^วันอยากเขียน^
รวมเรื่องสั้น ฉบับลิขิตราค่ะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว จับเรื่องสั้นมารวมกันไปเลยดีกว่า
Tags: เรื่องสั้น ลิขิตรา

ตอน: เรียนคุณเพื่อนชายที่เคารพ!

ไม่มีอะไรค่ะ...เรียงความ เรื่องเล่า หรือควรเรียกอะไรดี แหะ ๆ ไอซ์อยากเขียนเล่น ๆ
ในวันที่...อยู่ดี ๆ ก็มีคนยื่นหัวมาให้กัด
งับ...งับ...งับ...





.....
แหวะ....
ไม่อร่อย
เลิกกินดีกว่า เดี๋ยวอาหารเป็นพิษ !


--------------------

เรียนคุณเพื่อนชายที่เคารพ

ก็ไม่ได้อะไรมากนะคะ แต่ไม่รู้จะเรียกคุณว่าอะไรดี แบบ…ไม่มั่นใจในสถานะ

เดี๋ยวคุณก็เป็นคนรู้จัก ขยับมาเป็นเพื่อน ดิฉันขอให้เป็นพี่ชาย แต่วันหนึ่งคุณก็อยากเป็นแฟน แล้วเราก็กลับมาเป็นแค่คนรู้จัก อีกไม่กี่วันคุณเริ่มอยากเป็นแฟนอีก แล้วเดี๋ยวเมื่อเจอคนใหม่คุณก็อยากจะเป็นพี่ชาย ขอโทษค่ะ...คือ...งง!

เราไม่ใช่สาวน้อยแสนดี เคยบอกหลายรอบแล้วว่าเป็นนางมารร้าย

และบอกเลย...ไม่ใช่ไม่รู้ ไอ้พวกวิธีหมาหยอกไก่อย่างที่คุณเพียรหยอดมา

วิสัยผู้หญิง ยิ่งนางมารร้ายที่เริ่มจะสูงวัย ขอประทานโทษ...ถึงไม่เชียวชาญนัก ก็ผ่านมาหลายสนาม ยิ่งอารมณ์ผู้หญิงติสท์แตกมีเพื่อนผู้ชายที่ตบหัวตบไหล่คุยกันได้ มีพี่ชายที่เปลี่ยนผู้หญิงไวกว่ากางเกงยีนส์น่ะ บอกเลยค่ะ...แค่เห็นหน้าบางคราวเราก็ให้คะแนนความเจ้าชู้พวกคุณได้(เชื่อเถอะ...มนุษย์เพศชายที่ chromosome xy แท้ทั้งร่างกายและจิตใจน่ะ ข้อนี้ไม่เคยต่ำกว่า 70 คะแนน)

เรารู้ตั้งแต่แรกเห็นหน้าว่าคุณกำลังเริ่มสนใจ และถ้าเรานึกสนุกเราก็จะเริ่มอ่อย แต่เราก็เตือนตัวเองเหมือนที่คุณเตือนตัวเองเช่นกันว่า “คนนี้ไม่ใช่!”

เราเล่นกับคุณบ้าง แต่ไม่มีคำว่าเกินเลย เราสนุกกับการหยอดคำหวาน แต่เรารู้ว่าไร้ความจริงใจ เราเรียนรู้สันดานมนุษย์ และจิตวิทยามนุษย์xy เพื่อจะเข้าใจและเป็นเพื่อนที่ดีของคุณ บอกเลยว่ามันเป็นนิสัยเสียประการหนึ่งของผู้หญิงค่ะ เราชอบดูแลคนใกล้ตัว และเราก็พยายามจะเป็นที่ปรึกษาที่ดีตามประสาเพื่อน...ก็เท่านั้นเอง

แต่บ่อยครั้งแล้วนะ ที่คุณประกาศว่ารักอยู่กับสาวน้อยคนนั้นคนนี้ แล้วโทรมาหาเราด้วยเสียงอ่อยเอื่อย
“เรารู้สึกว่าเขาไม่ใช่...”

“มันก็แค่ความเหงาน่ะ แล้วเขาก็ดูเข้าใจเราที่สุด แต่ตอนนี้เขาดูเด็กเกินไป เราคงไปกันไม่ได้หรอก”

“…เรารู้ว่าเขาคุยกับคนอื่น เราขอให้เขาหยุด แต่เขายังคุย...เราว่าแบบนี้คำว่าความเชื่อใจมันก็หายไปแล้ว แล้วเราะรักเขาต่อได้ยังไง”

ไม่อยากบอกเลยว่าเรารู้จักคุณดีเกินกว่าจะเชื่อเรื่องพวกนี้โดยไม่ใช้สมอง เราจึงได้แต่หัวเราะ ไม่ใช่เพราะขันในเรื่องของคุณ แต่เพราะ....
เรารู้ว่าคุณตกหลุมรักแรกพบง่ายดายในเสี้ยววินาที

เรารู้ว่าคุณพร้อมจะกระโดดเข้าจีบผู้หญิงที่คุณพอใจทันทีโดยไม่แคร์ว่าคุณมีแฟนหรือยัง
เรารู้ว่าคุณสนุกกับการเป็นผู้ล่า และเมื่อไรที่มันน่าเบื่อคุณก็จะถอย
เรารู้ว่าคุณรักอิสระ ถ้าใครยิ่งผูกคุณจะยิ่งวิ่งหนี
เรารู้ว่าคุณต้องการการเอาอกเอาใจ ถ้าสาวคนไหนทำเหมือนคุณเป็นคนสำคัญ ใส่ใจดูแลคุณ ว่าง่าย ๆ ไม่งอแง คุณก็จะบอกว่าเธอเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่คุณเป็นจริง ๆ (ซึ่งเราเรียกอาการแบบนี้ว่าความเห็นแก่ตัวอันงี่เง่าของมนุษย์ xy คุณต้องการให้ผู้หญิงคนนั้นหัวอ่อนตามที่คุณวางไว้ ไปหาตุ๊กตาเถอะค่ะ มนุษย์มีความคิดและที่ทางของตัวเอง)

แล้ววันนี้...เมื่อคุณโทร.มาถามเรื่องผู้หญิงของคุณโทรศัพท์คุยกับผู้ชายคนอื่น คุณเสียใจและบอกว่าไม่สามารถรักเธอได้

ขอโทษเถอะค่ะ...คุณกำลังโทรศัพท์คุยกับผู้หญิงคนอื่นเหมือนกัน แม้ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นเพื่อนที่รู้เช่นเห็นชาติ เห็นสันดานคุณมาแล้วก็ตาม
รู้ทั้งรู้ว่าดิฉันเป็นนางมารร้าย จะมาคาดหวังคำปลอบโยนอะไรอีกคะ

นอกจาก…
“ก็ดี...เหมือนกับคุณดีแล้วไง”
“ตอนแรกที่รู้ว่าคุณคบกับผู้หญิงใหม่อีกแล้ว เรายังนึกสงสารผู้หญิงคนนั้น ตอนนี้ไม่แล้ว...ก็เหมาะกันดีนะ”
“ขอโทษนะ...ถ้าจะพูดให้ชัดและเห็นภาพก็คง...”

คุณนิ่งไปนาน ขณะที่เรายังเว้นจังหวะอย่างชั่งใจว่าควรเอ่ยออกมาตรง ๆ หรือไม่ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจพูด
“ผีเน่าควรคู่กับโลงผุฉันใด..ก็ฉันนั้น”

อย่าว่าเราใจร้ายเลยนะ แต่บอกตรง ๆ เลย…ช่วงนี้มีแต่คนเอาหัวมาให้งับ อาหารมาเสิร์ฟตรงหน้า ถ้าเราไม่อ้าปากงับเต็มแรง ก็คงจะผิดธรรมเนียม


สรุปนะคะคุณเพื่อนชาย ถึงผู้หญิงอย่างเราจะเล่นหยอกเย้า และปรึกษาได้ แต่อย่าให้มันบ่อยนัก สันดานผู้หญิงต่อให้มันชินและรู้ทันพวกผู้ชายเจ้าชู้แค่ไหน ยังไงมันก็ไม่ปลื้มค่ะ

ประการที่สอง...เราเป็นที่ปรึกษาได้ แต่ไม่ใช่ของตายให้คุณมาหยอดคำหวานใส่ เลือกแล้วว่าเป็นเพื่อนคือเพื่อน อย่ามางี่เง่าหยอด เดี๋ยวจะโดนตบฟันร่วง เลาะหัวใจออกมาโยนให้แร้งกินโดยไม่รู้ตัว

ประการสุดท้าย...อย่าคิดว่าดิฉัน รู้ไม่ทันสันดานเจ้าเล่ห์ของคุณ เพราะรู้ทันนี่ล่ะค่ะถึงคบเป็นเพื่อนกับคุณได้

-------
อ่านเล่น ๆ เอาฮา
บางครั้งก็งง ๆ นี่เราใจดีเกินไปใช่ไหม

ปรึกษากันจังปัญหาหัวใจเนี่ย

ขอโทษคร้าบบบบบบ เห็นใจบ้างไหมว่าเพื่อนคุณคนนี้....โสดนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบ



ลิขิตรา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ม.ค. 2557, 19:53:28 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 ม.ค. 2557, 19:53:28 น.

จำนวนการเข้าชม : 2260





<< What is love???(2)   ...บางตอนของความฝันอันแสนหวาน(1)... >>
mhengjhy 10 ม.ค. 2557, 20:04:37 น.
5555


ใจใส 10 ม.ค. 2557, 20:34:58 น.
สนุกมากค่ะ
ทั้งตลก+หมั่นไส้ 55


kraten 10 ม.ค. 2557, 20:43:35 น.
โดน... ยังงี้ยิ่งกว่าโดนเต็มๆหัวใจ


นักอ่านเหนียวหนึบ 10 ม.ค. 2557, 22:04:41 น.
มาหยอดทำไม...ถ้าไม่ใช่!!!! ชั้นมันก็คน หวั่นไหว ง่าย
แต่ก็รู้...สันดานเทอเดี๋ยวเปลี่ยน เดี๋ยวเปลี่ยน ช่างงายดาย
คงต้องยอม เป็นมารร้าย ไม่ก็ต้องยอมให้เทอทำลายหัวใจ..ชั้น สักวัน

คุณคนนั้นเค้าคงเป็นคนขี้เล่นนะคะ ก็เหมาะกะคนเล่นขี้ ดี



ใบบัวน่ารัก 10 ม.ค. 2557, 23:12:06 น.
งง น้อยใจใคร


sai 29 ม.ค. 2557, 08:10:30 น.
เพิ่งมาอ่านแต่ทำไมมันช่างตรงอย่างนี้ มาหยอดมากๆ เจอตบเป็นลูกวอลเลย์เลยเหอะๆๆๆ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account