battle World
อ่านเอาเลยคับ เดี๋ยวก็รู้
Tags: เกมออนไลน์
ตอน: ในปราสาท
ก่อนจะพูดเนื้อหานิยายต่อผมของแนะนำตัวละครใหม่จากตอนที่แล้วก่อนนะครับ
สาวน้อยที่ชนกับผมชื่อว่ามิวสาวน้อยหน้าตาเหมือนหนุ่มหน้าสวยมากกว่าผู้หญิง(สรุปว่าผู้ชายหรือผู้หญิง?) อายุ 13 ปี เกิดวันที่ 14มกราคม เลือดกรุ๊ป Oชอบเล่นเกมและแกล้งคนอื่น สเป็กผู้ชายที่ชอบ ผมพึ่งรู้จักเธอเลยยังไม่รู้(กลับเข้าเรื่องล่ะนะครับ)
สิ่งที่ผมเห็น คนที่เดินเข้ามาช่างคุ้นหน้าคุ้มตา รูปร่างหน้าตาที่พอจะเรียกว่าดีได้
“อ๊ะ!” คนๆนั้นพูดออกมา
“อะ..อ้นนายมาที่นี่ได้ยังไงกันน่ะ”ผมพูดขึ้นด้วยความสงสัย
“แล้วทำไมภูถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ”อ้นพูดแล้วชี้มาทางผม
“ก็..เหตุผลหลายอย่างน่ะ”
“เหรอ”ถึงหมอนี่จะบอกเหรอก็เถอะแต่หน้านายน่ะยุ่งกว่าอะไรซะอีกนะเฟ้ย
“อ้าว..รู้จักกันเหรอ” มิวก็พูดขึ้น
“มิวน่าจะรู้นะอธิบายมาทีสิ”อ้นพูดแล้วจ้องมาทางผม (อย่าจ้องแด้มันเสียวนะเฟ้ย)
“อือ..คือว่า...” แล้วมิวก็อธิบายให้ฟังทั้งหมด
“นี้มานเรื่องอาไรกานเนี้ย..” พออ้นได้ฟังทั้งหมดก็ตะโกนออกมา เสียงดังเฟ้ย
“ก็อย่างที่ได้ฟังนั้นแหละนะ จากนี้ไปก็ช่วยไม่ได้”
“ชิ..” อ้นพูดอย่างนั้นออกมา ก็ได้ยิงเสียงฝีเท้าวิ่งเข้ามา
“อ้นนนน..กลับมาแล้วเหรอ” แล้วร่างเจ้าของเสียงฝีเท้าก็กระโดดกอดอ้น จนอ้นเสียหลักล้มลงไปทั้งคู่
“อะ..องค์หญิงทำอะไรน่ะค้า” มิวพูดขึ้นแล้วเดินไปพยุงทั้งสองคนขึ้นมา เด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นองค์หญิงงั้นเหรอ ลักษณะก็ อายุราวๆ10ขวบ ตัวเล็ก ผมสีส้มผิวขาว ตาดูเหมือนแมว แล้วก็...ไม่มีควานน่าเกรงขามในฐานะองค์หญิงแม้แต่นิดเดียว
“อ๊ะ!..แล้วเจ้ามนุษย์สามัญชนตรงนั้นเข้ามาได้ไงน่ะ” องค์หญิงพูดแล้วทำสายตาเหยียดหยามผมเต็มที่ (ไอ้เด็กนี่..เดี๋ยวก็ทุบซะเหรอ)
“องค์หญิงคะ คือว่าผู้ชายคนนี้เค้าจะมาเป็นองครักษ์ขององค์หญิงน่ะค่ะ” มิวพยายามพูดอธิบายให้
“หาเจ้าคนหน้าตาแบบเจ้าเนี้ยนะ” องค์หญิงพูดแล้วถลึงตาใส่ (ทำใจร่มๆไว้)
“ยะ..ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมชื่อภู” ผมพูดพร้อมแนะนำตัว
“เอ๋..ชื่อธรรมดาจังเลยอ่ะ” องค์หญิงพูดเหมือนจะกวน
“ช่างผมเถอะน่า” ผมหมดความอดทนพูดประชดไป
“งั้นเหรอ.. ข้าน่ะชื่อว่า นรัณท์ นะ กรุณาเรียกให้ถูกด้วย”
“องค์หญิง..”อยู่ๆสาวน้อยในชุดเมดที่ยืนข้างๆนรัณท์ก็พูดขึ้นแล้วทำสายตาเหม่อลอย
“มีอะไรงั้นเหรอ”
“ได้เวลา..ชายามบ่าย..แล้ว”
“อื้อๆ อ๊ะจริงด้วย..” นรัณท์ พูดแล้วยิ้มอย่างดีใจที่นึกออก
“นี่เจ้าภู..อะไรนั้นน่ะ สาวน้อยน่ารักที่ยืนตรงนี้น่ะชื่อว่าเจสนะ”
“ขอบคุณ..ที่แนะนำให้..ค่ะ..ยินดี..ที่ได้..รู้จัก..ค่ะ..” เธอพูดแล้วทำสายตาหม่อลอยเช่นเคย
“เอาล่ะไปทานชายามบ่ายกันเถอะ” นรัณท์ พูดแล้วเดินนำไปอย่างอารมณ์ดี
สาวน้อยที่ชนกับผมชื่อว่ามิวสาวน้อยหน้าตาเหมือนหนุ่มหน้าสวยมากกว่าผู้หญิง(สรุปว่าผู้ชายหรือผู้หญิง?) อายุ 13 ปี เกิดวันที่ 14มกราคม เลือดกรุ๊ป Oชอบเล่นเกมและแกล้งคนอื่น สเป็กผู้ชายที่ชอบ ผมพึ่งรู้จักเธอเลยยังไม่รู้(กลับเข้าเรื่องล่ะนะครับ)
สิ่งที่ผมเห็น คนที่เดินเข้ามาช่างคุ้นหน้าคุ้มตา รูปร่างหน้าตาที่พอจะเรียกว่าดีได้
“อ๊ะ!” คนๆนั้นพูดออกมา
“อะ..อ้นนายมาที่นี่ได้ยังไงกันน่ะ”ผมพูดขึ้นด้วยความสงสัย
“แล้วทำไมภูถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ”อ้นพูดแล้วชี้มาทางผม
“ก็..เหตุผลหลายอย่างน่ะ”
“เหรอ”ถึงหมอนี่จะบอกเหรอก็เถอะแต่หน้านายน่ะยุ่งกว่าอะไรซะอีกนะเฟ้ย
“อ้าว..รู้จักกันเหรอ” มิวก็พูดขึ้น
“มิวน่าจะรู้นะอธิบายมาทีสิ”อ้นพูดแล้วจ้องมาทางผม (อย่าจ้องแด้มันเสียวนะเฟ้ย)
“อือ..คือว่า...” แล้วมิวก็อธิบายให้ฟังทั้งหมด
“นี้มานเรื่องอาไรกานเนี้ย..” พออ้นได้ฟังทั้งหมดก็ตะโกนออกมา เสียงดังเฟ้ย
“ก็อย่างที่ได้ฟังนั้นแหละนะ จากนี้ไปก็ช่วยไม่ได้”
“ชิ..” อ้นพูดอย่างนั้นออกมา ก็ได้ยิงเสียงฝีเท้าวิ่งเข้ามา
“อ้นนนน..กลับมาแล้วเหรอ” แล้วร่างเจ้าของเสียงฝีเท้าก็กระโดดกอดอ้น จนอ้นเสียหลักล้มลงไปทั้งคู่
“อะ..องค์หญิงทำอะไรน่ะค้า” มิวพูดขึ้นแล้วเดินไปพยุงทั้งสองคนขึ้นมา เด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นองค์หญิงงั้นเหรอ ลักษณะก็ อายุราวๆ10ขวบ ตัวเล็ก ผมสีส้มผิวขาว ตาดูเหมือนแมว แล้วก็...ไม่มีควานน่าเกรงขามในฐานะองค์หญิงแม้แต่นิดเดียว
“อ๊ะ!..แล้วเจ้ามนุษย์สามัญชนตรงนั้นเข้ามาได้ไงน่ะ” องค์หญิงพูดแล้วทำสายตาเหยียดหยามผมเต็มที่ (ไอ้เด็กนี่..เดี๋ยวก็ทุบซะเหรอ)
“องค์หญิงคะ คือว่าผู้ชายคนนี้เค้าจะมาเป็นองครักษ์ขององค์หญิงน่ะค่ะ” มิวพยายามพูดอธิบายให้
“หาเจ้าคนหน้าตาแบบเจ้าเนี้ยนะ” องค์หญิงพูดแล้วถลึงตาใส่ (ทำใจร่มๆไว้)
“ยะ..ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมชื่อภู” ผมพูดพร้อมแนะนำตัว
“เอ๋..ชื่อธรรมดาจังเลยอ่ะ” องค์หญิงพูดเหมือนจะกวน
“ช่างผมเถอะน่า” ผมหมดความอดทนพูดประชดไป
“งั้นเหรอ.. ข้าน่ะชื่อว่า นรัณท์ นะ กรุณาเรียกให้ถูกด้วย”
“องค์หญิง..”อยู่ๆสาวน้อยในชุดเมดที่ยืนข้างๆนรัณท์ก็พูดขึ้นแล้วทำสายตาเหม่อลอย
“มีอะไรงั้นเหรอ”
“ได้เวลา..ชายามบ่าย..แล้ว”
“อื้อๆ อ๊ะจริงด้วย..” นรัณท์ พูดแล้วยิ้มอย่างดีใจที่นึกออก
“นี่เจ้าภู..อะไรนั้นน่ะ สาวน้อยน่ารักที่ยืนตรงนี้น่ะชื่อว่าเจสนะ”
“ขอบคุณ..ที่แนะนำให้..ค่ะ..ยินดี..ที่ได้..รู้จัก..ค่ะ..” เธอพูดแล้วทำสายตาหม่อลอยเช่นเคย
“เอาล่ะไปทานชายามบ่ายกันเถอะ” นรัณท์ พูดแล้วเดินนำไปอย่างอารมณ์ดี
เมรุนสตาร์sakiติ๊งต๊อง เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 มี.ค. 2557, 14:32:56 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 มี.ค. 2557, 14:32:56 น.
จำนวนการเข้าชม : 843
| << โลกสมมุติ | battle >> |