Lovechicane กลรักล่อหัวใจยัยประธานเจ้าเล่ห์
พรมลิขิตหรืออุบัติเหตุ( รัก ) ที่ทำให้ฉันต้องตัดสินใจลงสมัครเป็นประธานนักเรียนเพราะปัญหาที่ทำให้กังวลใจกับปัญหาที่กำลังก่อกวนเล็กๆโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว…
Tags: ยัยน้ำหอม โกเลน ชาล ประธานนักเรียน
ตอน: ตอนที่3 เจอกันอีกแล้ว 1
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ
“ อือ...”
ฉันเอื้อมมือไปควานหานาฬิกาปลุกแล้วกดปิด
8 : 05
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ
“ อือ...เห้ยย! “ ฉันรำคาญเสียงที่รบกวนเวลานอนจึงเงยหน้าขึ้นมาดูแล้วพบว่าตอนนี้ฉันกำลังไปเรียนสายฉันจึงคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้วพบว่าสายที่ไม่ได้รับจากน้ำหอมห้าสาย ฉันจึงรีบแต่งตัวโดยที่เสื้อยังไม่ได้รีดและวิ่งออกมาจากบ้านโดยที่ผมยังไม่ได้หวีเลยฉันจึงรีบเร่งฝีเท้าให้ไวแต่ก่อนที่ฉันจะได้เข้าโรงเรียนฉันก็ชนเข้ากับใครบางคน
ตุบ!
“ โอ้ยย “ ฉันล้มลงกับพื้นแต่คนตรงหน้าไม่คิดจะยื่นมือมาฉันจึงลุกขึ้นแล้วจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย
“ ขอโทษค่ะ “
ขวับ
ฉันบอกขอโทษแล้วเตรียมจะรีบวิ่งเข้าไป แต่โดนขว้าข้อมือไว้ซะก่อน
“ นี่เธอพูดได้แค่ขอโทษเหรอ “ เขาพูดเสียงเรียบ
เอ๊ะ! เสียงเขาคุ้นๆนะฉันจึงเงยหน้าขึ้นมองเท่านั้นแหละ มันเหมือนเวลาหยุดเดินใบหน้าเขาเข้ากับคิ้วที่กำลังขมวดอยู่หน่อยๆ นัยตาที่เป็นสีรัตติกาลเมื่อมองลึกเข้าไปจะเห็นเป็นสีน้ำเงิน จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากสีแดงเข้ารูปตัดกับผิวเขาไม่ได้ขาวมากกำลังพอดี เขาไม่ได้เป็นผู้ชายที่หล่อมากมายแต่ถ้าดูจากรูปลักษณ์ภายนอกเขาเป็นผู้ชายที่ดูดี
ฉันมองเขานานไปจนลืมไปว่ากำลังรีบอยู่แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อก้มลงมองว่าเขากำลังจับข้อมืออย่างถือวิสาสะ ฉันสะดุ้งและพยายามสะบัดออก
“ เจอกันอีกแล้วนะ “
“ นายหมายความว่ายังไง “ ฉันเงยหน้าขึ้นมอง
“ นี่เธอจำไม่ได้เลยเหรอ “ ฉันส่ายหน้า “ ฉันคือ...คนที่เธอเดินชนเมื่อวานไงล่ะ “ นัยตาฉันเบิกกว้างทันทีที่เขาพูดจบฉันพยามยามปรับสีหน้าไม่ให้ตกใจ “ แล้วทำไมล่ะ...นี่อย่าบอกนะว่าจะเอาอะไรอีก ฉันก็ขอโทษแล้วนะ “
“ เปล่าหรอกฉันแค่จะถามว่าเธอชื่ออะไรตั้งหาก “
“ หา? “
“ ใช่เธอฟังไม่ผิดหรอก “ เขาย้ำ
“ แล้วทำไมฉันต้องบอกด้วยล่ะ “
“ ก็ไม่รู้สินะถ้าเธอไม่บอก... “ เขาพูดแล้วค่อยๆก้าวขาเข้ามาทีละก้าวทำให้ฉันถอยหลังทีละก้าวฉันพยายามที่จะอ้อมไปทางขวาเขาก็มาดักพอลองเดินไปทางซ้ายเขาก็เดินมาดักไว้
“ ทะ...ทำไมถ้าฉันไม่บอกนายจะทำอะไร “ ฉันพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่น
“ ฉันก็...จะไม่บอกชื่อฉัน “ เขาหยุดเดินแล้วทำหน้านิ่งใส่ฉัน
“ หา? “
“ ใช่เธอก็ได้ยินแล้วนี่...เพราะฉะนั้นบอกชื่อเธอมา “ เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
“ เรื่องอะไรล่ะฉันไม่ได้อยากรู้ชื่อนายสักหน่อย.. แล้วตอนนี้มันก็สายมากแล้วฉันไม่มีเวลามาบอกชื่อให้นายรู้หรอก “ ฉันวิ่งออกไปก่อนที่จะได้ยินบางคำ
“ เดี๋ยวเธอก็อยากรู้..เชื่อฉันสิ “ เขายิ้มเจ้าเล่ห์
ฉันรีบวิ่งขึ้นห้องเรียนโชคดีที่อาจารย์ยังไม่เข้ามาสอนพอถึงห้องเท่านั้นแหละทุกคนก็หันมามองฉันเป็นตาเดียว อะไรกันหน้าฉันมีคราบน้ำลายเหรอแต่ฉันก็ส่องกระจกก่อนมาแล้วนะไม่เห็นมีนี่จนฉันเห็นน้ำหอมกวักมือให้ไปนั่งข้างๆ
“ นี่แกบอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะว่าเมื่อวานน่ะเกิดเรื่องอะไรขึ้น “ ยัยน้ำหอมดึงฉันให้นั่งลงแล้วหันมาจ้องหน้าฉันเขม็ง
“ ฉันก็เล่าให้เธอฟังแล้วไงว่าเกิดเรื่องนิดหน่อย “ ฉันพูดไปแล้วกรอกตาอย่างเบื่อหน่าย “ แล้วไอเรื่องนิดหน่อยที่เธอว่าใช่ที่เธอไปมีเรื่องกับพวกนี้หรือเปล่า “ ยัยน้ำหอมพูดขึ้นแล้วยิบกระดาษใบหนึ่งขึ้นมา พอฉันหันไปมองที่กระดาษตาก็เบิกกว้างทันทีแต่ที่เร็วกว่านั้นคือรางสังหรณ์ไม่ดีแน่ๆคำถามผุดขึ้นมาในหัวทำให้ฉันต้องถามยัยน้ำหอม
“ แกรู้จักพวกนี้ด้วยเหรอ “ ฉันถามออกไป
“ แล้วคนพวกนี้ใช่ไหมที่แกไปมีเรื่องน่ะ “ฉันพยักหน้า
“ นี่แกไม่ได้เห็นบอร์ดเลยใช่ไหมเนี่ย ว่าพวกนี้คือคนที่กำลังลงคัดเลือกประธานนักเรียน “
“ วะ..ว่าอะไรนะ “
“ พวกนี้คือคนที่กำลังลงคัดเลือกประธานนักเรียน “ น้ำหอมย้ำ
“ ห๊า ! “ เอาแล้วไงยัยออนนี่หาเรื่องใส่ตัวเองอีกจนได้
“ แล้วเธอไม่เห็นบอร์ดที่ติดในเว็บพวกนี้เลยเหรอมันติดตั้งนานแล้วนะ “
ฉันส่ายหน้า เพราะเมื่อวานฉันเผลอหลับไปนานเลยนอนนานติดต่อกันฉันยังไม่ได้บอกใช่ไหมว่าฉันเป็นคนหลับง่ายถึงหมอนปุ๊บหลับปั๊บและหลับลึกด้วย –o-
“ แล้วจะเอาไงกับเรื่องนี้เนี่ย “
ฉันทำท่าครุ่นคิดแล้วก็ปิ๊งไอเดียใหม่เพราะถ้าพวกนี้ได้เป็นประธานนักเรียนฉันต้องตายแน่ๆ
“ เค้าหมดเขตลงคัดเลือกประธานหรือยังอ่ะน้ำหอม “ ฉันพูดพร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์
“ นี่..ย่ะบอกนะว่าแกจะ... “ น้ำหอมทำหน้าอึ้ง
“ ใช่! ฉันจะลงสมัครเลือกตั้งประธานนักเรียนคนใหม่ ” ฉันทำท่ามั่นใจ
“ เอ่อ...ถ้าแกจะลงสมัครก็ได้อยู่หรอกเพราะเขายังไม่ปิดแต่แกต้องมีคุณสมบัติตามนี้นะ “ น้ำหอมพูดจบก็ยื่นใบมา “ เอ้า..แล้วแกมีใบนี้ได้ไงเนี่ย “ ฉันถาม
“ เขามาแจกให้ทุกคนตั้งแต่เช้าแล้ว “
น้ำหอมพูดจบฉันก็ก้มลงอ่านกระดาษในมือ
คุณสมบัติของการสมัครเลือกเป็นประธานนักเรียน
- เกรดเฉลี่ย 3.5 ขึ้น
-ไม่เคยเข้าเรียนสายเกินสามครั้ง
-ไม่มีเรื่องทะเลาะ หรือ ตีกัน ในโรงเรียน
-ไม่มีเรื่องชู้สาว
-เห็นแก่ส่วนรวม
-ตรงต่อเวลา
-ไม่มีแฟน
"เดี๋ยวนะ ไอข้อสุดท้ายนี่ คนคิดมันบ้าไปแล้วหรือไง!"
“ อือ...”
ฉันเอื้อมมือไปควานหานาฬิกาปลุกแล้วกดปิด
8 : 05
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ
“ อือ...เห้ยย! “ ฉันรำคาญเสียงที่รบกวนเวลานอนจึงเงยหน้าขึ้นมาดูแล้วพบว่าตอนนี้ฉันกำลังไปเรียนสายฉันจึงคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้วพบว่าสายที่ไม่ได้รับจากน้ำหอมห้าสาย ฉันจึงรีบแต่งตัวโดยที่เสื้อยังไม่ได้รีดและวิ่งออกมาจากบ้านโดยที่ผมยังไม่ได้หวีเลยฉันจึงรีบเร่งฝีเท้าให้ไวแต่ก่อนที่ฉันจะได้เข้าโรงเรียนฉันก็ชนเข้ากับใครบางคน
ตุบ!
“ โอ้ยย “ ฉันล้มลงกับพื้นแต่คนตรงหน้าไม่คิดจะยื่นมือมาฉันจึงลุกขึ้นแล้วจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย
“ ขอโทษค่ะ “
ขวับ
ฉันบอกขอโทษแล้วเตรียมจะรีบวิ่งเข้าไป แต่โดนขว้าข้อมือไว้ซะก่อน
“ นี่เธอพูดได้แค่ขอโทษเหรอ “ เขาพูดเสียงเรียบ
เอ๊ะ! เสียงเขาคุ้นๆนะฉันจึงเงยหน้าขึ้นมองเท่านั้นแหละ มันเหมือนเวลาหยุดเดินใบหน้าเขาเข้ากับคิ้วที่กำลังขมวดอยู่หน่อยๆ นัยตาที่เป็นสีรัตติกาลเมื่อมองลึกเข้าไปจะเห็นเป็นสีน้ำเงิน จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากสีแดงเข้ารูปตัดกับผิวเขาไม่ได้ขาวมากกำลังพอดี เขาไม่ได้เป็นผู้ชายที่หล่อมากมายแต่ถ้าดูจากรูปลักษณ์ภายนอกเขาเป็นผู้ชายที่ดูดี
ฉันมองเขานานไปจนลืมไปว่ากำลังรีบอยู่แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อก้มลงมองว่าเขากำลังจับข้อมืออย่างถือวิสาสะ ฉันสะดุ้งและพยายามสะบัดออก
“ เจอกันอีกแล้วนะ “
“ นายหมายความว่ายังไง “ ฉันเงยหน้าขึ้นมอง
“ นี่เธอจำไม่ได้เลยเหรอ “ ฉันส่ายหน้า “ ฉันคือ...คนที่เธอเดินชนเมื่อวานไงล่ะ “ นัยตาฉันเบิกกว้างทันทีที่เขาพูดจบฉันพยามยามปรับสีหน้าไม่ให้ตกใจ “ แล้วทำไมล่ะ...นี่อย่าบอกนะว่าจะเอาอะไรอีก ฉันก็ขอโทษแล้วนะ “
“ เปล่าหรอกฉันแค่จะถามว่าเธอชื่ออะไรตั้งหาก “
“ หา? “
“ ใช่เธอฟังไม่ผิดหรอก “ เขาย้ำ
“ แล้วทำไมฉันต้องบอกด้วยล่ะ “
“ ก็ไม่รู้สินะถ้าเธอไม่บอก... “ เขาพูดแล้วค่อยๆก้าวขาเข้ามาทีละก้าวทำให้ฉันถอยหลังทีละก้าวฉันพยายามที่จะอ้อมไปทางขวาเขาก็มาดักพอลองเดินไปทางซ้ายเขาก็เดินมาดักไว้
“ ทะ...ทำไมถ้าฉันไม่บอกนายจะทำอะไร “ ฉันพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่น
“ ฉันก็...จะไม่บอกชื่อฉัน “ เขาหยุดเดินแล้วทำหน้านิ่งใส่ฉัน
“ หา? “
“ ใช่เธอก็ได้ยินแล้วนี่...เพราะฉะนั้นบอกชื่อเธอมา “ เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
“ เรื่องอะไรล่ะฉันไม่ได้อยากรู้ชื่อนายสักหน่อย.. แล้วตอนนี้มันก็สายมากแล้วฉันไม่มีเวลามาบอกชื่อให้นายรู้หรอก “ ฉันวิ่งออกไปก่อนที่จะได้ยินบางคำ
“ เดี๋ยวเธอก็อยากรู้..เชื่อฉันสิ “ เขายิ้มเจ้าเล่ห์
ฉันรีบวิ่งขึ้นห้องเรียนโชคดีที่อาจารย์ยังไม่เข้ามาสอนพอถึงห้องเท่านั้นแหละทุกคนก็หันมามองฉันเป็นตาเดียว อะไรกันหน้าฉันมีคราบน้ำลายเหรอแต่ฉันก็ส่องกระจกก่อนมาแล้วนะไม่เห็นมีนี่จนฉันเห็นน้ำหอมกวักมือให้ไปนั่งข้างๆ
“ นี่แกบอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะว่าเมื่อวานน่ะเกิดเรื่องอะไรขึ้น “ ยัยน้ำหอมดึงฉันให้นั่งลงแล้วหันมาจ้องหน้าฉันเขม็ง
“ ฉันก็เล่าให้เธอฟังแล้วไงว่าเกิดเรื่องนิดหน่อย “ ฉันพูดไปแล้วกรอกตาอย่างเบื่อหน่าย “ แล้วไอเรื่องนิดหน่อยที่เธอว่าใช่ที่เธอไปมีเรื่องกับพวกนี้หรือเปล่า “ ยัยน้ำหอมพูดขึ้นแล้วยิบกระดาษใบหนึ่งขึ้นมา พอฉันหันไปมองที่กระดาษตาก็เบิกกว้างทันทีแต่ที่เร็วกว่านั้นคือรางสังหรณ์ไม่ดีแน่ๆคำถามผุดขึ้นมาในหัวทำให้ฉันต้องถามยัยน้ำหอม
“ แกรู้จักพวกนี้ด้วยเหรอ “ ฉันถามออกไป
“ แล้วคนพวกนี้ใช่ไหมที่แกไปมีเรื่องน่ะ “ฉันพยักหน้า
“ นี่แกไม่ได้เห็นบอร์ดเลยใช่ไหมเนี่ย ว่าพวกนี้คือคนที่กำลังลงคัดเลือกประธานนักเรียน “
“ วะ..ว่าอะไรนะ “
“ พวกนี้คือคนที่กำลังลงคัดเลือกประธานนักเรียน “ น้ำหอมย้ำ
“ ห๊า ! “ เอาแล้วไงยัยออนนี่หาเรื่องใส่ตัวเองอีกจนได้
“ แล้วเธอไม่เห็นบอร์ดที่ติดในเว็บพวกนี้เลยเหรอมันติดตั้งนานแล้วนะ “
ฉันส่ายหน้า เพราะเมื่อวานฉันเผลอหลับไปนานเลยนอนนานติดต่อกันฉันยังไม่ได้บอกใช่ไหมว่าฉันเป็นคนหลับง่ายถึงหมอนปุ๊บหลับปั๊บและหลับลึกด้วย –o-
“ แล้วจะเอาไงกับเรื่องนี้เนี่ย “
ฉันทำท่าครุ่นคิดแล้วก็ปิ๊งไอเดียใหม่เพราะถ้าพวกนี้ได้เป็นประธานนักเรียนฉันต้องตายแน่ๆ
“ เค้าหมดเขตลงคัดเลือกประธานหรือยังอ่ะน้ำหอม “ ฉันพูดพร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์
“ นี่..ย่ะบอกนะว่าแกจะ... “ น้ำหอมทำหน้าอึ้ง
“ ใช่! ฉันจะลงสมัครเลือกตั้งประธานนักเรียนคนใหม่ ” ฉันทำท่ามั่นใจ
“ เอ่อ...ถ้าแกจะลงสมัครก็ได้อยู่หรอกเพราะเขายังไม่ปิดแต่แกต้องมีคุณสมบัติตามนี้นะ “ น้ำหอมพูดจบก็ยื่นใบมา “ เอ้า..แล้วแกมีใบนี้ได้ไงเนี่ย “ ฉันถาม
“ เขามาแจกให้ทุกคนตั้งแต่เช้าแล้ว “
น้ำหอมพูดจบฉันก็ก้มลงอ่านกระดาษในมือ
คุณสมบัติของการสมัครเลือกเป็นประธานนักเรียน
- เกรดเฉลี่ย 3.5 ขึ้น
-ไม่เคยเข้าเรียนสายเกินสามครั้ง
-ไม่มีเรื่องทะเลาะ หรือ ตีกัน ในโรงเรียน
-ไม่มีเรื่องชู้สาว
-เห็นแก่ส่วนรวม
-ตรงต่อเวลา
-ไม่มีแฟน
"เดี๋ยวนะ ไอข้อสุดท้ายนี่ คนคิดมันบ้าไปแล้วหรือไง!"
omeyim เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 14 ก.ย. 2557, 15:38:36 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 ต.ค. 2560, 00:44:59 น.
จำนวนการเข้าชม : 735
| << ตอนที่2 อุบัติเหตุ2 | ตอนที่4 เจอกันอีกแล้ว 2 >> |