ดวงใจอธิษฐาน ซีรีส์ชุด รอยรักข้ามกาลเวลา
คำอธิษฐานก่อนตายของเธอ ส่งผลมาทุกภพทุกชาติ และไม่ว่าชาติไหนเธอก็ยังเกลียดผู้ชายคนนี้สุดหัวใจ
Tags: ลินิน สาริน พีเรียเ อรุณ
ตอน: ตอนที่ 2 100%
“ปล่อยซี่”
“ขอต่อเวลาอีกหน่อยไม่ได้เหรอคุณ”
“คุณเอกลิขิต!” กัณฐิกาเสียงแข็ง คนใต้ร่างจึงยิ้มเผล่ ยอมผละตัวเธอออกห่างแล้วฉุดให้ลุกขึ้นแต่โดยดีทว่าใบหน้ายังยิ้มระรื่น
“ในที่สุดคุณก็จำชื่อผมได้”
“ฉันไม่พูดกับคุณแล้ว บ้าจริง” หญิงสาวผลักร่างหนาที่ไม่ว่าจะทุ่มเรี่ยวแรงไปทั้งหมดอย่างไรก็ไม่สะดุ้งสะเทือนให้ออกห่างแล้วสาวเท้าเดินหนีกลับไปที่ร้านซ่อม เจ้าของร้านจัดการให้เสร็จพอดี หญิงสาวควานหากระเป๋าสตางค์ในกระเป๋าเป้แต่ชายหนุ่มรีบยื่นเงินให้แทน
“ไม่ต้องทอนครับ”
“ไม่ต้องหรอก คุณอุตส่าห์พามาแล้ว” หญิงสาวปฏิเสธ แต่คนหัวดื้อสั่นหน้า เพราะเขาเองเป็นคนทำให้รถเธอยางแบน จะให้เธอจ่ายค่าซ่อมรถไปได้อย่างไร
“ให้ผมจ่ายเถอะ ถือเป็นการเริ่มต้นมิตรภาพของเรา เพราะต่อแต่นี้ไปผมจะรุกหนัก บอกไว้คุณจะได้รู้ตัว จะได้ไม่ตกใจ”
“นี่คุณ!” หญิงสาวมองเขาอย่างอ่อนอกอ่อนใจ คร้านจะต่อปากต่อคำจึงเดินหนี แต่เขายังเดินตามไม่ห่างแล้วเรียกไว้
“โกรธผมเหรอ”
“เปล่า ไม่รู้จะโกรธเรื่องอะไร”
“นั่นนะสิ ของแบบนี้มันโกรธกันไม่ได้หรอกคุณก็ผมชอบของผม ก็ต้องพยายามทำทุกทางให้คุณมาสนใจ คุณว่าจริงไหม”
“เรื่องของคุณ”
“แปลว่าคุณอนุญาต?”
“แล้วถ้าฉันบอกว่าไม่ คุณจะยอมไหมล่ะ” กัณฐิกาย้อนถามอย่างหมั่นไส้ คนตัวโตยิ้มเผล่พลางส่ายหน้าดิก บอกอย่างคนหัวดื้อ
“ไม่ยอม”
“แล้วก็ไม่ต้องมาถาม อยากจะทำอะไรก็เรื่องของคุณ” หญิงสาวสะบัดหน้าหนีแล้วเดินไปสตาร์ทรถก่อนหันมาหาเขา “ขอบคุณที่พามาส่งไปแล้ว”
หญิงสาวขับรถออกไป มีหรือที่ชายหนุ่มจะปล่อยโอกาสให้หลุดลอย เขารีบขึ้นรถแล้วขับตามไปห่างๆ วันนี้จะต้องรู้ให้ได้ว่าบ้านของกัณฐิกาอยู่ที่ไหน
เหยี่ยวข่าวสาวมองเห็นจากกระจกมองหลังอยู่แล้วว่าเขาตามมา อาศัยความเร็วหลบหลีกไปได้อย่างว่องไว เข้าซอยนั้นออกซอยนี้จนรถกระบะแบบสี่ประตูของเอกลิขิตตามไม่ทัน เมื่อมองไม่เห็นรถเขาแล้วจึงยิ้มร่าหัวเราะออกมาอย่างเป็นต่อ
“ฮะๆ เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับคนอย่างนังกัณ ตามข่าวใต้เตียงดารามาตั้งเท่าไหร่ ถ้าไม่เร็วจริงก็คงหาข่าวไม่ได้หรอกย่ะตาทึ่ม”
เหยี่ยวข่าวสาวขับรถกลับบ้านอย่างสบายใจในขณะที่เอกลิขิตหัวหมุนเมื่อหญิงสาวหลอกให้เขาเข้ามาในซอยหนึ่งแล้วตัวเธอก็ซอกแซกออกไปอีกทาง
“หึ่ม…ฝากไว้ก่อนเถอะกัณฐิกา ผมจะหาบ้านคุณจนเจอให้ได้ ถ้าทำไม่ได้ผมจะเอาเกียรตินิยมผมไปคืนมหาวิทยาลัย” อาจารย์หนุ่มวิชาสถิติหมายมาดในใจ แต่วันนี้เขาเองก็ทำคะแนนคืบหน้าไปมาก ที่เริ่มจากติดลบก็เริ่มขยับมาหน่อยหนึ่ง อย่างน้อยก็รู้ชื่อ รู้ที่ทำงานและได้แนะนำตัวเองให้เธอรู้จัก จากนี้จะต้องรุกให้หนักให้เธอหนีไปทางไหนไม่ได้เลย
ผมเอาจริงแน่กัณฐิกา!
“ขอต่อเวลาอีกหน่อยไม่ได้เหรอคุณ”
“คุณเอกลิขิต!” กัณฐิกาเสียงแข็ง คนใต้ร่างจึงยิ้มเผล่ ยอมผละตัวเธอออกห่างแล้วฉุดให้ลุกขึ้นแต่โดยดีทว่าใบหน้ายังยิ้มระรื่น
“ในที่สุดคุณก็จำชื่อผมได้”
“ฉันไม่พูดกับคุณแล้ว บ้าจริง” หญิงสาวผลักร่างหนาที่ไม่ว่าจะทุ่มเรี่ยวแรงไปทั้งหมดอย่างไรก็ไม่สะดุ้งสะเทือนให้ออกห่างแล้วสาวเท้าเดินหนีกลับไปที่ร้านซ่อม เจ้าของร้านจัดการให้เสร็จพอดี หญิงสาวควานหากระเป๋าสตางค์ในกระเป๋าเป้แต่ชายหนุ่มรีบยื่นเงินให้แทน
“ไม่ต้องทอนครับ”
“ไม่ต้องหรอก คุณอุตส่าห์พามาแล้ว” หญิงสาวปฏิเสธ แต่คนหัวดื้อสั่นหน้า เพราะเขาเองเป็นคนทำให้รถเธอยางแบน จะให้เธอจ่ายค่าซ่อมรถไปได้อย่างไร
“ให้ผมจ่ายเถอะ ถือเป็นการเริ่มต้นมิตรภาพของเรา เพราะต่อแต่นี้ไปผมจะรุกหนัก บอกไว้คุณจะได้รู้ตัว จะได้ไม่ตกใจ”
“นี่คุณ!” หญิงสาวมองเขาอย่างอ่อนอกอ่อนใจ คร้านจะต่อปากต่อคำจึงเดินหนี แต่เขายังเดินตามไม่ห่างแล้วเรียกไว้
“โกรธผมเหรอ”
“เปล่า ไม่รู้จะโกรธเรื่องอะไร”
“นั่นนะสิ ของแบบนี้มันโกรธกันไม่ได้หรอกคุณก็ผมชอบของผม ก็ต้องพยายามทำทุกทางให้คุณมาสนใจ คุณว่าจริงไหม”
“เรื่องของคุณ”
“แปลว่าคุณอนุญาต?”
“แล้วถ้าฉันบอกว่าไม่ คุณจะยอมไหมล่ะ” กัณฐิกาย้อนถามอย่างหมั่นไส้ คนตัวโตยิ้มเผล่พลางส่ายหน้าดิก บอกอย่างคนหัวดื้อ
“ไม่ยอม”
“แล้วก็ไม่ต้องมาถาม อยากจะทำอะไรก็เรื่องของคุณ” หญิงสาวสะบัดหน้าหนีแล้วเดินไปสตาร์ทรถก่อนหันมาหาเขา “ขอบคุณที่พามาส่งไปแล้ว”
หญิงสาวขับรถออกไป มีหรือที่ชายหนุ่มจะปล่อยโอกาสให้หลุดลอย เขารีบขึ้นรถแล้วขับตามไปห่างๆ วันนี้จะต้องรู้ให้ได้ว่าบ้านของกัณฐิกาอยู่ที่ไหน
เหยี่ยวข่าวสาวมองเห็นจากกระจกมองหลังอยู่แล้วว่าเขาตามมา อาศัยความเร็วหลบหลีกไปได้อย่างว่องไว เข้าซอยนั้นออกซอยนี้จนรถกระบะแบบสี่ประตูของเอกลิขิตตามไม่ทัน เมื่อมองไม่เห็นรถเขาแล้วจึงยิ้มร่าหัวเราะออกมาอย่างเป็นต่อ
“ฮะๆ เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับคนอย่างนังกัณ ตามข่าวใต้เตียงดารามาตั้งเท่าไหร่ ถ้าไม่เร็วจริงก็คงหาข่าวไม่ได้หรอกย่ะตาทึ่ม”
เหยี่ยวข่าวสาวขับรถกลับบ้านอย่างสบายใจในขณะที่เอกลิขิตหัวหมุนเมื่อหญิงสาวหลอกให้เขาเข้ามาในซอยหนึ่งแล้วตัวเธอก็ซอกแซกออกไปอีกทาง
“หึ่ม…ฝากไว้ก่อนเถอะกัณฐิกา ผมจะหาบ้านคุณจนเจอให้ได้ ถ้าทำไม่ได้ผมจะเอาเกียรตินิยมผมไปคืนมหาวิทยาลัย” อาจารย์หนุ่มวิชาสถิติหมายมาดในใจ แต่วันนี้เขาเองก็ทำคะแนนคืบหน้าไปมาก ที่เริ่มจากติดลบก็เริ่มขยับมาหน่อยหนึ่ง อย่างน้อยก็รู้ชื่อ รู้ที่ทำงานและได้แนะนำตัวเองให้เธอรู้จัก จากนี้จะต้องรุกให้หนักให้เธอหนีไปทางไหนไม่ได้เลย
ผมเอาจริงแน่กัณฐิกา!
สาริน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 17 มี.ค. 2557, 22:49:30 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 17 มี.ค. 2557, 22:49:30 น.
จำนวนการเข้าชม : 1109
| << ตอนที่ 2 80% | ตอนที่ 3 50% >> |