เพื่อเธอเพื่อรัก
อาชวีและรามิลลูกพี่ลูกน้องนักการเ้มืองอนาคตไกล คนนึงเป็นพ่อหม้ายอีกคนโดนสาวทิ้งบนถนนสายการเมืองไม่ได้ราบรื่นซักเท่าไหร่ และถนนสายความรักก็เช่นกันเมื่อพวกเขาพบรักกับนางเอกสาวคันธนีรา(สดใสน่ารัก)นักข่าวสาววรรณพร(ดุจริงจังห้าว)มาลุ้นกันว่าคนพี่จะชอบคนใหนคนน้องจะรักคนใหนแล้วคุณจะเคลิบเคลิ้มกับความรักของทั้ง 4
Tags: นักการเมือง ดารา นักข่าว

ตอน: การกลับมาของความเจ็บปวด

เครื่องบินลงจอด ณ.สนามบินภูเก็ต คณะผู้นำฝ่ายค้านเดินมาทางออกเพื่อจะเดินทางไปที่ทำการพรรค “สวัสดีครับหัวหน้าตอนนี้เราเตรียมเวทีเรียบร้อยแล้วครับแต่ตอนนี้ไปพักที่โรงแรมก่อนมั๊ยครับ”
เจ้าหน้าที่พรรคที่มารับถาม “อย่าดีกว่าคุณวิทยาไปที่พรรคเถอะผมอยากประชุมก่อน” เมื่อไปถึงที่ทำการพรรคอาชวีและรามิลก็เข้าร่วมประชุมจนได้เวลาสัมนาที่โรงแรมใหญ่ในจังหวัดนั้น
ในระหว่างสัมนาก็มีพักเบรคอาชวีออกมาเพื่อเข้าห้องน้ำในจังหวะที่เขาจะเดินกลับเข้าห้องเขาก็เจอ การุณลูกน้องของอาคมการุณเห็นอาชวีเขารีบหลบหัวหน้าพรรคหนุ่มนึกสงสัยนายนี่มาทำไม แล้วเขาก็เข้าไปในห้องเขาสัมนาจนลืมเรื่องนายการุณไปจนกระทั่งเลิกสัมนา
อาชวีและรามิลต่างแยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัวแล้วลงมาเจอกันที่ห้องอาหารของโรงแรม “พี่มาร์คคืนนี้เราไปชิโนโปรตุกีสเดินเล่นถ่ายรูปกัน” “เอาสิได้ไปชมเมืองก็โอเค” และแล้วพอทานข้าวเสร็จสองหนุ่มนักการเมืองก็เดินไปจ้างรถเพื่อไปยังจุดหมายปลายทาง
ในระหว่างที่ทั้งสอง รามิลชนเข้ากับสาวสวยเซ็กซี่คนนึงพอสาวเจ้าเงยหน้าขึ้นมาสองหนุ่มตะลึงจนลืมขอโทษ “พี่เพชร” “อาร์ม” ฝ่ายหญิงสาวเมื่อเห็นชายหนุ่มเธอก็ยิ้มดีใจวิ่งไปกอดแขนรามิล “อาร์มมาเที่ยวเหรอจ๊ะ” “ครับ” “ไว้พี่จะไปหานะ” รามิลยังไม่ทันตอบสาวใหญ่ก็เดินจากไปเพรชลดาเป็นอดีตคนรักที่เขารักมาก
ภายนอกเห็นรามิลเป็นชายหนุ่มอารมณ์ดีไม่คิดอะไรแต่จริงๆแล้วเขาเป็นผู้ชายอ่อนไหวในความรัก เวลาที่เพรชลดายังอยู่เพรชลดาอยากได้อะไรเขาให้ทุกอย่างจนหล่อนเคยตัว พอเขาเข้าวงการการเมืองทำให้ไม่มีเวลาให้หล่อน หล่อนจึงหันไปหาไตรภพรองหัวหน้าพรรค ซึ่งความเจ็บช้ำครั้งนี้อาชวีรู้ดี อาชวีตบไหล่ญาติผู้น้องเชิงปลอบใจ
“อาร์มนายโอเคมั๊ย” “..........” “ชั้นรู้ว่านายยังเจ็บปวดอยู่แต่การที่นายจมอยู่กับความหลังมันไม่ช่วยอะไรนะ” “ณ ตอนนี้ความรักที่มีให้เพชรลดามันได้เหือดหายไปหมดแล้วแต่พอเห็นหน้าความรู้สึกน้อยใจเสียใจก็ผุดขึ้นมา ผมผิดเองที่รักเค้ามากเกินไปขอเวลาแค่คืนนี้คืนเดียวแล้วจะไม่มีความรู้สึกนี้อีกผมสัญญา” “เอาล่ะไปกินเหล้าดีกว่า”
วันสุดท้ายของการสัมนาอาชวีและรามิลกำลังจะเดินออกจากโรงแรมที่สัมนาเพื่อไปสนามบินในระหว่างที่ขึ้นเครื่องสายตาของรามิลไปเจอชายหญิงคู่นึง ชายหนุ่มถอนใจอย่างเหนื่อยหน่าย เพรชลดารู้ดีว่ารามิลรักเธอมากแต่เพราะรามิลไม่มีเวลาให้เธอและตั้งแต่เขาเป็นนักการเมืองเขาไม่ตามใจเธอเหมือนก่อนทำให้หล่อนเหงา เธอเลยหันไปหาไตรภพเขาตามใจเธอทุกอย่างไม่ว่าจะยุ่งแค่ใหนและมีเงินให้หล่อนใช้อย่างไม่ขาดมือ ถึงแม้เธอจะเป็นอนุเธอก็ไม่แคร์แต่สำหรับรามิลเธอชอบเขามากเขาเป็นชายหนุ่มที่ร้อนแรง ซักวันถ้าเธอเบื่อไตรภพแล้วเธอจะกลับไปหา และตอนนี้เธอเริ่มจะเบื่อคนแก่แล้วกลับไปหาคนหนุ่มดีกว่า เธอคิดหว่านเสน่ห์ใส่นิดหน่อยขี้คร้านรามิลจะวิ่งตาม เพรชลดาจ้องหน้ารามิลและมองอย่างเชิญชวน ตลอดเวลาที่นั่งในเครื่องสาวใหญ่จับตามองรามิลตลอดเวลา เธอเห็นชายหนุ่มลุกขึ้นหล่อนจึงลุกขึ้นตาม
รามิลเดินออกมาจากห้องน้ำจะออกไปยังที่นั่งแต่ยังไม่ทันก้าวไปเขาก็เจอสาวใหญ่อดีตคนรักยืนขวางทาง “คุณเพรชลดาจะเข้าห้องน้ำเหรอครับเชิญครับ” รามิลหลีกทางให้แต่เพรชลดาก้าวตามชายหนุ่มดักหน้าไว้จนกระทั่ง “คุณต้องการอะไร” “ต้องการคุณงัยที่รัก” เพรชลดาลูบอกแกร่งพร้อมกับกอดคอชายหนุ่มไว้และใช้ทรวงอกที่ใหญ่โตบดเบียดกับอกแกร่ง รามิลรู้สึกโกรธและโมโห “อาร์มรู้มั๊ยพี่คิดถึงอาร์มมากนะ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ” รามิลรู้สึกเหมือนตัวเองโง่มากที่เคยรักผู้หญิงคนนี้ ชายหนุ่มแกะมือที่โอบรอบคอเขาไว้ “ขอโทษครับคุณเพรชลดาผมทำไม่ได้” รามิลเดินออกมาฝ่ายเพรชลดาเมื่อไม่ได้ดั่งใจเธอก็กระทืบเท้ากลับไปยังที่นั่ง อาชวีเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดรู้สึกเห็นใจญาติผู้น้อง
“ยัยวินนี่” คันธนารีชะโงกหน้าออกมาจากห้องน้ำ “ว่างัยคะพี่ณช” “นี่มานี่มานี่พี่ข่าวดีมาบอกทางช่อง1จะทำละครฟอร์มยักษ์ติดต่อวินนี่ให้เป็นนางเอกแหน่ะ” คันธนีรารู้สึกดีใจจึงถามออกไป “เรื่องอะไรคะพี่ณช” “เรื่องเพื่อรักเพื่อเธอ”
นวนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ได้รางรัลมากมายและเป็นนวนิยายที่ผู้จัดนิยมทำเป็นละครตั้งหลายครั้งและเป็นนวนิยายที่ดารานักแสดงอยากแสดงบางคนถึงขนาดล๊อปปี้ผู้ประพันธ์แต่ผู้ประพันธ์เคารพในวิชาชีพจึงไม่มีใครมาล๊อปปี้ได้ “แล้วใครเป็นพระเอกคะพี่” “ฟลุคงัยจ๊ะ”
ฟลุคคือพระเอกแถวหน้าของเมืองไทยและกำลังเป็นที่นิยมในขนาดนี้ เขามานิสัยเจ้าชู้กระลิ่มกระเลี่ยกับดาราในวงการเกือบทุกคนและหญิงสาวต้องถอนหายใจเป็น 2 เท่าเมื่อ “นี่ผู้กำกับคือเสรีผู้กำกับมือไวอีกต่างหาก” “เฮ้อ!ถ้าไม่ติดว่าเป็นนิยายดีนะวินนี่ถอนตัวดีกว่า” “วินนี่ก็ระวังตัวให้มากแล้วกันนะ” “ค่ะพี่ณช” ณชเป็นผู้จัดการที่รักอาชีพของตัวเองเขารักคันธนีราอย่างน้องสาวหวังดีไม่กินเล็กกินน้อยดาราสาวให้เท่าไหร่เขาก็เอาเท่านั้น “อ้อ!พุธนี้ไปฟิตติ้งนะ วันศุกร์เปิดกล้อง” “อ้าว!แล้วบรวงสรวงล่ะคะ” “เห็นเขาบอกว่าอีก 2 อาทิตย์ บรวงสรวงอ่ะเพราะเขาอยากให้ละครออนภายในปีนี้หน่ะ”
ที่สถานีช่อง 1 วรรณพรนั่งเหม่อคิดถึงรามิลอยู่พอรู้สึกตัวหล่อนว่าตัวเองบ้าไปใหญ่แล้วเขาอายุน้อยกว่าหล่อนนะวรรณพร “พี่วรรณ พี่วรรณ” “ว่างัยไม้” “บ.ก.เรียก”
หญิงสาวลุกขึ้นเดินไปเคาะห้อง บ.ก. “นั่งสิคุณวรรณ” “บ.ก.มีอะไรคะ” บ.ก.ยื่นแฟ้มให้ “ผมอยากให้คุณทำสกู๊ปนักการเมืองรุ่นใหม่หน้าตาหล่อกว่าพระเอกที่ทำความดีให้ประเทศชาติแล้วกิจกรรมอดิเรกหน่ะ” หญิงสาวเปิดดูมีรูปนักการเมืองรุ่นใหม่ 5คน 2 คนในนั้นคือ อาชวีและรามิล “สัมภาษณ์สบายๆนะไม่ต้องเครียด” “ไม่เห็นมีคำถามเลยค่ะ” “อ้อ!ผมให้คุณตั้งหน่ะแล้วช่วยถามเรื่องครอบครัวด้วยนะ” “ค่ะบ.ก.” “ส่งสิ้นเดือนนะ” “ค่ะ” “ถ่ายรูปแจ่มๆด้วยนะจะทำไตเติ้ลหน่ะถ้าเทปแรกประสบความสำเร็จผมจะให้คุณทำรายการนี้เลยนะ” วรรณพรยิ้มรับหญิงสาวรู้สึกดีใจที่จะมีโอกาสทำรายการทีวี นักการเมืองคนอื่นยังพอโอเคแต่นายรามิลนี่สิคราวที่แล้วเกือบเอาตัวไม่รอดแต่ถึงยังงัยก็ต้องทำเพราะมันคืองาน ทันทีที่เธอได้รับมอบหมายงานเธอโทรศัพท์ถึงนักการเมืองที่อยู่ในรายชื่อที่ บ.ก. ให้มาหญิงสาวไปสัมภาษณ์ ส.ส.และถ่ายรูปได้ 2คนแล้วภายใน 2อาทิตย์ เหลืออีก 3 คนที่อยู่พรรค ประชาชาติไทยหญิงสาวดูรายชื่อแล้ว โทรหารามิลก่อนแล้วกัน
ข้างฝ่ายรามิลเขากำลังนั่งทำงานในห้องทำงานเสียงโทรศัพท์ของพรรคดัง
“ครับรามิลครับ” “สวัสดีค่ะคุณรามิลดิฉันวรรณพรค่ะอยากจะขอสัมภาษณ์คุณค่ะ” รามิลได้ยินเสียงก็ยิ้มคิดอยากจะแกล้งนักข่าวสาวแต่ก็สงสัยสัมภาษณ์ประเด็นอะไร “ก็สัมภาษณ์ไปแล้วนี่ที่รัก” “มันคนละประเด็นกันค่ะคุณรามิล” “ประเด็นอะไรครับ” “ก็เป็นรายการใหม่ของช่องค่ะ” “รายการอะไรครับ” “รายการ คนหล่อทำดีค่ะ” “มีผมคนเดียวเหรอ” “สำหรับเทปแรกเป็นนักการเมืองค่ะ 5คน วันนี้คุณว่างมั๊ยคะ” “คุณสัมภาษณ์คนอื่นก่อนได้มั๊ยวันนี้ผมไม่สะดวก” “ค่ะได้แหมชวนคุยซะนาน” วรรณพรรับแต่แอบบ่นรามิลยิ้ม “ก็ผมคิดถึงนี่” “คุณรามิลคุณนี่มัน......แค่นี้นะค่ะชั้นต้องทำงาน” “จ๊ะคิดถึงนะ” วรรณพรหน้าแดงวางโทรศัพท์แล้วก็แอบยิ้ม บ้าไปแล้ววรรณพร
หลายวันต่อมาที่พรรคประชาชาติไทย รามิลกำลังเดินขึ้นบรรไดพลันสายตาก็ไปเห็นนักข่าวสาวคนสวยเขายิ้มกำลังจะทักแต่มีชายหนุ่มคนนึงเดินมาหาวรรณพรและพากันเดินขึ้นพรรคไปก่อนชายคนนั้นคือไตรภพรามิลยืนนิ่งอึ้งอยู่แบบนั้นมองตามไปอย่างเจ็บปวด อาชวีเดินตามหลังมาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ตบไหล่ญาติผู้น้องเบาๆ
“นายไม่ลองถามเขาหน่อยเหรอว่าเขามาหาไตรภพทำไม” “เฮียคิดว่าผมควรถามเหรอ” “งั้นสิว่ะถ้านายจริงใจกับเขาก็ควรเปิดอกคุยกันไม่ทำเป็นหมาหยอกไก่แบบนี้ผู้หญิงเขาไม่รู้หรอก” ตลอดทั้งวันในช่วงเช้ารามิลไม่เป็นอันทำอะไรเขามัวแต่เฝ้าเมื่อไหร่วรรณพรจะออกมา จนกระทั่งอีก10นาทีที่ยงนักข่าวสาวก็ออกมาพอหญิงสาวเดินจะลงมาชั้นล่างชายหนุ่มจึงวิ่งตามก่อนที่หญิงสาวจะลงบันได
“คุณวรรณพร” นักข่าวสาวหันมาตามเสียงเรียก “อ้าว!คุณรามิลมีอะไรเหรอคะ” “เออ!คุณมาหาคุณไตรภพทำไมครับ” “มาเรื่องงานค่ะ” รามิลเริ่มเก็บอาการไม่อยู่ขึ้นเสียงใส่ “งานอะไร” “ไม่ใช่ธุระของคุณนะ” “มันเกี่ยวกับผมเลยแหล่ะ” รามิลเผลอบีบแขนหญิงสาวด้วยแรงอารมณ์ “เกี่ยวยังงัยเหรอคะ” “ก็ก็” วรรณพรเห็นสีหน้านักการเมืองหนุ่มก็เลยอยากจะแกล้ง “ก็อะไร” “ก็ไม่ชอบ” “ไม่ชอบอะไร” “ก็........” หญิงสาวมองหน้าแบบต้องการคำตอบ รามิลคิดเอาว่ะเป็นงัยเป็นกัน “ก็ผมหึงอ่ะ” วรรณพรกลับหน้าแดงด้วยความอาย รามิลเห็นนักข่าวสาวเขินเลยจับมือแล้วจูงเข้าห้องทำงานของตนเอง
ทันทีที่ปิดประตูรามิลก็กดล็อคประตู ชายหนุ่มหันมา “ทีนี้บอกผมได้หรือยังว่ามาเรื่องงานกับนายไตรภพเรื่องอะไร” วรรณพรยักไหล่เดินไปนั่งเก้าอี้ “ก็รายการที่ชั้นจะขอสัมภาษณ์คุณนั่นแหล่ะเหลือ 3คน มีคุณไตรภพ คุณ และคุณอาชวี พอคุณไม่สะดวกชั้นก็นัดคุณไตรภพแทน” “แล้รายการมันเป็นยังงัย” “ก็มีสกู๊ปแนะนำ ชีวิตประจำวัน การทำดีที่จะทำ งานอดิเรกอะไรแบบนี้แล้วก็เรื่องครอบครัวคุณจะให้ชั้นสัมภาษณ์เมื่อไหร่” “เดี๋ยวสัมภาษณ์ผมกับหัวหน้าพร้อมกันเลยได้มั๊ยเรามีงานอดิเรกเหมือนกัน” วรรณพรสงสัยทำไมต้องพร้อมกัน “ทำไมต้องพร้อมกันล่ะ” “เอาหน่ะผมมีเหตุผลนะ” “คุณจะไม่ถามคุณอาชวีเหรอ” “หัวหน้าแล้วแต่ผมอยู่แล้ว” “มั่นใจจังเลยนะ” “ผมมั่นใจ”
พอวรรณพรรู้ตัวรามิลก็มานั่งกอดเธอซะแล้ว “อุ้ย!คุณรามิลปล่อยเลยนะค่ะ” “แหมที่รักผมคิดถึงคุณจะแย่นะ” “คิดถึงแล้วทำไมต้องกอดล่ะ” “แหมก็คนรักกัน” “ปล่อยก่อน” “ก็ได้” ก่อนจะปล่อยชายหนุ่มขโมยหอมแก้มทีนึงวรรณพรตกใจจับแก้มตัวเอง “คุณรามิล” “เที่ยงกว่าแล้วไปทานข้าวกันนะครับ” วรรณพรรู้สึกมีความสุขจึงรับปากไป “ก็ได้ค่ะ”
ระหว่างที่ทั้งคู่เดินออกจากห้องสายตารามิลไปเจอเพรชลดากำลังจะเดินขึ้นบันไดพรรค
“อ้าวอาร์มยังอยู่เหรอคะเพรชนึกว่าอาร์มไม่อยู่ไม่งั้นจะไปหา” เพรชลดาทักเสียงดังพร้อมเดินไปกอดแขนชายหนุ่มจนหญิงสาวที่เดินตามมาชะงัก
“เออ!คุณรามิลค่ะถ้าคุณมีธุระงั้นชั้นกลับก่อนนะค่ะ” วรรณพรรีบเดินออกไปชายหนุ่มตกใจรีบสะบัดแขนจากการเกาะกุมจากสาวใหญ่และวิ่งตามพอถึงตัวก็ดึงร่างบางเข้าหาตัว “คุณวรรณเดี๋ยวก่อนผมอธิบายได้นะ” “ว่ายังงัยคะชั้นฟังอยู่” “เรื่องมันยาวครับเดี๋ยวไปทานอาหารกันแล้วเราไปคุยกัน”
ที่ร้านอาหารย่านชานเมือง รามิลเดินนำวรรณพรและการ์ดมาด้านในของร้าน ก่อนจะนั่งรามิลหันไปบอกการ์ด “กฤษณ์นายไปกินข้าวก่อนไปนั่งห่างหน่อยผมมีเรื่องคุยกับวรรณพรส่วนตัว”
บอดี้การ์ดที่ชื่อกฤษณ์พยักหน้าแล้วเดินออกไปพนักงานเสริฟเข้ามารับออเดอร์ “น้องโต๊ะนั้นรวมบิลโต๊ะนี้นะ คุณวรรณสั่งอาหารสิครับ” “คุณทานอะไรค่ะ” วรรณพรสั่งอาหารมา4อย่าง “แค่นี้พอเหรอ” “พอแล้วคะสั่งเยอะเดี๋ยวไม่หมดเสียดายของ”
ทั้งสองทานข้าวไปด้วยกันเงียบๆ จนทานเสร็จ
“ก่อนผมจะเล่าขอให้คุณฟังให้จบก่อนนะครับ ผมกับเพชรลดาเราเคยคบหากันตั้งแต่ผมยังไม่เป็น ส.ส. ตอนเราคบหากันอยู่ผมรักเขามากอยากได้อะไรผมก็ให้เราคบกันมา 2 ปีจนกระทั่งผมเข้าวงการการเมืองเพชรก็เปลี่ยนไปเขาเรียกร้องมากขึ้นและตอนนั้นผมงานยุ่งมากจนกระทั่งเขามาขอไปจากผมด้วยเหตุผลที่ว่าเขาเหงา”
ระหว่างที่เล่าดวงตาของรามิลเหม่อลอยมีน้ำตาคลอ วรรณพรรู้สึกสงสารในความผิดหวังในความรักของชายหนุ่ม “ตอนนี้คุณยังรักเขาอยู่เหรอคะ” “ความรักที่มีให้มันหมดลงไปแล้วตั้งแต่วันที่เขาจากไป” “แล้วเขามาทำไมคะ” “เขามาหาคุณไตรภพหลังจากเพรชลดาจากผมไปเขาก็ไปคบกับไตรภพ มาคุยเรื่องของเราดีกว่า” “เรื่องของเรา” “คราวที่แล้วที่ผมบอกให้เรามาเป็นแฟนกันผมพูดจริง” วรรณพรเขินหน้าแดงอึ้งพูดอะไรไม่ออก รามิลกุมมือหญิงสาวไว้แล้วจ้องหน้าตาหวานวรรณพรรู้สึกจะละลายตรงนั้น “นะคุณวรรณผมรู้สึกชอบคุณจริงๆนะ” “ชั้นอายุมากกว่าคุณนะ” “ไม่มีปัญหาผมชอบคุณนะนะนะ” “ชั้นเออก็ได้ค่ะ” “ขอบคุณที่รัก”
รามิลลุกขึ้นมานั่งเบียดกับวรรณพรแล้วกอดไว้หญิงสาวซบที่อกยิ้มอย่างสุขใจ ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้มาเป็นแฟนนักการเมือง
ที่ฟิตติ้งละครเรื่องเพื่อรักเพื่อเธอ การถ่ายรูปเริ่มขึ้นเป็นรูปที่พระเอกต้องก้มลงใช้ปากแตะปากนางเอก แต่ฟลุคทำมากกว่าแตะคันธนารีตบจนหน้าหันแล้วเดินหนีออกไปผู้กำกับเสรีเดินเข้าไปหาหญิงสาวพร้อมกับจับมือ
“คุณวินนี่ครับใจเย็นๆ” “คุณเสรีก็เห็นนายฟลุคทำอะไรแล้วจะให้วินนี่ใจเย็น” คันธนีรารู้สึกอารมณ์เสียโดนพระเอกขโมยจูบแล้วยังโดนผู้กำกับแตะอั๋งอีก เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น “สวัสดีค่ะพี่ณช” “วินนี่พรรคประชาชาติไทยขอนัดไปถ่ายโฆษณาวันเสาร์อาทิตย์ได้มั๊ยจ๊ะ” “ได้ค่ะพี่ณช”
ที่บ้านของอาชวีรามิลเดินเข้าบ้านยิ้มมา ชายหนุ่มเจ้าของเห็นญาติผู้น้องเดินยิ้มเข้ามาจึงถาม
“เป็นงัยนายอาร์มเมื่อเช้าชั้นเห็นแกเครียดอยู่เลยนะ” “ก็เราเข้าใจกันแล้วครับเฮียผมมีเรื่องอยากรบกวนเฮียครับ” อาชวีนิ่งฝ่ายน้องชายจึงพูดต่อ
“คือวรรณเค้ามีรายการใหม่เทปแรกเค้าต้องสัมภาษณ์นักการเมือง 2 คนสุดท้ายเหลือผมกับเฮียครับ แล้วผมขอให้วรรณสัมภาษณ์ผมพร้อมเฮีย สะดวกวันใหนครับ” “ชั้นต้องตอบตกลงใช่มั๊ย” รามิลยิ้มแป้น “วันเสาร์อาทิตย์เป็นงัยพอดีมีถ่ายโฆษณาที่เขาใหญ่มีคันธนีราด้วย นายจริงจังกับคุณวรรณพรแค่ใหน” “ผมจริงใจกับเธอและจะทำให้ดีที่สุดครับ”



wanvisatreewong
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ก.พ. 2557, 20:35:45 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ก.พ. 2557, 20:35:45 น.

จำนวนการเข้าชม : 793





<< ยัดเยียดตัวเอง   เขาใหญ่แห่งรัก >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account