หลงยุคหัวใจนายเจ้าชายพ่อมด
ริวซอน ทายาทพ่อมดถูกตามฆ่าในขณะต่อสู้เวทมนต์เกิดผิดพลาดทำให้เขาหลุดมาเมืองมนุษย์ที่เดินช้ากว่าเมืองเวทมนต์ถึง200ปีเขาและแมววิเศษอย่างพิซซ่าจึงต้องเสกให้ตัวเองเป็นเศรษฐีและเข้าเรียนที่กรุงโซลความหล่อของเขาทำให้สาวๆต่างหลงรักเขาได้พบกับ มินฮา ผู้หญิงที่เขาไม่ค่อยชอบหน้าแต่ไปๆมาๆเขากลับรักเธอแล้วเขาจะรู้หรือไม่ว่าผู้หญิงคนนี้คือคนที่จะมาไขปริศนาให้เขาติดตามลุ้นกันนะคะ
Tags: คู่กัด พลังวิเศษ ย้อนเวลา
ตอน: ตีตรามนตร์
"เฮ้อ!เกือบไป" ริวซอนถอนหายใจดีนะที่พลังเขากลับมาทันเลยหนีออกมาได้เขารีบตรงไปที่ห้องมินฮาแต่เธอไม่อยู่พยาบาลบอกว่าเธอมาที่แผนกรับยาเขาก็รีบมาก็เห็นเธอยืนดูยาอยู่
"เจ้านี่นะ!ดื้อจริงๆ" เขาบ่นขณะยืนตรงหน้าเธอ
"ก็ไม่อยากนั่งๆนอนๆอะอีกอย่างฉันจะไปหานินเฮ" มินฮายิ้มสวนกับใบหน้าซีดๆของเธอ
"ทั้งที่......เอาเถอะ!แม่นางฟ้าฉันพาไป" ริวซอนจับมือมินฮาไปที่รถโดยไม่บอกเรื่องลีมินให้รู้
เมื่อมาถึงมินฮาก็ตรงไปที่ห้องขังเห็นนินเฮนั่งร้องไห้อยู่
"พี่คะ!ฉันมารับพี่แล้วนะ" นินเฮปรือตามามองก็ร้องไห้โผกอดมินฮาทั้งที่มีกรงกั้นอยู่
"พี่ขอโทษ!พี่กลัวมินฮาช่วยพี่นะ" นินเฮพร่ำพูดจนมินฮาต้องขอร้องให้ริวซอนช่วยจนนินเฮได้ออกมาริวซอนพาทั้งสองมาส่งที่บ้าน
"พี่นอนพักนะคะฉันจะไปซื้อข้าวมาให้" นินเฮพยักหน้านอนหลับไป
"ไหนๆช่วยแล้วก็ไปส่งที่ตลาดหน่อยสิ"
"ฉันเป็นถึงองค์รัชทายาทนะกล้าดียังไงมาใช้"
"ใครบอกว่าฉันใช้องค์รัชทายาทฉันใช้ริวซอนตั้งหาก" ทั้งสองยิ้มก่อนจะขับรถมาที่ตลาด
"เร็วๆจ้า!เชิญทางนี้วันนี้เรามีโปรโมชั่นพาแฟนมาแข่งรับของรางวัลพิเศษเลยจ้า" มินฮาได้ยินก็เดินมาดูริวซอนจึงตามมา
"โห!น่าสนุกเนอะริวซอนไปแข่งกันเถอะได้
บะหมี่ตั้งลังนึงแนะ" ริวซอนทำหน้าเหยเก
"ไม่อะฉันแข่งไม่เป็น" เขาจะเดินหนีแต่ถูกพนักงานดึงไว้
"น้องสองคนจะแข่งใช่ไหมครับมาทางนี้เลย"
เขาจูงมือทั้งสองคนไปก่อนจะยืนหลอดกับหนังยางให้
"เกมส์นี้ง่ายครับพี่จะบอกให้" พอพนักงานบอกจบก็เดินไปหาคู่อื่นๆ
"ถอนตัวเหอะ!เกมส์อะไรยากชะมัด"
"แฮ่ม!กลัวหรอองค์รัชทายาทนี้หรอองค์รัชทายาทเมืองเวทมนต์นายอะ!ความจริงเป็นขันทีใช่ไหม" มินฮายิ้มพร้อมทำหน้าล้อเลียน
"ป่วยอยู่นะเธออะ" เขาพูด
"ใช่!ป่วยแต่ไม่กลัว" มินฮายักคิ้วใส่เขา
"แล้วใครว่าฉันกลัว!" เขาเชิดหน้าขึ้น
"ชิน มินฮาไงที่ว่า!" ทั้งสองจ้องตากันแบบท้าทายริวซอนหยิบหลอดใส่ปากแล้วยื่นหน้ามาใกล้มินฮา
"ไม่กลัวอยู่แล้ว!" มินฮาอมหลอดอีกด้านนึงโดยมีหนังยางอยู่ตรงกลาง
ปื๊ด!!!!!!!!เสียงนกหวีดดังขึ้นทั้งสองรีบวิ่งเอาหลอดใส่แก้วทำไปทำมาจนเวลาหมด
"เอาละครับทางเรานับจำนวนแล้วผู้ที่ได้ที่หนึ่งคือคุณตาคุณยายครับ" พนักงานกล่าวมินฮากับริวซอนตบมือจนตายายรับรางวัลเสร็จ
"ต่อไปเป็นรางวัลพิเศษขอเชิญคู่คุณริวซอนกับมินฮาครับ" มินฮางงๆแต่ก็ถูกจับขึ้นไปโดยมีริวซอนยืนข้างๆ
"รางวัลพิเศษตอบคำถามของเรานะครับ..คุณมินฮาเจอคุณริวซอนครั้งแรกที่ไหน"
"ที่โรงเรียนค่ะ" มินฮาตอบพนักงานหันมาหาริวซอน"คุณรู้สึกยังไงเมื่อเจอคุณมินฮาครับ" ริวซอนยิ้มก่อนจะตอบออกไป
"หน้าอกแบนครับ" ผู้คนต่างหัวเราะมินฮามองค้อนริวซอน
"แล้วคุณมินฮาล่ะครับ" มินฮายิ้มก่อนตอบว่า
"หน้าเหมือนงิ้วตามตลาดนัดค่ะ" ผู้คนหัวเราะคราวนี้ริวซอนก็เงิบบ้าง
"แปลกดีนะครับ..แล้วทำไมคุณริวซอนถึงชอบคุณมินฮาล่ะครับ" ริวซอนนิ่งก่อนตอบ
"ไม่รู้สิเพราะเวทมนต์รึเปล่าหรือเพราะรักแท้ผู้หญิงคนนี้ก็เหมือนคนทั่วๆไปแต่ว่า...ทำไมนะไม่ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนเธอก็ยังเหมือนเดิมแววตารอยยิ้มถึงผมจะไม่เคยมองเห็นแต่เธอก็อยู่มองผมตลอด...การที่ทำเพื่อคนอื่นเธอเคยเหนื่อยไหมเคยท้อจนอยากเลิกรึเปล่าวันนี้ฉันอยู่ตรงนี้เห็นเธอแล้วนะถึงมันจะช้าก็ตาม"
ริวซอนมองตามินฮาเธอยิ้มก่อนตอบว่า
"ไม่หรอก...เพราะถึงนายไม่หันมาฉันก็อยู่ตรงนี้อยู่ที่เดิมไม่ว่าเวลาไหนก็ตาม" ริวซอนยิ้มผู้คนที่อยู่ข้างล่างพากันตบมือทั้งสองยิ้มให้กันจนกลับมาถึงบ้าน
"แน่ใจนะ!จะไม่เข้ามากินบะหมี่ด้วยกัน"
"ไม่อะทิ้งพิซซ่าไว้บ้านทั้งวันแล้วป่านนี้ประท้วงแล้วมั้ง" มินฮากับริวซอนหัวเราะ
"มินฮา..พรุ่งนี้ฉันจะมาหานะ" มินฮาน้ำตาคลอเบ้านึกถึงว่าถ้าพรุ่งนี้เขากลับเมืองเวทมนต์ไปเธอจะทำยังไงแต่เธอก็ยิ้มแล้วตอบออกไป
"ฉันเชื่อในคำสัญญา..." ริวซอนยิ้มก่อนจะยื่นหน้ามาจูบมินฮาทั้งที่ร่างกายเขาค่อยๆจางแต่เมื่อทั้งคู่ลืมตาร่างริวซอนก็กลับมาชัดเหมือนเดิมพอเขาขับรถออกไปมินฮาก็เข่าอ่อนนั่งลงกับพื้น
"ฉันเชื่อนายนะริวซอน!" มินฮาพูดกับตัวเองพร้อมเอามือจับสร้อยที่คอก่อนจะลุกเข้าบ้าน
ดึกคืนนี้มินฮาโทรหาริวซอนเขายิ้มก่อนจะรับสายแล้วนอนลง
"ถึงบ้านแล้วหรอพิซซ่าเป็นไงบ้าง"
"ยังไม่ตายชิ!"พิซซ่าทำเสียงงอนริวซอนจึงเอาผ้าห่มคลุมโปงพิซซ่า
"ริวซอน....จะนอนแล้วหรอ" มินฮาถาม
"อื้ม...." เขายิ้ม
"งั้นฝันดีนะ!"
"อื้ม!" มินฮาหน้าบึ้งเธอไม่ยอมกดวางแต่ทำเสียงให้เงียบที่สุด
"วางสายสิ!" ริวซอนพูดผ่านโทรศัพท์
"อ๋อ!อืม..." มินฮาตอบแต่ก็ไม่วางสายอยู่ดี
"งั้นไม่ต้องวางละเปิดไว้อย่างนี้แหละ" ริวซอนพูดมินฮายิ้มก่อนจะเปิดลำโพงแล้วนอนฟังเสียงหายใจของริวซอน
"ฉันรักนายนะ...ริวซอน" มินฮาพูดเพราะคิดว่าริวซอนไม่ได้ยินแต่เขาใส่หูฟังเลยได้ยินเขายิ้มก่อนจะจุ๊ปโทรศัพท์แล้ววางลงแล้วก็หลับตามมินฮา^O^
"เจ้านี่นะ!ดื้อจริงๆ" เขาบ่นขณะยืนตรงหน้าเธอ
"ก็ไม่อยากนั่งๆนอนๆอะอีกอย่างฉันจะไปหานินเฮ" มินฮายิ้มสวนกับใบหน้าซีดๆของเธอ
"ทั้งที่......เอาเถอะ!แม่นางฟ้าฉันพาไป" ริวซอนจับมือมินฮาไปที่รถโดยไม่บอกเรื่องลีมินให้รู้
เมื่อมาถึงมินฮาก็ตรงไปที่ห้องขังเห็นนินเฮนั่งร้องไห้อยู่
"พี่คะ!ฉันมารับพี่แล้วนะ" นินเฮปรือตามามองก็ร้องไห้โผกอดมินฮาทั้งที่มีกรงกั้นอยู่
"พี่ขอโทษ!พี่กลัวมินฮาช่วยพี่นะ" นินเฮพร่ำพูดจนมินฮาต้องขอร้องให้ริวซอนช่วยจนนินเฮได้ออกมาริวซอนพาทั้งสองมาส่งที่บ้าน
"พี่นอนพักนะคะฉันจะไปซื้อข้าวมาให้" นินเฮพยักหน้านอนหลับไป
"ไหนๆช่วยแล้วก็ไปส่งที่ตลาดหน่อยสิ"
"ฉันเป็นถึงองค์รัชทายาทนะกล้าดียังไงมาใช้"
"ใครบอกว่าฉันใช้องค์รัชทายาทฉันใช้ริวซอนตั้งหาก" ทั้งสองยิ้มก่อนจะขับรถมาที่ตลาด
"เร็วๆจ้า!เชิญทางนี้วันนี้เรามีโปรโมชั่นพาแฟนมาแข่งรับของรางวัลพิเศษเลยจ้า" มินฮาได้ยินก็เดินมาดูริวซอนจึงตามมา
"โห!น่าสนุกเนอะริวซอนไปแข่งกันเถอะได้
บะหมี่ตั้งลังนึงแนะ" ริวซอนทำหน้าเหยเก
"ไม่อะฉันแข่งไม่เป็น" เขาจะเดินหนีแต่ถูกพนักงานดึงไว้
"น้องสองคนจะแข่งใช่ไหมครับมาทางนี้เลย"
เขาจูงมือทั้งสองคนไปก่อนจะยืนหลอดกับหนังยางให้
"เกมส์นี้ง่ายครับพี่จะบอกให้" พอพนักงานบอกจบก็เดินไปหาคู่อื่นๆ
"ถอนตัวเหอะ!เกมส์อะไรยากชะมัด"
"แฮ่ม!กลัวหรอองค์รัชทายาทนี้หรอองค์รัชทายาทเมืองเวทมนต์นายอะ!ความจริงเป็นขันทีใช่ไหม" มินฮายิ้มพร้อมทำหน้าล้อเลียน
"ป่วยอยู่นะเธออะ" เขาพูด
"ใช่!ป่วยแต่ไม่กลัว" มินฮายักคิ้วใส่เขา
"แล้วใครว่าฉันกลัว!" เขาเชิดหน้าขึ้น
"ชิน มินฮาไงที่ว่า!" ทั้งสองจ้องตากันแบบท้าทายริวซอนหยิบหลอดใส่ปากแล้วยื่นหน้ามาใกล้มินฮา
"ไม่กลัวอยู่แล้ว!" มินฮาอมหลอดอีกด้านนึงโดยมีหนังยางอยู่ตรงกลาง
ปื๊ด!!!!!!!!เสียงนกหวีดดังขึ้นทั้งสองรีบวิ่งเอาหลอดใส่แก้วทำไปทำมาจนเวลาหมด
"เอาละครับทางเรานับจำนวนแล้วผู้ที่ได้ที่หนึ่งคือคุณตาคุณยายครับ" พนักงานกล่าวมินฮากับริวซอนตบมือจนตายายรับรางวัลเสร็จ
"ต่อไปเป็นรางวัลพิเศษขอเชิญคู่คุณริวซอนกับมินฮาครับ" มินฮางงๆแต่ก็ถูกจับขึ้นไปโดยมีริวซอนยืนข้างๆ
"รางวัลพิเศษตอบคำถามของเรานะครับ..คุณมินฮาเจอคุณริวซอนครั้งแรกที่ไหน"
"ที่โรงเรียนค่ะ" มินฮาตอบพนักงานหันมาหาริวซอน"คุณรู้สึกยังไงเมื่อเจอคุณมินฮาครับ" ริวซอนยิ้มก่อนจะตอบออกไป
"หน้าอกแบนครับ" ผู้คนต่างหัวเราะมินฮามองค้อนริวซอน
"แล้วคุณมินฮาล่ะครับ" มินฮายิ้มก่อนตอบว่า
"หน้าเหมือนงิ้วตามตลาดนัดค่ะ" ผู้คนหัวเราะคราวนี้ริวซอนก็เงิบบ้าง
"แปลกดีนะครับ..แล้วทำไมคุณริวซอนถึงชอบคุณมินฮาล่ะครับ" ริวซอนนิ่งก่อนตอบ
"ไม่รู้สิเพราะเวทมนต์รึเปล่าหรือเพราะรักแท้ผู้หญิงคนนี้ก็เหมือนคนทั่วๆไปแต่ว่า...ทำไมนะไม่ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนเธอก็ยังเหมือนเดิมแววตารอยยิ้มถึงผมจะไม่เคยมองเห็นแต่เธอก็อยู่มองผมตลอด...การที่ทำเพื่อคนอื่นเธอเคยเหนื่อยไหมเคยท้อจนอยากเลิกรึเปล่าวันนี้ฉันอยู่ตรงนี้เห็นเธอแล้วนะถึงมันจะช้าก็ตาม"
ริวซอนมองตามินฮาเธอยิ้มก่อนตอบว่า
"ไม่หรอก...เพราะถึงนายไม่หันมาฉันก็อยู่ตรงนี้อยู่ที่เดิมไม่ว่าเวลาไหนก็ตาม" ริวซอนยิ้มผู้คนที่อยู่ข้างล่างพากันตบมือทั้งสองยิ้มให้กันจนกลับมาถึงบ้าน
"แน่ใจนะ!จะไม่เข้ามากินบะหมี่ด้วยกัน"
"ไม่อะทิ้งพิซซ่าไว้บ้านทั้งวันแล้วป่านนี้ประท้วงแล้วมั้ง" มินฮากับริวซอนหัวเราะ
"มินฮา..พรุ่งนี้ฉันจะมาหานะ" มินฮาน้ำตาคลอเบ้านึกถึงว่าถ้าพรุ่งนี้เขากลับเมืองเวทมนต์ไปเธอจะทำยังไงแต่เธอก็ยิ้มแล้วตอบออกไป
"ฉันเชื่อในคำสัญญา..." ริวซอนยิ้มก่อนจะยื่นหน้ามาจูบมินฮาทั้งที่ร่างกายเขาค่อยๆจางแต่เมื่อทั้งคู่ลืมตาร่างริวซอนก็กลับมาชัดเหมือนเดิมพอเขาขับรถออกไปมินฮาก็เข่าอ่อนนั่งลงกับพื้น
"ฉันเชื่อนายนะริวซอน!" มินฮาพูดกับตัวเองพร้อมเอามือจับสร้อยที่คอก่อนจะลุกเข้าบ้าน
ดึกคืนนี้มินฮาโทรหาริวซอนเขายิ้มก่อนจะรับสายแล้วนอนลง
"ถึงบ้านแล้วหรอพิซซ่าเป็นไงบ้าง"
"ยังไม่ตายชิ!"พิซซ่าทำเสียงงอนริวซอนจึงเอาผ้าห่มคลุมโปงพิซซ่า
"ริวซอน....จะนอนแล้วหรอ" มินฮาถาม
"อื้ม...." เขายิ้ม
"งั้นฝันดีนะ!"
"อื้ม!" มินฮาหน้าบึ้งเธอไม่ยอมกดวางแต่ทำเสียงให้เงียบที่สุด
"วางสายสิ!" ริวซอนพูดผ่านโทรศัพท์
"อ๋อ!อืม..." มินฮาตอบแต่ก็ไม่วางสายอยู่ดี
"งั้นไม่ต้องวางละเปิดไว้อย่างนี้แหละ" ริวซอนพูดมินฮายิ้มก่อนจะเปิดลำโพงแล้วนอนฟังเสียงหายใจของริวซอน
"ฉันรักนายนะ...ริวซอน" มินฮาพูดเพราะคิดว่าริวซอนไม่ได้ยินแต่เขาใส่หูฟังเลยได้ยินเขายิ้มก่อนจะจุ๊ปโทรศัพท์แล้ววางลงแล้วก็หลับตามมินฮา^O^
สายลมที่พัดวน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 ก.ย. 2557, 22:29:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 ก.ย. 2557, 22:39:01 น.
จำนวนการเข้าชม : 983
| << มนต์สร้างวงเวียน | ร่ายมนต์ผ่านสายลม >> |