รักหมดใจ คุณชาย S4
จีนส์นักศึกษาปี 1 แอบชอบรุ่นพี่ที่คณะ “ทีเจย์” หัวหน้าแก๊ง S4 จริงๆ แก๊งนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรมากมายแค่อยู่เฉยๆ เดินหล่อๆ ในมหาลัย ก็สร้างเรตติ้งให้มหาลัยแล้ว พวกเขาจึงมีห้องพิเศษเฉพาะแก๊ง S4 และจีนส์ยิ่งมีโอกาสเข้าใกล้ทีเจย์มากขึ้นเมื่อเธอรู้ว่านาลีนคบกับเก่ง แต่ความโชคดีก็มาพร้อมกับความโชคร้าย เมื่อเธอรู้ว่าทีเจย์ชอบพีนพี่สาวของเธอ เรื่องราวความรักของจีนส์จะเป็นยังไง ติดตามกันได้ ใน "รักหมดใจ คุณชาย S4"
Tags: คุณชาย ดราม่า โรแมนติก วัยใส นิยายวัยรุ่น น่ารักกุ๊กิ๊ก
ตอน: ตอนที่ 2
ตอนที่ 2
ฉันอยากจะบ้าตายยยย ฉันทำอะไรลงไปเนี้ยย แล้วฉันจะมีหน้าไปมองเขาได้ยังไงงงง มินกับนาลีนเล่าวีรกรรมสุดแสบของฉันให้ฟัง เพราะฉันจำอะไรไม่ได้เลย ฉันอยากจะไปเกิดใหม่ซักสิบรอบจริงๆ แต่ว่ามันก็ทำให้ฉันรู้ว่าความพยายามของฉันมันไม่มีค่าอะไรเลย แต่เอะ!!!! ฉันมาที่นี่อีกแล้วหรอเนี้ย หน้าห้อง S4 แล้วจะเอาดอกกุหลาบมาให้เขาทำไม ในเมื่อเขาไม่อยากได้มันซะหน่อย ฉันกำลังจะเดินกลับแต่ว่า... แก๊ง S4 มา!!!! ทำไงดี ทำไง???
“นี่เธอ!!! ยัยขี้เมา” ทีเจย์เรียกฉัน
“สวัสดี จำได้ด้วยหรอ ” ฉันยิ้มแหย่ๆ ให้เขา
“จีนส์ มาทำอะไรที่นี่?” พี่เก่งถามฉัน
“นายรู้จักยัยนี่ด้วยหรอ?” ทีเจย์ถามพี่เก่ง
“อือ นี่จีนส์เพื่อนนาลีน เธอคงรู้จักพวกเราแล้วเนอะ เมื่อคืนกะว่าจะพาไปทักทายอยู่ แต่ดันเกิดเรื่องซะก่อน” พี่เก่งเล่า
“เพื่อนนาลีน??? นาลีนมีเพื่อนแบบนี้ด้วยหรอว่ะ? ฮ่าๆๆ ^^” พี่ไนซ์พูด แล้งไง แบบฉันมันเป็นยังไง _ _* แต่ฉันก็ทำได้แค่เงียบ ไม่กล้าพูด เพราะยังตั้งตัวไม่ทันที่ต้องมาเจอ S4 จะจะแบบนี้
“ทำไมพวกนายต้องว่าน้องเขาด้วยวะ น้องมีธุระอะไรกับพวกพี่รึป่าว ถ้าไม่มีก็ไปเรียนได้เถอะ ” พี่ท็อปแทรกขึ้นมา ฉันกำลังจะเดินไป แต่...
“เดี๋ยว!!! ยัยขี้เมา รู้ใช่ไหมเมื่อคืนเธอทำเหล้าหกใส่เสื้อฉัน” ทีเจย์พูด ฉันก็พยักหน้า
“แล้วเธอรู้ไหมเสื้อตัวนั้นราคาเท่าไหร่ ฉันต้องทิ้งทั้งที่เพิ่งใส่ครั้งแรก เธอ จะรับผิดชอบยังไง?”
“ห๊ะ เอ่อ เดี๋ยวฉันเอาไปซักให้”
“ฉันทิ้งมันไปแล้ว” ให้ตายเถอะ แค่เปื้อนเหล้าแค่นี้ต้องทิ้งเลยหรอ
“เดี๋ยวฉันซื้อให้ใหม่ ”
“ฉันใส่เฉพาะเสื้อผ้าที่ผลิตจากดีไซเนอร์มือหนึ่งของฝรั่งเศษ เธอคงไม่มีปัญญาหามาให้ฉันได้หรอก” เสื้อผ้าที่คนอื่นทำขายนายใส่แล้วมันจะคันรึไง _ _!!
“แล้วนายจะเอายังไง??” ฉันเริ่มจะหงุดหงิดแล้วนะ ฉันชอบนายได้ ฉันก็เกลียดนายได้เหมือนกัน
“เจย์ แกจะเอาอะไรกับน้องเขาวะ ปล่อยน้องเขาไปเถอะ แค่เสื้อตัวเดียวเอง” พี่เก่งช่วยพูดให้ฉัน
“ไม่ได้ เพราะถ้าฉันปล่อยไปง่ายๆ ยัยนี่ก็จะได้ใจ เที่ยวไปสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นอีก เสื้อตัวนั้นราคา 60,000บาท เพราะฉะนั้นเธอต้องมาทำงานให้ฉันเป็นเวลา 1 เดือน ก็ถือว่าฉันจ้างเธอวันละ 2,000 บาท อันดับแรกเธอต้องเอาดอกกุหลาบในมือไปทิ้งซะ และไปให้พ้นๆ หน้าฉัน”
“เจย์!!! มันไม่หนักไปหน่อยหรอว่ะ แกจะให้น้องเขามาเป็นทาสแกเนี้ยนะ??” พี่ท็อปพูดขึ้นมา ฉันจะเอาไงดี มาทำงานรับจ้างเขาแสดงว่าเราจะมีโอกาสได้อยู่ใกล้เขา ^^ นี่มันไม่ใช่เวลามาเล่นนะจีนส์ แต่ความโชคร้ายมักมาพร้อมกับความโชคดีเสมอ
“โอเค ฉันจะทำงานให้นาย พรุ่งนี้เจอกันนะค่ะ เจ้านายยย” ฉันบอกเขาและเดินออกไปจากตรงนั้น
T-JAY . . .
“แกคิดจะทำอะไรเจย์ ฉันรู้ว่าคนอย่างแกคงไม่ชอบให้ใครเข้ามาวุ่นวาย และแกก็รู้ว่าจีนส์ชอบแก แกทำแบบนี้จีนส์ยิ่งจะตัดใจจากแกไม่ได้นะ” ไอ้เก่งพูดกับผม
“ฉันกำลังจะทำให้ยัยนั่นเลิกชอบฉัน เธอจะได้ตัดใจจากฉันเร็วๆ ไม่ดีหรอไง???”
“แต่ ผู้หญิงคนอื่นที่เขาชอบแก แกก็เห็นทำแบบนี้นี่หวา และเรื่องหมั้นนั่นด้วย หรือเป็นเพราะ... แกรู้ใช่ไหม? ว่าจีนส์เป็นน้องสาวพีน แกถึงได้ทำแบบนี้”
“แกรู้ด้วยหรอ หวาแย่จัง”
“ไอ้เจย์!!!! ฉันกำลังจะป็นบ้าอยู่แล้วนะ เป็นคนอื่นไม่ได้หรอวะ ทำไมต้องจีนส์”
“ไม่ได้ว่ะ คนนี้แหละที่จะทำให้พีนรู้สึกเจ็บปวด รู้สึกสูญเสีย เหมือนอย่างที่ฉันรู้สึกอยู่ตอนนี้ไง!!!”
“เฮ้ยเจย์ เก่ง มีอะไรกันวะ ค่อยๆ พูดกันดิ ฉันคุยกับน้ำผึ้งไม่รู้เรื่องเลยเนี้ยย” ไนซ์พูดขึ้นเมื่อเห็นผมสองคนเริ่มคุยกันเสียงดัง
“อย่ายุ่ง!!!” ผมกับไอ้เก่งพูดพร้อมกัน
“ก็ได้ ไปก็ได้ ใจร้ายจุงเบยยย” ไนซ์พูดและเดินออกจากห้องไป
“แกรู้ได้ไงว่าสิ่งที่แกกำลังจะทำ มันจะทำให้พีนรู้สึกเหมือนอย่างที่แกต้องการ”
“ฉันไม่รู้...” ผมพูดและนั่งลงบนโต๊ะ ความรู้สึกเศร้าเกิดขึ้นอีกครั้ง เหมือนมีบางอย่างมาสะกิดแผลในใจผมให้เจ็บปวดอีกครั้ง
“ฉันเข้าใจแกนะเว้ยเจย์ แต่แกจะบังคับให้พีนมารักแกทั้งทีเขาไม่ได้รัก มันไม่ได้นะเว้ย ถ้าแกรักพีนจริงแกต้องปล่อยให้พีนไปมีความสุขกับคนที่พีนรักสิวะ” ไอ้เก่งพูดปลอบใจผม และก็เดินออกจากห้องไป เพราะมันคงรู้ว่าผมอยากจะอยู่เงียบๆ คนเดียว ผมกับเก่งจบไฮสคูลที่นิวยอร์กด้วยกันและมาเรียนมหาลัยในไทยด้วยกันอีก จึงทำให้ผมสองคนสนิทกันมาก ส่วนไนซ์และท็อปก็เพิ่งรู้จักกันตอนเรียนมหาลัย ผมเจอกับพีนตอนไปเรียนไฮสคูลด้วยกัน และด้วยความที่เป็นคนไทยด้วยกันเลยทำให้เราเข้ากันได้ดี เราสนิทกันมากจนได้คบกันเป็นแฟน พีนคือรักครั้งแรกของผมเลยทำให้ผมรักเธอมาก แต่สุดท้ายความรักของผมก็ต้องพังสลายเมื่อเธอเดินมาบอกผมว่า ‘เราเลิกกันเถอะ พีนมีคนที่พีนรักมากกว่าเจย์และเขาก็รักพีนมาก พีนขอโทษนะ สักวันเจย์คงจะเจอคนที่ดีกว่าพีน โชคดีนะ ทีเจย์’ ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากยอมปล่อยให้เธอไป คำพูดที่เธอพูดกับผมเป็นเหมือนหนามที่คอยทิ่มแทงหัวใจผมทุกครั้งที่ผมคิดถึงมัน หลักจากเรียนจบผมกับเก่งก็ตัดสินใจกลับมาเรียนต่อมหาลัยที่เมืองไทย เวลาผ่านล่วงเลยไปหลายปีจนผมจะลืมเธอได้อยู่แล้ว แต่เมื่อวันก่อน ปู่ผมมาบอกผมว่าต้องหมั้นกับหลานสาวของเพื่อนปู่ เมื่อเรียนจบค่อยแต่งงานกัน ซึ่งเป็นสัญญาระหว่างปู่ของผมและปู่ของเธอที่เคยตกลงกันไว้สมัยเป็นหนุ่ม ปู่บอกผมว่า
‘เพื่อนปู่มีหลานสาวสองคน คนพี่ชื่อพีน รุ่นเดียวกับแก ส่วนคนน้องชื่อจีนส์ ปู่อยากให้แกหมั้นกับหนูจีนส์เพราะหนูจีนส์อายุอ่อนกว่าแก และน่ารักสดใส ส่วนหนูพีนปู่ไม่เคยเจอเพราะเรียนอยู่ต่างประเทศ’
‘ปู่ ผมยังเรียนอยู่นะครับ จะให้หมั้นได้ไง’
‘ฉันก็ไม่ได้บอกให้แกแต่งงานซักหน่อย แค่หมั้นกันไว้ก่อน’
‘ผมขอเวลาคิดก่อนนะครับ’
‘พรุ่งนี้ปู่จะมาเอาคำตอบจากแก ถ้าแกไม่หมั้น ฉันจะไม่ให้อะไรแกซักสลึงค์เดียว สมบัติทุกอย่างฉันจะเอาไปบริจาควัดให้หมด’
หลักจากนั้นผมก็ทำการสืบค้นหาข้อมูลว่าที่คู่หมั้นผม ผมจึงได้รู้ว่าจีนส์เป็นน้องสาวของพีนคนที่ผมเคยรัก และเมื่อตอนเย็นผมได้รับข้อความจากเฟสบุ๊ค ซึ่งเป็นคนที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี
‘ทีเจย์ พีนขอโทษ ตอนนี้พีนได้รับกรรมแล้วล่ะ กรรมที่เคยทำกับเจย์
พีนขอโทษ พีนเสียใจ ตอนนี้เขาทิ้งพีนไปมีคนใหม่ พีนไม่เหลือใครแล้ว
พีนรู้นะว่าเจย์ยังไม่มีใคร เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม? ’
และด้วยเหตุนี้มันเลยทำให้ผมคิดจะเล่นอะไรสนุกๆ ด้วยการทำเหมือนว่าผมสนใจเธอแต่จะหมั้นกับน้องสาวเธอ เธอต้องรู้สึกเจ็บปวด และสูญเสียเหมือนอย่างที่ผมรู้สึก ผมจึงโทรไปบอกปู่ผมว่าผมตกลงจะหมั้นกับจีนส์ แต่ผมขอให้ปู่บอกปู่เธอว่าอย่าเพิ่งให้ใครรู้เรื่องเพราะอยากจะทำอะไรซักอย่างก่อน ปู่ก็ตกลง และโชคชะตาก็เข้าข้างผม เมื่อคืนผมไปคลับของไอ้ไนซ์ เพราะไอ้เก่งนัดว่าจะแนะนำแฟนและเพื่อนๆ แฟนมันให้พวกผมรู้จัก แต่ดันมีเรื่องก่อนเพราะมียัยขี้เมาทำเหล้าหกใส่ผมและเธอบอกว่าเธอชอบผมมากกกและพูดพร่ามไปเรื่อยผมทนไม่ไหวเลยสาดน้ำใส่เธอ และพูดจารุนแรงกับเธอไป ผมเพิ่งมานึกขึ้นได้ว่าเธอคือจีนส์ของสาวพีน ผมเลยทำพลาดไปครั้งใหญ่ แต่พอดีเมื่อเช้าผมเจอเธออีกครั้งและเธอก็ทำเหมือนว่าไม่ได้โกธรผม ผมเลยเล่นอุบายให้เธอมาทำงานให้ผมเพื่อชดใช้ที่เธอทำเหล้าหกใส่เสื้อผม ตอนแรกผมก็กลัวว่าเธอจะไม่เล่นด้วย แต่เธอดันตอบตกลงซะงั้นเลยทำให้ทุกอย่างเข้าแผนผม
ฉันอยากจะบ้าตายยยย ฉันทำอะไรลงไปเนี้ยย แล้วฉันจะมีหน้าไปมองเขาได้ยังไงงงง มินกับนาลีนเล่าวีรกรรมสุดแสบของฉันให้ฟัง เพราะฉันจำอะไรไม่ได้เลย ฉันอยากจะไปเกิดใหม่ซักสิบรอบจริงๆ แต่ว่ามันก็ทำให้ฉันรู้ว่าความพยายามของฉันมันไม่มีค่าอะไรเลย แต่เอะ!!!! ฉันมาที่นี่อีกแล้วหรอเนี้ย หน้าห้อง S4 แล้วจะเอาดอกกุหลาบมาให้เขาทำไม ในเมื่อเขาไม่อยากได้มันซะหน่อย ฉันกำลังจะเดินกลับแต่ว่า... แก๊ง S4 มา!!!! ทำไงดี ทำไง???
“นี่เธอ!!! ยัยขี้เมา” ทีเจย์เรียกฉัน
“สวัสดี จำได้ด้วยหรอ ” ฉันยิ้มแหย่ๆ ให้เขา
“จีนส์ มาทำอะไรที่นี่?” พี่เก่งถามฉัน
“นายรู้จักยัยนี่ด้วยหรอ?” ทีเจย์ถามพี่เก่ง
“อือ นี่จีนส์เพื่อนนาลีน เธอคงรู้จักพวกเราแล้วเนอะ เมื่อคืนกะว่าจะพาไปทักทายอยู่ แต่ดันเกิดเรื่องซะก่อน” พี่เก่งเล่า
“เพื่อนนาลีน??? นาลีนมีเพื่อนแบบนี้ด้วยหรอว่ะ? ฮ่าๆๆ ^^” พี่ไนซ์พูด แล้งไง แบบฉันมันเป็นยังไง _ _* แต่ฉันก็ทำได้แค่เงียบ ไม่กล้าพูด เพราะยังตั้งตัวไม่ทันที่ต้องมาเจอ S4 จะจะแบบนี้
“ทำไมพวกนายต้องว่าน้องเขาด้วยวะ น้องมีธุระอะไรกับพวกพี่รึป่าว ถ้าไม่มีก็ไปเรียนได้เถอะ ” พี่ท็อปแทรกขึ้นมา ฉันกำลังจะเดินไป แต่...
“เดี๋ยว!!! ยัยขี้เมา รู้ใช่ไหมเมื่อคืนเธอทำเหล้าหกใส่เสื้อฉัน” ทีเจย์พูด ฉันก็พยักหน้า
“แล้วเธอรู้ไหมเสื้อตัวนั้นราคาเท่าไหร่ ฉันต้องทิ้งทั้งที่เพิ่งใส่ครั้งแรก เธอ จะรับผิดชอบยังไง?”
“ห๊ะ เอ่อ เดี๋ยวฉันเอาไปซักให้”
“ฉันทิ้งมันไปแล้ว” ให้ตายเถอะ แค่เปื้อนเหล้าแค่นี้ต้องทิ้งเลยหรอ
“เดี๋ยวฉันซื้อให้ใหม่ ”
“ฉันใส่เฉพาะเสื้อผ้าที่ผลิตจากดีไซเนอร์มือหนึ่งของฝรั่งเศษ เธอคงไม่มีปัญญาหามาให้ฉันได้หรอก” เสื้อผ้าที่คนอื่นทำขายนายใส่แล้วมันจะคันรึไง _ _!!
“แล้วนายจะเอายังไง??” ฉันเริ่มจะหงุดหงิดแล้วนะ ฉันชอบนายได้ ฉันก็เกลียดนายได้เหมือนกัน
“เจย์ แกจะเอาอะไรกับน้องเขาวะ ปล่อยน้องเขาไปเถอะ แค่เสื้อตัวเดียวเอง” พี่เก่งช่วยพูดให้ฉัน
“ไม่ได้ เพราะถ้าฉันปล่อยไปง่ายๆ ยัยนี่ก็จะได้ใจ เที่ยวไปสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นอีก เสื้อตัวนั้นราคา 60,000บาท เพราะฉะนั้นเธอต้องมาทำงานให้ฉันเป็นเวลา 1 เดือน ก็ถือว่าฉันจ้างเธอวันละ 2,000 บาท อันดับแรกเธอต้องเอาดอกกุหลาบในมือไปทิ้งซะ และไปให้พ้นๆ หน้าฉัน”
“เจย์!!! มันไม่หนักไปหน่อยหรอว่ะ แกจะให้น้องเขามาเป็นทาสแกเนี้ยนะ??” พี่ท็อปพูดขึ้นมา ฉันจะเอาไงดี มาทำงานรับจ้างเขาแสดงว่าเราจะมีโอกาสได้อยู่ใกล้เขา ^^ นี่มันไม่ใช่เวลามาเล่นนะจีนส์ แต่ความโชคร้ายมักมาพร้อมกับความโชคดีเสมอ
“โอเค ฉันจะทำงานให้นาย พรุ่งนี้เจอกันนะค่ะ เจ้านายยย” ฉันบอกเขาและเดินออกไปจากตรงนั้น
T-JAY . . .
“แกคิดจะทำอะไรเจย์ ฉันรู้ว่าคนอย่างแกคงไม่ชอบให้ใครเข้ามาวุ่นวาย และแกก็รู้ว่าจีนส์ชอบแก แกทำแบบนี้จีนส์ยิ่งจะตัดใจจากแกไม่ได้นะ” ไอ้เก่งพูดกับผม
“ฉันกำลังจะทำให้ยัยนั่นเลิกชอบฉัน เธอจะได้ตัดใจจากฉันเร็วๆ ไม่ดีหรอไง???”
“แต่ ผู้หญิงคนอื่นที่เขาชอบแก แกก็เห็นทำแบบนี้นี่หวา และเรื่องหมั้นนั่นด้วย หรือเป็นเพราะ... แกรู้ใช่ไหม? ว่าจีนส์เป็นน้องสาวพีน แกถึงได้ทำแบบนี้”
“แกรู้ด้วยหรอ หวาแย่จัง”
“ไอ้เจย์!!!! ฉันกำลังจะป็นบ้าอยู่แล้วนะ เป็นคนอื่นไม่ได้หรอวะ ทำไมต้องจีนส์”
“ไม่ได้ว่ะ คนนี้แหละที่จะทำให้พีนรู้สึกเจ็บปวด รู้สึกสูญเสีย เหมือนอย่างที่ฉันรู้สึกอยู่ตอนนี้ไง!!!”
“เฮ้ยเจย์ เก่ง มีอะไรกันวะ ค่อยๆ พูดกันดิ ฉันคุยกับน้ำผึ้งไม่รู้เรื่องเลยเนี้ยย” ไนซ์พูดขึ้นเมื่อเห็นผมสองคนเริ่มคุยกันเสียงดัง
“อย่ายุ่ง!!!” ผมกับไอ้เก่งพูดพร้อมกัน
“ก็ได้ ไปก็ได้ ใจร้ายจุงเบยยย” ไนซ์พูดและเดินออกจากห้องไป
“แกรู้ได้ไงว่าสิ่งที่แกกำลังจะทำ มันจะทำให้พีนรู้สึกเหมือนอย่างที่แกต้องการ”
“ฉันไม่รู้...” ผมพูดและนั่งลงบนโต๊ะ ความรู้สึกเศร้าเกิดขึ้นอีกครั้ง เหมือนมีบางอย่างมาสะกิดแผลในใจผมให้เจ็บปวดอีกครั้ง
“ฉันเข้าใจแกนะเว้ยเจย์ แต่แกจะบังคับให้พีนมารักแกทั้งทีเขาไม่ได้รัก มันไม่ได้นะเว้ย ถ้าแกรักพีนจริงแกต้องปล่อยให้พีนไปมีความสุขกับคนที่พีนรักสิวะ” ไอ้เก่งพูดปลอบใจผม และก็เดินออกจากห้องไป เพราะมันคงรู้ว่าผมอยากจะอยู่เงียบๆ คนเดียว ผมกับเก่งจบไฮสคูลที่นิวยอร์กด้วยกันและมาเรียนมหาลัยในไทยด้วยกันอีก จึงทำให้ผมสองคนสนิทกันมาก ส่วนไนซ์และท็อปก็เพิ่งรู้จักกันตอนเรียนมหาลัย ผมเจอกับพีนตอนไปเรียนไฮสคูลด้วยกัน และด้วยความที่เป็นคนไทยด้วยกันเลยทำให้เราเข้ากันได้ดี เราสนิทกันมากจนได้คบกันเป็นแฟน พีนคือรักครั้งแรกของผมเลยทำให้ผมรักเธอมาก แต่สุดท้ายความรักของผมก็ต้องพังสลายเมื่อเธอเดินมาบอกผมว่า ‘เราเลิกกันเถอะ พีนมีคนที่พีนรักมากกว่าเจย์และเขาก็รักพีนมาก พีนขอโทษนะ สักวันเจย์คงจะเจอคนที่ดีกว่าพีน โชคดีนะ ทีเจย์’ ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากยอมปล่อยให้เธอไป คำพูดที่เธอพูดกับผมเป็นเหมือนหนามที่คอยทิ่มแทงหัวใจผมทุกครั้งที่ผมคิดถึงมัน หลักจากเรียนจบผมกับเก่งก็ตัดสินใจกลับมาเรียนต่อมหาลัยที่เมืองไทย เวลาผ่านล่วงเลยไปหลายปีจนผมจะลืมเธอได้อยู่แล้ว แต่เมื่อวันก่อน ปู่ผมมาบอกผมว่าต้องหมั้นกับหลานสาวของเพื่อนปู่ เมื่อเรียนจบค่อยแต่งงานกัน ซึ่งเป็นสัญญาระหว่างปู่ของผมและปู่ของเธอที่เคยตกลงกันไว้สมัยเป็นหนุ่ม ปู่บอกผมว่า
‘เพื่อนปู่มีหลานสาวสองคน คนพี่ชื่อพีน รุ่นเดียวกับแก ส่วนคนน้องชื่อจีนส์ ปู่อยากให้แกหมั้นกับหนูจีนส์เพราะหนูจีนส์อายุอ่อนกว่าแก และน่ารักสดใส ส่วนหนูพีนปู่ไม่เคยเจอเพราะเรียนอยู่ต่างประเทศ’
‘ปู่ ผมยังเรียนอยู่นะครับ จะให้หมั้นได้ไง’
‘ฉันก็ไม่ได้บอกให้แกแต่งงานซักหน่อย แค่หมั้นกันไว้ก่อน’
‘ผมขอเวลาคิดก่อนนะครับ’
‘พรุ่งนี้ปู่จะมาเอาคำตอบจากแก ถ้าแกไม่หมั้น ฉันจะไม่ให้อะไรแกซักสลึงค์เดียว สมบัติทุกอย่างฉันจะเอาไปบริจาควัดให้หมด’
หลักจากนั้นผมก็ทำการสืบค้นหาข้อมูลว่าที่คู่หมั้นผม ผมจึงได้รู้ว่าจีนส์เป็นน้องสาวของพีนคนที่ผมเคยรัก และเมื่อตอนเย็นผมได้รับข้อความจากเฟสบุ๊ค ซึ่งเป็นคนที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี
‘ทีเจย์ พีนขอโทษ ตอนนี้พีนได้รับกรรมแล้วล่ะ กรรมที่เคยทำกับเจย์
พีนขอโทษ พีนเสียใจ ตอนนี้เขาทิ้งพีนไปมีคนใหม่ พีนไม่เหลือใครแล้ว
พีนรู้นะว่าเจย์ยังไม่มีใคร เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม? ’
และด้วยเหตุนี้มันเลยทำให้ผมคิดจะเล่นอะไรสนุกๆ ด้วยการทำเหมือนว่าผมสนใจเธอแต่จะหมั้นกับน้องสาวเธอ เธอต้องรู้สึกเจ็บปวด และสูญเสียเหมือนอย่างที่ผมรู้สึก ผมจึงโทรไปบอกปู่ผมว่าผมตกลงจะหมั้นกับจีนส์ แต่ผมขอให้ปู่บอกปู่เธอว่าอย่าเพิ่งให้ใครรู้เรื่องเพราะอยากจะทำอะไรซักอย่างก่อน ปู่ก็ตกลง และโชคชะตาก็เข้าข้างผม เมื่อคืนผมไปคลับของไอ้ไนซ์ เพราะไอ้เก่งนัดว่าจะแนะนำแฟนและเพื่อนๆ แฟนมันให้พวกผมรู้จัก แต่ดันมีเรื่องก่อนเพราะมียัยขี้เมาทำเหล้าหกใส่ผมและเธอบอกว่าเธอชอบผมมากกกและพูดพร่ามไปเรื่อยผมทนไม่ไหวเลยสาดน้ำใส่เธอ และพูดจารุนแรงกับเธอไป ผมเพิ่งมานึกขึ้นได้ว่าเธอคือจีนส์ของสาวพีน ผมเลยทำพลาดไปครั้งใหญ่ แต่พอดีเมื่อเช้าผมเจอเธออีกครั้งและเธอก็ทำเหมือนว่าไม่ได้โกธรผม ผมเลยเล่นอุบายให้เธอมาทำงานให้ผมเพื่อชดใช้ที่เธอทำเหล้าหกใส่เสื้อผม ตอนแรกผมก็กลัวว่าเธอจะไม่เล่นด้วย แต่เธอดันตอบตกลงซะงั้นเลยทำให้ทุกอย่างเข้าแผนผม
ซออึน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 พ.ค. 2557, 13:14:15 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 พ.ค. 2557, 13:14:15 น.
จำนวนการเข้าชม : 859
| << ตอนที่ 1 | ตอนที่ 3 >> |