นิทรา.....สาวน้อยร้อยผี
.....เค้า.....
ในฐานะที่เค้าเป็นหนุ่มสุดหล่อที่สาวๆหมายตา แถมยังเป็นหนุ่มเจ้าชู่ที่จับไม่ได้ไล่ไม่ทันแถมยังเป็นประธานบริษัทชื่อดัง ดังนั้นเรื่องการรักษาชื่อเสียงและหน้าตาของบริษัทสำคัญกับเค้ามาก
เค้าจึงต้องเตรียมพร้อมทุกอย่างทั้งหน้าตาการศึกษาและการเงินพร้อมหัวที่ฉลาด เพอร์เฟคไปทุกๆเรื่อง ไม่มีใครรู้ว่าทุกค่ำคืนของวันพระชายหนุ่มผู้นี้ต้องนอนในห้องพระทุกคืนเพื่อความอุ่นใจเพราะพลังงานที่มองไม่เห็นจะมาคลุกครามเค้านี้แหละเหตุผลที่เค้าต้องนอนห้องพระ *เค้ากลัวผี*

.....แต่เธอ.....
สาวสวยยิ้มหวานเรียบร้อย ปากเก่ง มี อคติกับหนุ่มเจ้าชู้ ใจกล้า พนักงานประจำบริษัทมีบุกคลิกที่ไม่เหมือนใครกลับไม่กลัวแม้แต่ผีและยังคุยได้เป็นเรื่องที่ปกติเพราะเธอสามารถมองเห็นผีและสื่อสารได้
.....เค้าและเธอ.....
ต้องมาเจอกันฐิติต้องการเอาชนะนิทราเพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีสาวคนใหนประฎิเสธ นิทราสาวสวยใจแข็งเป็นคนแรกที่ประฎิเสธเค้า แต่เมือความเกลียดกับลังจะกลายเป็นความรัก
คราวนี้ทั้งภาระกิจรบและภารกิจรักกำลังจะเริ่มต้นขึ้นฐิติทรจะสามารถเอาชนะใจนิทราได้หรือไม่ต้องติดตาม

Tags: ผีๆแฟนตาซี

ตอน: บ่วง.....ฆ้องใจ

และแล้ววันนี้วันที่นิทรากลัวที่สุดก็มาถึง มันคือวันแต่งงานของเธอกับนายฐิติที่กำลังจะกลายเป็นสามีของเธอในอีกไม่กี่ชม.ข้างหน้า เธอยังไม่แต่งตัวนั่งเครียดอยู่คนเดียวในห้องแต่งตัว วิญญาณคุณพิมพรเห็นว่านิทรายังไม่แต่งตัวเลยมานั่งคุยกับนิทรา

"ไงหลานสะใภ้คนเก่งทำไมยังไม่แต่งตัวอีก"
"หนูเครียดค่ะ หนูต้องแต่งงานจริงๆหรือค่ะ"
"ทำใจให้ว่างๆสบายๆเถอะนิทรา แต่งตัวซะมันใกล้ได้เวลาแล้วละ"
"โอเคค่ะหนูจะพยยามทำมันให้ดีที่สุด"

พูดจบนิทราก็เดินไปหยิบกล่องชุดแต่งงานมาเพื่อเตรียมจะแต่งตัวแต่เมื่อเธอเปิดกล่องออกเธอพบว่าชุดของเธอของเธอได้ขาดหมดจนไม่เหลือเค้าชุดเดิมอีกเลยคราวนี้เธอเครียดหนักกว่าเดิมไม่รู้จะทำยังไงดีถ้าเธอไม่ไปร่วมงานคราวนี้ตระกูลอภิรมฤดีต้องอับอายขายหน้าแน่ๆเธอคงไม่ยอมได้หรอกที่เธอจะเป็นคนทำให้งานนี้ต้องพังลง

.....ในงานแต่ง.....

"ดูซิว่าวันนี้แกจะมางานแต่งได้รึเปล่านางนิทรา"นุ่นนางแบบสาวพูดด้วยความซะใจ
"วันนี้ฉันต้องเป็นเจ้าสาวของติคนเดียวเท่านั้น"ฟ้านางร้ายก็เอ๋ยขึ้นมาอย่างซะใจเช่นกัน

งานแต่งครั้งนี้มันให้ฐิติถึงกับเครียดสุดๆเพราะแขกก็มากันเต็มงานถ้าเกิดว่านิทราไม่มามีหวังได้โดนแขกด่ากันแน่ๆ ทั้งคุณนายคุณผู้ชายว่าที่แม่ย่าพ่อปูของนิทราต่างก็กังวลเรื่องนี้เหมือนกันนุ่นและฟ้าแอบดีใจทำเป็นเดินเข้ามาถามถึงนิทรา

"ติค่ะไหนเจ้าสาวละค่ะงานจะเริ่มแล้วนะค่ะอีก10นาที"
"นั้นสิค่ะฟ้าว่ายัยนิทราคงไม่มาแล้วละค่ะเดี่ยวฟ้าเป็นเจ้าสาวให้แล้วกันนะค่ะ"
"ฉันอยู่นี้ค่ะ"

นิทราเดินเข้ามาพร้อมกับชุดสีขาวที่สวยไม่เหมือนใครเพราะมันไม่มีใครผลิตชุดแบบนี้และชุดแต่งงานของเธอก็ไม่ได้มาจากไหนเธอดึงเอ้าผ้าม่านสีขาวสายขาดเอวสีเหลืองมาเย็บทำเป็นชุด ไม่ต้องแปลกใจนะค่ะเพราะนิทราเคยเรียนเย็บปักถักร้อยมาแล้ว ทุกคนได้ยินหันไปตามเสียงฐิติถึงกับยิ้มออกและฐิติก็เดินมาจูงมือนิทราเข้าไปในงาน

"เธอมาได้ทันเวลาจริงๆเลยนะ"
"ก็เกือบไม่รอดเหมือนกันแหละ"
"ค่ะท่านแขกผู้มีเกรียดทุกท่านตอนนี้ก็ถึงเวลาที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวจะบอกรักกันแล้วนะค่ะเชิญเจ้าบ่าวก่อนเลยค่ะ" เสียงพิธีกรสาวในงานเอ๋ยขึ้นทำตามพิธีแต่งงาน

"ครับผมยินดีมากที่จะได้แต่งงานกับเธอ ผมรักเธอครับ"
"เอ่อคือนิ นิ"
"อะไรกันค่ะเจ้าสาวทำไมไม่พูดละค่ะหรือว่าโดนบังคับให้แต่งงาน"
"นั้นนะสิค่ะโดนบังคับรึไง"
"คือนิ นิ นิรักคุณติค่ะ"

นิทรายอมที่จะบอกรักนายฐิติเพราะรักษาชื่อเสียงของฐิติเธอบอกรักฐิติด้วยความจำใจแต่เธอไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าตอนนี้คำคำนั้นที่เธอบอกรักนายฐิติเธอไม่ได้จำใจแต่เธอรักนายฐิติเข้าให้แล้วเต็มๆ เวลาผ่านไปจนถึงเวลาส่งตัวเข้าหอฐิติอุ้มนิทราและเดินเข้าห้องหอ ทุกคนเดินตามฐิติและนิทราและก่อนที่ทั้งคู่จะเดินเข้าสู้ห้องหอรอรักทุกคนได้อวยพรให้เค้าและเธอรักกันนานๆและฐิติก็พานิทราเข้าห้องและวางนิทราบนเตียงเบาๆก่อนจะพูดกับเธอว่า

"ได้เวลาของเราแล้วนะเมียจร้า"
"เวลา เวลาอะไรของนาย"
"ก็เวลาผลิิตทายาทไงจะเมีย" พูดจบฐิติก็กระโดขึ้นเตียงนิทราก็หมุนตัวลงจากเตียง
"นายจะบ้าเหรออย่ามาทะลึ้งนะ" นิทราพูดด้วยความกลัวๆ
"ทำไมละไม่ต้องกลัวมามะ"

ฐิติวิ่งไล่นิทรา นิทราก็วิ่งหนีทั่วห้องต่างคนต่างวิ่งคนนึงวิ่งไล่อีกคนวิ่งหนี ฐิติวิ่งไล่นิทรา นิทราวิ่งหนีฐิติ นิทราสดุดชุดตัวเอง ฐิติเห็นจึงวิ่งมารับและทั้งคู่ก็ล้มลงบนเตียง และทั้งคู่ก็จ้องตากัน และทั้งคู่ก็ค่อยๆเข้าสู้ห้วงผวงของความเสนห์หาที่มีอยู่ในใจทุกคน เมื่อความเสนห์หาพานิทราและฐิติมาถึงมันมาจนเกินจะห้ามใจ ฐิติค่อยๆก้มลงจูบนิทราอย่างช้าๆนิทราหลับตาลงเบาๆก่อนที่ทุกอย่างจะพาเค้าและเธอไปสู้ความหลงไหล เช้าของวันต่อมาฐิตินอนหลับอย่างสบายแต่ก็ต้องสดุ้งขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ของหญิงสาว ฐิติลุกขึ้นนั่งและเอ๋ยถามนิทราไปว่า

"เธอร้องไห้ทำไมนิทรา"
"ฉัน ฉันพลาดไปแล้ว ฉันเคยพูดกับตัวเองว่าจะไม่แต่งงาน จะไม่มีแฟนจะไม่รักใคร จะต้องเก็บความบริสุทธิ์เอาไว้ แต่มันก็พังลงหมดแล้วฉันทำมันพังยับเยินไปแล้ว"

นิทราพูดพลางเอามือทุบตัวเองพลางด้วยความเสียใจ เธอได้แต่โทษตัวเองกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ฐิติเห็นว่าภรรยาของตัวเองกำลังโทษและทำร้ายร่างกายตัวเอง ฐิติรีบมานั่งใกล้ๆนิทราและกอดนิทราเอาไว้

"นิทราอย่า พอแล้ว เรื่องเมื่อคืนมันไม่ใช่ความผิดของเธอ"
"แต่ว่าฉัน นายไม่ได้รักฉันแต่เราสองคนกับ ฉันจะทำยังไงดี" น้ำตาของนิทราไหลมาเป็นสาย
"ใครบอกว่าฉันไม่ได้รักเธอ ฉันรักเธอนิทรา รักเธอจริงๆ" สองมือของฐิติค่อยๆปาดน้ำตาออกจากแก้มของนิทรา
"พ่อปลาไหลอย่างนายบอกรักคนอื่นจริงๆเป็นด้วยเหรอ"
"เธอเป็นคนแรกที่ทำให้ฉันรักจริงและกล้าจะยืนยันว่าคำที่ฉันพูดฉันจะพูดกับเธอคนเดียว เธอได้ยินแบบนี้สบายใจแล้วใช่ใหม แล้วก็จำไว้นะว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นเมื่อคืนนี้เกิดจากความรักของเราสองคน อย่าโทษตัวเองอีกนะไปกินข้าวกันดีกว่า"

ทั้งนิทราและฐิติจูงมือกันเดินลงไปกินข้าวข้างล่าง ฐิติปฎิบัติกับนิทราเป็นอย่างดีเพราะนิทราเป็นคนแรกและคนเดียวที่ทำให้เค้ารักได้มากขนาดนี้ ทั้งคู่อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขถึงแม้ว่าการแต่งงานของนิทราและฐิติจะจัดขึ้นแบบที่ทั้งคู่ไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้นด้วยซ้ำ ตั้งแต่ที่นิทราแต่งงานกับฐิติ ฐิติก็ไม่ยอมให้เธอไปทำงานอีกเลย ฐิติให้นิทราอยู่แต่ที่บ้านทำตัวเป็นแม่บ้านเหมือนคู่อื่นๆ เวลาผ่านไปสองเดือนนิทราก็ทำตัวเป็นภรรยาที่ดีมาตลอด แต่วันนี้มันทำให้เธอเครียดกว่าเดิมเพราะวันนี้เป็นวันที่รอบเดือนของเธอต้องมาแต่มันก็ยังไม่มาซักที เธอสงสัยจึ้งไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจ เธอกลัวกับคำตอบมาก

"ไม่นะไม่นะ อย่ามานะ"
เธอลุ้นกับคำตอบครั้งนี้มากและคำตอบก็ตอบว่าเธอไม่ได้ท้องเธอดีใจมากที่มันยังไม่มา แต่เหมือนสวรรค์กลั้นแกล้งเธอยังไงไม่รู้ เพราะว่าอยู่ๆเครื่องตรวจครรภ์ก็ตอบว่าเธอท้องมันขึ้นมาสองขีดเธอตกใจกับคำตอบเครื่องนี้มาก เธอแปลกใจและบ่นกับตัวเอง

"เป็นไปได้เหรอวะ แค่ครั้งเดียวก็ท้อง ซวยแล้วไอนิทรา"
"ซวยอะไรหลานสะใภ้"
"คือว่านิ นิท้องค่ะคุณย่าทำไงดีละค่ะเนี่ย"
"ไม่ยากในฐานะที่ย่าเป็นผีขอบอกเลยว่า ยินดีด้วย"
"คุณย่า นี้ตกลงว่านิท้องจริงๆใช่ใหมเนี่ย"

เอี๊ยดดดดดดดดดด เสียงเบรกรถดังขึ้นฐิติสามีหนุ่มสุดหล่อว่าที่คุณพ่อมือใหมกลับมาจากที่ทำงาน

"นิทราฉันกลับมาแล้วเราไปทานข้าวกันดีกว่าฉันซื้อของมาเต็มเลย คุณพ่อคุณแม่คงรออยู่
"ค่ะ"

ฐิติโอบเอวนิทราและพาเดินเข้าบ้าน อาหารเย็นมื้อนี้เป็นมื้อที่นิทรากินไม่ลงเอามากๆเพราะอาหารแต่ละอย่างที่ฐิติซื้อมากลิ่นชวนเวียนหัวคลื้นไส้จริงๆทุกคนกินข้าวอย่างอร่อยแต่นิทรานั่งเขี่ยข้าวเล่นๆเพราะกินไม่ลง

" หนูนิทำไมไม่กินข้าวละลูกอาหารไม่อร่อยเหรอ"
" ทานไม่ลงค่ะคุณแม่ นิขอไม่ทานแล้วกันนะค่ะ"
ทำไมละลูกไม่สบายรึเปล่า"
" เอ่อเปล่าค่ะนิไม่ได้เป็นอะไรคุณพ่อคุณแม่ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ"
" คุณติค่ะของมาส่งค่ะ" แม่บ้านประจำบ้านถือกล่องใส่ของเข้ามาใหฐิติ




ที่รักของฉันคนเดียว
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 ม.ค. 2557, 23:40:13 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 31 ม.ค. 2557, 23:40:13 น.

จำนวนการเข้าชม : 718





<< ลิขิตฟ้า.....ชะตาหัวใจ   ผิดเพราะรัก >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account