจะขืนได้เลย ขาที่ชันเข่าไว้ตอนนี้ค่อยๆราบลงไปโดยปริยาย คุณ รัตน์ ค.ค..ค่ะ อื้อ..ออ..อ
เธอเรียกชื่อเขาแต่ไม่พูดอะไร เพราะเขามอบความรัญจวนให้ไม่หยุด


คราวนี้วรรณรัตน์ได้โอกาส เขาแทรกตัวเข้าไปอย่างง่ายดาย เขาหยอกล้อ ดูดดื่มกับหน้าอกที่มันใหญ่จนล้นมือ เด้งขึ้นลงตามจังหวะหายใจของสุดา ที่ตอนนี้กลายเป็นหอมถี่ ทำให้เขาแถบคลั่ง เขาเลื่อนหน้าต่ำลงไปที่หน้าท้องอันแบนราบ เอวคอดกิ่วสมส่วนเขาลากลิ้นซากวกไปวนมาชิมรสชาดที่หวานหอม และค่อยๆเลื่อนลงไปยังรูสะดือของเธอที่ขาวสะอาดแต่มือทั้งสองข้างยังอยู่ที่เต้านมของเธอ เขาเองก้อครางเป็นระยะๆ เพราะตอนนี้น้องชายของเขาเองก้อพงาดเต็มตัว บีบรัดเขาจนมันปวดหนึบเช่นกัน แต่เค้าไม่อยากที่จะเร่งรัดเธอ เพราะเขารู้ว่าเธอยังบริสุทธิ์แน่นอน เพราะเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไง โดยที่เค้านั้นต้องเป็นคนนำตลอด และมันก้อแอบทำให้เขาภูมิใจไม่น้อย เนื้อนวลสาวหอมหวานไปทั้งตัวจนเขายากที่พละออกไปได้ เขาปลดปล่อยมือทั้งสองข้างออกจะบัวตูมคู่นั้นอย่างเสียดาย สองมือชายค่อยๆประคองสองขาเรียวให้ตั้งขึ้น และเขาก้อมันพาดไว้ที่หัวไหล หน้าเขาค่อยๆก้มลงไปหาถ้าน้ำหวาน ลิ้นร้อนๆ เตะลงไปหาถ้ำน้ำหวานที่ตอนนี้มันไหลมาเป็นลำธารน้อยๆตามร่อง เธอกระตุกและเกร็งตัว ครางเสียงดัง ส่ายก้นไปมาบางทีก้อตั้งรับการเข้าออกของลิ้น เขารู้ว่าเธอเสียวมาก เพราะเขาเองก้อแทบจะทนไม่ไหว เมื่อเขามองถ้าน้ำหวานของเธอ


สุดารัตน์ดิ้น เร้าๆ ครางเสียงดังลั่น เมื่อสิ่งที่เขามอบให้มันแปลกใหม่และทำให้เธอแทบขาดใจเสียให้ได้ เธอรู้สึกว่าช่วงท้องของเธอปั่นป่วนมาก เธอไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้มันหาย ได้แต่ส่ายสะโพกตามเขาไปเพราะมันทำให้เธอเป็นสุขแบบบอกไม่ถูกว่าเธอต้องการอะไร อื้อ..อ..อ..อ..อ อ่า..อ...อ...อ คุณรัตน์ ช่วยสุ ที ช่วยด้วย.ย.ย.


เธอร้องขอชายหนุ่มทั้งที่ไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไร เธอดิ้นพล่านไปหมดตอนนี้เพราะความรู้สึกมันอัดแน่นไปหมด อยากจะระบายสิ่งนั้นออกมา


วรรณธรัตน์ที่ดูดดื่มน้ำหวานอย่างเอร็ดอร่อย เขาเองก้อทนไม่ไหวอีกต่อไป เป็นจังหวะเดียวที่สุดาร้องบอกเขาให้ช่วยเธอ ผมขอโทษคุณสุ เขาพูดแค่นั้นชายหนุ่มลุกขึ้นและแทรงตัวเข้าไปหว่างขาของเธอจ่อน้อยชายของเขาให้เข้าไปในถ้านั้นทันที


อ๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆ เหตุการณ์เป็นยังไงต่อนั้น มาต่อกันพรุ้งนี้น่ะค่ะ (ไม่แน่ใจ) แต่จะพยายามน่ะค่ะ

ขอความกรุณาเพื่อนๆถ้าชอบนิยายเรื่องนี้ไลน์ให้ หน่อยน่ะค่ะ คอมเม้นติชมได้น่ะค่ะไม่ว่ากัน





tickystory
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 ธ.ค. 2556, 18:36:25 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 ต.ค. 2557, 09:49:06 น.

จำนวนการเข้าชม : 1509





<< การเดินทาง ๑00 %   ความคิดถึง และการเริ่มต้น >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account