หลงยุคหัวใจนายเจ้าชายพ่อมด
ริวซอน ทายาทพ่อมดถูกตามฆ่าในขณะต่อสู้เวทมนต์เกิดผิดพลาดทำให้เขาหลุดมาเมืองมนุษย์ที่เดินช้ากว่าเมืองเวทมนต์ถึง200ปีเขาและแมววิเศษอย่างพิซซ่าจึงต้องเสกให้ตัวเองเป็นเศรษฐีและเข้าเรียนที่กรุงโซลความหล่อของเขาทำให้สาวๆต่างหลงรักเขาได้พบกับ มินฮา ผู้หญิงที่เขาไม่ค่อยชอบหน้าแต่ไปๆมาๆเขากลับรักเธอแล้วเขาจะรู้หรือไม่ว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่จะมาไขปริศนาให้เขาติดตามลุ้นกันนะคะ
Tags: คู่กัด พลังวิเศษ ย้อนเวลา

ตอน: เริ่มมนต์บทแรก

"นักเรียนทุกคนคะนี่คือ ปาร์ค ริวซอน เพื่อนใหม่ทุกคนนะจ๊ะ" อาจารย์บอกอย่างมีความสุขก่อนจะมองหาที่ให้ริวซอน "นั่นไง!ข้างมินฮาว่างพอดีเชิญจ๊ะ" มินฮาหน้ามุ้ยเป็นตูดลิงก่อนจะลุกให้นายงิ้วริวซอน"นั่งด้วยกันก็ทำตัวให้ดีนะ"
มินฮาพูดอย่างเหนือกว่า"บอกตัวเองเถอะ"
เปล้ง!คำพูดสั้นสั้นแต่ฆ่ากันชัดๆเชอะ!นายนี่ถ้าทางหาเรื้องชะมัด(ใครกันแน่)ก็นายนั้นดิคนสวยๆอย่างฉันไม่เคยหาเรื่องใคร(แหวะ!)
พักเที่ยง
"อึ้บๆอยู่สูงชะมัดถ้านายงิ้วนั้นไม่มาชนป่านนี้ฉันคงกินข้าวไปแล้วเฮ้อ!เงินก็ไม่มี"มินฮาบ่นกับตัวเองขณะปีนเก็บมะม่วง"ท่านกําลังเข้าสู่บริการฟังเพลงจากน้องแมวเมี๊ยวๆ"เสียงพิซซ่าแมวริวซอนแอบหนีมาจากหลังรถเพื่อมาเดินเล่น"เสียงใครวะประกวดงานชุมชนเสียงแปลกได้เลยนะเนี่ย" มินฮาเดินมองหาต้นเสียงแต่ก็ไม่เจอใครนอกจาก "แมวใครอะหลงหรอไอหนู" "เรียกใครไอหนูฉันแก่กว่าตั้ง200ปีเชียวนะ" พิซซ่าเถียงแต่เฮ้ย!ยัยนี่มนุษย์นี่หวา "มะ..มะ..แมวพูดได้" มินฮาจะวิ่งหนีแต่ดันชนกับริวซอน "มาทำอะไรตรงนี้"มินฮาเกาะแขนริวซอนก่อนจะพูดอย่างตกใจว่า" เมื่อกี้ฉันเห็นแมวพูดได้!" "โธ่เอ๊ย! กะอีแค่แมวพูดได้...ห๊ะ!แมวพูดได้ไอ้เจ้าพิซซ่า"มินฮาตกใจจนเป็นลมไป 3 ชั่วโมงต่อมา มินฮานอนอยู่ในห้องพยาบาลอาจาร์ยกับริวซอนก็นั่งอยู่ข้างเธอ"โอ๊ย!...."มินฮากุมหัวด้วยความปวดก่อนจะลืมตามามองคนข้างๆ"ฟื้นแล้วหรอมินฮาดีนะที่ริวซอนไปเห็นและพามาหาครู"มินฮาลุกขึ้นนั่งก่อนจะเหล่นายพระเอก "อ้อ!เดี๋ยวครูมาไปประชุมแป๊ปนึงฝากเธอด้วยนะริวซอน"ผ่านไป10นาทีที่นายนั้นจ้องฉันก่อนจะเอ่ยถามว่า"เรื่องแมวเธอ..." ฉันว่าฉันหูฝาดชั่งเหอะ!"สีหน้านายนั้นดูดีขึ้นก่อนจะถามต่อว่า
"ไปทำอะไรข้างหลังโรงเรียน"-_-||"ฉันไปเก็บมะม่วงก็...ฉันหิว" "ทำไมไม่กินข้าว" มินฮาหน้าเสียแค่นี้เขาคงรู้มั้ง "เธอไม่มีเงินแล้วข้าวกล่องละทำไมไม่ห่อมา"สายตานายนี่หน้ากลัวชะมัด. "ก็หกไปแล้วเมื่อเช้าไงลืมแล้วหรอ"
"ทำไมไม่บอก!" "ก็....." ริวซอนลุกขึ้นทำท่าจะเดินออกไป "งั้นเย็นนี้ฉันเลี้ยงรอไปพร้อมกัน คนอย่าง ปาร์ค ริวซอนไม่ชอบติดค้างใคร"พูดเสร็จก็เดินไปเฉยเลยทิ้งมินฮาให้นั่งงงๆ "นายนี่ก็ใจดีนะแต่ขี้เก๊กไปหน่อย..." พูดจบมินฮาก็ยิ้มคนเดียว(บ้าไปแล้ว)*^▁^*



สายลมที่พัดวน
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 17 ส.ค. 2557, 22:01:34 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 17 ส.ค. 2557, 22:01:34 น.

จำนวนการเข้าชม : 872





<< หมอกที่ยังบัง   เมื่อบางอย่างเริ่มขึ้น >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account