กรงพสุธา [---ชุด ๕ ปรารถนา---]
ความดีและเลวก็มีแค่เส้นแบ่งบางๆขวางกั้น
หากก้าวผ่านมันไปแล้วคงไม่มีวันย้อนกลับ
คดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่ควรจะจบลงเมื่อสิบแปดปีที่แล้วกำลังย้อนรอยกลับมาอีกครั้ง!
เมื่อโชคชะตาพัดพาให้ เหมือนฝัน หลงเข้าไปในห้องแห่งดินของ บ้านปรารถนา ฝันร้ายของเธอก็กลับคืนมา หญิงสาวฝันถึงเหตุฆาตกรรมฝังดิน ซึ่งมีรูปแบบคล้ายคลึงกับคดีเมื่อสิบแปดปีก่อน จึงตัดสินใจออกค้นหาความจริง จนได้รู้จักกับ ปัถวี ชายหนุ่มผู้มีอำนาจจิตในการควบคุมธาตุดิน ทั้งสองพยายามตามหาตัวฆาตกรพร้อมๆกับการเกิดเหตุฆาตกรรมคดีแล้วคดีเล่า และดูเหมือนแต่ละคดีจะโยงใยถึงกัน ที่สุดแล้ว พวกเขาจะตามหาฆาตกรตัวจริงพบหรือไม่ แล้วมันเกี่ยวข้องอย่างไรกับฆาตกรรมต่อเนื่องเมื่อสิบแปดปีก่อน!
หากก้าวผ่านมันไปแล้วคงไม่มีวันย้อนกลับ
คดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่ควรจะจบลงเมื่อสิบแปดปีที่แล้วกำลังย้อนรอยกลับมาอีกครั้ง!
เมื่อโชคชะตาพัดพาให้ เหมือนฝัน หลงเข้าไปในห้องแห่งดินของ บ้านปรารถนา ฝันร้ายของเธอก็กลับคืนมา หญิงสาวฝันถึงเหตุฆาตกรรมฝังดิน ซึ่งมีรูปแบบคล้ายคลึงกับคดีเมื่อสิบแปดปีก่อน จึงตัดสินใจออกค้นหาความจริง จนได้รู้จักกับ ปัถวี ชายหนุ่มผู้มีอำนาจจิตในการควบคุมธาตุดิน ทั้งสองพยายามตามหาตัวฆาตกรพร้อมๆกับการเกิดเหตุฆาตกรรมคดีแล้วคดีเล่า และดูเหมือนแต่ละคดีจะโยงใยถึงกัน ที่สุดแล้ว พวกเขาจะตามหาฆาตกรตัวจริงพบหรือไม่ แล้วมันเกี่ยวข้องอย่างไรกับฆาตกรรมต่อเนื่องเมื่อสิบแปดปีก่อน!
Tags: ๕ปรารถนา เหมือนฝัน ปัถวี วังวนวารี ทองพญามาร
ตอน: บทนำ เสียงเพรียกอันไร้ตัวตน
บทนำ
ความหนาวเหน็บแผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์ มันหนาวซึมลึกถึงเนื้อกระดูก ก่อให้เกิดความอึดอัดร้อยรัดรอบกาย ชายหนุ่มพุ่งทะยานพาร่างกายตนแหวกว่ายผ่านสายน้ำ เพื่อหวังหลีกหนีกระแสพลังงานเย็นยะเยือกซึ่งตามหลอกหลอนมาตั้งแต่บ่าย สายน้ำใสให้รสชาติเค็มปะแล่มแล่นผ่านลิ้นตอนเขาเผลอกลืนน้ำเข้าไปอึกใหญ่
‘ฮือๆ’ เสียงร้องไห้แว่วผ่านเข้ามาในหู แต่อยู่ใต้น้ำแบบนี้ เหตุใดเขาจึงได้ยินเสียง ใครกันกำลังร้องไห้ แล้วใครนั่นเป็นคนใช่รึเปล่า
‘ไปที่ชอบๆเถอะ อย่ามาตามรังควานกันเลย’ ชายหนุ่มตอบเจ้าของเสียงในใจอย่างพยายามสลัดอีกฝ่ายออกจากความคิด
เขาว่ายทะยานต่อไปเบื้องหน้า แหวกสายน้ำเย็นแตกกระจายเป็นวงกว้าง หวังจะหลีกหนีให้พ้นจากเสียงหลอกหลอน
‘ฮือๆ ได้โปรดช่วยฉัน พาฉันออกไปจากที่นี่ที’ คราวนี้เสียงนั้นชัดเจน บ่งบอกว่าอีกฝ่ายเป็นผู้หญิง
พลันปัถวีรู้สึกราวกับมีอะไรบางอย่างกดทับอยู่บริเวณหน้าอก
อึดอัด! ชายหนุ่มเผลอกลืนน้ำเข้าเต็มคอ เจ้าของร่างสูงกำยำทะลึ่งพรวดขึ้นจากน้ำ สูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ เรียกสายตาใครต่อใครให้หันมอง
ปัถวีรู้สึกถึงสายตาของหญิงชายมากมายกำลังจับจ้องมาทางเขา แต่เขาเลือกจะไม่ใส่ใจ เปลี่ยนจากท่าว่ายฟรีสไตล์ไปเป็นท่านอนหงาย ลอยตัวนิ่งอยู่กลางสระน้ำใหญ่ของสปอร์ตคลับ เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งยังตามหลอกหลอนเขาไม่คลาย
‘ได้โปรด ฉันหนาว ไม่มีใครเลย พาฉันออกไปจากที่นี่ที’
‘ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่เราไม่เคยเกี่ยวข้องกัน หยุดคร่ำครวญ หยุดรบกวนกันเสียที!’
หลังกระแสความคิดเกรี้ยวกราด เสียงคร่ำครวญในศีรษะก็เงียบหาย ชายหนุ่มนอนนิ่ง ลอยตัวอยู่บนผิวน้ำ ยามนี้สองหูไม่ได้ยินเสียงคร่ำครวญอีกแล้ว รอบกายเกิดอะไรขึ้นบ้างไม่รู้ แต่ยามปล่อยให้ร่างกายครึ่งซีกจมอยู่ใต้น้ำ เขาได้รับความสงบอย่างประหลาด สรรพเสียงรอบกายเงียบหาย คล้ายมีเพียงเขาล่องลอยอยู่เหนือทุกปัญหา
พอดื่มด่ำกับความสงบเงียบนานพักใหญ่ ชายหนุ่มตัดสินใจขึ้นจากสระน้ำ เจ้าของเรือนร่างสูงไม่ต่ำกว่า ๑๘๕ เซนติเมตรอยู่ในชุดกางเกงว่ายน้ำสีดำแนบเนื้อเพียงตัวเดียว ทุกส่วนสัดบนเรือนกายเปี่ยมไปด้วยความสมบูรณ์แบบ ประเปรียว และทรงพลังอย่างคนออกกำลังกายสม่ำเสมอ ไม่ว่าจะเป็นแผงอกใหญ่กำยำ มัดกล้ามแขนและขาแข็งแรง กล้ามท้องเป็นลอนสวยชัดเจน ผิวกายสีน้ำผึ้งแบบไทยแท้ ใบหน้าคมสันสมชาย และสุดท้าย จมูกโด่งเป็นสันรับกันอย่างเหมาะเจาะกับคิ้วเข้มและดวงตารียาวลึกสีดำ
ปัถวีเดินมาหยุดล้างตัวตรงฝักบัวริมสระว่ายน้ำ แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวมาซับน้ำที่เกาะพราวเต็มเนื้อตัว ชายหนุ่มไม่ได้สนใจสายตาเมียงมองของสาวน้อยสาวใหญ่รอบกาย เดินจากสระว่ายน้ำไปยังห้องแต่งตัว ไม่นานนักก็ออกจากสปอร์ตคลับในชุดเสื้อยืดคอกลมและกางเกงยีนสามส่วนแบบผู้ชาย มีเป้สีดำใบโตสะพายหัวไหล่ เขาก้าวขึ้นรถมอร์เตอร์ไซค์คันโตขับกลับบ้าน
การออกกำลังกายช่วยคลายความตึงเครียดให้กับชายหนุ่มเป็นอย่างมาก มันกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปเสียแล้ว เพราะถ้าวันไหนไม่ได้ออกกำลังกาย ปัถวีอาจหงุดหงิดจนพานควบคุมตนเองไม่ได้ เมื่อเขารู้สึกคล้ายมีพลังงานมหาศาลไหลวนอยู่ภายในกาย ถ้าไม่เอามันออกไปเสียบ้าง เขาคงหลุดจากการควบคุมตนเอง ชายหนุ่มใช้เวลาขี่มอเตอร์ไซค์ประมาณห้านาทีก็กลับถึงบ้าน ช่วงขณะกำลังเดินไปเปิดประตูรั้ว หูของเขาแว่วได้ยินเสียงหนึ่งผ่านเข้ามาในห้วงความคิด
ฉึก...ฉึก...ฉึก...ครืด-ด-ด-ด คราวนี้ไม่ใช่เสียงร้องไห้ของผู้หญิง แต่ได้ยินเสียงคล้ายคนกำลังขุดหาอะไรบางอย่าง ก่อนตามมาด้วยเสียงลากบางสิ่งหนักๆผ่านจากด้านซ้ายไปยังด้านขวา ประหนึ่งมีใครบางคนเดินตัดผ่านหน้า ทว่าจุดที่เขายืนอยู่คือหน้าประตูรั้วของบ้านสองชั้น เลยจากตำแหน่งนั้นไปเป็นสนามหญ้าโล่งเตียน และประตูไม้หน้าบ้านบานใหญ่
ไม่มีใครอยู่ในรัศมีบริเวณนี้สักคน!
ปัถวีเหลียวซ้ายมองขวา มั่นใจว่าหัวค่ำวันนี้สติสัมปชัญญะยังเต็มร้อย แต่เสียงที่ตามหลอกหลอนมาตั้งแต่บ่ายสร้างความหงุดหงิดและน่าโมโหมากกว่าให้ความรู้สึกหวาดกลัว นับตั้งแต่จำความได้ เขาไม่กลัวในเรื่องราวเหนือธรรมชาติ คล้ายตนเองชินชา อยู่กับเรื่องราวประหลาดรายล้อมรอบกายมานานนักหนา ทำให้ไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความผวายามเผชิญหน้ากับเรื่องประหลาดที่คนธรรมดาไม่อาจสัมผัส
‘ฮือๆ ช่วยด้วย... ได้โปรด...’
ปัถวีแหงนหน้ามองฟ้า จันทราเสี้ยวเล็กลอยเด่นอยู่ท่ามกลางกลุ่มเมฆสีทะมึนอมแดง บรรยากาศหัวค่ำหลังพระอาทิตย์ตกดินไม่นานให้ความรู้สึกอึดอัด เหมือนมีกระแสพลังงานที่มองไม่เห็นไหลวนอยู่รอบกายดั่งม่านบางๆบีบให้ยอมจำนน
“รู้แล้วๆ จะออกตามหาให้แล้วกัน” ชายหนุ่มโคลงศีรษะ รับปากเพราะความรำคาญเสียมากกว่าจะทำด้วยน้ำใจหรืออยากช่วยเหลือ
เขาจัดแจงไขกุญแจประตูรั้ว นำมอเตอร์ไซค์เข้าบ้าน เสียงหลอกหลอนซึ่งตามมาตั้งแต่บ่ายเงียบหาย คล้ายพอใจในคำสัญญาที่ได้รับ
-------------------------------------------------------------------------------------------
แนะนำเรื่องกันสักเล็กน้อยค่ะ เรื่องกรงพสุธาเป็นหนึ่งในชุด ๕ปรารถนา ซึ่งเป็นงานเขียนร่วมกับนักเขียนอีกสี่ท่าน สี่เรื่อง คือ ทองพญามาร ของอสิตา พันธะสีเพลิง ของติญญา ลมอำพราง ของช้องมาศ และ วังวนวารี ของภาวิน โดยธีมหลักของชุดนี้ก็คือธาตุทั้งห้า (ดิน ทอง ไฟ ลม น้ำ) และความปรารถนา
ทั้งห้าเล่มมีกำหนดวางแผงในงานสัปดาห์หนังสือเดือนตุลาคมที่จะถึงนี้ และถือเป็นงานชิ้นเอกที่พวกเราทั้งห้าตั้งใจเขียนกันมาก จึงอยากฝากคนอ่านพิจารณางานชุดนี้ในเดือนตุลาคมด้วยนะคะ
สำหรับนิยายที่จะมาอัพในเว็บนี้จะเป็นเรื่องกรงพสุธาของริญจน์ธรคนเดียวนะคะ และจะอัพเพื่อให้คนอ่านได้ใช้พิจารณาประกอบการตัดสินใจซื้อ ดังนั้นจึงขออัพเพียงแค่ ๕๐% ของเรื่องเท่านั้น เรื่องนี้จะเป็นโรแมนติกทริลเลอร์ค่ะ มีกลิ่นอายของความลึกลับปนสยอง ถือเป็นการฉีกแนวครั้งแรกของคนเขียนเลย ยังไงก็ฝากไว้พิจารณาด้วยนะคะ > /\ <
แวะไปทักทายกันได้ที่แฟนเพจ "ริญจน์ธร" ค่ะ
ความหนาวเหน็บแผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์ มันหนาวซึมลึกถึงเนื้อกระดูก ก่อให้เกิดความอึดอัดร้อยรัดรอบกาย ชายหนุ่มพุ่งทะยานพาร่างกายตนแหวกว่ายผ่านสายน้ำ เพื่อหวังหลีกหนีกระแสพลังงานเย็นยะเยือกซึ่งตามหลอกหลอนมาตั้งแต่บ่าย สายน้ำใสให้รสชาติเค็มปะแล่มแล่นผ่านลิ้นตอนเขาเผลอกลืนน้ำเข้าไปอึกใหญ่
‘ฮือๆ’ เสียงร้องไห้แว่วผ่านเข้ามาในหู แต่อยู่ใต้น้ำแบบนี้ เหตุใดเขาจึงได้ยินเสียง ใครกันกำลังร้องไห้ แล้วใครนั่นเป็นคนใช่รึเปล่า
‘ไปที่ชอบๆเถอะ อย่ามาตามรังควานกันเลย’ ชายหนุ่มตอบเจ้าของเสียงในใจอย่างพยายามสลัดอีกฝ่ายออกจากความคิด
เขาว่ายทะยานต่อไปเบื้องหน้า แหวกสายน้ำเย็นแตกกระจายเป็นวงกว้าง หวังจะหลีกหนีให้พ้นจากเสียงหลอกหลอน
‘ฮือๆ ได้โปรดช่วยฉัน พาฉันออกไปจากที่นี่ที’ คราวนี้เสียงนั้นชัดเจน บ่งบอกว่าอีกฝ่ายเป็นผู้หญิง
พลันปัถวีรู้สึกราวกับมีอะไรบางอย่างกดทับอยู่บริเวณหน้าอก
อึดอัด! ชายหนุ่มเผลอกลืนน้ำเข้าเต็มคอ เจ้าของร่างสูงกำยำทะลึ่งพรวดขึ้นจากน้ำ สูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ เรียกสายตาใครต่อใครให้หันมอง
ปัถวีรู้สึกถึงสายตาของหญิงชายมากมายกำลังจับจ้องมาทางเขา แต่เขาเลือกจะไม่ใส่ใจ เปลี่ยนจากท่าว่ายฟรีสไตล์ไปเป็นท่านอนหงาย ลอยตัวนิ่งอยู่กลางสระน้ำใหญ่ของสปอร์ตคลับ เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งยังตามหลอกหลอนเขาไม่คลาย
‘ได้โปรด ฉันหนาว ไม่มีใครเลย พาฉันออกไปจากที่นี่ที’
‘ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่เราไม่เคยเกี่ยวข้องกัน หยุดคร่ำครวญ หยุดรบกวนกันเสียที!’
หลังกระแสความคิดเกรี้ยวกราด เสียงคร่ำครวญในศีรษะก็เงียบหาย ชายหนุ่มนอนนิ่ง ลอยตัวอยู่บนผิวน้ำ ยามนี้สองหูไม่ได้ยินเสียงคร่ำครวญอีกแล้ว รอบกายเกิดอะไรขึ้นบ้างไม่รู้ แต่ยามปล่อยให้ร่างกายครึ่งซีกจมอยู่ใต้น้ำ เขาได้รับความสงบอย่างประหลาด สรรพเสียงรอบกายเงียบหาย คล้ายมีเพียงเขาล่องลอยอยู่เหนือทุกปัญหา
พอดื่มด่ำกับความสงบเงียบนานพักใหญ่ ชายหนุ่มตัดสินใจขึ้นจากสระน้ำ เจ้าของเรือนร่างสูงไม่ต่ำกว่า ๑๘๕ เซนติเมตรอยู่ในชุดกางเกงว่ายน้ำสีดำแนบเนื้อเพียงตัวเดียว ทุกส่วนสัดบนเรือนกายเปี่ยมไปด้วยความสมบูรณ์แบบ ประเปรียว และทรงพลังอย่างคนออกกำลังกายสม่ำเสมอ ไม่ว่าจะเป็นแผงอกใหญ่กำยำ มัดกล้ามแขนและขาแข็งแรง กล้ามท้องเป็นลอนสวยชัดเจน ผิวกายสีน้ำผึ้งแบบไทยแท้ ใบหน้าคมสันสมชาย และสุดท้าย จมูกโด่งเป็นสันรับกันอย่างเหมาะเจาะกับคิ้วเข้มและดวงตารียาวลึกสีดำ
ปัถวีเดินมาหยุดล้างตัวตรงฝักบัวริมสระว่ายน้ำ แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวมาซับน้ำที่เกาะพราวเต็มเนื้อตัว ชายหนุ่มไม่ได้สนใจสายตาเมียงมองของสาวน้อยสาวใหญ่รอบกาย เดินจากสระว่ายน้ำไปยังห้องแต่งตัว ไม่นานนักก็ออกจากสปอร์ตคลับในชุดเสื้อยืดคอกลมและกางเกงยีนสามส่วนแบบผู้ชาย มีเป้สีดำใบโตสะพายหัวไหล่ เขาก้าวขึ้นรถมอร์เตอร์ไซค์คันโตขับกลับบ้าน
การออกกำลังกายช่วยคลายความตึงเครียดให้กับชายหนุ่มเป็นอย่างมาก มันกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปเสียแล้ว เพราะถ้าวันไหนไม่ได้ออกกำลังกาย ปัถวีอาจหงุดหงิดจนพานควบคุมตนเองไม่ได้ เมื่อเขารู้สึกคล้ายมีพลังงานมหาศาลไหลวนอยู่ภายในกาย ถ้าไม่เอามันออกไปเสียบ้าง เขาคงหลุดจากการควบคุมตนเอง ชายหนุ่มใช้เวลาขี่มอเตอร์ไซค์ประมาณห้านาทีก็กลับถึงบ้าน ช่วงขณะกำลังเดินไปเปิดประตูรั้ว หูของเขาแว่วได้ยินเสียงหนึ่งผ่านเข้ามาในห้วงความคิด
ฉึก...ฉึก...ฉึก...ครืด-ด-ด-ด คราวนี้ไม่ใช่เสียงร้องไห้ของผู้หญิง แต่ได้ยินเสียงคล้ายคนกำลังขุดหาอะไรบางอย่าง ก่อนตามมาด้วยเสียงลากบางสิ่งหนักๆผ่านจากด้านซ้ายไปยังด้านขวา ประหนึ่งมีใครบางคนเดินตัดผ่านหน้า ทว่าจุดที่เขายืนอยู่คือหน้าประตูรั้วของบ้านสองชั้น เลยจากตำแหน่งนั้นไปเป็นสนามหญ้าโล่งเตียน และประตูไม้หน้าบ้านบานใหญ่
ไม่มีใครอยู่ในรัศมีบริเวณนี้สักคน!
ปัถวีเหลียวซ้ายมองขวา มั่นใจว่าหัวค่ำวันนี้สติสัมปชัญญะยังเต็มร้อย แต่เสียงที่ตามหลอกหลอนมาตั้งแต่บ่ายสร้างความหงุดหงิดและน่าโมโหมากกว่าให้ความรู้สึกหวาดกลัว นับตั้งแต่จำความได้ เขาไม่กลัวในเรื่องราวเหนือธรรมชาติ คล้ายตนเองชินชา อยู่กับเรื่องราวประหลาดรายล้อมรอบกายมานานนักหนา ทำให้ไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความผวายามเผชิญหน้ากับเรื่องประหลาดที่คนธรรมดาไม่อาจสัมผัส
‘ฮือๆ ช่วยด้วย... ได้โปรด...’
ปัถวีแหงนหน้ามองฟ้า จันทราเสี้ยวเล็กลอยเด่นอยู่ท่ามกลางกลุ่มเมฆสีทะมึนอมแดง บรรยากาศหัวค่ำหลังพระอาทิตย์ตกดินไม่นานให้ความรู้สึกอึดอัด เหมือนมีกระแสพลังงานที่มองไม่เห็นไหลวนอยู่รอบกายดั่งม่านบางๆบีบให้ยอมจำนน
“รู้แล้วๆ จะออกตามหาให้แล้วกัน” ชายหนุ่มโคลงศีรษะ รับปากเพราะความรำคาญเสียมากกว่าจะทำด้วยน้ำใจหรืออยากช่วยเหลือ
เขาจัดแจงไขกุญแจประตูรั้ว นำมอเตอร์ไซค์เข้าบ้าน เสียงหลอกหลอนซึ่งตามมาตั้งแต่บ่ายเงียบหาย คล้ายพอใจในคำสัญญาที่ได้รับ
-------------------------------------------------------------------------------------------
แนะนำเรื่องกันสักเล็กน้อยค่ะ เรื่องกรงพสุธาเป็นหนึ่งในชุด ๕ปรารถนา ซึ่งเป็นงานเขียนร่วมกับนักเขียนอีกสี่ท่าน สี่เรื่อง คือ ทองพญามาร ของอสิตา พันธะสีเพลิง ของติญญา ลมอำพราง ของช้องมาศ และ วังวนวารี ของภาวิน โดยธีมหลักของชุดนี้ก็คือธาตุทั้งห้า (ดิน ทอง ไฟ ลม น้ำ) และความปรารถนา
ทั้งห้าเล่มมีกำหนดวางแผงในงานสัปดาห์หนังสือเดือนตุลาคมที่จะถึงนี้ และถือเป็นงานชิ้นเอกที่พวกเราทั้งห้าตั้งใจเขียนกันมาก จึงอยากฝากคนอ่านพิจารณางานชุดนี้ในเดือนตุลาคมด้วยนะคะ
สำหรับนิยายที่จะมาอัพในเว็บนี้จะเป็นเรื่องกรงพสุธาของริญจน์ธรคนเดียวนะคะ และจะอัพเพื่อให้คนอ่านได้ใช้พิจารณาประกอบการตัดสินใจซื้อ ดังนั้นจึงขออัพเพียงแค่ ๕๐% ของเรื่องเท่านั้น เรื่องนี้จะเป็นโรแมนติกทริลเลอร์ค่ะ มีกลิ่นอายของความลึกลับปนสยอง ถือเป็นการฉีกแนวครั้งแรกของคนเขียนเลย ยังไงก็ฝากไว้พิจารณาด้วยนะคะ > /\ <
แวะไปทักทายกันได้ที่แฟนเพจ "ริญจน์ธร" ค่ะ
ริญจน์ธร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 9 ก.ย. 2557, 10:20:02 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 9 ก.ย. 2557, 10:25:18 น.
จำนวนการเข้าชม : 1514
| บทที่ ๑ อดีตไม่หวนคืน >> |
ketza 9 ก.ย. 2557, 10:38:23 น.
ตามซิกแพ็คมาถึงบ้านนี้ เอิ้กๆๆๆๆ
ตามซิกแพ็คมาถึงบ้านนี้ เอิ้กๆๆๆๆ
ลงตามก้นพี่มูนมาติดๆ วันฤกษ์ดีๆ 
บุลินทร 9 ก.ย. 2557, 11:46:42 น.
ในที่สุดก็มาาาา
ในที่สุดก็มาาาา
yimyum 9 ก.ย. 2557, 12:29:44 น.
ลงที่ไหน ตามหมดค่ะ วันนี้ลงกันทั้ง 3 คนเลยยย
ลงที่ไหน ตามหมดค่ะ วันนี้ลงกันทั้ง 3 คนเลยยย
ภาวิน 9 ก.ย. 2557, 14:07:57 น.
เหมือนฝัน ตามมา ตามมา เค้าจิไปบ้านปรารถนาแล้วนะ
เหมือนฝัน ตามมา ตามมา เค้าจิไปบ้านปรารถนาแล้วนะ
นักอ่านเหนียวหนึบ 10 ก.ย. 2557, 00:04:45 น.
กรี๊ดกร๊าดดดด ต้อนรับการเปิดตัว ด้วยฉากที่สระว่ายน้ำ ช่างเป็นนโยบายที่หลักแหลมมากครับท่านนน 555
กรี๊ดกร๊าดดดด ต้อนรับการเปิดตัว ด้วยฉากที่สระว่ายน้ำ ช่างเป็นนโยบายที่หลักแหลมมากครับท่านนน 555
พันธุ์แตงกวา 10 ก.ย. 2557, 05:53:11 น.
เจิมจ้าเจิม เปิดฉากซะเจ้น้ำหมากกระจายเบย ผีเผอนี่เอาไว้ทีหลังนะ เจ้เน้นซิคแพ็คคคคคค
เจิมจ้าเจิม เปิดฉากซะเจ้น้ำหมากกระจายเบย ผีเผอนี่เอาไว้ทีหลังนะ เจ้เน้นซิคแพ็คคคคคค