ไฟรักรัญจวน โดย ภคพร (วางแผงแล้ว)
ซีรีย์นี้ชื่อว่า 5 อสูรคอนเนอร์ค่ะ พระนางเป็นคนธรรมดานะคะ
แต่ฉายาอสูรนี่ได้มาเพราะบุคลิกเฉพาะตัว
สำหรับเรื่องแรกที่จะเปิดตัวคือ
“รัตติกาลรัญจวน”’ เป็นภาคของแวมไพร์นะคะ เรื่องนี้เขียนจบแล้วค่ะ อยู่ในขั้นตอนรีไรท์
ยังไม่ได้ส่งที่ไหน ดังนั้นเลยจะเอามาลงให้อ่าน 70% ก่อนนะคะ
สำหรับ 5 อสูร มีฉายาอะไรบ้าง ขอแนะนำก่อนให้เป็นน้ำจิ้มดังนี้ค่ะ
แวมไพร์
บรุษลึกลับที่ไม่เคยปรากฏโฉมต่อหน้าสื่อ
ชายหนุ่มคือจักรพรรติเงาผู้กุมอำนาจอยู่เบื้องหลังอาณาจักรคอนเนอร์อย่างเงียบๆ
ปมในอดีตทำให้เขาปิดตัวเองและไม่เคยเปิดหัวใจให้ใครเลย
ฟินิกซ์
เพลย์บอยเจ้าเสน่ห์ ผู้สดใสเจิดจ้าราวกับเทพอพอลโล่ เขารักอิสระ เกลียดพันธะ สาวสวยสำหรับเขาคือคนที่เอาไว้ควงเล่น ส่วนคนขี้เหร่แต่มีสมองเอาไว้ช่วยทำงาน แล้วถ้าทั้งสวยและมีสมองล่ะทำยังไง? อย่าหวังเลยว่าจะชายตามอง นั่นน่ะตัวอันตรายชัดๆ
มังกรน้ำแข็ง
ชายหนุ่มผู้งามสง่าราวประติมากรรม เขาเงียบขรึมเย็นชาจนดูเหมือนไร้หัวใจ
แต่เพื่อความรักแล้วผู้ชายคนนี้พร้อมจะเปลี่ยนเป็นเพลิงกัลป์
เพื่อแผดเผาอุปสรรคตรงหน้าให้มอดไหม้
ไลแคนท์
สายเลือดนอกคอกของตระกูลคอนเนอร์ เจ้าของคาสิโนและธุรกิจด้านมืดหลากหลาย
คนว่าเขาเป็นอสูรร้าย แต่ภายในใจอสูรตนี้กลับเต็มไปด้วยความอ้างว้าง
ที่หยั่งรากลึกสุดจะหยั่ง
คราเครน
หญิงสาวหนึ่งเดียวในห้าอสูร เจ้าหล่อนงดงาม เก่งกาจ ฉลาดเฉลียว
สิ่งที่คำนึงถึงมีเพียงอำนาจและเงินตราเท่านั้น
ความรักน่ะหรือ? อารมณ์ไร้ประโยชน์แบบนั้นโยนทิ้งมันไปได้เลย
คำโปรย รัตติกาลรัญจวน
สิ่งที่ “น้ำงาม” รู้เกี่ยวกับเจ้านายคนใหม่คือเขาชื่อ “เควิน โคฮาคุ คอนเนอร์”
หนุ่มลูกครึ่งอเมริกันญี่ปุ่นคนนี้เป็นนักธุรกิจมากความสามารถ
แต่กลับเก็บตัวอยู่ในคฤหาสน์ตลอดเวลา
เขาไม่เคยเปิดเผยโฉมหน้าต่อหน้าสาธารณชนเลย
จนสื่อพากันขนานนามว่า “แวมไพร์”
ใครๆ ก็ว่าปีศาจร้ายตนนี้ไร้หัวใจ
แต่สิ่งที่ปรากฏเบื้องหน้าน้ำงามกลับกลายเป็นชายหนุ่มรูปงามนัยน์ตาโศก
ดวงตาสีอำพันของเขาดูดกลืนจิตวิญญาณของเธอเข้าไปตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็น
น้ำงามหลงรักเควินหมดหัวใจ โดยไม่รู้เลยว่าสำหรับเขาแล้วนี่เป็นเพียงแค่เกม
เธอคือของขวัญที่ญาติตัวแสบส่งมาให้เล่นฆ่าเวลาเท่านั้น
“ถ้าเควินรักน้ำงาม เขาจะแพ้”
ชายหนุ่มเกลียดความพ่ายแพ้
แต่สิ่งที่ชิงชังยิ่งกว่าคือการถูกทรยศ
เขาจะทำเช่นไรเมื่อรู้ว่าคนที่กำลังเผลอมอบใจให้เป็นสปาย
อ่านแล้วถูกใจรบกวนกดไลค์แฟนเพจให้ด้วยนะคะ https://www.facebook.com/nomekaa
แต่ฉายาอสูรนี่ได้มาเพราะบุคลิกเฉพาะตัว
สำหรับเรื่องแรกที่จะเปิดตัวคือ
“รัตติกาลรัญจวน”’ เป็นภาคของแวมไพร์นะคะ เรื่องนี้เขียนจบแล้วค่ะ อยู่ในขั้นตอนรีไรท์
ยังไม่ได้ส่งที่ไหน ดังนั้นเลยจะเอามาลงให้อ่าน 70% ก่อนนะคะ
สำหรับ 5 อสูร มีฉายาอะไรบ้าง ขอแนะนำก่อนให้เป็นน้ำจิ้มดังนี้ค่ะ
แวมไพร์
บรุษลึกลับที่ไม่เคยปรากฏโฉมต่อหน้าสื่อ
ชายหนุ่มคือจักรพรรติเงาผู้กุมอำนาจอยู่เบื้องหลังอาณาจักรคอนเนอร์อย่างเงียบๆ
ปมในอดีตทำให้เขาปิดตัวเองและไม่เคยเปิดหัวใจให้ใครเลย
ฟินิกซ์
เพลย์บอยเจ้าเสน่ห์ ผู้สดใสเจิดจ้าราวกับเทพอพอลโล่ เขารักอิสระ เกลียดพันธะ สาวสวยสำหรับเขาคือคนที่เอาไว้ควงเล่น ส่วนคนขี้เหร่แต่มีสมองเอาไว้ช่วยทำงาน แล้วถ้าทั้งสวยและมีสมองล่ะทำยังไง? อย่าหวังเลยว่าจะชายตามอง นั่นน่ะตัวอันตรายชัดๆ
มังกรน้ำแข็ง
ชายหนุ่มผู้งามสง่าราวประติมากรรม เขาเงียบขรึมเย็นชาจนดูเหมือนไร้หัวใจ
แต่เพื่อความรักแล้วผู้ชายคนนี้พร้อมจะเปลี่ยนเป็นเพลิงกัลป์
เพื่อแผดเผาอุปสรรคตรงหน้าให้มอดไหม้
ไลแคนท์
สายเลือดนอกคอกของตระกูลคอนเนอร์ เจ้าของคาสิโนและธุรกิจด้านมืดหลากหลาย
คนว่าเขาเป็นอสูรร้าย แต่ภายในใจอสูรตนี้กลับเต็มไปด้วยความอ้างว้าง
ที่หยั่งรากลึกสุดจะหยั่ง
คราเครน
หญิงสาวหนึ่งเดียวในห้าอสูร เจ้าหล่อนงดงาม เก่งกาจ ฉลาดเฉลียว
สิ่งที่คำนึงถึงมีเพียงอำนาจและเงินตราเท่านั้น
ความรักน่ะหรือ? อารมณ์ไร้ประโยชน์แบบนั้นโยนทิ้งมันไปได้เลย
คำโปรย รัตติกาลรัญจวน
สิ่งที่ “น้ำงาม” รู้เกี่ยวกับเจ้านายคนใหม่คือเขาชื่อ “เควิน โคฮาคุ คอนเนอร์”
หนุ่มลูกครึ่งอเมริกันญี่ปุ่นคนนี้เป็นนักธุรกิจมากความสามารถ
แต่กลับเก็บตัวอยู่ในคฤหาสน์ตลอดเวลา
เขาไม่เคยเปิดเผยโฉมหน้าต่อหน้าสาธารณชนเลย
จนสื่อพากันขนานนามว่า “แวมไพร์”
ใครๆ ก็ว่าปีศาจร้ายตนนี้ไร้หัวใจ
แต่สิ่งที่ปรากฏเบื้องหน้าน้ำงามกลับกลายเป็นชายหนุ่มรูปงามนัยน์ตาโศก
ดวงตาสีอำพันของเขาดูดกลืนจิตวิญญาณของเธอเข้าไปตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็น
น้ำงามหลงรักเควินหมดหัวใจ โดยไม่รู้เลยว่าสำหรับเขาแล้วนี่เป็นเพียงแค่เกม
เธอคือของขวัญที่ญาติตัวแสบส่งมาให้เล่นฆ่าเวลาเท่านั้น
“ถ้าเควินรักน้ำงาม เขาจะแพ้”
ชายหนุ่มเกลียดความพ่ายแพ้
แต่สิ่งที่ชิงชังยิ่งกว่าคือการถูกทรยศ
เขาจะทำเช่นไรเมื่อรู้ว่าคนที่กำลังเผลอมอบใจให้เป็นสปาย
อ่านแล้วถูกใจรบกวนกดไลค์แฟนเพจให้ด้วยนะคะ https://www.facebook.com/nomekaa
Tags: โรแมนติก ดราม่าเบาๆ โรมานซ์นิดๆ พยาบาลสาว นักธุรกิจหนุ่ม แวมไพร์ โรคแพ้แดด
ตอน: บทนำ
รัตติกาลรัญจวน
บทนำ
“คุณยังบริสุทธิ์อยู่หรือเปล่า”
ประโยคคำถามแบบไร้ที่มาที่ไปนี้ทำให้ใบหน้าของน้ำงามร้อนวูบ ดวงตาสีดำขลับมีแววงุนงงมากกว่าโกรธเคือง ใครเล่าจะคาดคิดว่าข้อความไร้มารยาทนี้จะหลุดออกมาจากปากชายวัยกลางคนที่ดูเคร่งขรึมจริงจังอย่างมิสเตอร์ดาวิสัน
ขณะนี้น้ำงามกำลังอยู่ในห้องสอบสัมภาษณ์ของศูนย์สุขภาพแห่งหนึ่ง นอกจากตัวเธอกับมิสเตอร์ดาวินสันแล้ว ในห้องยังมีผู้หญิงอีกสองคนทำหน้าที่เป็นกรรมการด้วย ทุกคนล้วนมีสีหน้าเรียบเฉยประหนึ่งว่านี่เป็นคำถามแสนธรรมดา น้ำงามเลยอดคิดไม่ได้ว่าตัวเองอาจฟังผิด
“ขอโทษนะคะ เมื่อสักครู่คุณถามว่าอะไรคะ”
“ผมจะไม่ถามประโยคเดิมซ้ำ” มิสเตอร์ดาวิสันเอ่ยด้วยน้ำเสียงกระด้าง
“ขออภัยค่ะ” น้ำงามรีบพูด “ฉัน...คิดว่ามันเป็นคำถามที่เป็นส่วนตัวเกินไป ขออนุญาตไม่ตอบได้ไหมคะ”
น้ำงามมองไปที่มิสเตอร์ดาวิสันอย่างขอความเห็นใจ แต่ก็ไม่ได้รับอะไรกลับมานอกจากแววตาเย็นชา เธอเลยเปลี่ยนไปขอร้องผู้หญิงที่นั่งอยู่ทางซ้ายมือแทน เธอคนนี้ชื่อมิสลี ดูจากรูปร่างหน้าตาและสำเนียงแล้วน่าจะเป็นคนจีน น้ำงามเห็นว่าเธอเป็นผู้หญิงและเป็นคนเอเชียเหมือนกัน น่าจะเข้าใจดีว่าคำถามนี้สร้างความกระดากอายให้มากเพียงไร
มิสลีส่งยิ้มมาให้ อึดใจเจ้าหล่อนก็พูดด้วยน้ำเสียงหวานเจี๊ยบแต่ไร้ความปรานีว่า
“คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่ตอบคำถามค่ะ เราจะถือว่าการสอบสัมภาษณ์ครั้งนี้ไม่เคยเกิดขึ้น รับเอกสารของคุณคืนไป แล้วเดินกลับออกไปทางประตูด้านขวา”
ในขณะที่กำลังอึ้ง ผู้หญิงผมแดงร่างอวบก็ผลักแฟ้มประวัติของน้ำงามออกจากตัวจนแทบจะปลิวหล่นจากโต๊ะ แล้วผายมือไปทางประตูห้อง
“เชิญจ้ะ สาวน้อย”
เมื่อคนสอบสัมภาษณ์ไม่ง้อ น้ำงามก็มีทางเลือกอยู่สองทางคือรับแฟ้มคืนมาแล้วเดินเชิดออกไปอย่างมีศักดิ์ศรี หรือไม่ก็ทนอายตอบคำถามเสียให้พ้นๆ ไป
หญิงสาวเสียเวลาตรองแค่เสี้ยววินาทีก่อนตัดสินใจเดินหน้าต่อ ด้วยเหตุผลว่าไม่รู้สึกถึงการถูกคุกคามทางเพศและค่อนข้างมั่นใจว่านี่เป็นการทดสอบทางจิตวิทยาอย่างหนึ่ง
“อย่าเพิ่งให้ฉันไปเลยนะคะ ฉันยินดีตอบคำถามค่ะ”
กรรมการสอบสัมภาษณ์ทั้งสามไม่มีใครเอ่ยปากอนุญาตให้น้ำงามอยู่ต่อ แต่ก็ไม่มีใครแสดงท่าทีขับไล่ หญิงสาวจึงฉวยโอกาสนี้บอกสิ่งที่มิสเตอร์ดาวิสันต้องการจะรู้
“คำตอบคือใช่ค่ะ ฉันยังบริสุทธิ์”
พวงแก้มของน้ำงามขึ้นสีเล็กน้อย หญิงสาวหลุบตาลงต่ำ รอฟังคำอุทานว่าเหลือเชื่อหรือไม่ก็คำกล่าวหาในทำนองว่าเธอโกหก
ในสังคมอเมริกัน การที่ผู้หญิงอายุยี่สิบห้าหน้าตาสะสวยอย่างน้ำงามยังบริสุทธิ์ผุดผ่องถือเป็นเรื่องน่าประหลาด อเล็กซิส เพื่อนสนิทของเธอถึงกับอุทานลั่นตอนรู้ความลับข้อนี้ นับจากวันนั้นแม่เพื่อนตัวดีก็ตราหน้าหาว่าเธอเป็นเลสเบี้ยน และมักจะยกมาเป็นหัวข้อเย้าแหย่เวลาที่น้ำงามปฏิเสธไมตรีจากชายหนุ่มเสมอ
น่าประหลาดทีเดียวที่กรรมการทั้งสามคนกลับมีท่าทีเฉยๆ น้ำงามเข้าใจได้ถูกต้องทีเดียวว่านี่คือการทดสอบทางจิตวิทยา การสัมภาษณ์ในวันนี้ถูกออกแบบโดยผู้เชี่ยวชาญ เพื่อคัดสรรบุคลากรที่เหมาะสม สิ่งที่ศูนย์สุขภาพแองเจลแคร์ต้องการไม่ใช่แค่พยาบาลดูแลผู้ป่วย แต่ต้องการคนที่อดทน ฉลาดมีไหวพริบปฏิภาณพอจะรับมือกับสถานการณ์ได้ทุกรูปแบบ เพื่อตอบสนองความต้องการของลูกค้า ซึ่งก็คือบรรดาเศรษฐีเรื่องมากและบุคคลมีชื่อเสียงทั้งหลาย
ปกติการทดสอบจะมีการจัดฉากสร้างสถานการณ์ต่างๆ รวมถึงมีการถามคำถามยั่วยุผู้สมัครอยู่แล้ว แต่วันนี้พิเศษหน่อยตรงที่ผู้ว่าจ้างเป็นฝ่ายมาดูการสัมภาษณ์ด้วยตัวเอง ทั้งยังเป็นคนออกแบบการทดสอบหลักเองด้วย
ฟินน์ คอนเนอร์ ต้องการคนที่ตรงกับเงื่อนไขมากที่สุด ก็เลยจัดการทดสอบมาให้โดยที่ผู้สมัครไม่รู้ตัว เขาส่งเด็กตัวเล็กๆ ไปดักเจอผู้สมัครแถวบ้าน แล้วจัดการให้เด็กน้อยตบหน้าผู้สมัครอย่างแรง ผลคือบางคนดุเด็ก บางคนตีกลับ สิ่งที่ชายหนุ่มทำถือว่าผิดหลักสิทธิมนุษยชนอย่างแรง แต่ผู้เกี่ยวข้องทุกคนก็เอาหูไปนาเอาตาไปไร่เพราะอิทธิพลและอำนาจเงิน
การทดสอบครั้งนี้ทำให้ผู้มีคุณสมบัติเลอเลิศทั้งหลายตกรอบไปเกือบหมด เหลือผู้สมัครเพียงหยิบมือเท่านั้นที่ไม่โต้ตอบเด็กน้อยและพยายามจะสอบถามเหตุผลของการถูกทำร้ายร่างกายอย่างใจเย็น ซึ่งหนึ่งในนั้นมีน้ำงามรวมอยู่ด้วย
นอกจากการทดสอบนี้แล้วยังมีการทดสอบโดยใช้แบบสอบถามและการสร้างสถานการณ์จำลองอีกหลายครั้ง สุดท้ายก็เหลือคนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมแค่สามคน ทั้งยังไม่มีใครรู้ด้วยว่าเหตุการณ์ที่ทำให้หัวปั่นในช่วงหลายวันที่ผ่านมาเกิดจากฝีมือการบงการของฟินน์ คอนเนอร์ ล้วนๆ
วันนี้ชายหนุ่มอยู่ห่างจากที่นี่หลายร้อยไมล์ แต่ก็จับตาดูทุกความเคลื่อนไหวผ่านกล้องวีดีโอและอุปกรณ์สื่อสารที่แอบติดเอาไว้ เขานี่แหละที่เป็นคนสั่งให้ถามว่าน้ำงามเองว่ายังบริสุทธิ์อยู่หรือเปล่า
ชายหนุ่มตบมือฉาดอย่างชอบใจตอนที่หญิงสาวสารภาพความจริงอันน่าตกใจออกมา เขาสนใจเธออยู่แล้ว พอได้ยินอย่างนี้ก็เลยรู้สึกสนุกยิ่งขึ้นไปอีก
“ถามเธอว่ารู้จักห้าอสูรคอนเนอร์ไหม” ฟินน์ออกคำสั่ง
ห้าอสูรคอนเนอร์เป็นชื่อเรียกที่พวกสื่อใช้กับบรรดาทายาทรุ่นที่สามของตระกูลคอนเนอร์ ตระกูลดังซึ่งจัดอยู่ในทำเนียบมหาเศรษฐีระดับโลก คำว่าอสูรอาจฟังดูไม่ดีนักแต่ในกรณีนี้สมควรจะยืดอกรับคำชม เพราะมันคือการสรรเสริญว่าทั้งห้าคนมีฝีมือในเชิงธุรกิจฉกาจฉกรรจ์เหนือมนุษย์
ฟินน์คือหนึ่งในห้าอสูรที่ว่ามานั่น เขาเป็นคนดังทีเดียวในแวดวงนักธุรกิจ ก็เลยอยากรู้ว่าคนนอกวงการอย่างน้ำงามจะรู้จักไหม
“เคยได้ยินมาบ้างค่ะว่าเป็นฉายาของคนในตระกูลคอนเนอร์” น้ำงามตอบทันที
พอถามไปว่ารู้ไหมว่ามีฉายาอะไรบ้าง หญิงสาวก็ยอมรับอย่างซื่อตรงว่าเธอไม่รู้
“ห้าอสูร ประกอบด้วย ฟินิกซ์ ไลแคนท์ มังกรน้ำแข็ง คราเคนและแวมไพร์” กรรมการเฉลยตามคำสั่งของฟินน์ “คำถามต่อไปคือคุณไม่อยากทำงานกับใครมากที่สุด”
“ฉันตอบไม่ได้ค่ะ ฉันตัดสินคุณค่าของคนจากฉายาของเขาไม่ได้” หญิงสาวเอ่ยอย่างฉะฉาน
คำตอบของน้ำงามน่าประทับใจทีเดียว นอกจากฟังดูดีแล้วยังจริงใจด้วย ฟินน์มองออกใครเสแสร้งไม่เสแสร้งเลยบวกคะแนนให้เธออีกโข
เจ้าของฉายาฟินิกซ์ใช้เวลาในการสัมภาษณ์หญิงสาวนานกว่าคนอื่นมากทีเดียว ส่วนใหญ่เป็นการชวนคุยเพื่อหลอกถามให้ได้ข้อมูลที่ต้องการ เมื่อพอใจแล้วชายหนุ่มก็ปิดฉากด้วยคำถามสุดท้าย
“ถ้าทุกคนเป็นอสูรไม่ใช่คน คุณกลัวอะไรมากที่สุด”
น้ำงามนิ่งคิด เธอนึกภาพบรรดาอสูรที่ได้ยินชื่อมาทั้งหมดในหัวแล้วไล่ไปที่ละตัวจนครบ สักอึดใจก็เลือกได้
“คงเป็นแวมไพร์ค่ะ”
“เหตุผลล่ะ”
“ฉันไม่ถูกกับหนังสยองขวัญจำพวกนี้ค่ะ”
“มนุษย์หมาป่าอย่างไลแคนท์มีในหนังเยอะแยะไป ทำไมคุณถึงไม่นึกกลัว” มิสเตอร์ดาวิสันถามอีก
“ก็กลัวค่ะ แต่ฉันค่อนข้างชอบสัตว์ พอคิดว่าไลแคนท์เป็นน้องหมาขนปุกปุย ก็รู้สึกว่าน่ารักขึ้นมานิดหน่อย”
คนบงการอยู่หลังฉากหัวเราะพรืดออกมา เมื่อนึกถึงใบหน้าคมคายดุดันของเจ้าของฉายาไลแคนท์ ฟังแล้วอยากให้หมอนั่นมาได้ยินคำพูดนี้เสียจริง
ชายหนุ่มสั่งยุติการสัมภาษณ์เพียงเท่านั้น น้ำงามจึงถูกเชิญออกจากห้องในทันที สีหน้าหญิงสาวดูมึนงงท่าทางสงสัยว่าตัวเองทำอะไรผิด กล้องตรงประตูทางเข้าที่ติดไว้ แสดงภาพเจ้าตัวทำไหล่ห่อคอตก ท่าทางคงคิดไปแล้วกระมังว่าชวดงานนี้แน่
เมื่อภาพของหญิงสาวหายไปจากสายตา ฟินน์ก็เหยียดยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
“ขอแสดงความยินดีด้วยสาวน้อย ผมตัดสินใจแล้วว่าจะส่งคุณไปเป็นเครื่องบรรณาการของแวมไพร์”
‘แวมไพร์กระหายเลือดกับสาวบริสุทธิ์ ช่างเป็นการจับคู่ที่เหมาะเจาะกันเสียนี่กระไร’
บทนำ
“คุณยังบริสุทธิ์อยู่หรือเปล่า”
ประโยคคำถามแบบไร้ที่มาที่ไปนี้ทำให้ใบหน้าของน้ำงามร้อนวูบ ดวงตาสีดำขลับมีแววงุนงงมากกว่าโกรธเคือง ใครเล่าจะคาดคิดว่าข้อความไร้มารยาทนี้จะหลุดออกมาจากปากชายวัยกลางคนที่ดูเคร่งขรึมจริงจังอย่างมิสเตอร์ดาวิสัน
ขณะนี้น้ำงามกำลังอยู่ในห้องสอบสัมภาษณ์ของศูนย์สุขภาพแห่งหนึ่ง นอกจากตัวเธอกับมิสเตอร์ดาวินสันแล้ว ในห้องยังมีผู้หญิงอีกสองคนทำหน้าที่เป็นกรรมการด้วย ทุกคนล้วนมีสีหน้าเรียบเฉยประหนึ่งว่านี่เป็นคำถามแสนธรรมดา น้ำงามเลยอดคิดไม่ได้ว่าตัวเองอาจฟังผิด
“ขอโทษนะคะ เมื่อสักครู่คุณถามว่าอะไรคะ”
“ผมจะไม่ถามประโยคเดิมซ้ำ” มิสเตอร์ดาวิสันเอ่ยด้วยน้ำเสียงกระด้าง
“ขออภัยค่ะ” น้ำงามรีบพูด “ฉัน...คิดว่ามันเป็นคำถามที่เป็นส่วนตัวเกินไป ขออนุญาตไม่ตอบได้ไหมคะ”
น้ำงามมองไปที่มิสเตอร์ดาวิสันอย่างขอความเห็นใจ แต่ก็ไม่ได้รับอะไรกลับมานอกจากแววตาเย็นชา เธอเลยเปลี่ยนไปขอร้องผู้หญิงที่นั่งอยู่ทางซ้ายมือแทน เธอคนนี้ชื่อมิสลี ดูจากรูปร่างหน้าตาและสำเนียงแล้วน่าจะเป็นคนจีน น้ำงามเห็นว่าเธอเป็นผู้หญิงและเป็นคนเอเชียเหมือนกัน น่าจะเข้าใจดีว่าคำถามนี้สร้างความกระดากอายให้มากเพียงไร
มิสลีส่งยิ้มมาให้ อึดใจเจ้าหล่อนก็พูดด้วยน้ำเสียงหวานเจี๊ยบแต่ไร้ความปรานีว่า
“คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่ตอบคำถามค่ะ เราจะถือว่าการสอบสัมภาษณ์ครั้งนี้ไม่เคยเกิดขึ้น รับเอกสารของคุณคืนไป แล้วเดินกลับออกไปทางประตูด้านขวา”
ในขณะที่กำลังอึ้ง ผู้หญิงผมแดงร่างอวบก็ผลักแฟ้มประวัติของน้ำงามออกจากตัวจนแทบจะปลิวหล่นจากโต๊ะ แล้วผายมือไปทางประตูห้อง
“เชิญจ้ะ สาวน้อย”
เมื่อคนสอบสัมภาษณ์ไม่ง้อ น้ำงามก็มีทางเลือกอยู่สองทางคือรับแฟ้มคืนมาแล้วเดินเชิดออกไปอย่างมีศักดิ์ศรี หรือไม่ก็ทนอายตอบคำถามเสียให้พ้นๆ ไป
หญิงสาวเสียเวลาตรองแค่เสี้ยววินาทีก่อนตัดสินใจเดินหน้าต่อ ด้วยเหตุผลว่าไม่รู้สึกถึงการถูกคุกคามทางเพศและค่อนข้างมั่นใจว่านี่เป็นการทดสอบทางจิตวิทยาอย่างหนึ่ง
“อย่าเพิ่งให้ฉันไปเลยนะคะ ฉันยินดีตอบคำถามค่ะ”
กรรมการสอบสัมภาษณ์ทั้งสามไม่มีใครเอ่ยปากอนุญาตให้น้ำงามอยู่ต่อ แต่ก็ไม่มีใครแสดงท่าทีขับไล่ หญิงสาวจึงฉวยโอกาสนี้บอกสิ่งที่มิสเตอร์ดาวิสันต้องการจะรู้
“คำตอบคือใช่ค่ะ ฉันยังบริสุทธิ์”
พวงแก้มของน้ำงามขึ้นสีเล็กน้อย หญิงสาวหลุบตาลงต่ำ รอฟังคำอุทานว่าเหลือเชื่อหรือไม่ก็คำกล่าวหาในทำนองว่าเธอโกหก
ในสังคมอเมริกัน การที่ผู้หญิงอายุยี่สิบห้าหน้าตาสะสวยอย่างน้ำงามยังบริสุทธิ์ผุดผ่องถือเป็นเรื่องน่าประหลาด อเล็กซิส เพื่อนสนิทของเธอถึงกับอุทานลั่นตอนรู้ความลับข้อนี้ นับจากวันนั้นแม่เพื่อนตัวดีก็ตราหน้าหาว่าเธอเป็นเลสเบี้ยน และมักจะยกมาเป็นหัวข้อเย้าแหย่เวลาที่น้ำงามปฏิเสธไมตรีจากชายหนุ่มเสมอ
น่าประหลาดทีเดียวที่กรรมการทั้งสามคนกลับมีท่าทีเฉยๆ น้ำงามเข้าใจได้ถูกต้องทีเดียวว่านี่คือการทดสอบทางจิตวิทยา การสัมภาษณ์ในวันนี้ถูกออกแบบโดยผู้เชี่ยวชาญ เพื่อคัดสรรบุคลากรที่เหมาะสม สิ่งที่ศูนย์สุขภาพแองเจลแคร์ต้องการไม่ใช่แค่พยาบาลดูแลผู้ป่วย แต่ต้องการคนที่อดทน ฉลาดมีไหวพริบปฏิภาณพอจะรับมือกับสถานการณ์ได้ทุกรูปแบบ เพื่อตอบสนองความต้องการของลูกค้า ซึ่งก็คือบรรดาเศรษฐีเรื่องมากและบุคคลมีชื่อเสียงทั้งหลาย
ปกติการทดสอบจะมีการจัดฉากสร้างสถานการณ์ต่างๆ รวมถึงมีการถามคำถามยั่วยุผู้สมัครอยู่แล้ว แต่วันนี้พิเศษหน่อยตรงที่ผู้ว่าจ้างเป็นฝ่ายมาดูการสัมภาษณ์ด้วยตัวเอง ทั้งยังเป็นคนออกแบบการทดสอบหลักเองด้วย
ฟินน์ คอนเนอร์ ต้องการคนที่ตรงกับเงื่อนไขมากที่สุด ก็เลยจัดการทดสอบมาให้โดยที่ผู้สมัครไม่รู้ตัว เขาส่งเด็กตัวเล็กๆ ไปดักเจอผู้สมัครแถวบ้าน แล้วจัดการให้เด็กน้อยตบหน้าผู้สมัครอย่างแรง ผลคือบางคนดุเด็ก บางคนตีกลับ สิ่งที่ชายหนุ่มทำถือว่าผิดหลักสิทธิมนุษยชนอย่างแรง แต่ผู้เกี่ยวข้องทุกคนก็เอาหูไปนาเอาตาไปไร่เพราะอิทธิพลและอำนาจเงิน
การทดสอบครั้งนี้ทำให้ผู้มีคุณสมบัติเลอเลิศทั้งหลายตกรอบไปเกือบหมด เหลือผู้สมัครเพียงหยิบมือเท่านั้นที่ไม่โต้ตอบเด็กน้อยและพยายามจะสอบถามเหตุผลของการถูกทำร้ายร่างกายอย่างใจเย็น ซึ่งหนึ่งในนั้นมีน้ำงามรวมอยู่ด้วย
นอกจากการทดสอบนี้แล้วยังมีการทดสอบโดยใช้แบบสอบถามและการสร้างสถานการณ์จำลองอีกหลายครั้ง สุดท้ายก็เหลือคนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมแค่สามคน ทั้งยังไม่มีใครรู้ด้วยว่าเหตุการณ์ที่ทำให้หัวปั่นในช่วงหลายวันที่ผ่านมาเกิดจากฝีมือการบงการของฟินน์ คอนเนอร์ ล้วนๆ
วันนี้ชายหนุ่มอยู่ห่างจากที่นี่หลายร้อยไมล์ แต่ก็จับตาดูทุกความเคลื่อนไหวผ่านกล้องวีดีโอและอุปกรณ์สื่อสารที่แอบติดเอาไว้ เขานี่แหละที่เป็นคนสั่งให้ถามว่าน้ำงามเองว่ายังบริสุทธิ์อยู่หรือเปล่า
ชายหนุ่มตบมือฉาดอย่างชอบใจตอนที่หญิงสาวสารภาพความจริงอันน่าตกใจออกมา เขาสนใจเธออยู่แล้ว พอได้ยินอย่างนี้ก็เลยรู้สึกสนุกยิ่งขึ้นไปอีก
“ถามเธอว่ารู้จักห้าอสูรคอนเนอร์ไหม” ฟินน์ออกคำสั่ง
ห้าอสูรคอนเนอร์เป็นชื่อเรียกที่พวกสื่อใช้กับบรรดาทายาทรุ่นที่สามของตระกูลคอนเนอร์ ตระกูลดังซึ่งจัดอยู่ในทำเนียบมหาเศรษฐีระดับโลก คำว่าอสูรอาจฟังดูไม่ดีนักแต่ในกรณีนี้สมควรจะยืดอกรับคำชม เพราะมันคือการสรรเสริญว่าทั้งห้าคนมีฝีมือในเชิงธุรกิจฉกาจฉกรรจ์เหนือมนุษย์
ฟินน์คือหนึ่งในห้าอสูรที่ว่ามานั่น เขาเป็นคนดังทีเดียวในแวดวงนักธุรกิจ ก็เลยอยากรู้ว่าคนนอกวงการอย่างน้ำงามจะรู้จักไหม
“เคยได้ยินมาบ้างค่ะว่าเป็นฉายาของคนในตระกูลคอนเนอร์” น้ำงามตอบทันที
พอถามไปว่ารู้ไหมว่ามีฉายาอะไรบ้าง หญิงสาวก็ยอมรับอย่างซื่อตรงว่าเธอไม่รู้
“ห้าอสูร ประกอบด้วย ฟินิกซ์ ไลแคนท์ มังกรน้ำแข็ง คราเคนและแวมไพร์” กรรมการเฉลยตามคำสั่งของฟินน์ “คำถามต่อไปคือคุณไม่อยากทำงานกับใครมากที่สุด”
“ฉันตอบไม่ได้ค่ะ ฉันตัดสินคุณค่าของคนจากฉายาของเขาไม่ได้” หญิงสาวเอ่ยอย่างฉะฉาน
คำตอบของน้ำงามน่าประทับใจทีเดียว นอกจากฟังดูดีแล้วยังจริงใจด้วย ฟินน์มองออกใครเสแสร้งไม่เสแสร้งเลยบวกคะแนนให้เธออีกโข
เจ้าของฉายาฟินิกซ์ใช้เวลาในการสัมภาษณ์หญิงสาวนานกว่าคนอื่นมากทีเดียว ส่วนใหญ่เป็นการชวนคุยเพื่อหลอกถามให้ได้ข้อมูลที่ต้องการ เมื่อพอใจแล้วชายหนุ่มก็ปิดฉากด้วยคำถามสุดท้าย
“ถ้าทุกคนเป็นอสูรไม่ใช่คน คุณกลัวอะไรมากที่สุด”
น้ำงามนิ่งคิด เธอนึกภาพบรรดาอสูรที่ได้ยินชื่อมาทั้งหมดในหัวแล้วไล่ไปที่ละตัวจนครบ สักอึดใจก็เลือกได้
“คงเป็นแวมไพร์ค่ะ”
“เหตุผลล่ะ”
“ฉันไม่ถูกกับหนังสยองขวัญจำพวกนี้ค่ะ”
“มนุษย์หมาป่าอย่างไลแคนท์มีในหนังเยอะแยะไป ทำไมคุณถึงไม่นึกกลัว” มิสเตอร์ดาวิสันถามอีก
“ก็กลัวค่ะ แต่ฉันค่อนข้างชอบสัตว์ พอคิดว่าไลแคนท์เป็นน้องหมาขนปุกปุย ก็รู้สึกว่าน่ารักขึ้นมานิดหน่อย”
คนบงการอยู่หลังฉากหัวเราะพรืดออกมา เมื่อนึกถึงใบหน้าคมคายดุดันของเจ้าของฉายาไลแคนท์ ฟังแล้วอยากให้หมอนั่นมาได้ยินคำพูดนี้เสียจริง
ชายหนุ่มสั่งยุติการสัมภาษณ์เพียงเท่านั้น น้ำงามจึงถูกเชิญออกจากห้องในทันที สีหน้าหญิงสาวดูมึนงงท่าทางสงสัยว่าตัวเองทำอะไรผิด กล้องตรงประตูทางเข้าที่ติดไว้ แสดงภาพเจ้าตัวทำไหล่ห่อคอตก ท่าทางคงคิดไปแล้วกระมังว่าชวดงานนี้แน่
เมื่อภาพของหญิงสาวหายไปจากสายตา ฟินน์ก็เหยียดยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
“ขอแสดงความยินดีด้วยสาวน้อย ผมตัดสินใจแล้วว่าจะส่งคุณไปเป็นเครื่องบรรณาการของแวมไพร์”
‘แวมไพร์กระหายเลือดกับสาวบริสุทธิ์ ช่างเป็นการจับคู่ที่เหมาะเจาะกันเสียนี่กระไร’
นิชาภา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 ม.ค. 2557, 02:28:19 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 ม.ค. 2557, 02:28:19 น.
จำนวนการเข้าชม : 1905
| บทที่ 1 เจ้าของที่ว่าง >> |
kraten 19 ม.ค. 2557, 12:57:26 น.
สนุกๆๆๆๆ
สนุกๆๆๆๆ
Zephyr 19 ม.ค. 2557, 20:08:24 น.
อัยยะ แค่เริ่มก็เรียกเลือดลม ละ โน้มนะ
เจอคำถามแรกถึงกะ อึ้งงงงงงง
ว่า โน้มคิดจะแต่งอะไรนี่
แต่แต่ละเรื่องนี่ เฟอร์ว่า ท่าทางจะหื่น ฮาๆๆๆ
อัยยะ แค่เริ่มก็เรียกเลือดลม ละ โน้มนะ
เจอคำถามแรกถึงกะ อึ้งงงงงงง
ว่า โน้มคิดจะแต่งอะไรนี่
แต่แต่ละเรื่องนี่ เฟอร์ว่า ท่าทางจะหื่น ฮาๆๆๆ