หลงยุคหัวใจนายเจ้าชายพ่อมด
ริวซอน ทายาทพ่อมดถูกตามฆ่าในขณะต่อสู้เวทมนต์เกิดผิดพลาดทำให้เขาหลุดมาเมืองมนุษย์ที่เดินช้ากว่าเมืองเวทมนต์ถึง200ปีเขาและแมววิเศษอย่างพิซซ่าจึงต้องเสกให้ตัวเองเป็นเศรษฐีและเข้าเรียนที่กรุงโซลความหล่อของเขาทำให้สาวๆต่างหลงรักเขาได้พบกับ มินฮา ผู้หญิงที่เขาไม่ค่อยชอบหน้าแต่ไปๆมาๆเขากลับรักเธอแล้วเขาจะรู้หรือไม่ว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่จะมาไขปริศนาให้เขาติดตามลุ้นกันนะคะ
Tags: คู่กัด พลังวิเศษ ย้อนเวลา
ตอน: หมอกที่ยังบัง
ริวซอนกับพิซซ่าเดินมาเรื่อยๆผู้คนที่เดินผ่านไปมาบ้างก็หัวเราะบ้างก็มองแบบงงๆ
"เจ้าชายผมว่าเราแต่งตัวให้เหมือนพวกเขาดีกว่า"พิซซ่าบอกริวซอนที่ยังมุ่งมั่นกับการเดิน
ริวซอนร่ายมนต์ทำให้เสื้อผ้าของพวกเขากลมกลืนกับผู้คนได้ก่อนจะเดินกลับมาที่ต้นไม้ต้นเดิม"พิซซ่านายว่าเพราะอะไรเราถึงได้มาที่นี่มาตรงนี้"ริวซอนนั่งพิงต้นไม้อย่างเหนื่อยล้า
"เพราะอะไรไม่รู้แต่ทางกลับเมืองเวทมนตร์ไม่มีริวซอนเราคงต้องอยู่ที่นี่แล้วล่ะ"ริวซอนเริ่มคิด
"แล้วเมืองเวทมนต์ถ้าพวกราวูได้ครองรับรองว่าแย่แน่"
"ไม่มีทางตราบใดที่เจ้าชายยังไม่ตายบัลลังค์เวทมนต์จะไม่มีผู้มานั่งแทนแน่"พิซซ่าพูดอย่างมุ่งมั่นซึ้งก็จริงไม่ว่าราวูกับพ่อจะก้าวขึ้นก็ไม่สามารถขึ้นได้เกิน3ขั้น"เจ็บใจชะมัด!"พ่อของราวูใช้พลังทำลายข้าวของจนพินาถ"ไม่ต้องโกรธหรอกท่านพ่อตราบใดที่ข้ายังไม่ตายหัวใจไอ้ริวซอนต้องเป็นของข้า"
เช้าวันต่อมา
เพียงข้ามคืนเศรษฐีคนใหม่แห่งกรุงโซลก็เกิดขึ้นท่ามกลางความงุนงงของคนมากมายไม่นานรถเก๋งยี้ห้อหรูก็ขับมาจอดที่หน้ามหาวิทยาลัยสาวๆต่างวิ่งมาดูเศรษฐีคนใหม่"ว้ายๆๆๆเท่หล่อขาวสูงได้ซักครั้งคงดีเวอร์"พินนาสาวไฮโซเอ่ยด้วยความคลั่งไค้ลริวซอนก้าวเข้ามหาวิทยาลัยตามด้วยเสียงกรี๊ดของสาวๆแต่มีสาวคนนึงถอยหลังมาชนมินฮา"เฮ้ย!ข้าวกล่องฉันแล้วจะกินอะไรเนี่ย"แต่นั้นยังไม่รวมไข่ดาวที่ลอยไปโดนเสื้อริวซอน"นี่เธอ!ถือให้ระวังหน่อยสิ"สาวคนนั้นด่ามินฮากลับมินฮาโมโหแหวกกลุ่มสาวๆไปดักหน้าริวซอน "เชอะ!เนี่ยหรอที่ว่าหล่อหน้าก็ขาวอย่างกับงิ้ว"
"แล้วเธอละหน้าอกแบบอย่างกับ...อ๋อ!ผนังปูนบ้านฉันนี่เองอีกอย่างถือข้าวยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือมัวแต่มองหน้าหล่อๆของฉันรึไง"ริวซอนยักคิ้วใส่มินฮาอย่างเหนือกว่า"แหวะ!หน้าหล่อๆถามหน่อยไม่มีตังค์ซื้อกระจกหรอ"
"ก็พอมีอะนะจะยืมไปทำหน้าอกไหมล่ะไม่คิดดอกเบี้ยนะ"ริวซอนมองมาที่หน้าอกมินฮาก่อนจะเดินหนีไปอย่างผู้ชนะ"ไอ้บ้า!คิดผิดแล้วที่มามีเรื่องกับมินฮาศิษย์ม้าน้ำ" มินฮามองตามหลังริวซอนอย่างเครียดแค้นคอยดูฉันบ้างแล้วกัน
"เจ้าชายผมว่าเราแต่งตัวให้เหมือนพวกเขาดีกว่า"พิซซ่าบอกริวซอนที่ยังมุ่งมั่นกับการเดิน
ริวซอนร่ายมนต์ทำให้เสื้อผ้าของพวกเขากลมกลืนกับผู้คนได้ก่อนจะเดินกลับมาที่ต้นไม้ต้นเดิม"พิซซ่านายว่าเพราะอะไรเราถึงได้มาที่นี่มาตรงนี้"ริวซอนนั่งพิงต้นไม้อย่างเหนื่อยล้า
"เพราะอะไรไม่รู้แต่ทางกลับเมืองเวทมนตร์ไม่มีริวซอนเราคงต้องอยู่ที่นี่แล้วล่ะ"ริวซอนเริ่มคิด
"แล้วเมืองเวทมนต์ถ้าพวกราวูได้ครองรับรองว่าแย่แน่"
"ไม่มีทางตราบใดที่เจ้าชายยังไม่ตายบัลลังค์เวทมนต์จะไม่มีผู้มานั่งแทนแน่"พิซซ่าพูดอย่างมุ่งมั่นซึ้งก็จริงไม่ว่าราวูกับพ่อจะก้าวขึ้นก็ไม่สามารถขึ้นได้เกิน3ขั้น"เจ็บใจชะมัด!"พ่อของราวูใช้พลังทำลายข้าวของจนพินาถ"ไม่ต้องโกรธหรอกท่านพ่อตราบใดที่ข้ายังไม่ตายหัวใจไอ้ริวซอนต้องเป็นของข้า"
เช้าวันต่อมา
เพียงข้ามคืนเศรษฐีคนใหม่แห่งกรุงโซลก็เกิดขึ้นท่ามกลางความงุนงงของคนมากมายไม่นานรถเก๋งยี้ห้อหรูก็ขับมาจอดที่หน้ามหาวิทยาลัยสาวๆต่างวิ่งมาดูเศรษฐีคนใหม่"ว้ายๆๆๆเท่หล่อขาวสูงได้ซักครั้งคงดีเวอร์"พินนาสาวไฮโซเอ่ยด้วยความคลั่งไค้ลริวซอนก้าวเข้ามหาวิทยาลัยตามด้วยเสียงกรี๊ดของสาวๆแต่มีสาวคนนึงถอยหลังมาชนมินฮา"เฮ้ย!ข้าวกล่องฉันแล้วจะกินอะไรเนี่ย"แต่นั้นยังไม่รวมไข่ดาวที่ลอยไปโดนเสื้อริวซอน"นี่เธอ!ถือให้ระวังหน่อยสิ"สาวคนนั้นด่ามินฮากลับมินฮาโมโหแหวกกลุ่มสาวๆไปดักหน้าริวซอน "เชอะ!เนี่ยหรอที่ว่าหล่อหน้าก็ขาวอย่างกับงิ้ว"
"แล้วเธอละหน้าอกแบบอย่างกับ...อ๋อ!ผนังปูนบ้านฉันนี่เองอีกอย่างถือข้าวยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือมัวแต่มองหน้าหล่อๆของฉันรึไง"ริวซอนยักคิ้วใส่มินฮาอย่างเหนือกว่า"แหวะ!หน้าหล่อๆถามหน่อยไม่มีตังค์ซื้อกระจกหรอ"
"ก็พอมีอะนะจะยืมไปทำหน้าอกไหมล่ะไม่คิดดอกเบี้ยนะ"ริวซอนมองมาที่หน้าอกมินฮาก่อนจะเดินหนีไปอย่างผู้ชนะ"ไอ้บ้า!คิดผิดแล้วที่มามีเรื่องกับมินฮาศิษย์ม้าน้ำ" มินฮามองตามหลังริวซอนอย่างเครียดแค้นคอยดูฉันบ้างแล้วกัน
สายลมที่พัดวน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 15 ส.ค. 2557, 21:05:58 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 15 ส.ค. 2557, 21:05:58 น.
จำนวนการเข้าชม : 862
| << มนต์พามาพานพบ | เริ่มมนต์บทแรก >> |
สายลมที่พัดวน 15 ส.ค. 2557, 21:53:42 น.
เนื้อเรื่องอาจยังไม่กระชับนะคะพอดีพึ่งเขียนเป็นเรื่องแรกยังไงก็ขอขอบคุณที่เข้ามาดูนะคะ
เนื้อเรื่องอาจยังไม่กระชับนะคะพอดีพึ่งเขียนเป็นเรื่องแรกยังไงก็ขอขอบคุณที่เข้ามาดูนะคะ