เพื่อเธอเพื่อรัก
อาชวีและรามิลลูกพี่ลูกน้องนักการเ้มืองอนาคตไกล คนนึงเป็นพ่อหม้ายอีกคนโดนสาวทิ้งบนถนนสายการเมืองไม่ได้ราบรื่นซักเท่าไหร่ และถนนสายความรักก็เช่นกันเมื่อพวกเขาพบรักกับนางเอกสาวคันธนีรา(สดใสน่ารัก)นักข่าวสาววรรณพร(ดุจริงจังห้าว)มาลุ้นกันว่าคนพี่จะชอบคนใหนคนน้องจะรักคนใหนแล้วคุณจะเคลิบเคลิ้มกับความรักของทั้ง 4
Tags: นักการเมือง ดารา นักข่าว
ตอน: ยัดเยียดตัวเอง
ช่วงเย็นของวันนั้นคันธนีราต้องไปเดินแบบที่ห้างที่จริงรถของบริษัทจะมารับแต่อาชวีบอกจะเอารถไปส่งเธอจึงบอกณชว่าเพื่อนจะไปส่งคันธนีราเดินออกจากห้องมาพร้อมอาชวี ส่วนรามิลพยายามเดินโอบไหล่วรรณพรออกมาจากห้อง “คุณรามิลอย่ามาทำรุ่มร่ามกับชั้นนะ” “จะเป็นไปเล่าก็เราเป็นแฟนกัน”
ทั้ง4คนมาเจอกันที่ประตูก่อนออกจากตึก ฝ่ายสองหนุ่มต่างมองหน้ากันและยิ้มให้กันอย่างที่รู้ๆกัน
“อ้อ!นี่วรรณพรแฟนผมและนักข่าวหัวเห็ด นี่คันธนีราดารายอดนิยมมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้พรรคอ่ะจ๊ะ” วรรณพรเขินจัดแกล้งหันหน้าไปทางอื่น “เอ๊ะ!ได้ข่าวว่าเมื่อชั่วโมงที่แล้วนายโสดนี่อาร์ม” “แหมหัวหน้าของแบบนี้นะแค่1นาทีก็เปลี่ยนได้จริงมั้ยครับคุณวินนี่” คันธนีราเขินจัดก้มหน้าหนี อาชวีโอบไหล่รามิลแล้วพาเดินออกไป “ชั้นจะไปส่งวินนี่เดินแบบนะ นายกับคุณนักข่าวไปรถชั้น ส่วนการ์ดให้ขับรถตาม” “ครับ” ต่อหน้าบุคคลอื่นที่ไม่คุ้นเคยรามิลมักเรียกอาชวีว่าหัวหน้า รามิลเดินไปเอากุญแจรถแล้วเขาขึ้นขับรถ อาชวีเดินมาเปิดประตูคู่คนขับส่วนสองสาวนั่งทางด้านหลัง เมื่อไปถึงห้างดังดาราสาวก็ลดกระจกและบอกยามให้หาที่จอดรถสำหรับนักแสดง
เมื่อจอดรถเสร็จรามิลเดินมาโอบไหล่วรรณพร นักข่าวสาวเบี่ยงตัวหลบเลขาหนุ่มมองด้วยสายตายิ้มๆเมื่อทั้งสี่เข้าลิฟท์
“เดี๋ยวออกจากลิฟท์พวกเราต้องแยกกันนะค่ะ วินนี่จะลงที่ชั้น 4 ส่วนพวกคุณลงชั้น5นะค่ะ ออกจากลิฟท์แล้วเลี้ยวซ้ายเดินไปสุดทางมันจะมีห้อง 2ห้อง ห้องแรกติดป้ายทีมงานห้องที่2เป็นชื่อวินนี่ค่ะ พวกคุณไปรอที่นั่นนะค่ะวินนี่จะไปหาพี่ณชก่อนค่ะ”
พอถึงชั้น5 2หนุ่มนักการเมือง 1สาวนักข่าวหัวเห็ด กำลังเดินไปตามห้องที่คันธนีราบอก บอดี้การ์ดของ 2 หนุ่มก็ตามมาสบทบ เดินนำไปข้างหน้า 2 คน 1คนเดินอยู่ข้างหัวหน้าพรรค อีก1คนเดินข้างเลขาหัวหน้า ส่วนท้ายแถวยังมีบอดี้การ์ดอีก 4คนรั้งท้าย ก่อนจะเปิดห้องเข้าไป แม่บ้านวัยกลางคนเดินออกมา
“คุณอาชวีคุณรามิล คุณณชบอกป้าแล้วค่ะเชิญนะค่ะป้าเอาอาหารว่างไปให้แล้วค่ะ” “ขอบคุณครับป้า” รามิลเป็นฝ่ายตอบ
ภายในห้องจะมีเคาเตอร์แต่งหน้าตัวยาวและเก้าอี้นั่งด้านซ้าย ส่วนด้านหน้าจะเห็นเป็นกระจกยาวซึ่งในห้องจะเห็นด้านนอกส่วนด้านนอกจะไม่เห็นด้านในหรืออีกชื่อนึงคือกระจก 2ด้าน ติดผนังซึ่งจะเห็นภายในห้าง และจะมีม่านผูกติดไว้ทั้งสองข้าง ห้องนี้กว้างประมาณ3เมตร ภายในห้องมีโซฟาแบบนั่งและนอนเหมือนในโรงภาพยนตร์ตั้งอยู่ 2 แถว ส่วนแถวสุดท้ายจะมีโต๊ะกลมและเก้าอี้4ตัวบนโต๊ะ มีน้ำผลไม้ 4แก้ว และผลไม้1จาน 2หนุ่มนักการเมืองและนักข่าวสาวเข้าไปในห้อง พร้อมบอดี้การ์ดอีก 2คนซึ่งเป็นคนที่เดินข้างๆหัวหน้าและเลขา ส่วนอีก6คนอยู่หน้าห้องคอยรักษาความปลอดภัย อาชวีเลือกนั่งเก้าอี้ตัวหน้าสุด ส่วนรามิลนั่งเก้าอี้แถวที่2 วรรณพรเลือกมานั่งเก้าอี้ชุดที่ มีของว่าง รามิลลุกขึ้นมานั่งเก้าอี้ข้างๆแฟนสาว นั่งไม่นั่งปล่าวมือก็ลูบแขนแฟนสาวไปด้วย วรรณพรตีมือแฟนหนุ่มพร้อมกับส่งค้อนให้
“อายการ์ดมั่งสิคุณ” รามิลยิ้มประจบแฟนสาว ซักพักประตูห้องเปิดออกมาคันธนีราเดินเข้ามา เดินมานั่งเก้าอี้แถวหน้าข้างๆหัวหน้าพรรคหนุ่ม “พี่มาร์คเป็นงัยบ้างคะรออีกแป๊บนึงนะค่ะงานจะเริ่มแล้ว” พอดาราสาวพูดจบเธอก็เดินไปแต่งหน้า
ที่คฤหาสน์วิรุฬห์ธนกิจ ชายผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์นั่งพิงพนักเก้าอี้ มือถือแก้วน้ำดวงตาเกี้ยวกราดแต่ปากยังยิ้มอยู่ “ทีนี้ล่ะไอ้มาร์คตัวแสบมันจะหยุด สมน้ำหน้ามัน” “แต่นายครับนอกจากไอ้มาร์คแล้วยังมีกลุ่มฑูตอีกนะครับ” “ฑูตแก่ๆมันจะทำไรได้ว่ะ” “แก่ก็จริงครับแต่มันก็มีพรรคพวกเยอะครับ” อาคม วิรุฬห์ธนกิจ ยืนขึ้นพร้อมกับใช้ความคิด “มึงติดต่อไอ้ปิยะสิ” ปิยะคือนักอ่านข่าวที่ดังที่สุดในประเทศไทย และเป็นที่นิยมมากที่สุด
เช้าวันต่อมามีภาพข่าวนักการเมืองฝ่ายรัฐบาลกำลังแฉการครอบครองที่ดินของรามิลเลขาส่วนตัวของหัวหน้าพรรคประชาชาติไทยซึ่งมีภาพรามิลถ่ายรูปกับฑูตวรวิน ในเนื้อข่าวรามิลและฑูตวรวิน ฮั้วที่ดินกันมีสายสัมพันธ์ที่ดีต่อ กันทำให้เป็นเบื้องหลังให้ฑูตวรวินออกมาต่อต้านรัฐบาล
ที่หน้าพรรคประชาชาติไทยมีนักข่าวจากสำนักต่างๆรวมทั้งวรรณพรนักข่าวจากสถานีโทณทัศน์ช่อง 1 นักข่าวทั้งหลายกำลังรอเลขาส่วนตัวของหัวหน้าพรรคเพื่อสัมภาษณ์เกี่ยวกับประเด็นที่กำลังเป็นข่าวอยู่ขนาดนี้ พอรามิลเดินขึ้นบรรไดพรรคขึ้นมานักข่าวก็กรูไปเอาไมค์ไปจ่อที่ปากเลขาหนุ่มพร้อมกับคำถามมากมายที่จับประเด็นไม่ได้ วรรณพรจากที่อยู่ด้านหน้าตอนนี้ไปอยู่ด้านหลังซะแล้ว รามิลเห็นภาพเหตุการณ์ทั้งหมดแอบยิ้มเอ็นดูแฟนสาว ชายหนุ่มพูดกับนักข่าว “ประมาณบ่ายโมงขอเชิญห้องแถลงข่าวนะครับ” รามิลพูดจบก็เดินหันหลังเข้าพรรคไปนักข่าวทั้งหลายเมื่อไม่ได้ข่าวบางส่วนก็กลับไปยังที่ที่ทำงานบางส่วนก็นั่งรอแถวบันไดหน้าพรรค วรรณพรกำลังสั่งงานตากล้องอยู่พอดีเสียงไลน์ดังขึ้น หญิงสาวหยิบขึ้นมาดู เห็นหน้าจอเป็นรูปชายหนุ่มส่งจูบมาให้เธอมองแล้วยิ้ม ซักพักมีข้อความมา
‘คิดถึงจัง ขึ้นมาหาได้มั้ยพี่วรรณคนสวย’ ‘จะขึ้นไปได้งัยนักข่าวเยอะแยะ’ ‘งั้นเดี๋ยวพาออกไปข้างนอกไปเจอหลังพรรค’ ‘บ้านี่จะเที่ยงแล้วนะไม่แถลงข่าวเหรอง’ โทรศัพท์เงียบไปพักนึง ไลน์ดังขึ้นเป็นรูปผู้ชายยืนร้องไห้ หญิงสาวยิ้มขำๆ ในห้องทำงานหัวหน้าพรรค
อาชวีนั่งเซ็นต์เอกสารอยู่ เสียงไลน์ดังขึ้น ‘พี่มาร์คทำไรอยู่คะ’ ‘ทำงานครับมีอะไรหรือป่าว’ ‘คิดถึงค่ะ’ เมื่อได้อ่านไลน์จบอาชวียิ้มหน้าแดง เสียงเคาะประตูดังขึ้น ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้น รามิลเดินเข้ามานั่งเก้าอี้ตรงข้ามหัวหน้าพรรค “เป็นงัยเตรียมเอกสารยัง” “เรียบร้อยครับหัวหน้า” “ตอนนี้หัวหน้าตกหลุมรักดาราใช่มั้ยครับ” “ นายว่าอะไรนะ” “หัวหน้ากำลังมีความรักใช่มั้ยครับ” “รักเรอะอะไรยัยเด็กนั่นแค่ปลื้มชั้นเหมือนกับประชาชนทั่วไปแหล่ะ” “แต่ผมว่าผมดูไม่ผิดนะพี่ชอบเธอและเธอก็ชอบพี่นะ” รามิลพูดอย่างกับไปนั่งอยู่ในใจอชาวี “แล้วนายล่ะไม่เข็ดอีกเหรอกับสาวรุ่นพี่” อชาวีย้อนถามลูกน้องที่ทำงานกันมานานจนรู้นิสัยกันและกันว่าชอบผู้หญิงแบบใหน “แต่คนนี้ผมมั่นใจครับหัวหน้าเธอจะเป็นคู่คิดและคู่รักของผมได้ดี” “ถ้านายมั่นใจชั้นก็ดีใจด้วยแต่ดูท่าคุณวรรณดุนะและเธอจริงจังมากนะ อย่าทำให้เธอเสียใจ” ที่อาชวีพูดแบบนี้ไม่ใช่เค้าชอบเธอแต่เพราะอาชวีเป็นผู้ชายที่แคร์ความรู้สึกของผู้อื่นและอ่อนไหวในเรื่องความรักมาก
เวลาบ่ายโมงตรง ที่ห้องแถลงข่าวรามิลนั่งตรงกลางโต๊ะ ทางขวามือเป็นหัวหน้าพรรค ทางซ้ายมือเป็นโฆษกพรรค “ขอต้อนรับนักข่าวทุกท่านนะครับ มีนักข่าวท่านใดยังไม่มามั่งครับ” “นักข่าวช่อง1ค่ะ” รามิลแปลกใจทุกทีที่มาทำข่าววรรณพรจะมาตรงเวลา แต่คราวนี้ทำไมมาสาย “อ้อ!พี่วรรณไปพบสายข่าวครับ เชิญเริ่มได้เลยครับ” ตากล้องของช่อง1บอก “งั้นเรามาเริ่มกันเลยนะครับ เชิญครับคุณรามิล”
รามิลแถลงข่าวพร้อมกับตอบคำถามได้ทุกประเด็นจนกระทั่ง
“มีข่าวว่าคุณรามิลกับหัวหน้าพรรคมีความสัมพันธ์กันใช่มั้ยคะ” เสียงนั้นไม่ใช่ใครเป็นเสียงวรรณพรนี่เอง รามิลมองแบบคาดโทษไว้ก่อน “เออ!ผมกับรามิลสถานะแค่เพื่อนร่วมงานครับมีสัมพันธ์แค่เพื่อนร่วมงานกันเท่านั้นครับ” เมื่อตอบคำถามเสร็จ นักข่าวก็ถามอีก 2-3คำถาม แล้วก็เสร็จการแถลงข่าว “เฮ้อ!รู้ก็รู้อยู่ว่าข่าวไม่จริงแล้วมาทำทำไมเสียเวลา” นายไม้ตากล้องบ่น “นายสั่งก็ต้องทำหรือว่านายไม่อยากได้เงิน ไปกลับเดี๋ยวชั้นต้องไปเขียนสกู๊ปอีก”
ในห้องทำงานหัวหน้าพรรคเจ้าของห้องกำลังคิดถึงหน้าดาราสาวที่เจอกันเมื่อวันก่อน แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้นปรากฎชื่อหน้าจอ วินนี่
“สวัสดีครับ” “แหมพี่มาร์คเสียงเครียดเลยทำงานหนักเหรอคะ” “อ้อ!ครับนิดหน่อยครับวินนี่มีอะไรหรือป่าวครับ” “ต้องมีอะไรเหรอคะถึงจะโทรหาพี่มาร์คได้” “อ้อ!ครับผมหมายถึง” “คิดถึงค่ะ” “ครับทำงานเป็นอย่างไรบ้างครับ” “ก็เรื่อยๆค่ะแต่รำคาญตาผู้กำกับมือไวน่าดู” “งั้นวินนี่ก็อย่าเล่นสิครับ” “แหมพี่มาร์คน่ารักจังเลยไม่ได้หรอกค่ะถ่ายทำไปได้เยอะแล้วดี๋ยวงานจะไม่เสร็จ แค่นี้ก่อนนะค่ะอีตาชีกอเรียกเข้าฉากแล้ว” อาชวียิ้มในความน่ารักของดาราสาว อาชวีตัดสินใจจะลองจีบดาราสาวดู เค้าหยิบโทรศัพท์มาเปิดโปรแกรมไลน์หาชื่อดาราสาว ‘พี่จะไปต่างจังหวัด3วันอยากได้อะไรมั้ยพี่จะไปภูเก็ตจ๊ะ”
ที่จอดรถหลังตึกของพรรควรรณพรกำลังจะขึ้นรถกับไม้ รามิลเดินเข้ามา “คุณนักข่าว” วรรณพรหันมาตามเสียงเรียก “ว่างัยคะคุณรามิล” “ใจร้ายจังเลยนะใหนบอกเป็นแฟนกันแล้วทิ้งผมให้เหงาได้งัย” “ชั้นต้องทำงาน” “เย็นนี้ไปทานข้าวกัน” “ไม่ว่างค่ะชั้นจะเขียนสกู๊ป” “งั้นพรุ่งนี้” “ไม่ว่าง” “มะรืน” “ไม่ว่าง นี่คุณรามิลชั้นต้องทำงานนะ” “ไม่รู้แหล่ะถ้าวันนี้คุณไม่ไปทานข้าวเย็นกับผม ผมจะขึ้นไปนั่งกดดันคุณที่ออฟฟิศ” นักข่าวสาวคิดว่าเขาแค่ขู่คงไม่กล้าไป “เชิญเถอะย่ะ” วรรณพรขึ้นรถไป แล้วเราจะเห็นดีกันวรรณพรรามิลคาดโทษไว้
เย็นวันนั้นที่สถานีโทรทัศน์ช่อง 1 “อุ้ย!เธอดูสิคุณรามิลมาหาใครอ่ะหล๊อหลอนะเสียดายเป็นเกย์”
พนักงานในช่องพูด วรรณพรตกใจจนทำอะไรไม่ถูกไม่คิดว่าเขาจะกล้ามา “ผมมารับครับ” “ชั้นไม่ไป” “แต่คุณต้องไปถ้าคุณไม่ไปผมจะนั่งรออยู่แบบนี้แหล่ะ” “อยากนั่งก็นั่งไป”
นักข่าวสาวพยายามไม่สนใจเขาทำงานจนลืมจนกระทั่ง “พี่วรรณคุณรามิลมานั่งรอนานแล้วนะ” ไม้บอกหญิงสาวหันไปมองที่ที่ชายหนุ่มนั่งอยู่เขายังนั่งอ่านหนังสือโดยไปไม่สนใจใครพนักงานคนอื่นก็หันมามอง หญิงสาวทนไม่ไหวเก็บของแล้วเดินไปที่ชายหนุ่ม “ชั้นเสร็จแล้วไปได้ยัง” นักข่าวสาวพูดสะบัดแล้วเดินหันไปที่ลิฟท์โดยไม่รอ รามิลยิ้มและรีบเดินไปจับมือนักข่าวสาว วรรณพรรีบชักมือหนี “คุณอายคนอื่นบ้างสิ” “อายทำไมก็เราเป็นแฟนกัน” วรรณพรถอนใจในความดื้อของนักการเมืองหนุ่ม
รามิลพาวรรณพรมาร้านอาหารย่านชานเมืองเป็นร้านที่ร่มรื่นพอเข้ามาในร้านหญิงสาวรู้สึดปลอดโปร่งหล่อนเดินตามรามิลไปนั่งโต๊ะด้านในสุด
“สั่งอาหารสิที่รัก” “ชั้นไม่หิว” “งั้นตามใจ” รามิลสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะราวกับกินกัน 10คน ชายหนุ่มกินอย่างอ้อยอิ่งยั่วหญิงสาว ฝ่ายนักข่าวสาวท้องเริ่มร้อง “เนี๊ยะคุณเห็นมั๊ยกุ้งตัวเบ้อเร้อเลยนะอร่อยมากเลย” รามิลแกล้งวรรณพรแอบมองแล้วกลืนน้ำลายโอ๊ย!ไม่ไหวแล้ว นักข่าวสาวยกจานข้าวของชายหนุ่มแล้วมานั่งทานอย่างเอร็ดอร่อยชายหนุ่มยิ้มชอบใจ “พรุ่งนี้ผมจะไปภูเก็ตนะจะเอาของฝากมั๊ย” “ไม่ค่ะขอบคุณ”
ที่คอนโดของรามิลหลังจากไปส่งวรรณพรแล้วชายหนุ่มคิดถึงใบหน้าขาวๆกับท่าทางห้าวๆของหญิงสาว หญิงสาวมักจะอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ไม่แต่งหน้า เขาชอบเห็นตอนหญิงสาวงอนน่ารักมาก ชายหนุ่มชอบผู้หญิงที่อายุมากกว่ามันเป็นความชอบส่วนตัวที่เขาไม่อาจจะอธิบายได้ว่าเพราะอะไร เขารู้ดีว่าหญิงสาวอาจจะไม่ไว้ใจเขาแต่เขาจะทำให้ดีที่สุด ยิ่งคิดยิ่งคิดถึงเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดโปรแกรมไลน์ ‘คิดถึงนะครับ’ วรรณพรอ่านไลน์ก็อดยิ้มไม่ได้ เด็กบ้านายคิดจริงๆมั๊ยเนี๊ยะอย่านะชั้นคิดจริง รามิลคิดถึงหญิงสาวจนดึกเลยตื่นสาย
ที่ท่ายานอากาศดอนเมือง รามิลรีบวิ่งไปที่กลุ่ม
“นายอาร์มนายมาสาย10นาทีนะ” อาชวีตำหนิลูกน้อง “ขอโทษครับหัวหน้าเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ” “ทำอะไรมาล่ะ” “คิดถึงแฟนครับ” “นายแน่ใจเหรอว่าเขารับนายเป็นแฟน” “ไม่แน่ใจครับแต่ผมจะยัดเยียดตัวเองให้เขาเลย” อาชวียิ้ม ชายหนุ่มเปิดไลน์ดูข้อความล่าสุดตี 2
‘ขอบคุณค่ะพี่มาร์คพึ่งเลิกกองเหนื่อยจังพรุ่งนี้วินนี่จะไปเดินแบบแล้วจะถ่ายรูปมาให้ดูนะค่ะ’ อาชวีอ่านไลน์ไปยิ้มไปเลขาหนุ่มสังเกตุเห็น “ในโทรศัพท์มีอะไรตลกเหรอครับหัวหน้า” รามิลยิ้มๆพร้อมชะโงกหน้าดูโทรศัพท์ของหัวหน้า อาชวีหันมามองลูกน้องรีบเก็บมือถือยิ้มๆแต่ก็เก็กทำเป็นขรึม ผลักไหล่ลูกน้อง “ไม่มีอะไร ไปไปขึ้นเครื่องเขาเรียกแล้ว” หัวหน้าหนุ่มพูดพลางดันหลังเลขาส่วนตัวให้เดินไปข้างหน้า
ทั้ง4คนมาเจอกันที่ประตูก่อนออกจากตึก ฝ่ายสองหนุ่มต่างมองหน้ากันและยิ้มให้กันอย่างที่รู้ๆกัน
“อ้อ!นี่วรรณพรแฟนผมและนักข่าวหัวเห็ด นี่คันธนีราดารายอดนิยมมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้พรรคอ่ะจ๊ะ” วรรณพรเขินจัดแกล้งหันหน้าไปทางอื่น “เอ๊ะ!ได้ข่าวว่าเมื่อชั่วโมงที่แล้วนายโสดนี่อาร์ม” “แหมหัวหน้าของแบบนี้นะแค่1นาทีก็เปลี่ยนได้จริงมั้ยครับคุณวินนี่” คันธนีราเขินจัดก้มหน้าหนี อาชวีโอบไหล่รามิลแล้วพาเดินออกไป “ชั้นจะไปส่งวินนี่เดินแบบนะ นายกับคุณนักข่าวไปรถชั้น ส่วนการ์ดให้ขับรถตาม” “ครับ” ต่อหน้าบุคคลอื่นที่ไม่คุ้นเคยรามิลมักเรียกอาชวีว่าหัวหน้า รามิลเดินไปเอากุญแจรถแล้วเขาขึ้นขับรถ อาชวีเดินมาเปิดประตูคู่คนขับส่วนสองสาวนั่งทางด้านหลัง เมื่อไปถึงห้างดังดาราสาวก็ลดกระจกและบอกยามให้หาที่จอดรถสำหรับนักแสดง
เมื่อจอดรถเสร็จรามิลเดินมาโอบไหล่วรรณพร นักข่าวสาวเบี่ยงตัวหลบเลขาหนุ่มมองด้วยสายตายิ้มๆเมื่อทั้งสี่เข้าลิฟท์
“เดี๋ยวออกจากลิฟท์พวกเราต้องแยกกันนะค่ะ วินนี่จะลงที่ชั้น 4 ส่วนพวกคุณลงชั้น5นะค่ะ ออกจากลิฟท์แล้วเลี้ยวซ้ายเดินไปสุดทางมันจะมีห้อง 2ห้อง ห้องแรกติดป้ายทีมงานห้องที่2เป็นชื่อวินนี่ค่ะ พวกคุณไปรอที่นั่นนะค่ะวินนี่จะไปหาพี่ณชก่อนค่ะ”
พอถึงชั้น5 2หนุ่มนักการเมือง 1สาวนักข่าวหัวเห็ด กำลังเดินไปตามห้องที่คันธนีราบอก บอดี้การ์ดของ 2 หนุ่มก็ตามมาสบทบ เดินนำไปข้างหน้า 2 คน 1คนเดินอยู่ข้างหัวหน้าพรรค อีก1คนเดินข้างเลขาหัวหน้า ส่วนท้ายแถวยังมีบอดี้การ์ดอีก 4คนรั้งท้าย ก่อนจะเปิดห้องเข้าไป แม่บ้านวัยกลางคนเดินออกมา
“คุณอาชวีคุณรามิล คุณณชบอกป้าแล้วค่ะเชิญนะค่ะป้าเอาอาหารว่างไปให้แล้วค่ะ” “ขอบคุณครับป้า” รามิลเป็นฝ่ายตอบ
ภายในห้องจะมีเคาเตอร์แต่งหน้าตัวยาวและเก้าอี้นั่งด้านซ้าย ส่วนด้านหน้าจะเห็นเป็นกระจกยาวซึ่งในห้องจะเห็นด้านนอกส่วนด้านนอกจะไม่เห็นด้านในหรืออีกชื่อนึงคือกระจก 2ด้าน ติดผนังซึ่งจะเห็นภายในห้าง และจะมีม่านผูกติดไว้ทั้งสองข้าง ห้องนี้กว้างประมาณ3เมตร ภายในห้องมีโซฟาแบบนั่งและนอนเหมือนในโรงภาพยนตร์ตั้งอยู่ 2 แถว ส่วนแถวสุดท้ายจะมีโต๊ะกลมและเก้าอี้4ตัวบนโต๊ะ มีน้ำผลไม้ 4แก้ว และผลไม้1จาน 2หนุ่มนักการเมืองและนักข่าวสาวเข้าไปในห้อง พร้อมบอดี้การ์ดอีก 2คนซึ่งเป็นคนที่เดินข้างๆหัวหน้าและเลขา ส่วนอีก6คนอยู่หน้าห้องคอยรักษาความปลอดภัย อาชวีเลือกนั่งเก้าอี้ตัวหน้าสุด ส่วนรามิลนั่งเก้าอี้แถวที่2 วรรณพรเลือกมานั่งเก้าอี้ชุดที่ มีของว่าง รามิลลุกขึ้นมานั่งเก้าอี้ข้างๆแฟนสาว นั่งไม่นั่งปล่าวมือก็ลูบแขนแฟนสาวไปด้วย วรรณพรตีมือแฟนหนุ่มพร้อมกับส่งค้อนให้
“อายการ์ดมั่งสิคุณ” รามิลยิ้มประจบแฟนสาว ซักพักประตูห้องเปิดออกมาคันธนีราเดินเข้ามา เดินมานั่งเก้าอี้แถวหน้าข้างๆหัวหน้าพรรคหนุ่ม “พี่มาร์คเป็นงัยบ้างคะรออีกแป๊บนึงนะค่ะงานจะเริ่มแล้ว” พอดาราสาวพูดจบเธอก็เดินไปแต่งหน้า
ที่คฤหาสน์วิรุฬห์ธนกิจ ชายผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์นั่งพิงพนักเก้าอี้ มือถือแก้วน้ำดวงตาเกี้ยวกราดแต่ปากยังยิ้มอยู่ “ทีนี้ล่ะไอ้มาร์คตัวแสบมันจะหยุด สมน้ำหน้ามัน” “แต่นายครับนอกจากไอ้มาร์คแล้วยังมีกลุ่มฑูตอีกนะครับ” “ฑูตแก่ๆมันจะทำไรได้ว่ะ” “แก่ก็จริงครับแต่มันก็มีพรรคพวกเยอะครับ” อาคม วิรุฬห์ธนกิจ ยืนขึ้นพร้อมกับใช้ความคิด “มึงติดต่อไอ้ปิยะสิ” ปิยะคือนักอ่านข่าวที่ดังที่สุดในประเทศไทย และเป็นที่นิยมมากที่สุด
เช้าวันต่อมามีภาพข่าวนักการเมืองฝ่ายรัฐบาลกำลังแฉการครอบครองที่ดินของรามิลเลขาส่วนตัวของหัวหน้าพรรคประชาชาติไทยซึ่งมีภาพรามิลถ่ายรูปกับฑูตวรวิน ในเนื้อข่าวรามิลและฑูตวรวิน ฮั้วที่ดินกันมีสายสัมพันธ์ที่ดีต่อ กันทำให้เป็นเบื้องหลังให้ฑูตวรวินออกมาต่อต้านรัฐบาล
ที่หน้าพรรคประชาชาติไทยมีนักข่าวจากสำนักต่างๆรวมทั้งวรรณพรนักข่าวจากสถานีโทณทัศน์ช่อง 1 นักข่าวทั้งหลายกำลังรอเลขาส่วนตัวของหัวหน้าพรรคเพื่อสัมภาษณ์เกี่ยวกับประเด็นที่กำลังเป็นข่าวอยู่ขนาดนี้ พอรามิลเดินขึ้นบรรไดพรรคขึ้นมานักข่าวก็กรูไปเอาไมค์ไปจ่อที่ปากเลขาหนุ่มพร้อมกับคำถามมากมายที่จับประเด็นไม่ได้ วรรณพรจากที่อยู่ด้านหน้าตอนนี้ไปอยู่ด้านหลังซะแล้ว รามิลเห็นภาพเหตุการณ์ทั้งหมดแอบยิ้มเอ็นดูแฟนสาว ชายหนุ่มพูดกับนักข่าว “ประมาณบ่ายโมงขอเชิญห้องแถลงข่าวนะครับ” รามิลพูดจบก็เดินหันหลังเข้าพรรคไปนักข่าวทั้งหลายเมื่อไม่ได้ข่าวบางส่วนก็กลับไปยังที่ที่ทำงานบางส่วนก็นั่งรอแถวบันไดหน้าพรรค วรรณพรกำลังสั่งงานตากล้องอยู่พอดีเสียงไลน์ดังขึ้น หญิงสาวหยิบขึ้นมาดู เห็นหน้าจอเป็นรูปชายหนุ่มส่งจูบมาให้เธอมองแล้วยิ้ม ซักพักมีข้อความมา
‘คิดถึงจัง ขึ้นมาหาได้มั้ยพี่วรรณคนสวย’ ‘จะขึ้นไปได้งัยนักข่าวเยอะแยะ’ ‘งั้นเดี๋ยวพาออกไปข้างนอกไปเจอหลังพรรค’ ‘บ้านี่จะเที่ยงแล้วนะไม่แถลงข่าวเหรอง’ โทรศัพท์เงียบไปพักนึง ไลน์ดังขึ้นเป็นรูปผู้ชายยืนร้องไห้ หญิงสาวยิ้มขำๆ ในห้องทำงานหัวหน้าพรรค
อาชวีนั่งเซ็นต์เอกสารอยู่ เสียงไลน์ดังขึ้น ‘พี่มาร์คทำไรอยู่คะ’ ‘ทำงานครับมีอะไรหรือป่าว’ ‘คิดถึงค่ะ’ เมื่อได้อ่านไลน์จบอาชวียิ้มหน้าแดง เสียงเคาะประตูดังขึ้น ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้น รามิลเดินเข้ามานั่งเก้าอี้ตรงข้ามหัวหน้าพรรค “เป็นงัยเตรียมเอกสารยัง” “เรียบร้อยครับหัวหน้า” “ตอนนี้หัวหน้าตกหลุมรักดาราใช่มั้ยครับ” “ นายว่าอะไรนะ” “หัวหน้ากำลังมีความรักใช่มั้ยครับ” “รักเรอะอะไรยัยเด็กนั่นแค่ปลื้มชั้นเหมือนกับประชาชนทั่วไปแหล่ะ” “แต่ผมว่าผมดูไม่ผิดนะพี่ชอบเธอและเธอก็ชอบพี่นะ” รามิลพูดอย่างกับไปนั่งอยู่ในใจอชาวี “แล้วนายล่ะไม่เข็ดอีกเหรอกับสาวรุ่นพี่” อชาวีย้อนถามลูกน้องที่ทำงานกันมานานจนรู้นิสัยกันและกันว่าชอบผู้หญิงแบบใหน “แต่คนนี้ผมมั่นใจครับหัวหน้าเธอจะเป็นคู่คิดและคู่รักของผมได้ดี” “ถ้านายมั่นใจชั้นก็ดีใจด้วยแต่ดูท่าคุณวรรณดุนะและเธอจริงจังมากนะ อย่าทำให้เธอเสียใจ” ที่อาชวีพูดแบบนี้ไม่ใช่เค้าชอบเธอแต่เพราะอาชวีเป็นผู้ชายที่แคร์ความรู้สึกของผู้อื่นและอ่อนไหวในเรื่องความรักมาก
เวลาบ่ายโมงตรง ที่ห้องแถลงข่าวรามิลนั่งตรงกลางโต๊ะ ทางขวามือเป็นหัวหน้าพรรค ทางซ้ายมือเป็นโฆษกพรรค “ขอต้อนรับนักข่าวทุกท่านนะครับ มีนักข่าวท่านใดยังไม่มามั่งครับ” “นักข่าวช่อง1ค่ะ” รามิลแปลกใจทุกทีที่มาทำข่าววรรณพรจะมาตรงเวลา แต่คราวนี้ทำไมมาสาย “อ้อ!พี่วรรณไปพบสายข่าวครับ เชิญเริ่มได้เลยครับ” ตากล้องของช่อง1บอก “งั้นเรามาเริ่มกันเลยนะครับ เชิญครับคุณรามิล”
รามิลแถลงข่าวพร้อมกับตอบคำถามได้ทุกประเด็นจนกระทั่ง
“มีข่าวว่าคุณรามิลกับหัวหน้าพรรคมีความสัมพันธ์กันใช่มั้ยคะ” เสียงนั้นไม่ใช่ใครเป็นเสียงวรรณพรนี่เอง รามิลมองแบบคาดโทษไว้ก่อน “เออ!ผมกับรามิลสถานะแค่เพื่อนร่วมงานครับมีสัมพันธ์แค่เพื่อนร่วมงานกันเท่านั้นครับ” เมื่อตอบคำถามเสร็จ นักข่าวก็ถามอีก 2-3คำถาม แล้วก็เสร็จการแถลงข่าว “เฮ้อ!รู้ก็รู้อยู่ว่าข่าวไม่จริงแล้วมาทำทำไมเสียเวลา” นายไม้ตากล้องบ่น “นายสั่งก็ต้องทำหรือว่านายไม่อยากได้เงิน ไปกลับเดี๋ยวชั้นต้องไปเขียนสกู๊ปอีก”
ในห้องทำงานหัวหน้าพรรคเจ้าของห้องกำลังคิดถึงหน้าดาราสาวที่เจอกันเมื่อวันก่อน แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้นปรากฎชื่อหน้าจอ วินนี่
“สวัสดีครับ” “แหมพี่มาร์คเสียงเครียดเลยทำงานหนักเหรอคะ” “อ้อ!ครับนิดหน่อยครับวินนี่มีอะไรหรือป่าวครับ” “ต้องมีอะไรเหรอคะถึงจะโทรหาพี่มาร์คได้” “อ้อ!ครับผมหมายถึง” “คิดถึงค่ะ” “ครับทำงานเป็นอย่างไรบ้างครับ” “ก็เรื่อยๆค่ะแต่รำคาญตาผู้กำกับมือไวน่าดู” “งั้นวินนี่ก็อย่าเล่นสิครับ” “แหมพี่มาร์คน่ารักจังเลยไม่ได้หรอกค่ะถ่ายทำไปได้เยอะแล้วดี๋ยวงานจะไม่เสร็จ แค่นี้ก่อนนะค่ะอีตาชีกอเรียกเข้าฉากแล้ว” อาชวียิ้มในความน่ารักของดาราสาว อาชวีตัดสินใจจะลองจีบดาราสาวดู เค้าหยิบโทรศัพท์มาเปิดโปรแกรมไลน์หาชื่อดาราสาว ‘พี่จะไปต่างจังหวัด3วันอยากได้อะไรมั้ยพี่จะไปภูเก็ตจ๊ะ”
ที่จอดรถหลังตึกของพรรควรรณพรกำลังจะขึ้นรถกับไม้ รามิลเดินเข้ามา “คุณนักข่าว” วรรณพรหันมาตามเสียงเรียก “ว่างัยคะคุณรามิล” “ใจร้ายจังเลยนะใหนบอกเป็นแฟนกันแล้วทิ้งผมให้เหงาได้งัย” “ชั้นต้องทำงาน” “เย็นนี้ไปทานข้าวกัน” “ไม่ว่างค่ะชั้นจะเขียนสกู๊ป” “งั้นพรุ่งนี้” “ไม่ว่าง” “มะรืน” “ไม่ว่าง นี่คุณรามิลชั้นต้องทำงานนะ” “ไม่รู้แหล่ะถ้าวันนี้คุณไม่ไปทานข้าวเย็นกับผม ผมจะขึ้นไปนั่งกดดันคุณที่ออฟฟิศ” นักข่าวสาวคิดว่าเขาแค่ขู่คงไม่กล้าไป “เชิญเถอะย่ะ” วรรณพรขึ้นรถไป แล้วเราจะเห็นดีกันวรรณพรรามิลคาดโทษไว้
เย็นวันนั้นที่สถานีโทรทัศน์ช่อง 1 “อุ้ย!เธอดูสิคุณรามิลมาหาใครอ่ะหล๊อหลอนะเสียดายเป็นเกย์”
พนักงานในช่องพูด วรรณพรตกใจจนทำอะไรไม่ถูกไม่คิดว่าเขาจะกล้ามา “ผมมารับครับ” “ชั้นไม่ไป” “แต่คุณต้องไปถ้าคุณไม่ไปผมจะนั่งรออยู่แบบนี้แหล่ะ” “อยากนั่งก็นั่งไป”
นักข่าวสาวพยายามไม่สนใจเขาทำงานจนลืมจนกระทั่ง “พี่วรรณคุณรามิลมานั่งรอนานแล้วนะ” ไม้บอกหญิงสาวหันไปมองที่ที่ชายหนุ่มนั่งอยู่เขายังนั่งอ่านหนังสือโดยไปไม่สนใจใครพนักงานคนอื่นก็หันมามอง หญิงสาวทนไม่ไหวเก็บของแล้วเดินไปที่ชายหนุ่ม “ชั้นเสร็จแล้วไปได้ยัง” นักข่าวสาวพูดสะบัดแล้วเดินหันไปที่ลิฟท์โดยไม่รอ รามิลยิ้มและรีบเดินไปจับมือนักข่าวสาว วรรณพรรีบชักมือหนี “คุณอายคนอื่นบ้างสิ” “อายทำไมก็เราเป็นแฟนกัน” วรรณพรถอนใจในความดื้อของนักการเมืองหนุ่ม
รามิลพาวรรณพรมาร้านอาหารย่านชานเมืองเป็นร้านที่ร่มรื่นพอเข้ามาในร้านหญิงสาวรู้สึดปลอดโปร่งหล่อนเดินตามรามิลไปนั่งโต๊ะด้านในสุด
“สั่งอาหารสิที่รัก” “ชั้นไม่หิว” “งั้นตามใจ” รามิลสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะราวกับกินกัน 10คน ชายหนุ่มกินอย่างอ้อยอิ่งยั่วหญิงสาว ฝ่ายนักข่าวสาวท้องเริ่มร้อง “เนี๊ยะคุณเห็นมั๊ยกุ้งตัวเบ้อเร้อเลยนะอร่อยมากเลย” รามิลแกล้งวรรณพรแอบมองแล้วกลืนน้ำลายโอ๊ย!ไม่ไหวแล้ว นักข่าวสาวยกจานข้าวของชายหนุ่มแล้วมานั่งทานอย่างเอร็ดอร่อยชายหนุ่มยิ้มชอบใจ “พรุ่งนี้ผมจะไปภูเก็ตนะจะเอาของฝากมั๊ย” “ไม่ค่ะขอบคุณ”
ที่คอนโดของรามิลหลังจากไปส่งวรรณพรแล้วชายหนุ่มคิดถึงใบหน้าขาวๆกับท่าทางห้าวๆของหญิงสาว หญิงสาวมักจะอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ไม่แต่งหน้า เขาชอบเห็นตอนหญิงสาวงอนน่ารักมาก ชายหนุ่มชอบผู้หญิงที่อายุมากกว่ามันเป็นความชอบส่วนตัวที่เขาไม่อาจจะอธิบายได้ว่าเพราะอะไร เขารู้ดีว่าหญิงสาวอาจจะไม่ไว้ใจเขาแต่เขาจะทำให้ดีที่สุด ยิ่งคิดยิ่งคิดถึงเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดโปรแกรมไลน์ ‘คิดถึงนะครับ’ วรรณพรอ่านไลน์ก็อดยิ้มไม่ได้ เด็กบ้านายคิดจริงๆมั๊ยเนี๊ยะอย่านะชั้นคิดจริง รามิลคิดถึงหญิงสาวจนดึกเลยตื่นสาย
ที่ท่ายานอากาศดอนเมือง รามิลรีบวิ่งไปที่กลุ่ม
“นายอาร์มนายมาสาย10นาทีนะ” อาชวีตำหนิลูกน้อง “ขอโทษครับหัวหน้าเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ” “ทำอะไรมาล่ะ” “คิดถึงแฟนครับ” “นายแน่ใจเหรอว่าเขารับนายเป็นแฟน” “ไม่แน่ใจครับแต่ผมจะยัดเยียดตัวเองให้เขาเลย” อาชวียิ้ม ชายหนุ่มเปิดไลน์ดูข้อความล่าสุดตี 2
‘ขอบคุณค่ะพี่มาร์คพึ่งเลิกกองเหนื่อยจังพรุ่งนี้วินนี่จะไปเดินแบบแล้วจะถ่ายรูปมาให้ดูนะค่ะ’ อาชวีอ่านไลน์ไปยิ้มไปเลขาหนุ่มสังเกตุเห็น “ในโทรศัพท์มีอะไรตลกเหรอครับหัวหน้า” รามิลยิ้มๆพร้อมชะโงกหน้าดูโทรศัพท์ของหัวหน้า อาชวีหันมามองลูกน้องรีบเก็บมือถือยิ้มๆแต่ก็เก็กทำเป็นขรึม ผลักไหล่ลูกน้อง “ไม่มีอะไร ไปไปขึ้นเครื่องเขาเรียกแล้ว” หัวหน้าหนุ่มพูดพลางดันหลังเลขาส่วนตัวให้เดินไปข้างหน้า
wanvisatreewong
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ก.พ. 2557, 18:20:54 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ก.พ. 2557, 18:20:54 น.
จำนวนการเข้าชม : 785
<< พบเพื่อรัก | การกลับมาของความเจ็บปวด >> |