จุดหมายปลายทางของหัวใจ
บางคนไขว่คว้าหาความรักมาทั้งชีวิต ก็ไม่เคยมีโอกาสพบเจอ
บางคนพยายามวิ่งหนีแทบตาย แต่ก็ไม่เคยหลุดพ้น
บางคนเรียกสิ่งนี้ว่าโชคชะตา พรหมลิขิต พันธนาการ แล้วแต่คำจำกัดความที่แตกต่างกันออกไป
เธอไม่รู้ว่าควรจะเรียกเรื่องราวระหว่างเธอกับเขาที่เกิดขึ้นว่าอะไรดี
บางคนพยายามวิ่งหนีแทบตาย แต่ก็ไม่เคยหลุดพ้น
บางคนเรียกสิ่งนี้ว่าโชคชะตา พรหมลิขิต พันธนาการ แล้วแต่คำจำกัดความที่แตกต่างกันออกไป
เธอไม่รู้ว่าควรจะเรียกเรื่องราวระหว่างเธอกับเขาที่เกิดขึ้นว่าอะไรดี
Tags: ดวงอาทิตย์ , โรแมนติก , รัก , ทราย , ซึ้ง
ตอน: 2 เลือกที่จะ “เกลียด” มากกว่าจะ “รัก”
เธอเดินออกจากบ้านราวๆ 6 โมง เพื่อไปโรงเรียน เธอชอบที่จะออกไปตั้งแต่เช้าแบบนี้ เพราะไม่ต้องการไปเบียดเสียดแออัดกับผู้คนมากมายนักในตอนสาย หลังจากที่ปิดประตูรั้วและคล้องกุญแจจนเรียบร้อยแล้วก็หันกลับมา เตรียมตัวจะเดินไปขึ้นรถที่หน้าปากซอยตามปกติ แต่สำหรับในวันนี้ มีสิ่งที่ผิดปกติเกิดขึ้นซะแล้ว
“นาย !”
“ซัน เราชื่อซัน แค่คืนเดียว ลืมกันแล้วเหรอ”
เธอไม่พูดอะไร และเลือกที่จะเดินหนีผู้ชายที่ยืนทำหน้าหล่ออยู่ตรงนี้
“อะไร ?”
เธอหันไปถามผู้ชายที่เดินอยู่ข้างๆ ซึ่งกำลังพยายามกระตุกกระเป๋าหนังสือของเธอ
“ถือให้”
ซันบอกและยักคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง เธอขยับกระเป๋าให้มาอยู่ด้านหน้าและโอบกอดเอาไว้แทน
“หึ หึ”
ซันหัวเราะในลำคอกับอาการ “หวง” กระเป๋าของเธอ !
“เอาคืนมานะ !”
เธอพยายามยื้อแย่งกระเป๋ามาจากซัน หลังจากที่ขึ้นรถมาด้วยกัน ตอนแรกเขาก็นั่งข้างๆ แต่เมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งอุ้มเด็กขึ้นมา เขาก็ลุกขึ้นและเอากระเป๋ามาวางแหมะลงบนตักของเธอ แต่พอกำลังจะลงจากรถ เขากลับคว้ากระเป๋าทั้งของตัวเองและของเธอไปถือไว้ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ยอมคืนมา
“นี่ บอกให้เอามานะ !”
เธอยืดตัวขึ้นเพื่อไขว่คว้ากระเป๋า และซันก็ยืดแขนขึ้นจนสุดเหมือนกัน
“นาย !”
เธอรู้สึกโมโห ที่ผู้ชายคนนี้กำลังทำให้ต้องตกเป็นเป้าสายตาอยู่หน้าโรงรียน แม้จะยังมีผู้คนไม่มากเท่าไหร่ก็ตาม
“ทราย !”
เธอหันไปตามเสียงตะโกนเรียก พร้อมกับผู้ชายคนหนึ่งที่คุ้นหน้าเดินเข้ามาหา
“คิณ” ผู้ชายที่เรียนจบมาจากโรงเรียนมัธยมต้นที่เดียวกัน เธอรู้จักกับเขา เพราะเรามักจะถูกจับให้คู่กัน เพื่อทำกิจกรรมต่างๆ ของโรงเรียนอยู่เป็นประจำ ทั้งการเป็นหัวหน้าห้องและรองหัวหน้า การถือพาน การเป็นตัวแทนประกวดมารยาท จนวันหนึ่งในตอน ม.3 ที่เขาเอ่ยปากสารภาพความในใจที่มีต่อเธอ และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอเริ่มตีตัวออกห่างจากเขา
“มีอะไรให้ช่วยมั๊ย ?”
“ไม่มีอะไรหรอก ขอบใจนะ”
น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยตอบ และหันมาสนใจ “ตัวปัญหา” อีกครั้ง
“จะคืนหรือไม่คืน ?”
“คืนก็ได้ แต่ว่า”
ซันพูดค้างไว้ ปรายตามองไปทางวินที่ยังยืนอยู่อย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะกลับมามองใบหน้าหวาน
“เรียก “ซัน” ก่อนสิ”
“ทำไม ?”
“อยากให้เรียกชื่อ”
เธอหรี่ตามองผู้ชายตรงหน้าอย่างข้องใจ กับความพยายามทั้งหมดทั้งมวลที่ผ่านมาของเขา ความวุ่นวายที่เข้ามาสอดแทรกชีวิตอันแสนสงบสุขตั้งแต่เช้า เริ่มต้นที่ก้าวออกจากบ้าน ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นเพราะความบังเอิญหรือเพราะอะไร ที่ทำให้เขาไปโผล่อยู่หน้าบ้าน จวบจนขึ้นรถ เขาก็ชวนคุยโน่นคุยนี่และพูดไม่หยุด จนเธอต้องแกล้งนอนหลับเพื่อให้เขาหุบปาก จนถึงกระทั่งตอนนี้ วินาทีนี้ สาเหตุเพียงเพื่อต้องการให้เธอเรียกชื่อของเขาเนี่ยนะ
นี่เขากำลังเรียกร้องความสนใจ เป็นพวกขาดความอบอุ่น หรือกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
“ประสาท”
นั่นคือสิ่งที่เธอคิดและพูดออกไป เกี่ยวกับเหตุผลที่นึกได้จากการกระทำของเขา
“เรียกชื่อซัน ได้มั๊ยครับ ?”
ดวงตาคู่คมมองสบดวงตาคู่สวยอย่างเว้าวอนและร้องขอ พร้อมกับความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นภายในหัวใจดวงน้อยอย่างไม่รู้ตัว
“ซัน”
นั่นคือครั้งแรก ที่เธอเอ่ยปากเรียกชื่อของเขา
ซึ่งเธอไม่เคยรู้เลยว่า ในวันข้างหน้า ชื่อนี้ .. จะเป็นชื่อที่เธอ “โหยหา” ที่สุด
ซันกลายเป็นขวัญใจของหญิงแท้และหญิงเทียมทั้งหลาย ตั้งแต่วันแรกที่ก้าวเท้าเข้ามาภายในโรงเรียน และเธอก็เพิ่งจะเห็นได้อย่างชัดเจนในวันนี้ เมื่อมีผู้หญิงมากหน้าหลายตา ไม่ว่าจะเป็นรุ่นเดียวกัน รุ่นน้อง หรือแม้กระทั่งรุ่นพี่ ที่พากันเดินผ่านหน้าห้อง ม.4/1 อย่างไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไรนัก พร้อมกับอาการชะเง้อชะแง้จนคอแทบยืดยาวเป็นยีราฟ บางคนก็เพียงเดินผ่านไปหลังจากโปรยยิ้มหวานเข้ามาในห้อง บางกลุ่มก็มายืน หรือมานั่งปักหลักอยู่ตรงหน้าห้องเป็นนานสองนาน แม้กระทั่งเพื่อนร่วมห้องเดียวกัน ก็มีอยู่หลายคนทีเดียวที่แอบปลื้ม และให้ความสนใจในตัวเขา
ซัน ผู้ชายที่เปรียบดั่งเป็น “แม่เหล็กขั้วบวก” ที่มีแรงพลังอำนาจพิเศษสุดในโลก ซึ่งพร้อมจะดึงดูดผู้หญิงทุกคนที่เป็นดั่ง “ขั้วลบ” ให้เข้าหาอย่างยากจะต้านทาน
สองอาทิตย์ผ่านไป เริ่มเข้าสู่การเรียนอย่างเต็มรูปแบบแล้วในตอนนี้ และชีวิตของเธอก็ต้องพบกับซันในทุกเช้าเพื่อเดินทางมาโรงเรียนเหมือนดังเช่นเคย ที่เลวร้ายไปกว่านั้นก็คือเธอต้องกลับบ้านพร้อมกับเขาในตอนเย็นด้วย
เสน่ห์ของเขายังคงไม่ยอมหยุดนิ่งหรือลดน้อยลง บางครั้งเคยเห็นว่ามีผู้หญิงมาเรียกให้เขาออกไปจากห้อง พร้อมกับได้ยินพวกเพื่อนๆ ในห้องพูดแซวกันว่ามีคนมาสารภาพรักกับเขาอีกแล้ว ภายในสองอาทิตย์ ก็นับไม่ถ้วนและจำไม่ได้แล้วว่ามีกี่คนกัน แต่ก็ยังไม่เคยเห็น หรือได้ข่าวว่าเขาจะคบกับใครเป็นพิเศษ
“เราว่าซันชอบทรายแน่เลย”
“แค่ก แค่ก”
จากคำพูดนี้ของนิว ทำให้เธอที่กำลังเคี้ยวข้าวอยู่ถึงกับสำลักออกมา
“เอ๊า กินน้ำก่อน”
แจนยกน้ำมาให้ พร้อมกับลูบหลังให้เธอ
“ฉันก็คิดว่าเป็นแบบนั้นนะ”
แจนพูดเสริมความคิดของนิว หลังจากเธอหายสำลักแล้ว
“เอาอะไรมาพูดน่ะ เดี๋ยวใครก็มาได้ยินหรอก”
“ก็มันจริงหนิ ถ้าไม่รักไม่ชอบ จะมาตามรับตามส่งแบบนี้เหรอ”
นิวพูดอธิบายเหตุผลเกี่ยวกับความคิดของตัวเองจากสิ่งที่ได้พบเห็น
“มันไม่ใช่หรอก เชื่อสิ ว่าไม่ใช่แบบนั้นหรอก”
เธอพยายามยืนยันอย่างหนักแน่น แม้จะมีบ้างที่แวบหนึ่งนึกคิดตามที่เพื่อนพูด แต่ก็รู้ดีว่าไม่มีทางที่ผู้ชายคนหนึ่งซึ่งดูสมบูรณ์แบบไปทุกอย่าง จะมาชอบผู้หญิงธรรมดาแบบเธอได้
“ซัน” เป็นลูกชายของนักธุรกิจชื่อดังที่มีชื่อเสียงในวงการอสังหาริมทรัพย์ ซึ่งข้อมูลนี้เธอก็ได้ยินมาจากพวกผู้หญิงภายในห้องที่เอามาพูดกัน
เขามีหน้าตาหล่อเหลา มีรูปกายภายนอกที่งดงามไร้ที่ติ แบบที่ชายหนุ่มสมควรพึงจะมี อย่างที่เรียกได้ว่า “เพอร์เฟค”
เขาเป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ดี ทำให้มีเพื่อนมากมายทั้งในห้องเดียวกันและต่างห้อง มีความสามารถพิเศษหลายอย่าง จนเป็นที่ต้องการของรุ่นพี่จากชมรมต่างๆ ภายในโรงเรียน
เขาเป็นคนอารมณ์ดี สังเกตได้จากที่ได้ยินเสียงหัวเราะของเขาอยู่เสมอๆ และบนใบหน้าหล่อเหลาก็มักจะปรากฏรอยยิ้มอย่างไม่เคยขาด
และนั่นก็คือข้อมูลของผู้ชายคนหนึ่งที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับชีวิตของเธอ ซึ่งเธอจำกัดความให้กับเขา โดยเรียกว่า “เพื่อนร่วมชั้น”
ตราบใดที่เขายังทำตัวปกติ โดยการมาโรงเรียนพร้อมเธอ กลับบ้านพร้อมเธอ ไม่ว่าจะด้วยความบังเอิญหรือเพราะอะไร แค่เพียงเท่านี้ก็ไม่อาจตัดสินด่วนสรุปได้หรอกว่าเขาชอบเธอ แบบที่คนอื่นกำลังคิดกันอยู่หรือเปล่า
หากเขายังไม่เอ่ยปากพูดอะไรออกมา เธอก็จะไม่คิดเข้าข้างหรือหลงตัวเอง โดยการรีบปฏิเสธรักต่อเขาหรอกนะ
ในวันนี้ เธอยังไม่รู้หัวใจของเขา ยังไม่รู้แม้กระทั่งหัวใจของตัวเอง แต่ที่รู้อย่างแน่ชัดก็คือผู้ชายที่ดีเพียบพร้อมแบบเขา คือผู้ชายที่ผู้หญิงทั้งโลกต้องการปรารถนาที่จะครอบครอง
และนั่นก็เป็นสิ่งที่ทำให้เธอ เลือกที่จะ “เกลียด” มากกว่าจะ “รัก”
“ซัน” ดวงอาทิตย์ที่อยู่สูงเกินไป สำหรับ “ทราย” อย่างเธอ
Sun and Sand
ศศิธาราริน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 14 ก.ย. 2557, 11:30:02 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 ก.ย. 2557, 12:12:04 น.
จำนวนการเข้าชม : 1147
| << 1 คนที่ก้าวเดินเข้ามา เพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอไปตลอดกาล | 3 ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง กับผู้ชายที่พรั่งพร้อม >> |
แว่นใส 14 ก.ย. 2557, 15:50:52 น.
ขนาดนั้นก็ห้ามไม่ได้หรอก
ขนาดนั้นก็ห้ามไม่ได้หรอก
Zephyr 1 ต.ค. 2557, 00:24:35 น.
โธ่ ยังไม่ลองเลยทราย อย่าป้อดน่า
โธ่ ยังไม่ลองเลยทราย อย่าป้อดน่า