ม่านลวง
การแต่งงานเพราะผลประโยชน์ทำให้เธอได้พบกับเขา ผู้ชายคนแรกในคืน one night stand น่าขำที่เธอตกหลุมรักชายคนนี้ทั้งที่ก่อนนั้นไม่อยากแต่งงาน และนั่นไม่ได้อยู่ในข้อตกลง แล้วเขาล่ะ...คิดกับเธออย่างไร
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: บทที่ 6 (น้ำจิ้ม)




ส่งน้ำจิ้มมาก่อนค่ะ วันพรุ่งนี้ (29 ก.ค.) ค่ำๆ เจอกันครึ่งบทเน้อ จุ๊บๆ



---------------------------------------


บทที่ 6

คำว่านอนฝันดีนั้นถิรมนเพิ่งเคยสัมผัสถึง เธอไม่ได้ฝันหวาน ไม่ได้รู้สึกถึงความรักที่หอมอบอวลอย่างหลงใหล แต่ฝันดีของเธอคือความรู้สึกปลอดภัย คือความรู้สึกมั่นคงและหลับสนิทอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน โดยเฉพาะช่วงหลังนับตั้งแต่ได้รู้เรื่องบิดาเป็นต้นมา เธอยิ้มรับแสงอ่อนโยนของช่วงเช้า สดชื่นไม่น้อยเมื่อได้หลับสบายเป็นครั้งแรก อาการอ้อยอิ่งแสนขี้เกียจผุดขึ้นในใจ อยากนอนอยู่ตรงนี้อีกสักครู่หนึ่ง

“ลุกขึ้นได้แล้วครับ คุณนายปรมัตถ์ไอศูรย์”

เสียงเชิงหยอกเรียกให้ถิรมนมองตาม ปรมัตถ์ยืนอยู่ตรงประตูกระจกหน้าระเบียง เป็นทิศทางเดียวกับสายตาพอดี

เขากำลังเปิดและปิดประตู เดินเข้ามาหาเธอ “พี่ให้เวลาสามสิบห้านาที เราจะไปกินข้าวที่นู่นเลย พี่มีงานค้าง ต้องเข้าบริษัทเร็วหน่อย”

‘เมื่อวานไม่เห็นบอกว่าต้องไปด้วยกันสักนิด’ คิดแล้วก็มองนาฬิกา ‘เกือบหกโมงเช้า’ รู้สึกละอายที่ปรมัตถ์ตื่นเร็วกว่าเธอเสียอีก แถมยังอยู่ในชุดทำงานเรียบร้อยแล้วด้วยทั้งที่ได้นอนเพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น

ถิรมนไม่ทันจะขยับตัว เตียงก็ยวบลงเล็กน้อย

ปรมัตถ์นั่งลงใกล้ๆ “ไปกับพี่นะ ไม่ต้องให้ลุงจาไปส่ง พี่จะรอข้างล่าง” ปรมัตถ์หมายถึงคนขับรถและคนสวนผู้เป็นสามีของป้าเสี้ยว

เมื่อวานเธอก็ได้ลุงจาไปรับกลับจากบริษัทหลังจากปภาวีแจ้งว่าต้องไปดูงานด่วน อดไม่ได้ที่จะมองชายหนุ่ม ทว่ากลายเป็นการสบตา ใจเต้นตึกตักเมื่อเห็นรอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้าหล่อเหลา ไม่คิดว่าปรมัตถ์จะยิ้มได้น่ามองถึงเพียงนี้ เขาเกลี่ยเส้นผมปรกหน้าของเธอให้พ้นไป ฝ่ามืออุ่นนุ่มนั้นลูบไล้ผ่านแก้มแผ่วเบาจรดกลางศีรษะอย่างเชื่องช้าพร้อมกัน ไม่แน่ใจว่าควรทำอย่างไรกับสถานการณ์แบบนี้ดี

“พี่มุกคงจะมาถึงเที่ยงๆ ช้าหน่อยก็บ่าย” พูดจบก็ตีแก้มถิรมนเบาๆ สองที เป็นความหมายว่าตกลงตามนี้นะเด็กดีของพี่แล้วลุกขึ้น เดินออกจากห้องไป

ปรมัตถ์จะรู้บ้างไหม... ว่าการทำเช่นนี้ยิ่งทำให้หัวใจของเธอไร้เรี่ยวแรงจะต้านทาน มีเพียงความอ่อนไหวโอนเอนจู่โจมมากมาย สิ่งที่เขาปฏิบัติเล็กๆ น้อยๆ ทว่ากลับสั่นสะเทือนหัวใจของเธอได้มากมายยิ่งนัก มากมายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ถิรมนขยับลุกนั่ง ถอนหายใจออกมา ใจหนึ่งกำลังบอกว่าเธอควรตั้งสติให้มั่นคงและเผื่อใจ อย่าได้ลืมว่าปรมัตถ์มีคนรักอยู่แล้ว การแต่งงานครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะผลประโยชน์ ไม่ใช่เพราะความรัก ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาที่เคยเกิดขึ้นก่อนนั้นคือความไม่ตั้งใจ ดังนั้นสิ่งที่เขาทำในตอนนี้จึงไม่อาจล่วงรู้ว่าแท้จริงมีจุดประสงค์ใดกันแน่

‘คิดแง่ร้ายกับพี่มัตถ์จัง’ ความคิดเจ้าปัญหาดังขึ้นมาเลยทีเดียว

‘คิดแง่ร้ายไว้ก่อน อย่างน้อยเวลาเกิดเรื่องจะได้ไม่เจ็บมากไง’ บอกตัวเองเช่นนั้นก็ลุกขึ้นทันที จัดการเก็บที่นอน ไปอาบน้ำแต่งตัว ทำทุกอย่างโดยเร็วเพื่อให้ทันกำหนดที่ได้ยินมา ทว่าประโยคสนทนาเมื่อคืนก็ดังย้ำความทรงจำ

‘เลิฟไม่เคยอยู่กับพี่มัตถ์ ไม่รู้หรอกค่ะว่าอันไหนจริงอันไหนหลอก ผู้ชายบางคนอยากนอนกับผู้หญิง ก็สามารถสรรหาคำพูดหวานๆ ได้มากมาย’

‘ถ้าอย่างนั้นเธอต้องทำใจ คำหวานๆ ของพี่คงมีให้เธอได้ยินไปอีกนาน’

หากคำพูดนี้ออกจากปากผู้ชายคนอื่นซึ่งไม่ใช่ปรมัตถ์ เห็นทีคงได้วางมวยเป็นแน่แท้ แต่พอกลายเป็นเขา เธอกลับหน้าแดงและอายไปได้ ยิ่งคิดได้ยิ่งอ่อนอกอ่อนใจ ไม่รู้จะรับมืออย่างไรกับอารมณ์ของตัวเองดี

- * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * -



สุชาคริยา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 ก.ค. 2557, 21:51:13 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 28 ก.ค. 2557, 21:51:13 น.

จำนวนการเข้าชม : 1743





<< บทที่ 5 (3/3)   บทที่ 6 (1/2) >>
แว่นใส 28 ก.ค. 2557, 23:08:18 น.
น่าอิจฉาจริง ตอนนี้


คิมหันตุ์ 29 ก.ค. 2557, 00:18:27 น.
มาน้อยนิดแต่ก็แอบฟินแฮะ


ใบบัวน่ารัก 29 ก.ค. 2557, 04:38:42 น.
คิดมากน้าเลิฟ
ไปอาบน้ำกินข้าว แล้วไปทำงานเถอะ
พี่มัตไม่จุ๊บมอนิ่งหรือ อุตสารอ><


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account