เพื่อเธอเพื่อรัก
อาชวีและรามิลลูกพี่ลูกน้องนักการเ้มืองอนาคตไกล คนนึงเป็นพ่อหม้ายอีกคนโดนสาวทิ้งบนถนนสายการเมืองไม่ได้ราบรื่นซักเท่าไหร่ และถนนสายความรักก็เช่นกันเมื่อพวกเขาพบรักกับนางเอกสาวคันธนีรา(สดใสน่ารัก)นักข่าวสาววรรณพร(ดุจริงจังห้าว)มาลุ้นกันว่าคนพี่จะชอบคนใหนคนน้องจะรักคนใหนแล้วคุณจะเคลิบเคลิ้มกับความรักของทั้ง 4
Tags: นักการเมือง ดารา นักข่าว
ตอน: เขาใหญ่แห่งรัก
ที่รีสอร์ทแห่งนึงในเขาใหญ่มีรถตู้ 3 คันมาจอดหน้ารีสอร์ทรถตู้คันแรกมีอาชวี รามิล คันธนีรา วรรณพรและการ์ด คันที่2 มีทีมงานของพรรค และทีมงานสถานีโทรทัศน์ช่อง 1 รถคันที่3เป็นไตรภพ เพรชลดาและเจ้าหน้าที่พรรคคนอื่นพนักงานรีสอร์ทออกมาต้อนรับแขก
“สำหรับคุณคันธนีรากับคุณวรรณพรอยู่ห้องข้างๆกันครับ ชั้น5เป็นชั้นของพวกเราเลยเดี๋ยวเจ้าหน้าที่จะแจกกุญแจนะครับ” อาชวีพูด และคณะทั้งหมดก็ขึ้นลิฟท์ไปยังห้องพักระหว่างที่อยู่ในลิฟท์ วรรณพรแอบสังเกตุปฎิกิริยาของของรามิลที่มีต่อเพรชลดาแต่ก็ไม่เห็นสิ่งผิดปกติพอมองไปที่สาวทรงโตหญิงสาวสังเกตุเห็นสาวใหญ่พยายามส่งสายตาเชิญชวนให้ชายหนุ่ม ส่วนรามิลรู้สึกตัวตลอดเวลาที่เพรชลดาคอยจ้องมองเขาอยู่ ตัวเขาเองไม่รู้สึกอะไรกับสายตานั้นเพราะความรู้สึกดีๆได้หายไปหมดแล้ว พอลิฟท์มาจอดชั้น5ทั้งหมดเดินไปยังห้องตามหมายเลขพวงกุญแจที่ได้มาโดยห้องของอาชวีอยู่ตรงข้ามห้องคันธนีรา ห้องของรามิลอยู่ตรงข้ามห้องของวรรณพร ไตรภพอยู่ห้องเดียวกับเพชรลดาตอนกำลังเข้าห้องรามิลหันมายักคิ้วให้วรรณพร
พอประตูปิดลงวรรณพรยืนพิงประตูยิ้ม ไลน์ในมือถือดังขึ้น
‘คิดถึงจังมาหาหน่อยสิ’ ‘ไม่ได้หรอกคนเยอะแยะ’ ‘งั้นผมไปหา’ ยังไม่ทันพิมพ์ตอบก็มีเสียงเคาะประตูพร้อมกับเสียงหล่อๆ “เปิดประตูหน่อยคุณวรรณ” “ไม่ได้หรอกมันไม่ควร” “ไม่ควรอะไรเราเป็นแฟนกันนะเร็วเดี๋ยวมีคนเห็น” นักข่าวสาวส่ายหน้าถอนใจในความดื้อของชายหนุ่มและไปเปิดประตู ทันทีที่ประตูเปิดออกหญิงสาวก็ตกอยู่ในอ้อมแขนรามิลเรียบร้อย
“อุ้ย!คุณรามิลปล่อยนะที่ชั้นเปิดประตูไม่ใช่ให้คุณมาทำแบบนี้นะ” “ผมคิดถึงคุณนะ” ไม่พูดป่าวเค้าใช้ใบหน้าซุกไซร้ซอกคอหญิงสาว วรรณพรเมื่อเจอเล้าโลมแบบนี้ขาเริ่มอ่อนแรงจนต้องกอดรอบคอชายหนุ่มไว้ใจเต้นแทบจะหลุดออกมานอกอกหญิงสาวเผลอครางออกมา นักข่าวสาวรวบรวมพลังที่เหลือน้อยนิดผลักชายหนุ่มออก “อย่าค่ะ” ชายหนุ่มยอมปล่อยหญิงสาวถอยออกมาอัตติโนมัติหอบเหมือนวิ่งมาร้อยเมตร รามิลยิ้มอย่างเอ็นดูวรรณพรค้อนให้ชายคนรักก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้รามิลเดินไปโอบกอด “แหมอย่างอนนะผมคิดถึงจริงๆนี่” “คิดถึงแต่มาทำแบบนี้ชั้นเสียเปรียบนะ” “ที่รักเพื่อเป็นการไม่เสียเปรียบผมให้คุณจูบคืนก็ได้” รามิลยื่นหน้าเข้าใกล้สาวคนรัก วรรณพรหมั่นไส้ค้อนให้พร้อมกับทุบแขนไปทีนึงรามิลลูบแขนและยิ้มให้สาวคนรัก
“คุณรามิลชั้นขอถามหน่อยทำไมคุณขอชั้นเป็นแฟนแล้วรู้มั้ยชั้นอายุเท่าไหร่” “ผมชอบคุณตั้งแต่พรรคเปิดตัว ส.ส.แล้ว” “แต่ตอนนั้นคุณมีแฟนแล้วนะ” “ครับตอนนั้นผมมีแฟนแล้วแต่มัน ยังงัยล่ะ ตอนนั้นผมรักกับเพชรอยู่แต่พอเห็นผู้หญิงอื่นที่ถูกใจก็อดมองไม่ได้ พอผมเลิกกับเพรชผมก็มีโอกาสเห็นคุณในงานแถลงข่าวของพรรคและผมก็ดูประวัติคุณที่กูเกิ้ลทางมือถือเนี๊ยะ สวรรค์ช่างเป็นใจคุณก็ไปที่บ้านหัวหน้า” พอพูดถึงอาชวีวรรณพรเริ่มระแวง “แล้วคุณกับคุณอาชวีเป็นคู่เกย์ป่ะ” “เดี๋ยวเฉลย” “บอกตอนนี้ไม่ได้เหรอ” “ไปดูคุณวินนี่ถ่ายสกู๊ปกัน”
รามิลเปลี่ยนเรื่องและโอบตนรักให้ลุกขึ้นยืนวรรณพรแจกค้อนอีกรอบ
เมื่อเดินมารอลิฟท์ทั้งคู่ก็เห็นเพรชลดาในชุดว่ายน้ำยืนรอลิฟท์อยู่ สาวเซ็กซี่มองชายหนุ่มอย่างเชิญชวน วรรณพรรู้สึกไม่ชอบสายตาของสาวใหญ่หญิงสาวเผลอจับมือรามิลไว้แน่นนักการเมืองหนุ่มยิ้มชอบใจยกมือขึ้นมาหอมทั้งสองยิ้มให้กัน นำความอิจฉามาให้สาวที่อยู่ในชุดว่ายน้ำคอยดูนะรามิลจะต้องเป็นของชั้น สาวใหญ่คาดโทษไว้ในใจลิฟท์ลงจอดในชั้นที่ต้องการสาวใหญ่สะบัดหน้าใส่ทั้งสองแล้วเดินไปที่สระว่ายน้ำของโรงแรมรามิลกับวรรณพรเดินไปสมทบกับอาชวีที่นั่งมองดาราสาวถ่ายโฆษณาอยู่
“อ้าว!อาร์ม คุณวรรณนั่งสิ โฆษณาชุดนี้ชั้นว่าจะลงหนังสือพิมพ์ดีกว่าทีวีนะว่าป่ะ” “ครับหัวหน้า” รามิลสังเกตุญาติผู้พี่มองดาราสาวยิ้มตลอดเวลา
“เฮียถ้าคุณวินนี่ถ่ายเสร็จเชิญเธอมานั่งสิครับ” วรรณพรรู้สึกผิดสังเกตุที่รามิลเปลี่ยนสรรพนามเรียกอาชวี รามิลหันมาเห็นหน้าคนรักเลยอธิบาย “ผมกับเฮียเป็นคนรู้ใจกัน” รามิลพูดกำกวมจนวรรณพรขยับถอยห่างอาชวีเห็นก็อมยิ้มอย่างขำๆ “นายเลิกล้อเล่นกับคุณวรรณได้แล้ว” “เอาแบบละเอียดหรือย่อๆ” “คุณรามิล” นักข่าวสาวเสียงเข้มพร้อมค้อนคม “โอเคโอเคครับอาอึ้มหม่าม๊าของเฮียเป็นพี่สาวหม่าม๊าของผม” หญิงสาวพอเข้าใจเรื่องคำศัพท์ภาษาจีนง่ายๆ เนื่องจากมีเพื่อนเป็นลูกหลานคนจีนเยอะ “อ้อ!คุณเข้าใจมั้ย” ที่รามิลถามแบบนี้ไม่ใช่ดูถูกแต่เพราะเขารู้ว่าหญิงสาวไม่ใช่คนจีนอาจจะไม่เข้าใจลำดับญาติของคนจีน วรรณพรพยักหน้า
“ชั้นมีเพื่อนเป็นคนจีนหลายคน” “ผมชอบไปนอนบ้านเฮียอ่ะเพราะผมขี้เกียจทำอาหารบ้านเฮียกับข้าวอร่อย” “มิน่าแกไปบ้านชั้นบ่อยจังชั้นก็สงสัยทำไมชอบมาจังมาหลอกกินนี่เองนึกว่ารักพี่” อาชวีส่ายหน้ายิ้มๆพร้อมกับเอ่ยแซว “โธ่เฮียผมก็รักเฮียนะ” รามิลพูดพร้อมกอดแขนญาติผู้พี่อาชวีดึงแขนออกพร้อมพูดยิ้มๆว่า “พอเลยแกเดี๋ยวมีคนเข้าใจว่าเราเป็นเกย์” “กลัวซะเมื่อไหร่555555”
วรรณพรหมั่นไส้ขว้างค้อนให้ 1 ที เหตุการณ์นี้อยู่ในสายผู้หญิงอีก 2 คนคือ คันธนีราและเพชรลดา คันธนีรารู้สึกหวั่นไหวกลัวชายในฝันจะเป็นเกย์
เมื่อพักเที่ยงคันธนีรากำลังเดินไปพักก็มีเจ้าหน้าที่ของพรรคเดินมาเชิญให้ไปนั่งโต๊ะของหัวหน้าพรรคซึ่งที่นั่นมี อาชวี รามิล และวรรณพรนั่งอยู่ก่อนแล้วหญิงสาวเลือกนั่งตรงข้ามหัวหน้าพรรคซึ่งเป็นข้างๆวรรณพรหญิงสาวยิ้มให้ทุกคนแล้วนั่งลง อาชวียื่นเมนูให้คันธนีราหญิงสาวรับไป
“เชิญครับวินนี่” “เออ!พี่มาร์คสั่งหรือยังคะ” “สั่งแล้วครับ” “วินนี่ทานได้ทุกอย่างพี่มาร์คสั่งให้หน่อยได้มั้ยคะ” ดาราสาวส่งเมนูคืนให้ชายในฝันแล้วสบตาหวานอาชวีเป็นฝ่ายเขินเองหน้าแดงหูแดงคันธนีราเห็นแล้วยิ้มชอบใจแหมพี่มาร์คนี่น่ารักจังหญิงสาวชมในใจ
“ผมสั่งให้มั้ยครับคุณวินนี่” ผู้พูดคือรามิลเขาแกล้งยั่วอาชวีดึงเมนูจากมืออาชวีทั้งๆที่เมนูยังมีบนโต๊ะอีกเล่ม อาชวีรู้สึกหวงขึ้นมาดึงเมนูกลับจากญาติผู้น้อง รามิลยิ้มๆก่อนปล่อยมือจากเมนู “คุณวินนี่จะทานข้าวหรือสเต๊กครับ” “ขอสเต๊กดีกว่าค่ะ” “งั้นเป็นสเต๊กปลาแซลมอนนะครับ” ดาราสาวพยักหน้ายิ้มๆชายหนุ่มสั่งสเต๊กและน้ำส้มให้ดาราสาวใน
ระหว่างทานอาหารคันธนีราชวนคุย “พี่มาร์คมาเขาใหญ่บ่อยมั้ยคะ” “ไม่ค่อยมาหรอกครับผมงานเยอะครับ” “แล้วคุณวรรณล่ะค่ะขอวินนี่เรียกว่าพี่นะคะ” วรรณพรยิ้มพยักหน้า “พี่วรรณมาเขาใหญ่บ่อยมั้ยคะ” “ไม่ค่อยได้มาค่ะส่วนมากพี่จะทำข่าวที่กรุงเทพมากกว่า” “อ๋อ!ใช่พี่วรรณเป็นนักข่าวนี่ น่าสนุกนะค่ะ เอ๊ะแล้วต่างจังหวัดเนี๊ยะมีนักข่าวเยอะมั้ยคะ” “ส่วนมากจะดูขนาดของจังหวัดค่ะอย่างกรุงเทพนี่มี 3 คนค่ะ ที่นี่มี1คน บางจังหวัดเล็กเราก็ใช้ 2 จังหวัด 1คนค่ะ” “แต่วินนี่เห็นบางทีนักข่าวที่ออกทีวีคนเดียวหมดนะไม่ว่าจังหวัดใหน” “นักข่าวที่ออกทีวีนี่จะมีจริงๆ4คนค่ะส่วนมากเราจะดูว่าคนใหนเหมาะกับข่าวใหนก็จะส่งคนนั้นไปส่วนนักข่าวตามต่างจังหวัดนี่เป็นนักข่าวท้องถิ่นค่ะไม่ค่อยได้ออกทีวีแต่อาจจะมีรายงานทางโทรศัพท์ค่ะ” สองสาวคุยกันจนเกือบลืมสองหนุ่มบนโต๊ะอาหารจนกระทั่ง
“คุณวินนี่ล่ะครับมาเขาใหญ่บ่อยมั้ย” รามิลถาม “เคยมางานอีเวนท์ค่ะเจ้าของรีสอร์ทเปิดตัวขายไวน์อ่ะค่ะ พูดถึงไวน์วินนี่ไม่เข้าใจทำไมนักการเมืองชอบดื่มไวน์ ดื่มจนเมาตอนเข้าประชุมสภา” “น้องวินนี่ชอบดูข่าวการเมืองเหรอคะ” “ชอบค่ะวินนี่ว่าการเมืองเป็นเรื่องของเราทุกคนนะค่ะเราเสียภาษีให้นักการเมืองเราก็ควรได้ตรวจสอบเค้า” “งั้นคุณวินนี่สนใจเป็นนักการเมืองมั้ยครับ” รามิลถามคันธนีราย่นจมูกและตอบ “ไม่อ่ะค่ะชอบดูเฉยๆแต่ให้เป็นไม่เอาค่ะ พี่มาร์คเงียบเลยเบื่อวินนี่มั้ยคะวินนี่พูดอยู่คนเดียว” “ไม่หรอกครับผมชอบฟัง” “พี่มาร์ควินนี่รบกวนถามอะไรได้มั้ยคะ” “ได้ครับ” “พี่มาร์คกับคุณรามิลเป็นเกย์หรือป่าวคะ”
เมื่อได้ยินคำถามสองหนุ่มสำลักน้ำพร้อมกันส่วนวรรณพรหัวเราะขำแฟนหนุ่ม “เออ!ไม่ใช่ครับเราเป็นพี่น้องกัน” คราวนี้คนที่งงกลับเป็นดาราสาวมองหน้าคนโน้นทีคนนี้ที “คุณอาชวีกับคุณรามิลเป็นลูกพี่ลูกน้องกันค่ะ” วรรณพรเป็นฝ่ายตอบ “อ้าว!เหรอค่ะแล้วทำไมไม่เห็นมีข่าวเลย” คันธนีราถามอย่างแปลกใจ
“เราคิดว่ามันไม่ได้สำคัญอะไรครับเลยไม่ได้บอกใครแล้วก็ตอนผมสมัครเป็น ส.ส.ไม่อยากให้เป็นที่ครหาด้วย” รามิลตอบทั้งสี่คุยกันไปจนได้เวลาคันธนีราไปถ่ายเซ็ทสุดท้าย “เดี๋ยวช่วงเย็นเชิญคุณวินนี่ที่ห้องอาหารไทยนะครับ” อาชวีเอ่ยชวนพอดาราสาวลุกไปทำงานอาชวีก็ลุกตาม “อ้าว!เฮียจะไปใหน” “จะไปเคลียร์งานหน่ะเดี๋ยวเจอกันตอนประชุมนะ” “ชั้นจะไปพักผ่อน” วรรณพรพูดพร้อมลุกขึ้น “เดี๋ยวผมไปส่ง” รามิลลุกตามแฟนสาว
พอถึงห้องวรรณพรหญิงสาวหันมามองแฟนหนุ่ม “ขอบคุณนะค่ะ”
หญิงสาวหันหลังเปิดประตูไม่ทันระวังคนเจ้าเล่ห์ก็ตัวหญิงสาวเข้าไปในห้องแล้วจัดการปิดประตูล๊อดเรียบร้อย “นี่คุณรามิล” ชายหนุ่มจุ๊ปากให้คนรัก “ขอผมอยู่ด้วยสิผมเหงานะ” “คุณจะทำอะไร”
วรรณพรถอยหลังอย่างไม่ไว้ใจ “ก็ดูทีวีคุณคิดว่าผมจะทำอะไร” ชายหนุ่มเดินไปหยิบรีโมทแล้วนั่งที่เก้าอี้แล้วย้อนถาม “สงสัยคุณต้องคิดอะไรกับผมแหง๋เลย” นักข่าวสาวหน้าแล้วทำทีเดินไปที่เตียงแก้เขิน “บ้าคุณรามิล” วรรณพรนั่งดูทีวีไปเรื่อยตาเริ่มปรือแต่ก็กลัวโดนลับหลับเลยแข็งใจลืมตาจนทนไม่ไหวเผลอหลับไป รามิลหันมามองแฟนสาวที่นั่งหลับคอพับอยู่แล้วยิ้มชายหนุ่มเดินเข้าไปจัดให้สาวคนรักนอนให้ดีแล้วห่มผ้าตัวเองก็ขึ้นไปนอนบนเตียงใช้แขนตัวเองแทนหมอนให้หญิงสาวหนุน ฝ่ายวรรณพรกำลังฝันหวานเลยคิดว่าตัวเองกอดหมอนข้างเลยก่ายซะเต็มที่
“สำหรับคุณคันธนีรากับคุณวรรณพรอยู่ห้องข้างๆกันครับ ชั้น5เป็นชั้นของพวกเราเลยเดี๋ยวเจ้าหน้าที่จะแจกกุญแจนะครับ” อาชวีพูด และคณะทั้งหมดก็ขึ้นลิฟท์ไปยังห้องพักระหว่างที่อยู่ในลิฟท์ วรรณพรแอบสังเกตุปฎิกิริยาของของรามิลที่มีต่อเพรชลดาแต่ก็ไม่เห็นสิ่งผิดปกติพอมองไปที่สาวทรงโตหญิงสาวสังเกตุเห็นสาวใหญ่พยายามส่งสายตาเชิญชวนให้ชายหนุ่ม ส่วนรามิลรู้สึกตัวตลอดเวลาที่เพรชลดาคอยจ้องมองเขาอยู่ ตัวเขาเองไม่รู้สึกอะไรกับสายตานั้นเพราะความรู้สึกดีๆได้หายไปหมดแล้ว พอลิฟท์มาจอดชั้น5ทั้งหมดเดินไปยังห้องตามหมายเลขพวงกุญแจที่ได้มาโดยห้องของอาชวีอยู่ตรงข้ามห้องคันธนีรา ห้องของรามิลอยู่ตรงข้ามห้องของวรรณพร ไตรภพอยู่ห้องเดียวกับเพชรลดาตอนกำลังเข้าห้องรามิลหันมายักคิ้วให้วรรณพร
พอประตูปิดลงวรรณพรยืนพิงประตูยิ้ม ไลน์ในมือถือดังขึ้น
‘คิดถึงจังมาหาหน่อยสิ’ ‘ไม่ได้หรอกคนเยอะแยะ’ ‘งั้นผมไปหา’ ยังไม่ทันพิมพ์ตอบก็มีเสียงเคาะประตูพร้อมกับเสียงหล่อๆ “เปิดประตูหน่อยคุณวรรณ” “ไม่ได้หรอกมันไม่ควร” “ไม่ควรอะไรเราเป็นแฟนกันนะเร็วเดี๋ยวมีคนเห็น” นักข่าวสาวส่ายหน้าถอนใจในความดื้อของชายหนุ่มและไปเปิดประตู ทันทีที่ประตูเปิดออกหญิงสาวก็ตกอยู่ในอ้อมแขนรามิลเรียบร้อย
“อุ้ย!คุณรามิลปล่อยนะที่ชั้นเปิดประตูไม่ใช่ให้คุณมาทำแบบนี้นะ” “ผมคิดถึงคุณนะ” ไม่พูดป่าวเค้าใช้ใบหน้าซุกไซร้ซอกคอหญิงสาว วรรณพรเมื่อเจอเล้าโลมแบบนี้ขาเริ่มอ่อนแรงจนต้องกอดรอบคอชายหนุ่มไว้ใจเต้นแทบจะหลุดออกมานอกอกหญิงสาวเผลอครางออกมา นักข่าวสาวรวบรวมพลังที่เหลือน้อยนิดผลักชายหนุ่มออก “อย่าค่ะ” ชายหนุ่มยอมปล่อยหญิงสาวถอยออกมาอัตติโนมัติหอบเหมือนวิ่งมาร้อยเมตร รามิลยิ้มอย่างเอ็นดูวรรณพรค้อนให้ชายคนรักก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้รามิลเดินไปโอบกอด “แหมอย่างอนนะผมคิดถึงจริงๆนี่” “คิดถึงแต่มาทำแบบนี้ชั้นเสียเปรียบนะ” “ที่รักเพื่อเป็นการไม่เสียเปรียบผมให้คุณจูบคืนก็ได้” รามิลยื่นหน้าเข้าใกล้สาวคนรัก วรรณพรหมั่นไส้ค้อนให้พร้อมกับทุบแขนไปทีนึงรามิลลูบแขนและยิ้มให้สาวคนรัก
“คุณรามิลชั้นขอถามหน่อยทำไมคุณขอชั้นเป็นแฟนแล้วรู้มั้ยชั้นอายุเท่าไหร่” “ผมชอบคุณตั้งแต่พรรคเปิดตัว ส.ส.แล้ว” “แต่ตอนนั้นคุณมีแฟนแล้วนะ” “ครับตอนนั้นผมมีแฟนแล้วแต่มัน ยังงัยล่ะ ตอนนั้นผมรักกับเพชรอยู่แต่พอเห็นผู้หญิงอื่นที่ถูกใจก็อดมองไม่ได้ พอผมเลิกกับเพรชผมก็มีโอกาสเห็นคุณในงานแถลงข่าวของพรรคและผมก็ดูประวัติคุณที่กูเกิ้ลทางมือถือเนี๊ยะ สวรรค์ช่างเป็นใจคุณก็ไปที่บ้านหัวหน้า” พอพูดถึงอาชวีวรรณพรเริ่มระแวง “แล้วคุณกับคุณอาชวีเป็นคู่เกย์ป่ะ” “เดี๋ยวเฉลย” “บอกตอนนี้ไม่ได้เหรอ” “ไปดูคุณวินนี่ถ่ายสกู๊ปกัน”
รามิลเปลี่ยนเรื่องและโอบตนรักให้ลุกขึ้นยืนวรรณพรแจกค้อนอีกรอบ
เมื่อเดินมารอลิฟท์ทั้งคู่ก็เห็นเพรชลดาในชุดว่ายน้ำยืนรอลิฟท์อยู่ สาวเซ็กซี่มองชายหนุ่มอย่างเชิญชวน วรรณพรรู้สึกไม่ชอบสายตาของสาวใหญ่หญิงสาวเผลอจับมือรามิลไว้แน่นนักการเมืองหนุ่มยิ้มชอบใจยกมือขึ้นมาหอมทั้งสองยิ้มให้กัน นำความอิจฉามาให้สาวที่อยู่ในชุดว่ายน้ำคอยดูนะรามิลจะต้องเป็นของชั้น สาวใหญ่คาดโทษไว้ในใจลิฟท์ลงจอดในชั้นที่ต้องการสาวใหญ่สะบัดหน้าใส่ทั้งสองแล้วเดินไปที่สระว่ายน้ำของโรงแรมรามิลกับวรรณพรเดินไปสมทบกับอาชวีที่นั่งมองดาราสาวถ่ายโฆษณาอยู่
“อ้าว!อาร์ม คุณวรรณนั่งสิ โฆษณาชุดนี้ชั้นว่าจะลงหนังสือพิมพ์ดีกว่าทีวีนะว่าป่ะ” “ครับหัวหน้า” รามิลสังเกตุญาติผู้พี่มองดาราสาวยิ้มตลอดเวลา
“เฮียถ้าคุณวินนี่ถ่ายเสร็จเชิญเธอมานั่งสิครับ” วรรณพรรู้สึกผิดสังเกตุที่รามิลเปลี่ยนสรรพนามเรียกอาชวี รามิลหันมาเห็นหน้าคนรักเลยอธิบาย “ผมกับเฮียเป็นคนรู้ใจกัน” รามิลพูดกำกวมจนวรรณพรขยับถอยห่างอาชวีเห็นก็อมยิ้มอย่างขำๆ “นายเลิกล้อเล่นกับคุณวรรณได้แล้ว” “เอาแบบละเอียดหรือย่อๆ” “คุณรามิล” นักข่าวสาวเสียงเข้มพร้อมค้อนคม “โอเคโอเคครับอาอึ้มหม่าม๊าของเฮียเป็นพี่สาวหม่าม๊าของผม” หญิงสาวพอเข้าใจเรื่องคำศัพท์ภาษาจีนง่ายๆ เนื่องจากมีเพื่อนเป็นลูกหลานคนจีนเยอะ “อ้อ!คุณเข้าใจมั้ย” ที่รามิลถามแบบนี้ไม่ใช่ดูถูกแต่เพราะเขารู้ว่าหญิงสาวไม่ใช่คนจีนอาจจะไม่เข้าใจลำดับญาติของคนจีน วรรณพรพยักหน้า
“ชั้นมีเพื่อนเป็นคนจีนหลายคน” “ผมชอบไปนอนบ้านเฮียอ่ะเพราะผมขี้เกียจทำอาหารบ้านเฮียกับข้าวอร่อย” “มิน่าแกไปบ้านชั้นบ่อยจังชั้นก็สงสัยทำไมชอบมาจังมาหลอกกินนี่เองนึกว่ารักพี่” อาชวีส่ายหน้ายิ้มๆพร้อมกับเอ่ยแซว “โธ่เฮียผมก็รักเฮียนะ” รามิลพูดพร้อมกอดแขนญาติผู้พี่อาชวีดึงแขนออกพร้อมพูดยิ้มๆว่า “พอเลยแกเดี๋ยวมีคนเข้าใจว่าเราเป็นเกย์” “กลัวซะเมื่อไหร่555555”
วรรณพรหมั่นไส้ขว้างค้อนให้ 1 ที เหตุการณ์นี้อยู่ในสายผู้หญิงอีก 2 คนคือ คันธนีราและเพชรลดา คันธนีรารู้สึกหวั่นไหวกลัวชายในฝันจะเป็นเกย์
เมื่อพักเที่ยงคันธนีรากำลังเดินไปพักก็มีเจ้าหน้าที่ของพรรคเดินมาเชิญให้ไปนั่งโต๊ะของหัวหน้าพรรคซึ่งที่นั่นมี อาชวี รามิล และวรรณพรนั่งอยู่ก่อนแล้วหญิงสาวเลือกนั่งตรงข้ามหัวหน้าพรรคซึ่งเป็นข้างๆวรรณพรหญิงสาวยิ้มให้ทุกคนแล้วนั่งลง อาชวียื่นเมนูให้คันธนีราหญิงสาวรับไป
“เชิญครับวินนี่” “เออ!พี่มาร์คสั่งหรือยังคะ” “สั่งแล้วครับ” “วินนี่ทานได้ทุกอย่างพี่มาร์คสั่งให้หน่อยได้มั้ยคะ” ดาราสาวส่งเมนูคืนให้ชายในฝันแล้วสบตาหวานอาชวีเป็นฝ่ายเขินเองหน้าแดงหูแดงคันธนีราเห็นแล้วยิ้มชอบใจแหมพี่มาร์คนี่น่ารักจังหญิงสาวชมในใจ
“ผมสั่งให้มั้ยครับคุณวินนี่” ผู้พูดคือรามิลเขาแกล้งยั่วอาชวีดึงเมนูจากมืออาชวีทั้งๆที่เมนูยังมีบนโต๊ะอีกเล่ม อาชวีรู้สึกหวงขึ้นมาดึงเมนูกลับจากญาติผู้น้อง รามิลยิ้มๆก่อนปล่อยมือจากเมนู “คุณวินนี่จะทานข้าวหรือสเต๊กครับ” “ขอสเต๊กดีกว่าค่ะ” “งั้นเป็นสเต๊กปลาแซลมอนนะครับ” ดาราสาวพยักหน้ายิ้มๆชายหนุ่มสั่งสเต๊กและน้ำส้มให้ดาราสาวใน
ระหว่างทานอาหารคันธนีราชวนคุย “พี่มาร์คมาเขาใหญ่บ่อยมั้ยคะ” “ไม่ค่อยมาหรอกครับผมงานเยอะครับ” “แล้วคุณวรรณล่ะค่ะขอวินนี่เรียกว่าพี่นะคะ” วรรณพรยิ้มพยักหน้า “พี่วรรณมาเขาใหญ่บ่อยมั้ยคะ” “ไม่ค่อยได้มาค่ะส่วนมากพี่จะทำข่าวที่กรุงเทพมากกว่า” “อ๋อ!ใช่พี่วรรณเป็นนักข่าวนี่ น่าสนุกนะค่ะ เอ๊ะแล้วต่างจังหวัดเนี๊ยะมีนักข่าวเยอะมั้ยคะ” “ส่วนมากจะดูขนาดของจังหวัดค่ะอย่างกรุงเทพนี่มี 3 คนค่ะ ที่นี่มี1คน บางจังหวัดเล็กเราก็ใช้ 2 จังหวัด 1คนค่ะ” “แต่วินนี่เห็นบางทีนักข่าวที่ออกทีวีคนเดียวหมดนะไม่ว่าจังหวัดใหน” “นักข่าวที่ออกทีวีนี่จะมีจริงๆ4คนค่ะส่วนมากเราจะดูว่าคนใหนเหมาะกับข่าวใหนก็จะส่งคนนั้นไปส่วนนักข่าวตามต่างจังหวัดนี่เป็นนักข่าวท้องถิ่นค่ะไม่ค่อยได้ออกทีวีแต่อาจจะมีรายงานทางโทรศัพท์ค่ะ” สองสาวคุยกันจนเกือบลืมสองหนุ่มบนโต๊ะอาหารจนกระทั่ง
“คุณวินนี่ล่ะครับมาเขาใหญ่บ่อยมั้ย” รามิลถาม “เคยมางานอีเวนท์ค่ะเจ้าของรีสอร์ทเปิดตัวขายไวน์อ่ะค่ะ พูดถึงไวน์วินนี่ไม่เข้าใจทำไมนักการเมืองชอบดื่มไวน์ ดื่มจนเมาตอนเข้าประชุมสภา” “น้องวินนี่ชอบดูข่าวการเมืองเหรอคะ” “ชอบค่ะวินนี่ว่าการเมืองเป็นเรื่องของเราทุกคนนะค่ะเราเสียภาษีให้นักการเมืองเราก็ควรได้ตรวจสอบเค้า” “งั้นคุณวินนี่สนใจเป็นนักการเมืองมั้ยครับ” รามิลถามคันธนีราย่นจมูกและตอบ “ไม่อ่ะค่ะชอบดูเฉยๆแต่ให้เป็นไม่เอาค่ะ พี่มาร์คเงียบเลยเบื่อวินนี่มั้ยคะวินนี่พูดอยู่คนเดียว” “ไม่หรอกครับผมชอบฟัง” “พี่มาร์ควินนี่รบกวนถามอะไรได้มั้ยคะ” “ได้ครับ” “พี่มาร์คกับคุณรามิลเป็นเกย์หรือป่าวคะ”
เมื่อได้ยินคำถามสองหนุ่มสำลักน้ำพร้อมกันส่วนวรรณพรหัวเราะขำแฟนหนุ่ม “เออ!ไม่ใช่ครับเราเป็นพี่น้องกัน” คราวนี้คนที่งงกลับเป็นดาราสาวมองหน้าคนโน้นทีคนนี้ที “คุณอาชวีกับคุณรามิลเป็นลูกพี่ลูกน้องกันค่ะ” วรรณพรเป็นฝ่ายตอบ “อ้าว!เหรอค่ะแล้วทำไมไม่เห็นมีข่าวเลย” คันธนีราถามอย่างแปลกใจ
“เราคิดว่ามันไม่ได้สำคัญอะไรครับเลยไม่ได้บอกใครแล้วก็ตอนผมสมัครเป็น ส.ส.ไม่อยากให้เป็นที่ครหาด้วย” รามิลตอบทั้งสี่คุยกันไปจนได้เวลาคันธนีราไปถ่ายเซ็ทสุดท้าย “เดี๋ยวช่วงเย็นเชิญคุณวินนี่ที่ห้องอาหารไทยนะครับ” อาชวีเอ่ยชวนพอดาราสาวลุกไปทำงานอาชวีก็ลุกตาม “อ้าว!เฮียจะไปใหน” “จะไปเคลียร์งานหน่ะเดี๋ยวเจอกันตอนประชุมนะ” “ชั้นจะไปพักผ่อน” วรรณพรพูดพร้อมลุกขึ้น “เดี๋ยวผมไปส่ง” รามิลลุกตามแฟนสาว
พอถึงห้องวรรณพรหญิงสาวหันมามองแฟนหนุ่ม “ขอบคุณนะค่ะ”
หญิงสาวหันหลังเปิดประตูไม่ทันระวังคนเจ้าเล่ห์ก็ตัวหญิงสาวเข้าไปในห้องแล้วจัดการปิดประตูล๊อดเรียบร้อย “นี่คุณรามิล” ชายหนุ่มจุ๊ปากให้คนรัก “ขอผมอยู่ด้วยสิผมเหงานะ” “คุณจะทำอะไร”
วรรณพรถอยหลังอย่างไม่ไว้ใจ “ก็ดูทีวีคุณคิดว่าผมจะทำอะไร” ชายหนุ่มเดินไปหยิบรีโมทแล้วนั่งที่เก้าอี้แล้วย้อนถาม “สงสัยคุณต้องคิดอะไรกับผมแหง๋เลย” นักข่าวสาวหน้าแล้วทำทีเดินไปที่เตียงแก้เขิน “บ้าคุณรามิล” วรรณพรนั่งดูทีวีไปเรื่อยตาเริ่มปรือแต่ก็กลัวโดนลับหลับเลยแข็งใจลืมตาจนทนไม่ไหวเผลอหลับไป รามิลหันมามองแฟนสาวที่นั่งหลับคอพับอยู่แล้วยิ้มชายหนุ่มเดินเข้าไปจัดให้สาวคนรักนอนให้ดีแล้วห่มผ้าตัวเองก็ขึ้นไปนอนบนเตียงใช้แขนตัวเองแทนหมอนให้หญิงสาวหนุน ฝ่ายวรรณพรกำลังฝันหวานเลยคิดว่าตัวเองกอดหมอนข้างเลยก่ายซะเต็มที่
wanvisatreewong เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ก.พ. 2557, 20:44:41 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 ก.พ. 2557, 09:03:11 น.
จำนวนการเข้าชม : 779
| << การกลับมาของความเจ็บปวด | ศรัตรูปรากฎ >> |