Love to you! ป่วนหัวใจยัยตัวแสบ
เรื่องราวของสาวน้อยตกอับ ต้องไปเจอกับซาตานในร่างเทพบุตร
Tags: รักใสๆที่ตามใจคนเขียน
ตอน: ภูมิต้านทานต่ำ
ตอนนี้ชั้นกำลังวุ่นๆอยู่กับเสื้อผ้ากับของกระจุกกระจิกทั้งหลายมากมายของตัวเอง เลยทำให้ชั้นไม่ได้ลงไปข้างล่าง(ทำให้ไม่ได้เจอกับตัวป่วนทั้ง 3) อ่านในวงเล็บไม่ผิดเหรอค่ะ เพราะตั้งแต่เข้าบ้านนี้มามีเรื่องไม่หยุดเลยอ่ะ T0Tทั้งทำความสะอาด ทำกับข้าว และสุดท้ายตัวป่วนพวกนั้นทำให้ชั้นโรคหัวใจของชั้นกำเริบ! ถึงนิสัยพวกเค้าไม่ค่อยดีแต่ด้วย ความหน้าตาดีที่เป็นองค์ประกอบหลัก-.,- กับความเพลย์บอยเป็นองค์ประกอบเสริมของพวกเค้าที่ ทำให้ตายได้ง่ายๆเลยนะเอ้อ (แต่สาวๆคนอื่นคงอิจฉามากกว่าสงสารแล้วล่ะ) ให้อารมณ์เหมือนชั้นเป็นนางทาสมาขัดดอกเลยง่ะ แต่ว่าถ้างั้นชั้นต้องเป็นนางทาสสู้ชีวิตสินะ *-*
ก๊อก ก๊อก
“ใครน่ะ?” คนกำลังยุ่งกับข้าวของไม่มีเวลาไปยุ่งกับเรื่องไม่เป็นเรื่องนะยะ
“ชั้นเอง” แล้วใครล่ะยะ -*-
“นี่..เปิดนะยัยเอ๋อ” หลังจากนั้นผู้มาเยือนก็ทุบประตูอย่างสนุกสนาน สนุกมากมั้ยยะเนี้ย
“โอ๊ย!..เข้าใจแล้วแปปนึง” พูดจบเสียงทุบประตูก็เงียบไป
แกร๊ก
“ว่าไง มีอะไร” พอชั้นเปิดออกมาก็เจอกับฟอร์ดยืนทำหน้าอารมณ์บ่จอยอยู่
“นายเป็นอะไรรึเปล่า”
“ชั้นชื่อฟอร์ด ไม่ใช่นาย” อะไรของหมอนี้เนี้ย
“เอ่อ..ฟอร์ดมีอะไรรึเปล่า”
“ข้าวเย็นน่ะ ทำให้กินหน่อยได้รึเปล่า?” ทุบประตูอยู่ตั้งนานดูถามเข้าจิ T0T
“อือๆ เดี๋ยวทำให้ จัดห้องให้มันเสร็จก่อน”
“เดี๋ยวนี้!” ฟอร์ดพูดแล้วหิ้วชั้น
“ว้ายยย อะไรของนายน่ะปล่อยนะ ปล่อยยย >o<”
“ไม่ แล้วถ้าเธอยังดิ้นอยู่ชั้นจะอุ้มเธอไป”
“นายไม่กล้าหรอก ปล่อยชั้นนะ” สิ้นเสียงชั้นฟอร์ดก็เปลี่ยนจากหิ้ว เป็นอุ้มชั้นแทน
“ถ้าเธอยังไม่หยุดชั้นจะจูบเธอ” งั้นหยุดก็ได้ -.-เชอะ
“ดี... -*- แล้วก็นะยัยเอ๋องี่เง่า คราวหน้าถ้าชั้นอยากได้อะไรชั้นต้องได้ทันที เข้าใจไหม?”
(- -) (_ _) (- -) (_ _) *พยักหน้า
“ดี..” แล้วฟอร์ดก็อุ้มชั้นลงบันได โอ๊ยยยย อันตรายยย เดี๋ยวตายคู่ขึ้นมาทำไงยะ แล้ว..เค้าเรียกชั้นว่ายัยเอ๋องี่เง่าใช่ไหมอ่ะT^T
“ฟอร์ดปล่อยชั้นลงเถอะนะ เดี๋ยวตกบันไดกันพอดี” พูดจบแทนที่เค้าจะปล่อยชั้นลงกับรัดชั้นแน่นขึ้น แล้วเค้าก็โน้มหน้าลงมาใกล้จนหายใจใส่ชั้นแล้วก็ อ๊ายยยยยยยยย ริมฝีปากนุ่มๆของหมอนั่นกำลังประกบกับแก้มชั้นอยู่ !
“นี่เป็นการเตือน ครั้งต่อไปชั้นจูบเธอจริงๆแน่ -*- ”
แต่ว่าชั้นไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นก่อนที่ชั้นจะ..
“เฮ้ย!..ยัยเอ๋องี่เง่า”
สลบไป..
ก๊อก ก๊อก
“ใครน่ะ?” คนกำลังยุ่งกับข้าวของไม่มีเวลาไปยุ่งกับเรื่องไม่เป็นเรื่องนะยะ
“ชั้นเอง” แล้วใครล่ะยะ -*-
“นี่..เปิดนะยัยเอ๋อ” หลังจากนั้นผู้มาเยือนก็ทุบประตูอย่างสนุกสนาน สนุกมากมั้ยยะเนี้ย
“โอ๊ย!..เข้าใจแล้วแปปนึง” พูดจบเสียงทุบประตูก็เงียบไป
แกร๊ก
“ว่าไง มีอะไร” พอชั้นเปิดออกมาก็เจอกับฟอร์ดยืนทำหน้าอารมณ์บ่จอยอยู่
“นายเป็นอะไรรึเปล่า”
“ชั้นชื่อฟอร์ด ไม่ใช่นาย” อะไรของหมอนี้เนี้ย
“เอ่อ..ฟอร์ดมีอะไรรึเปล่า”
“ข้าวเย็นน่ะ ทำให้กินหน่อยได้รึเปล่า?” ทุบประตูอยู่ตั้งนานดูถามเข้าจิ T0T
“อือๆ เดี๋ยวทำให้ จัดห้องให้มันเสร็จก่อน”
“เดี๋ยวนี้!” ฟอร์ดพูดแล้วหิ้วชั้น
“ว้ายยย อะไรของนายน่ะปล่อยนะ ปล่อยยย >o<”
“ไม่ แล้วถ้าเธอยังดิ้นอยู่ชั้นจะอุ้มเธอไป”
“นายไม่กล้าหรอก ปล่อยชั้นนะ” สิ้นเสียงชั้นฟอร์ดก็เปลี่ยนจากหิ้ว เป็นอุ้มชั้นแทน
“ถ้าเธอยังไม่หยุดชั้นจะจูบเธอ” งั้นหยุดก็ได้ -.-เชอะ
“ดี... -*- แล้วก็นะยัยเอ๋องี่เง่า คราวหน้าถ้าชั้นอยากได้อะไรชั้นต้องได้ทันที เข้าใจไหม?”
(- -) (_ _) (- -) (_ _) *พยักหน้า
“ดี..” แล้วฟอร์ดก็อุ้มชั้นลงบันได โอ๊ยยยย อันตรายยย เดี๋ยวตายคู่ขึ้นมาทำไงยะ แล้ว..เค้าเรียกชั้นว่ายัยเอ๋องี่เง่าใช่ไหมอ่ะT^T
“ฟอร์ดปล่อยชั้นลงเถอะนะ เดี๋ยวตกบันไดกันพอดี” พูดจบแทนที่เค้าจะปล่อยชั้นลงกับรัดชั้นแน่นขึ้น แล้วเค้าก็โน้มหน้าลงมาใกล้จนหายใจใส่ชั้นแล้วก็ อ๊ายยยยยยยยย ริมฝีปากนุ่มๆของหมอนั่นกำลังประกบกับแก้มชั้นอยู่ !
“นี่เป็นการเตือน ครั้งต่อไปชั้นจูบเธอจริงๆแน่ -*- ”
แต่ว่าชั้นไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นก่อนที่ชั้นจะ..
“เฮ้ย!..ยัยเอ๋องี่เง่า”
สลบไป..
เมรุนสตาร์sakiติ๊งต๊อง เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 เม.ย. 2557, 14:22:59 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 เม.ย. 2557, 14:22:59 น.
จำนวนการเข้าชม : 832
| << พบเจอ (ซาตานในร่างเทพบุตร) | แก้แค้น(ไม่ได้) >> |